Ούτε μία ούτε δύο, αλλά σχεδόν τρεις βδομάδες μετά, ο Τύπος συνεχίζει να χύνει δηλητήριο για τη μεγάλη απεργία της 9ης Νοέμβρη, επιβεβαιώνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο τη σημασία και την επιτυχία της. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του κυριακάτικου «Βήματος» που μας ...ενημερώνει με σχετική καθυστέρηση ότι η απεργία δεν ήταν «γενική» και ότι οι μόνοι που απέργησαν ήταν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και στα μέσα μαζικής μεταφοράς! Οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή, με τους οποίους ξεκινά τη συκοφάντηση των εργατικών αγώνων κάθε συνεπής απεργοδιώκτης. Η εφημερίδα αποφαίνεται μάλιστα ότι «μόνο οι απεργίες κάποιας διαρκείας μπορούν να ασκήσουν πίεση στην εργοδοσία», σε αντίθεση με τις εικοσιτετράωρες, και μεταφέρει την ενόχλησή της για τον τρόπο που πρόβαλαν την πανεργατική κινητοποίηση ο «Ριζοσπάστης» και το ΠΑΜΕ. Η αλήθεια είναι ότι το «Βήμα» δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιο ζήλο για «απεργίες διαρκείας». Δεν εκπλήσσει, πάντως, μιας και το συγκεκριμένο «επιχείρημα», μέσα στη γενικότερη λαϊκή δυσαρέσκεια και το απεργιακό κλίμα, ήταν από τα αγαπημένα της εργοδοσίας και των κάθε λογής απεργοσπαστών, που ήθελαν να μην πετύχει η απεργία και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την αποτρέψουν και να την υπονομεύσουν. Μάταιος κόπος...

Αφού όμως δεν έγινε κάτι σπουδαίο στις 9 Νοέμβρη, τότε ποιος ο λόγος, σχεδόν έναν μήνα μετά, να αφιερώνει η εφημερίδα τον πολύτιμο χώρο μισής σελίδας για μια «αποτυχημένη» απεργία; Και αν οι απεργίες γενικά «δεν ενοχλούν» την εργοδοσία, τότε ποιος ο λόγος να ψηφίζονται από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις νόμοι που εμποδίζουν και ποινικοποιούν τον απεργιακό αγώνα, γενικά τη συνδικαλιστική δράση; Αναρωτιόμαστε επίσης: Αν η απεργία στο Δημόσιο και στα ΜΜΕ έχει μόνο ...συμβολικό χαρακτήρα, για να «επιβεβαιώνονται» τάχα οι συνδικαλιστές, τότε γιατί η εργοδοσία έκανε τα αδύνατα δυνατά για να κηρυχθεί παράνομη η απεργία στις συγκοινωνίες, «τρέχοντας» για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους στα δικαστήρια; Δυστυχώς για το «Βήμα» και τον αρθρογράφο του, η απεργία και οι απεργιακές συγκεντρώσεις στις 9 Νοέμβρη ήταν από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων. Χιλιάδες εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές ΕΒΕ και νεολαίοι διαδήλωσαν ενάντια στην ακρίβεια, στους πλειστηριασμούς, στην ενεργειακή φτώχεια, και το ίδιο σκοπεύουν να κάνουν στις 17 Δεκέμβρη, στα συλλαλητήρια των συνδικάτων. Ετσι εξηγείται και ο χρόνος που επέλεξαν να δημοσιεύσουν το λιβελογράφημα ενάντια στους εργατικούς αγώνες: Δεν είναι «απολογισμός» της απεργίας στις 9 Νοέμβρη, αλλά προληπτικό χτύπημα στους αγώνες που συνεχίζονται και βρίσκονται μπροστά μας, προκαλώντας φανερή ανησυχία στην εργοδοσία, στα επιτελεία και στους γραφιάδες της.

