Παρασκευή 29 Απρίλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Χέρι χέρι εργατοπατέρες και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Μπορούμε να ξεπεράσουμε τη συμβιβαστική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και την πολιτική περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ με την οργάνωση και κινητοποίηση της εργατικής βάσης και την συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα και αλληλεγγύης σε κάθε χώρο εργασίας, κατοικίας και σπουδών». Αυτά γράφει μεταξύ άλλων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στην ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την Πρωτομαγιά. Λίγες αράδες πιο κάτω, καλεί τις δυνάμεις του σε προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο, για να πορευτούν όλοι μαζί προς την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου είναι προγραμματισμένη η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, τις συμβιβασμένες ηγεσίες των οποίων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δήθεν καταγγέλλει στην ίδια ανακοίνωση! Τυχοδιώκτες και επικίνδυνοι με όλη τη σημασία των λέξεων. Μια ζωή ουρά του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και, ταυτόχρονα, οργανικό κομμάτι της στρατηγικής του για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης. Σε μια περίοδο που πρέπει να βαθύνει η απαξίωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να αθροίσει τις όποιες δυνάμεις του στο ακροατήριο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, προσδοκώντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα συμβάλει ώστε οι εργαζόμενοι να μετατραπούν σε χειροκροτητές της πολιτικής που στηρίζουν. Την Κυριακή, οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν μαζικά στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ. Δεν έχουν καμιά θέση με τους εργατοπατέρες και τους βαστάζους τους, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Οι δαπάνες και η ΕΛΣΤΑΤ

Οι κομμουνιστές δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για την υποτιθέμενη προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκρατήσει τα ελλείμματα, περικόπτοντας τις άσκοπες δαπάνες που κάνει το Δημόσιο. Οχι ότι δεν ξοδεύονται δεκάδες εκατομμύρια για να ταϊστούν διάφορα παράσιτα της κοινωνίας, αλλά επειδή γνωρίζουμε ότι αυτά είναι λόγια του αέρα, μόνο και μόνο για να υπάρχει το πάτημα ώστε να πετσοκόβουν κάθε κρατική δαπάνη που έχει έστω και τον ελάχιστο κοινωνικό χαρακτήρα. Γι' αυτό, όταν μιλάνε για «οικονομίες» και «περιστολή δαπανών», ξέρουμε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και την ώρα που ψαλιδίζονται οι δαπάνες για Υγεία, Παιδεία, κοινωνικά επιδόματα κ.λπ. όλο και κάποιο λαμόγιο (όπως τους ονομάζουν, εκ των υστέρων, οι ίδιοι) θα ανοίξει νέους διαύλους για να βάλει στο χέρι το δημόσιο χρήμα.

Τα παραπάνω ταιριάζουν παντού. Σε κάθε ενέργεια και απόφαση των κυβερνώντων. Τα αναφέρουμε, όμως, με αφορμή την Ελληνική Στατιστική Αρχή, τη γνωστή μέχρι πρότινος Στατιστική Υπηρεσία, που μετά από τόσα χρόνια ανακάλυψε ότι για να ενημερώνει τους δημοσιογράφους περί των δραστηριοτήτων της έπρεπε να προσλάβει εταιρεία, που θα διεκπεραιώνει αυτήν τη δουλειά.

Δεκαετίες τώρα, κάθε δραστηριότητα της Στατιστικής, κάθε Δελτίο Τύπου που εκδίδει, κάθε ανακοίνωση που δημοσιοποιεί, υπάρχει στην διάθεση των δημοσιογράφων και κάθε εντύπου χωρίς καμιά απολύτως ανάμειξη οποιασδήποτε ιδιωτικής εταιρείας. Ωστόσο, εδώ και μερικές μέρες οι άνθρωποι κάποιας εταιρείας έχουν πάρει σβάρνα τις εφημερίδες και ...ενημερώνουν ότι τις επόμενες μέρες θα δοθεί συνέντευξη Τύπου για την επικείμενη απογραφή πληθυσμού.

