Κυριακή 28 Σεπτέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Απαράδεκτα ποσοστά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τρεις στους δέκα Ελληνες (ποσοστό 33,68%), ηλικίας 20 έως 64 ετών, δεν έχουν αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο. Δεν έχουν, δηλαδή, τελειώσει ούτε καν την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Τα στοιχεία δεν είναι δικά μας, αλλά του υπουργείου Παιδείας. Και είναι, βέβαια, το ποσοστό αυτό πολύ μεγαλύτερο στις μεγάλες ηλικίες, αλλά δεν είναι και μικρό στις μικρότερες. Ενας στους δέκα σημερινούς νέους (ποσοστό 11,7%), ηλικίας 20 έως 24 ετών, επίσης, δεν έχει αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο. Τα ποσοστά αυτά ανεβαίνουν στο 13,23% και 17,03% στις ηλικιακές κατηγορίες των 25-29 και 30-34 ετών. Κι αν βάλουμε και τη βαθμίδα των Λυκείων και των ΤΕΕ, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, αφού μόνο το 44% των Ελλήνων την έχουν ολοκληρώσει. Ποσοστό, που κατατάσσει τη χώρα μας στην 23η θέση του ΟΟΣΑ, ανάμεσα σε 28 συνολικά κράτη - μέλη του οργανισμού, όπου το μέσο, αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 61%.

Τι φανερώνουν τα παραπάνω; Πρωτίστως, ότι το πρόβλημα της Παιδείας είναι γενικότερο και βαθιά πολιτικο-κοινωνικό, πέρα κι ανεξάρτητα από τις πολυδιαφημισμένες μεταρρυθμίσεις, το περιεχόμενό τους κλπ, κλπ. Τα παραπάνω, απαράδεκτα για τον 21ο αιώνα ποσοστά νέων, που δεν τέλειωσαν ούτε καν το Γυμνάσιο -πολύ περισσότερο τα μεγαλύτερα, που δεν τέλειωσαν Λύκειο ή ΤΕΕ - οφείλονται πρωτίστως στη φτώχεια και τις εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες γενικότερα.

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Από το 1974 έως και το 1998, δηλαδή στη διάρκεια 24 χρόνων, οι εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο της Αθήνας εισέπραξαν από πωλήσεις μετοχών τους το συνολικό ποσό των 6,495 δισ. ευρώ ή περίπου 2,208 τρισ. δραχμές. Στην τετραετία 1999 - 2002 οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις εισέπραξαν το ιλιγγιώδες ποσό των 26,8 δισ. ευρώ ή 9,13 τρισ. δραχμές. Με άλλα λόγια, μόνο σε τέσσερα χρόνια εισέπραξαν τέσσερις φορές περισσότερα, απ' όσα είχαν μαζέψει τα προηγούμενα 24 χρόνια. Και όλοι γνωρίζουν σήμερα πώς έγινε αυτό δυνατό και ποιοι πλήρωσαν το μάρμαρο...

Τα παραπάνω στοιχεία ανακοίνωσε προχτές η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και επομένως είναι επίσημα και δε δέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση από τους κυβερνώντες. Τα αφιερώνουμε, λοιπόν, στην κυβέρνηση και, ιδιαίτερα, στους Χριστοδουλάκη και Παπαντωνίου, νυν και πρώην υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών. Τα αφιερώνουμε, επίσης, σε όσους καλλιεργούν τις αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, περί «λαϊκού καπιταλισμού» και θεωρούν το χρηματιστηριακό τζόγο, ως μοχλό επίτευξής του.

Υ.Γ. Από το προαναφερθέν, αστρονομικό ποσό των 9,13 τρισ. δραχμών, μόνο το 33,3% πήγε σε νέες επενδύσεις. Κι αυτό το στοιχείο επίσημο είναι...

Το «αμερικανικό θαύμα»...

