Μα - λένε ακόμη - τι άλλο μπορεί να σημαίνει το κατηγορηματικό «όχι» στο «σχέδιο Ανάν», παρά την απόρριψη της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας. Και θα είχαν δίκιο, πράγματι, εάν το διαβόητο «σχέδιο» καθιέρωνε τέτοιες αρχές. Κάθε άλλο, όμως, έκανε και κάνει. Το αντίθετο, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά κρατικό μόρφωμα συγκεκαλυμμένης συνομοσπονδίας και μετατροπής της Κύπρου σε προτεκτοράτο. Γι' αυτό και εισέπραξε την άρνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων.
Αφού δεν μπόρεσαν - ή δεν τόλμησαν - για βδομάδες τώρα, να διαμορφώσουν και να δώσουν στη δημοσιότητα την όποια θέση τους, για το διαβόητο «σχέδιο Ανάν», τελικά, συνεδρίασαν στις 24 Απρίλη, την ίδια μέρα δηλαδή του δημοψηφίσματος και είπαν πολλά και διάφορα για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, αλλά τίποτε και πάλι για την ...ταμπακέρα. Ο λόγος, για το ΚΣ της ΚΕΔΑ, που «ασχολήθηκε με τις εξελίξεις στο Κυπριακό», δίνοντας στη δημοσιότητα και δελτίο Τύπου, όπου, όμως, ούτε καν αναφέρονται οι λέξεις «σχέδιο Ανάν».
Κατά τ' άλλα - όπως σημειώνουν στην ανακοίνωση - εκτίμησαν τις εξελίξεις «με κοινωνικοταξικά, αριστερά κριτήρια και παίρνοντας υπόψη ότι η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος»...
Το 1997 έγινε η πρώτη ρύθμιση των χρεών των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές και αφορούσε χρέη ύψους 200 δισεκ. δρχ. Η δεύτερη έγινε το Μάη του 2002, για χρέη ύψους 355 δισεκ. δρχ. Και τώρα, ο νέος υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, μιλά για ήδη υπάρχοντα χρέη ύψους πλέον των 2 δισεκ. ευρώ (περίπου 700 δισεκ. δρχ.), τα οποία, μάλιστα, αυξάνονται με ρυθμό 200 εκατ. ευρώ ανά τρίμηνο. Και, βέβαια, καλούνται και πάλι οι εργαζόμενοι να πληρώσουν τα «σπασμένα», μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
Με άλλα λόγια, η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και, μάλιστα, με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Και η βασική αιτία του προβλήματος δε βρίσκεται στην κακοδιαχείριση της προηγούμενης κυβέρνησης, όπως είπε ο κ. Αλογοσκούφης, χωρίς να υποτιμούμε και την πλευρά αυτή. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στη συστηματική υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό (τα τελευταία χρόνια η κρατική επιχορήγηση έχει περιοριστεί στο 3,2% έως 4,2% των εσόδων των νοσοκομείων) και στη γενίκευση της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας, η οποία - μαζί με το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» - έχει μετατρέψει τα νοσοκομεία σε «χρυσοφόρα» κανάλια διοχέτευσης τεραστίων κερδών στις κάθε λογής ιδιωτικές επιχειρήσεις (βιομηχανίες, προμηθευτές, κλπ).
Βέβαια, υπάρχουν κι αυτοί, οι οποίοι επιχειρούν να ρίξουν τις ευθύνες των χρεών των νοσοκομείων στα ασφαλιστικά Ταμεία, επειδή τα τελευταία εμφανίζονται να χρωστούν στα πρώτα 1,3 δισ. ευρώ (με πρώτο τον ΟΓΑ: 900 εκατ. και δεύτερο το ΝΑΤ). Λες και δε θα βαρύνει τους εργαζόμενους και πάλι το ενδεχόμενο να πληρώσουν ακόμη ακριβότερα τις νοσοκομειακές υπηρεσίες τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Σώνει και καλά, δηλαδή, να μείνουν στο απυρόβλητο τα τεράστια και συνεχώς αυξανόμενα κέρδη που αποκομίζουν οι κεφαλαιοκράτες από το χώρο της Υγείας. Σώνει και καλά, να μείνει στο σκοτάδι το γεγονός πως είναι απολύτως ρεαλιστική και δυνατή η παροχή δωρεάν και πολύ καλής ποιότητας υπηρεσιών Υγείας σε όλο το λαό και το συνολικό κόστος να είναι αρκετά έως πολύ μικρότερο από το σημερινό. Λες και είναι μονόδρομος και... αναπόφευκτο κακό η χτεσινή του ΠΑΣΟΚ και η σημερινή της ΝΔ, ίδια στην ουσία της, πολιτική της εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου, των «νόμων της αγοράς» και της εμπορευματοποίησης των πάντων, μαζί και της Υγείας.
Ας τα πάρουν όλ' αυτά υπόψη τους οι εργαζόμενοι κι ας κανονίσουν την πορεία τους, τόσο στις επικείμενες ευρωεκλογές, όσο και γενικότερα.
Μετά θα διορίσει όλους τους συμβασιούχους του Δημοσίου, όπως μας λέει, μετά θα καταργήσει παρακρατήσεις σε βάρος των συνταξιούχων, μετά θα ρυθμίσει το θέμα των πανωτοκιών. Ολα μετά...
Μόνο που - ως γνωστόν - «μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται» και ας ακρωτηριαστούν όσες φορές θέλουν οι γνωστοί «κοψοχέρηδες».
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ δε βάζουν μυαλό με τίποτε! Δε φτάνει που εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα με τη στάση τους στο Κυπριακό, μιλάνε κι από πάνω και μάλιστα επιθετικά. Οπου σταθούν κι όπου βρεθούν καταγγέλλουν όσους δεν αναγνωρίζουν την υπευθυνότητά τους.
Αντί να ακολουθήσουν πιστά τη λογική της «πάπιας» (δηλαδή να «κάνουν την πάπια», όπως κάνει ο Συνασπισμός, που συνταυτίστηκε με τη λογική τους), θέλουν και τα ρέστα.
Αλλά τι να πει κανείς όταν ο αρχηγός τους, ο Γιώργος Παπανδρέου, τώρα διαβλέπει διχοτόμηση της Κύπρου και μάλιστα στο επόμενο διάστημα. Στο «σχέδιο Ανάν», που «έβγαζε μάτι» η επιβαλλόμενη ευρωδιχοτόμηση, του ήταν αδύνατο να τη διακρίνει.
ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ στο μεταξυ, έκλεισε το «μαγαζί» του ο Αλβάρο Ντε Σότο και άνοιξε άλλο ο Γκίντερ Φερχόιγκεν. Μόνο που αυτός προτιμά τα Κατεχόμενα, προκειμένου να «διασφαλίσει την ομαλή ροή των κοινοτικών κονδυλίων», όπως λέει.
Εχουμε άλλωστε πείρα στο παρελθόν για το πώς χρησιμοποιήθηκαν τέτοια ευρωκονδύλια στην πρώην Γιουγκοσλαβία και σε άλλες περιοχές της Βαλκανικής: Προκειμένου να ελεγχθούν οι πολιτικές εξελίξεις και η κοινή γνώμη.
Με άλλα λόγια, όχι μόνο διαστρεβλώνουν συνειδητά και κατάφωρα τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά και θεωρούν την κατηγορηματική αντίθεσή του στον «ευρω-συνεταιρισμό» των κεφαλαιοκρατών, ως «αντιευρωπαϊσμό». Αυτές είναι οι συνέπειες της υποταγής στον ευρωμονόδρομο...
Ορισμένοι, απ' ό,τι φαίνεται - τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ελλάδα - είτε είναι απολύτως αμετανόητοι, είτε δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος και την ένταση του βροντερού «Οχι» των Ελληνοκυπρίων και, μιλώντας για «δεύτερη ευκαιρία», θέλουν σώνει και καλά, να ξαναφέρουν μπροστά στους τελευταίους το καταδικασμένο απερίφραστα «σχέδιο Ανάν» και, μάλιστα, μέχρι το τέλος του χρόνου. Και δε μένουν σ' αυτό μόνο. Αρχισαν και την καλλιέργεια των ανάλογων ...προϋποθέσεων. Επιχειρούν, για παράδειγμα, την πλαγιοκόπηση και διάσπαση του κυβερνητικού συνασπισμού στην Κύπρο, ρίχνουν βολές κατά του Κύπριου Προέδρου, Τ. Παπαδόπουλου, θεωρώντας τον ως το βασικό εμπόδιο στα σχέδιά τους, προσπαθούν να μειώσουν τη σημασία και την εμβέλεια της ετυμηγορίας των Ελληνοκυπρίων, ενώ, δεν παύουν ούτε στιγμή να κινδυνολογούν, για τον επερχόμενο όλεθρο, ως αναπόφευκτης συνέπειας του «Οχι».
Ισως, οι προαναφερόμενοι να έχουν ξεχάσει ότι στις 13 Ιούνη ξαναστήνονται οι κάλπες, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Εμείς, πάντως, ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι και οι δύο λαοί πρέπει να τους ανταμείψουν ανάλογα...
Μετά την αναγκαστική αποχώρηση του στρατού ορισμένων εκ της διαβόητης «συμμαχίας των προθύμων», αρχίζουν, τώρα, να σκέφτονται την αποχώρηση από το κατεχόμενο Ιράκ και μερικές από τις μεγάλες πολυεθνικές, που ακολούθησαν τους «Ράμπο» στην εισβολή, με σκοπό ν' αρπάξουν και να μοιραστούν τη «λεία» του πολέμου. Από τους πρώτους επιχειρηματικούς κολοσσούς που φαίνονται έτοιμοι να «την κάνουν με ελαφριά πηδηματάκια», είναι η αμερικάνικη «Τζένεραλ Ελέκτρικ» και η γερμανική «Ζίμενς». Η πρώτη φέρεται να έχει κλείσει συμβόλαια ύψους 450 εκατομμυρίων δολαρίων για το 2003, ενώ η δεύτερη έχει αναλάβει την αποκατάσταση και τη διανομή του ηλεκτρικού ρεύματος σ' όλο το Ιράκ. Και μπορεί, μεν, να πρόκειται για «απειλές» που στοχεύουν να εκβιάσουν για μεγαλύτερο μερίδιο της «λείας», αλλά, ούτως ή άλλως, η συνεχώς αυξανόμενη και εντεινόμενη ιρακινή αντίσταση έχει προκαλέσει ανησυχία και φόβο σε πολλούς. Βεβαίως, οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών δεν ενδιαφέρονται για τις ζωές των εργαζομένων τους, που μπορεί ν' απειλούνται από την αντιστασιακή ή και την προβοκατόρικη δράση - προκειμένου να κρατήσουν τα κέρδη τους δε θα δίσταζαν να θυσιάσουν μερικούς - νοιάζονται, όμως, για τυχόν μεγάλες ζημιές, που μπορεί να προκληθούν στις εγκαταστάσεις τους και στα άλλα μέσα παραγωγής που χρησιμοποιούν...
Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά, που αρκετά εγχώρια - και όχι μόνο... - Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, εμφανίζοντάς τη με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω. Το ίδιο συμβαίνει και τις μέρες αυτές, με τα ταυτόχρονα δημοψηφίσματα στην Κύπρο. Εμφανίζεται το πλειοψηφικό «ναι» στο ψευτοκράτος, ως αδιαμφισβήτητη απόδειξη της θέλησης των Τουρκοκυπρίων για την επανένωση της νήσου. Μακάρι να ήταν έτσι. Η εκτίμηση αυτή, όμως, δεν επαληθεύεται από τα αποτελέσματα των έξιτ πολ, όπου μόνο το 26% όσων Τουρκοκυπρίων ψήφισαν «ναι» ξεκινούσαν απ' αυτή την αφετηρία. Ούτε συνάγεται από τη στάση των ηγεσιών των τουρκοκυπριακών κομμάτων. Ο κ. Ακιντζι, για παράδειγμα, ηγέτης του κόμματος «Ειρήνη και Δικαιοσύνη», που θεωρείται ως ο πλέον προοδευτικός, πιστεύει πως το «σχέδιο Ανάν» είναι απολύτως ισορροπημένο και δε λέει ούτε λέξη, για την ύπαρξη ξένων στρατευμάτων και βάσεων, το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων και το δικαίωμα μονομερούς επέμβασής τους, τις διχαστικές πρόνοιες του σχεδίου κλπ., κλπ. Με άλλα λόγια, στα όσα η Αγκυρα και οι Αμερικανοβρετανοί ήθελαν, σώνει και καλά, να υπάρχουν στο «σχέδιο Ανάν».
Ας μην καλλιεργούν, επομένως, λαθεμένες - τουλάχιστον - εντυπώσεις μια σειρά ΜΜΕ και διάφοροι αναλυτές της κακιάς ώρας. Πολύ περισσότερο, επειδή η δίκαιη και βιώσιμη λύση μπορεί να υπάρξει μόνο στη βάση μιας ανεξάρτητης και χωρίς «προστάτες» διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ο λαός της Παλαιστίνης έχει βρεθεί στις ιμπεριαλιστικές συμπληγάδες, που ενώνονται και συγκρούονται ταυτόχρονα, για να τον υποτάξουν και να περάσουν από πάνω του όλα τα άλλα σχέδια. Ουσιαστικά, αυτή είναι η κατάσταση για κάθε λαό στον πλανήτη. Γι' αυτό ο αγώνας των Παλαιστινίων αφορά τους λαούς όλου του κόσμου. Ηττα ή, ακόμα, και καθυστέρηση του ιμπεριαλισμού στην Παλαιστίνη είναι ΝΙΚΗ για τους λαούς όλου του κόσμου...
Αν πάλι κάποιο σχέδιο
σκαρώσουν οι μεγάλοι
για να πουλήσουν στο νησί
γουρούνι στο τσουβάλι,
εκεί πάλι να πράξετε,
όπως προχτές, τα ίδια
και ρίξτε και το νέο τους
έκτρωμα στα σκουπίδια!
***
Αν πάλι κάποιο εξάμβλωμα
σας εμφανίσει η Δύση
ώστε να γίνει το νησί
προτεκτοράτο κτήση,
εσείς να αποφύγετε
ξανά τη νέα απόχη,
σαν και προχτές φωνάζοντας
«όχι» και πάλι «όχι»!