Πλήθος ήταν οι παρεμβάσεις που έγιναν μετά τη λήξη των κεντρικών ομιλιών, γι' αυτό και είναι πρακτικά αδύνατο να φιλοξενηθούν όλες σε αυτή την παρουσίαση. Το κοινό τους χαρακτηριστικό ήταν ότι εμπλούτισαν τους προβληματισμούς για τη σημερινή πολιτισμική κατάσταση που βιώνει ο λαός μας, αναδεικνύοντας διαφορετικές πλευρές της - ενίοτε με πικρό χιούμορ - καθώς και η βεβαιότητα που απέπνεαν ότι η ανάγκη για αντίσταση πραγματώνεται καθημερινά και κερδίζει νέο έδαφος.

«Το "ξεβίδωμα" του Sakis, οι ιαχές της "άγριας" Ρουσλάνα, η αντικατάσταση της μουσικής από το "στριπτίζ", η "ταξική" - σεξουαλική εκδίκηση της Καισαριανής στο Gucci φόρεμα, το "ξεκατίνιασμα" και οι "μονομαχίες" της "Φάρμας", να μερικά "διαμάντια" της "σύγχρονης πολιτιστικής έκφρασης", που δυστυχώς απλώνουν την αποκρουστική τους "λάμψη" σε μεγάλες μάζες εργαζομένων, κύρια νέων, της πατρίδας μας» ξεκίνησε την παρέμβασή του ο Μάριος Μιχαηλίδης, σχολικός σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Ο ομιλητής υπογράμμισε, ωστόσο, ότι δεν είναι όλα χαμένα, καθώς «και εξαιρέσεις υπάρχουν και αντιστάσεις ορθώνονται και καλλιτέχνες δημιουργούν και δάσκαλοι δίνουν τον εαυτό τους». Τέλος, χαρακτήρισε ως «μεγάλη πρόκληση για κάθε εργαζόμενο, για κάθε άνθρωπο του πνεύματος, για κάθε δάσκαλο και δασκάλα που ζει καθημερινά την αγωνία της λαϊκής οικογένειας και των παιδιών της», την προσπάθεια του ΚΚΕ για ανάταση του κινήματος για μόρφωση και πολιτισμό.

Στον έλεγχο των πολιτών και μέσω της γλώσσας, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Νίκος Μολυβιάτης, μέλος της Πρωτοβουλίας Συσπείρωσης για τη Στήριξη του Ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ. «Η Νεογλώσσα» σημείωσε «στοχεύει σε ορισμένο τρόπο σκέψης των ανθρώπων ή ορθότερα στη μη σκέψη, μέσω της καταστροφής των λέξεων και την καθιέρωση μιας ομιλίας κράμα αγγλικών, ελληνικών, ορολογίας Η/Υ κι ό,τι άλλο έχει ο μπαχτσές». Εκλεισε δε την παρέμβασή του με τα λόγια του Μάρεϊ Μπούκτσιν: «Να επιδιώξουμε το αδύνατο για να μη βρεθούμε μπροστά στο αδιανόητο».

Στην «πλύση εγκεφάλου που λέγεται τηλεόραση» αναφέρθηκε η ηθοποιός Λίλα Καφαντάρη. «Τα πρόσωπα που εμείς βλέπουμε και συχνά θαυμάζουμε στην τηλεόραση, που πολλές φορές τα ζηλεύουμε και που γίνονται πρότυπα των παιδιών μας, έχουν το ρόλο της μαριονέτας. Γιατί αν θελήσουν να έχουν άποψη γι' αυτό που παρουσιάζουν, από ειδήσεις έως τηλεοπτικές σειρές, απλά μένουν χωρίς δουλιά», σημείωσε, για να προσθέσει σε άλλο σημείο: «Μια και ως τώρα γνωρίζουμε ότι ο πολιτισμός έχει καθοριστική επιρροή στην πνευματικότητα, τη διαμόρφωση ηθικής, αλλά είναι και το καθρέφτισμα της κοινωνίας με την πιο βαθιά και ουσιαστική ματιά, όπως επίσης μπορεί να είναι και πηγή έμπνευσης για την αντίσταση των λαών, καταλαβαίνετε τι θα σημάνει ο απόλυτος έλεγχος των μεγαλοεπιχειρηματιών πάνω στο πνευματικό έργο των δημιουργών».

«Οι γυναίκες βρίσκονται πρώτες στο στόχαστρο του ιμπεριαλιστικού πολιτισμού» επισήμανε, μεταξύ άλλων, η πρόεδρος της ΟΓΕ, Καλλιόπη Μπουντούρογλου. «Ξέρουμε καλά ότι η ένταξη των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία μαζί με την παιδεία και τον πολιτισμό αποτελούν προϋποθέσεις για την απελευθέρωσή τους». Στον αντίποδα των σχεδιασμών της άρχουσας τάξης, η ομιλήτρια κάλεσε «το ίδιο το κίνημα να γίνει χορηγός τέχνης, να γίνει πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς».

Για τον ομιλητή, «η αμφισβήτηση και η αναζήτηση μπορεί και πρέπει να γίνει δύναμη αναζωογόνησης της καλλιτεχνικής δημιουργίας και αυτή να ενωθεί και να μπολιάσει το συνειδητό λαϊκό κίνημα, να το γονιμοποιήσει και να του δώσει νέα ώθηση και περιεχόμενο. Αυτή η δυνατότητα υπάρχει, η ανάπτυξη ενός τέτοιου μαζικού - ριζοσπαστικού κινήματος σήμερα είναι μέσα στις δυνατότητές μας».

Εξηγώντας την επιτάχυνση της παρέμβασης της ΕΕ στο ιδεολογικό και πολιτιστικό εποικοδόμημα, ο Γ. Αραβανής σημείωσε ότι τα μονοπώλια «δεν περιορίζονται μόνο στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων στην εργασία με τον αυταρχισμό και την καταπίεση, την επίδραση στο μυαλό τους. Θέλουν ολόκληρο το χρόνο του, τον ελεύθερο χρόνο, τη διασκέδαση και την ξεκούρασή τους, το χρόνο της συναναστροφής του νέου με τους φίλους του, το χρόνο που κατάκοπος από τη δουλιά κάθεται μπροστά στην τηλεόραση». Ετσι, «ο πολιτισμός στην ΕΕ και σ' ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο δεν αντιμετωπίζεται πια στη δημιουργική διάστασή του, αλλά σαν εμπορικό προϊόν με κριτήριο το κέρδος και τη χειραγώγηση. Φιλοδοξούν να θέσουν τις τέχνες στην υπηρεσία των πιο ακραίων επιλογών τους. Κινηματογραφιστές, σκηνοθέτες, φωτογράφοι, καλλιτέχνες γενικότερα είδαμε να ενσωματώνονται στο στρατό των εισβολέων στο Ιράκ και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να παραπλανηθούν οι λαοί».

Αναφερόμενος στην πολιτιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ο ομιλητής είπε ότι οι κυβερνήσεις του «προώθησαν με συνέπεια τις κατευθυντήριες γραμμές και τους στόχους που έθεσε η ΕΕ», «την εμπορευματοποίηση στο χώρο του πολιτισμού» με την ιδιωτικοποίηση φορέων, ιδρυμάτων και θεσμών και την κατάργηση άλλων «που δεν ταίριαζαν στους νέους προσανατολισμούς».

Απευθυνόμενος στους καλλιτέχνες, ο Γ. Αραβανής είπε ότι «δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα» της ΝΔ, η οποία «θέλει να δημιουργήσει τις καλύτερες προϋποθέσεις για να προωθήσει την πολιτική της στον πολιτισμό, μια πολιτική με προωθημένα ταξικά χαρακτηριστικά».

Υπογράμμισε όμως ότι «η διεκδίκηση της πολιτιστικής ανάπτυξης δεν είναι υπόθεση μόνο των καλλιτεχνών», αλλά και «όλων εκείνων των ζωντανών δυνάμεων που γεννιούνται στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά το αντιμάχονται, που με τη δουλιά και τον αγώνα τους πλάθουν έναν άλλο πολιτισμό. Σ' αυτές τις δυνάμεις ο πρωτοπόρος ρόλος ανήκει στην Εργατική Τάξη, πρέπει να γίνει υπόθεση του εργατικού κινήματος».

Ο ομιλητής σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τον πολιτισμό - μέσα από τα ντοκουμέντα και την πρακτική της - «όχι από τη δημιουργική του πλευρά, αλλά ως αντικείμενο συναλλαγής, ως προϊόν, για το οποίο επιδιώκονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι παραγωγής και εμπορίας. Κατά συνέπεια, η όποια πολιτιστική πολιτική οφείλει να υποτάσσεται στους νόμους του ανταγωνισμού και της καπιταλιστικής αγοράς. Η απαίτηση τήρησης των κανόνων του ανταγωνισμού στον τομέα του πολιτισμού με τον ίδιο απαρέγκλιτο τρόπο, που τηρούνται σε όλους τους εμπορικούς τομείς, αποκαλύπτει τον υποκριτικό χαρακτήρα της όποιας διακήρυξης της ΕΕ για σεβασμό της πολιτιστικής πολυμορφίας και των εθνικών παραδόσεων». Ετσι, η διάδοση κάθε πολιτιστικής παράδοσης «επαφίεται όχι στην αξία τους, όχι στο αν έχουν κάτι να προσφέρουν στον άνθρωπο, αλλά στο κατά πόσον θα κατορθώσουν να κυριαρχήσουν ή έστω να επιβιώσουν σε ανταγωνιστικά πλαίσια».

Παράλληλα, ο πολιτισμός και η εκπαίδευση χρησιμοποιούνται «ως εργαλείο ιδεολογικής παρέμβασης, η οποία δεν περιορίζεται στην επιδίωξη να γίνει απλά αποδεκτή η νέα ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων. Επιδιώκει να συμβάλει στη διαμόρφωση "Ευρωπαίου πολίτη", "ευρωπαϊκού ιδεώδους", "ευρωπαϊκής ταυτότητας", να χειραγωγήσει τις μάζες, ώστε να λειτουργούν στο ευρω-κοινοτικό επίπεδο και όχι στο εθνικό, να δώσει υπόσταση στην "ευρωπαϊκή" ιθαγένεια η οποία τίθεται στο ίδιο, αν όχι σε υψηλότερο επίπεδο από την εθνική ιθαγένεια».

Αποκαλυπτική για το ρόλο του δικομματισμού (και) στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και για την ανάγκη να ενισχυθεί η «φωνή» του ΚΚΕ σε αυτό, ήταν η αναφορά του κομμουνιστή ευρωβουλευτή στο πώς αντιμετώπισε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το κείμενο για τις «πολιτιστικές βιομηχανίες» που υπερψηφίστηκε από τα δύο κόμματα και καταψηφίστηκε από το ΚΚΕ.

Ενώ οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υπερθεμάτισαν για την «ανάπτυξη των πολιτιστικών βιομηχανιών» στο πλαίσιο της «ανταγωνιστικότητας», η θέση του ΚΚΕ, όπως την έθεσε ο Κ. Αλυσσανδράκης, ήταν σαφής: «Σε μια κοινωνία που τα πάντα πουλιούνται και τα πάντα αγοράζονται, ο πολιτισμός κινδυνεύει άμεσα από την εμπορευματοποίηση που αλλάζει το χαρακτήρα του. Η πολιτιστική δημιουργία δεν είναι πλέον η τέχνη που δημιουργείται είτε συλλογικά από την κοινωνία είτε από προικισμένα άτομα. Γίνεται προϊόν που παράγεται για να πουληθεί, για να μετατραπεί σε επιχειρηματικό κέρδος, αλλά και μέσο ιδεολογικής χειραγώγησης των λαών με την προβολή συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η αντιμετώπιση του πολιτισμού με όρους βιομηχανίας, αγοράς και προστιθέμενης αξίας, σαν να επρόκειτο για αυτοκίνητα ή πορτοκάλια, είναι πολύ επικίνδυνη».

Αρχικά σημείωσε ότι κεντρικό σύνθημα και γενικό πρόσταγμα της ΕΕ είναι η αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για την εκπαίδευση, και εξήγησε: «Στη βάση αυτή, συντελούνται δύο παράλληλες και αλληλοεξαρτημένες διεργασίες. Από τη μια μεριά, ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα της εκπαίδευσης αναβαθμίζεται διαρκώς (με πρόσφατο κραυγαλέο παράδειγμα την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για την επαγγελματική ισοτιμία των πτυχίων που εμπορεύονται τα κάθε λογής ψευτο-κολέγια με εκείνα των δημόσιων πανεπιστημίων), ενώ από την άλλη τα δημόσια σχολεία και τα ανώτατα ιδρύματα εκβιάζονται να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά και ανταποδοτικά, σαν αυτοχρηματοδοτούμενες επιχειρήσεις».

Αφού αναφέρθηκε σε σειρά παραδειγμάτων της αγοραίας πραγματικότητας που διαμορφώνεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, καθώς και στην εμπειρία από άλλες καπιταλιστικές χώρες υπογράμμισε με έμφαση: «Το σοβαρότερο πρόβλημα από την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης δεν είναι πόσα πληρώνουν οι γονείς, αλλά το ότι όσο ακριβαίνει η εκπαίδευση, τόσο φτηνότερο γίνεται το περιεχόμενό της και φτωχότερο το αντίκρισμά της για τη ζωή και το μέλλον των παιδιών. Γιατί τέτοια πολύτιμα πράγματα, όπως η μόρφωση, δεν έχουν ανταλλακτικήαξία, δεν μπορεί δηλαδή να αντιμετωπίζονται σαν εμπορεύματα».

«Δεν υπάρχει αμφιβολία - συνέχισε η Ε. Μηλιαρονικολάκη - ότι ένα πολυπλόκαμο και πολύ πιο διεισδυτικό δίκτυο μηχανισμών πνευματικής εκμετάλλευσης πολιορκεί τη νεολαία, μέσα και έξω από το σχολείο, που σαν το σαράκι κατατρώγει αργά και σταθερά τη συνείδησή της και την προετοιμάζει για την αυριανή ακόμη πιο ωμή και βάναυση υλική εκμετάλλευσή της».

Καταλήγοντας η ομιλήτρια υπογράμμμισε: «Αναμφίβολα, η ατομική προσπάθεια του κάθε συνειδητού γονιού και εμπνευσμένου δασκάλου ή καλλιτέχνη δεν είναι αρκετή για να αναχαιτίσει τη συνολική επίθεση των εξουσιών της καπιταλιστικής αγοράς.

Αν θέλουμε οι νέοι άνθρωποι να αποκτήσουν παιδεία, μόρφωση και ουσιαστικά εφόδια για τη ζωή, θα πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο στο νου ότι τέτοια είδη δεν ευδοκιμούν στη χέρσα γη της ευρωπαϊκής πολιτικής. Ετσι, ο μόνος ωφέλιμος και αποτελεσματικός δρόμος για εμάς είναι η ανυπακοή, η απειθαρχία και η ρήξη με την ΕΕ, σε συνδυασμό με τον αγώνα στο εσωτερικό της χώρας για μια άλλη εκπαιδευτική και κοινωνική προοπτική: για λαϊκή παιδεία μέσα από ένα δημόσιο, δωρεάν και ενιαίο για όλους -αδιάκριτα- τους μαθητές δωδεκάχρονο σχολείο, γενικής μόρφωσης που δε θα παράγει εξαρτήματα για τη μηχανή της ανταγωνιστικότητας, αλλά θα διαμορφώνει ολόπλευρα την ανθρώπινη προσωπικότητα με κρίση, συναίσθημα, συνείδηση των δικαιωμάτων της στην κοινωνία και βούληση για να τα επιβάλλει.

Ταυτόχρονα για λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία που είναι η μόνη ικανή να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας μας και να απαλλάξει το λαό και την εργατική τάξη από τα δεσμά της υπερεκμετάλλευσης και των υλικών στερήσεων. Στο κάτω - κάτω της γραφής, η παιδεία και η κουλτούρα διασώζονται όταν διασώζονται οι άνθρωποι!».

Οι εναρκτήριες ομιλίες του Κώστα Αλυσσανδράκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, ευρωβουλευτή και καθηγητή Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, του Γεράσιμου Αραβανή, υπεύθυνου του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ και της Ελένης Μηλιαρονικολάκη, υπεύθυνης του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ, αποτέλεσαν την αφορμή για να ξεδιπλωθεί αμέσως μετά ένας πλούσιος διάλογος και προβληματισμός πάνω σε αυτά τα σημαντικά ζητήματα, με παρεμβάσεις από καλλιτέχνες, εργάτες, εκπαιδευτικούς, συνδικαλιστές, νεολαίους. Εξάλλου, η ανταπόκριση στο κάλεσμα του Κόμματος για συμμετοχή στην εκδήλωση ήταν μαζική, δείγμα αφ' ενός του ότι ο πολιτισμός και η παιδεία αποτελούν ζητήματα που «καίνε» την κοινωνία και αφ' ετέρου ότι οι ρηξικέλευθες θέσεις του Κόμματος γι' αυτά τα ζητήματα βρίσκουν το ακροατήριό τους, έστω και μέσα σε συνθήκες σκληρής επίθεσης της κυρίαρχης προπαγάνδας.

Οι βασικές αρχές και οι επιδιώξεις της ΕΕ για τη χρήση του πολιτισμού ως εμπορεύσιμου «προϊόντος», οι σχεδιασμοί της για μια παιδεία που θα προετοιμάζει ημιμαθείς και «αναλώσιμους» εργάτες για τις πολυεθνικές, αλλά και η πρόταση διεξόδου που είναι η ενδυνάμωση του λαϊκού κινήματος, του αγώνα της εργατικής τάξης και της πολιτικής της πρωτοπορίας, του ΚΚΕ, ήταν τα βασικά ζητήματα που ανέδειξαν οι κεντρικοί ομιλητές. Το ΚΚΕ δήλωσε για μια ακόμη φορά την απόφασή του να δουλέψει για την ανάπτυξη κινήματος για να μην περάσει η πολιτισμική ομογενοποίηση και κάλεσε κάθε προοδευτικό διανοούμενο να πάρει θέση συμπαράταξης με το λαϊκό κίνημα και κυρίως την εργατική τάξη που πρέπει να κάνει δική της υπόθεση τον πολιτισμό.

Μπορεί η ΕΕ να γίνει το αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ προς όφελος της ειρήνης;

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ την εκφράζει βασικά ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Η εκτίμησή του ξεκινά από τη λαθεμένη αντίληψη ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι δεν είναι αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά της δράσης των ΗΠΑ, που κινούνται με βάση τη νέα στρατηγική τους αντίληψη ως μοναδική υπερδύναμη, επιδιώκοντας ως τελικό στόχο «την αυτοκρατορική διαχείριση του πλανήτη», ενάντια στην ανθρωπότητα ολόκληρη.

ΕΤΣΙ, Ο ΣΥΝ δε χαρακτηρίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) ιμπεριαλιστικό κέντρο, αλλά «υποταγμένη» στις ΗΠΑ, μέσω της συμμετοχής των περισσότερων κρατών - μελών της στο ΝΑΤΟ. Αλλά προκύπτει το ερώτημα: Τα κράτη - μέλη της ΕΕ και ιδιαίτερα τα ισχυρά (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία Ιταλία, Ισπανία κλπ.) βρίσκονται στο ΝΑΤΟ παρά τη θέλησή τους; `Η είναι επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου και της εξουσίας του σ' αυτές τις χώρες; Οπως επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου είναι και η συγκρότηση της ΕΕ; Προκειμένου, όμως, να στηρίξει την πολιτική του υπέρ της ΕΕ, μιλά για μία και μόνη υπερδύναμη, στην οποία πρέπει να βάλει φρένο ένα αντίπαλο δέος, που αυτό μπορεί να είναι η ΕΕ.

ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ συνέδριο λοιπόν, σχετικά μ' αυτό, κάνει λόγο για «...μια πολιτικά Ενωμένη Ευρώπη, με κοινό νόμισμα, εξωτερική πολιτική, αμυντική δομή εκτός ΝΑΤΟ και δυνατότητα παρέμβασης σε όλον τον κόσμο». Αλλά αυτή η τοποθέτηση σημαίνει απόκτηση πιο ισχυρής δυνατότητας της ΕΕ για ιμπεριαλιστική δράση (άλλωστε, γι' αυτό οργάνωσε τον Ευρωστρατό, γι' αυτό το δόγμα ασφάλειάς της περιλαμβάνει προληπτικούς πολέμους όπου χρειαστεί, γι' αυτό συμμετέχει στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία). Προβάλλει, λοιπόν, πως η «προοπτική της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης συνεπάγεται την οικοδόμηση μιας αυτόνομης και με διαφάνεια διαμορφωμένης και δημοκρατικά ελεγχόμενης κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και μιας αυτόνομης ευρωπαϊκής άμυνας εκτός δομών του ΝΑΤΟ».

ΟΤΑΝ, ΟΜΩΣ, τα ίδια τα γεγονότα (συμμετοχή της ΕΕ στους πολέμους) τούς διαψεύδουν, τότε μιλούν για αδυναμία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να απαγκιστρωθούν και όχι για συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική δράση για μοίρασμα αγορών, σφαιρών επιρροής κλπ.

ΑΚΟΜΗ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ των πιο πάνω αντιλήψεών του, τραβά το αντιπολεμικό κίνημα σε συμμαχία με τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό πόλο, θεωρώντας ότι έτσι θα καταφέρει η ΕΕ να αντισταθεί στην «αυτοκρατορική στρατηγική των ΗΠΑ». Αυτό έκανε στον πόλεμο του Ιράκ.

Η ΕΕ ΕΙΝΑΙ αντίπαλος ιμπεριαλισμός στις ΗΠΑ, όταν πρόκειται για το ξαναμοίρασμα αγορών. Ενώνεται με τις ΗΠΑ κατά των λαών. Απόδειξη γι' αυτό είναι η συμμετοχή της στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, στα 1999 (και οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις), στη διάλυση της οποίας πρωτοστάτησε η Γερμανία στα 1991, και στη συνέχεια από κοινού με τις ΗΠΑ. Το ίδιο και στο Αφγανιστάν, ενώ στο Ιράκ η διαφωνία δεν ήταν η εναντίωση στον πόλεμο, αλλά ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία (Γερμανία - Γαλλία ήθελαν τον ΟΗΕ και όχι τις ΗΠΑ λόγω ιδιαίτερων συμφερόντων τους στα πετρέλαια). Εξάλλου όλες σχεδόν οι χώρες της ΕΕ πρόσφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν βοήθεια στις ΗΠΑ.

Η ΣΤΗΡΙΞΗ του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού κέντρου από δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές και προοδευτικές σημαίνει προδοσία των λαϊκών συμφερόντων. Οχι στήριξη, αλλά υπονόμευση και ανατροπή είναι η πολιτική για τα λαϊκά συμφέροντα.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα κατάλογο εκπροσώπων Κομμουνιστικών Κομμάτων από 7 χώρες της Ευρώπης, που θα μιλήσουν σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ. Πιο συγκεκριμένα:

- Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου: Αλοέζ Μπιστόρφ, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Θα μιλήσει στην προεκλογική συγκέντρωση στο Αγρίνιο την 1/6.

- Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία: Λίνε Χάμερ Νονμπόε, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνη διεθνών σχέσεων της Νεολαίας του. Θα μιλήσει στις 3/6 στην προεκλογική συγκέντρωση στα Γιάννενα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία συμμετέχει στο «Λαϊκό Κίνημα ενάντια στην ΕΕ» και στο ευρωψηφοδέλτιό του.

- Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας: Σεργκέι Χριστολιούμποβ, αντιπρόεδρος, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων και υποψήφιος ευρωβουλευτής. Θα μιλήσει στις προεκλογικές συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Πάτρα (4/6) και στη Χαλκίδα (5/6).

- Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας Μοραβίας: Χασάν Σάρφο, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων. Θα μιλήσει στις 6/6 στην προεκλογική συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη.

- Ο διευθυντής της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης Ιταλίας «Λ' Ερνέστο», Φόσκο Τζιανίνι, ο οποίος θα μιλήσει στην προεκλογική συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη (6/6).

- Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας: Οζγκιούρ Σεν, μέλος της ΚΕ. Θα μιλήσει στις 7/6 σε προεκλογική συγκέντρωση στα Τρίκαλα.

- Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα: Εμμανουέλα Μπερναρντίνο, υπεύθυνη του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων. Θα μιλήσει στην προεκλογική συγκέντρωση στην Αθήνα (9/6).

Τις προσεχείς μέρες θα πραγματοποιηθούν οι παρακάτω συγκεντρώσεις και περιοδείες από την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και από υποψήφιους ευρωβουλευτές του Κόμματος.

- Η Αλέκα Παπαρήγα θα επισκεφθεί τον ΟΑΕΔ (Εθνικής Αντιστάσεως 8) στον Αλιμο. Στις 11 π.μ. θα έχει συνάντηση με τη διοίκηση και στις 12 μ. θα μιλήσει σε συγκέντρωση εργαζομένων.

- Στις 6.30 μ.μ. η Αλέκα Παπαρήγα θα μιλήσει σε μηχανικούς στην αίθουσα Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (Καραγεώργη Σερβίας 4, 5ος όροφος).

- Ο Γιώργος Μαρίνος θα περιοδεύσει στις 6 π.μ. στις εγκαταστάσεις του ΟΛΠ.

- Στις 4 π.μ. στην ΕΘΕΛ στην Ανθούσα ο Γιώργος Τούσσας και στις 8 π.μ. στο κτίριο 97 και στην υπηρεσία εξυπηρέτησης της «Ολυμπιακής».

- Στις 10 π.μ. στη χαρτοβιομηχανία «SOFTEX» θα περιοδεύσει η Διαμάντω Μανωλάκου.

- Στις 10.30 π.μ. στο Ιδρυμα «Αγιος Στυλιανός» του Δήμου Θεσσαλονίκης θα περιοδεύσει ο Κώστας Δρούτσας. Στις 8 μ.μ. θα μιλήσει στα Κύμινα.

- Η Αλέκα Παπαρήγα θα μιλήσει στις 8.30 μ.μ. στην κεντρική πλατεία της Ραφήνας.

- Στις 10 π.μ. στην πιάτσα ταξί του αεροδρομίου θα περιοδεύσει ο Θανάσης Παφίλης.

- Σε συγκέντρωση στην παραλία της Καρύστου, στις 8.30 μ.μ., θα μιλήσει ο Γιώργος Τούσσας.

- Στις 8 μ.μ. η Αλέκα Παπαρήγα θα μιλήσει σε συγκέντρωση στη Σαλαμίνα στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Σιντριβάνι). Θα χαιρετίσει ο Σωτήρης Παπασωτηρίου, συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ, υποψήφιος στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές.

- Στις 2.30 μ.μ. στο ξενοδοχείο «ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ» θα περιοδεύσει ο Θανάσης Παφίλης.

- Η Αλέκα Παπαρήγα θα μιλήσει στην Αρτέμιδα στην πλατεία Ελ. Βενιζέλου (Λούτσα) στις 8 μ.μ. Θα χαιρετίσει η ηθοποιός Ελένη Γερασιμίδου.

- Στις 6.30 π.μ. στην ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ θα περιοδεύσει ο Γιώργος Τούσσας.

- Στις 9 π.μ. στο «ΙΑΣΩ» θα περιοδεύσει η Διαμάντω Μανωλάκου.

- Η Αλέκα Παπαρήγα θα μιλήσει σε συγκέντρωση στην πλατεία Δημοκρατίας στο Αγρίνιο στις 9 μ.μ. Θα χαιρετίσουν ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Κ. Αλυσσανδράκης και ο Αλοέζ Μπιστόρφ, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΚ Λουξεμβούργου.

- Στις 8.30 μ.μ. στην κεντρική πλατεία Μεγάρων θα μιλήσει ο Σπύρος Χαλβατζής.

- Στις 9 π.μ. στον «Ευαγγελισμό» θα περιοδεύσει ο Θανάσης Παφίλης.

- Στις 9 π.μ. στο υπουργείο Γεωργίας θα περιοδεύσει η Διαμάντω Μανωλάκου.

- Στις 8 μ.μ. στην κεντρική πλατεία Μάνδρας θα μιλήσει ο Δήμος Κουμπούρης.

Διήμερη περιοδεία στους Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης θα πραγματοποιήσει σήμερα, Παρασκευή, και αύριο, Σάββατο, ο Σπύρος Χαλβατζής.

- Σήμερα, Παρασκευή, στις 9 π.μ. θα περιοδεύσει στο Νοσοκομείο της Ξάνθης και θα συζητήσει με τους εργαζόμενους. Στις 11 π.μ. θα περιοδεύσει στη ΔΕΗ και στην Πυροσβεστική. Στις 2 μ.μ. θα μιλήσει σε συγκέντρωση στον Κένταυρο, στη συνέχεια στις 7 μ.μ. θα μιλήσει στο Πετροχώρι και στις 9 μ.μ. στα Κιμμέρια.

- Αύριο, Σάββατο, στις 10 π.μ. θα περιοδεύσει στη Δημοτική Αγορά Κομοτηνής, στις 12 μ. θα επισκεφθεί τον Ιασμο και στη 1.30 μ.μ. θα δώσει συνέντευξη Τύπου. Στη συνέχεια θα μιλήσει σε πολιτικές συγκεντρώσεις, στις 7 μ.μ. στη Νέα Αδριανή, στις 8.15 μ.μ. στη Νέα Καλλίστη και στις 9.30 μ.μ. στην Αίγειρο.

Εχει πολύ μεγάλη σημασία ποιος θα είναι ο εκλογικός συσχετισμός στις 13 Ιούνη και για το κίνημα στην Ελλάδα και τα αποτελέσματά του και βεβαίως και για το κίνημα στην Ευρώπη.

Στις 13 Ιούνη πρέπει να γίνει διόρθωση ψήφου από εκείνους τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, που στις εθνικές εκλογές ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ή ΝΔ.

Η ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας είναι ενίσχυση του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα, της πάλης γύρω από δίκαιες, ρεαλιστικές διεκδικήσεις, που αφορούν στο εισόδημα, στη δουλιά, στον ελεύθερο χρόνο, στη δωρεάν Παιδεία και Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στα προβλήματα της νεολαίας και των γυναικών, στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, στην ειρήνη.

Είναι δυνάμωμα της πάλης που στρέφεται εναντίον της εκάστοτε κυβέρνησης, εναντίον του μπλοκ των δυνάμεων που κυριαρχούν στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα είναι και πάλη εναντίον των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τις παραπάνω επισημάνσεις, συμπληρωμένες με μια λίστα στόχων πάλης, έκανε χτες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια διακαναλικής συνέντευξης Τύπου που έδωσε στο Ζάππειο. Παραθέτουμε βασικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη και τη συζήτηση με τους δημοσιογράφους:

Εχει πολύ μεγάλη σημασία ποιος θα είναι ο εκλογικός συσχετισμός στις 13 Ιούνη και για το κίνημα στην Ελλάδα και τα αποτελέσματά του και βεβαίως και για το κίνημα στην Ευρώπη.

Εμείς θέλουμε να το πούμε πάρα πολύ καθαρά: Είναι δυνατόν άνθρωποι έμπειροι, αγωνιστές και αγωνίστριες, να αψηφούν το γεγονός ότι έχουν να κάνουν και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με λωποδύτες του μόχθου τους ή με ψοφοδεείς, και να συμπεριφέρονται σ' αυτά τα κόμματα σαν να είναι άμεμπτα;

Αλλο πράγμα να υπολογίζουμε τον αντίπαλο, να τον παίρνουμε στα σοβαρά, γιατί πραγματικά είναι επικίνδυνος, δεν έχουμε όμως την πολυτέλεια και το δικαίωμα να τον φοβόμαστε και να μην κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να επιβάλλουμε λύσεις, κατακτήσεις.

Εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό, τους εργαζόμενους να καταδικάσουν τη Νέα Δημοκρατία, να της κόψουν τα χαμόγελα και τον αέρα που δείχνει ύστερα από τις εθνικές εκλογές. Καμιά εμπιστοσύνη στον ήπιο τρόπο με τον οποίον εκφράζεται.

Εκανε χρήση των όρων: Τόλμη, ειλικρίνεια, όλα αυτά τα οποία είπε, όλα αυτά τα μεγάλα και τολμηρά λόγια τα οποία χρησιμοποίησε, δεν έδειξαν τίποτε άλλο, παρά την τόλμη του να δώσει καινούρια προνόμια και καινούριες δυνατότητες στο μεγάλο κεφάλαιο, στα μεγάλα συμφέροντα.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ, μόνο θέατρο αντιπολίτευσης μπορεί να κάνει και τίποτε παραπάνω. Ανοιξε διάπλατα το δρόμο στα αντιλαϊκά μέτρα, τα βρίσκει έτοιμα η Νέα Δημοκρατία και έτσι κι αυτή μπορεί να συνεχίσει ακάθεκτη.

Κατά τη γνώμη μας, δεν πρέπει επίσης να υποτιμηθεί το γεγονός ότι στον τόπο μας υπάρχουν δυνάμεις, όπως π.χ. ο Συνασπισμός, που ενώ σηκώνουν αριστερές σημαίες, ωστόσο δεν έχουν μόνο νομιμοποιήσει την απελευθέρωση της αγοράς, τις ελαστικές εργασιακές θέσεις, αυτές τις περίφημες 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ, αλλά πριμοδοτούν και το φόβο, το δισταγμό, σε σημαντικά τμήματα των εργαζομένων στο να τα βάλουν με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, αυτά, αν θέλετε, είναι το πρώτο. Εξίσου, όμως, πρόβλημα είναι το δέος απέναντι σ' αυτούς που τα προκαλούν».

Κουβέντα όμως δε λένε, δεν απαντάνε σε ορισμένα ερωτήματα, τα οποία λογικό είναι να υπάρχουν. Παραδείγματος χάρη, τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη το ποσοστό των ανέργων ανέβηκε θεαματικά, από 5% έως 9% - 10% - 11% είναι η επίσημη αναγνωρισμένη ανεργία. Και μάλιστα την ανεργία γνωρίζουν χώρες, όπως είναι οι σκανδιναβικές, οι οποίες για πάρα πολλά χρόνια είχαν ελάχιστο ποσοστό ανεργίας και μάλιστα σ' αυτές, για διάφορους λόγους, απουσίαζε η παρατεταμένη χρονικά ανεργία.

Πώς εξηγείται αυτό; Δε δίνουν καμία ιδιαίτερη εξήγηση. Για την Ελλάδα λένε ότι δεν είναι ανταγωνιστική, δεν έχει ανέβει τα σκαλοπάτια της σύγκλισης. Αλλά η ανεργία στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ιταλία πού οφείλεται; Πού οφείλεται το γεγονός της διεύρυνσης και της εξάπλωσης της φτώχειας, της κοινωνικής εγκληματικότητας, της ναρκομανίας και τόσων άλλων γνωστών συμπτωμάτων, που, αν θέλετε, ακόμα και οι στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν τα κρύβουν; Πρέπει να δοθεί μία απάντηση.

Μήπως όλα αυτά είναι, όπως μας έλεγαν στην αρχή, το κοιλοπόνημα του καινούριου; Μα το καινούριο δεν μπορεί να γεννηθεί μέσα από τις μαζικές απολύσεις, μέσα από τα κλεισίματα μεγάλων εργοστασίων, μέσα από την ανατροπή του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, μέσα από την άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης μέσα από την αλματώδη αύξηση σε όλη την Ευρώπη των ιδιωτικών δαπανών στην Παιδεία και στην Υγεία.

Τι κοιλοπόνημα καινούριου είναι αυτό; Πάνω στη συντριβή των κοινωνικών δικαιωμάτων δεν μπορεί να αναδειχτεί τίποτα καινούριο, με την έννοια του θετικού και του καλού για το λαό.

Ψάξαμε πολλές φορές, ψαχτήκαμε πολλές φορές, να δούμε γύρω από την Ευρωπαϊκή Ενωση αν υπάρχει κανένα ισοζύγιο, που μπορείς να αρχίσεις να κάνεις ισοζύγιο τα θετικά και τα αρνητικά. Ιδιαίτερα τα τελευταία 12 χρόνια δεν υπάρχει ίχνος θετικού σε κανέναν τομέα. Είναι μια ολομέτωπη επίθεση αρπαγής κατακτήσεων, ένας πρωτοφανής ρεβανσισμός στις κατακτήσεις που είχαν οι εργαζόμενοι μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και αυτός ο ρεβανσισμός δεν είναι μόνο στις κοινωνικές κατακτήσεις, είναι και στο πεδίο των ιδεών, είναι και στο πεδίο του πολιτισμού».

«Η ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας είναι ενίσχυση του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα, της πάλης γύρω από δίκαιες, ρεαλιστικές θα έλεγα, διεκδικήσεις, που αφορούν το εισόδημα, τη δουλιά, τον ελεύθερο χρόνο, τη δωρεάν Παιδεία και Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, τα προβλήματα της νεολαίας και των γυναικών, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την ειρήνη. Είναι δυνάμωμα της πάλης αυτής, η οποία στρέφεται, βεβαίως, εναντίον της εκάστοτε κυβέρνησης, εναντίον του μπλοκ των δυνάμεων που κυριαρχούν στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα είναι και πάλη εναντίον των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι ένας αγώνας σε θεσμικό επίπεδο, αλλά και σε πανευρωπαϊκό.

Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει ενίσχυση, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, δυνάμεων που αντιστέκονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση που - ανεξάρτητα από τις διαφορές που έχουμε μεταξύ μας - δεν έχουν αυταπάτες ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και αυτή η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αλλάζει, ούτε τροποποιεί προτεραιότητες.

Στην ενοποίηση των δυνάμεων του κεφαλαίου πρέπει να απαντήσουμε με την ενοποίηση των δυνάμεων των κινημάτων μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και έξω από το Ευρωκοινοβούλιο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προειδοποιεί. Με ποια έννοια το λέω; Μετέχοντας στο Ευρωκοινοβούλιο με όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις, μετέχοντας σε όλες τις δραστηριότητες που γίνονται εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχουμε τη δυνατότητα από πρώτο χέρι να μαθαίνουμε για να πληροφορούμε τον ελληνικό λαό. Και έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία.

Σημασία δεν έχει να εντοπίζεις τα προβλήματα που τα ζει ο καθένας και η καθεμιά. Σημασία έχει να μπορείς να πεις τι θα γίνει αύριο και τι θα γίνει μετά από πέντε χρόνια, ποια θα είναι τα επόμενα βήματα. Γιατί, όντως, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει μακροπρόθεσμη στρατηγική».

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει πολιτική συμμαχιών, που η πολιτική συμμαχιών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχει δυναμική, σοβαρότητα, δεν είναι καιροσκοπική, δε γίνεται παραμονές των εκλογών, για να διαλυθεί μετά τις εκλογές. Είναι πολιτική που αντέχει στις δυσκολίες, γιατί πάνω απ' όλα βασίζεται στα κοινά συμφέροντα, άρα και στη συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων φτωχών, μικρομεσαίων της πόλης, του μικρομεσαίου παραγωγού στην ύπαιθρο.

Αυτή η συμμαχία πατάει σε αντικειμενική βάση. Και αυτή η συμμαχία είναι που θα εξελιχθεί και σε ευρύτερη πολιτική συμμαχία, γιατί μέσα απ' αυτές τις αγωνιζόμενες κοινωνικές δυνάμεις θα ξεπηδήσουν και δυνάμεις που μπορεί να μη συμφωνούν βεβαίως σε όλα με το ΚΚΕ, όμως είναι βέβαιο ότι θα μπορούμε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο να διαμορφώσουμε μια σύμπραξη ικανή να αντιπαρατεθεί και στο επίπεδο των ιδεών και της πράξης προς την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αυτή η συμμαχία είναι μεγάλη αναγκαιότητα να χτιστεί μέσα και έξω στο Ευρωκοινοβούλιο, στην Ελλάδα και παντού, ιδιαίτερα τώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση και η ΚΟΜΙΣΙΟΝ αρχής γενομένης από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ οργανώνει μια μεθοδευμένη πολιτική παρέμβαση να παραμερίσει τα πολιτικά κόμματα που υπάρχουν, όλου του φάσματος, και να διαμορφώσει πολιτικά κόμματα ευρωπαϊκά, μηχανισμούς, τα οποία αντλούν τη δύναμή τους από το καταστατικό και το πρόγραμμα που διαμόρφωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που είναι κόμματα που λογοδοτούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κόμματα τα οποία πρέπει να βάζουν στη ζυγαριά τις θέσεις και τις διεκδικήσεις τους μην τυχόν χάσουν τη νομιμότητα και το κύρος τους από το Ευρωκοινοβούλιο και προπάντων να μην χάσουν και τη χρηματοδότηση.

Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και δεν πρόκειται να ανταλλάξουμε καμία χρηματοδότηση με αλλαγές στο πρόγραμμα, στο καταστατικό του Κόμματος, αλλά, πολύ περισσότερο, θεωρούμε ότι αυτό που σήμερα είναι ώριμο και αναγκαίο είναι να διαμορφωθεί μια συμμαχία με τη μορφή ενός συντονιστικού πόλου δυνάμεων, που βαδίζουμε μαζί εκεί που μπορούμε, αλλά και ο καθένας διατηρεί την αυτοτέλειά του, ιδιαίτερα στο χώρο του ή και σε ζητήματα όπου δεν έχει επιτευχθεί επίπεδο συμφωνίας».

Ολοκληρώνοντας την εισηγητική τοποθέτηση, η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε σε μια σειρά μέτωπα και στόχους πάλης για την επόμενη περίοδο. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:

«Θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτήν την παρέμβαση, αναδεικνύοντας ορισμένα μέτωπα και στόχους πάλης, που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει με μεγαλύτερη ένταση να αναπτυχθούν μετά τις ευρωεκλογές και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Παίρνοντας υπόψη και το ημερολόγιο και την ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

- Πρώτο μέτωπο: Παιδεία - Υγεία - Κοινωνική Ασφάλιση.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, αλλά και ο ΣΕΒ θεωρούν ότι ο κρίκος στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της ύφεσης, που εμφανίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση, της χαμηλής ανταγωνιστικότητας έναντι της ανταγωνιστικότητας των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι οι παραπέρα προσαρμογές στο πεδίο της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τι λέει αυτό; Οτι, αν το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θέλει να ξοδέψει περισσότερα για την ανταγωνιστικότητά του, πρέπει να συντρίψει και τις τελευταίες κατακτήσεις που απέμειναν. Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων το υπογράμμισε. Ο Γιώργος Παπανδρέου χθες ξανάφερε στην επικαιρότητα αυτό που είπε προεκλογικά, για σχολεία "μαγαζάκια" και "υποκαταστήματα" των επιχειρηματιών. Σχολείο που θα καλλιεργεί και θα δίνει γνώσεις επιχειρηματικότητας, δηλαδή δουλικότητας προς τους επιχειρηματίες.

Μάλιστα, η ΓΣΕΕ, μετά από αυτό το "πράσινο φως", αναγγέλλει ότι θα φτιάξει ένα είδος ιδιωτικού Πανεπιστημίου. Πρέπει να μπει φραγμός σ' αυτήν την ιστορία. Αν αρχίσουμε έτσι με τα κολέγια της Νέας Δημοκρατίας, με τα μη κρατικά πανεπιστήμια του ΠΑΣΟΚ και αρχίσει ο καθένας να φτιάχνει πανεπιστήμια και σχολεία, η δημόσια Παιδεία που υπάρχει θα μειωθεί πάρα πολύ και πια δε θα μιλάμε ούτε για δημόσια, ούτε για ενιαία Παιδεία, ούτε για δωρεάν Παιδεία, ούτε για σύγχρονη μόρφωση.

- Δεύτερο μέτωπο: Πολιτισμός - Τέχνη - Γλώσσα.

Εδώ μιλάμε για την ελληνική γλώσσα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, από το 2003 επίσημα, στη Σύνοδο των Υπουργών Πολιτισμού, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, ενέταξε τον τομέα του πολιτισμού στην οικονομία της αγοράς. Οχι ότι ήταν απ' έξω, αλλά τον θεσμοθέτησε. Μάλιστα, ακούμε δεξιά - αριστερά και από τον κ. Ανδριανόπουλο, τον όψιμο σύμμαχο του ΠΑΣΟΚ, ότι η Μεγάλη Βρετανία βγάζει πολύ περισσότερα χρήματα εξάγοντας cd, από το να κάνει εξαγωγή χάλυβα.

Εδώ, λοιπόν, να το ξεκαθαρίσουμε: Είναι άλλο πράγμα η πολιτιστική επικοινωνία, η πολιτιστική συνεργασία, η αλληλεπίδραση των πολιτισμών των λαών κι άλλο πράγμα είναι να μιλάμε για έναν ενιαίο ευρωπαϊκό πολιτισμό. Εμείς λέμε "ευρω-ιμπεριαλιστικό πολιτισμό", ο οποίος, μάλιστα, δε θα είναι τίποτε άλλο πάρα ένας πολιτισμός της EUROVISION.

- Τρίτο μέτωπο: Κυπριακό - Αιγαίο - Ευρωστρατός - Μισθοφόροι.

Δεν είναι αντίθετα αυτά μεταξύ τους. Είναι σε μία ενιαία στρατηγική.

Κοντά μας είναι η υπόθεση του Αιγαίου. Τα πράγματα δεν είναι καλά. Ολα δείχνουν, με βάση και τις συμφωνίες που έχουν προηγηθεί, ότι πάμε για ένα διχοτομημένο αμερικανοκρατούμενο Αιγαίο, όπου οι γκρίζες ζώνες και οι διεκδικήσεις άλλοτε θα μπαίνουν στο συρτάρι, άλλοτε ανάλογα με τις εξελίξεις θα βγαίνουν. Πολλά μέτρα έχει η Νέα Δημοκρατία για τη θητεία των στρατιωτών. Η κύρια επιδίωξη είναι η συμβολή στη δημιουργία των γνωστών μισθοφορικών στρατών στην Ευρώπη.

- Τέταρτο μέτωπο: Απασχόληση.

Εδώ εντάσσουμε και την πάλη για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, την προστασία των ανέργων. Οσο δεν υπάρχει απασχόληση, χρειάζεται υψηλού επιπέδου πολιτική προστασίας των ανέργων, των ξένων εργατών και, αναμφισβήτητα, για μας απασχόληση - εισόδημα - σύνταξη πάει μαζί.

- Πέμπτο μέτωπο: Το μέτωπο της ακρίβειας.

Αυτά πάνε μαζί, συσχετισμένα με τους μισθούς. Εμείς, όμως, ξεκαθαρίζουμε: Η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται δίχως το χτύπημα του μονοπωλιακού κέρδους, του υπερκέρδους.

- Εκτο μέτωπο: Οι ιδιωτικοποιήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ έχει αφήσει στη ΝΔ μη ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, όχι γιατί δεν ήθελε τις ιδιωτικοποιήσεις, δεν έβρισκε ενδεχομένως αγοραστές. Δεν πρόλαβε. Ο,τι μπορούμε να προλάβουμε και να αποτρέψουμε. Δεν μπορεί να γίνει συνήθεια στο λαό να ιδιωτικοποιούνται νέοι τομείς στρατηγικής ή κοινωνικής σημασίας.

- Εβδομο μέτωπο: Τα μεταλλαγμένα.

- Ογδοο μέτωπο: Τα κοινοτικά κονδύλια.

Εμείς είμαστε αποφασισμένοι, έχουμε κάνει ήδη σημαντικά βήματα, να ανοίξουμε ένα σημαντικό μέτωπο πάλης που σχετίζεται με τα κοινοτικά ποσά. Κλείνει, υποτίθεται, το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, για το οποίο έχουμε κάνει ειδική έκδοση. Πού, πώς χρησιμοποιήθηκε; Και πάμε για το λεγόμενο Δ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.

Πραγματικά, πρέπει να γίνει πεδίο πάλης, διότι τα κοινοτικά ποσά, τα οποία, βεβαίως, διαμορφώνονται από το μόχθο των λαών, πηγαίνουν η μεγάλη τους πλειοψηφία στους επιχειρηματίες για έργα που τους ωφελούν αποκλειστικά ή τους χρειάζονται και, τέλος, τα έργα αυτά τα κάνουν και συνολική τους ιδιοκτησία, αν κι έβαλαν πολύ λίγα χρήματα γι' αυτά. Και πληρώνουμε διόδια 30-40 χρόνια και μπορεί μέχρι και 3η- 4η γενιά, μαζί με αυτά που θα πληρώνουμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

- Ενατο μέτωπο: Αλληλεγγύη στους λαούς.

Αλληλεγγύη στη Συρία, στην Κούβα, στη Βόρεια Κορέα και εννοείται αλληλεγγύη στο λαό του Ιράκ, της Παλαιστίνης και στον κυπριακό λαό».

Κλείνοντας την εισηγητική τοποθέτηση, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Υπάρχει άλλος δρόμος ενοποίησης της Ευρώπης; Για μας είναι καθαρό ότι υπάρχει. Αν υπάρχει για το κεφάλαιο, θα υπάρχει και για τους λαούς. Πώς αυτός ο δρόμος θα ανοίξει; Χωρίς να εγκαταλείπουμε τα μέτωπα της καθημερινής πάλης, πρέπει ο αγώνας, ο εθνικός και ο πανευρωπαϊκός, να έχει προοπτική.

Γι' αυτό εμείς προβάλλουμε μία πολιτική γραμμή δράσης, η οποία ξεκινάει από το ελάχιστο, την αντίθεση, την απειθαρχία, την ανυπακοή. Δημιουργεί προϋποθέσεις απόσπασης κατακτήσεων, αλλά και ταυτόχρονα αυτός είναι ένας δρόμος που αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους λαούς να επιφέρουν σοβαρά χτυπήματα στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να διαμορφώσουν προϋποθέσεις μιας ενωμένης Ευρώπης, με άλλη μορφή, με άλλο περιεχόμενο και οπωσδήποτε μιας Ευρώπης, η οποία είναι ανοιχτή σε ισότιμη και αμοιβαία επωφελή συνεργασία και με άλλες χώρες και με άλλους λαούς της Γης, μακριά και σε αντίθεση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, μακριά και έξω από τον επικίνδυνο δρόμο να συστοιχηθούμε πίσω από τους ανταγωνιστές, είτε είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, είτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε με τη Γερμανία κατά της Μεγάλης Βρετανίας ή με τη Γαλλογερμανία κατά της Βρετανίας και της Ολλανδίας».

Πλούσια ήταν η συζήτηση που ξεδιπλώθηκε στη συνέχεια με τους δημοσιογράφους.

- κα ΝΤΑΛΑΡΗ («FLASH»): Κυρία Παπαρήγα, στελέχη του Συνασπισμού σε δηλώσεις τους κάνουν λόγο για απομονωτισμό του Κομμουνιστικού Κόμματος και προσπάθεια επιβολής του, αποκλειστικής επιβολής του, στο χώρο της Αριστεράς. Ενα σχόλιο επ' αυτού.

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δεν ξέρω τι θα πει «απομόνωση». Τι θα πει «απομόνωση»; Αυτό που λέει ο Συνασπισμός δεν απευθύνεται στο ΚΚΕ, γι' αυτό τον επικρίνουμε. Απευθύνεται στο λαό και του λέει «κοίταξε να δεις, δυσαρεστημένος μπορεί να είσαι με την Ευρωπαϊκή Ενωση, μη διεκδικήσεις όμως άλλο δρόμο, κάτι άλλο». Τον τρομοκρατεί, τον φοβίζει.

Αυτό είναι το σοβαρό που κάνει ο Συνασπισμός. Διότι αν είχε μία άποψη που λέει ότι θεωρώ πως το ισοζύγιο είναι θετικό ή ότι μπορεί η Ευρωπαϊκή Ενωση να διορθωθεί, όχι ότι θα συμφωνούσαμε μαζί του, αλλά θα δεχόμαστε και αυτή την αυταπάτη, θα την καταλαβαίναμε έστω.

Το χειρότερο που κάνει, είναι ότι δηλητηριάζει κυριολεκτικά την αγωνιστικότητα, διότι τρομοκρατεί. Κι όταν το κίνημα ακόμα είναι χαμηλά, η τρομοκρατία περνάει, όταν μάλιστα λέγεται από «αριστερά» στόματα.

Αν αυτή τη στιγμή σε πανευρωπαϊκό επίπεδο διαμορφώνουμε ένα κίνημα το οποίο λέει διεκδικούμε λύσεις και αιτήματα που έρχονται σε σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές επιλογές και παλεύουμε τελικά για μια ενωμένη Ευρώπη με άλλο περιεχόμενο, με άλλη μορφή, σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό είναι απομόνωση;

Κοιτάξτε, εδώ πρέπει να διαλέξεις. Εμείς πάμε με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας, ανεξάρτητα αν η πλειοψηφία αυτό το καταλαβαίνει. Πάμε κόντρα στο ρεύμα. Αλλά αυτό το μαζικό ρεύμα αντεπίθεσης δεν πρόκειται ποτέ να αναπτυχθεί, αν προσχωρήσουμε κι εμείς στους ευρωλάγνους. Κάνει μεγάλη ζημιά ο Συνασπισμός και στο κίνημα κι εγώ λέω και στον εαυτό του. Διότι, κοιτάξτε, έχει δοκιμαστεί κι αυτό το ανανεωτικό πείραμα.

Αλλά ψήφισε το Μάαστριχτ ο Συνασπισμός. Δεν είναι μικρό πράγμα. Δεν μπορεί τώρα να δει τα πράγματα καθαρά, γιατί αν τα δει καθαρά, πρέπει να επανατοποθετηθεί, να αλλάξει θέση. Αλλωστε γι' αυτήν την πολιτική που έχει ο Συνασπισμός απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν κατάφερε να επαναλάβει τη συμμαχία που είχε, αυτή τη συμμαχία, εν πάση περιπτώσει, που είχε στις εθνικές εκλογές. Κι εγώ θα συμφωνήσω, δεν είναι μόνο για το πώς βγήκαν οι βουλευτές. Από τα κείμενα βγήκαν κι άλλα πράγματα, για τις θέσεις πάνω στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

- κ. ΑΛΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: Επιλογή σας, κ. Παπαρήγα, είναι να μη μετέχετε στην Ευρωπαϊκή Αριστερά. Μάλιστα την καταγγέλλετε.

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ποια είναι η Ευρωπαϊκή Αριστερά; Θέλεις να μιλήσουμε με τη γλώσσα των αριθμών; Καταρχήν εμείς ως ΚΚΕ δε βάζουμε όλα τα κόμματα σε ένα τσουβάλι και κατά περίπτωση βγάζουμε ένα απ' έξω. Δεν κάνουμε ταξινομήσεις, οι οποίες είναι πάρα πολύ επικίνδυνες.

Δεύτερον. Με όλους όσοι συμφωνούμε κάπου, δεν τους βάζουμε όλους στο δικό μας τσουβάλι. Να το ξεκαθαρίσουμε. Σήμερα στην Ευρώπη, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, είναι καταγεγραμμένες δυνάμεις που οι ίδιες τοποθετούν τον εαυτό τους Αριστερά. Είναι πάνω από 100 κόμματα, άλλα μεγαλύτερα, άλλα μικρότερα, άλλα παλιά κι άλλα καινούρια.

Τα κόμματα που τοποθετούν σ' αυτόν το χώρο τον εαυτό τους και που ανήκουν στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι πάνω από 60. Σας πληροφορώ ότι με πάρα πολλά από αυτά τα κόμματα έχουμε σχέσεις διμερείς, έχουμε κάνει συναντήσεις.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία απόψεων. Ποιος ανέθεσε στον ΣΥΝ να κάνει κατατάξεις και να βάζει μάλιστα και τον εαυτό του πρώτο στον κατάλογο;

Υπάρχει η αντικειμενική ανάγκη του συντονισμού και της κοινής δράσης. Οσο μπορούμε περισσότεροι να χτυπάμε μαζί. Αυτό είναι μία πραγματική ανάγκη. Ταυτόχρονα όμως ήρθε και η επιλογή της Ευρωπαϊκής Ενωσης η οποία βλέπει ότι δημιουργούνται τάσεις συνεργασίας. Μπορεί να μην μπορούν όλοι να μπουν σε μία συμμαχία, αλλά δημιουργούνται πόλοι. Κι έρχεται και λέει ότι «κοιτάξτε να δείτε, τέρμα τα εθνικά κόμματα, δεν έχουν σημασία, πάμε για ευρωπαϊκά». Και δεν αφορά μόνο αριστερά ή κομμουνιστικά κόμματα, αφορά όλο το φάσμα των κομμάτων.

Φτιάχνει γραφειοκρατίες με έδρα τις Βρυξέλλες και στην ουσία θέλει να περάσει την ιδέα ότι το εθνικό πεδίο πάλης χάθηκε και κάθε κόμμα να γίνει ένας μηχανισμός, χωρίς καν να δέχεται την παραμικρή πίεση από τη βάση αυτών των κομμάτων και τον έλεγχο σε εθνικό επίπεδο, γιατί θα σου πει ότι είσαι τμήμα του τάδε ευρωπαϊκού κόμματος.

Αυτοί, λοιπόν, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα κόμμα ενταγμένο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο εν πάση περιπτώσει δεν προκαλεί πονοκέφαλο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει κι έναν ορισμένο πλουραλισμό. Το οποίο κόμμα θα λογοδοτεί στο Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου.

Εμείς τι λέμε; Να διαμορφωθεί ένα συντονιστικό ας το πω κέντρο στην Ευρώπη με όλα τα κόμματα. Εχουμε την πείρα της ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Εχουμε θετικά, έχουμε και αρνητικά. Αλλά εν πάση περιπτώσει είχαμε έναν τρόπο λειτουργίας. Γιατί δεν αξιοποιήθηκε αυτή η πείρα;

Στην ουσία δηλαδή αυτό το βήμα που έγινε, ήταν ένα βήμα και διασπαστικό. Να τρέξουμε να μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί εμείς κάναμε το κόμμα, να αναγνωριστούμε, να πάρουμε και τη χρηματική επιχορήγηση και να δημιουργήσουμε την εντύπωση ότι ο πόλος απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αυτή η Αριστερά!!

Δε θα καρποφορήσει αυτή η προσπάθεια. Μπορεί να επιβιώσει αυτό το κόμμα, δε θα καρποφορήσει όμως. Αυτό που σήμερα μπορεί να γίνει είναι ο συντονισμός και η κοινή δράση. Π.χ. Ευρωσύνταγμα. Κοινή δράση σε όλη την Ευρώπη εναντίον του Ευρωσυντάγματος. Κοινή δράση για τους μικρομεσαίους αγρότες. Κοινή δράση για τα θέματα της δημοκρατίας, κατά του ευρωεντάλματος. Γιατί να μην τα κάνουμε; Η κοινή δράση σημαίνει δραστηριότητες σε εθνικό επίπεδο, σημαίνει πολλά πράγματα. Κλαδικές απεργίες στην Ευρώπη. Τι θα λύσει ένα κόμμα; Γιατί θα εμπνεύσει κίνημα ένα κόμμα;

-- «Στα άμεσα ζητήματα της περιόδου είναι το θέμα του Ευρωσυντάγματος που πάει για έγκριση. ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός ζητάνε ήδη δημοψήφισμα. Το ΚΚΕ τι ζητάει;» ήταν μία από τις ερωτήσεις που έγιναν. Ακολουθεί η απάντηση:

-- AΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Οταν έγινε η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν στρατηγικής σημασίας Συνθήκη, διότι με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ έφυγαν και τα τελευταία εμπόδια ή το μεγαλύτερο μέρος των εμποδίων που υπήρχε στην ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων. Τότε δεν το ήθελαν το δημοψήφισμα, τώρα το ζητάνε.

Εμείς δεν τα φοβούμαστε τα δημοψηφίσματα. Είναι κι αυτά πεδίο πάλης. Να το πούμε όμως καθαρά. Αυτό καθ' εαυτό το αίτημα για δημοψήφισμα δε σημαίνει και δημοκρατική στάση. Διότι άλλοι θα θέλουν το δημοψήφισμα για να περάσει το Ευρωσύνταγμα, ενώ εμείς θέλουμε το δημοψήφισμα για να ανέβει η συνείδηση του λαού για το τι είναι Ευρωσύνταγμα, να ανέβει η αγωνιστικότητά του και το όχι να είναι πλειοψηφικό. Επομένως, όσοι ζητάνε δημοψήφισμα έχουν διαφορετική αντίληψη για τη δημοκρατία.

Και τέλος, αν είναι να κάνουμε το δημοψήφισμα σαν το Κυπριακό, δηλαδή σε μια χώρα να βγει όχι στο Ευρωσύνταγμα και ύστερα από 3 μήνες να ζητάνε να ξαναγίνει δημοψήφισμα για να βγει το ναι...

Εμείς θα αναγνωρίσουμε το αποτέλεσμα και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και μετά το δημοψήφισμα εναντίον του Ευρωσυντάγματος και των επιλογών του και των συνεπειών του.

- κα ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ («ΑΝΤ1»): Ακουσα που λέγατε ότι ζητάτε, βέβαια, την ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος, για μια διόρθωση ψήφου μιλήσατε και να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος. Βλέπουμε ότι το ποσοστό του Κομμουνιστικού Κόμματος έχει ανέβει, αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτή η αύξηση του ποσοστού σας, στην αγωνιστικότητά σας; Να πω και ότι κάποιοι μιλούν για τις ευρωεκλογές, και το γνωρίζετε, για χαλαρή ψήφο. Θα ήθελα το σχόλιό σας.

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εμείς είμαστε εναντίον της χαλαρής ψήφου. Τι θα πει χαλαρή ψήφος; Η ψήφος πρέπει να δίνεται με βάση την πείρα από τα προβλήματα και με βάση τι συμφέρει το λαό. Δεν είναι μόδα οι ευρωεκλογές. Οι ευρωεκλογές είναι το ίδιο σημαντικές με τις εθνικές εκλογές. Εμείς ζητάμε συνειδητή ψήφο στο ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Ανεξάρτητα αν όλοι όσοι θα το επιλέξουν συμφωνούν με όλα όσα λέμε εμείς.

Διότι από εδώ μπορεί να δοθεί η μάχη της αντίστασης, από εδώ μπορεί να δοθεί η συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων, που δεν είναι δεσμευμένοι με Συνθήκες Μάαστριχ κλπ.

Υπήρχαν άνθρωποι, οι οποίοι έλεγαν ότι εμείς καταλαβαίνουμε ότι η ενίσχυση του ΚΚΕ έχει γενικότερη σημασία, αλλά δε θέλω να γυρίσει η Νέα Δημοκρατία. Ηθελε και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Και έμειναν στο ΠΑΣΟΚ.

Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους βλέπουμε σαν ανθρώπους που ψηφίζουν χαλαρά. Τους λέμε ότι σήμερα τους δίνεται η δυνατότητα να διορθώσουν αυτό που έκαναν το Μάρτιο, γιατί αυτό που έκαναν το Μάρτιο δεν ωφέλησε, ούτε αυτούς που δεν ήθελαν να γυρίσει η Νέα Δημοκρατία, ούτε αυτούς που ήθελαν να μη μείνει το ΠΑΣΟΚ. Από την πλευρά της πορείας της ζωής τους και της προοπτικής.

- κ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ («ALPHA»): Δαιμονοποιείτε τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αναρωτιέμαι τι απαντάτε στον Ελληνα αγρότη που αποζημιώθηκε από κονδύλι της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κατ' αρχήν τα ποσά που έρχονται εδώ είναι ένα ελάχιστο μέρος των ζημιών που υφίστανται οι εργαζόμενοι από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν θέλετε, εδώ δεν υπάρχει σύγκριση. Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι, που λέμε.

Τι ωφελήθηκε η εργάτρια της «ΣΙΣΕΡ ΠΑΛΚΟ» με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ο εργοστασιάρχης, η επιχείρηση, πήρε χρήματα, επιχορηγήθηκε, έβγαλε τα κέρδη του, παίρνει την επιχείρηση και πάει αλλού.

Τι της έδωσαν αυτής της εργάτριας; Μερικά σεμινάρια με την ελπίδα να βρει δουλιά, δηλαδή μια επιδότηση της ανεργίας για λίγους μήνες και μια πολύ μικρή αποζημίωση, να ζήσει λίγους μήνες. Μετά τι θα γίνει;

Αυτή είναι η λογική που λέει σε σκοτώνω και σου στέλνω ένα ωραίο στεφάνι στην κηδεία σου.

Δεύτερον, ας πάρουμε τον αγρότη. Αν είχαμε μια άλλη πολιτική στην αγροτική παραγωγή, η δυνατότητα να αποζημιώνονται σωστά οι αγρότες θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Γιατί δε θα βρισκόμασταν με ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο στα αγροτικά προϊόντα, δε θα ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε τόσες εισαγωγές. Και μην ξεχνάτε ότι όταν γίνεται μια καταστροφή, παίρνουν ψίχουλα οι αγρότες.

Με την ευκαιρία, υπάρχουν και διάφορα από αυτό τον πακτωλό των κοινοτικών ποσών που έρχονται, υπάρχει ένα κομμάτι αυτού του ποσού που μπαίνει σε ένα ταμείο. Και αρχίζει εδώ τώρα η πολιτική της εξαγοράς και της ρουσφετολογίας. Και μέσα εκεί καλούν τους μικρομεσαίους, τις μικρές βιοτεχνικές επιχειρήσεις. Εμφανίζονται 500, παίρνουν οι 4. Οτι τα κοινοτικά ποσά χρησιμοποιούνται για εξαγορά και διαφθορά ούτε συζήτηση.

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εχουμε ένα πολιτικό πρόγραμμα κατεύθυνσης και προοπτικής. Ούτε επιλέγουμε την προοπτική σε βάρος του σήμερα, ούτε το σήμερα σε βάρος της προοπτικής. Εμείς, λοιπόν, λέμε το εξής πράγμα: Προέχει σήμερα να αντισταθούμε σε αυτό που έρχεται, γιατί σε πολλά πράγματα οι αντιστάσεις δεν ήταν μέχρι τώρα οι απαραίτητες.

Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να δούμε είναι να μην προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, να μην ανατραπεί πλήρως το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, να μην εφαρμόζονται οι ποσοστώσεις και οι ποινές και όλη αυτή η λογική περιορισμού της παραγωγής των αγροτικών προϊόντων.

Επομένως, οι προτάσεις μας εμάς είναι τέτοιες που όταν θα φτάσει εκείνη η στιγμή που ο ελληνικός λαός με τη δική του θέληση θα επιβάλει αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και θα αποφασίσει με τη θέλησή του να διαρρήξει τις σχέσεις με την ΕΕ, θα έχει ταυτόχρονα και τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει όλα εκείνα τα όπλα που θα του δώσουν τη δυνατότητα να μπει στη λεωφόρο της ανάπτυξης με το λιγότερο κόστος.

Και δεύτερον. Εμείς δεν απομονώνουμε την Ελλάδα, δε ζούμε σε καμία εθνική απομόνωση. Θεωρούμε ότι αυτή η πορεία θα αγκαλιάσει και άλλες χώρες και άλλα κινήματα. Μπορεί αν θέλετε η Ελλάδα να κάνει και την αρχή. Μπορεί να είναι και στη μέση η Ελλάδα, να προηγηθούν άλλες χώρες.

Γι' αυτό χρειάζεται και ο πανευρωπαϊκός συντονισμός των κινημάτων. Αν ο καθένας παλεύει μόνο για τη χώρα του και κοιτάζει τα της χώρας του, τότε θα έχει δυσκολίες. Διότι ο πανευρωπαϊκός αγώνας δημιουργεί και μια άλλη προϋπόθεση. Κάθε χώρα που κάνει ένα βήμα μπρος, από χέρι έχει περίγυρο θετικό γύρω της.

Τώρα ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη συμβολή, ποιος πρώτος θα κάνει το μεγάλο άλμα, αυτό δεν μπορούμε να το πούμε.

- κ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («ALTER»): Κυρία Παπαρήγα, προτείνετε αποδέσμευση στους Ελληνες από την πολιτική της ΕΕ. Προτείνετε το ίδιο και στους Κυπρίους, που μάλλον επιδίωκαν την ένταξη στην ΕΕ;

- AΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Οπως ξέρετε, αυτό που σαν τελικό σκοπό έχει το Κόμμα είναι ο σοσιαλισμός. Αυτός είναι ο σκοπός. Επομένως, ένας λόγος παραπάνω. Οποιος παλεύει για το σοσιαλισμό, δεν μπορεί να λέει στους λαούς ότι «ξέρεις δεν μπορείς να αμφισβητήσεις την ΕΕ».

Το λέω τώρα για ποιο σκοπό; Εμείς στον ελληνικό λαό προτείνουμε στόχους και αιτήματα πάλης για το εισόδημα, για τη δουλιά, για την παιδεία, για την υγεία. Γιατί τα αποκόπτετε αυτά; Και ταυτόχρονα του δείχνουμε μέσα σε ποιες συνθήκες και όρους αυτά θα μπορέσει να τα καταστήσει σε ένα ανώτερο επίπεδο και να τα σιγουρέψει. Και πάντα θα χρειάζεται βέβαια να υπερασπίζεται αυτό που έχει κατακτήσει.

Δεν προτείνουμε ούτε μόνο την αντίσταση, ούτε μόνο την αποδέσμευση. Δεν προτείνουμε ούτε μόνο την απειθαρχία, ούτε μόνο το σοσιαλισμό. Αυτό θα πει πρόγραμμα πάλης και δράσης. Και αν θέλετε ο αντίπαλος έχει κι αυτός το πρόγραμμά του, το οποίο δεν περιορίζεται στο σήμερα, έχει μακρόπνοο στόχο.

Εμείς, λοιπόν, έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και αν θέλετε το πρόγραμμά μας είναι συνεπές. Οταν λέμε πολιτική πλήρους απασχόλησης, αυτή δεν μπορεί να γίνει δίχως κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και δίχως παλλαϊκό σχεδιασμό, πανεθνικό σχεδιασμό.

Σήμερα η απασχόληση δεν μπορεί να λυθεί, διότι η ανάπτυξη στοχεύει στο κέρδος.

Δεύτερον, δεν υπάρχει κανένας πανεθνικός προγραμματισμός. Οπως ξέρετε, η ΕΕ απαγορεύει τις κλαδικές πολιτικές. Επομένως, ποιοι είναι ρεαλιστές; Τα άλλα κόμματα που λένε ότι θα υπάρχει πολιτική πλήρους απασχόλησης, αφήνοντας ανέπαφους όλους τους όρους που δημιουργούν την ανεργία ή εμείς που λέμε ότι η πλήρης απασχόληση συνδέεται με τη λαϊκή οικονομία, τη λαϊκή εξουσία κλπ. κλπ.;

Εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα συνεπές. Αν θα λέγαμε αποδέσμευση μόνο στον ελληνικό λαό, θα ήμαστε λάθος. Αν του λέγαμε απλώς πίεση και αντίσταση στην ΕΕ, επίσης αυτό δε φτάνει.

Τι να πούμε, αυτά που λέει ο Συνασπισμός, ότι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να αλλάξει προτεραιότητες; Θα αλλάξει προτεραιότητες το κεφάλαιο; Το κεφάλαιο το μόνο που μπορείς να του κάνεις είναι να το υποχρεώσεις να σου κάνει ορισμένες παραχωρήσεις κι αυτές θα έχουν ημερομηνία λήξης.

Αυτή είναι η ιστορία. Εχουμε μια ολοκληρωμένη πολιτική που στο κάτω κάτω την απευθύνουμε να γίνει υπόθεση του λαού, ενώ άλλοι του απαγορεύουν να σκέφτεται ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος. Πρέπει να σκέφτεται ένα πράγμα. Να αντιστέκεται εντός των τειχών. Ο αγώνας δεν είναι μόδα, δεν είναι ένας περίπατος. Ο αγώνας πρέπει να έχει στόχους. Σήμερα μερικότερους, αύριο περισσότερους.

- κ. ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ («9.84»): Αυτήν την περίοδο βλέπουμε 250.000 συμβασιούχους να διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους, έχοντας ως βασικότερο όπλο μία κοινοτική οδηγία η οποία υπάρχει. Βλέπουμε τα δύο μεγάλα κόμματα να αναγκάζονται να μετακινηθούν από τη βολική γι' αυτούς θέση της ομηρίας των συμβασιούχων, ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η κοινοτική οδηγία. Η ύπαρξή της λοιπόν, το γεγονός ότι αφορά όχι το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά αφορά 250.000 ανθρώπους, που αν εφαρμοστεί αύριο το πρωί θα λύσουν το επαγγελματικό τους πρόβλημα, δεν είναι κάτι θετικό;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «Θετικό» θα είναι και όταν αύριο βγουν συσσίτια στους δρόμους και η Ευρωπαϊκή Ενωση μας φέρνει λεφτά, όπως μας έφερνε η UNRA για γάλατα και για μεταχειρισμένα ρούχα! Τότε θα πούμε «τι καλά»! Αυτόν το θεσμό της μερικής απασχόλησης, της μη μόνιμης δουλιάς, αυτό το μεγάλο πρόβλημα, το γεννάει ο καπιταλισμός σε κάθε χώρα και η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ισχυρότερη και οργανωμένη έκφραση του καπιταλισμού το οξύνει.

Εμείς δεν είπαμε ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αποσπάσουν καμία κατάκτηση. Το αντίθετο. Αυτό τι δείχνει; Αυτό δείχνει ότι όταν είσαι εσύ δυνατός μπορείς να πολεμήσεις και τον μεγαλύτερο αντίπαλο. Αλλά δε θα τα χρεώσω στην καλοπροαίρετη στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πολύ περισσότερο που η Ευρωπαϊκή Ενωση έτσι όπως έχει κάνει την οδηγία, δε μιλάει για όλους και δε διασφαλίζει την κανονική απασχόληση. Διασφαλίζει τη μερική.

Καλώς έκαναν οι συμβασιούχοι. Και προεκλογικά ανέβασαν το πράγμα και μετεκλογικά το όξυναν. Πιάνεσαι και από μία υπόσχεση, πιάνεσαι και από μία περιορισμένη οδηγία, ό,τι μπορείς κάνεις. Αλλά θα το χρεώσουμε αυτό στα θετικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πολύ περισσότερο που η οδηγία δεν καλύπτει;

Η Ευρωπαϊκή Ενωση παραδείγματος χάρη έχει προγράμματα κατά της φτώχειας, όχι καταπολέμησης της φτώχειας. Προγράμματα αντιμετώπισης της φτώχειας, έχει μπόλικα. Στη Μεγάλη Βρετανία μοιράζουν λαμαρίνες στους άστεγους για να φτιάχνουν παραπήγματα και να μένουν σε λαμαρίνες. Αυτό θα το χρεώσω στο θετικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Δεν είναι σωστό αυτό.

Εμείς πιστεύουμε στις κατακτήσεις. Αυτές αποσπώνται με σκληρή πάλη και σε ριζική εναντίωση με αυτές τις πολιτικές, όχι χαϊδεύοντας «τ' αυτιά» της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με αυταπάτες. Οταν είσαι αδιάλλακτος αντίπαλος κάποιον κάπου θα τον γονατίζεις, κάπου θα τον κάνεις να σου δώσει κάτι, αλλά να μην σε εξαγοράσει κιόλας.

Στο «φουλ» βρίσκονται οι δραστηριότητες όλων των κομματικών οργανώσεων, μπροστά στις ευρωεκλογές. Καθημερινά, από τα χαράματα μέχρι αργά το βράδυ και από το ένα άκρο της Ελλάδας μέχρι το άλλο, οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές και τα άλλα στελέχη του Κόμματος «σαρώνουν» κυριολεκτικά όλους τους εργασιακούς χώρους, τα μικρομάγαζα, τις λαϊκές συνοικίες, τα αγροτικά στέκια, τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και συζητούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι απόμαχοι της δουλιάς. Αναλύουν τις θέσεις του Κόμματος για τις ευρωεκλογές και καλούν σε υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ.

Πληθαίνουν μέρα με τη μέρα και οι συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται αργά το απόγευμα στις γειτονιές των πόλεων και στα κεφαλοχώρια. Το ενδιαφέρον αυξάνεται, όσο πλησιάζει η μέρα της κάλπης, οι ερωτήσεις στους ομιλητές δίνουν και παίρνουν, οι δηλώσεις στήριξης του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ αυξάνονται με επιταχυνόμενους ρυθμούς.

Στο κέντρο της προσοχής των οργανώσεων του ΚΚΕ, βρίσκονται και οι Ελληνες μετανάστες στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Πιο συγκεκριμένα, για τις επόμενες μέρες, προγραμματίζονται:

- Σήμερα Παρασκευή στο Βερολίνο στις 5 μ.μ. στους χώρους της Ελληνικής Δημοκρατικής Κοινότητας θα μιλήσει ο Μανώλης Κοράκης, υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ο ίδιος θα μιλήσει αύριο Σάββατο στη Δρέσδη, στις 10 π.μ. και στις 5/6 στο Εσσεν στις 5.30 μ.μ. στους χώρους της Ελληνικής Κοινότητας.

- Αύριο Σάββατο, στις 6 μ.μ., στην κοινότητα του Γκέτεμποργκ θα πραγματοποιηθεί προεκλογική συγκέντρωση, με ομιλητή τον υποψήφιο ευρωβουλευτή Καριοφύλλη Χατζόπουλο. Στις 30/5 ο Κ. Χατζόπουλος θα μιλήσει σε σύσκεψη στην Κοινότητα στο Μπουρός.

Από τις δηλώσεις αυτές είναι φανερό ότι και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, για να επιβάλλουν την πολιτική της λιτότητας και της εντατικοποίησης της εργασίας στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα επικαλούνται το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας.

Τώρα αυτό δεν είναι δυνατό. Μένει μόνο η διέξοδος της μείωσης των μισθών και των ημερομισθίων, της εντατικοποίησης της δουλιάς, της αύξησης της παραγωγικότητας.

Πέρα απ' αυτό και η αύξηση της παραγωγικότητας δεν έχει αντίκρισμα στην αύξηση των μισθών και ημερομισθίων ώστε να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες των εργατοϋπαλλήλων. Π.χ. το 2002 η παραγωγικότητα αυξήθηκε κατά 6,8% και οι μισθοί μόνο κατά 3,9% («Ελευθεροτυπία» 16/5/2004).

Γι' αυτό οι εργατοϋπάλληλοι, οι αγρότες, οι ΕΒΕ στις ευρωεκλογές πρέπει να ψηφίσουν ΚΚΕ, που παλεύει με συνέπεια για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την αποδέσμευση της χώρας και την εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας.

Υ.Γ.Ο Γ. Βότσης και ο Π. Κοροβέσης στην «Ελευθεροτυπία» (24/5/2004) εκφράζουν την απορία γιατί το ΚΚΕ, ενώ είναι εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιδιώκει να είναι μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο... Προφανώς τους διαφεύγει, καίτοι είναι αντιστασιακοί ενάντια στη χούντα, ότι το ΚΚΕ ακόμη και το 1967-1974 συμμετείχε και στα χουντικά σωματεία, για να 'ρθει σε επαφή με εργάτες, να κάνει ζύμωση, να προπαγανδίσει τις ιδέες του.

Το θέμα άλλωστε, όπως γνωρίζουν ως παλιά μέλη της προδικτατορικής ΕΔΑ, το 'χει λύσει ο Λένιν από το 1920, με το βιβλίο «Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού»!

Κοινωνικοί παράγοντες της Πάτρας - πανεπιστημιακοί - επιστήμονες - διανοούμενοι, με κείμενο που έδωσαν στη δημοσιότητα, καλούν σε υπερψήφιση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Στο κείμενο σημειώνουν, ανάμεσα σε άλλα, πως «στις ευρωεκλογές της 13ης Ιούνη 2004, ο λαός έχει κάθε συμφέρον να αντιταχθεί με την ψήφο του στις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ. Να καταδικάσει την πολιτική του πολέμου, της κρατικής βίας, της στρατιωτικοποίησης και αμφισβήτησης των δημοκρατικών κοινωνικών δικαιωμάτων».

Σημειώνουν ακόμα: «Καλούμε σε υπερψήφιση του ευρωψηφοδελτίου συνεργασίας του ΚΚΕ, ακόμα και όσων δυσπιστούν στην προοπτική της αποδέσμευσης της Ελλάδας από την ΕΕ, αλλά συμφωνούν να αντιπαλέψουν την πολιτική της. Συμφωνούν να δυναμώσει η αντίσταση και απειθαρχία στην πολιτική του ευρωμονόδρομου.

Η ψήφος στο ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει όλους όσοι είναι διατεθειμένοι να αντισταθούν στις επιλογές της ΕΕ. Γιατί δε δεσμεύεται από συμφωνίες και πολιτικές που εξωραΐζουν την πολιτική της. Γιατί το ΚΚΕ από τα πράγματα είναι ο πιο συνεπής αντίπαλος των αντιλαϊκών επιλογών της ΕΕ».

Το κείμενο υπογράφουν οι:

- ΑΓΓΕΛΑΤΟΥ Ρόνη, αν. καθηγήτρια ΑΕΙ Πάτρας

- ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κώστας, επίκουρος καθηγητής ΑΕΙ Πάτρας

- ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Μήτσος, ηλεκτρολόγος - μηχανολόγος, πρώην αντιδήμαρχος Πάτρας

- ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ηλίας, συνταξιούχος

- ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ Παναγιώτης, φαρμακοποιός Νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας»

- ΑΡΒΑΝΙΤΗ Σοφία, συνταξιούχος τραπεζοϋπάλληλος

- ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Χρυσή, έμπορος Ειδών Λαϊκής Τέχνης

- ΓΚΟΤΖΟΥΝΗΣ Γιώργος, ιατρός - νευροχειρουργός Νοσοκομείου Ρίου - επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

- ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ Παναγιώτα, γιατρός μικροβιολόγος Νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας»

- ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Ελεάνα, χημικός (ΕΕΔΙΠ)

- ΔΗΜΗΣΙΑΝΟΣ Δημήτρης, κουρέας

- ΖΕΝΖΕΦΙΛΗΣ Βασίλης, σύμβουλος καθηγητής

- ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ Αναστάσιος, οδοντίατρος

- ΚΑΡΑΧΑΣΑΝΗΣ Σάκης, εργάτης ΑΜΣΤΕΛ

- ΚΑΤΣΑΚΟΥΛΗΣ Ευάγγελος, ιατρός - γαστρεντερολόγος στο Νοσοκομείο Ρίου

- ΚΑΤΣΙΚΑΡΩΝΗΣ Φώτης, πρόεδρος Σωματείου ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ - μέλος της Κεντρικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ

- ΚΟΝΑΚΑΗΣ Φώτης, υπάλληλος Τράπεζας Ελλάδας

- ΛΕΖΟΣ Παναγιώτης, πολιτικός μηχανικός (TEE)

- ΛΙΒΑΘΗΝΟΣ Αγγελος, λυκειάρχης, πρώην πρόεδρος ΕΛΜΕ Ηλείας

- ΛΩΛΟΣ Αλέξανδρος, επαγγελματίας - μέλος ΔΣ του Επιμελητηρίου Αχαΐας

- ΜΑΝΙΚΑΣ Μιχάλης, συνταξιούχος ΤΕΒΕ

- ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Σπύρος, υπάλληλος ΔΕΗ

- ΜΑΤΣΟΥΚΑ Παναγιώτα, ιατρός αιματολόγος - αν. καθηγήτρια Γραμ. Συλλόγου Ιατρικής Σχολής ΑΕΙ Πάτρας

- ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ Νίκος, υπάλληλος ΕΛΤΑ

- ΜΠΑΛΗΣ Νίκος, μουσικός

- ΜΠΙΘΕΛΗ Ρούσσα, φυσιοθεραπεύτρια

- ΜΠΟΤΙΝΗΣ Δημήτρης, διευθυντής Ορχήστρας - αρχιμουσικός

- ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗΣ Γιώργος, καθηγητής Ιατρικής

- ΠΑΛΑΡΜΑΣ Στέλιος, γυμναστής

- ΠΑΠΑΝΙΚΗΤΑΣ Ανδρέας, ηλεκτρολόγος μηχανικός

- ΠΑΥΛΙΔΗΣ Γιώργος, καθηγητής ΑΕΙ Πάτρας

- ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Γιώργος, νοσηλευτής - μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας» της Πάτρας - μέλος της Γραμματείας ΠΑΜΕ Πάτρας

- ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Τάκης, γυμναστής - προπονητής Μπάσκετ - μέλος της Γραμματείας ΠΑΜΕ Πάτρας

- ΠΛΕΣΣΑΣ Σάκης, πρόεδρος Σωματείου ΚΕΑ Αράξου

- ΣΑΜΗ Γεωργία, ασφαλ. σύμβουλος

- ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Ανδρέας, καθηγητής Εφαρμογών ΤΕΙ Πάτρας

- ΣΟΛΩΜΟΥ Αννα

- ΤΣΑΜΑΛΟΥΚΑ Τέτη, δικηγόρος

- ΤΣΑΒΑΧΙΔΟΥ Ασπα, αισθητικός

- ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ Μιχάλης, πρόεδρος Σωματείου Φαρμακοϋπαλλήλων

- ΦΡΑΓΚΙΔΗΣ Χρήστος, ιατρός - παθολόγος Νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας» Πάτρας

- ΦΡΑΓΚΟΥΛΙΑ Αγγελική, ιατρός - παθολόγος Νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας» Πάτρας

- ΧΟΝΔΡΟΣ Θωμάς, επίκουρος καθηγητής ΑΕΙ Πάτρας

«Τα οράματα και τα σχέδια των λαών βρίσκονται σε σύγκρουση με τα οράματα και τα σχέδια του κεφαλαίου και των μεγάλων συμφερόντων» τόνισε χτες απ' τη Νέα Ιωνία ο Θανάσης Παφίλης, επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ που μίλησε σε προεκλογική συγκέντρωση. Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, σχολίασε τη χτεσινή διακήρυξη της ΝΔ για τις ευρωεκλογές, υπογραμμίζοντας πως «η κυβέρνηση παρουσίασε τη γαλάζια παραλλαγή του ευρωπαϊκού μονόδρομου προσπαθώντας να σερβίρει τη βάρβαρη για τους εργαζόμενους πολιτική με "κοινωνικό" περιτύλιγμα».

Τη συγκέντρωση χαιρέτισε εκ μέρους της Επιτροπής Στήριξης του ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ ο Θέμος Στοφορόπουλος, πρέσβης επί τιμή.

Μαζικά προσήλθαν οι κάτοικοι της Πετρούπολης για να ακούσουν το λόγο του Γ. Τούσσα, το λόγο του ΚΚΕ

«Η οργή του άνεργου και του υποψήφιου άνεργου μεταλλεργάτη γίνεται δύναμη όταν συναντηθεί με το ΚΚΕ, που στάθηκε, στέκεται και θα στέκεται στο πλευρό σας»! Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη λίγο πριν τις 7 το πρωί. Ο,τι είχε βγει ο ήλιος. Ακόμα τα ματσακόνια και οι «τσιμπίδες» ήταν «νεκρά». Το μόνο που είχε «πιάσει δουλιά» ήταν η ντουντούκα. Το χέρι του μεταλλεργάτη την κρατούσε ψηλά για να ακούγονται παντού τα λόγια του Γιώργη Μαρίνου, μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, γνώριμος σύντροφος των μεταλλεργατών. Η υποδοχή που του επιφύλαξαν οι μεταλλεργάτες ήταν μία ακόμα απτή επιβεβαίωση των ισχυρών και άρρηκτων δεσμών που συνδέουν αυτόν τον κλάδο με το Κόμμα της εργατικής τάξης. Αλλωστε, το χώμα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης έχει ποτιστεί από το αίμα και κομμουνιστών εργατών. Η συνάντηση τού Γιώργη Μαρίνου με τους εργάτες της Ζώνης έγινε πάνω στο επισκευαζόμενο φορτηγό πλοίο ««ΑΛΙΑΚΜΩΝ». Μαζί του ήταν στελέχη του Συνδικάτου και της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ.

Το απόγευμα ο Γ. Μαρίνος μίλησε σε προεκλογική συγκέντρωση της Κομματικής Οργάνωσης Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά.

Την ανάγκη αξιοποίησης όλων των δυνατοτήτων για συσπείρωση πάνω σε ένα κοινό δρόμο αγωνιστικής δράσης όλων των αγωνιστών που στο παρελθόν πέρασαν από τις γραμμές του Κόμματος και κάποια στιγμή αποχώρησαν επισήμανε χτες το βράδυ ο Δημήτρης Ζάχαρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας σε συγκέντρωση με πρώην μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Δημαρχείο της Νίκαιας. Η χτεσινή συνάντηση όπως φάνηκε από το διάλογο που αναπτύχθηκε, αλλά κι όπως τέθηκε ως στόχος, θα αποτελέσει σταθμό για νέες συναντήσεις αμέσως μετά τις εκλογές και κυρίως στην έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου προκειμένου να υπάρξει συνέχεια με όλα τα πρώην μέλη του Κόμματος.

Σαν μία καλή ευκαιρία στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, στην εργαζόμενη διανόηση και στους νέους, μια ευκαιρία η οποία πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο για να κάνει ο λαός ένα βήμα προς όφελός του, χαρακτήρισε τις ευρωεκλογές ο Σπ. Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος στην πλατεία Δημαρχείου στον Ασπρόπυργο.

Νωρίς το απόγευμα, ο Σπ. Χαλβατζής πραγματοποίησε περιοδεία στην πόλη και μίλησε με εργαζόμενους και κατοίκους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ενώ συναντήθηκε και με το δήμαρχο Ασπροπύργου Γ. Λιάκο.

«Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλι»! Το σύνθημα αυτό αντήχησε χτες το βράδυ ξανά και ξανά στο κέντρο της Πετρούπολης. Το βροντοφώναζαν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι, νεολαίοι και συνταξιούχοι υψώνοντας τις κόκκινες σημαίες τους, όταν ο Γιώργος Τούσσας, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του Κόμματος, από το βήμα της προεκλογικής συγκέντρωσης απηύθυνε το αγωνιστικό κάλεσμα. Οταν έλεγε ότι η ψήφος των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, όλων των καταπιεσμένων πρέπει να πάει στο κόμμα τους, στο ΚΚΕ.

«Οσοι δε συμβιβαζόμαστε με την πολιτική της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, του πολέμου οφείλουμε να κάνουμε το βήμα με σιγουριά, αποφασιστικά, να ενισχύσουμε στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ». Αυτό ήταν το μήνυμα της Δ. Μανωλάκου, υποψήφιας ευρωβουλευτή και μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, που μίλησε χτες σε συγκέντρωση του Κόμματος στο Ανω Καλαμάκι.

«Τους είδατε στη συνέλευση των βιομηχάνων τους αρχηγούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πώς χάιδευαν και έδιναν όρκους πίστης στο κεφάλαιο», είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι η ΕΕ είναι ένωση των καπιταλιστών και τους εργαζόμενους τους ξεζουμίζουν για να αβγαταίνουν τα κέρδη και η εξουσία τους.

Στη συγκέντρωση μίλησε ο Δημ. Φουντάς, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του «Ledra Mariot».

Την ανάγκη να μην περάσει στον κόσμο η λογική πως έτσι είναι η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, να μην περάσει η μοιρολατρία, επισήμανε χτες ο Θέμης Γκιώνης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας σε εκδήλωση στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Η νεολαία και οι εργαζόμενοι, τόνισε, πρέπει να δουν το βιοτικό τους επίπεδο όπως διαμορφώθηκε μέσα από την ΕΕ, τα εργασιακά τους δικαιώματα που βάλλονται καθημερινά, την ανεργία, την υποβάθμιση των κρατικών πτυχίων που επιχειρείται. Για όλα αυτά έχουν ευθύνες τόσο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όσο και ο ΣΥΝ που στήριξαν και θα στηρίξουν αυτή την πολιτική.

«Οι καμινάδες από τα εργοστάσια της Θεσσαλονίκης έχουν γίνει αισθητικά πρότυπα κλαμπ. Τα εργοστάσια έχουν γίνει χώροι παροχής υπηρεσιών στο μοντέλο το καπιταλιστικό. Εργάτες δεν έχουν, μηχανήματα δεν έχουν. Η Θεσσαλονίκη παύει να είναι παραγωγική πόλη. Οραματίζονται να την κάνουν μητρόπολη των Βαλκανίων, πόλη παροχής υπηρεσιών, εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ΕΕ για τη ΝΑ Ευρώπη. Αυτό το μοντέλο το έχουμε δει στη ΝΑ Ασία, εκεί που χτίζανε ξενοδοχεία, δίπλα μπαρ και δίπλα πορνεία για να εξυπηρετούν τους τουρίστες και τους φαντάρους του Βιετνάμ για να πηγαίνουν να ξεκουράζονται. Και η ντόπια παραγωγή μπήκε στο περιθώριο, δημιουργώντας χιλιάδες εξαθλιωμένους. Δε θέλουμε τέτοια ανάπτυξη». Τα παραπάνω ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κώστας Δρούτσας, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας χτες βράδυ στον εργαζόμενο λαό της Τριανδρίας. Και τους κάλεσε να στηρίξουν το ΚΚΕ, γιατί όπως είπε, «ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει και αντίσταση στο μοντέλο ανάπτυξης που έχει επιλέξει η ΕΕ για τη Θεσσαλονίκη και υλοποιούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ».

Κάλεσμα σε όλους τους αριστερούς, προοδευτικούς αγωνιστές που πέρασαν κάποτε από τις γραμμές του ΚΚΕ και για διάφορους υποκειμενικούς και αντικειμενικούς λόγους βρέθηκαν για καιρό έξω από το κίνημα, να ενώσουν τη φωνή τους με τους κομμουνιστές και να στηρίξουν στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ, απηύθυνε ο Γιώργος Μαυρίκος, μέλος της ΚΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας χτες σε συγκέντρωση στην πλατεία Επταλόφου στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. «Το ΚΚΕ», σημείωσε ο Γιώργος Μαυρίκος, «είναι το μόνο κόμμα που μπορεί σήμερα να ασκήσει αντιπολίτευση στην ΕΕ, αφού όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις ασπάζονται τη λογική του ευρωμονόδρομου».

Στο Περιστέρι, στην πλατεία Δημαρχείου, με μια συγκέντρωση εμφανέστατα μεγαλύτερη κι από την αντίστοιχη μεγάλη των εθνικών εκλογών, μίλησε χτες το βράδυ η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, αναλύοντας τις θέσεις του Κόμματος για τις ευρωεκλογές και προειδοποιώντας ότι η ψήφος αυτή αν δεν εκφραστεί καθαρά ενάντια στην ΕΕ - κι αυτό σημαίνει ψήφος στο ΚΚΕ - θα χρησιμοποιηθεί για νέα επίθεση ενάντια στους λαούς.

Σύντομο χαιρετισμό απηύθυναν από την επιτροπή στήριξης του ευρωψηφοδελτίου συνεργασίας του ΚΚΕ, ο ηθοποιός Κ. Καζάκος με τη χαρακτηριστική φράση «και οι πέτρες το ξέρουν πως μόνο το ΚΚΕ στηρίζει τα δίκια του λαού» και ο Χρ. Μαργανέλης που υπενθύμισε πως το περιβόητο «κοινοτικό κεκτημένο» είναι όλα όσα βασανίζουν τους λαούς.

Οι ψηφοφόροι 49 νομών που καλύπτουν το 97% του εκλογικού σώματος μπορούν να ενημερώνονται για το πού ψηφίζουν, μέσα από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα στη σελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, στη διεύθυνση www.ypes.gr. Εντός τριών ημερών εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη πληροφορία θα παρέχεται σε όλους τους εκλογείς. Εννοείται πως οι ψηφοφόροι που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο μπορούν να ενημερώνονται για το εκλογικό τμήμα στο οποίο ψηφίζουν και από τους δήμους και τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών.

Στο μεταξύ, ομαλά βαίνει, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, η προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού για τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών της 13ης Ιούνη. Συγκεκριμένα, όπως ανακοινώθηκε από την αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου, ολοκληρώθηκε η παραγωγή και αποστολή στις Νομαρχίες και τα Πρωτοδικεία της χώρας, όλων των εκλογικών καταλόγων, με τους οποίους θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Συγκεκριμένα έχουν αποσταλεί: Οι βασικοί εκλογικοί κατάλογοι. Οι ειδικοί εκλογικοί κατάλογοι των ετεροδημοτών και οι κατάλογοι πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σημειώνεται ότι στους βασικούς καταλόγους οι διπλοεγγεγραμμένοι φέρουν την ένδειξη «Δ» και οι ετεροδημότες την ένδειξη «Ε», για την αποφυγή διπλοψηφιών.

Επίσης έχουν αποσταλεί στα Προξενεία οι ειδικοί εκλογικοί κατάλογοι με τους Ελληνες που θα ψηφίσουν σε χώρες - μέλη της ΕΕ, οι οποίοι ανέρχονται σε 35.123. Οι συγκεκριμένοι εκλογικοί κατάλογοι παραδίδονται στα κόμματα, με τη μορφή CD (οπτικός δίσκος). Στα χέρια των κομμάτων βρίσκονται ήδη οι βασικοί εκλογικοί κατάλογοι του εσωτερικού.

Με τη μορφή CD έχει αποσταλεί στους δήμους της χώρας το εκλογικό σώμα, ώστε να μπορούν να ενημερώνουν τους δημότες για το πού ψηφίζουν.

Θυμίζουμε ότι αύριο Σάββατο, 29 Μάη, λήγει η προθεσμία υποβολής παραιτήσεων αυτών που έχουν κώλυμα εκλογιμότητας.

Αν ο λαός μας μπόρεσε να αντέξει τη βαρβαρότητα του τούρκικου ζυγού, αν μπόρεσε να επιβιώσει τετρακόσια χρόνια με μαρτύρια και τελικά να απελευθερωθεί με τη νικηφόρα επανάσταση του 1821, αυτό οφείλεται στην αντίστασή του στους Τούρκους δυνάστες, με πρωτοπόρα την αθάνατη κλεφτουριά, τους Κολοκοτρωναίους και Καραϊσκάκηδες.

Σήμερα οι λαοί της Ευρώπης αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο κίνδυνο για την ίδια την υπόστασή τους. Με τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και όχι μόνο, απειλούν τις ελευθερίες και τα κοινωνικά κλπ. δικαιώματα των λαών και του δικού μας λαού. Το ΚΚΕ, μπροστά στον κίνδυνο αυτό, στηριγμένο στην ιστορική πείρα και τις νομοτέλειες της κοινωνικής εξέλιξης, απευθύνει έκκληση σ' όλους τους εργαζόμενους της χώρας κλπ. και τους καλεί σε ανυπακοή και απείθεια στις αποφάσεις της απάνθρωπης αυτής ένωσης του πλούτου της Ευρώπης και των ΗΠΑ, για την ειρήνη, τη δημοκρατία, τις ελευθερίες, τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα, για μια σοσιαλιστική Ευρώπη, για έναν καλύτερο κόσμο.

Με την ψήφο τους νικηφόρα να αναδείξουν το ψηφοδέλτιο που προτείνει το ΚΚΕ, για το καλό της ειρήνης της προόδου, για να μπει η ανθρωπότητα μαζί με την πατρίδα μας στο δρόμο του σοσιαλισμού και της σωτηρίας της απ' την καπιταλιστική σκλαβιά.

Ανυπόληπτη και αποκρουστική έχει καταντήσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού η Ευρωπαϊκή Ενωση, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αξιώνει «επανεθνικοποίηση» των πολιτικών που αφορούν τα σοβαρότερα θέματα.

Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα από πανελλαδική δημοσκόπηση της «Opinion» για λογαριασμό της «Ελευθεροτυπίας», η οποία επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι το όραμα της «ενωμένης Ευρώπης» έχει ξεθωριάσει «επικίνδυνα», αφού ο ελληνικός λαός την έχει ταυτίσει με αντιλαϊκές και βάρβαρες πολιτικές. Η «κοινή γνώμη», όπως προκύπτει από το γκάλοπ, συμμερίζεται σε σημαντικό βαθμό τις εκτιμήσεις και τις θέσεις του ΚΚΕ για την ΕΕ, αφού θεωρεί ότι η ΕΕ είναι ένας συνεταιρισμός των μεγάλων συμφερόντων, που η πολιτική του μάλιστα δε διαφέρει από αυτή των ΗΠΑ! Είναι τέτοια η απέχθειά της ώστε μόλις... το 1% δέχεται να αποκαλείται «μόνο Ευρωπαίος». Αντίθετα το 51% αισθάνεται «μόνο Ελληνας» και το 47% «πρώτα Ελληνας και μετά Ευρωπαίος».

Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι απόψεις των ερωτηθέντων για την ίδια την ΕΕ: Τρεις στους τέσσερις (74,5%) συμφωνεί με την άποψη ότι «η ΕΕ δεν είναι παρά ένας συνεταιρισμός των μεγάλων συμφερόντων», ενώ εννιά στους δέκα (90,2%) πιστεύει ότι «την πολιτική της ΕΕ την αποφασίζουν τα ισχυρότερα κράτη». Επίσης το 63,5% εκτιμά ότι «στα μεγάλα ζητήματα η πολιτική της ΕΕ είναι ίδια με της Αμερικής».

Απόρροια των παραπάνω είναι ότι η πλειοψηφία τάσσεται υπέρ της λήψης των αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, το 60% θεωρεί ότι οι αποφάσεις για την άμυνα και την εξωτερική πολιτική πρέπει να λαμβάνονται στο εθνικό και όχι στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Αίσθηση προκαλεί ότι το 65% ζητά οι αποφάσεις για την αγροτική πολιτική να παίρνονται εδώ και όχι στις Βρυξέλλες, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για την παιδεία και την κοινωνική πολιτική είναι 66,4% και 60%.

Την ίδια στιγμή, στα σημαντικότερα προβλήματα οι ερωτηθέντες κατατάσσουν την ανεργία (64%), την ανεργία (39%), τα οικονομικά προβλήματα (32%), την υγεία (11%) και την παιδεία (10%).

Παρ' όλα αυτά εμφανίζεται μια αναντιστοιχία στις πολιτικές προτιμήσεις, αφού ο δικομματισμός αν και συγκεντρώνει 72% στην πρόθεση ψήφου, ωστόσο παραμένει «παντοδύναμος». Συγκεκριμένα στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ συγκεντρώνει 40,1%, έναντι 32,1% του ΠΑΣΟΚ και ακολουθούν: ΚΚΕ 5,6%, ΣΥΝ 3,3%, ΛΑΟΣ 2,3%, ενώ η «αδιευκρίνιστη ψήφος» ανέρχεται στο 11,7%. Η συσπείρωση της ΝΔ ανέρχεται στο 91,7% και του ΠΑΣΟΚ στο 82,8%. Ικανοποίηση για την κυβέρνηση αισθάνεται το 48%, ενώ για την αξιωματική αντιπολίτευση το ποσοστό περιορίζεται στο 23,5%. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 14 έως 25 Μάη σε δείγμα 1.600 ατόμων.

Η «Ελευθεροτυπία» που δημοσίευσε χτες την έρευνα, την παρουσίασε στην πρώτη σελίδα της ως εξής: «Ελληνες με κεφαλαία αναδεικνυόμαστε στη δημοσκόπηση της «Opinion» για την «Ε». Στο ερώτημα «πώς νιώθετε», το 51% δηλώνει «μόνον Ελληνας», το 47% «πρώτα Ελληνας μετά Ευρωπαίος», ενώ μόλις το 1% «σκέτο Ευρωπαίος». Τρεις στους 4 θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ενωση συνεταιρισμό μεγάλων συμφερόντων και εννιά στους δέκα πιστεύουν ότι η πολιτική της ΕΕ είναι υπόθεση μιας κλειστής λέσχης ισχυρών μελών της. Γενικώς, δεν παρατηρείται η συνήθης στις ευρωεκλογές «χαλαρότητα» και οι ψηφοφόροι δείχνουν να ακολουθούν τις προτιμήσεις τους κατά τις βουλευτικές εκλογές και δίνουν προβάδισμα 8 μονάδων στη ΝΔ».

Ομοβροντία δημοσκοπήσεων με «συγκλίνουσες τάσεις» βγήκε χτες «στον αέρα», καθώς λήγει η προθεσμία για τη δημοσιοποίησή τους. Ειδικότερα, το γκάλοπ της MRB στην πρόθεση ψήφου εμφανίζει τη ΝΔ να προηγείται με 41,5% και το ΠΑΣΟΚ να ακολουθεί με 33,7%. Το ΚΚΕ συγκεντρώνει 6,7%, ο ΣΥΝ 3,7%, το ΛΑΟΣ 2,1%. Στο γκάλοπ της «Μέτρον Ανάλυσις» η ΝΔ συγκεντρώνει το 40,8%, το ΠΑΣΟΚ 33,3%, το ΚΚΕ 7%, ο ΣΥΝ 3,8% και το ΛΑΟΣ 2,2%.

Ενίσχυση της πολιτικής της δύναμης, ώστε να προχωρήσει πιο τολμηρά και αποφασιστικά στην εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της, επιδιώκει μέσα από τις κάλπες των ευρωεκλογών η κυβέρνηση.

Το ευρωπαϊκό της όραμα, που εναρμονίζεται και «αλληλοτροφοδοτείται» με τις αντιλαϊκές της επιλογές, εγγυάται μια χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας του λαού τα επόμενα χρόνια. Φυσικά, ο Κ. Καραμανλής που παρουσίασε χθες σε μια «συνήθη» φιέστα στο Ζάππειο τη διακήρυξη του κόμματός του, εμφάνισε την «πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω», εμφανίζοντας την ΕΕ περίπου ως μία όαση «σταθερότητας, ασφάλειας, ειρήνης και ευημερίας»!

«Εχουμε την ευθύνη για τη διακυβέρνηση του τόπου και χρειαζόμαστε ακόμη πιο ισχυρή φωνή στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο», τόνισε ο πρωθυπουργός, δίνοντας το νόημα της ψήφου στις 13 Ιούνη. Περισσότερο σαφής ο γραμματέας της ΚΕ Β. Μεϊμαράκης δήλωσε ότι «στρατηγικός μας στόχος είναι η ενίσχυση της πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας που κατακτήσαμε στις εκλογές της 7ης Μαρτίου».

Περιγράφοντας τους λόγους για τους οποίους πρέπει να ψηφιστεί το κόμμα του στις ευρωεκλογές, ο Κ. Καραμανλής επικαλέστηκε ότι το κόμμα του ανήκει στη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη του Ευρωκοινοβουλίου, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, πράγμα που προσφέρει, όπως είπε, «την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα να προωθεί τα ελληνικά συμφέροντα». Επίσης οι περισσότερες κυβερνήσεις στις υπόλοιπες 24 χώρες - μέλη της ΕΕ ανήκουν στο ΕΛΚ.

Δεύτερος λόγος είναι ότι το κόμμα του, ως καλύτερος διαχειριστής, δε θα επιτρέψει να χαθούν χρόνος και κοινοτικοί πόροι, όπως έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. «Τα προηγούμενα χρόνια χάθηκαν πολλές από τις ευκαιρίες που μας έδωσαν οι πολιτικές της ΕΕ. Χάθηκε χρόνος. Χάθηκαν τεράστιοι κοινοτικοί πόροι», είπε, επισημαίνοντας ότι από το Β` ΚΠΣ χάθηκαν οριστικά περίπου 550 εκατ. ευρώ, ενώ η απορρόφηση πόρων από το Γ` ΚΠΣ, τα τέσσερα πρώτα χρόνια (2000-2003), είναι αποθαρρυντική (μόλις το 22,5%). Ο πρωθυπουργός, όμως, δεν πτοείται: «Σ' αυτήν την πραγματικότητα, σ' αυτές τις αρνητικές τάσεις, είναι απόφασή μας να βάλουμε οριστικό τέλος. Να αλλάξουμε τα πράγματα. Ξεκινήσαμε με όραμα, με πρόγραμμα και σχέδιο. Προχωρούμε με σιγουριά, αποφασιστικότητα, αισιοδοξία».

Τρίτος λόγος είναι το «συγκροτημένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα», που διαθέτει η ΝΔ με στόχο την «πραγματική σύγκλιση» (το ίδιο μπαγιάτικο όραμα...), και την «κάλυψη του χαμένου εδάφους». Η «Ευρώπη των μεγάλων οικονομικών μεταρρυθμίσεων», που οραματίζεται, δεν είναι παρά η «στρατηγική της Λισαβόνας», για την οποία χρειάζεται «να προχωρήσουμε σε ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές». Στην κατεύθυνση αυτή, «υιοθετούμε μια νέα επιθετική οικονομική πολιτική», τόνισε ο Κ. Καραμανλής.

Στους βασικούς άξονες του προγράμματος, περιλαμβάνεται η αξιοποίηση των πόρων του Γ` ΚΠΣ, το οποίο αναγορεύεται περίπου ως πανάκεια για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας και της «σύγκλισης των περιφερειών». Για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, προωθείται η νέα οικονομική πολιτική, που σημαίνει απλά «ενισχύουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία, τη νέα επιχειρηματικότητα»...

Υποσχέθηκε επίσης νέες πρωτοβουλίες «για να μπορέσει ο αγρότης να αξιοποιήσει καλύτερα τις δυνατότητες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής», η οποία βέβαια παραμένει ιερό ευαγγέλιο, ενώ καυχήθηκε ότι «κερδίσαμε τη μάχη για τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα μας»(!). Στον τομέα της «ασφάλειας των πολιτών», η κυβέρνηση επιδιώκει την «κοινή διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ», υποστηρίζοντας ωμά τη βάρβαρη ιδέα ότι «ο αριθμός των οικονομικών μεταναστών πρέπει να καθορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας».

Τέταρτος λόγος είναι το «όραμα» που διαθέτει για την ίδια την ΕΕ και το ρόλο της στη νέα τάξη πραγμάτων. Το όραμα αυτό θέλει την ΕΕ σε ρόλο (δεύτερου) παγκόσμιου χωροφύλακα - «θέλουμε μια Ευρώπη με ισχυρή παρουσία στη διεθνή σκηνή, που συμβάλλει στη διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας». Στο πλαίσιο αυτό, υποστηρίζει την ενίσχυση της ΚΕΠΠΑ και τη θέσπιση «ενισχυμένης συνεργασίας και στον τομέα της άμυνας». Επιπλέον δήλωσε ευθέως ότι θέλει την ΕΕ «μοχλό για την επίλυση του Κυπριακού και τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», ενώ η Ελλάδα «μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις σχέσεις της Ενωσης με τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης και της Αν. Μεσογείου».

Εκρυθμη κατάσταση επικρατεί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αφού κορυφαία στελέχη του κόμματος ασκούν πλέον ανοιχτή κριτική στις επιλογές και τους χειρισμούς του Γ. Παπανδρέου, ενώ ο Ευαγ. Βενιζέλος με δηλωσή του έθεσε ακόμα και θέμα ηγεσίας. Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει απαξιωτικά τις επικρίσεις, προβάλλοντας συνεχώς την... εντολή που έχει πάρει για την ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος.

Συγκεκριμένα, ο Ευαγ. Βενιζέλος, χτες απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων κατά την διάρκεια περιοδείας του στην Πάτρα, για το αν υπάρχει ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ ανέφερε: «Αν μείνει περιθώριο στη γενιά μου να αναδείξει άλλον επικεφαλής ίσως. Αν με χρειάζεται το κόμμα και η χώρα τότε υπάρχει θέμα ηγεσίας»...

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση, ήρθε μόλις μια μέρα μετά τη δήλωση του ίδιου ότι είναι «εξοργισμένος» με τη στάση του Γ. Παπανδρέου, την οποία έκανε στη Μ. Δαμανάκη στη κατά τη διάρκεια σύσκεψης στελεχών του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα της ζήτησε να το μεταφέρει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Πάντως χτες, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χ. Καστανίδης, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Ευαγ. Βενιζέλου ανέφερε: «Οσοι αντιδρούν δίνουν μάχη οπισθοφυλακής, για να εξυπηρετήσουν προσωπικές φιλοδοξίες»...

Αφορμή για την «έκρηξη» του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ, ενόψει των ευρωεκλογών, Ευαγ. Βενιζέλου, ήταν το γεγονός ότι δεν προσκλήθηκε στη συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον πρόεδρο της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ.

Βέβαια πίσω από το συγκεκριμένο γεγονός κρύβεται η γενικότερη δυσαρέσκεια του Ευαγ. Βενιζέλου για την έλλειψη ενημέρωσης και συνεννόησης με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Ο Ευαγ. Βενιζέλος, παρότι είναι πρόεδρος της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα δεν κλήθηκε στην ανακοίνωση του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο, ενώ όπως και όλα τα κορυφαία στελέχη και όργανα του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν καμία συμμετοχή στην κατάρτισή του. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μάλιστα με δηλώσεις του ξεκαθάρισε ότι θεωρεί αποκλειστικά υπεύθυνο για το εκλογικό αποτέλεσμα τον Γ. Παπανδρέου, θέλοντας να ξεφορτωθεί και το βάρος μιας εκλογικής αποτυχίας. Παράλληλα, χτες στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «ΑΛΦΑ», ανέφερε: «Δε διαμόρφωσα εγώ το ψηφοδέλτιο. Εγώ είχα προτείνει για επικεφαλής τον Κ. Σημίτη». Από τις εκλογές συνέχισε ο Ευαγ. Βενιζέλος, «περιμένω ένα αποτέλεσμα που θα είναι εφαλτήριο για την ανασυγκρότηση του κόμματος»...

Στις δηλώσεις του Ευαγ. Βενιζέλου ήρθαν να προστεθούν και αυτές του Κ. Κουλούρη ο οποίος ανέφερε: «Ολα αυτά που συνέβησαν είναι πρωτοφανή για το ΠΑΣΟΚ. Η παράταξη του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλη, δεν μπορεί να τη διαχειρίζεται ο καθένας όπως θέλει. Δεν είναι μη κυβερνητική οργάνωση το ΠΑΣΟΚ».

«Είναι λογικό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, όμως κοινή αγωνία όλων μας είναι το ΠΑΣΟΚ να ανασυγκροτηθεί», δήλωσε χτες ο Γ. Παπανδρέου απαντώντας στην κριτική και τα σχόλια του Ευαγ. Βενιζέλου.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να έδειξε... ανεκτικός στις διαφορετικές απόψεις, αλλά θέλοντας να δείξει ποιος έχει το πάνω το χέρι δήλωσε: «Εγώ έχω προσωπικά πάρει εντολή και απ' την εκλογή μου ως πρόεδρος, αλλά και βεβαίως μετά τις εκλογές, να προχωρήσουμε δυναμικά με αλλαγές και με ανασυγκρότηση του Κινήματός μας και κάνουμε τα πρώτα βήματα».

Μάλιστα ο ίδιος προανήγγειλε ότι «θα υπάρξει πολύ σύντομα ολοκληρωμένο σχέδιο» για τις αλλαγές στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο οριοθέτησε αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, προκειμένου όπως ισχυρίστηκε «να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ το δυναμικό, ισχυρό κίνημα που εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και τις προοδευτικές και καινούριες ιδέες».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην ίδια δήλωση και επιχειρώντας να χαμηλώσει τους τόνους, υποστήριξε ότι σ' αυτή του την προσπάθεια «όλα τα στελέχη θα αξιοποιούνται, όλα τα στελέχη είναι πολύτιμα και είναι πολύ χρήσιμο να ενεργοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, περιμένω όλοι, να συστρατευτούν».

Στο ίδιος μήκος κύματος ήταν και οι τοποθετήσεις του Γ. Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε χτες στο «ΜΕΓΚΑ». Συγκεκριμένα, ο ίδιος είπε: «Εγώ δε μοιράζω υπουργεία, πρέπει να ανασυγκροτήσω. Η δυσαρέσκεια πρέπει να γίνει δυναμική αλλαγών και προοπτικής». Αφήνοντας αιχμές για την κριτική που δέχεται, ανέφερε ότι θέλει κριτική που να προσθέτει στην πορεία του ΠΑΣΟΚ «και δε θα αφαιρεί».

Ξεκαθάρισε ότι στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ δεν τίθεται θέμα εκλογής προέδρου, δήλωσε «περήφανος» για το έργο κατά την περίοδο της διακυβέρνησης από το κόμμα του.

Χαρακτήρισε το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ ένα «ψηφοδέλτιο ικανών έμπειρων ανθρώπων, αλλά και νέων στελεχών που φέρνουν ένα νέο πνεύμα και έναν νέο αέρα στην προσπάθειά μας».

Εξάλλου, χτες ο Γ. Παπανδρέου συναντήθηκε με μέλη της «greenpeach» και συζήτησε για τα μεταλλαγμένα, ενώ σήμερα το πρωί θα περιοδεύσει στο Ολυμπιακό Χωριό.