Σάββατο 29 Απρίλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η... αξία των διαφωνιών

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Επαναλαμβάνει μονότονα και ακούραστα τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες συνταγές για την οικονομία της χώρας, προτείνοντας ακόμα πιο σκληρές πολιτικές λιτότητας και ανεργίας». Αυτό ήταν το βασικό σχόλιο της ΓΣΕΕ για την προχτεσινή ομιλία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ), Ν. Γκαργκάνα, στη Γενική Συνέλευση των μετόχων.

«Ξεχνά», όμως, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και, ιδιαίτερα, ο πρόεδρος της τελευταίας, ότι ο διοικητής της ΤτΕ έχει διοριστεί στη θέση αυτή από κυβέρνηση του κόμματός του κι ακόμη, ότι όσα είπε τις προάλλες, τα λέει αρκετά χρόνια τώρα. Και, βέβαια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ο πρόεδρός της «ξεχνούν», ότι δεν έλεγαν τα παραπάνω, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προωθούσαν την ελαστικότητα στην εργασία, επικύρωναν τις ανατροπές Σουφλιά στο Ασφαλιστικό και τις επέκτειναν παραπέρα με το νόμο Ρέππα, αγνοούσαν συστηματικά την υπερκερδοφορία των επιχειρήσεων και ενοχοποιούσαν τους μισθούς για την αύξηση του πληθωρισμού κλπ, κλπ. Οταν, δηλαδή, οι κυβερνήσεις Σημίτη προωθούσαν και εφάρμοζαν την ίδια ακριβώς πολιτική, που υποστήριζε τότε και υποστηρίζει και σήμερα ο διοικητής της ΤτΕ. Τόση είναι η... αξία των σημερινών διαφωνιών της ΓΣΕΕ με όσα είπε ο Ν. Γκαργκάνας. Κατά τ' άλλα, όλοι τους - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση - είναι κατά της αντιλαϊκής, νεοφιλελεύθερης πολιτικής...

«Δίπλα στον πολίτη»...

Συνεχίζεται το δούλεμα και η αφαίμαξη των αγροτών και από την κυβέρνηση της ΝΔ. Οπως ήταν και το αναμενόμενο δηλαδή. Για να λάβουν τη λεγόμενη επιδότηση οι ελαιοπαραγωγοί, κλήθηκαν μια φορά πριν μερικούς μήνες να υποβάλουν τα πλήρη και αναλυτικά στοιχεία τους και να πληρώσει έκαστος 25 ευρώ στην Αγροτική Ενωση όπου είναι εγγεγραμμένος. Τώρα, με το πρόσχημα ότι εκείνα τα στοιχεία ήταν για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τους ζητούν να ξαναϋποβάλουν τα ίδια στοιχεία στις Ενώσεις και πιθανότατα να ξαναπληρώσουν το χαράτσι των 25 ευρώ. Χώρια την ταλαιπωρία για φωτοτύπηση εγγράφων και επικύρωσή τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες και μετά για τη μετάβασή τους μέχρι τις Ενώσεις. Πάντα, «δίπλα στον πολίτη» η κυβέρνηση της ΝΔ, και μάλιστα με όπλο τη ...χρηστή νέα διακυβέρνηση.

Θριαμβολογούν για... ένα νεκρό λιγότερο!

Μπορεί η κυβέρνηση να μην παίρνει ουσιαστικά μέτρα για την οδική ασφάλεια και για να μην ισοδυναμεί κάθε εορταστική έξοδος με «πολύνεκρο πόλεμο της ασφάλτου», αλλά δεν παρέλειψε να... θριαμβολογήσει επειδή φέτος - μέχρι προχτές - η πασχαλινή περίοδος στοίχισε, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή, μια ανθρώπινη ζωή λιγότερο! Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, φέτος έχασαν τη ζωή τους 45 άτομα, έναντι 46 πέρσι, 77 τραυματίστηκαν βαριά (93 πέρσι) και 581 ελαφρύτερα (675 το 2005).

