Τετάρτη 28 Απρίλη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Να σημάνει συναγερμός στην εργατική τάξη

Ανακοίνωση για την αποχώρηση από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή

Ανακοίνωση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Απασχόλησης εξέδωσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, η οποία αποχώρησε από τη χτεσινή συζήτηση «επί της αρχής».

Στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:

«Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις, που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, εξοπλίζει το αντεργατικό οπλοστάσιο με ένα βάρβαρο κατασκεύασμα, με στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Η κυβέρνηση υποκρίνεται όταν ισχυρίζεται ότι θέλει με το νομοσχέδιο αυτό να διασφαλίσει εγγυήσεις για τους εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα, αξιοποιεί το έδαφος που δημιούργησαν οι προηγούμενοι νόμοι που ψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - σε περιόδους υψηλών ρυθμών "ανάπτυξης" και κερδοφορίας του κεφαλαίου - για να γενικεύσει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και να κάνει ακόμα πιο φθηνούς τους εργαζόμενους.

Με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης διευρύνεται η μερική απασχόληση, διευκολύνεται η διαθεσιμότητα των εργαζομένων και η προσωρινή απασχόληση, η ενοικίαση των εργαζομένων - το σύγχρονο δουλεμπόριο - η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η εκ περιτροπής εργασία, η κατάργηση του 5ημέρου, αλλαγές που αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, αφού αποκάλυψε το βαθιά αντεργατικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου τόσο κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή όσο και στην Ολομέλεια, τόνισε ότι καταψηφίζει το νομοσχέδιο και επί της αρχής και κατ' άρθρο και αποχώρησε από τη συζήτηση μετά την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ .

Η κυβέρνηση και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν τα αντεργατικά μέτρα ενοχοποιούν τους εργαζόμενους για να τα περάσουν. Και αυτή η προσπάθεια ενοχοποίησης των εργαζομένων είναι πρόσθετος λόγος για τον οποίο το ΚΚΕ αποχώρησε από τη συζήτηση στη Βουλή.

Με τη στάση της αυτή, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στέλνει ΜΗΝΥΜΑ στην εργατική τάξη, στους εργατοϋπάλληλους της χώρας μας να σημάνει συναγερμός. Να μην αποδεχτούν και να μη νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους τα μαύρα αντεργατικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Να αγωνιστούν για να ανατρέψουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Να διεκδικήσουν πλήρη και σταθερή για όλους δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα. Να διεκδικήσουν τον πλούτο που παράγουν».

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Ο αγώνας κρίνεται στο μπλοκάρισμα των μέτρων, στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης

Η παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, πριν την αποχώρηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο σχετικά με τα εργασιακά

Phasma

«Εμείς τις προτάσεις θα τις κάνουμε πια στους δρόμους, στα λιμάνια, στα χωράφια και όπου υπάρχει αγωνιζόμενος λαός. Και, με αυτήν την έννοια, αποχωρούμε από τη διαδικασία, καταψηφίζουμε συνολικά το νομοσχέδιο και κατ' άρθρο και όλα του τα άρθρα. Ο αγώνας κρίνεται στο μπλοκάρισμα της εφαρμογής αυτών των μέτρων, στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης». Μ' αυτά τα λόγια, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανακοίνωσε χτες στην παρέμβασή της στη Βουλή την αποχώρηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος από τη συζήτηση για το αντιδραστικό νομοσχέδιο σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις. Λίγο νωρίτερα, η βουλευτής του ΚΚΕ Σοφία Καλαντίδου απέκρουσε ένα προς ένα τα ιδεολογήματα και τις αντιδραστικές προβλέψεις του νομοσχεδίου, δίνοντας απάντηση στην υπερασπιστική γραμμή της κυβέρνησης σχετικά με το νομοσχέδιο, την οποία στο επίπεδο της στρατηγικής ακολούθησαν με αποχρώσεις και τα άλλα κόμματα. Παίρνοντας το λόγο η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

«Κύριε υπουργέ, θα σας παρακαλέσω να μεταβιβάσετε στον πρωθυπουργό ότι εμείς αισθανόμαστε και συγκίνηση και περηφάνια, όταν τα ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενδεχομένως και πέρα από την Ευρώπη, δείχνουν και την άλλη Ελλάδα, την οποία εσείς προσπαθείτε να κρύψετε ότι υπάρχει. Οταν δείχνουν τις μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, εργατοϋπαλλήλων, αγροτών, ναυτεργατών, νεολαίας. Οταν δείχνουν την αντίθεση του ελληνικού λαού, που μπορεί να μην είναι αντίστοιχη σήμερα της επίθεσης που δέχεται, αλλά αυτή είναι η άλλη Ελλάδα που υποστηρίζουμε.

Και είμαστε πάρα πολύ υπερήφανοι, γιατί δεν μπορεί να προβάλλεται μόνο η Ελλάδα της Γιουροβίζιον, των Ολυμπιακών Αγώνων, των καζίνο. 'Η, τα καινούρια που έχουμε τώρα, που μπορεί κανείς να παίζει μαζικά φρουτάκια και από το σπίτι του. Αυτήν την Ελλάδα, που εσείς με τον ένα ή άλλον τρόπο υποστηρίζετε. Δεν είναι αυτή η μοναδική Ελλάδα. Οπως το ίδιο ισχύει και αλλού. Η Γερμανία δεν είναι η Γερμανία της κας Μέρκελ, η Γαλλία δεν είναι μόνο η Γαλλία του κου Σαρκοζί, η Ιταλία δεν είναι μόνο του κου Μπερλουσκόνι.

Και ακριβώς, ευτυχώς που υπάρχουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, που μπορούν κατά κάποιον τρόπο να συμβάλλουν - στο μέτρο που το κάνουν, όταν είναι δυνατοί οι αγώνες δεν μπορούν να τους αγνοήσουν - να συμβάλλουν έστω στο να υπάρχει ενημέρωση και μέσω αυτής να διευκολύνεται, ως ένα βαθμό, και η διαφοροποίηση της πάλης.

Και πρέπει να σας πω επίσης ότι εμείς είμαστε αποφασισμένοι, στο μέτρο των δυνάμεών μας και στο μέτρο, αν θέλετε, της αποδοχής - πιστεύουμε ότι θα έρθει στην πορεία όλο και μεγαλύτερη αποδοχή των θέσεών μας - είμαστε αποφασισμένοι να συμβάλουμε να προβάλλονται και στην Ελλάδα και διεθνώς - γιατί δε θα μπορεί να γίνει αλλιώς - η προσπάθεια των εργαζομένων σε κάθε τόπο δουλειάς, στη γειτονιά, στο δρόμο, να μπλοκάρουν την εφαρμογή και να δυσκολέψουν την εφαρμογή αυτών των μέτρων, που γενικά παίρνετε και ιδιαίτερα αυτού του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα και που οπωσδήποτε θα γίνει νόμος της σημερινής Βουλής, λόγω του συγκεκριμένου συσχετισμού δύναμης.

Συνεπείς με τη στρατηγική σας

Πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι σας απαλλάσσουμε από την κατηγορία που σας απευθύνεται ότι είσαστε επιρρεπείς να υποκύπτετε σε πιέσεις. Δεχόμαστε ότι αυτό το νομοσχέδιο που φέρατε και όλα τα άλλα, είναι συνειδητή επιλογή σας. Πάρα πολλά από αυτά βρίσκονται στο προεκλογικό σας πρόγραμμα. Απορώ πώς ακούγεται από άλλα πολιτικά κόμματα ότι κοροϊδέψατε τον ελληνικό λαό με το πρόγραμμά σας. Αλλο πράγμα αν παραπλανήθηκε ένα μέρος του ελληνικού λαού. Αλλο πράγμα αν πίστεψε ότι μπορεί να είσαστε λιγότερο κακοί από τη ΝΔ. Δε συζητάμε τώρα πώς διαμορφώνονται τα κριτήρια ψήφου.

Αυτό το οποίο εσείς προσπαθείτε να κάνετε - και εσείς και άλλοι υπουργοί, η ίδια κυβέρνηση είναι - βασικά μέτρα τα οποία έχετε προγραμματίσει να τα πάρετε σε τέσσερα χρόνια, τώρα σας λένε οι σύμμαχοί σας, πάρτε τα σε έξι μήνες. Αυτό σας δυσκολεύει. Γιατί θέλατε να τα πάρετε τμηματικά.

Και πρέπει να σας πω ότι εκείνο για το οποίο δεν σας απαλλάσσουμε, πέρα απ' τη στρατηγική σας επιλογή και το πρόγραμμα, είναι η συστηματική προσπάθεια που κάνετε να ενοχοποιήσετε τους εργαζόμενους και να τους κάνετε συνένοχους για τα μέτρα. Μπορεί να τα βάζετε με τη ΝΔ και να λέτε ότι όλα γεννήθηκαν από τη ΝΔ, τα παπαγαλάκια σας όμως, και εσείς ο ίδιος, αλλά τα παπαγαλάκια σας - και ξέρετε ποια είναι τα παπαγαλάκια σας και τα παπαγαλάκια επίσης της ΝΔ και άλλων κομμάτων, ιδιαίτερα του ΛΑ.Ο.Σ. - δε χάνουν την ευκαιρία να πούνε: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Υπάρχει το φακελάκι; Φταίει αυτός που δίνει το φακελάκι. Τι κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι; Φτάσαν λέει το 1,5 εκατομμύριο. 400 τόσες χιλιάδες αναφέρεται στον κρατικό προϋπολογισμό ότι πληρώνετε. Αφαιρούμε εμείς από τα Σώματα Ασφαλείας κ.λπ. Τώρα λέτε ότι είναι 1.400.000 οι δημόσιοι υπάλληλοι. Λέτε και αυτοδιορίστηκαν. Λέτε και μπουκάρισαν - που δεν είναι τόσοι και δε δεχόμαστε ότι είναι τόσοι - λέτε και μπουκάρισαν μέσα στα υπουργεία, πήραν μια καρέκλα και κάθισαν και μετατράπηκαν σε δημόσιους υπαλλήλους. Καθαρίζουν λέει φασολάκια. Αυτά λέτε. Δεν εξυπηρετούν τον κόσμο, παίρνουν επιδόματα που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα κ.λπ.

Και προκειμένου να πείσετε, για να πάρετε μέτρα εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων, κλαίτε με κροκοδείλια δάκρυα γι' αυτούς στον ιδιωτικό τομέα που παίρνουν χαμηλότερους μισθούς. Λες και ο ιδιωτικός τομέας, επίσης από μόνος του και χωρίς τους νόμους, δίνει αυτούς τους μισθούς που δίνει. Λέτε και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας ξεπήδησαν από μόνες τους.

Πρωταγωνιστής είναι η εργατική τάξη

Σας θυμίζω το εξής πράγμα, φαντάζομαι θα το έχετε υπόψη σας, αλλά καμία φορά και εγώ ξεχνάω θέσεις του Κόμματός μου πριν από 20 χρόνια, όχι ηθελημένα. Το θέμα της μερικής απασχόλησης ήρθε το 1986 απ' την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, μπροστά στην προετοιμασία της Ελλάδας για την ενιαία εσωτερική αγορά, η οποία ήταν προετοιμασία της Ελλάδας για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Και βεβαίως ξεκίνησαν τα λεγόμενα "εποχιακά επαγγέλματα".

Και εμείς τότε είχαμε πει, χωρίς αν θέλετε να μπορούμε να συλλάβουμε όλη την εξέλιξη του πράγματος, ότι πάτε να καταργήσετε την κανονική απασχόληση. Από τότε ξεκίνησε. Ηταν σε μερικό επίπεδο. Και τότε εμείς ως κόμμα, παλεύαμε οι ξενοδοχοϋπάλληλοι για παράδειγμα, όταν δε θα εργάζονται διότι τα ξενοδοχεία δουλεύουν τέσσερις πέντε μήνες, όχι παραπάνω, το υπόλοιπο διάστημα τουλάχιστον να μπορούνε να ασφαλίζονται, να έχουν ένα βιβλιάριο Υγείας κ.λπ.

Αλλά αυτά είναι προβλεπόμενα και είναι μέσα στην ιδεολογία σας και το πρόγραμμά σας. Και να ξεκαθαρίσουμε πού είναι η διαφωνία μας, η αφετηρία της διαφωνίας μαζί σας; Και ας αφήσουμε τώρα "δογματισμός", "εκσυγχρονισμός", "ανανέωση", και όλες αυτές τις, με συγχωρείτε, τις κουταμάρες.

Εσείς ξεκινάτε από το εξής πράγμα: Πρωταγωνιστής της ανάπτυξης, της προόδου, της ευημερίας είναι οι μεγάλοι επιχειρηματίες, είναι το κεφάλαιο, είναι οι καπιταλιστές. Από κει ξεκινάτε. Και ταυτόχρονα βεβαίως αναγνωρίζετε ότι δίπλα σε αυτούς τους πρωταγωνιστές υπάρχουν και κάποιοι που προσφέρουν. Λέτε και αυτοί οι πρωταγωνιστές, για σας, θα μπορούσαν να παράγουν εμπορεύματα, θα μπορούσαν να τα πουλάνε, να τα διακινήσουν, να τα εξάγουν, δίχως εργαζόμενους.

Εμείς ξεκινάμε από μια άλλη θέση, ότι ο παραγωγός είναι ο εργαζόμενος άνθρωπος και όχι ο επιχειρηματίας. Οτι μπορεί να υπάρξει κοινωνία καλύτερη από αυτήν που γνωρίσαμε στον εικοστό αιώνα, η σοσιαλιστική, όπου μπορεί να ζήσει χωρίς τους επιχειρηματίες, αλλά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την ανθρώπινη εργατική δύναμη, τον εργαζόμενο.

Κοιτάξτε να δείτε, το μεγαλύτερο εμπόρευμα που υπάρχει σήμερα είναι η ικανότητα - όχι σήμερα, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και όχι μόνο σήμερα - είναι η ικανότητα του ανθρώπου να δουλεύει, να παρέχει εργασία, αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόρευμα. Το οποίο συνεχώς και πάντα προσπαθείτε να κατεβάσετε την τιμή του πιο κάτω. Δεν μπορείτε να κατεβάσετε την τιμή των προϊόντων του σούπερ μάρκετ, γιατί τότε θα χτυπήσετε την κερδοφορία του κεφαλαίου και δε θέλετε.

Αυτό το εμπόρευμα, λοιπόν, την ικανότητα του ανθρώπου να δουλεύει, την εργατική δύναμη, αυτό το εμπόρευμα προσπαθείτε να του κατεβάσετε την τιμή του όσο γίνεται πιο κάτω. Και όταν για κάποια στιγμή το βελτιώνετε, θα τα πάρετε πίσω. Και αυτό, βεβαίως, δεν είναι επιλογή μόνο του ΠΑΣΟΚ είναι επιλογή κάθε κόμματος που στηρίζει αυτό το σύστημα. Ε, λοιπόν, για μας δεν είναι εμπόρευμα η ικανότητα του ανθρώπου προς εργασία. Από κει είναι η διαφορά μας. Από κει πέρα βεβαίως δε θα αναπαράγουμε αυτή τη γενική διαφορά, θα μιλάμε και πάνω στα νομοσχέδια.

Υπάρχει η Ελλάδα - για να προσθέσω - των εκπαιδευτικών που καλούνται σε απολογία τώρα γιατί απήργησαν. Υπάρχει η Ελλάδα των απολύσεων γιατί απήργησαν οι εργάτες. Υπάρχει και η Ελλάδα όμως και των εργατών που τη δεύτερη μέρα της απεργίας έλεγαν ότι "σας παρακαλούμε μην πάτε στη συγκέντρωση, ελάτε συνδικαλιστές και άλλοι απ' τα εργοστάσια να κάνετε αλυσίδα απέξω για να βρούμε δικαιολογία να μην μπούμε".

Γιατί, ναι, φοβούνται τον εργοδότη. Φοβούνται τον εργοδότη για τους γνωστούς λόγους. Και ο φόβος δεν είναι συναίνεση. Και θα σας πω κάτι, αυτοί που αύριο θα βγουν στους δρόμους και θα είναι πολύ πιο σκληροί απ' ό,τι είμαστε εμείς, θα είναι αυτοί που είναι συμπιεσμένοι απ' το φόβο. Αυτοί θα αποδειχτούν πολύ πιο εκδικητικοί απέναντί σας και απέναντι βεβαίως σε κάθε κυβέρνηση με αυτήν την πολιτική.

Παρέμβαση υπέρ των εργοδοτών

Λέει η εισηγητική έκθεση του υπουργείου, προσπαθώντας να μας δείξει τον εκσυγχρονισμό, την ανανέωση, σε αντίθεση με το συντηρητισμό, ότι έχει αλλάξει ο παραδοσιακός τύπος εργασίας και συμβάσεως εργασίας. Ποιος το είπε αυτό, ότι έχει αλλάξει; Βεβαίως έχει αλλάξει, να συμφωνήσουμε. Ομως, τι έχει αλλάξει; Και μεις δεν υποστηρίζουμε αυτό που υπάρχει σήμερα, ακόμα και τη μόνιμη εργασία και την κανονική σύμβαση, σε όποιο μέτρο μένει.

Οταν στο 19ο αιώνα, με τις μεγάλες εξεγέρσεις που έγιναν, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, πριν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα οι Αμερικανοί το ρίξουν στην αχρηστία, πάλευαν για δέκα ώρες και οχτώ ώρες δουλειάς. Θα συμφωνήσουμε λοιπόν, αν είναι κάτι που έχει ξεπεραστεί, είναι το οχτάωρο της κανονικής δουλειάς. Και γιατί δεν είναι ώριμο τον 21ο αιώνα το 7ωρο; Εχει ξεπεραστεί το δικαίωμα δουλειάς για όλους, εξασφαλισμένης; Είναι ξεπερασμένο; Και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις είναι το σύγχρονο;

Εδώ έχετε φιλοσοφία, έχετε θεωρία. Και γι' αυτό είσαστε αποφασισμένοι να τα φέρετε αυτά τα πράγματα. Εχει ξεπεραστεί η Σύμβαση Εργασίας; Από πού κι ως πού; Δηλαδή, αυτό, το να υπάρχει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, είναι δογματικό, παλαιολιθικό, σταλινικό, σεχταριστικό;

Και αφού γράφετε αυτά, για δείτε τώρα τι γίνεται με την εργοδοσία: Ούτε στο τηλέφωνο δε βγαίνει στις Ομοσπονδίες που λένε να ξεκινήσουν συζήτηση για τις κλαδικές συμβάσεις. "1% κι αν θέλετε, δεν ερχόμαστε", αυτό. Και μη μου πείτε ότι εσείς αποφασίζετε μόνο για το Δημόσιο. Και εσείς, και η ΝΔ, και όλες οι κυβερνήσεις, με νόμους καθόριζαν τις εργασιακές σχέσεις.

Δεν μπορεί ο κάθε βιομήχανος, ο κύριος Βγενόπουλος και ο κύριος Δασκαλόπουλος, να βρεθεί αντιμέτωπος - θα ασκήσει τον εκβιασμό στους εργαζομένους του - αλλά θέλει και τις εργασιακές σχέσεις τις θεσμοθετημένες από τη Βουλή, για να μπορέσει να ασκήσει ακόμα μεγαλύτερο εκβιασμό, για να τις αθετήσει και αυτές. Αλλά να έχει και ένα όριο ασφαλείας και να μη σκέφτεται ότι μπορεί να φέρνει ο εργαζόμενος την Επιθεώρηση Εργασίας κλπ.

Οι επιχειρηματίες δεν καθορίζουν αυθόρμητα. Ζητούν παρέμβαση του κράτους. Και όταν σας κατηγορούν και κατηγορούν τη ΝΔ ότι καθυστέρησε, έχουν ένα δίκιο - δικό τους δίκιο όχι δικό μας και του λαού - ότι χάρη στην αντίθεση που υπήρχε στην Ελλάδα οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις δεν πέρασαν όσο ήθελαν και είναι γεγονός ότι έχουμε το μικρότερο ποσοστό ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην Ευρώπη.

Και μπορεί ένα μέρος από αυτό να οφείλεται σε αναχρονισμούς του ελληνικού καπιταλισμού ή σε καθυστερήσεις της γραφειοκρατίας, αλλά ένα σημαντικό μέρος οφείλεται στην αντίσταση και στο γεγονός ότι στη συνείδηση των εργαζομένων έγινε πολλή δουλειά. Και είμαστε μπροστάρηδες σε αυτό. Δεν είμαστε εμείς που ψηφίσαμε τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης στις αρχές της δεκαετίας του '90 στους δήμους, αυτά τα ψήφισαν όλα τα άλλα κόμματα. Και αδιαφορώντας, αν οι κομμουνιστές δήμαρχοι φαίνονται αδιάλλακτοι στο να βρεθεί έστω και μια δουλειά του ποδαριού σε κάποιους.

Η εργασία δεν είναι σπορ

Και λέτε και ένα άλλο: Οτι οι νέες μορφές απασχόλησης ικανοποιούν παραγωγικές ανάγκες, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και όλων των άλλων με τα καμποτάζ κ.λπ. - όντως, αυτές τις ανάγκες ικανοποιούν - και προσωπικές ανάγκες. Για ρωτήστε τις γυναίκες. Ποια γυναίκα θέλει αυτή να δουλεύει το πρωί, ο άντρας της το απόγευμα, το παιδί να έχει το πρωί σχολείο, να τρέχει όλη μέρα στο φροντιστήριο, να γυρνάει στο σπίτι, τη μια μέρα να δουλεύει 7 ώρες, την άλλη να δουλεύει 2, να κάθεται στο σπίτι της, να δει πότε θα τη φωνάξει ο εργολάβος για να πιάσει δουλειά, να έχει ωριαίες συμβάσεις εργασίας - ούτε συμβάσεις, συμφωνίες είναι οι περισσότερες - να μην ξέρει αν θα δουλέψει έξι μήνες, να δουλεύει έξι μήνες, να μην ξέρει τι θα κάνει;

Ποιος του είπε ότι αυτό είναι σύγχρονο; Δεν είναι σπορ η εργασία. Βεβαίως, μπορεί να υπάρχουν και μερικοί που το έχουν σπορ, αλλά μάλλον αυτά τα παιδιά δεν ανήκουν στην εργατική τάξη της Ελλάδας, ούτε στη φτωχή αγροτιά, ούτε στους μικροεπιχειρηματίες.

Επιπλέον, σας κατηγορούν για προχειρότητα. Η προχειρότητα μπορεί να υπάρξει πάνω στη δίψα να βγάλετε και από τη μύγα ξίγκι. Μπορεί να υπάρχει και αυτή η προχειρότητα και να τα μοντάρετε πιο έξυπνα. Εδώ λέει το εξής πράγμα στο σχέδιο νόμου, εδώ που βάλατε μέσα και τα φάρμακα: Οι συνταγές φαρμάκων ορισμένων ασφαλιστικών οργανισμών, η αξία των οποίων ξεπερνά τα 150 ευρώ αθροιστικά ανά μήνα, δεν εκτελούνται από το φαρμακοποιό, εφόσον δεν είναι θεωρημένες από το αρμόδιο όργανο του φορέα. Δηλαδή, κάποιο διοικητικό μηχανισμό του ασφαλιστικού ταμείου. Και λέει παρακάτω ότι οι αξονικές, οι μαγνητικές, οι τομογραφίες οστικής πυκνότητας καθορίζονται με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Καμιά ουρά θα έχετε; Θα σας πάρω τηλέφωνο, κι επειδή έχω και προσωπικό πρόβλημα - και καταλαβαίνετε δεν αναφέρομαι μόνο στον εαυτό μου, αλλά θα σας πω ένα παράδειγμα βγαλμένο από τον εαυτό μου: Παίρνω φάρμακα κάθε μήνα, για χρόνια πάθηση, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, πάνω από 150 ευρώ το μήνα. Ε, τι να κάνω; Να σας παίρνω τηλέφωνο; Και πρέπει να κάνω εξετάσεις. Θα σας παίρνω τηλέφωνο για να πάω να κάνω εξετάσεις οστικής πυκνότητας;

Και λέτε παρακάτω: Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί καθορίζουν ανώτατες τιμές για υλικά επεμβάσεων, οστικά μοσχεύματα, θεραπευτικά μέσα και προθέσεις, αναλώσιμα υλικά, υγειονομικά υλικά, καθώς και σκευάσματα ειδικής διατροφής. Και μέσα εδώ είναι και τα ειδικά φάρμακα για τους καρκινοπαθείς! Αυτό, λέει, θα ρυθμίζεται από κανονισμούς και από επιτροπές κ.λπ. Σοβαρά; Δηλαδή, ο ασφαλιστικός οργανισμός θα ανοίγει το ταμείο, που του το έχετε αδειάσει χρόνια, που δεν το επιχορηγείτε και θα πει "τι έχεις να κάνεις; Τεχνητό πόδι; 'Η Θέλεις να κάνεις ολική αρθροπλαστική; Εγώ τόσο τιμολογώ τα υλικά που θα σου βάλουν".

Ναι, αλλά τα υλικά τα τιμολογούν οι πολυεθνικές που τα παράγουν. Και τη διαφορά ανάμεσα στην πολυεθνική και τον ασφαλιστικό οργανισμό θα την πληρώνει ο ασφαλισμένος. Και μου λέτε τώρα ότι όλα αυτά τα μέτρα εξυπηρετούν τις ανάγκες; Και μιλάμε τώρα για πράγματα που δεν αφορούν έναν ή δυο. Αφορούν πολλούς ανθρώπους και ιδιαίτερα γυναίκες, που έχουμε τα περισσότερα μυοσκελετικά προβλήματα. Για να κάνουμε, δηλαδή, μια αξονική τομογραφία να πηγαίνουμε στον κύριο Λοβέρδο, να τον παίρνουμε τηλέφωνο "έχω να κάνω μια αξονική, υπόγραψέ μου".

Να σας κάνω και μια πρόταση για τα φάρμακα. Να γίνεται από το κράτος η προμήθεια των φαρμάκων, απευθείας από τα εργοστάσια παραγωγής, με εργοστασιακή τιμή και όχι χονδρική. Που αυτό θα σημαίνει χαμηλότερη τιμή, όσο περίπου είναι η συμμετοχή των ασφαλισμένων, 25% στα φάρμακα. Και, αν θέλετε, αφαιρέστε το 25% από τους ασφαλισμένους. Πηγαίνετε να τα αγοράσετε απευθείας από τα εργοστάσια, γενικές προμήθειες.

Η ηθική βρίσκεται στην οργάνωση και πάλη

Εδώ, δηλαδή, δε χωράει συζήτηση σ' αυτό το νομοσχέδιο. Τι να παρέμβουμε και να κάνουμε προτάσεις. Εχουμε κάνει δέκα χιλιάδες φορές. Εμείς τις προτάσεις θα τις κάνουμε πια στους δρόμους, στα λιμάνια, στα χωράφια και όπου υπάρχει αγωνιζόμενος λαός. Και με αυτήν την έννοια - και γι' αυτό ζήτησα το λόγο - αποχωρούμε από τη διαδικασία, καταψηφίζουμε συνολικά το νομοσχέδιο και κατ' άρθρο και όλα του τα άρθρα - δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί κανείς να ασχοληθεί με αυτό το νομοσχέδιο - και ο αγώνας κρίνεται στο μπλοκάρισμα της εφαρμογής αυτών των μέτρων, στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Εκεί κρίνεται και αφήστε την ενοχοποίηση των εργαζομένων.

Και να σας πω κάτι: Τους εργαζόμενους που ενοχοποιείτε, γιατί δέχονται τα επιδόματα, γιατί δέχονται αυτή τη ρουσφετολογία, γιατί παίρνουν μίζες, γιατί παίρνουν φακελάκια - τα ξέρουμε, υπάρχει και ένα σχετικά μεγάλο μέρος των εργαζομένων, όχι η πλειοψηφία, που κάνει αυτή τη δουλειά - οι διαφθορείς αυτών των συνειδήσεων βρίσκονται μέσα στην πολιτική εξουσία και στην εργοδοσία. Και εμείς δε θα τους εκδικηθούμε αυτούς τους εργαζόμενους, οι οποίοι σημειωτέων δε μας ψήφισαν και δε θα ψηφίσουν ποτέ ΚΚΕ και αν αύριο γίνει σοσιαλισμός θα τους έχουμε απέναντι κι ας είναι εργατοϋπάλληλοι, γιατί με διεφθαρμένη συνείδηση δεν μπορείς να καταλάβεις το κοινωνικό σύνολο και την αξία του συνόλου.

Εμείς, όμως, δε θα τους εκδικηθούμε, επειδή είναι ρουσφετολογημένοι και επειδή έχετε φθείρει συνειδήσεις. Τους βλέπουμε εργάτες, τους βλέπουμε υπαλλήλους, τους βλέπουμε μισθωτούς επιστήμονες και υπερασπιζόμαστε τα αντικειμενικά δικαιώματά τους.

Και να ξέρετε ότι ο καλύτερος εργαζόμενος είναι ο κομμουνιστής. Γιατί, αν ο κομμουνιστής στον ιδιωτικό τομέα δε δουλέψει και την ίδια ώρα απεργεί, θα τον "σουτάρουν" - με συγχωρείτε για την έκφραση - όχι για την απεργία, αλλά για τεμπελιά. Και ο εργαζόμενος ο οποίος έχει συνείδηση και της ευθύνης του απέναντι στο συνάδελφό του, που δεν μπορεί να κρύβεται και να αφήνει το συνάδελφό του να σηκώνει τη δουλειά, είναι αυτός ο οποίος οργανώνεται, συνδικαλίζεται, παλεύει, ψηφίζει ΚΚΕ, είναι ριζοσπάστης - και δεν λέω μόνο οι κομμουνιστές, σε καμία περίπτωση - είναι ο άνθρωπος ο οποίος παλεύει για μιαν άλλη κοινωνία, ο οποίος συγκρούεται με αυτήν την πολιτική.

Αυτός θα είναι εντάξει και στη δουλειά του. Δε θα πάρει φακελάκι, γιατί αν πάρει φακελάκι δεν έχει νόημα γι' αυτόν ο αγώνας. Λοιπόν, ας αφήσουμε την ηθικολογία απέναντι στους εργαζόμενους. Η ηθική βρίσκεται μέσα στην οργάνωση και στην πάλη. Εκεί θα χτυπηθούν και τέτοια φαινόμενα».

ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ
Νομοθετείτε για την ασφάλεια της εργοδοσίας

Στην ουσία των διατάξεων αναφέρθηκε στην τοποθέτησή της η βουλευτής του Κόμματος

Μπροστά στην Πρωτομαγιά, το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά αποτελεί μια ακόμη σημαντική αιτία που πρέπει να βγάλει χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους με το ΠΑΜΕ
Μπροστά στην Πρωτομαγιά, το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά αποτελεί μια ακόμη σημαντική αιτία που πρέπει να βγάλει χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους με το ΠΑΜΕ
«Το νομοσχέδιο έπρεπε να τιτλοφορείται "ευέλικτη εργατική τάξη που θα προσφέρει ασφάλεια στην αστική τάξη"», τόνισε η βουλευτής του ΚΚΕ Σοφία Καλαντίδου, σημειώνοντας πως «δίνει τη χαριστική βολή στη σταθερή εργασία. Τελειώνει μια βρώμικη δουλειά που ξεκίνησε χρόνια πριν».

Αναφερόμενη στην ουσία των διατάξεων για τις λεγόμενες ευέλικτες μορφές εργασίας, η βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε ότι «οι ευέλικτες σχέσεις που ανθούν δεν είναι μόνο ως προς το χρόνο, αλλά και ως προς τον τόπο, αλλά και ως προς την ειδικότητα», ενώ απευθυνόμενη προς την κυβέρνηση τόνισε πως «νομοθετείτε τη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς. Την κάνετε νόμιμη ουσιαστικά».

Οπως είπε, σήμερα «έχουμε 1 εκατομμύριο εργαζόμενους με ελαστικές μορφές εργασίας» και σε αυτήν «προσθέστε την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στους εργασιακούς χώρους», όπου προωθούνται αυτές οι μορφές, ενώ «ο εκβιασμός της απόλυσης είναι πάνω από το κεφάλι των εργαζομένων». Το νομοσχέδιο, σημείωσε η Σοφία Καλαντίδου, στοχεύει σε «μέτρα που μειώνουν το μισθολογικό κόστος, εντατικοποιούν την εργασία και την εκμετάλλευση» και παράλληλα διατηρούν έναν «εφεδρικό εργατικό στρατό κοντά στην παραγωγή».

Σχολιάζοντας τα άρθρα του νομοσχεδίου, η βουλευτής του ΚΚΕ έκανε λόγο για «συρραφή ήδη θεσπισμένων αντεργατικών νόμων, σε ακόμα πιο αντεργατικό πνεύμα», σημειώνοντας ότι διατηρείται η ενοικίαση εργαζομένων και «οι εργολαβίες μένουν στο απυρόβλητο». Θύμισε ότι «υπάρχουν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που δουλεύουν με συμβάσεις δίμηνες», την ίδια στιγμή που «τα μπλοκάκια απαλλάσσουν τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές».

Η βουλευτής του Κόμματος υπογράμμισε ότι «αυτό το νομοσχέδιο ενισχύει κυνικά τον εκβιασμό της εργοδοσίας για τις ευέλικτες μορφές εργασίας», αφού προβλέπει πως αντί για καταγγελία ο εργοδότης μπορεί να επιβάλει την εκ περιτροπής εργασία και αναρωτήθηκε: «Πού τον είδατε τον εργαζόμενο με πλήρη δουλειά να θέλει να γίνει ωρομίσθιος;». Σχολιάζοντας τη διάταξη για την έκτη ημέρα εργασίας, σημείωσε πως με αυτή η κυβέρνηση «καταργεί το 5ήμερο, καταργεί την εβδομαδιαία ανάπαυση όλων των ξενοδοχοϋπαλλήλων» και «το ίδιο κάνετε και με την κατάτμηση της αδείας», ενώ «το νομοσχέδιο κάνει και ένα μεγάλο δώρο στους ξενοδόχους».

Στήριξη στις επιχειρήσεις, κοροϊδία στους εργαζόμενους

Από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Το νομοσχέδιο είναι εκτός πραγματικότητας, σημείωσε ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γεώργιος Κοντογιάννης, ζητώντας, όμως, ουσιαστικά περισσότερα μέτρα ενίσχυσης των εργοδοτών και κίνητρα για τη μερική απασχόληση. Αναφερόμενος στο «μηχανισμό στήριξης», υποστήριξε ότι «η τρόικα έχει θέσει στο τραπέζι το σύνολο των εργασιακών σχέσεων», «οι εγγυήσεις ακούγονται σαν κακόγουστη φάρσα», προσθέτοντας ότι «ίσως αναγκαστείτε σύντομα να υπογράψετε την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων».

Οπως είπε, «το ΠΑΣΟΚ θεσμοθέτησε την ενοικίαση εργαζομένων στο οποίο δεν δίνει λύση με το νομοσχέδιο», ενώ «θέτει σε καθεστώς γενικευμένης ανασφάλειας όλους τους εργαζόμενους», αφού «θα αποθαρρύνει τις προσλήψεις, μια και τα περισσότερα από όσα προτείνει δεν ενισχύουν την αγορά». Κατηγόρησε δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, για τα ίδια τα οποία και αυτή νομοθέτησε και εφάρμοσε στη διάρκεια της δικής της διακυβέρνησης.

Τάχθηκε, ακόμα, ευθέως υπέρ της ενίσχυσης της μερικής απασχόλησης, ανέφερε ότι «ο επιχειρηματίας αντί να προσλάβει μερικώς απασχολούμενους οδηγείται στο να δίνει απλά υπερωρίες». Τέλος, σημείωσε ότι «θα υπερψηφίσουμε τα άρθρα που αφορούν την λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων», αφού «οι διατάξεις είχαν προετοιμαστεί από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας».

Για ρυθμίσεις που δεν ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να κάνουν προσλήψεις άσκησε κριτική και ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Α. Κολοκοτρώνης, υποστηρίζοντας ότι «δεν υπάρχει ευελιξία στην διαμόρφωση των όρων απασχόλησης». Παράλληλα, ρίχνοντας το δηλητήριο του κόμματός του ενάντια στους μετανάστες, υποστήριξε ότι «η κυβέρνηση δεν θέτει όριο στην μετανάστευση, ούτε βάζει ποσόστωση» στους αλλοδαπούς που εργάζονται στις επιχειρήσεις. Ωμό αντικομμουνισμό έκανε στην παρέμβασή του ο Α. Γεωργιάδης (βλέπε σελ. 6 - 7).

Το νομοσχέδιο καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον εισηγητή του Μιχάλη Κριτσωτάκη να ζητά από την κυβέρνηση «να πει όχι στους επικυρίαρχους του ΔΝΤ», αφού με το νομοσχέδιο «ανατρέπονται κατακτήσεις δεκαετιών» και «αυτό που κυριαρχεί είναι η απορρύθμιση», καθώς και η «μειωμένη προστασία». Πρότεινε την «αναζήτηση τρόπων αυξημένης προστασίας του αδύναμου πόλου δηλαδή των εργασιακών σχέσεων», υποστηρίζοντας ότι στο διάλογο που προηγήθηκε «απορρίφθηκαν οι προτάσεις της εργατικής πλευράς».

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Κάνει το άσπρο μαύρο για τις ανατροπές

Ο υπουργός Εργασίας υπερασπίστηκε τα φιλεργοδοτικά μέτρα σαν «αναγκαία» για να βγει η χώρα από την κρίση

Ως προϋπόθεση για τη «σωτηρία της πατρίδας» παρουσίασε τα αντιλαϊκά μέτρα που προβλέπονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Απασχόλησης, ο υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «επειδή η χώρα κατέληξε εδώ με έλλειμμα του 2009, 13,6% έπρεπε κάτι να γίνει» υποστηρίζοντας πως «αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα» και αυτό «εάν συνδυαστεί με την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας και αν εφαρμοστεί με μια πολύ λελογισμένη διαχείριση των δημοσίων δαπανών και ένα ισχυρό πρόγραμμα ανάπτυξης».

Οπως τόνισε, σήμερα «είμαστε υποχρεωμένοι να διαπραγματευθούμε πτυχές όσων προβλέπει ο μηχανισμός στήριξης» προσθέτοντας ότι «ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο υπάρχει χώρος πολύς». Αναφερόμενος στις επισκέψεις των κλιμακίων της ΕΕ και του ΔΝΤ, επισήμανε πως «η μεικτή επιτροπή ήθελε να συζητήσουμε όλο το εργατικό δίκαιο της μεταπολίτευσης».

Υπερασπίστηκε τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και την απαλλαγή των εργοδοτών από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, λέγοντας ότι «προωθούμε προγράμματα στήριξης της πρόσληψης νέων εργαζομένων», ενώ θέλοντας να ξεφύγει από την τεκμηριωμένη κριτική του ΚΚΕ, ισχυρίστηκε πως «εύκολο είναι κανείς να σε μέμφεται αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος σωτηρίας».

Ο υπουργός επιχείρησε να δικαιολογήσει την περικοπή που επιβάλλεται στις παροχές Υγείας και στα φάρμακα, μέσα από τις αλλαγές στη διαδικασία έγκρισης των εξετάσεων από τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και της φαρμακευτικής δαπάνης και οχυρώθηκε πίσω από τον ισχυρισμό ότι «έχει παροξυνθεί η συναλλαγή και η σπατάλη» και «τα νοσοκομεία παραπέμπουν σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα επειδή είναι χαλασμένα τα μηχανήματά τους».

Σημείωσε ότι οι διαδικασίες που προτείνει το νομοσχέδιο, είναι «γραφειοκρατικές αλλά χρήσιμες μορφές ελέγχου» που θα διατηρηθούν μέχρι να ολοκληρωθεί η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Βέβαια, στην πράξη αυτές οι «γραφειοκρατικές μορφές ελέγχου» δε θα οδηγήσουν στον περιορισμό της όποιας σπατάλης, αλλά σε περικοπές σε βάρος των ασφαλισμένων, ενώ οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στον κλάδο της Υγείας θα συνεχίσουν απρόσκοπτα την κερδοφορία τους.

Με παντιέρα την ευελιξία

Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Χρ. Πρωτόπαππας παραδέχθηκε ότι το νομοθέτημα εντάσσεται στο σύνολο των μέτρων της κυβέρνησης στη σημερινή συγκυρία και έκανε λόγο για «εθνική προσπάθεια που θα μετατρέψει το πρόβλημα σε ευκαιρία». Επίσης, ότι «θα χρειαστούν άμεσα μεγάλες τομές και επώδυνα μέτρα».

Για τα άρθρα που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις υποστήριξε πως το νομοθέτημα «δεν προχωράει σε ριζικές τροποποιήσεις της εργατικής νομοθεσίας» αλλά πραγματοποιεί ένα «συνδυασμό ευελιξίας των επιχειρήσεων με την ασφάλεια του εργαζόμενου» και διασφαλίζει την «τήρηση των νόμων και των συμβάσεων στην αγορά εργασίας».

Οπως είπε, «οι ανεξέλεγκτες ευελιξίες κυριαρχούν παντού και δημιουργούν ανασφάλεια στον εργαζόμενο» και οι «αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν με τύπους προστασίας που δεν αντιστοιχούν στις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις», στηρίζοντας ουσιαστικά το καθεστώς της ευελιξίας σε βάρος της σταθερής εργασίας που το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να υπονομεύσει παραπέρα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