«Απέναντι στα διάφορα σενάρια, της συμφωνίας, της μη συμφωνίας, της μερικής ή προσωρινής ρήξης με τους εταίρους, η εκτίμηση του Κόμματός μας είναι ότι πρόκειται για πιθανά ενδεχόμενα με κύριο την επιδίωξη της συμφωνίας στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης. Υπάρχει και το αντίπαλο σενάριο που θέτει το ΚΚΕ στο λαό: Αυτό της οικοδόμησης της Λαϊκής Συμμαχίας που θα γράψει στις σημαίες της τη γραμμή της αποδέσμευσης από την ΕΕ. Κόντρα στην πολιτική των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, με λαϊκή εξουσία για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την κεντρικά σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας, όχι μόνο για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών». Τα παραπάνω τόνισε, μεταξύ άλλων, η Λ. Ράζου στην εκδήλωση η οποία έγινε στον απόηχο των προχτεσινών δηλώσεων του Αλ. Τσίπρα για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων.

«Υπάρχει η πείρα, ώστε ο λαός μας από τις εξελίξεις να βγάλει συμπεράσματα και να σκεφτεί ότι από οποιαδήποτε εξέλιξη που θα σταθεροποιεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών και επιχειρηματικών ομίλων θα είναι η συνεχιζόμενη απόλυτη και σχετική χρεοκοπία του λαού με διαφορετικό τρόπο», τόνισε η ομιλήτρια, σημειώνοντας πως αυτό που αναζητείται μέσα από τις διαπραγματεύσεις είναι μια συμφωνία αμοιβαία επωφελή για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη: «Το ένα είναι η τρόικα - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΔΝΤ και ΕΕ, οι περιβόητοι θεσμοί - και το άλλο είναι διά μέσου της ελληνικής κυβέρνησης η αστική τάξη. Δεν είναι ο λαός». Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε την ανάγκη να αποδομηθεί μια καλά στημένη επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης ότι κάνει αυτά που μπορεί, ότι χρειάζεται χρόνο, ότι ξηλώνει σιγά σιγά τη μνημονιακή πολιτική, «υπογραμμίζοντας πως η κατάργηση του πεντάευρω στα νοσοκομεία, οι εκατό δόσεις και η επαναλειτουργία της ΕΡΤ που όλα κι όλα παρουσίασε αυτό το διάστημα η κυβέρνηση, δεν είναι μέτρα που θίγουν τον πυρήνα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που στο όνομά της έχει χρεοκοπήσει και έχει βάλει το λαό να πληρώσει τα βάρη της κρίσης μια πενταετία τώρα». «Αντίθετα - τόνισε - αυτό το χρονικό διάστημα, οι τέσσερις μήνες ήταν αρκετοί για τον ΣΥΡΙΖΑ για να δώσει επαρκή δείγματα γραφής. Οτι θα παίξει το ρόλο του καλά σαν νέα αστική κυβέρνηση, και να ικανοποιήσει τις βασικές επιδιώξεις των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων της χώρας μας και να διαμορφώσει προϋποθέσεις, ώστε να περάσουν σε νέα φάση κερδοφορίας στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτός ακριβώς είναι και ο πυρήνας του περιεχομένου της διαπραγμάτευσης που διεξάγει».

Στιγμιότυπο από την προχτεσινή εκδήλωση

Στη διάρκεια της ενδιαφέρουσας συζήτησης με τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ που γέμισαν την αίθουσα, αναδείχτηκε η ανάγκη να παρακολουθούνται οι εξελίξεις, να συνεχιστεί και να ενταθεί η πάλη για την αποκάλυψη αυτής της πολιτικής, για ενίσχυση της δράσης για την ανάδειξη και διεκδίκηση των λαϊκών αναγκών με επιμονή και κόντρα στη συστηματική προσπάθεια που έχει γίνει εδώ και χρόνια ο λαός να σκύψει το κεφάλι, στην προοπτική της ανατροπής προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

«Η απάντηση που πρέπει να δοθεί στο "πετύχαμε μια συμφωνία και γλιτώσαμε τη χρεοκοπία" ή "ρήξη αλλά χωρίς να συγκρουστούμε με αυτά που μας οδήγησαν εδώ" - που το προβάλλει αυτό η λεγόμενη πολιτική της ρήξης από διάφορους που στις τηλεοράσεις λένε πολλά, ή στις συνεδριάσεις της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ λένε πολλά, αλλά έχουν νομιμοποιήσει αυτούς τους τέσσερις μήνες όλα αυτά τα μέτρα και θα κριθούν και για τη συνέχεια - η θέση που πρέπει να πάρει σήμερα ο εργαζόμενος είναι: Απορρίπτουμε αυτήν τη διαπραγμάτευση, απορρίπτουμε αυτήν τη συμφωνία, διαδηλώνουμε για την ανάκτηση των απωλειών μας, δεν είμαστε διατεθειμένοι να χάσουμε κι άλλο. Και αυτό να γίνει με όρους κινήματος, διεκδίκησης, με άνοδο της συσπείρωσης, της οργάνωσης παντού. Και μπορεί αυτό να φαντάζει δύσκολο, όμως ο άλλος δρόμος είναι να λέμε "αποτρέπω τα χειρότερα", όμως να ζούμε καθημερινά με τα χειρότερα που έρχονται».