Σταθμός για τη μείωση αυτή, λοιπόν - σύμφωνα πάντα με το υπουργείο - η αυξημένη δραστηριότητα σε πρόληψη (αστυνόμευση επικίνδυνων σημείων Εθνικών Οδών) και σε καταστολή (βεβαίωση επικίνδυνων παραβάσεων) κατά την έξοδο και επιστροφή των εκδρομέων του Πάσχα. Κι όλ' αυτά, ενώ ο ένας στους τρεις που έφυγαν από την πρωτεύουσα δεν έχει γυρίσει ακόμη και το μισό οδικό δίκτυο της χώρας χαρακτηρίζεται από ακατάλληλο έως επικίνδυνο, περιμένοντας πότε θα αποφασίσουν οι κυβερνώντες και οι επιχειρηματίες να ξεκινήσουν τα όποια έργα ανακατασκευής του με τις ληστρικές «συμβάσεις παραχώρησης» και τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)...

Εν τη παλάμη...

Με το σύνθημα «ο άνθρωπος πάνω απ' τα κέρδη» (κεντρικό σύνθημα του «Φόρουμ»), η στήλη έχει ασχοληθεί και παλιότερα. Κυρίως, αποκαλύπτοντας τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις, που καλλιεργεί, αφού, όσο θα υπάρχουν καπιταλιστικά κέρδη και, επομένως, καπιταλιστές και εκμετάλλευση, οι άνθρωποι - εργαζόμενοι θα είναι από κάτω. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, το σύνθημα δεν εμπνέει ούτε καν τους συμμετέχοντες στο «Φόρουμ». Αλλιώς δεν εξηγείται η ...εξειδίκευση, που κάνουν, στη διοργάνωση του «4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ» (ΕΚΦ), που θα πραγματοποιηθεί τις μέρες αυτές στην Αθήνα. Η ελάχιστη ταρίφα για τη συμμετοχή μιας μικρής οργάνωσης είναι 100 ευρώ. Αν είναι μεγαλύτερη, τότε πληρώνει τα διπλάσια. Αν θέλει να έχει και τραπεζάκια, τότε το καθένα τιμολογείται με 150 ευρώ. Αν έχει περισσότερες φιλοδοξίες και θέλει να διοργανώσει κάποιο «σεμινάριο» ή «εργαστήριο», τότε πρέπει να πληρώσει από 300 έως 1.000 ευρώ, ανάλογα με τη χωρητικότητα της αίθουσας. Ακόμη και οι απλοί άνθρωποι, που θα θελήσουν, ενδεχομένως, να παρακολουθήσουν τις εργασίες του 4ου ΕΚΦ, θα πληρώσουν δικαίωμα εισόδου στο χώρο 20 ευρώ. Κι όλ' αυτά, πέρα από την οικονομική στήριξη, που δίνουν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΟΤΟΕ, κλπ., που αποτελούν και τους οικονομικούς στυλοβάτες του «Φόρουμ».

Προφανώς, το σύνθημα «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη» είναι μόνο για κατανάλωση. Οταν περνάμε στην πράξη, τότε κυριαρχεί η λογική «τα κέρδη πάνω από τους συμμετέχοντες»...

Η «διπλωματία» του πολέμου

Το Ιράν θα πρέπει να αποδείξει ότι δε διαθέτει, ούτε σκοπεύει να αποκτήσει, πυρηνικά όπλα, δήλωσε χτες η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη μετά τη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στη Σόφια. Προφανώς, έτσι εννοεί τη «λύση με διπλωματικά μέσα».

Οι εταίροι του ΝΑΤΟ, σε μια επίδειξη υποκρισίας, καλούν το Ιράν να αποδείξει ότι «δεν είναι ελέφαντας» και αφού αυτό είναι αδύνατον, στρώνουν το έδαφος για την επιβολή κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής επίθεσης.

