«Η Τουρκία χτίζει παράνομους, χάρτινους πύργους», σχολίασε το ελληνικό ΥΠΕΞ αναφορικά με την επιστολή της Τουρκίας στον ΟΗΕ για τις θαλάσσιες ζώνες και επανέλαβε ότι «η εμμονή στην παραβατικότητα, με ή χωρίς χάρτες, δεν δημιουργεί δίκαιο, ούτε δικαιώματα. Και βεβαίως απαντάται καταλλήλως». Αλήθεια, η «κατάλληλη» απάντηση στην κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας είναι η κάλυψη στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που πραγματοποιεί η Τουρκία σε μια τρίτη χώρα, εν προκειμένω στη Συρία, όπως κάνουν ΝΑΤΟ και ΕΕ, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση; 'Η μήπως οι κοινές ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, που το ΝΑΤΟ θεωρεί «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» και δεν αναγνωρίζει σύνορα; Είτε «χάρτινα» είτε «πήλινα» είτε όπως αλλιώς βαφτιστούν τα τετελεσμένα που διαμορφώνει βήμα βήμα η τουρκική αστική τάξη, επιδιώκοντας γενναίο μερτικό από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής, το γεγονός είναι πως οι απαράδεκτες διεκδικήσεις έχουν τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που «ζεσταίνουν την πλάτη» της Τουρκίας για να την κρατήσουν στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο. Φυσικά, οι σφραγίδες αυτές δεν μπαίνουν χωρίς τη συμφωνία των ελληνικών κυβερνήσεων, τζογάροντας έτσι την τύχη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας για τα συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου. Το ψευδοεπιχείρημα της «αδύνατης» και «απομονωμένης» Αγκυρας, μπροστά στη στήριξη των «ισχυρών συμμάχων» και «εταίρων» της Ελλάδας, έχει καταρρεύσει από τις ίδιες τις εξελίξεις και δεν ανασταίνεται, όσες φορές και αν το επαναλαμβάνουν τα κυβερνητικά στελέχη.

Την ώρα που τα αστικά επιτελεία «κρώζουν» όπου σταθούν κι όπου βρεθούν πόσο χειρότερα θα ήταν τάχα τα πράγματα με τον κορονοϊό αν η αστική τάξη δεν συμμετείχε στην ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ, και πόσα «μαθήματα αλληλεγγύης» μοιράζει τάχα η δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουν όλοι οι «εταίροι», οι σφοδρές αντιθέσεις που εκδηλώθηκαν ξανά μέσα στη βδομάδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για το πώς θα μοιραστούν οι «ευκαιρίες» και οι «ζημιές» που συνεπάγεται η πανδημία για τους επιχειρηματικούς ομίλους των κρατών - μελών, είναι και πάλι αποκαλυπτικές. Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι, όπως κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, η ΕΕ θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστική για τους λαούς, ότι η μόνη «αλληλεγγύη» που μπορεί να δείξουν οι καπιταλιστές είναι αυτή για την κοινή τους επίθεση ενάντια στους λαούς και τα δικαιώματά τους. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι οι λαοί τίποτα δεν έχουν να περιμένουν και από τις αγιάτρευτες αντιθέσεις των καπιταλιστών, αφού και οι υπερασπιστές των «πιστοληπτικών γραμμών» και οι θιασώτες των «κορονομολόγων» έχουν ως κοινή συνισταμένη ότι ο λογαριασμός θα σταλεί στους λαούς, με νέα μνημόνια και σαρωτικά αντιλαϊκά μέτρα, όπως αυτά που παίρνονται και στην Ελλάδα με τις περίφημες ΠΝΠ. Και αυτό είναι ένα ακόμα συμπέρασμα που πρέπει να αξιοποιήσουν οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρα, δυναμώνοντας τη μεταξύ τους αλληλεγγύη και την κοινή πάλη που τώρα ξεκινά, για να μην πληρώσουν εκείνοι τα «σπασμένα», αλλά να αντεπιτεθούν για τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Οργή και αγανάκτηση προκαλούν τα δωράκια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από την κυβέρνηση στους ιδιώτες κλινικάρχες ως «ενοίκιο» για τις ΜΕΘ, όπως και για τα εκατοντάδες ευρώ που κερδίζουν τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα από τα τεστ για τον κορονοϊό, στέλνοντας μάλιστα τα δείγματά τους στις κρατικές υποδομές! Ακόμα περισσότερο όμως εξοργίζουν οι «εξηγήσεις» που δίνει η κυβέρνηση, καλώντας το λαό να πει κι ευχαριστώ που τον χαρατσώνει για να επιδοτεί τους ιδιώτες. Οπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, «το πραγματικό κόστος μιας ΜΕΘ ξεπερνά τα 2.000 ευρώ ημερησίως...», οπότε «με αυτόν τον τρόπο (δηλαδή με τις αποζημιώσεις στους κλινικάρχες) εξασφαλίσαμε ότι οι συμπολίτες μας θα έχουν πρόσβαση στην αναγκαία περίθαλψη χωρίς καμιά χρηματική επιβάρυνση για τους ίδιους...». Ξεκαθάρισε μάλιστα ότι «όταν οι ιδιωτικές ΜΕΘ επιτάσσονται, αποζημιώνονται οι ιδιώτες». Και μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να βρήκε άλλον έναν λόγο για να ...«λογαριαστεί μετά» με την κυβέρνηση, όμως η κριτική του εξαντλήθηκε στο ύψος της αποζημίωσης, λέγοντας μάλιστα ότι «λόγω της μείωσης του τζίρου» των επιχειρηματιών της Υγείας, «θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μια μικρή αύξηση στο ημερήσιο νοσήλιο ΜΕΘ»! Μπετοναρισμένοι όλοι στη λογική «κόστους - οφέλους», λοιπόν, και με το βλέμμα στραμμένο όχι στην υγεία του λαού, αλλά στις τσέπες των εμπόρων της Υγείας, συνολικά των επιχειρηματικών ομίλων. Αν κάτι μπορεί σήμερα να στηρίξει την προστασία του λαού, δεν είναι οι νέοι μποναμάδες στους επιχειρηματίες της Υγείας, που συν τοις άλλοις «ξεσκίζουν» τους εργαζομένους τους αυτές τις δύσκολες μέρες, αλλά η επίταξη του ιδιωτικού τομέα, μαζί με τη γενναία κρατική χρηματοδότηση για προσλήψεις και λειτουργία περισσότερων ΜΕΘ.

1868 Γεννιέται ο Μαξίμ Γκόρκι.

1871 Η Κομμούνα του Παρισιού. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η κρατική εξουσία πέρασε, αν και για σύντομο χρονικό διάστημα, στα χέρια του προλεταριάτου, της πιο πρωτοπόρας, της μοναδικής μέχρι το τέλος επαναστατικής τάξης της καπιταλιστικής κοινωνίας.

1939 Τα φασιστικά στρατεύματα του Φράνκο μπαίνουν στη Μαδρίτη.

1948 Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, που ήταν ζωσμένο μέσα - έξω από αστυνομικούς και χαφιέδες, ξεκινά τις εργασίες του το 9ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

1950 Πεθαίνει ο Μητροπολίτης Χίου Ιωακείμ, που την περίοδο της Κατοχής συντάχθηκε με το ΕΑΜ. Για τη στάση του αυτή η Ιερά Σύνοδος τον καθαίρεσε.

1964 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Φώτης Αγγουλές.

1965 Ξεκινά το 1ο - ιδρυτικό - Συνέδριο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (28/3 - 1/4/1965).

1969 Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης με ανακοίνωση που μοίρασε στους ξένους δημοσιογράφους καταδικάζει το δικτατορικό καθεστώς της χούντας.

1553 Γεννιέται ο Κρητικός ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος.

1823 Συνέρχεται στο Αστρος Κυνουρίας η Β' Εθνική Συνέλευση, η οποία εκλέγει ως πρόεδρο του Εκτελεστικού τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ορίζει ως έδρα διοίκησης την Τρίπολη και κλείνει τις εργασίες της στις 18 Απρίλη με τη «Διακήρυξη για την πολιτική των Ελλήνων ύπαρξιν και ανεξαρτησία».

1864 Υπογράφεται μεταξύ Ελλάδας, Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας η Συνθήκη με την οποία τα Επτάνησα περιήλθαν από τη Βρετανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα.

1870 Γεννιέται ο Παύλος Μελάς, στρατιωτικός, από τους οργανωτές του Μακεδονικού Αγώνα.

1920 Συνέρχεται το 9ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπολσεβίκων), το οποίο καθόρισε τα άμεσα οικονομικά καθήκοντα της σοβιετικής χώρας και τόνισε την ανάγκη της συμμετοχής των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην οικονομική ανοικοδόμηση.

1929 Η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου υποβάλλει για συζήτηση στη Βουλή το σχέδιο του νόμου «Για την υπεράσπιση του κοινωνικού καθεστώτος», το περιβόητο Ιδιώνυμο.

1966 Αρχίζει τις εργασίες του το 23ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης (29/3 - 8/4/1966). Το Συνέδριο αυτό δρομολόγησε μια σειρά μεταρρυθμίσεων στο επίπεδο της οικονομίας. Με τις αγοραίες μεταρρυθμίσεις, με την απόσπαση της σοσιαλιστικής παραγωγικής μονάδας από τον κεντρικό σχεδιασμό, αποδυναμώθηκε ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Δημιουργήθηκε η δυνατότητα παραβίασης της κατανομής «ανάλογα με την εργασία».

1967 Πεθαίνει ο Γερμανός συνθέτης Καρλ Ορφ.

2005 Πεθαίνει ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης.

2011 Πεθαίνει ο θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης.