Eurokinissi

Σχετικά με τη λεγόμενη ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ ο επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ ανακοίνωσε στις 10/7 τις αρχικές προθέσεις της ΕΕ για το τι θα συμβεί στους αγροτοκτηνοτρόφους, ενόψει της διεύρυνσης της ΕΕ, των επιταγών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και της εξοικονόμησης κονδυλίων για κοινοτικές δράσεις, όπως ο ευρωστρατός και η ευρωαστυνομία. Πιο συγκεκριμένα προτάθηκε η μείωση κατά 3% ετησίως των κοινοτικών επιδοτήσεων, δηλαδή 20% από το 2004 μέχρι το 2010. Προτάθηκε, επίσης, η αποσύνδεση των επιδοτήσεων στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή και των εισοδηματικών ψευτοενισχύσεων, καθώς και η δραστική μείωση έως κατάργηση των τιμών παρέμβασης, δηλαδή η ελάχιστη προστασία στην τιμή παραγωγού σε μια σειρά αγροτικά προϊόντα. Στην ίδια κατεύθυνση αναμένονται μέσα στο 2003 μια σειρά νέων πιο καταστροφικών μέτρων για βαμβακοπαραγωγούς, καπνοπαραγωγούς, ελαιοπαραγωγούς κ.ά.

Eurokinissi

Το ολέθριο περιεχόμενο των καταστροφικών αυτών προτάσεων ήρθαν να «ενισχύσουν» στις 16/12 οι νέες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενόψει των νέων διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ. Πιο συγκεκριμένα προτάθηκε μείωση κατά 55% των αγροτικών επιδοτήσεων, 45% των επιδοτήσεων στις εξαγωγές και 36% στους δασμούς των αγροτικών προϊόντων. Επίσης προτάθηκε ο μηδενισμός των δασμών στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου και η παροχή εγγυήσεων ότι οι πλούσιες χώρες θα μηδενίσουν τους δασμούς στις εισαγωγές του 50% τουλάχιστον των προϊόντων που εξάγουν οι αναπτυσσόμενες χώρες.

Οσον αφορά τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, που ανακοινώθηκαν στα τέλη του Μάη, όλα δείχνουν πως επιδιώκεται και η καταρράκωση της αλιείας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε τη μείωση του αλιευτικού στόλου της ΕΕ κατά 8,5% και τη μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας, με παράλληλη θέσπιση ψευτοκινήτρων και ψευτοεπιδοτήσεων για εγκατάλειψη της αλιευτικής δραστηριότητας. Το θέμα συζητήθηκε και ξανασυζητήθηκε στα Συμβούλια Υπουργών της ΕΕ και το πράγμα έφτασε το Δεκέμβρη να απειλεί και να εκβιάζει ο επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ για να κλείσει το θέμα...

Ενας ακόμα πανελλαδικός αγωνιστικός ξεσηκωμός των αγροτών, ενάντια στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, έγινε στις αρχές του 2002. Ακολούθησε ένας νέος κύκλος πολυήμερων κινητοποιήσεων στις αρχές του Απρίλη κυρίως στην Κεντρική και Βόρεια ελλάδα, με πρωταγωνιστές τους βαμβακοπαραγωγούς, ενώ σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς πραγματοποιήθηκε μεγάλος αριθμός τοπικών αγροτικών συλλαλητηρίων, σε πολλές περιοχές της χώρας.

Το πρώτο μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού της χρονιάς ήταν στις 28 του Γενάρη, ενώ ήδη αγρότες της Επανωμής στη Θεσσαλονίκη και της Χαλκιδικής είχαν βγάλει τα τρακτέρ στους δρόμους. Οι αγρότες της Θεσσαλίας κατευθύνθηκαν στα Τέμπη. Τα τρακτέρ βγήκαν στους δρόμους ακόμα σε: Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Κιλκίς, Δράμα, Εβρο, Πέλλα, Ημαθία, Πιερία, Γρεβενά, Κοζάνη, Φθιώτιδα, Βοιωτία, Αιτωλοακαρνανία, Ηλεία, Αχαΐα, Μεσσηνία, Πρέβεζα και Χανιά. Συλλαλητήρια έγιναν στις 28 του Γενάρη σε Λέσβο, Κέρκυρα, Γιάννενα, Αργος, ενώ στη Λέσβο έγινε και νέο συλλαλητήριο στις 31/1. Αγροτικό συλλαλητήριο έγινε επίσης και στις 6/2 στη Θάσο. Ο αγώνας αυτός έλαβε πανελλαδικές διαστάσεις παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να τον υπονομεύσει πριν ακόμα ξεκινήσει, φτάνοντας σε πρωτόγνωρες μεθοδεύσεις: Λίγες μέρες πριν επέβαλε στους βαμβακοπαραγωγούς να παρατάξουν τις καρότσες με τα βαμβάκια έξω από εκκοκκιστήρια για καταμέτρηση και με τον εκβιασμό ότι η εκκοκκιστική περίοδος λήγει στις 31/1. Αυτό που ξεκίνησε η κυβέρνηση, ολοκλήρωσε η ΝΔ και οι κορυφαίοι αγροτοσυνδικαλιστές της, στις 9/2, στην πανελλαδική σύσκεψη αγροτών στα Τέμπη.

Στις 6 του Μάρτη γίνεται συλλαλητήριο αγροτών στην Καρδίτσα και στις 22/3 στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Στις 26 του Μάρτη γίνεται μεγάλο συλλαλητήριο στα Φάρσαλα της Λάρισας και μια μέρα μετά ξαναβγήκαν στους δρόμους με τρακτέρ οι αγρότες της Καρδίτσας. Στις 31/3 στη Λάρισα οι συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις της αγροτιάς πραγματοποιούν αγωνιστικό συλλαλητήριο γιορτασμού του Κιλελέρ. Με το που μπήκε ο Απρίλης ακολουθούν νέα πολυήμερα αγωνιστικά μπλόκα των βαμβακοπαραγωγών στις εθνικές οδούς, σε Θράκη, Κεντρική Μακεδονία, Θεσσαλία και Στερεά. Στο διάστημα αυτό οι παγετόπληκτοι αγρότες του Τυρνάβου πραγματοποιούν συλλαλητήριο στις 5/4. Στη συνέχεια ακολουθούν τοπικές κινητοποιήσεις, όπως των καπνοπαραγωγών που διεκδικούσαν την επιστροφή του ΦΠΑ, και μια τέτοια έγινε στις 24/4 στα Τρίκαλα, ενώ στις 27/6 γίνεται κινητοποίηση στα Χανιά της Κρήτης για τις παράνομες παρακρατήσεις στο ΟΣΔΕ και στις 15/7 στη Λιβαδειά Βοιωτίας για την έλλειψη αρδευτικών έργων.

Στις 3 του Σεπτέμβρη ξαναβγαίνουν στους δρόμους οι παγετόπληκτοι αγρότες του Τυρνάβου και μια μέρα μετά οι αγρότες της Βοιωτίας διαδηλώνουν έξω από τη Νομαρχία στη Λιβαδειά για τις εξευτελιστικές τιμές στα προϊόντα τους. Η μαχόμενη αγροτιά της χώρας στις 7/9 δίνει μαζικό και δυναμικό αγωνιστικό «παρών» στο παλλαϊκό συλλαλητήριο στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Ακολούθως στις 12/9 γίνεται αγροτικό συλλαλητήριο στο Μεσολόγγι και στις 16 και 18/9 σε Τρίκαλα και Καρδίτσα αντίστοιχα. Λίγο αργότερα στις αρχές Οκτώβρη κατεβαίνουν στους δρόμους οι αγρότες της Ηλείας. Στις 20/11 ξαναβγαίνουν τα τρακτέρ των παγετόπληκτων αγροτών στον Τύρναβο και στις 26 του μήνα βαμβακοπαραγωγοί της Θεσσαλονίκης καταλαμβάνουν τα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το Δεκέμβρη στις 16 του μήνα, γίνεται συλλαλητήριο πατατοπαραγωγών της Εύβοιας που κατεβαίνουν με τρακτέρ στη Χαλκίδα και στις 20 των ελαιοπαραγωγών της Λέσβου στη Μυτιλήνη.

Μέσα σ' όλα τ' άλλα οι αγροτοκτηνοτρόφοι της χώρας ήρθαν αντιμέτωποι το 2002 και με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Οι ζημιές που σημειώθηκαν στην αγροτική παραγωγή ήταν χωρίς προηγούμενο, όπως χωρίς προηγούμενο ήταν και η σχετική κυβερνητική πολιτική κοροϊδίας που ακολούθησε.