«15.000 νεκροί για 5.760 λεπτά ποδοσφαίρου. Ντροπή σας», έγραφε ένα από τα πολλά πανό που σηκώθηκαν τις τελευταίες μέρες σε γήπεδα της Ευρώπης και όλου του κόσμου για το μουντιάλ του Κατάρ. Ομως οι ζωές των μεταναστών στην κατασκευή των γηπέδων και των άλλων υποδομών δεν μετράνε για τους Δυτικούς συμμάχους του Κατάρ, που σε άλλες περιπτώσεις (βλέπε Ουκρανία, Κίνα, Ρωσία κ.λπ.) «σκίζουν τα ρούχα τους» για τα «δικαιώματα» και τις «ελευθερίες». Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Εύα Καϊλή, που μίλησε για «πρωτοπορία» του Κατάρ στα εργασιακά δικαιώματα και πρόσθεσε πως το Εμιράτο «είναι καλοί γείτονες και εταίροι», γιατί «μας βοήθησε με το Αφγανιστάν»! Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα, το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τους νεκρούς εργάτες στο Κατάρ εκφράζει ικανοποίηση για το ότι, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, η κυβέρνηση του εμιράτου έχει επιστρέψει 320 εκατ. δολάρια σε «θύματα μισθολογικών καταχρήσεων» μέσω του λεγόμενου «Ταμείου Υποστήριξης και Ασφαλίσεων των Εργαζομένων». Κι όμως, ένα μόνο στοιχείο αρκεί για να επιβεβαιώσει το σύνθημα «Τα κέρδη τους, οι ζωές μας»: Η FIFA έχει κερδίσει τα τελευταία 4 χρόνια 7,5 δισ. δολάρια από τη διοργάνωση του Μουντιάλ, ενώ σύμφωνα με αναλύσεις το Κατάρ αναμένεται να κερδίσει άλλα 6,5 δισ. δολάρια. Οσο για την ΕΕ, δεν θα περίμενε κανείς να την πιάσει ο πόνος για τους σκοτωμένους εργάτες, όταν η επίσημη πρόβλεψη είναι για 25.166 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στα 27 κράτη - μέλη μόνο την επόμενη επταετία!

1847 Συνέρχεται στο Λονδίνο το Δεύτερο Συνέδριο της Ενωσης Κομμουνιστών. Το Συνέδριο εγκρίνει το Καταστατικό και παίρνει απόφαση να επεξεργαστεί το Πρόγραμμα, το οποίο δούλεψαν ο Μαρξ και ο Ενγκελς και ονομάστηκε «Κομμουνιστικό Μανιφέστο».

1899 Ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα Μπαρτσελόνα.

1924 Πεθαίνει ο Ιταλός συνθέτης Τζιάκομο Πουτσίνι.

1933 Πρωτοφανής σε αγριότητα επιδρομή της Ασφάλειας πραγματοποιείται κατά του ταξικού Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Αθήνας, με επικεφαλής τον ίδιο τον διοικητή της Ασφάλειας, Αγγελο Εβερτ.

1945 Συγκροτείται η Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.

1945 Ιδρύεται η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Γυναικών (ΠΟΔΓ).

1964 Ισχυρότατη έκρηξη νάρκης - προϊόν προβοκάτσιας - σημειώνεται κατά τη διάρκεια του επίσημου εορτασμού της επετείου ανατίναξηw της γέφυρας του Γοργοπόταμου, με αποτέλεσμα τον θάνατο 13 και τον τραυματισμό 39 ατόμων.

2001 Πεθαίνει ο Βρετανός μουσικός των Beatles Τζορτζ Χάρισον.

1820 Γεννιέται ο Φρίντριχ Ενγκελς, κορυφαία θεωρητικοπολιτική μορφή του παγκόσμιου εργατικού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος.

1852 Πεθαίνει ο συνιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας Εμμανουήλ Ξάνθος.

1912 Σκοτώνεται στο Δρίσκο της Ηπείρου στη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης.

1917 Η επαναστατική σοβιετική κυβέρνηση απευθύνει μήνυμα στις κυβερνήσεις και τους λαούς όλων των εμπόλεμων χωρών για τον τερματισμό του πολέμου.

1922 Εκτελούνται στο Γουδή οι έξι κατηγορηθέντες ως πρωταίτιοι της Μικρασιατικής Καταστροφής.

1925 Οι δάσκαλοι Δημήτρης Γληνός και Αλέξανδρος Δελμούζος παύονται από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία επειδή η διδασκαλία τους κρίθηκε «εθνικά επιβλαβής».

1930 Ξεκινά στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων η δίκη 7 κομμουνιστών φαντάρων του Καλπακίου. Το Στρατοδικείο θα καταδικάσει σε θάνατο τα δύο στελέχη της ΟΚΝΕ Μαρκοβίτη και Πανούση, σε ισόβια τους Γαμβέτα και Βλαντά, σε 7 χρόνια φυλάκισης τους Αδαμόπουλο και Τσακίρη και σε 2 χρόνια τον Κορδέλη.

1953 Ο υπουργός Εσωτερικών, Παυσανίας Λυκουρέζος, ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου τη σύλληψη των στελεχών του ΚΚΕ Μιλτιάδη Ζαχαράτου, Μήτσου Δάλλα, κ.ά.

1957 Ξεκινά τις εργασίες του το Α' Πανσπουδαστικό Συνέδριο (28 - 30/11/1957).

1959 Ξεκινά τις εργασίες του το Α' Πανελλαδικό Συνέδριο της ΕΔΑ (28/11 - 2/12/1959).

1973 Οι λιμενεργάτες της Γένοβας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό προχωρούν σε 6ήμερο μποϊκοτάζ όλων των πλοίων με ελληνική σημαία.

2002 Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδικάζει το ποσό των 13,7 εκατομμυρίων ευρώ στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο ως αποζημίωση για την απαλλοτρίωση της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας από το ελληνικό Δημόσιο.