Με δύο λόγια, οι ΝΑΤΟικοί συμπεριφέρονται σαν δικαστές που αντί να αποδείξουν (όπως οφείλουν) την ενοχή του «κατηγορούμενου» ζητούν απ' αυτόν να αποδείξει την αθωότητά του..! Αυτή είναι η αντίληψη τους περί δικαίου. Μ' αυτή την αντίληψη αιματοκύλησαν τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τώρα ετοιμάζονται για το Ιράν.

Φυσικά, το τελευταίο που μπορεί να περιμένει κανείς από τους ιμπεριαλιστές της ΝΑΤΟικής συμμορίας είναι ο σεβασμός του δικαίου. Από τέλη της δεκαετίας του '80 δίκαιο γι' αυτούς είναι μόνο το «δίκαιο» του ισχυροτέρου, δηλαδή το δικό τους. Για άλλη μια φορά μέσα σ' αυτά τα 15 χρόνια οι λαοί καλούνται να αναλογιστούν το ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου στη διατήρηση της ειρήνης.

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να κρύψει την ταύτισή της με την πολιτική των ΗΠΑ, πίσω από τη θέση για λύση «με διπλωματικά μέσα», είτε επικαλούμενη την «κοινή ευρωπαϊκή θέση».

Το γεγονός ότι και ο Μπους μιλάει για «διπλωματική λύση» φανερώνει τον τύπο αυτής της λύσης. Μήπως και στην περίπτωση του Ιράκ δεν ήταν τα «διπλωματικά μέσα» που οδήγησαν στην αμερικανοβρετανική επιδρομή; Μήπως δεν ήταν και τότε η έκθεση του κ. Μπαραντέι που έδωσε το πρόσχημα στους Μπους και Μπλερ να μιλούν για τα (ανύπαρκτα όπως αποδείχτηκε) όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ; Η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται.

Οσον αφορά τα περί «κοινής ευρωπαϊκής θέσης», όλοι θυμούνται πού κατέληξαν οι «επιφυλάξεις» και οι «αντιρρήσεις» των κυβερνήσεων της Γαλλίας και της Γερμανίας για το Ιράκ. Οχι μόνο στην ανοχή, αλλά και στη συνδρομή στο έργο των κατοχικών δυνάμεων. Στην περίπτωση του Ιράν, μάλιστα, η «ευρωπαϊκή θέση» δεν μπορεί να σταθεί ούτε ως φύλλο συκής, αφού το Παρίσι εμφανίζεται ήδη «βασιλικότερο του βασιλέως».

Ετσι για άλλη μια φορά το βάρος για την αποτροπή του νέου ιμπεριαλιστικού εγκλήματος κατά του ιρανικού λαού, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας πέφτει στα λαϊκά αντιιμπεριαλιστικά κινήματα. Για τον ελληνικό λαό, που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην περίοδο των επιδρομών στη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, είναι θέμα ζωτικής σημασίας να αποτραπεί η καθ' οιονδήποτε τρόπο συμμετοχή της χώρας στο νέο έγκλημα και να βάλει στη γωνία τις δυνάμεις που την υποστηρίζουν με τη μία ή άλλη μορφή.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Τα προεκλογικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ τελευταίο μήνα της άνοιξης και είπε ...να τους αμολήσει! Ο λόγος για τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ανακοίνωσε, μέσω του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, ότι το Μάη οι υπουργοί θα «εξορμήσουν» στην επαρχία.

Φυσικά, το κυβερνών κόμμα «επενδύει» την εν λόγω πρωτοβουλία με διάφορα προσχήματα, όπως ότι «η κυβέρνηση πρέπει να βρίσκεται κοντά στον πολίτη» ή πως «η κυβέρνηση θα ακούσει τα προβλήματα της περιφέρειας». Ομως, δε χρειάζεται και πολύ μυαλό, για να καταλάβει κανείς τι γίνεται.

Εχουν γνώση για τα αποτελέσματα του «κυβερνητικού έργου», ξέρουν τη συνεχώς εντεινόμενη δυσαρέσκεια που προκαλεί, όπως επίσης γνωρίζουν ότι έρχονται και δημοτικές εκλογές.

Ως γνωστόν, κυβερνήσεις, όπως της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να διαθέτουν υπουργούς που μπορούν να κάνουν δύο πράγματα: Το πρώτο είναι να εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα εγχώριων και αλλοδαπών κεφαλαιοκρατών, υλοποιώντας τις αποφάσεις της ΕΕ. Το δεύτερο είναι να υπόσχονται πειστικά ότι ...θα αλλάξουν.

Να είστε σίγουροι ότι η υποσχεσιολογία και η ρουσφετολογία θα αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά των επόμενων μηνών. Κι είναι στο χέρι όλων όσοι θα ακούσουν τέτοια πράγματα να σταθμίσουν πού είναι η αλήθεια και που το ψέμα.

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ «γίνονται προσπάθειες η Εκκλησία να πάψει να μιλά», όπως μας δήλωσε χτες ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος με αφορμή την επέτειο από την εκλογή του.

Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, καταψηφίστηκε στη Βουλή από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρόταση νόμου για το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Η διαπλοκή της ηγεσίας της Εκκλησίας με τα λεγόμενα «κόμματα εξουσίας» καλά κρατεί και σίγουρα κάτι τέτοιο δε συνιστά ...περιορισμό.

Προνόμια σημαίνει, τεράστιες οικονομικές διευκολύνσεις, πρόσβαση στην εκπαίδευση και πολλά άλλα. Κι όταν μιλάμε για «προνόμια», δεν αναφερόμαστε βέβαια στον κατώτερο κλήρο. Εχει και η Εκκλησία τις δικές της, και μάλιστα τεράστιες ανισότητες.


Γρηγοριάδης Κώστας

Αμετανόητοι υποκριτές

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί κάποιος να είναι και υπέρ και κατά στην πρόσφατη συμφωνία της ντροπής μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, που απέφερε στους εργαζόμενους την εξευτελιστική αύξηση των 77 λεπτών τη μέρα; 'Η να είναι και υπέρ και κατά στη μερική απασχόληση και τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, και υπέρ και κατά στο «νόμο Σιούφα» του 1993 για το ασφαλιστικό και τον κατοπινό του «νόμο Ρέππα», κλπ., κλπ.; Σίγουρα θα πείτε όχι και θα 'χετε απόλυτο δίκιο. Αλλωστε, κάθε λογικός άνθρωπος αυτό θα έλεγε. Δεν μπορεί να είσαι ταυτόχρονα και υπέρ και κατά στο ίδιο ακριβώς ζήτημα. 'Η υπέρ θα είσαι ή κατά. Και τα δυο μαζί δε γίνεται.

Και όμως, η «Αυτόνομη Παρέμβαση» ισχυρίζεται το ακριβώς αντίθετο. Διαβάζουμε στην κεντρική της αφίσα για την Πρωτομαγιά: «Ενωμένη αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό - Ούτε συμβιβασμός - Ούτε διάσπαση - Συνδικάτα ισχυρά, αυτόνομα, ταξικά». Προφανώς η απόδειξη της «ενωμένης αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό» είναι η... αύξηση των 77 λεπτών και όλα τα προαναφερόμενα, ενώ, τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των «ισχυρών, αυτόνομων και ταξικών συνδικάτων» είναι η ταξική συνεργασία και ο «κοινωνικός διάλογος», όπου τόσα χρόνια τώρα δίνει ρέστα η «Αυτόνομη Παρέμβαση», στο πλάι της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ)...