Τα στοιχεία προέρχονται από την υπηρεσία προϋπολογισμού του αμερικανικού Κογκρέσου και δεν επιδέχονται «αμφισβητήσεις». Σύμφωνα με αυτά, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στις ΗΠΑ είναι το μεγαλύτερο των 70(!) τελευταίων ετών, πισωγυρίζοντας στα επίπεδα του «κραχ» του 1929! Τα ίδια στοιχεία δείχνουν πως, το 1% των Αμερικανών (2,8 εκατ. άνθρωποι) είχαν το 2000 μεγαλύτερα έσοδα απ' ό,τι είχε συνολικά το 40% (110.000 εκατ. άνθρωποι) που βρίσκεται στη χαμηλότερη θέση της εισοδηματικής κλίμακας. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία για τα τελευταία 20 χρόνια, όπου επελαύνει ο νεοφιλελευθερισμός. Στο διάστημα 1979-2000, το εισόδημα του πλουσιότερου 1% έχει τριπλασιαστεί σε πραγματικά μεγέθη, ενώ το εισόδημα του φτωχότερου 40% έχει μόλις αυξηθεί κατά 11%. Το 1979 το πλουσιότερο 1% είχε έσοδα που αντιστοιχούσαν στο 7,5% του ΑΕΠ, ενώ το 2000 έφτασαν στο 15,5%. Αντίστοιχα, το μερίδιο του φτωχότερου 40% συρρικνώθηκε από το 19,1% το 1979, σε 14,6% το 2000.

Συμπέρασμα πρώτο: Αυτό το «αμερικανικό θαύμα» θαυμάζουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ και έχουν βάλει στόχο να το φτάσουν και να το ξεπεράσουν μέχρι το 2010 (βλέπε αποφάσεις Λισαβόνας).

Συμπέρασμα δεύτερο: Οι προεκλογικές ψευτο-παροχές και τα ψίχουλα δεν πρέπει να αποκρύπτουν ότι οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι, όσο δεν παίρνουν τις τύχες στα χέρια τους.

«Δεν αφορά το Δήμο μας η απλή αναλογική»!

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη, τη Δευτέρα 22 Σεπτέμβρη 2003, η «Προοδευτική Αγωνιστική Συνεργασία», παράταξη που βρίσκεται στην αντιπολίτευση, φέρνει για συζήτηση εκτός ημερήσιας διάταξης, το θέμα της απλής αναλογικής. Υποστηρίζει την άποψη ότι το Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να ταχθεί υπέρ του ψηφίσματος που βγήκε στην πλατιά σύσκεψη φορέων και κομμάτων που πραγματοποιήθηκε στις 9 Σεπτέμβρη 2003 στην Αθήνα. Ο δήμαρχος δε δέχεται να τεθεί σε συζήτηση το θέμα, προβάλλοντας επιχειρήματα όπως: «Δεν αφορά το Δήμο μας»! «Δεν είμαστε πολιτικό κόμμα»! «Είναι πολιτικό θέμα και μπορεί να προκαλέσει αντιπαραθέσεις μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο» και άλλα τέτοια. Τα ίδια βεβαίως υποστήριξαν και σύμβουλοι της πλειοψηφίας που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Γίνεται ψηφοφορία. Απορρίπτεται! Μόνο οι τρεις ψήφοι της «Προοδευτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» ψήφισαν υπέρ.

Για όσους δε γνωρίζουν, ο δήμαρχος Ρέντη είναι στέλεχος του ΣΥΝ, που εκλέγεται με την επίσημη στήριξη του ΠΑΣΟΚ.

Η φτώχεια στο Ισραήλ

Περίπου 1,2 εκατομμύρια Ισραηλινοί, ανάμεσά τους και 600.000 παιδιά, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, λέει μια τελευταία έρευνα που έγινε στο Ισραήλ και αναδείχνει μια ακόμη πλευρά των πολύμορφων και δραματικών συνεπειών της ιμπεριαλιστικής και φιλοπόλεμης πολιτικής των κυρίαρχων κύκλων αυτής της χώρας. Στην ίδια έρευνα σημειώνεται, ότι 300.000 Ισραηλινοί έχασαν κιλά γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα τρόφιμα, 500.000 αφαίρεσαν ένα γεύμα από το ημερήσιο κανονικό διαιτολόγιό τους, 130.000 κάνουν οικονομίες στη θέρμανση και 300.000 ζουν χάρη στη βοήθεια των φιλανθρωπικών οργανώσεων. Κοντά στα στοιχεία αυτά, πρέπει να προσθέσουμε, ότι η επίσημη ανεργία βρίσκεται στο 10,6%, επίπεδο που είναι και το μεγαλύτερο από την εποχή της ίδρυσης του ισραηλινού κράτους, το 1948. Και όχι μόνο, αφού το ποσοστό αυτό αναφέρεται σε μια χώρα, που βρίσκεται σε πόλεμο και ένα μεγάλο μέρος του ικανού για εργασία ανθρώπινου δυναμικού είναι στρατευμένο. Κι όπως όλοι καταλαβαίνουν, τα πράγματα για τον ισραηλινό λαό θα αγριέψουν ακόμη περισσότερο στο μέλλον, καθώς ο αχόρταγος θεός του πολέμου ζητά όλο και περισσότερα.

ΒΙΒΛΙΟ
«Δάκρυα» της Γυάρου

«H Γυάρος η πολυκύμαντη η συρματοπλεγμένη/ που έχει δράκο στην πύλη της, στοιχειά μέσ' στις χαράδρες/ περήφανους χρυσαετούς πάνω στα κοντοβούνια/ και χερουβείμ που ψάλλουνε να ακούν φυλακισμένοι/ το καμάρι της αντίστασης της σιωπής τον πόνο./(...) Τα γλαρονήσια στέκονται στης μοναξιάς τη ρότα/ εκεί καράβια δεν περνούν, σκαριά δεν αρμενίζουν/ γιατί είν' το κύμα άβυσσος κι άνεμος απ' τον Αδη/ (...) και μεις αγνάντια στο κακό ορθοί κι αντρειωμένοι/ τη χαραυγή παντέλοντας που πάντα μας προσμένει». Μια μέρα του Απρίλη του 1967, σε μια σκηνή, στον πέμπτο όρμο του νησιού - καλαστηρίου, στιχουργήθηκε το «Δάκρυ της φεγγαροδροσιάς». Οι απροσκύνητες καρδιές των δεσμωτών αντιστέκονταν στον απριλιανό ζόφο, και με το ΟΧΙ τους, αλλά και με χειροτεχνήματα - ύμνους στη ζωή, στον άνθρωπο, στον αγώνα. Οι δεσμώτες έπλεκαν στο χαρτί στίχους, ζωγράφιζαν με μολύβια και χρώματα, συνέθεταν εικόνες με κοχύλια. Σμίλευαν σε ξύλα ανάγλυφα ή ολόγλυφα χρηστικά αντικείμενα, παιχνίδια, «πλάσματα» της φαντασίας, του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Και με τα χειροτεχνήματα μεταμόρφωναν το κολαστήριο της Γυάρου, σε εστία περηφάνιας, δημιουργίας και ομορφιάς.