Ο Γενάρης του 2002 με πάγους και χιόνια προκάλεσε τεράστιες ζημιές στους αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας. Η κυβέρνηση από την πλευρά της επιδόθηκε σε «κορόνες» κοροϊδίας των πληγέντων αγροτοκτηνοτρόφων και το σκηνικό αυτό κράτησε όλη τη χρονιά. Εκτός των ανεκπλήρωτων κυβερνητικών υποσχέσεων, ο χρόνος ξεκίνησε με σημαντική αύξηση των τελών εκτίμησης (μέχρι και τριπλασιασμό) από τον ΕΛΓΑ (Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων). Τα αντίξοα καιρικά φαινόμενα για τη γεωργική παραγωγή συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια τους έτους, προκαλώντας μεγάλες ζημιές σε όλες σχεδόν τις περιοχές της χώρας και σε όλες σχεδόν τις καλλιέργειες. Παράλληλα, λόγω των καιρικών συνθηκών ευνοήθηκε η έξαρση ασθενειών στη φυτική παραγωγή με επίσης καταστροφικές συνέπειες. Το αποτέλεσμα ήταν δεκάδες χιλιάδες αγρότες να οδηγηθούν στην οικονομική καταστροφή και την απόγνωση.

Η κυβέρνηση εστίασε την όλη προπαγάνδα της, στις ζημιές του χειμώνα και στις ψευτοαποζημιώσεις ΠΣΕΑ (Πολιτικής σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης), για το φυτικό κεφάλαιο και υποδομές. Με άλλα λόγια, περιορίστηκε επικοινωνιακά στο λεγόμενο πρόγραμμα Φρόγκι, το οποίο παρά τις σχετικές υποσχέσεις έφτασε μόνο σε μερικά χωριά του Τυρνάβου, προς το τέλος του χρόνου. Ομως τα προβλήματα και οι ζημιές που προκλήθηκαν από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (χαλάζι, παρατεταμένες βροχοπτώσεις, ανεμοθύελλες κ.ά.) και από τις διάφορες ασθένειες, στη διάρκεια του έτους, ζητούν και αυτά τη δίκαιη αποζημίωσή τους.

Πάντως, τα δείγματα γραφής που έδωσε ο ΕΛΓΑ στη διάρκεια του έτους με επιταγές του ενός ευρώ και τριάντα λεπτών, δεν άφησαν περιθώρια αισιοδοξίας για τους πληγέντες αγρότες. Το ίδιο ισχύει και για το λεγόμενο πρόγραμμα Φρόγκι, που η κυβέρνηση επιχείρησε να εκμεταλλευτεί πριν τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Τελικά, έφτασε το πράγμα να οδηγηθεί ο ΕΛΓΑ σε νέο δανεισμό ύψους 160 εκατ ευρώ (55 δισ. δρχ.) από τις αρχές του Δεκέμβρη για να καταβληθούν οι ψευτοαποζημιώσεις Φρόγκι και ό,τι άλλες τέτοιες έπρεπε να καταβληθούν για τις ζημιές στην αγροτική παραγωγή. Και βέβαια το νέο αυτό φέσι θα κληθούν να πληρώσουν ακριβά, λίαν συντόμως, οι αγροτοκτηνοτρόφοι της χώρας.

Η χειρότερη μέχρι τώρα χρονιά ήταν το 2002 για τους βαμβακοπαραγωγούς. Κοντά 95.000 παραγωγοί γνώρισαν μια πρωτόγνωρη, ταλαιπωρία, κοροϊδία και μείωση του εισοδήματός τους, εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Σε συνέχεια της πολιτικής εξαπάτησης και συγκάλυψης των ολέθριων επιπτώσεων του καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι που ψήφισε η κυβέρνηση τον Απρίλη του 2001, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας προχώρησε μέσα στο 2002 σε ακόμα μεγαλύτερες αυθαιρεσίες και παρανομίες. Με το ψευτοτροπάρι των εντός ΟΣΔΕ βαμβακιών, εμφάνιζε τους πρώτους μήνες του 2002 ότι η παραγωγή είναι 1.146.000 τόνους και πως η τιμή θα είναι 300 δρχ. το κιλό. Παράλληλα, τέλος Μάρτη αποφασίστηκαν νέα διοικητικά μέτρα περιορισμού της φετινής βαμβακοκαλλιέργειας και προβλέφτηκαν και ποινές στα βαμβακοχώραφα που θα βγάζουν παραπάνω κιλά, από αυτά που βολεύουν την κυβέρνηση.

Την τελευταία βδομάδα του Ιούλη, η αρμόδια διαχειριστική επιτροπή της ΕΕ δε δέχεται επακριβώς... τα μαγειρεμένα νούμερα του υπουργείου Γεωργίας, περί παραγωγής 1.148.000 τόνων. Ετσι οι βαμβακοπαραγωγοί αντί να λάβουν 50 δρχ. εξόφληση της επιδότησης όπως έταζε η κυβέρνηση βρέθηκαν με 150.000 τόνους μη επιλέξιμα βαμβάκια και με εξόφληση από 8,5 μέχρι 12,5 δρχ. το κιλό, τις οποίες πήραν με τραγική καθυστέρηση κατά τον Οκτώβρη. Παράλληλα, αποκαλύφτηκε η μεγάλη απάτη της κυβέρνησης, αφού το 2001 είχαν καλλιεργηθεί 4.230.000 στρέμματα και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας εμφάνισε ότι δηλώθηκαν στο ΟΣΔΕ, μόνο 3.805.000 στρέμματα.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείο Γεωργίας, σαν να μη τρέχει τίποτα ακολούθησε τα ίδια τερτίπια και για την παραγωγή βαμβακιού του 2002. Στο τέλος Αυγούστου ανακοινώνεται ότι σπάρθηκαν 3.575.000 στρέμματα και πως η παραγωγή θα είναι 1.062.000 τόνοι, με στρεμματική απόδοση 297 κιλά. Ομως με το που ξεκίνησε η εκκοκκιστική περίοδος οι βαμβακοπαραγωγοί βρέθηκαν μπρος σε νέες κυβερνητικές αποκοτιές. Στις 4/10 ορίζεται ότι τα βαμβακοχώραφα θα βγάζουν μόνο 275 κιλά και πέραν αυτού τίποτα δε θα επιδοτείται. Μετά τις δημοτικές εκλογές στις 22/10 ανακοινώνεται πως απελευθερώνεται το όριο στρεμματικής απόδοσης, αλλά μια βδομάδα μετά ξαναμπαίνει το όριο των 297 κιλών. Τέλος Νοέμβρη, δηλώνεται στην ΕΕ πως η παραγωγή βαμβακιού θα είναι 1.100.000 τόνοι και τα 3.605.000 στρέμματα που εμφανίζονται στο ΟΣΔΕ δε θα έχουν παραγωγή πάνω από 305 κιλά. Κατόπιν τούτου οι βαμβακοπαραγωγοί, κλήθηκαν να παραδίδουν τις καρτέλες τους μόλις συμπληρώνουν τα 305 κιλά. Παράλληλα, αποφασίστηκε με το έτσι θέλω, να σταματήσουν οι παραλαβές στα εκκοκκιστήρια στις 31/12/2002, αντί στις 31/1 που ίσχυε και τις 31/3 που ορίζει ο κοινοτικός κανονισμός.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση που από το καλοκαίρι έταζε στους βαμβακοπαραγωγούς 40 δραχμές εθνική ενίσχυση για την περσινή παραγωγή και επαναλάμβανε το τροπάρι αυτό μέχρι τις δημοτικές εκλογές, τελικά ζήτησε από την ΕΕ να δοθούν 25 φράγκα και όχι για όλη την παραγωγή του 2001. Κι όταν με τα πολλά δόθηκε η έγκριση από την ΕΕ περί τα τέλη Νοέμβρη, η κυβέρνηση πήγε να δώσει 20 δρχ. το κιλό, αλλά στο παραπέντε άλλαξε γνώμη για να μην εκτεθεί κι άλλο... Ομως η ζημιά που προκλήθηκε και προκαλείται στους βαμβακοπαραγωγούς δεν μπορεί να «μπαλωθεί» με 25 φράγκα!

Αποτελεί αδιάψευστο γεγονός, παρά τα επικοινωνιακά τερτίπια της κυβέρνησης, ότι μέσα στο 2002 επιδεινώθηκε η θέση των αγροτών εξαιτίας της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής και σε αυτή την κατεύθυνση λήφθηκαν και μια σειρά νέων αντιαγροτικών αποφάσεων. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα γεύτηκαν για τα καλά, στη διάρκεια της χρονιάς, όλοι οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι.