Euro-εθελοντισμός

Οπου «εθνική πρόκληση», και «εθελοντισμός». Ετσι, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, 420 - κυρίως νεαροί - εθελοντές έχει ανακοινωθεί ότι θα δουλέψουν και πάλι εθελοντικά για το διαγωνισμό της Γιουροβίζιον που διοργανώνεται στην Ελλάδα. Η λογική είναι η ίδια: Απλήρωτες ώρες εργασίας, αλλά και ...«έντεχνο» μπόλιασμα των συνειδήσεων της νεολαίας με τις έννοιες της «συμμετοχής» σε αποφάσεις που παίρνονται ερήμην τους σε όλα τα επίπεδα. Γιατί και η ιστορία με τη Γιουροβίζιον θυμίζει ότι η έννοια του εθελοντισμού δεν περιορίζεται σε φιέστες, αλλά επεκτείνεται για να καλύψει την απουσία κοινωνικής πολιτικής από πλευράς της κρατικής εξουσίας. Και ενώ το μεγάλο κεφάλαιο δε χαρίζει ούτε δεκάρα από τα διαρκώς αυξανόμενα κέρδη του, την ίδια στιγμή θέλουν τους νέους «εθελοντικά» να καταθέτουν την ορμή τους σε ανώδυνους δρόμους, να εκφράζουν τη διάθεση για προσφορά τους, να δίνουν ...«everything» για την υλοποίηση επιλογών που δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες τους.

Προσχήματα

Ο ελεγμένος εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Αλέκος Τομαράς, έθεσε στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ την πρόταση να συμπεριληφθούν ως θέματα στην ημερήσια διάταξη η επίσκεψη της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Κ. Ράις και της συμμετοχής των γιατρών στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Την πρόταση της «Πανεπιστημονικής» καταψήφισαν οι σύμβουλοι των παρατάξεων της ΔΗΚΙ, της ΠΑΣΚ και της «Ανεξάρτησης Ιατρικής Κίνησης». Η απόρριψη της πρότασης συνοδεύτηκε από επιχειρήματα του τύπου ότι είναι κομματικά χρωματισμένη ή ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι οι Αμερικάνοι θα κάνουν επέμβαση στο Ιράν. Πιο αποκαλυπτικός ήταν ένας σύμβουλος της ΔΗΚΙ -στηρίζεται απ' τη ΝΔ - που είπε ότι την άποψη της παράταξης του την εξέφρασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Αλίμονο αν οι γιατροί δεν άκουσαν τους κρωγμούς της γερακίνας του πολέμου και δεν μπορούν να εκτιμήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και χρησιμοποιούν προσχήματα για να μην πάρουν θέση σε ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Κι όταν κανείς κλείνει τ' αυτιά του στις ιαχές του πολέμου είναι φυσικό να μη θέλει ν' ακούσει τίποτε για τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

Η πρεμούρα για τα πτυχία

Αιτιολογημένη γνώμη κατά των ελληνικών αρχών, επειδή δεν αναγνωρίζουν όλα τα πτυχία αρχιτεκτονικής, που προβλέπει η οδηγία της ΕΕ, 85/384/ΕΟΚ, απέστειλε πριν λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή... Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη το 2004 ότι η Ελλάδα παραβιάζει την οδηγία και λαμβάνει υπόψη μόνο τα πτυχία αρχιτεκτονικής των κρατών - μελών που έχουν αναγνωριστεί από την ελληνική νομοθεσία και, ακόμη, ότι το Τεχνικό Επιμελητήριο - η εγγραφή στο οποίο είναι υποχρεωτική για την άσκηση του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα - καθυστερεί, κατά τη διεκπεραίωση των φακέλων, τις εγγραφές των πολιτών της ΕΕ που είναι κάτοχοι αναγνωρισμένων πτυχίων, δυνάμει της προαναφερθείσας οδηγίας.

Κι αν αναρωτηθεί κανείς «γιατί τέτοια πρεμούρα;», η απάντηση είναι απλή: Επειδή η ΕΕ πιέζει για την ισοπέδωση των τίτλων, ανεξάρτητα από το πραγματικό επίπεδο των σπουδών που χρειάζονται για να αποκτηθεί ένας τίτλος. Δηλαδή, πιέζει για να δημιουργηθεί ένα συνονθύλευμα «προσοντούχων» και «πτυχιούχων» και «τιτλούχων» που θα μπαινοβγαίνουν από την ανεργία στην ημιαπασχόληση, ενώ τον τελικό λόγο για τους τίτλους σπουδών τους θα τον έχει η αγορά.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
1η του Μάη

Σικάγο, 1886. Θεσσαλονίκη, Μάης του '36. Καισαριανή, Πρωτομαγιά του 1944. Μια ιστορία 120 χρόνων, με αμέτρητους κορυφαίους στη συνέχεια σταθμούς, γεμάτη από σκληρές αναμετρήσεις με το κεφάλαιο και τους εκφραστές του, για το δίκιο της εργατικής τάξης, με θύματα χιλιάδες εργάτες και λαϊκούς αγωνιστές σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αυτό είναι το βαρύ, ιστορικό φορτίο που φέρνει μαζί της η 1η Μάη, βάζοντας επιτακτικά το καθήκον σε κάθε εργάτη και υπάλληλο τη Δευτέρα να συμμετέχει στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που θα διοργανώσει το ΠΑΜΕ σε 69 συνολικά πόλεις.

Η φετινή Πρωτομαγιά έρχεται σε συνέχεια των δυναμικών αγώνων που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα και αναδεικνύεται σε κρίσιμο σταθμό στην αναμέτρηση με το κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκφραστές του. Η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει να δώσει απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται σε βάρος των δικαιωμάτων της. Μόλις τον περασμένο Ιούλη, με το νόμο 3385/05 ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, ένα από τα κεντρικά αιτήματα των εξεγερμένων εργατών του Σικάγο, δέχτηκε ένα καίριο πλήγμα από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, στο έδαφος που έστρωσαν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ.

Η εκμετάλλευση στους χώρους δουλιάς βαθαίνει, σαν αποτέλεσμα της δίψας και της ανάγκης του κεφαλαίου να αυξήσει την υπερκερδοφορία του. Αυτή την ανάγκη εξυπηρετεί κάθε αντεργατικό νομοθέτημα της κυβέρνησης, η συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, η «εργασιακή ειρήνη» που διακηρύσσουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Είναι όλοι τους συνένοχοι για την εντεινόμενη φτώχεια και ανέχεια των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, βρίσκονται στην αντίπερα όχθη των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών των ανθρώπων του μόχθου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συμφωνία της ντροπής ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και τις εργοδοτικές ενώσεις στις αρχές του μήνα, με την οποία καταδίκασαν τους εργαζόμενους στην «αύξηση» του 0,77 ευρώ στους μισθούς και το μεροκάματο, βάζοντας πρόσθετα εμπόδια στη μάχη των εργαζομένων για ικανοποιητικές κλαδικές συμβάσεις. Η μαζική συμμετοχή στην Πρωτομαγιάτικη απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ αποτελεί την καλύτερη απάντηση στη Σύμβαση του αίσχους. Θα δώσει νέα ώθηση στον αγώνα για την απόσπαση κατακτήσεων μέσα από τις κλαδικές Συμβάσεις, μετά και την πετυχημένη απεργία των ταξικών Ομοσπονδιών και Συνδικάτων στις 13 του Απρίλη.

Με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έδωσαν και δίνουν μέχρι και την τελευταία μέρα τη μάχη για την απεργία της 1ης Μάη, τον ταξικό γιορτασμό της και την επιτυχία των απεργιακών συγκεντρώσεων. Στέκονται στην πρωτοπορία και αυτής της μάχης, αναδεικνύοντας το μοναδικό δρόμο που μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες εργατών και υπαλλήλων, να ενισχύσει την αποτελεσματικότητά τους, να ανοίξει το δρόμο για ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το δρόμο της ταξικής συσπείρωσης, της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των εργαζομένων.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