Είναι ολοφάνερο ότι η συγκεκριμένη εταιρεία, όπως και κάθε άλλη, δεν κάνει την ενημέρωση για ...πατριωτικούς λόγους, αλλά έναντι αμοιβής. Οπως φανερό είναι, επίσης, πως αν ρωτηθούν σχετικά οι κυβερνώντες για τη συγκεκριμένη επιλογή της Στατιστικής Υπηρεσίας, θα απαντήσουν ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι πλέον Ανεξάρτητη Αρχή και με αυτήν την έννοια δεν υπόκειται σε ελέγχους από την κυβέρνηση.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι οφθαλμοφανές ότι μας δουλεύουν άγρια και προκαλούν. Γιατί, αν μη τι άλλο, οι παράδες που δίνουν προς την ιδιωτική πρωτοβουλία οι αυτονομημένες από το Δημόσιο Δημόσιες Υπηρεσίες αποκαλύπτουν το μέγεθος της κοροϊδίας όλων αυτών, που συνδέουν τα αντιλαϊκά μέτρα με τις προσπάθειες συγκράτησης των κρατικών δαπανών και δημοσίων ελλειμμάτων.

Εχασαν τα... καλάθια

Στο ανώτατο στάδιο του... ευτελισμού, λένε ορισμένοι, ότι φτάνουν η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και η διοίκηση της εταιρείας, που με τα πολλά, τώρα κατηγορούν ο ένας τον άλλον, για το ποιος έστελνε σε φίλους και γνωστούς καλάθια με κρασιά και σαμπάνιες.

Μπορεί και να έχουν δίκιο, όμως προσοχή. Το... «όχι εγώ, εσύ» με τα καλάθια, ενέχει τον κίνδυνο να χάσουμε το κύριο. Κι αυτό δεν είναι οι δημόσιες σχέσεις της ΓΕΝΟΠ ή της ΔΕΗ, αλλά η αγαστή συνεργασία των εκπροσώπων της πρώτης με τις διοικήσεις της επιχείρησης για τη στήριξη της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και του τομέα της ενέργειας συνολικά. Της πολιτικής που, όπως από την πρώτη στιγμή και σταθερά, κατάγγειλαν μόνο οι κομμουνιστές, αποτελεί έγκλημα, το οποίο έχει πολλαπλές και σημαντικές συνέπειες για το λαό, τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και το περιβάλλον. Μια πολιτική που συντελείται εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε όφελος των μονοπωλίων, και για την οποία έχει συγκεκριμένες και διαχρονικές ευθύνες και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΕΝΟΠ, που με πολύ μεγάλη ευκολία πούλησε την αξίωση «ούτε μια μετοχή σε ιδιώτες».

Τα υπόλοιπα και τα... καλάθια είναι απλές παρωνυχίδες.

Τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού

Πρόσφατα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας της Γερμανίας έφεραν στο φως την αθλιότητα που βιώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι στην αναπτυγμένη καπιταλιστικά Γερμανία, τη λεγόμενη ...ατμομηχανή της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτά, 7,3 εκατομμύρια αναγκάζονται να φυτοζωούν με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα. Στην πλειοψηφία τους, πρόκειται για χρόνια άνεργους που πετάχτηκαν στο περιθώριο και παρακολουθούν «προγράμματα» επανένταξης υποτίθεται στην αγορά εργασίας, δηλαδή έναν ακόμη τρόπο για να εξασφαλίζεται στο κεφάλαιο φτηνή εργατική δύναμη, δηλαδή χαμηλά αμειβόμενοι με κουτσουρεμένη ασφάλιση εργάτες που χρησιμοποιούνται και ως μοχλός πίεσης και για την υπόλοιπη εργατική τάξη.

Στη Γερμανία, όπως και σε άλλες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κ.λπ., διευρύνονται όλο και περισσότερο οι ζώνες φτώχειας, τα φαινόμενα της ανεργίας, της ημιαπασχόλησης, της μισοζωής εξαθλιωμένων μισοεργαζόμενων και μισοάνεργων φουντώνουν. Οι εικόνες των «ανθρώπινων ερειπίων» και αστέγων πολλαπλασιάζονται τα τελευταία χρόνια στις μεγαλουπόλεις των καπιταλιστικών χωρών.

Αυτή η κατάσταση δεν έγινε τυχαία, δεν είναι συγκυριακό γεγονός. Είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης τόσο στην «ευημερούσα» «ανταγωνιστική» και «εξαγωγική» Γερμανία όσο και σε χώρες όπως η Ελλάδα, που βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Η άναρχη ανάπτυξη είναι που φέρνει την καπιταλιστική κρίση, δηλαδή την περίοδο που διακόπτεται η δυνατότητα του κεφαλαίου να αναπαράγεται διευρυμένα (γιατί υπάρχει υπερπαραγωγή προϊόντων που δεν μπορούν να πωληθούν και υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που οι καπιταλιστές δεν μπορούν προς το παρόν να επενδύσουν γιατί δε θα βγάλουν κέρδος, λόγω κρίσης). Η κρίση είναι στο «DNA» της λειτουργίας του εκμεταλλευτικού συστήματος και, αντικειμενικά σημαίνει ότι για να μπορέσει το κεφάλαιο να βγει απ' αυτήν με λιγότερες απώλειες είναι απαραίτητο να υπάρξει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, μέρους του κεφαλαίου και της εργατικής δύναμης, δηλαδή και ανεργία, και απώλεια παλιότερων κατακτήσεων, και επιδείνωση των συνθηκών ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Αυτήν τη διέξοδο, τους πολέμους και τις επεμβάσεις έχουν οι καπιταλιστές για να ορθοποδήσουν οι ίδιοι, γυρίζοντας τους εργάτες σε συνθήκες μεσαίωνα.

Το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουν οι εργάτες και στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, βλέποντας την επιδείνωση της ζωής τους, τους νέους άνεργους και εξαθλιωμένους, είναι ότι η ίδια η κρίση του καπιταλισμού δείχνει τα ιστορικά όρια του συστήματος και βάζει στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της ανατροπής του. Πρέπει να γυρίσουν την πλάτη, πέρα από τους νεοφιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες, και στα διάφορα «αριστεροδέξια» δεκανίκια του συστήματος που προτείνουν άλλα «μείγματα πολιτικής» και μορφές διαχείρισης του ίδιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Ξεπερνώντας τη μοιρολατρία και τη δήθεν δυνατότητα για ατομικές λύσεις να δυναμώσουν το συλλογικό ταξικό αγώνα σε ρήξη με το κεφάλαιο για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό. Οπου, με κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής και εργατικό έλεγχο θα εξαλείψουν τις αιτίες των κρίσεων, της ανεργίας και της υποβάθμισης της ζωής τους, ικανοποιώντας όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους, με βάση τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν στη σημερινή εποχή.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Σχεδιασμένη υποκρισία...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ότι αγανάκτησαν χτες οι τίμιοι και άσπιλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας στην αίθουσα της Βουλής τον Ακη Τσοχατζόπουλο...

Αν είναι δυνατόν οι βουλευτές ενός κόμματος σύγχρονου, που έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με το «χτες» της φαυλοκρατίας, της μίζας και των πελατειακών σχέσεων, να αναγκάζονται να συνυπάρχουν με εκπροσώπους του «παλιού» στον ίδιο χώρο!

Αυτοί, που έχουν αναλάβει και οδηγούν τη χώρα στο μέλλον της «διαφάνειας», της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης», των «αξιόπιστων στοιχείων», που «αλλάζουν την παραγωγική δομή», να πρέπει τώρα να θυμηθούν ένα τέτοιο παρελθόν.

Να ηχούν ξανά στα υπερ-ευαίσθητα πλέον αυτιά τους λέξεις, όπως «μίζες», «υπερτιμολογήσεις», «βρώμικο χρήμα»! Πραγματικά, ταλαιπωρήθηκαν οι άνθρωποι.

Στους δικούς τους καιρούς, βλέπετε, δεν υπάρχουν παράνομες χρηματοδοτήσεις, ή, αλλιώς, «μίζες»! Θα είναι πλέον νόμιμες! Οι γερμανικές εταιρείες δε θα χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις για να μην τηρούν τις παραγγελίες τους. Προβλέπεται πλέον από τον ...ίδιο το νόμο!

