Κυριακή 28 Αυγούστου 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πενηντάρηδες διά βίου ... «καταρτιζόμενοι»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξι Ιταλοί εθελοντές άνω των 50 ετών θα βρεθούν στην Ελλάδα από τις 22 Αυγούστου έως τις 4 Οκτώβρη και θα συμμετάσχουν σε δράσεις όπως καθαρισμός των παραλιών της Νέας Μάκρης, περιποίηση του Εθνικού Πάρκου Σχινιά - Μαραθώνα, συντήρηση μονοπατιών και δημιουργία σχετικής σήμανσης, αλλά και καθαρισμός του αρχαιολογικού χώρου του Δήμου Μαραθώνα με τη συνεργασία της Β' Εφορείας Αρχαιοτήτων. Τη δράση αυτή, έχουν αναλάβει η ΜΚΟ «ΕΛΙΞ», σε συνεργασία με την ιταλική οργάνωση «Lunaria». Το πιο ενδιαφέρον στην παραπάνω δράση είναι ότι γίνεται στο πλαίσιο του «Προγράμματος διά βίου μάθησης - Grundtvig» και υποτίθεται ότι οι 50άρηδες που θα συμμετέχουν σε αυτή αποκτούν μαθησιακές ευκαιρίες άτυπης εκπαίδευσης.

Δηλαδή, σε ηλικίες άνω των 50 δε θεωρείται φυσιολογικό και δεδομένο ότι ένας άνθρωπος δεν θα είναι σε μια εργασία και θα συνταξιοδοτηθεί από αυτή, αλλά θα «καταρτίζεται» διά βίου. Πώς; Ακόμη και το να καθαρίζει παραλίες θεωρείται άτυπη «γνώση»! Πετούν το τυράκι της «εμπειρίας» και της «κατάρτισης» σε εργαζόμενους, που σε αυτή την ηλικία δύσκολα βρίσκουν δουλειά, κι ας έχουν πολλά χρόνια προϋπηρεσίας στην πλάτη τους, επειδή δεν συμφέρουν τον εργοδότη. Κι αυτούς τους βαφτίζουν «εθελοντές»...

Επιπλέον, διαφαίνεται και ο προσανατολισμός τέτοιες ΜΚΟ να αναλάβουν δράσεις και καθήκοντα που θα έπρεπε να καλύπτονται σταθερά και καθολικά από εργαζόμενους. Οπως αναφέρει το σχετικό δελτίο Τύπου, «τέτοιες δράσεις στηρίζουν επιπροσθέτως και αναπτύσσουν τη σχετική τεχνογνωσία στις οργανώσεις που συμμετέχουν, ώστε να δημιουργήσουν σταδιακά μεγαλύτερης κλίμακας δράσεις, ώστε να καλύπτεται μεγαλύτερος αριθμός ωφελουμένων».

Καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στους συνεταιρισμούς

Οι νέες επιμέρους αλλαγές που έκανε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο νομοσχέδιο για τους συνεταιρισμούς και τον αγροτικό συνδικαλισμό δεν αλλάζουν την ουσία, το χαρακτήρα και το στόχο του. Κύριος στόχος αυτού του νομοσχεδίου είναι η νομοθετική προσαρμογή και θωράκιση του αστικού κράτους με τις αναγκαίες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, για συνεταιρισμούς κεφαλαιούχες εταιρείες, που θα εξυπηρετούν τις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές μονάδες, στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Επιταχύνοντας μάλιστα τη διαδικασία ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και διευκολύνοντας τη συγκέντρωση της γης και παραγωγής στους μεγάλους επιχειρηματίες που δρουν στον αγροτοδιατροφικό τομέα. Είναι καθαρό πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νομοσχέδιο για το «Θεσμικό πλαίσιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, τις συλλογικές οργανώσεις και την επιχειρηματικότητα του αγροτικού κόσμου - Οργάνωση της εποπτείας του Κράτους», επιχειρεί να εκσυγχρονίσει, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τους συνεταιρισμούς, δίνοντας κύριο βάρος στις Ομάδες Παραγωγών και τις αγροτικές εταιρικές συμπράξεις, ώστε καλύτερα να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών. Επίσης, θα μπει «χέρι» στα περιουσιακά στοιχεία όσων συνεταιρισμών κριθούν από την αρχή ή και αργότερα ανενεργοί και οι οποίοι θα τίθενται σε καθεστώς εκκαθάρισης. Από τους 6.300 περίπου συνεταιρισμούς που υπάρχουν σήμερα υπολογίζεται ότι θα μείνουν ενεργοί 200 - 300. Η ΠΑΣΥ καταδικάζει, καταγγέλλει και διεκδικεί απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου. Ανάμεσα στα άλλα τονίζει πως θα συρρικνώσει τους σημερινούς εκφυλισμένους και χρεοκοπημένους συνεταιρισμούς, μετατρέποντας όσους απομείνουν σε επιχειρήσεις - εταιρείες, όπου θα συμμετέχουν ως κεφαλαιούχοι μεγαλοαγρότες και αγροτοεπιχειρηματίες. Ο εκφυλισμός και απαξίωση της πλειοψηφίας των συνεταιρισμών, οι συνεταιρισμοί - σφραγίδες, η κακοδιοίκηση και υπερχρέωση κ.ά. που επικαλείται η κυβέρνηση, έχουν αιτίες. Βαριές ευθύνες έχουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και η πολιτική της ΚΑΠ. Μπρος στην υπάρχουσα κατάσταση οι μικρομεσαίοι αγρότες και συνεταιριστικοί υπάλληλοι επιβάλλεται να συντονίσουν τη δράση και τον αγώνα τους ενάντια στο νομοσχέδιο της ανεργίας και καταστροφής.