Τόνισε ότι είναι «ανάγκη σήμερα να μεγαλώσει ένα ρεύμα αντίστασης, ένα ρεύμα ανυπακοής, απειθαρχίας σε ένα δρόμο που ανεξάρτητα από αυτόν που κυβερνάει και από ό,τι λέγεται, απ' τη στιγμή που δεν αμφισβητεί αυτόν το δρόμο που λέγεται οικονομία του κεφαλαίου, που λέγεται ΕΕ, που λέγεται νόμισμα αυτής της Ενωσης, απ' τη στιγμή που δεν τα αμφισβητεί αυτά είναι δεδομένος ο λογαριασμός». Ετσι, τονίζοντας την ανάγκη να δυναμώσει ένα ρεύμα αντίστασης, επισήμανε ότι «Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες, γιατί ό,τι έχασε ο εργαζόμενος έχει χαθεί και ό,τι θα συνεχίσει να χάνει θα χάνεται διά παντός».

Παράλληλα, ο Ν. Σοφιανός στάθηκε ιδιαίτερα στο περιεχόμενο της «ρήξης» που συζητιέται τελευταία, υπογραμμίζοντας: «Πρέπει να καταλάβει ένας κόσμος ότι η ρήξη προϋποθέτει άλλο δρόμο ανάπτυξης. Η ρήξη, αν δε θέλουμε να είναι ένα εφέ που το λέει ο Βαρουφάκης ή όποιος άλλος στα κανάλια υποτίθεται πουλώντας ριζοσπαστισμό, πρέπει να έχει χαρακτήρα ρήξης με αυτά που μας έφεραν εδώ. Και υπάρχει και μια άλλη πλευρά: Γίνεται μια μεγάλη συζήτηση ταυτίζοντας τη ρήξη με την αλλαγή του νομίσματος. Λένε "να φύγουμε από το ευρώ να έχουμε τη δραχμή, θα περάσουμε δύσκολα αλλά μετά θα είναι όλα καλά". Εμείς το είπαμε και πριν, το λέμε και τώρα: Η ρήξη προϋποθέτει ένα λαό οργανωμένο, ενημερωμένο, αποφασισμένο να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει η χώρα του. Χωρίς αυτήν την ιδιοκτησία, χωρίς να βάλεις χέρι στον πλούτο που παράγει η χώρα, ο λαός θα πεινάσει είτε με ευρώ, είτε με δραχμή. Ο λαός θα υποστεί τις συνέπειες. Το κρίσιμο λοιπόν, είναι ποιος έχει την ιδιοκτησία αυτού του πλούτου. Το κρίσιμο είναι να σκεφτεί ένας άνθρωπος σήμερα που δέχεται όλες αυτές τις συνέπειες, που σηκώνει αυτά τα βάρη στην καθημερινότητά του, γιατί σε μια χώρα που μπορεί ο λαός της να ζήσει σαν νοικοκύρης στον τόπο του, να έχει δουλειά, να έχει ασφάλιση, να έχει πρόσβαση σε όλα τα αγαθά, να έχει δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά του, να έχει ψυχαγωγία, να μπορεί να κάνει διακοπές... γιατί δεν μπορεί να το κάνει σήμερα στον 21ο αιώνα; Ποιο είναι το εμπόδιο; Ποιο είναι το εμπόδιο που κρατάει ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, ποιο είναι το εμπόδιο που καταδικάζει νέους ανθρώπους να δουλεύουν για 200 ευρώ, όταν το κόστος ζωής είναι τεράστιο; Ποιος είναι ο λόγος που στην Ελλάδα με τα δικά τους τα στοιχεία έχεις 3,5 εκατομμύρια κόσμο που βρίσκεται στα όρια της φτώχειας; Είναι η ταξική κοινωνία, είναι ο καπιταλισμός, δεν είναι κάτι άλλο».

Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τον Κώστα Παπαδάκη - μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Γιώργο Λαμπρούλη - βουλευτή του ΚΚΕ και Λίνα Κροκίδη - μέλος της ΚΕΟΕ και επικεφαλής του Τμήματος για τις Λαϊκές Ελευθερίες και τη Δικαιοσύνη, θα επισκεφθεί σήμερα Παρασκευή 29/5/2015 το Γραφείο της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, στις 13.00, και θα συναντηθεί με τον επικεφαλής του Γραφείου Γιώργο Τσαρμπόπουλο.