Ειδικά, μάλιστα, για τις μίζες που αφορούν ναυπηγεία - όπως των περίφημων υποβρυχίων - η κυβέρνηση μάλλον έχει βρει οριστική λύση: Αν εξαφανίσει τη ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα, προφανώς δε θα υπάρχουν τέτοια θέματα.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ «μακρύς ο δρόμος» της εξόδου από την κρίση, φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο και για να το λέει αυτό ...κάτι θα ξέρει.

Οπως, για παράδειγμα, ότι έχουν σχεδιάσει πολιτικές λιτότητας και ανεργίας χωρίς ημερομηνία λήξης, είτε υπάρχει κρίση είτε όχι, είτε κάνουν αναδιάρθρωση είτε όχι, είτε πληρώσουν το χρέος είτε όχι, είτε είναι στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ είτε όχι.

Κι αυτό ακριβώς θέλουν να κρύψουν από τον ελληνικό λαό, γι' αυτό τα αποπροσανατολιστικά περί αβεβαιότητας, πιθανών εκλογών, ανασχηματισμών, νέων κυβερνητικών σχημάτων θα συνεχίζονται με όλο και μεγαλύτερη ένταση.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μην τσουβαλιάζετε το ΚΚΕ στην όποια σας Αριστερά

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην ανάλυσή του ο Χρ. Βερναρδάκης στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, για την τελευταία δημοσκόπηση της VPRC, διαπιστώνει την ενίσχυση κάποιας «Αριστεράς». Γράφει ότι: «το εκλογικό άθροισμα ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΔΗΜΑΡ φτάνει το 20%, αν συνυπολογιστεί και αυτό των Οικολόγων Πράσινων ανεβαίνει στο 23,5». Για να βγάλει το άθροισμα χρησιμοποιεί ως βάση το 12% που δίνει στο ΚΚΕ, χωρίς να κάνει καμία αναφορά επί του συγκεκριμένου. Μέγιστη αυθαιρεσία. Με την ίδια ευκολία και αυθαιρεσία διαπιστώνει εκλογική πόλωση και ενίσχυση των άκρων, χωρίς να εξηγεί ποια είναι η μέση και ποια τα άκρα του αστικού πολιτικού συστήματος και με ποιο δικαίωμα εντάσσει στο δικό του ισοζύγιο το ΚΚΕ.

Με ποια επιστημονική μεθοδολογία αθροίζει το ΚΚΕ, που καλεί το λαό να μην αναγνωρίσει το χρέος της πλουτοκρατίας, να μη δεχτεί καμία θυσία για την κρίση, με τις διάφορες αποχρώσεις των θέσεων των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Κουβέλη που κινούνται στις διάφορες μορφές αναδιάρθρωσης του χρέους; Με ποιο κριτήριο αθροίζει ένα κομμουνιστικό κόμμα με τα όποια αριστερά του συστήματος; Με ποια κριτήρια αθροίζει το ΚΚΕ, που παλεύει για την αποδέσμευση από την ΕΕ, με τις θέσεις αυτών των κομμάτων με τα εντός ΕΕ - εκτός ευρώ, εντός ευρώ σε μια άλλη ΕΕ κλπ; Με ποια κριτήρια αθροίζει το ΚΚΕ, που προτείνει ως λύση για το λαό τη λαϊκή εξουσία - οικονομία, με αυτά τα κόμματα που ως λύση βλέπουν μια άλλη κυβέρνηση, που την ψάχνουν άλλοι από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ και άλλοι μέχρι τη «λαϊκή Δεξιά»;

Είναι φανερό ότι ο κ. Βερναρδάκης εκφράζει μισό τον πόθο του. Ο άλλος μισός, που τον κρύβει, είναι να αθροίσει και το ΠΑΣΟΚ για να φτάσει η «Αριστερά» στο 55%. Και πιο φανερό απ' όλα είναι ότι χρειάζεται να τσουβαλιάζουν το ΚΚΕ για να κρύβουν το πού βρίσκεται η διέξοδος και η δύναμη για το λαό.

