Στον εξοστρακισμό των φτωχών και μικρών αγροτών αποσκοπούν οι κορόνες περί στήριξης μόνο των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών, που χρησιμοποιούν κατά κόρον, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, καθώς και οι πρασινογάλαζοι διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ. Το τροπάρι τους είναι να κοπούν οι επιδοτήσεις από τους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, δηλαδή αυτούς που δεν τους φτάνει η αγροτική δουλειά για να έχουν εισόδημα και κάνουν και μεροκάματα ως εργάτες για συμπλήρωμα, και να πάνε αποκλειστικά στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Προ λίγων ημερών στη γενική συνέλευση της ΠΑΣΕΓΕΣ ο πρόεδρός της δήλωσε σχετικά: «Σταδιακά η στήριξη να κατευθυνθεί σ' αυτούς που παράγουν και που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες». Τη δυνατότητα αυτή τη δίνει άλλωστε και ο έλεγχος υγείας της νέας ΚΑΠ (άρθρο 28 του κανονισμού 73/2009). Αλλά στους μικρούς αγρότες που λαμβάνουν επιδοτήσεις μέχρι 400 ευρώ ή έχουν μέχρι 10 στρέμματα, ο έλεγχος υγείας τους κόβει τις επιδοτήσεις από το 2010 με το έτσι θέλω και τους βγάζει βιαίως εκτός αγροτικής παραγωγής. Και τούτο είναι μόνο το πρώτο βήμα. Αυτό που φαίνεται καθαρά είναι πως ΕΕ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ως στόχο να βγάλουν από τη μέση τους μικρομεσαίους αγρότες και η αγροτική γη που έχουν, καθώς και οι όποιες επιδοτήσεις λαμβάνουν να περάσουν στα χέρια λίγων επιχειρηματιών μεγαλοαγροτών. Αν περάσουν αυτές οι μεθοδεύσεις οι μικρομεσαίοι αγρότες που εξαναγκάζονται να έχουν κι ένα εξωγεωργικό εισόδημα προκειμένου να επιβιώσουν, θα πεταχτούν μαζικά εκτός αγροτικής δραστηριότητας. Αν γίνει πράξη ο διαχωρισμός, για παράδειγμα στη Ζάκυνθο, από τους 8.000 αγρότες του νησιού μόνο οι 600 θα θεωρούνται κατά κύριο επάγγελμα. Μπρος σ' αυτή την κατάσταση η αγροτιά καλείται ν' αγωνιστεί για την κατάργηση του διαχωρισμού των αγροτών σε κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και μη (ετεροεπαγγελματίες), με βάση τα πρόσθετα εξωγεωργικά μεροκάματα. Και παράλληλα να μη γίνει καμία κατάργηση των επιδοτήσεων σε όσους έχουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 30.000 ευρώ.

Η Ελλάδα συντάσσεται με το στόχο της ΕΕ για μείωση κατά 30% των εκπομπών ρύπων το 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, ως διαπραγματευτικό εργαλείο στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη, επιδιώκοντας νομικά δεσμευτική συμφωνία. Αυτό δήλωσε η υπουργός Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ για το θέμα.

Εκείνο που δεν εξήγησε η υπουργός είναι ότι το μέτρο που κυριαρχεί στο «πακέτο» που διαπραγματεύεται η ΕΕ είναι αυτό των «ευέλικτων μηχανισμών», δηλαδή το «εμπόριο ρύπων», σύμφωνα με το οποίο οι ρυπογόνες επιχειρήσεις αντί να επενδύουν σε αντιρρυπαντική τεχνολογία, αγοράζουν από το Χρηματιστήριο ρύπων «δικαιώματα» για να μπορούν να βομβαρδίζουν με περισσότερους ρύπους την ατμόσφαιρα. Μάλιστα, σύμφωνα με τις αποφάσεις της ΕΕ από το 2012 και στο εξής θα επιτρέπεται να αγοράζουν «δικαιώματα» ρύπων και από τρίτες, εκτός ΕΕ, χώρες εξασφαλίζοντας εικονική μείωση της ρύπανσης έως και 67%! Και βέβαια τα «δικαιώματα» αυτά θα τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή οι ρυπαινόμενοι, με περισσότερα χαράτσια, αφού σε αυτούς θα μετακυλιστεί το οποιοδήποτε «πράσινο» κόστος, όπως, για παράδειγμα, αυτό που θα έχει η ΔΕΗ.

