Προαποφασισμένη εδώ και πολύ καιρό ήταν η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ μέσω του σπασίματος σε καλό και κακό και πώληση του υγιούς τμήματος. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Αντ. Σαμαράς στις προεκλογικές ομιλίες του απέφευγε επίμονα να τοποθετηθεί για την τύχη της ΑΤΕ, ακριβώς γιατί ήθελε να έχει «τα χέρια του λυμένα». Ιδού τι έλεγε στη Λάρισα στις 28 Απρίλη: «Ξέρω ότι σήμερα, πολλοί αγρότες μας δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε πετρέλαιο, ούτε λιπάσματα, ούτε ζωοτροφές. Ούτε καν σπόρους! Ξέρω ότι τα χρέη τους πνίγουν. Ξέρω ότι τα μεγάλα προβλήματα της Αγροτικής Τράπεζας τους δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα. Αφού δεν μπορούν ούτε τα δάνειά τους να ξεπληρώσουν. Χώρια που το 70% της αγροτικής γης είναι υποθηκευμένο στην Αγροτική». Οι δημαγωγικές διαπιστώσεις περίσσευαν, αλλά στο «διά ταύτα» ο πρόεδρος της ΝΔ φρόντισε να αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά: «Πρόθεσή μας είναι να βοηθήσουμε άμεσα τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο να ανασάνει. Και κυρίως να πάρει ρευστότητα στα χέρια του. Ο,τι ρευστότητα εξασφαλίσουμε για τους μικρομεσαίους θα φροντίσουμε να φτάσει και στους αγρότες μας. Αυτό είναι δέσμευσή μου». Οι φτωχοί - μεσαίοι αγρότες πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να δώσουν συντονισμένο αγώνα με τους τραπεζοϋπάλληλους και τους εργαζόμενους στις κρατικοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις να μην περάσουν τα κυβερνητικά σχέδια που καταδικάζουν την αγροτιά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τη Συρία, που είναι κυρίαρχο θέμα, απέδειξε πως ευθυγραμμίζεται με τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις υποστηρίζοντας ότι «η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να ενωθεί και να ενεργήσει άμεσα για να σταματήσει η σφαγή στη Συρία», όταν γνωρίζει ότι η εσωτερική αντιπαράθεση στη Συρία και η ένοπλη αντιπολίτευση ενισχύεται από τους ιμπεριαλιστές, ενώ η χώρα είναι πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που θέλουν να ενισχύσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή. Από εκεί προκύπτει και η διαφοροποιημένη στάση της Ρωσίας και της Κίνας που ασκούν βέτο για ανοιχτή επέμβαση, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ο Μουν ξέχασε εσκεμμένα τους εγκληματικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, και το γεγονός ότι ο ΟΗΕ χρησιμοποιήθηκε ως όργανο των ιμπεριαλιστών. Και δυστυχώς λόγω του σημερινού αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη, αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι ενώ αυτό συμβαίνει, κάθε τρεις και λίγο βγαίνει ο πρόεδρος του ΣΕΒ και δηλώνει ότι είναι αντίθετος σε οριζόντιες περικοπές και σε νέους φόρους.

Δεν πρόκειται απλά για υποκρισία. Είναι μεθόδευση. Αφού ξευτέλισαν με τη γενική μείωση τους κατώτερους μισθούς τόσο που να μην μπορούν να μειωθούν άλλο, έχουν βάλει στόχο τώρα τους λεγόμενους μέσους μισθούς. Για να το κάνουν, στοχοποιούν κάθε μέρα και διαφορετική κατηγορία εργαζομένων. Υποστηρίζουν έτσι ότι δεν πρόκειται για οριζόντιες περικοπές. Το αποτέλεσμά τους, όμως, είναι γενικευμένη μείωση μισθών.

Για την εργατική τάξη, αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο. Για να σταματήσει ο κατήφορος, η πάλη πρέπει να αποκτά καθημερινά χαρακτήρα γενικευμένης αντίστασης, όπως γενικευμένη είναι η επίθεση. Για να γίνει όμως αυτό, απαιτείται να υπάρξει οριστικό διαζύγιο των εργατών με τους εργατοπατέρες. Η μαζική εγγραφή στα σωματεία, η ανατροπή των συσχετισμών, η ανάληψη κάθε αγωνιστικής πρωτοβουλίας είναι πράγματα που πρέπει να συμβούν άμεσα, τώρα. Κανένας δε θα σωθεί ελπίζοντας ότι το επόμενο χτύπημα θα αφορά στο διπλανό. Κανένας δε θα σωθεί, κάνοντας καθημερινά έκπτωση στις ανάγκες του. Στην πράξη, πρέπει να δικαιωθεί το σύνθημα - στόχος: Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία. Και για να γίνει αυτό, πρέπει ο Δασκαλόπουλος, η κυβέρνησή του, οι συνεταίροι του στα συνδικάτα να «τρώνε πόρτα» διαρκώς. Με όξυνση της ταξικής αντιπαράθεσης, με πολιτικοποίηση του αγώνα, με εμφανή και διακριτή ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων. Είναι ώρα για βήμα μπροστά.

