Τρίτη 29 Νοέμβρη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρία στα τρία

«Σκοπεύει η κυβέρνηση να στείλει τεθωρακισμένα οχήματα στην Ουκρανία και εκπαιδευτές των ειδικών δυνάμεων για να εκπαιδεύσουν Ουκρανούς στρατιώτες, όπως έχει γραφτεί στον Τύπο και δεν το έχετε διαψεύσει; Και ακόμη, πώς σχολιάζετε τις πληροφορίες για αποστολή των S-300 στην Ουκρανία;». Αυτό ρώταγε ο «Ριζοσπάστης» τον πρωθυπουργό στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβρη. Τι απάντησε τότε ο Κυρ. Μητσοτάκης; «Δεν υφίσταται κανένα τέτοιο ζήτημα (...) Εχουμε συμφωνήσει να αποστείλουμε κάποια παλαιότερα θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά θα αντικατασταθούν αμέσως από πιο σύγχρονα γερμανικά οχήματα (...) Από εκεί και πέρα, δεν έχω να σας πω τίποτα καινούριο για το ζήτημα της παροχής στήριξης προς την Ουκρανία, πέραν αυτών που είναι ήδη δημόσια γνωστά». Ούτε δυο μήνες δεν πέρασαν από τότε και στο μεσοδιάστημα η κυβέρνηση έστειλε τα τεθωρακισμένα BMP-1 στην Ουκρανία, αποσπώντας τα από τα νησιά, ενώ τα - αριθμητικά λιγότερα - γερμανικά «Marder» που τα αντικατέστησαν πήγαν στον Εβρο. Επιπλέον, όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», η κυβέρνηση έχει έτοιμο σχέδιο για εκπαίδευση Ουκρανών κομάντο σε ελληνικά στρατόπεδα, ενώ Αμερικανοί και Ουκρανοί διαβεβαιώνουν ότι το «ζήτημα που δεν υφίσταται» για τους S-300, όπως και για άλλα αντιαεροπορικά συστήματα, έχει συζητηθεί επί μακρόν και παραμένει «ζεστό» στο τραπέζι. Τρία στα τρία λοιπόν για την κυβέρνηση και την επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής στον πόλεμο, την οποία η ΝΔ μοιράζεται και με τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου.

Ενοχλούνται...

Ούτε μία ούτε δύο, αλλά σχεδόν τρεις βδομάδες μετά, ο Τύπος συνεχίζει να χύνει δηλητήριο για τη μεγάλη απεργία της 9ης Νοέμβρη, επιβεβαιώνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο τη σημασία και την επιτυχία της. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του κυριακάτικου «Βήματος» που μας ...ενημερώνει με σχετική καθυστέρηση ότι η απεργία δεν ήταν «γενική» και ότι οι μόνοι που απέργησαν ήταν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στα μέσα μαζικής μεταφοράς! Οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή, με τους οποίους ξεκινά τη συκοφάντηση των εργατικών αγώνων κάθε συνεπής απεργοδιώκτης. Η εφημερίδα αποφαίνεται μάλιστα ότι «μόνο οι απεργίες κάποιας διαρκείας μπορούν να ασκήσουν πίεση στην εργοδοσία», σε αντίθεση με τις εικοσιτετράωρες, και μεταφέρει την ενόχλησή της για τον τρόπο που πρόβαλαν την πανεργατική κινητοποίηση ο «Ριζοσπάστης» και το ΠΑΜΕ. Η αλήθεια είναι ότι το «Βήμα» δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιο ζήλο για «απεργίες διαρκείας». Δεν εκπλήσσει, πάντως, μιας και το συγκεκριμένο «επιχείρημα», μέσα στη γενικότερη λαϊκή δυσαρέσκεια και το απεργιακό κλίμα, ήταν από τα αγαπημένα της εργοδοσίας και των κάθε λογής απεργοσπαστών, που ήθελαν να μην πετύχει η απεργία και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την αποτρέψουν και να την υπονομεύσουν. Μάταιος κόπος...