Με άσφαιρα πυρά, λοιπόν, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι επιχειρούν, τόσο η Ελλάδα όσο και η ΕΕ, οι ΗΠΑ και οι άλλες μεγάλες καπιταλιστικές χώρες να καταπολεμήσουν τις κλιματικές αλλαγές. Και βέβαια, με πρόσχημα τις κλιματικές αλλαγές, στην πραγματικότητα επιδιώκουν να επιβάλουν την «πράσινη» ανάπτυξη που περιλαμβάνει επενδύσεις - και μάλιστα επιδοτούμενες από τον εργαζόμενο λαό - στους τομείς της ενέργειας, των κατασκευών, των μεταφορών, της μεταποίησης κλπ., που βέβαια δε θα ενισχύσουν την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά τα κέρδη των μονοπωλίων και κεφαλαιοκρατών...

Δέκα χρόνια μελετούν την ηλεκτρική σύνδεση της νότιας Εύβοιας με την Αττική και τελικά έβαλαν μπρος με τη ΔΕΗ να έχει αναθέσει ήδη το έργο σε εταιρεία που ασχολείται με το αντικείμενο.

Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ενδεικτική για το πώς λειτουργούν τα πράγματα όταν η ηλεκτροπαραγωγή «απελευθερώνεται» για να αποτελέσει εργαλείο υπερκερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Η σύνδεση κρίθηκε απαραίτητη από τη στιγμή που αναπτύχθηκαν στην Εύβοια αιολικά πάρκα και δόθηκαν επίσης πάρα πολλές και μεγάλης ισχύος άδειες για περισσότερα. Ιδιωτικά έργα που έγιναν και θα γίνουν επειδή εξασφαλίζεται η πώληση της παραγωγής σε υψηλότατη τιμή. Το ηλεκτρικό ρεύμα όμως, πρέπει να φτάσει στο «σημείο» πώλησης και για να γίνει αυτό χρειάζεται η σύνδεση. Που δεν την έκανε η ΔΕΗ επειδή υπολογίζεται ότι θα στοιχίσει κάτι λιγότερο από 80 εκατ. ευρώ και δεν έβλεπε κάποιο κέρδος από αυτή την υπόθεση.

Είναι σίγουρο ότι οι ιδιώτες θα τα «βγάλουν» τα λεφτά τους. Αν όμως τα αιολικά πάρκα, αυτά που χρειάζονταν και όχι περισσότερα, αναπτύσσονταν από μια δημόσια επιχείρηση που θα υπηρετούσε το λαϊκό συμφέρον, η σύνδεση μπορεί και να μη χρειαζόταν. Συμπέρασμα: Χρειάζεται δημόσιος κοινωνικός τομέας ενέργειας που θα λειτουργεί με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο για τα λαϊκά συμφέροντα και όχι για το κέρδος, αλλά αυτό απαιτεί άλλη πολιτική που για να εφαρμοστεί χρειάζεται λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Το ιδιαίτερο στην περίπτωση της Γερμανίας είναι ότι αυτό το έγκλημα συνέβη λίγο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές, και τότε έπρεπε πάση θυσία οι αξιωματούχοι που εμπλέκονταν να αποκρύψουν τα στοιχεία για τους αμάχους. Ενώ τώρα είναι πιο εύκολο να στηθεί μια «Κολυμπήθρα του Σιλωάμ», προκειμένου να ξεπλυθεί όσο γίνεται το αίμα και μαζί του και η νέα κυβέρνηση της Μέρκελ. Κατά τα άλλα πάντως, οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές θα εξακολουθούν να δολοφονούν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.