Σύμμαχοι των «κερδοσκόπων»

Το παραμύθι των διεθνών κερδοσκόπων που συνωμοτούν κατά της ελληνικής οικονομίας επανέλαβε χτες ο πρωθυπουργός, επιχειρώντας να δικαιολογήσει το αρνητικό κλίμα που επικρατεί στις διεθνείς χρηματιστικές αγορές. Μίλησε συγκεκριμένα για «σύγχρονους μαυραγορίτες, εγχώριους ή και της αλλοπαδής» με τους οποίους, όπως είπε, συνεργάζονται διάφοροι δημοσιολογούντες είτε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης είτε από τα ΜΜΕ και κατέληξε: «Και ξέρουμε την κερδοσκοπική επίθεση που γίνεται εναντίον της χώρας μας, από εκείνους οι οποίοι έχουν τεράστια συμφέροντα να μην πετύχει». Το σχόλιο που αβίαστα έρχεται στο μυαλό είναι «κοίτα ποιος μιλάει». Γιατί αν είναι κάποιος που συνεργάζεται με τους λεγόμενους διεθνείς κερδοσκόπους, δηλαδή το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, και τα διάφορα, επίσημα και άτυπα, όργανά τους αυτός είναι η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός. Ο τελευταίος, μάλιστα, δεν παραλείπει να συναντά στο Μέγαρο Μαξίμου επιφανείς εκπροσώπους των διεθνών κερδοσκόπων (π.χ. Τζ. Σόρος). Το σημαντικότερο, βέβαια, είναι ότι ο ίδιος δηλώνει πως η πολιτική και τα βάρβαρα μέτρα που εφαρμόζει έχουν ως υπέρτατο στόχο «να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της χώρας στα μάτια των διεθνών αγορών», δηλαδή των διεθνών κερδοσκόπων. Ασφαλώς και υπάρχει ενόχληση και άγρια διαμάχη για το πώς θα μοιραστούν οι ζημιές από την καταστροφή κεφαλαίων, αλλά μέχρις εκεί. Στο κυρίαρχο, δηλαδή στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και την καταλήστευση του λαού, προκειμένου να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, κυβέρνηση και ξένοι και εγχώριοι «κερδοσκόποι» είναι μαζί, έχουν συνάψει αδιάσπαστη συμμαχία.

Μονόδρομος η πάλη για λαϊκή εξουσία

Πολύ βολεύει την κυβέρνηση και την πλουτοκρατία να εμφανίζουν τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στις πρώην ΔΕΚΟ ως δήθεν βασικούς αντιπάλους των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος που προωθείται το επόμενο διάστημα. Χαρακτηριστικό είναι χτεσινό άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» που χαρακτηρίζει μόνη επιλογή την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και συμπληρώνει: «Κανείς δεν θα ήθελε γενικό ξεπούλημα. Αλλά οι συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια αναστολών. Ωστόσο, ήδη εκδηλώνονται αντιδράσεις, με τους συνδικαλιστές να δηλώνουν έτοιμοι για "ιερό πόλεμο". Με τη διαφορά ότι στις παρούσες συνθήκες ο μόνος "ιερός πόλεμος" που μπορεί να κηρυχθεί τούτη την ώρα είναι αυτός της διάσωσης της οικονομίας και της χώρας». Η αλήθεια είναι όμως ότι η πλειοψηφία των συνδικάτων στις πρώην ΔΕΚΟ έχουν βαριές και διαχρονικές ευθύνες και είναι συνένοχες για τις εξελίξεις που δρομολογούνται σήμερα, γιατί εδώ και χρόνια ουσιαστικά έχουν βάλει πλάτες για να ανοίξει ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης με διάφορες μορφές, αλλά και να διαχωριστεί η πολιτική του ξεπουλήματος από την πολιτική της ΕΕ για απελευθέρωση των αγορών και ιδιωτικοποιήσεις, προκειμένου να βρουν νέα πεδία επέκτασης τα συσσωρευμένα ιδιωτικά κεφάλαια. Η ίδια η ζωή έχει καταδείξει ότι οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ποτέ δεν ήταν απέναντι από την αντιλαϊκή πολιτική και γι' αυτό έχουν καταντήσει ανυπόληπτες και αναξιόπιστες στα μάτια των εργαζομένων και του λαού. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να οργανώσουν την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η ευθύνη λοιπόν περνά στους ίδιους τους εργαζόμενους που πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει δρόμος προς τα πίσω, παρά μόνο πάλη για τη λαϊκή εξουσία, για να γίνουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις λαϊκή περιουσία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Νέα προνόμια στους εφοπλιστές