... προληπτικά

Αφού όμως δεν έγινε κάτι σπουδαίο στις 9 Νοέμβρη, τότε ποιος ο λόγος, σχεδόν έναν μήνα μετά, να αφιερώνει η εφημερίδα τον πολύτιμο χώρο μισής σελίδας για μια «αποτυχημένη» απεργία; Και αν οι απεργίες γενικά «δεν ενοχλούν» την εργοδοσία, τότε ποιος ο λόγος να ψηφίζονται από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις νόμοι που εμποδίζουν και ποινικοποιούν τον απεργιακό αγώνα, γενικά τη συνδικαλιστική δράση; Αναρωτιόμαστε επίσης: Αν η απεργία στο Δημόσιο και στα ΜΜΕ έχει μόνο ...συμβολικό χαρακτήρα, για να «επιβεβαιώνονται» τάχα οι συνδικαλιστές, τότε γιατί η εργοδοσία έκανε τα αδύνατα δυνατά για να κηρυχθεί παράνομη η απεργία στις συγκοινωνίες, «τρέχοντας» για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους στα δικαστήρια; Δυστυχώς για το «Βήμα» και τον αρθρογράφο του, η απεργία και οι απεργιακές συγκεντρώσεις στις 9 Νοέμβρη ήταν από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων. Χιλιάδες εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές ΕΒΕ και νεολαίοι διαδήλωσαν ενάντια στην ακρίβεια, στους πλειστηριασμούς, στην ενεργειακή φτώχεια, και το ίδιο σκοπεύουν να κάνουν στις 17 Δεκέμβρη, στα συλλαλητήρια των συνδικάτων. Ετσι εξηγείται και ο χρόνος που επέλεξαν να δημοσιεύσουν το λιβελογράφημα ενάντια στους εργατικούς αγώνες: Δεν είναι «απολογισμός» της απεργίας στις 9 Νοέμβρη, αλλά προληπτικό χτύπημα στους αγώνες που συνεχίζονται και βρίσκονται μπροστά μας, προκαλώντας φανερή ανησυχία στην εργοδοσία, στα επιτελεία και στους γραφιάδες της.

Εγκλήματα

«15.000 νεκροί για 5.760 λεπτά ποδοσφαίρου. Ντροπή σας», έγραφε ένα από τα πολλά πανό που σηκώθηκαν τις τελευταίες μέρες σε γήπεδα της Ευρώπης και όλου του κόσμου για το μουντιάλ του Κατάρ. Ομως οι ζωές των μεταναστών στην κατασκευή των γηπέδων και των άλλων υποδομών δεν μετράνε για τους Δυτικούς συμμάχους του Κατάρ, που σε άλλες περιπτώσεις (βλέπε Ουκρανία, Κίνα, Ρωσία κ.λπ.) «σκίζουν τα ρούχα τους» για τα «δικαιώματα» και τις «ελευθερίες». Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Εύα Καϊλή, που μίλησε για «πρωτοπορία» του Κατάρ στα εργασιακά δικαιώματα και πρόσθεσε πως το Εμιράτο «είναι καλοί γείτονες και εταίροι», γιατί «μας βοήθησε με το Αφγανιστάν»! Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα, το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τους νεκρούς εργάτες στο Κατάρ εκφράζει ικανοποίηση για το ότι, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, η κυβέρνηση του εμιράτου έχει επιστρέψει 320 εκατ. δολάρια σε «θύματα μισθολογικών καταχρήσεων» μέσω του λεγόμενου «Ταμείου Υποστήριξης και Ασφαλίσεων των Εργαζομένων». Κι όμως, ένα μόνο στοιχείο αρκεί για να επιβεβαιώσει το σύνθημα «Τα κέρδη τους, οι ζωές μας»: Η FIFA έχει κερδίσει τα τελευταία 4 χρόνια 7,5 δισ. δολάρια από τη διοργάνωση του Μουντιάλ, ενώ σύμφωνα με αναλύσεις το Κατάρ αναμένεται να κερδίσει άλλα 6,5 δισ. δολάρια. Οσο για την ΕΕ, δεν θα περίμενε κανείς να την πιάσει ο πόνος για τους σκοτωμένους εργάτες, όταν η επίσημη πρόβλεψη είναι για 25.166 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στα 27 κράτη - μέλη μόνο την επόμενη επταετία!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