Για την «ασφάλεια» των συμφερόντων τους

Δυο κολοσσιαίες ασκήσεις των μηχανισμών καταστολής των κρατών - μελών ολοκληρώθηκαν πρόσφατα στην Ευρωένωση υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της ΕΕ. Η Κοινή Αστυνομική Επιχείρηση AUTOMOTOR διεξήχθη από δυνάμεις 17 κρατών - μελών συν της υποψήφιας Κροατίας. Μέσα σε μόλις δύο μέρες, κινητοποιώντας 21.636 στελέχη τους έλεγξαν εντός ΕΕ 150.484 οχήματα και 156.510 άτομα, εντοπίζοντας ως «ύποπτα» 145 οχήματα και 123 άτομα. Στα εξωτερικά σύνορα έκαναν 112.341 ελέγχους, εντοπίζοντας 62 «ύποπτες» περιπτώσεις. Η ανάλογη Κοινή Αστυνομική Επιχείρηση RAILS, με συμμετοχή στελεχών από 14 κράτη - μέλη, Ελβετία και ΗΠΑ, είχε σκοπό τον εντοπισμό περιπτώσεων παραβατικότητας/εγκληματικότητας στα τρένα, από πορτοφολάδες έως «λαθρομετανάστες» και κλοπή τροχαίου υλικού, μετάλλων κ.λπ. των σιδηροδρόμων. Οι γιγαντιαίες αυτές ασκήσεις, ο συντονισμός τόσων πολλών υπηρεσιών αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου με: Προώθηση και γιγάντωση της καταστολής στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Θεσμοθέτηση και επέκταση αντιδημοκρατικών και άλλων μέτρων (τρομονόμοι, βιομετρικό φακέλωμα κ.λπ.). Επέκταση των μηχανισμών καταστολής (Ευρωπόλ, Ευρωτζάστ κ.ά.). Οικοδόμηση μιας ΕΕ φρουρίου, με αυστηρά ελεγχόμενη μετανάστευση. Ενταση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας, συκοφάντηση του σοσιαλισμού.

Η ασφάλεια που επικαλούνται έχει ταξικά χαρακτηριστικά. Είναι η ασφάλεια της άρχουσας τάξης και προστατεύει συγκεκριμένα έννομα αγαθά και δικαιώματα ακριβώς της τάξης αυτής. Προστατεύει την ανεμπόδιστη λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Αυτή η ευρωενωσιακή «ασφάλεια» είναι επιθετική και βίαιη απέναντι στη ριζοσπαστική και προοδευτική συνείδηση και δράση, γιατί επιθετική και βίαιη είναι και η οικονομική βάση που υπηρετεί. Γιατί επιθετική και βίαιη είναι η εκμετάλλευση των εργαζομένων που αυτή η «ασφάλεια» εξασφαλίζει. Και θα εντείνεται όσο θα αναπτύσσεται το εργατικό, λαϊκό κίνημα και οι αγώνες του, ενάντια στην αγριότητα του καπιταλισμού. Αλλωστε, αληθινός αντίπαλος τούτου του αντιδραστικού συστήματος «ασφάλειας» είναι όσοι αμφισβητούν τη συγκεκριμένη «νομιμότητα», τη δεδομένη ταξική κυριαρχία, τη δεδομένη οικονομικο-πολιτική εξουσία.

Ο Βασιλιάς Ανθρακας

Σεπτέμβρης 1913. Το Σωματείο των Ενωμένων Ανθρακωρύχων Αμερικής προκηρύσσει απεργία στα ορυχεία του Κολοράντο.

Η απεργία θα διαρκέσει 14 μήνες. Ομως, την άνοιξη του 1914, η πολιτεία δεν μπορεί να συντηρεί τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και δίνει την έγκριση στις εταιρείες να χρηματοδοτήσουν τη σύσταση ιδιωτικής πολιτοφυλακής, η οποία θα φοράει τις στολές της Εθνικής Φρουράς.

Στις 20/4/1914, τρεις φρουροί εμφανίζονται στον καταυλισμό του Λάντλοου και απαιτούν από τον αρχηγό των εργατών, Λούις Τίκας (Ηλίας Σπαντιδάκης από το Ρέθυμνο), να του παραδώσει δύο Ιταλούς συνδικαλιστές. Εκείνος τους ζητάει επίσημο ένταλμα, το οποίο δεν υπάρχει.

Μετά από διαπραγματεύσεις, οι «εθνοφρουροί» εισβάλλουν στον καταυλισμό. Διώχνουν τους απεργούς, σκοτώνουν 18 άτομα, εκ των οποίων 10 παιδιά από 3 μηνών έως 11 ετών, και καίνε τις σκηνές. Την κηδεία των θυμάτων, στις 27/4/1914, θα ακολουθήσουν χιλιάδες εργάτες.

Ο Απτον Σίνκλερ στήριξε το έργο του «Ο Βασιλιάς Ανθρακας», σ' αυτήν την απεργία, την απεργία των ανθρακωρύχων.

O A. Σίνκλερ είναι από τους ελάχιστους συγγραφείς που αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη και στράτευσε την τέχνη του στην υπηρεσία αυτού του σκοπού. Συνειδητός σοσιαλιστής έφερε στο φως κοινωνικές συνθήκες που προορίζονταν να μη βγουν σε κοινή θέα. Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Ναότο Καν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παρελθόν θα είναι από αύριο (ο πέμπτος μέσα σε μία πενταετία) πρωθυπουργός της Ιαπωνίας. Ο 64χρονος αρχηγός του «Δημοκρατικού Κόμματος» και απερχόμενος ηγέτης Ναότο Καν εγκαταλείπει τον πρωθυπουργικό θώκο μετά από μόλις 1,5 χρόνο παραμονής του στην εξουσία καταφέρνοντας - όσοι λίγοι προκάτοχοί του - ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα δημοτικότητας (μόλις το 10% των Ιαπώνων δηλώνει ικανοποιημένο από την κυβέρνησή του!).

Ο άνθρωπος, που πριν 15 μήνες υποσχόταν πως θα φέρει την «πραγματική αλλαγή» στη χώρα του, απεδείχθη κατώτερος των περιστάσεων, αλλά και ιδιαίτερα άτυχος, εάν σκεφθεί κανείς πως βρέθηκε αντιμέτωπος με τις βιβλικές καταστροφές που προκάλεσε στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας του ο τρομερός Εγκέλαδος των 9 Ρίχτερ την 11η Μάρτη, το επακόλουθο τσουνάμι και ο πυρηνικός εφιάλτης στο συγκρότημα της Φουκουσίμα...

Ωστόσο, όσο και εάν οι οδυνηρά περιορισμένες ικανότητες του Καν έβλαψαν το λαό, άλλο τόσο «τόνωσαν» το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, με τρανταχτή απόδειξη το γεγονός πως ο ενεργειακός κολοσσός της «ΤΕPCO» (Τέπκο) βγήκε ζωντανός παρά τις ολέθριες και εγκληματικές ευθύνες που φέρει για το συνεχιζόμενο πυρηνικό δυστύχημα στη Φουκουσίμα... Η τριπλή καταστροφή συμπληρώθηκε, με άλλα λόγια, από την ανικανότητα της κυβέρνησης Καν, που και με αυτή την αφορμή βρήκε τρόπο για να σφίξει, επιτήδεια, ακόμη περισσότερο τα λουριά στους Ιάπωνες εργαζόμενους, αυξάνοντας το κόστος ζωής και τη φορολογία...

Η περίπτωσή του θα πρέπει μάλλον να λειτουργήσει ως παράδειγμα προς αποφυγήν για τον όποιο διάδοχό του. Πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς το κάποτε «υποσχόμενο» κυβερνών κόμμα αποδεικνύεται αναπόσπαστο μέρος του οικονομικο-πολιτικού κατεστημένου που δυναστεύει, εδώ και πολλές δεκαετίες, την εργατική τάξη.


Δ. ΟΡΦ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