Βαρετό και αποκρουστικό το θέατρο των δήθεν «διαφωνιών» με τα νέα μέτρα που παίζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, τα επιτελεία των οποίων διαρρέουν στα ΜΜΕ ότι τάχα ο Ευ. Βενιζέλος και ο Φ. Κουβέλης έπαθαν «σοκ» και «τρομοκρατήθηκαν» από τα μέτρα που άκουσαν στην προχτεσινή σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου. Ομως κάτι τέτοιο δεν προκύπτει καθόλου από τις δηλώσεις που έκαναν οι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ μετά τη σύσκεψη. Πρώτος και καλύτερος ο Ευ. Βενιζέλος δήλωσε ότι «θα κάνουμε γρήγορα και αποτελεσματικά όλα όσα πρέπει να γίνουν», θεωρώντας προφανή και δεδομένα τα νέα μέτρα λιτότητας και περικοπών των κοινωνικών δαπανών, την προώθηση των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών και το «πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας», όπως είπε. Στο ίδιο μήκος ο Φ. Κουβέλης μίλησε για «κλίμα συνεργασίας» (σ.σ. στη νέα σφαγή του λαού), εμπαίζοντας μάλιστα το λαό ότι τάχα «αγωνιζόμαστε να βρούμε λύσεις και να έχουμε παρεμβάσεις οι οποίες θα είναι δίκαιες». Σε καμία περίπτωση πάντως, όπως διαβεβαίωσε χτες (στον «Σκάι») ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Σπ. Λουκούδης, δεν τίθεται θέμα αποχώρησης από τη συγκυβέρνηση αν ληφθούν αντιλαϊκά μέτρα με τα οποία διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες. Τα μέτρα έχουν «κλειδώσει» και πάνω απ' όλα έχει κλειδώσει η αποφασιστικότητα των κυβερνητικών εταίρων να δώσουν όλες τις δυνάμεις τους για να υλοποιηθεί το σχέδιο εξόδου από την κρίση. Οι δήμιοι του λαού δεν τρομάζουν από την αγριότητα των αντιλαϊκών μέτρων. Το μόνο που μπορεί να τους φοβίσει και τρομοκρατήσει είναι η οργανωμένη πάλη του λαού, που θα δείξει τη δύναμη και την αποφασιστικότητά του να βάλει φραγμό στα μέτρα και να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου.

Μπορεί ο υπουργός Παιδείας να κάνει επισκέψεις στις μονάδες συσκευασίας των σχολικών βιβλίων και να διαβεβαιώνει ότι όλα θα βρίσκονται στα σχολεία το Σεπτέμβρη, όμως όλο και πληθαίνουν τα δείγματα ότι τα σχολεία το Σεπτέμβρη δε θα είναι σε θέση να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους (να πληρώσουν λογαριασμούς, να έχουν τα απαραίτητα υλικά κ.τ.λ).

Μόλις προχτές ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε την επιστολή παραίτησης της διευθύντριας του 15ου Γενικού Λυκείου Αθήνας από τη θέση του Ταμία της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της 6ης δημοτικής κοινότητας του δήμου Αθήνας. Στην επιστολή της εξηγούσε ότι λόγω υποχρηματοδότησης αναγκάζονται να... επιλέγουν ποιες ανάγκες των σχολείων θα καλύψουν, ενώ δεν προχωρούν εργασίες συντήρησης που σε κάποιες περιπτώσεις σχετίζονται με την ασφάλεια των μαθητών.

Στα παραπάνω ήρθε να προστεθεί άλλο ένα περιστατικό έως και... τραγελαφικό: Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας, με «εξαιρετικά επείγον» ηλεκτρονικό της μήνυμα προς τα σχολεία, ζητάει να της αποστείλουν τα σχολεία από μια κούτα με χαρτιά Α4, «λόγω έλλειψης χαρτιού (Α4) στη Διεύθυνση»! Ετσι, όπως πάμε σε λίγο θα ζητήσει και το ίδιο το υπουργείο από τα σχολεία να του δανείσουν τους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές...