Τα τελευταία χρόνια αυτό εκφράζεται ακόμη πιο έντονα, εκφράστηκε σε μια σειρά Ομοσπονδίες και Συνδικάτα, στο ίδιο το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, εκφράζεται εδώ και τέσσερα χρόνια στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, όπου με την πρωτοπόρα και τη μαχητική παρέμβαση δεκάδων ζωντανών συνδικάτων, των ίδιων των εργαζομένων, το ΕΚΠ γύρισε σελίδα. Ανοιξε μια κόντρα με περιεχόμενο τη διεκδικητική γραμμή πάλης, τον προσανατολισμό του αγώνα και των συνδικάτων, του ίδιου του Εργατικού Κέντρου σε συνδυασμό με την αντιπαράθεση στις εκτεταμένες νοθείες και παρανομίες, την ύπαρξη εργοδοτών και συνταξιούχων ως εκλεγμένων αντιπροσώπων.

Γι' αυτό επιτίθενται στη σημερινή Διοίκηση, σε όλους εμάς, τους νόμιμους και πρωτοπόρους συνδικαλιστές και ταυτόχρονα αντιπροσώπους στο ΕΚΠ. Στρέφονται ενάντια στις μαζικές και συλλογικές μας διαδικασίες, στην ίδια την πάλη των συνδικάτων. Αξιοποιούν τα ΜΑΤ και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς για να αποκλείουν από τις συλλογικές διαδικασίες του εργατικού κινήματος συνδικαλιστές που στρέφονται ενάντια στη σαπίλα τους και την προσπάθειά τους να μετατρέψουν τα συνδικάτα σε χειροκροτητές των αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων της εκάστοτε κυβέρνησης.

Θέλουν Συνέδρια όπου να εμφανίζουν τους εργαζόμενους συνδικαλιστές, εκλεγμένους από χιλιάδες συναδέλφους τους, ως τραμπούκους και τους τραμπούκους, γνωστούς μπράβους της νύχτας και φίλους τους, ως αθώους εργαζόμενους που θέλουν να συνεδριάσουν δημοκρατικά. Και όλα αυτά γιατί θέλουν να καλλιεργούν στις εργατικές συνειδήσεις απέχθεια απέναντι στους διεκδικητικούς αγώνες, στην ταξική πάλη.

Θέλουν στην Πάτρα ξανά ένα Εργατικό Κέντρο γραφειοκρατικό μηχανισμό διαχείρισης δεκάδων προγραμμάτων, αξιοποιώντας και το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Με σημαντικό χρηματικό όφελος βεβαίως των ίδιων, όπως έκαναν για δεκαετίες. Δηλαδή μηχανισμό εξαγοράς, διαφθοράς και φθοράς συνειδήσεων.

Θέλουν ξανά ένα Εργατικό Κέντρο ως μέσο κατάργησης της διεκδικητικής πάλης, με την παραίτηση από την ευθύνη συμβολής στην οργάνωση των εργαζομένων, στη δράση για την κινητοποίηση των σωματείων - μελών του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων, του ίδιου του λαού της πόλης μας.

Θέλουν, δηλαδή, τους εργαζόμενους στη γωνία, χωρίς συμμετοχή στη δράση, να μην ενδιαφέρονται ούτε καν για τις διαδικασίες και τη λειτουργία των συνδικάτων, τη δράση και τη στάση όσων υποτίθεται τους εκπροσωπούν ως συνδικαλιστική ηγεσία.

Θα συνεχίσουμε τη δύσκολη προσπάθειά μας για την οργάνωση των εργατριών και εργατών της Πάτρας, την ανάπτυξη αγώνων κόντρα σε αφεντικά και κυβέρνηση. Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος.

Θα συνεχίσουμε να σφίγγουμε σφιχτά το χέρι σε όλους αυτούς τους συνδικαλιστές και εργαζόμενους που μας εμπιστεύθηκαν αυτά τα χρόνια και ας μην συμφωνούμε σε όλα, που υπερασπίστηκαν ένα ΕΚ μακριά από παρανομίες, νοθείες και ψεύτικους συσχετισμούς ώστε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών της εργατικής τάξης.

Θα τραβήξουμε μπροστά, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και μπροστάρηδες τα συνδικάτα μας, το ίδιο το Εργατικό Κέντρο Πάτρας. Ξέρουμε ότι δεν θα είναι εύκολο, δεν θα παραιτηθεί ο αντίπαλος και όλοι αυτοί οι νόθοι. Ομως εμείς έχουμε κάτι πολύ σημαντικό: Τη μαζικότητα και συλλογικότητα στον αγώνα μας, τη μαχητική μας οργάνωση, τα συνδικάτα μας, την αλληλεγγύη μας, αλλά και το δίκιο μας. Με αυτά θα παλέψουμε και θα αντιμετωπίσουμε κάθε δυσκολία, όπως κάναμε μέχρι τώρα.