Η κυβέρνηση, πιστή στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αποφασίζει το Γενάρη το ξεπούλημα όλων των συνεταιριστικών επιχειρήσεων που ελέγχει ή συμμετέχει η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας. Το Φλεβάρη η υποτακτική διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ φορτώνει και με νέα χαράτσια τους αγρότες, που υποχρεούνται να κάνουν δηλώσεις στο ΟΣΔΕ, για λογαριασμό της κυβέρνησης. Το Μάρτη, ο κλήρος της κοροϊδίας πέφτει στους καπνοπαραγωγούς και η κυβέρνηση πανηγυρίζει υποκριτικά για το συμβιβασμό που λέει ότι οι επιδοτήσεις στα καπνά θα καταργηθούν μετά το 2004. Τον Απρίλη η κυβέρνηση αποφασίζει να καταργήσει την επιστροφή ΦΠΑ στους αγρότες που λαμβάνουν απευθείας τις επιδοτήσεις. Τον Ιούλη η κυβέρνηση ψηφίζει ένα νομοσχέδιο - ψευτοπαροχή προς τους αγρότες, για σύσταση της Αγροτικής Εστίας, αλλά το μάρμαρο θα το πληρώνουν από το 2003 οι αγρότες μέσω των εισφορών του ΟΓΑ. Κι όλη τη χρονιά οι αγρότες ξαναχόρτασαν από εξαγγελίες περί ανάπτυξης της υπαίθρου και κονδυλιών του Γ΄ ΚΠΣ, αλλά τα φιλέτα είναι για τους επιχειρηματίες και μεγαλοβιομήχανους.

Οι αγρότες αυτό που γνώρισαν μέσα στο 2002 είναι η συρρίκνωση των τιμών και του εισοδήματός τους, ως αποτέλεσμα των κανονισμών της ΕΕ και των νόμων της ελεύθερης παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Κλασικές περιπτώσεις αποτελούν οι παραγωγοί βιομηχανικού ροδάκινου και βιομηχανικής ντομάτας, οι παραγωγοί δημητριακών, διαφόρων κηπευτικών, ελαιολάδου και εσπεριδοειδών. Για παράδειγμα, στο λάδι με το ξεκίνημα της νέας ελαιοκομικής περιόδου οι τιμές έπεσαν 100 δραχμές και πλέον σε σύγκριση με πέρσι και στα επιτραπέζια πορτοκάλια έπεσαν πάνω από 30 δραχμές. Από κοντά ήρθαν και τα νέα πρόστιμα συνυπευθυνότητας για υπέρβαση των ποσοστώσεων της ΕΕ, όπως έγινε για τους παραγωγούς σκληρού σιταριού. Εξευτελιστικές ήταν επίσης και οι επιδοτήσεις που έλαβαν οι αιγοπροβατοτρόφοι. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλάει για μείωση του κόστους παραγωγής, για ποιότητα και για ανταγωνιστικότητα...

Το πρακτικό αποτέλεσμα αυτή της πολιτικής είναι οι αγρότες να μην τολμούν να πατήσουν στα υποκαταστήματα της ΑΤΕ, γιατί ό,τι έχουν να λαμβάνουν, παρακρατούνται αμέσως υπέρ χρεών. Και όχι μόνο αυτό. Ο εφιάλτης που λέγεται ΑΤΕ, κοινοποίησε κατά τη διάρκεια του έτους όλο και περισσότερα ειδοποιητήρια για κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων υπερχρεωμένων αγροτών. Φάνηκε, επίσης, από την ακολουθούμενη πολιτική, ότι σκοπός της κυβέρνησης και της ΕΕ είναι το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Ενα τέτοιο παράδειγμα αποτελούν τα νέα μέτρα που αποφασίστηκαν στο τέλος Οκτώβρη για την εξαγορά ποσοστώσεων στην καπνοκαλλιέργεια, όπου μεθοδεύτηκαν τέτοιοι όροι που οι ποσοστώσεις καπνών των αγροτών που εξαναγκάζονται σε αποχώρηση να περνούν στα χέρια της ΕΕ, με σκοπό τη συρρίκνωση της εθνικής ποσόστωσης και του αριθμού των καπνοπαραγωγών.