Οι πολιτικοί συντρώγουν σε γεύματα που οργανώνουν οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών. Ετσι, σε ένα πιο ...χαλαρό τετ α τετ, όπου συζητιούνται ίσως πιο σοβαρά ζητήματα, ζητούνται διευκρινίσεις από τους επιχειρηματίες, γίνονται ειδικότερες αναφορές για θέματα που ενδιαφέρουν τα funds, δίνονται εξηγήσεις σχετικά με την πολιτική του κάθε κόμματος που συμμετέχει και εάν αυτή εξυπηρετεί τους επιχειρηματικούς ομίλους και, προφανώς, κλείνονται και οι συμφωνίες (deal στην επιχειρηματική γλώσσα). Στην περίπτωση που συζητάμε, το τι μπορεί να έχει ειπωθεί στην πραγματικότητα σε αυτά τα γεύματα, το ξέρουν μόνο οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και των funds. Και όπως φαίνεται, οι επιχειρηματίες δεν πρέπει να ...κακοπέρασαν από όσα άκουσαν από τους κυρίους του ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, ο κ. Βαμβακίδης (εκ μέρους της «Bank of America Merill Lynch», που διοργάνωσε ένα τέτοιο δείπνο) δήλωσε στο «Βήμα FM»: «Είναι θετικό για τις αγορές το γεγονός ότι διεξήχθη τέτοια συζήτηση».

Τώρα, πώς συμβιβάζονται όλα αυτά με τη «σωτηρία του λαού», που κλίνει σε όλες τις πτώσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ζήτημα...

Η Φινλανδία -που ο αστικός Τύπος συχνά πυκνά εκθειάζει το εκπαιδευτικό της σύστημα- απ' το φθινόπωρο του 2015 καταργεί τα ...μολύβια! Οι μαθητές θα γράφουν αποκλειστικά με πληκτρολόγιο. Η Μίνα Χαρμάνεν, της Εθνικής Επιτροπής Εκπαίδευσης, υποστηρίζει ότι «η ικανότητα να πληκτρολογεί κανείς είναι πολύ σημαντική για τη χώρα». Ο αντίλογος, δειλός μεν αλλά υπαρκτός, υποστηρίζει ότι θα μείνουν πίσω όσοι μαθητές δε διαθέτουν υπολογιστή. Η Σουζάνα Χούχτα, αντιπρόεδρος της Ενωσης Εκπαιδευτικών, σημειώνει ότι το γράψιμο με το χέρι είναι σημαντικό για τα μικρά παιδιά, βοηθά στην ανάπτυξη των νοητικών τους ικανοτήτων. Αλλά, μάλλον, το σκανδιναβικό εκπαιδευτικό μοντέλο ...ενδιαφέρεται για το πώς θα σμπαραλιάσει αυτές τις ικανότητες και όχι για την ανάπτυξή τους.

Τι κι αν όλες οι μελέτες κατατείνουν στην εκτίμηση ότι η γενικευμένη χρήση των υπολογιστών είναι καταστρεπτική για τα παιδιά, τόσο για τη σωματική όσο και για τη νοητική τους ανάπτυξη, αλλά ακόμα και για την κοινωνικοποίησή τους, αφού τα αποκόβει απ' τον κόσμο που τα περιβάλλει. Τι κι αν αποδεικνύουν ότι η γραφή με το χέρι ενδυναμώνει τη διαδικασία της μάθησης, σε αντίθεση με τη χρήση του πληκτρολογίου που τη διαταράσσει.

Ολα αυτά οι καπιταλιστές τα λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους αλλά για τα δικά τους παιδιά. Γι' αυτό, άλλωστε, στα ακριβά σχολεία των ΗΠΑ, στα σχολεία που φοιτούν τα παιδιά της ελίτ, η διδασκαλία εξακολουθεί να γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο (μαυροπίνακας, εργαστήριο κλπ.), την ίδια στιγμή που τα σχολειά των γκέτο και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων κατακλύζονται από υπερσύγχρονα μηχανήματα και ηλεκτρονικά προγράμματα αναπαραγωγής της αμορφωσιάς και της αγραμματοσύνης.