Γλυκαίνονται τα μάτια με τα πανέμορφα, αχειροποίητα χειροτεχνήματα και ριγά η ψυχή του αναγνώστη με την «ποίηση» των αναμνήσεων του Τάκη Σταθάτου από τη Γυάρο, στο λεύκωμά του «Το δάκρυ των Αγγέλων στην έρημο της Γυάρου» («Σύγχρονη Εποχή»), το οποίο συγκινητικά προλογίζει η ζωγράφος - χαράκτρια Εύα Μελά, υπογραμμίζοντας: «Αισθάνομαι πολύ "μικρή" σε μέγεθος, μπροστά στη χειροτεχνία και την τέχνη των αγωνιστών εκείνων των χρόνων. "Μικρή" και ανήμπορη για λόγια, όταν αναλογίζομαι πώς έγιναν τα έργα τους, τι εκπροσωπούν. Γι' αυτό ο μόνος λόγος που μπορεί να αρθρωθεί είναι: Να μαθαίνουμε και πάλι να μαθαίνουμε. Και να το λέμε να το μαθαίνουν κι άλλοι. Την ιστορία. Τον αγώνα για τη Ζωή!». Πράγματι, τα έργα που φιλοτέχνησε ο Τάκης Σταθάτος στη Γυάρο είναι μια μορφή του αγώνα για τη ζωή. Να πώς τον περιγράφει ο ίδιος ο Τ. Σταθάτος. «Ηταν μια προσπάθεια πεισματική και δοξαστική. Δεν είμαστε απρόσωποι και αλλοτριωμένοι κρατούμενοι (...) Δημιουργήσαμε ένα συγκλονιστικό κόσμο ιδεών και ανυπέρβλητους αγώνες. Μπορεί να μη ζήσαμε τη χαρά της μεγάλης προσδοκίας, αλλά αυτή δε θα χαθεί ποτέ. Οπως και να 'ναι ο χρυσοπούπουλος αετός θα επουλώσει την πληγή στη φτερούγα του, θα πιάσει τον άνεμο και θα πετάξει και πάλι».

ΠΡΟΣΩΠΟ
Ούγο Τσάβες Φρίας

Οι πληροφορίες σαφείς: Το προεδρικό αεροπλάνο στο οποίο θα επέβαινε ο Ούγο Τσάβες Φρίας θα καταρριπτόταν κατά τη διάρκεια της πτήσης του προς τις ΗΠΑ! Το ταξίδι για λόγους ασφαλείας αναβλήθηκε...

Πρόκειται για το δεύτερο περιστατικό «απειλής» κατά της ζωής του Προέδρου της Βενεζουέλας. Δυο μέρες πριν αποκαλυφθεί, κατά τις μυστικές υπηρεσίες της Βενεζουέλας, το σχέδιο δολοφονίας κατά του Τσάβες, είχε προηγηθεί επίθεση με πύραυλο εδάφους - εδάφους εναντίον του στρατώνα της Casa Militar, διαγώνια από το Προεδρικό Μέγαρο Μιραφλόρες!

Η «αντιπολίτευση», με την απόλυτη στήριξη αν όχι ενορχήστρωση από τις ΗΠΑ, καθώς φαίνεται προχωρά και σε πιο δραστικά μέτρα, προκειμένου να ανατρέψει το Επαναστατικό Συμβούλιο που κυβερνά τη χώρα... Οι ιθύνοντες στην Ουάσιγκτον πιθανώς θεώρησαν ότι οι ωμές παρεμβάσεις στα εσωτερικά της Βενεζουέλας, με τον Αμερικανό πρέσβη να συναντάται με την Εθνική Εκλογική Επιτροπή και η ενορχήστρωση πραξικοπήματος όπως αυτό της 11ης Απριλίου δεν έχουν αποδώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα... Και απεργάζονται νέα σχέδια.

Από την άλλη πλευρά, ο λαός της Βενεζουέλας και οι λαϊκές δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση Τσάβες, επαγρυπνούν. «Δε θέλουμε μία επανάληψη αυτού που συνέβη στον Σαλβαδόρ Αλιέντε 30 χρόνια πριν... υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος να διανύσουμε, όνειρα να γίνουν πραγματικότητα και η επανάσταση να συνεχιστεί», τονίζουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, παίρνοντας μέτρα και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι έχουν όντως πολύ δρόμο να διανύσουν, γεμάτο Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες...


Χρ.Μ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