Τι είναι πύρινος λόγος στο τουίτ; Τι είναι η ρητορική στο διαδίκτυο; Πόσο πιο εύκολα εκπαιδεύεσαι για τσιτάτα σε 140 χαρακτήρες; Τι μεθόδους διείσδυσης στην ιδιωτική σφαίρα του ανθρώπου παράγει η αυτόβουλη δημοσιοποίηση προσωπικών στιγμών στο φέισμπουκ και το ίνσταγκραμ; Αμα τα βάλεις στη σειρά αυτά κι άλλα τόσα ερωτηματικά είναι σα να ξεκινάς το ταξίδι του Μαγγελάνου και του Κολόμβου μαζί σε μια καινούρια ήπειρο, όπου οι ιθαγενείς σφάζονται από τους διάφορους σερφίστες Κορτέζ των ιστοτόπων με αντάλλαγμα σε μπίτκοϊν (διαδικτυακό νόμισμα) ή και απλώς την υπεραξία των εντυπώσεων την κατάλληλη στιγμή, στις κατάλληλες συνθήκες, την ώρα που φυσάει το κατάλληλο ρεύμα. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη μπορεί κι ίσως έχει ήδη εξελιχθεί σε παράδοση πίτσας με drones (τηλεκατευθυνόμενα αεροχήματα) στη μακρινή Νέα Ζηλανδία που ο πολύς κόσμος γνώρισε ως κουλτούρα από τη διαφήμιση στην οποία ο αγών και η νίκη πανηγυρίζονται με την επίδειξη των αχαμνών των παικτών ράγκμπι...
Ολο αυτό το τεχνολογικό επικοινωνιακό και κατασκευαστικό εικόνων παγκόσμιο Καζίνο της Πληροφορίας στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει από την εποχή που ο Δίας ξέρασε πέτρες στη θάλασσα, πήρε τις διαστάσεις που μας αναλογούν. Δηλαδή, κάποιοι παίρνουν μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κάποιοι είναι χορηγοί. Κάποιοι είναι οικοδεσπότες στην τελετή της αναγνώρισής τους ως ψυχικών αναβολικών σε καιρό χρεοκοπίας. Κάποιοι ξεχνούν τη σκοπεύτρια που έφερε το 1/3 των μεταλλίων. Κι εδώ αρχίζει η σύγχρονη ελληνική δημοσιογραφία. Πατάς κουμπί, βρίσκεις τα τουίτ, τα τυπώνεις κι αρχινάς τις εκτιμήσεις. Ποιος φταίει που η Αννα έμεινε... Παυλόπουλος στο Παρίσι; Ερωτηματικό! Μείζον! Τερατώδες! Μέσα σε 48 ώρες αναδεικνύεται το έλασσον! Η Προεδρία της Δημοκρατίας δεν είναι υπεύθυνη. Είναι μια απλή αίθουσα τελετών που ενοικιάζεται κατά περίσταση, αρμοδίως ή αναρμοδίως αδιάφορο, για εμψυχωτικές τελετές κ.λπ., κ.λπ. Τα καμώματα της επιχορηγούμενης νύχτας τα βλέπει το μαύρο, το τέως, της ΕΡΤ1 κι αναφωνεί για λογαριασμό της «Αυγής» «γκάου». Νέα ιαχή, νέα κραυγή, ισότιμη με το «ω, τι κόσμος μπαμπά» κάθε που ξημερώνει στη νέα αυτή ήπειρο όπου ανθούν φαιδρές πορτοκαλιές με τουίτ σε εποχή αριστερής ωρίμανσης!...
Δεν αντέχεται με τίποτα αυτή η καρικατούρα πολιτικοκοινωνικο-αερολογικής επικοινωνίας. Τα 140 χτυπήματα γίνονται 400 του Τριφό καθημερινά και βαράνε τον εγκέφαλο ακόμα και του πλέον τυχαίου ανυποψίαστου αναγνώστη επικαιρότητας στον μετωπιαίο ή κάποιον άλλο λοβό τέλος πάντως του εγκεφάλου, εκεί στο σημείο όπου γίνεται η καθημερινή βασανιστική μαθηματική ανάλυση της φορολογίας εισοδήματος, του ΦΠΑ, του ΕΝΦΙΑ, του αντεστραμμένου ειδώλου του προγράμματος της Θεσσαλονίκης κι άλλα τέτοια ανώτερα μαθηματικά. Καθήκον του κάθε πολίτη της ευρωελλαδάρας που κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο των δανεικών χάρη στις ατάκες της Αυλωνίτου, της καθόλου απογόνου του Βασίλη Αυλωνίτη.
Η συνήχηση η συνειρμική των δύο επιθέτων βοηθάει στην αντίληψη του τι καταφέραμε εμείς εδώ με τα τουίτ, το ψάρεμά τους στην ντόπια απεραντοσύνη του διαδικτύου και την ερμηνευτική τους υπογράμμιση. Στήσαμε μια αριστερή σοσιαλδημοκρατική επικοινωνιακή Φίνος Φιλμ με πρωταγωνιστές τον Αλέξη και τη Λέξη. Δεν υπάρχει μισή ταινία της Φίνος Φιλμ που να μην κολλάει στις ιστορίες διαδικτυακής καθημερινής τρέλας σε έγχρωμη ή και ασπρόμαυρη αρτιστίκ κόπια. Η αριστερή καινοτομία συνίσταται στο τελευταίο πλάνο με τα πέντε γράμματα. Εκεί που γράφεται ΤΕΛΟΣ, τώρα γράφεται ΓΚΑΟΥ. Ητο κι αυτό μια κάποια λύσις προόδου μετά το Ουάου!...
ΥΓ: Για όσους φοβούνται το διασυρμό στο διαδίκτυο κι άλλα τέτοια «τρομοκρατικά» υπενθυμίζεται ότι το «έμεινες Παυλόπουλος» οδηγεί πολύ εύκολα στον προεδρικό θώκο...
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Ο σεισμός των 6,2 Ρίχτερ που έπληξε τις πόλεις και τα χωριά της κεντρικής Ιταλίας, με αποτέλεσμα το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων και την ισοπέδωση πολλών πόλεων και χωριών, αναδεικνύει για άλλη μια φορά τρία βασικά ζητήματα. Ενα επιστημονικό που αφορά το φυσικό φαινόμενο, ένα επιστημονικο-τεχνικό που αφορά τα μέτρα ελαχιστοποίησης των συνεπειών ενός σεισμού, και τρίτο και σπουδαιότερο το πολιτικό ζήτημα της εφαρμογής των μέτρων αυτών.
Η καταστρεπτικότητα ενός σεισμού εξαρτάται κυρίως από την εγγύτητα της εστίας του σε κατοικημένη περιοχή. Αν ένας σεισμός αντίστοιχου μεγέθους με αυτόν που προκάλεσε την καταστροφή στην κεντρική Ιταλία είχε γίνει στη θάλασσα, δηλαδή μακριά από κατοικημένη περιοχή, δεν θα είχε καμιά συνέπεια. Αντίθετα, ένας μικρότερου μεγέθους σεισμός αν είχε γίνει κάτω από κατοικημένη περιοχή θα είχε καταστροφικές συνέπειες, σε μικρότερη βέβαια έκταση. Αυτό αφορά και τους σεισμούς μικρότερου μεγέθους που έγιναν μετά από ένα μεγαλύτερο σεισμό που μπορεί να προκαλέσουν την κατάρρευση κτιρίων που έχουν τρωθεί, αλλά δεν κατέρρευσαν, από το μεγαλύτερο σεισμό, όπως έγινε και στο σεισμό της κεντρικής Ιταλίας. Με άλλα λόγια, η καταστρεπτικότητα ενός σεισμού αφορά την επικεντρική περιοχή όπου κυριαρχεί η κατακόρυφη συνιστώσα της εδαφικής κίνησης.
Σήμερα, η επιστήμη και η τεχνολογία προσφέρουν τη δυνατότητα λήψης μέτρων πρόληψης τόσο, και κυρίως, για την αύξηση της ανθεκτικότητας των κατασκευών σε περίπτωση σεισμού, με τη χρήση κατάλληλων υλικών και κατασκευαστικών τεχνικών, όσο και οργανωτικών μέτρων ελαχιστοποίησης των συνεπειών ενός σεισμού πριν, κατά και μετά το σεισμό. Τα μέτρα αυτά, αν ληφθούν, ικανοποιούν την ανάγκη ελαχιστοποίησης του σεισμικού κινδύνου.
Το πολιτικό ζήτημα. Παίρνονται όλα εκείνα τα μέτρα που είναι αναγκαία για την ελαχιστοποίηση του σεισμικού κινδύνου στην Ελλάδα, στην Ιταλία αλλά και σε όλο τον κόσμο; Η απάντηση είναι όχι, γιατί στο καπιταλιστικό σύστημα, που κυριαρχεί σήμερα στον κόσμο, κριτήριο κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας είναι το κέρδος και όχι η ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό οι δαπάνες αντισεισμικής, αλλά και αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, στο επίπεδο της πρόληψης, δεν θεωρούνται επιλέξιμες από την ΕΕ επειδή δεν προσφέρουν υψηλή κερδοφορία στο κεφάλαιο.
Αυτό στην Ελλάδα έχει ως συνέπεια από το 2001 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΣΠ, μόλις σε 16.708 κτίρια, από τα οποία τα 5.041 Σχολικές Μονάδες (6.424 ανεξάρτητα κτίρια), από τα περίπου 90.000 δημόσια κτίρια (σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ.), να έχει γίνει πρωτοβάθμιος ταχύς οπτικός προσεισμικός έλεγχος δομικής τρωτότητας. Αυτό σημαίνει ότι με αυτούς τους ρυθμούς ο έλεγχος όλων των κτιρίων θα ολοκληρωθεί σε περισσότερο από έναν αιώνα από τότε που άρχισε! Στην πράξη, όμως, και αυτός ο ταχύς οπτικός έλεγχος έχει σταματήσει, αφού η ευθύνη των ελέγχων έχει μεταφερθεί στις Περιφέρειες και τους δήμους, που λόγω έλλειψης προσωπικού και πόρων αδυνατούν να τον πραγματοποιήσουν. Καμιά συζήτηση δεν μπορεί να γίνει βέβαια για το δευτεροβάθμιο, και πολύ περισσότερο για τον τριτοβάθμιο ενδελεχή έλεγχο.
Του
Σταύρου ΤΑΣΣΟΥ
Ο Σταύρος Τάσσος είναι σεισμολόγος - βουλευτής του ΚΚΕ
Feeds
