«Το ΚΚΕ είναι μια θρησκευτική οργάνωση εσωστρεφής, μονόχνωτη και δογματική, η οποία όμως έχει αποδείξει στη μακρά ιστορία της ότι καταλαβαίνει το συμφέρον της. Για τον λόγο αυτό μου προξενεί κατάπληξη η πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή για την προστασία των ανέργων. Προσέξτε: επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού σε όλους ανεξαιρέτως χωρίς προϋποθέσεις (600 ευρώ), αναγνώριση του διαστήματος της ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου, πλήρης περίθαλψη για τον άνεργο και την οικογένειά του, 30% έκπτωση στους λογαριασμούς (ρεύμα, νερό, τηλέφωνο), απαλλαγή ανέργων από δημοτικά τέλη, δωρεάν πρόσβαση σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, αναστολή κάθε υποχρέωσης πληρωμής δανείων, έκτακτο επίδομα 1.000 ευρώ ενόψει Πάσχα. Συγγνώμη, αλλά αν όλα αυτά ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν από μια αστική κυβέρνηση, τότε ποιος ο λόγος να ελπίζει κάποιος στον σοσιαλισμό; Με τέτοιες παροχές και μάλιστα εσαεί, του φτάνει και του περισσεύει να είναι επαγγελματίας άνεργος στον καπιταλισμό!» (Στ. Κασιμάτης στην «Καθημερινή» 23/3/2014, γνωστός και για τις δημοσιογραφικές του λοιδορίες). Η γνώμη ενός αντικομμουνιστή για το ΚΚΕ δεν αξίζει σχολιασμού. Βεβαίως, ο συγκεκριμένος ξεβράζει την μπόχα του βόθρου των αστών μιλώντας για «επαγγελματίες ανέργους», όταν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι είναι καταδικασμένοι να μην μπορούν στοιχειωδώς να ζήσουν. Αλλά τι ξέρει ο χορτάτος από πείνα;

Τα αιτήματα προστασίας των ανέργων που περιλαμβάνει η πρόταση νόμου του ΚΚΕ είναι τα ελάχιστα για την ανακούφιση των καταδικασμένων από τους καπιταλιστές να ζουν στην εξαθλίωση και συμφωνούμε ότι μια αστική κυβέρνηση δε θα τα κάνει. Γιατί έρχονται σε κόντρα με την πολιτική αναπαραγωγής των κερδών. Η δήθεν απορία του, απορία οπαδού του κέρδους, ότι αυτά τα αιτήματα «υπονομεύουν την ελπίδα για το σοσιαλισμό», είναι εκ του πονηρού. Σιγά μη νοιάστηκε για το σοσιαλισμό... Πλάτη στους καπιταλιστές για ένταση της εκμετάλλευσης βάζει, στηρίζοντας την πολιτική τους που τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα, για να αυξάνεται η αναπαραγωγή κερδών.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να καταλάβει ότι οι πολίτες δεν μπορούν να τον περιμένουν εσαεί να απαντήσει πειστικά στα πιο δύσκολα ερωτήματα. Πέρασε η εποχή της κατανόησης και της συγκατάβασης για τις φλυαρίες, τις αμετροέπειες και τους βολονταρισμούς αρκετών στελεχών του. Οι πολίτες χρειάζονται μια γνήσια εναλλακτική πρόταση για το σήμερα και το αύριο, η οποία να μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία (...) Η Αριστερά με προοπτική εξουσίας κινδυνεύει να χάσει ένα υπαρκτό τμήμα της κοινωνικής της βάσης, που αυτοχαρακτηρίζεται ως κεντροαριστερό, τμήμα που είναι κρίσιμο για την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος (...) Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανασυνθέσει τα επιμέρους αιτήματα σε μια εναλλακτική προοπτική εξουσίας» («Αυγή» 25/3/2014). Γιατί αγχώνονται, ο Γ. Δραγασάκης ήταν σαφής και καθαρός στην ομιλία του στη γερμανική Βουλή ξεκαθαρίζοντας, όπως άλλωστε και χτεσινή αστική εφημερίδα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «δύναμη συστημικής ευθύνης»...

1461 Ο «Πόλεμος των δύο ρόδων» στην Αγγλία βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Ο Εδουάρδος ο Δ' της Υόρκης νικά στη μάχη του Τάουτον και αναγορεύεται βασιλιάς της Αγγλίας, παράλληλα με τον Ερρίκο του Λάνκαστερ.

1553 Γεννιέται ο Κρητικός ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος.

1823 Συνέρχεται στο Αστρος Κυνουρίας η Β' Εθνική Συνέλευση, η οποία εκλέγει ως πρόεδρο του Εκτελεστικού τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ορίζει ως έδρα διοικήσεως την Τρίπολη και κλείνει τις εργασίες της στις 18 Απρίλη με τη «Διακήρυξη για την πολιτική των Ελλήνων ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν». Οι τροποποιήσεις που έγιναν στο πολίτευμα ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τον αστικό - φιλελεύθερο χαρακτήρα του.

1849 Η επαρχία Παντζάμπ των Ινδιών προσαρτάται στη Βρετανική Αυτοκρατορία, μετά την ήττα των Σιχ από τα «στρατεύματα του στέμματος».

1864 Υπογράφεται μεταξύ Ελλάδας, Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας η Συνθήκη με την οποία τα Επτάνησα περιήλθαν από τη Βρετανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα.

1870 Γεννιέται ο Παύλος Μελάς, στρατιωτικός, από τους οργανωτές του Μακεδονικού Αγώνα.

1920 Συνέρχεται το 9ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπολσεβίκων), το οποίο καθόρισε τα άμεσα οικονομικά καθήκοντα της Σοβιετικής χώρας και τόνισε την ανάγκη της συμμετοχής των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην οικονομική ανοικοδόμηση. Η απόφαση που ενέκρινε το Συνέδριο «Για τα άμεσα καθήκοντα της οικονομικής ανοικοδόμησης» προέβλεπε πρώτα και κύρια την ανόρθωση των μεταφορών, την καλύτερη οργάνωση της παραγωγής καυσίμων και την ανάπτυξη της μεταλλουργίας. Το Συνέδριο τόνισε ακόμη πως η αποκατάσταση και η ανάπτυξη της οικονομίας της Σοβιετικής χώρας πρέπει να βασίζονται στον εξηλεκτρισμό της εθνικής οικονομίας.

Διαπάλη σημειώθηκε με την ομάδα των «ντεντιστών», που εναντιώνονταν στην μπολσεβίκικη άποψη για τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Απαντώντας τους, ο Β. Ι. Λένιν τόνισε: «Εχουμε ανάγκη από σιδερένια πειθαρχία, από σιδερένιο σύστημα που χωρίς αυτό δεν θα κρατούσαμε όχι μόνο δύο και κάτι χρόνια αλλά ούτε δύο μήνες». Οι εργασίες του Συνεδρίου ολοκληρώθηκαν στις 5 του Απρίλη.

1929 Η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου υποβάλλει για συζήτηση στη Βουλή το σχέδιο του Νόμου «για την υπεράσπιση του κοινωνικού καθεστώτος», το περιβόητο Ιδιώνυμο.

1950 Αρχίζει στο Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η δίκη των υπευθύνων της εφημερίδας «Μάχη». Αιτία υπήρξε η αρθρογραφία της εφημερίδας γύρω από τα βασανιστήρια και τις φρικτές συνθήκες κράτησης στη Μακρόνησο. Η δίκη αναβλήθηκε.

1966 Αρχίζει τις εργασίες του το 23ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης (29/3 - 8/4/1966). Το Συνέδριο αυτό δρομολόγησε μια σειρά αγοραίες μεταρρυθμίσεις στο επίπεδο της οικονομίας. Mε τις αγοραίες μεταρρυθμίσεις που αποσπούσαν τη σοσιαλιστική παραγωγική μονάδα από τον κεντρικό σχεδιασμό, αποδυναμώθηκε ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Δημιουργήθηκε η δυνατότητα παραβίασης της κατανομής «ανάλογα με την εργασία».

1967 Οι ενδοαστικές αντιθέσεις και συγκρούσεις συνεχίζονται στο δρόμο προς τη στρατιωτική δικτατορία: Η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου ανατρέπεται από την ΕΡΕ.

1982 Πεθαίνει ο Γερμανός συνθέτης Καρλ Ορφ.

2005 Πεθαίνει ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης.

2011 Πεθαίνει ο θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης. Στη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση, συνελήφθη από τους Γερμανούς (1943) και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν (έως 5/5/1945). Η καθοριστική αυτή εμπειρία του καταγράφεται στο βιβλίο «Μαουτχάουζεν», ενώ επηρέασε όλο το έργο του.