«Για να αντέξει η κοινωνία οφείλουμε να θεραπεύσουμε τις αδικίες που έγιναν: Υπάρχει μία που η αποκατάστασή της δεν παίρνει αναβολή: οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων, αυτών που έπαιρναν μέχρι 700 ευρώ και μέχρι τώρα έχουν χάσει το ένα τέταρτο των πενιχρών εισοδημάτων τους... Επίσης θα αποκαταστήσουμε τις ενισχύσεις στους πολύτεκνους που η κυβέρνηση έκοψε... Το συνολικό κόστος και για τα δύο δεν ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ το χρόνο» (Αντ. Σαμαράς - Στο «Ζάππειο 2», 12 Μάη του 2011). «Εμείς λοιπόν αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευθεί, δηλαδή άμεσα μέτρα, τα οποία είναι χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, πολύτεκνοι και κτηνοτρόφοι, αυτούς έχω πει, αν τα προσθέσετε είναι 350 εκατομμύρια» (ο ίδιος, συνέντευξη στο «Μέγκα» στις 9 Απρίλη 2012). «Θα αποκαταστήσουμε τις πολύ χαμηλές συντάξεις και τα πολυτεκνικά επιδόματα, αλλά και τη στήριξη στους κτηνοτρόφους...Το ισοδύναμο κόστος αυτών των μέτρων δεν ξεπερνά τα 550 εκατομμύρια» (ο ίδιος, στο «Ζάππειο 3», 22 Απρίλη 2012). Από μόνο του το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ έχει δώσει τρία διαφορετικά ποσά για την «αποκατάσταση των αδικιών», καταδεικνύει το μέγεθος του εμπαιγμού και της κοροϊδίας σε βάρος των πιο εξαθλιωμένων κοινωνικών ομάδων. Ομως η κοροϊδία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι τα «ισοδύναμα» που επικαλείται ο πρόεδρος της ΝΔ, όπως π.χ. τα μελλοντικά έσοδα από τα κέρδη των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, είναι αέρας κοπανιστός, ενώ έχουν απορριφθεί ήδη από την τρόικα τον περασμένο Φλεβάρη τότε που ο Αντ. Σαμαράς δήλωνε ότι «έγινε για πρώτη φορά διαπραγμάτευση». Η σκληρή τιμωρία που τους αξίζει είναι μία: πανίσχυρο ΚΚΕ, για να είναι πιο ισχυρό το εργατικό λαϊκό κίνημα την επομένη των εκλογών, για να κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα του λαού.

Μιλώντας, στην προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Βόλο, ο Γ. Λούμας, υποψήφιος του Κόμματος στη Μαγνησία, αναφέρθηκε και στα όσα για το ΚΚΕ είπε ο Αλ. Τσίπρας κατά την ομιλία του στην παραλία του Βόλου, επισημαίνοντας: «Ο κ. Τσίπρας μάλλον λάθεψε σε ποια πόλη μιλούσε. Φαίνεται ότι τον έχει θολώσει η έπαρση των τελευταίων ημερών για την "εντολή διακυβέρνησης" που ζητάει επιμελώς και με αγωνία.

Εκανε επίθεση στο ΚΚΕ, εδώ στο Βόλο, όπου, πριν λίγες μέρες, στο Σύλλογο Εργαζομένων στην Τοπική Διοίκηση, η παράταξή του συνεργάστηκε με την ΠΑΣΚΕ και συγκρότησαν, από κοινού, Προεδρείο, ακυρώνοντας τη βούληση των εργαζομένων που έδωσε στο ψηφοδέλτιο που στήριξε το ΠΑΜΕ 47%.

Εδώ όπου, πριν λίγους μήνες, ο εκπρόσωπός τους στη Διοίκηση του ΕΚΒ καταψήφισε πρόταση του ΠΑΜΕ για απεργία συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους χαλυβουργούς του Ασπρόπυργου.

Εδώ στην περιοχή μας, όπου η συνεργασία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ στο χώρο της Αυτοδιοίκησης έχει γίνει «δεύτερη φύση». Εδώ στο Βόλο, όπου τα στελέχη του πρωτοστάτησαν στην πρώην Νομαρχία και στους Δήμους στην υλοποίηση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης. Ατέλειωτος είναι ο κατάλογος με "τα έργα και τις ημέρες" των στελεχών του εδώ στη Μαγνησία».

Διάφορα ερωτήματα είχαν τεθεί και στον ίδιο το συγγραφέα από το φιλικό του περιβάλλον. Πώς έζησες εκεί; Πείνασες; Δυστύχησες, σε παρακολουθούσε η αστυνομία ή όλα αυτά είναι υπερβολές;

Ερωτήματα όπως: Ποια ήταν η καθημερινότητα στη Σοβιετική Ενωση; Ποια χώρα ήταν αυτή; Πώς ζούσαν άραγε οι απλοί άνθρωποι; Τέτοια ερωτήματα, με ορισμένη δυσπιστία, έθετε και ο ίδιος ο συγγραφέας όταν βρέθηκε στη Σοβιετική Ενωση το 1968.

Δύο δεκαετίες μετά την ολοκλήρωση και σε συμβολικό επίπεδο της διαδικασίας αντεπαναστατικών ανατροπών και καπιταλιστικής παλινόρθωσης το 1991 και με την αστική προπαγάνδα να οργιάζει πως είναι έγκλημα να ζουν οι εργάτες χωρίς καπιταλιστές, είναι εύλογο στους εργαζόμενους και στη νεολαία να γεννιούνται ερωτήματα με τα οποία ασχολείται ο συγγραφέας.

«Με το χέρι στην καρδιά» ο συγγραφέας δίνει ολοζώντανες πολλές πλευρές και απαντήσεις για την καθημερινότητα στη Σοβιετική Ενωση. Το βιβλίο κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Γερουσία την Πέμπτη με ψήφους και της αντιπολίτευσης και του Κάρλος Μένεμ (επί της κυβέρνησης του οποίου είχε γίνει η ιδιωτικοποίηση από το 1993-99) ενέκρινε το σχετικό νομοσχέδιο και την ερχόμενη βδομάδα αναμένεται και η έγκριση της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η κίνηση αυτή αναδεικνύει την προσπάθεια της αστικής τάξης της Αργεντινής να αναβαθμίσει το ρόλο της στη διεθνή καπιταλιστική αγορά γι' αυτό ο «πόλεμος» με την ισπανική κυβέρνηση και τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Η αντιπαράθεση κλιμακώθηκε όταν έγινε γνωστό ότι η ισπανική πολυεθνική ήταν σε διαπραγματεύσεις με αντίστοιχο κινεζικό κολοσσό. Η κυβέρνηση Φερνάντες που έχει στοιχεία σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του καπιταλισμού (όπως και πολλές λεγόμενες «αριστερές κυβερνήσεις» της Λατινικής Αμερικής) επιχειρεί για λογαριασμό μερίδων του ντόπιου κεφαλαίου να ελέγξει μέρος της ενέργειας της χώρας, πράγμα που η ίδια και κάποιες άλλες σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις και στη χώρα μας, εμφανίζουν ως κίνηση που δήθεν θα ωφελήσει τα λαϊκά στρώματα.

Η συγκεκριμένη υπόθεση στην Αργεντινή όπου ανακαλύπτονται σημαντικά ενεργειακά αποθέματα και φουντώνουν οι ανταγωνισμοί μονοπωλιακών ομίλων, αναδεικνύει κάτι που ισχύει και για την Ελλάδα: ότι για να μπει ο ενεργειακός πλούτος στην υπηρεσία της λαϊκής ευημερίας απαιτούνται βαθύτερες αλλαγές, ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, λαϊκή εργατική εξουσία.