Παραμονές της απεργίας των ναυτεργατών την 1η Μάη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας εξήγγειλε νέες ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους εφοπλιστές. Ρυθμίσεις οι οποίες αφορούν στην κατάργηση των κρατήσεων υπέρ τρίτων που περιέχονται στην τιμή των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων. Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση ο υπουργός να δεσμευτεί ότι αυτό σημαίνει πως οπωσδήποτε θα μειωθεί και η τιμή των εισιτηρίων για τους επιβάτες. Οπως ανέφερε, η μείωση της τιμής των εισιτηρίων θα αποτελέσει αντικείμενο ...«συμφωνίας κυρίων» με τους εφοπλιστές! Εν ολίγοις, η κατάργηση των κρατήσεων υπέρ τρίτων από τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια πρακτικά σημαίνει και άλλο ζεστό χρήμα στα χρηματοκιβώτια των εφοπλιστών.

Ζεστό χρήμα που έρχεται να προστεθεί στις χοντρές επιδοτήσεις που τσεπώνουν με την πατέντα των «άγονων γραμμών», ποσό που φέτος θα εκτιναχθεί στα 126 εκατομμύρια ευρώ, συν αυτά που «βγάζουν» από τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Και βέβαια δε συζητάμε για τις δεκάδες φοροαπαλλαγές, τα αφορολόγητα καύσιμα, τα σαπάκια που έχουν δρομολογημένα και απειλούν τη ζωή επιβατών και πληρωμάτων, και τα οποία από πάνω δρομολογούν όποτε τους συμφέρει, αφήνοντας νησιά στο «έλεός» τους. Επιπλέον, η νέα ρύθμιση υπέρ των εφοπλιστών έρχεται να καταφέρει ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στο ΝΑΤ. Ανάμεσα στις κρατήσεις υπέρ τρίτων βρίσκονται και αυτές που αφορούν στο Κεφάλαιο Ασφάλισης Επιβατών και Οχημάτων (ΚΑΕΟ) και αποτελούν ένα από τα βασικά έσοδα του ΝΑΤ, το οποίο από τη λεηλασία των εφοπλιστών ήδη έχει φτάσει στο σημείο να δυσκολεύεται να καταβάλλει τις συντάξεις.

Οι εφοπλιστές ακριβώς με όπλο αυτή την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με συμμάχους τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου, που τους παρέχει όλα αυτά τα τρελά προνόμια - προνόμια που βγαίνουν από το ήδη λεηλατημένο εισόδημα του εργαζόμενου λαού - γίνονται συνεχώς επιθετικότεροι. Αξιώνουν ολοένα και περισσότερα και ειδικά σήμερα, αξιοποιώντας την κρίση που και αυτοί προκάλεσαν, επιτίθενται με μανία σε βάρος των ναυτεργατών, τους οποίους με εντολή τους η κυβέρνηση εξακολουθεί να έχει επιστρατευμένους, επιδιώκοντας να ξεπαστρέψουν και το τελευταίο εργασιακό τους δικαίωμα. Να γίνουν πάμφθηνη εργατική δύναμη που θα έχει τα καράβια τους εν κινήσει και θα τους εξασφαλίζει ακόμα περισσότερα κέρδη.

Οι καθημερινές εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι ο αγώνας στους καταπέλτες, η απεργία των ναυτεργατών, είναι εκ των πραγμάτων υπόθεση όλου του λαού. Είναι αγώνας προς όφελος όλων των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, των νησιωτών, που χρειάζονται και δικαιούνται φθηνές, ασφαλείς και σύγχρονες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες για τις μετακινήσεις τους. Οσο αυτός δυναμώνει τόσο θα δυναμώνει και η πάλη για την ανατροπή συνολικά της πολιτικής που καλεί εργάτες στεριάς και θάλασσας, τη λαϊκή οικογένεια, να πληρώνουν την κερδοφορία των εφοπλιστών, όλων αυτών των παράσιτων που ξεζουμίζουν το λαό.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