Τετάρτη 28 Μάη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ψάχνοντας «σοβατζήδες»...

«Δεν είναι πολιτικός σεισμός -αυτόν τον όρο είχα χρησιμοποιήσει για το πιο "νικηφόρο" σενάριο- αλλά είναι μια μεγάλη επιτυχία που σημειώνει όλος ο διεθνής Τύπος, ακόμη και ο αντι-αριστερός, και οι μόνοι που κάνουν ότι δεν το έχουν καταλάβει είναι οι δικοί μας εδώ. Εννοώ η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και κάποια φιλικά προς αυτούς Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία τούς υποστηρίζουν, όπως ο "Ριζοσπάστης" του ΚΚΕ»!

Αυτά δήλωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης προχτές στο ρ/σ «Βήμα», αντιγράφοντας απ' τον «αυριανισμό» τα άλματα συλλογισμών που κατέληγαν στο όποιος δεν είναι με το ΠΑΣΟΚ είναι με τη δεξιά! Και αυτά τα λέει επειδή το ΚΚΕ δε χειροκροτά μαζί του, και μαζί με το τμήμα του αστικού Τύπου που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, για το προβάδισμά του, προειδοποιεί το λαό, όπως το έκανε και προεκλογικά, ότι η αλλαγή στο συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στα κόμματα του ευρωμονόδρομου δε σημαίνει αλλαγή πολιτικής, ότι η αντιλαϊκή πολιτική θα είναι εδώ.

Στην πραγματικότητα, ο Παπαδημούλης κατηγορεί το ΚΚΕ γιατί δεν κάνει αυτό που έκανε ο ίδιος και το κόμμα του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, όταν έσπερναν αυταπάτες στους εργαζόμενους για την ανάδειξή του σε κυβέρνηση.

Το 2009 ο Παπαδημούλης δήλωνε:

  • «Κάθε επιπλέον βουλευτής (...) θα βοηθήσει και οι όποιες θετικές -και αόριστες επί του παρόντος- δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ να μην αθετηθούν και θα κρατάει τα "μπόσικα", ελέγχοντας την αυριανή εξουσία (...) Για το λόγο αυτό χρειάζεται ισχυρή Αριστερά του σήμερα και όχι η Αριστερά του ΚΚΕ».
  • «Θα βομβαρδίσουμε την επόμενη κυβέρνηση με προτάσεις, με προτάσεις νόμου, έτσι ώστε να μην της επιτρέψουμε εύκολα να ξεχάσει τις όποιες θετικές δεσμεύσεις».
  • «Ο Συνασπισμός θα κάνει προγραμματική αντιπολίτευση. Δε θα διστάσουμε να επικροτήσουμε ένα θετικό μέτρο και να καταθέσουμε και προτάσεις νόμου και μακάρι να βρεθούμε στην έκπληξη να υιοθετηθούν από την κυβέρνηση. Αλλά την ίδια ώρα, αν βλέπουμε κάτι αρνητικό, μια αθέτηση δέσμευσης, μια αντιλαϊκή επιλογή, τότε φυσικά θα αντιτασσόμαστε».

Από κοντά και ο Τσίπρας: Το ΠΑΣΟΚ λέει «σωστά πράγματα, δεν ξέρω όμως αν είναι αρκετά»!

Κερδίζει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ και, ενώ το ΚΚΕ προειδοποιούσε το λαό ότι έρχεται θύελλα, ο ΣΥΡΙΖΑ τον καλούσε να δώσει «ελάχιστη περίοδο χάριτος στην κυβέρνηση» και ισχυριζόταν στη Βουλή στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων: «Ακούσαμε σήμερα θετικές εξαγγελίες»!

Ελεγε ο Τσίπρας στον Παπανδρέου: «Κύριε πρωθυπουργέ, έχετε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδείξετε ότι είστε ειλικρινείς, όταν λέτε ότι είστε διατεθειμένοι για μεγάλες ρήξεις και τομές, προκειμένου να προασπίσετε το δημόσιο συμφέρον. Κάντε το και πρώτα εμείς θα το χαιρετίσουμε!».

Και, σα να μην έφταναν αυτά, καλλιεργούσε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ το άλλοθι: «Η πραγματικότητα είναι ότι δεχόμαστε ως χώρα ισχυρότατες πιέσεις για μεταρρυθμίσεις εις βάρος των εργαζόμενων (...) αυτή είναι η πίεση που δεχόμαστε απ' αυτό που εσείς ονομάζετε "διεθνείς αγορές" (...) το κρίσιμο, λοιπόν, ερώτημα είναι: Θα ενδώσετε, κύριε πρωθυπουργέ;»!

Στο πλαίσιο, δε, της «εποικοδομητικής, όχι μηδενιστικής, αντιπολίτευσης», ο Αλ. Τσίπρας, από κοινού με τον Δ. Παπαδημούλη, δεσμεύονταν για «αναμονή για να κριτικάρουμε τις πράξεις σας», συμβούλευαν το ΠΑΣΟΚ, πριν διαπραγματευτεί με τον Αλμούνια, να διαπραγματευτεί με όλες τις χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, για τη σύμπηξη κοινού μετώπου...

Κι ακόμα παραπέρα, στελέχη του αναπαρήγαν τεχνητά διλήμματα που καλλιεργούσαν το έδαφος για τη νομιμοποίηση στις λαϊκές συνειδήσεις της αντιλαϊκής επίθεσης, την οποία μέρα με τη μέρα ξεδίπλωνε το ΠΑΣΟΚ. Ο Δ. Παπαδημούλης ήταν πάλι που έλεγε: «Το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το δίλημμα, από τη μια, να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με τις οποίες κέρδισε τις εκλογές, και, από την άλλη, να διαχειριστεί το πακέτο των πιέσεων που δέχεται από την Κομισιόν, με την οικονομία μας ήδη σε επιτήρηση».

Το Νοέμβρη του 2009, κι ενώ έχει φανεί ολοκάθαρα τι είδους πολιτική θα ασκήσει το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να παριστάνει την... απατημένη σύζυγο και ο Παπαδημούλης, που έχει σήμερα το θράσος να κατηγορεί το ΚΚΕ, διαμαρτυρόταν για «κραυγαλέα αθέτηση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης» και διερωτώνταν υποκριτικά τι μεσολάβησε «για τη στροφή των 180 μοιρών»!

Ακόμα και το 2011 (!) ο Παπαδημούλης σοβάντιζε τη μόστρα του ΠΑΣΟΚ με τρόπο που ούτε οι ίδιοι οι ΠΑΣΟΚοι τολμούσαν να κάνουν, λέγοντας: «Οι κοινωνικές ανισότητες στην Ελλάδα τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν αυξηθεί δραματικά, παρότι ο λαός ψήφισε σοσιαλισμό και όχι βαρβαρότητα (...) Η κυβέρνηση οφείλει να μην την "ξαναπατήσει", όπως την "πάτησε" με το μνημόνιο, γιατί όλοι παραδέχονται την αδιέξοδη πολιτική που αποδεικνύεται και από τα νούμερα που δε βγαίνουν».

Αλήθεια, ποιος επιβεβαιώθηκε από την πορεία των πραγμάτων, το ΚΚΕ ή ο Παπαδημούλης και ο ΣΥΡΙΖΑ; Εδωσαν ποτέ καμία εξήγηση γι' αυτήν τους τη στάση; Οχι, βέβαια. Εκαναν τη βρώμικη δουλειά και μετά παρίσταναν τους ανίδεους. Για «σοβατζήδες» τέτοιου τύπου ο ΣΥΡΙΖΑ ας ψάξει αλλού, υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι, όχι όμως στο ΚΚΕ.


Β.

Γέννημα της «βουβής αγανάκτησης»;

«Η άνοδος των ακροδεξιών σε όλη την Ευρώπη είναι αποτέλεσμα της βουβής αγανάκτησης των λαών για τις πολιτικές που εφαρμόζονται παντού και την κρίση αντιπροσώπευσης που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα πολιτικά συστήματα στην Ευρώπη (...) Και εδώ ακριβώς έγκειται η σημασία που ένα κόμμα σαν το ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτο στις εκλογές, γιατί ένα κομμάτι αυτής της κρίσης αντιπροσώπευσης δεν αφήνει να διοχετευτεί σε ρατσιστικά και ξενοφοβικά επίπεδα αλλά σε επίπεδα διαχειρίσιμα...»

Τα παραπάνω επικίνδυνα και πλήρως αποπροσανατολιστικά ανέφερε, σε σχέση με την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής και αντίστοιχων μορφωμάτων σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, ο νεοεκλεγείς ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή το βράδυ της Δευτέρας.

Πίσω από τέτοιες αναλύσεις, περί «αποτελέσματος της βουβής αγανάκτησης των λαών» και της «κρίσης αντιπροσώπευσης», συσκοτίζεται ο πραγματικός χαρακτήρας μορφωμάτων, όπως η ΧΑ, αποκρύβεται το γεγονός ότι αυτές οι δυνάμεις είναι γνήσια παιδιά του καπιταλιστικού συστήματος, ότι αξιοποιούνται πολλαπλά από την αστική τάξη ως προκεχωρημένα φυλάκια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της, ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, όξυνσης των ενδοαστικών αντιθέσεων κ.ο.κ.

Δεν είδε, τάχα, ο νεοεκλεγμένος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τις σχέσεις του ντόπιου κεφαλαίου με τη Χρυσή Αυγή; Δεν είδε, π.χ., τις επανειλημμένες προτάσεις της στη Βουλή για αύξηση των προνομίων των εφοπλιστών και άλλων τμημάτων του κεφαλαίου; Δεν είδε τα «δουλεμπορικά» γραφεία που έστησε, δεν είδε τις σχέσεις της με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως, π.χ., τους μεγαλοεργολάβους στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος; Δεν έχουν δει στον ΣΥΡΙΖΑ, άραγε, τις διασυνδέσεις της ΧΑ με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και ειδικά των δυνάμεων καταστολής; Οχι... Είπαμε, όλα είναι αποτέλεσμα της «βουβής αγανάκτησης των λαών» και της «κρίσης αντιπροσώπευσης»...

Γι' αυτό αυτή η ανάλυση είναι επικίνδυνη, αφού συσκοτίζει ότι το αντιδραστικό ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο της ΧΑ δεν είναι «δικό της», ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, το μίσος στο εργατικό κίνημα, ο λαϊκισμός, ο αντικομμουνισμός δεν είναι ιδέες και αντιλήψεις που η ίδια πρωτοπροέβαλλε αλλά θέσεις και απόψεις ζυμωμένες σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα μέσα στο πλαίσιο των αστικών κομμάτων και ιδιαίτερα του δικομματισμού παλιότερα. Μέσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γαλουχήθηκε το φασιστικό μόρφωμα και με την αποδυνάμωση των παλιών εταίρων του δικομματισμού αυτές οι τάσεις απελευθερώθηκαν, πρώτα με το ΛΑΟΣ και μετά με τη ΧΑ.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, άλλωστε, ότι στο έδαφος που καλλιέργησαν δυνάμεις της θολής «αντιμνημονιακής» ρητορείας, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, που άφηναν στο απυρόβλητο την πραγματική αιτία των λαϊκών προβλημάτων, την εξουσία του κεφαλαίου, που υιοθετούσαν τη λογική «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα», ήρθαν και πάτησαν οι χρυσαυγίτες, εντεταλμένοι της ντόπιας αστικής τάξης, με τον «αντιμνημονιακό» τους μανδύα και με τα βολικότατα για τα μονοπώλια δημαγωγικά τους συνθήματα περί «κλεπτοκρατίας», «τοκογλύφων», «κλεφτών πολιτικών»...

Είναι, όμως, αποπροσανατολιστικός και ο ισχυρισμός του Γ. Κατρούγκαλου ότι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής μπορεί να εναποτεθεί από το λαό στην ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οποιασδήποτε άλλης δύναμης που υπερασπίζεται την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Αποπροσανατολιστικός γιατί σε αυτόν ακριβώς το καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, στο δρόμο που στηρίζει η ΕΕ, στους μηχανισμούς της εξουσίας του κεφαλαίου βασίζεται η άνθιση των φασιστικών μορφωμάτων.

Σε αντίθεση με τον αποπροσανατολιστικό κουρνιαχτό που σηκώνουν τα αστικά ΜΜΕ και τα κόμματα της αστικής διαχείρισης γύρω από τη ΧΑ, ο λαός πρέπει να έχει καθαρό ότι μόνο η μαζική πάλη του μπορεί να αποκαλύπτει και απονομιμοποιήσει τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και τις παραφυάδες της, μόνο η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης, η Λαϊκή Συμμαχία, που στόχο έχει να βάλει τέρμα στην εξουσία των μονοπωλίων, στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και θρέφει ναζιστικά μορφώματα, όπως η δολοφονική Χρυσή Αυγή, μπορεί να ξεριζώσει οριστικά και τελεσίδικα το ναζισμό.


Γ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