Οι καπιταλιστές δε θέλουν εργάτες με νοητικές ικανότητες που μπορεί να κάνουν τη γνώση δύναμη ανατροπής. Φτηνό και υποταγμένο αναλώσιμο υλικό θέλουν και παίρνουν εγκαίρως τα μέτρα τους.

Το παιχνίδι που παίζεται στο λιμάνι του Πειραιά δεν έχει προηγούμενο. Γύρω από την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ έχει στηθεί χοντρό παιχνίδι ανταγωνισμού, στον οποίο συγκρούονται μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα. Σε αυτό το παιχνίδι, ουσιαστικά, προσπαθούν να παρασύρουν τους εργαζόμενους, τόσο σωματεία που την πλειοψηφία της διοίκησής τους έχουν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, όσο και άλλοι παράγοντες, όπως η δημοτική αρχή του Πειραιά, επιχειρηματικές ενώσεις κ.λπ. Είναι κρίσιμο να μην παρασυρθούν οι εργαζόμενοι σε αυτόν τον καβγά, για το ποιος θα βγει ωφελημένος από τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ. Για τους εργαζόμενους δεν είναι το ζήτημα σε ποια χέρια θα περάσει το μετοχικό πακέτο της εταιρείας, ποια η εθνικότητά τους, ούτε πρέπει να κόπτονται με ποιον τρόπο θα πραγματοποιείται η στήριξη των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεχνούν ότι υπάρχει το συνολικό πλαίσιο απελευθέρωσης των λιμανιών και όχι μόνο η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, δεν πρέπει να ξεχνούν πως και σήμερα και πριν την ιδιωτικοποίηση ο ΟΛΠ λειτουργούσε με κριτήριο τη στήριξη των εφοπλιστών, των μεγαλοεπιχειρηματιών στο λιμάνι του Πειραιά. Συνεπώς, το μοναδικό και ουσιαστικό «όχι στην ιδιωτικοποίηση» μπορεί να είναι αυτό που δεν παζαρεύει, δε γίνεται άλλοθι με αποπροσανατολιστικά συνθήματα περί «δημόσιου ελέγχου» στα διάφορα ανταγωνιστικά επιχειρηματικά συμφέροντα αλλά που διεκδικεί λιμάνια λαϊκή περιουσία και στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Εγραψε η ηλεκτρονική «Καθημερινή», στις 27/11/2014: «Επτάλεπτα "σφηνάκια" γνώσης, πρακτικές συμβουλές για γυναίκες επιχειρηματίες, δυνατή μουσική, μηνύματα έμπνευσης και ενθάρρυνσης για τις γυναίκες, που επιχειρούν ή σκέφτονται να το κάνουν, από διακεκριμένες προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, απευθείας συνδέσεις με τα Ηνωμένα Εθνη στη Νέα Υόρκη και πολλά παράλληλα δρώμενα. Ετσι γιόρτασε η Ελλάδα για πρώτη φορά την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικείας Επιχειρηματικότητας, στις 19 Νοεμβρίου, σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Gazarte, σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η Μίλητος Συμβουλευτική Α.Ε. και η Κοινωνική Επιχείρηση knowl, υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων». Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων δείχνει πώς αντιλαμβάνεται την ισοτιμία των φύλων. Πρότυπο ισοτιμίας η γυναίκα επιχειρηματίας. Δράση για την ενίσχυσή της. Για την εργάτρια θα νοιαστεί, για την αυτοαπασχολούμενη, τη φτωχή αγρότισσα, τη νέα της λαϊκής οικογένειας; Και αυτό όταν οι άνεργες νέες κοντεύουν να φτάσουν στο 60%, συνολικά η ανεργία των γυναικών βρίσκεται στο 29,5%. Οι ελαστικές μορφές εργασίας στις γυναίκες θερίζουν, το ίδιο και οι μισθοί πείνας. Οι εξετάσεις πρόληψης ασθενειών που προσβάλλουν γυναίκες κόβονται, όπως και το επίδομα τοκετού και πολλά άλλα. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση...