Το σχετικό δελτίο Τύπου συμπληρώνει ότι ο επίτροπος της ΕΕ «αναγνώρισε τη σημασία της συνεργασίας και συμμετοχής αυτών (σ.σ. των κοινωνικών εταίρων) μέσω της διαβούλευσης και του κοινωνικού διαλόγου, τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε εθνικό επίπεδο, με σεβασμό στις πρακτικές και τις παραδόσεις κάθε κράτους - μέλους» και, «τέλος, ο επίτροπος διαβεβαίωσε ότι η Κομισιόν θα συνεχίσει να καταβάλλει εντατικές προσπάθειες για την περαιτέρω και ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων».
Τέτοια είναι η έγνοια του κεφαλαίου, των επιτελείων και συνολικά των υπηρετών του για την επιτυχία των «κοινωνικών διαλόγων», αναγνωρίζοντας πόσο πολύτιμο είναι αυτό το εργαλείο για την εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης. Μόνοι τους ομολογούν πού οφείλεται η οργή που ξεσηκώνει η στάση του ταξικού κινήματος: Φοβούνται όχι απλά ότι θα ξεσκεπαστούν, αλλά και ότι θα χάσουν τον έλεγχο...
«Οι απαντήσεις στα προβλήματα που αναδείχθηκαν λόγω της κλιματικής αλλαγής, έχουν παραμείνει προσδεμένες σε αδύναμες λύσεις και ακόμη χειρότερα σχέδια εφαρμογής (...) Η κυρίαρχη σύλληψη της βιώσιμης ανάπτυξης βασίζεται σε δύο προφανή ψεύδη: Δε λαμβάνονται υπ' όψιν οι εξωτερικότητες που προκαλούνται από τις οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Η ανάθεση της ευθύνης επιστροφής σε βιώσιμες συμπεριφορές σε κάθε πολίτη συγκεκριμένα, αναδεικνύει καθέναν από εμάς ως μόνο υπεύθυνο (...) Ωστόσο, έτσι δεν επερωτούνται τα μοντέλα παραγωγής και η παντελώς μη-βιώσιμη κατανάλωση των καπιταλιστικών κοινωνιών (...) Δεν μπορούμε να μιλάμε για τη βιωσιμότητα των πόρων και του περιβάλλοντος, χωρίς να λαμβάνουμε υπ' όψιν τις διάφορες κοινωνικές μορφές κατανομής αυτών των πόρων. Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων ως κοινωνικά προβλήματα, προϋποθέτει την ενσωμάτωση της κοινωνικής και αναδιανεμητικής δικαιοσύνης. Η πρόκληση και διατήρηση των περιβαλλοντικών και υγειονομικών ανισοτήτων είναι κυρίως αποτέλεσμα των κοινωνικών δυναμικών της άνισης διανομής των πόρων και των άνισων σχέσεων εξουσίας»...
Φιλοσοφίες της ντουλάπας; Αμπελοφιλοσοφίες; Βαρύγδουπες λέξεις και έννοιες ατάκτως ερριμμένες; Θέλει κάτι να πει ή μήπως ακριβώς δε θέλει να πει τίποτα; Ο,τι κι αν γράψουμε εμείς πιστεύουμε ότι το απόσπασμα απ' τη Διακήρυξη του «Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς» για την κλιματική αλλαγή εν όψει της Συνόδου της Κοπεγχάγης, τα λέει όλα από μόνο του, χωρίς επί της ουσίας να λέει τίποτα.
Παράγινε για μια ακόμα εκλογική διαδικασία το κακό με τα μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα και τις ενοχλήσεις σε ανθρώπους που καμιά σχέση δεν έχουν με τη ΝΔ να πάνε να ψηφίσουν αύριο, Κυριακή, στις εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού, ή να συμμετάσχουν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις των υποψηφίων. Εταιρείες τηλεφωνούν αδιακρίτως σε σπίτια και λένε πως τα ονόματα των ενοίκων τους βρίσκονται σε λίστες μελών της ΝΔ! `Η στέλνουν τηλεφωνικές προσκλήσεις για τις συγκεντρώσεις τους σε άσχετα νούμερα. Μάρτυρες τόσο της μιας, όσο και της άλλης μεθόδου ψαρέματος ψήφων έγιναν στελέχη και μέλη του ΚΚΕ. Ξέρουμε ότι η πρεμούρα τους να μαζέψουν κουκιά είναι μεγάλη. Οπως και η προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν συνείδηση στο λαό ότι η εκλογή αρχηγών από τη βάση είναι το «απαύγασμα της δημοκρατίας τους». Αλλά ο βομβαρδισμός με μηνύματα και τηλέφωνα έχει ξεπεράσει κάθε όριο, όπως είχε γίνει προηγούμενα και με το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο, θυμίζουμε, στις πρόσφατες εκλογές, έστελνε ονομαστικές επιστολές για την επιβεβαίωση της εγγραφής ως μελών ακόμα και σε στελέχη του ΚΚΕ! Καλά θα κάνουν να το κόψουν αυτό το παραμύθι, που εκτός από ενοχλητικό είναι και προσβλητικό για χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν καμιά διάθεση να ασχοληθούν με τα εσωκομματικά του ενός ή του άλλου, ή να δέχονται εκλογικές διαφημίσεις των εταίρων του δικομματισμού.
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει ...αντιλαϊκό «σχέδιο» και «αποφασιστικότητα» στο ότι οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι άνεργοι και οι αγρότες πρέπει να πληρώσουν την κρίση.
Αλλωστε, το ομολόγησε - σχεδόν - ο υπουργός, όταν δήλωσε ότι μία από τις κινήσεις ενίσχυσης της οικονομίας (δηλαδή της «ανταγωνιστικότητας», γιατί αυτό εννοούν ως οικονομία) είναι ο λεγόμενος διάλογος για το Ασφαλιστικό!
Αρα, ξέρουν και τι θέλουν να «περάσουν» από αυτήν την ιστορία και ποιους θέλουν να ενισχύσουν. Τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τις επιχειρήσεις.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, ξέρει πού πάει και φυσικά το έχει καταλάβει κι ο κόσμος. Ακόμη κι εκείνοι που τους ψήφισαν, κι ας πέρασαν μόλις 48 μέρες.
Από τους λίγους ...ανυποψίαστους είναι αυτοί που αποτελούν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, που, όπως είπε ο πρόεδρός της, δεν προλέγουν τις προθέσεις κανενός.
Και στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, δεν είναι και ...τόσο βέβαιοι για το αντιλαϊκό του πράγματος, εξ ου και ετοιμάζουν πυρετωδώς τις «προγραμματικές» και «εναλλακτικές» προτάσεις τους.
Για τη Νέα Δημοκρατία, δε συζητάμε. Μπορεί ωραιότατα να ησυχάσει και να ασχοληθεί με τα εσωκομματικά της. Η πολιτική της, άλλωστε ... «πηγαίνει τρένο», απλά άλλαξε μηχανοδηγό.
ΤΙ ΛΕΤΕ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; Μια κουβέντα λέει ο Γ. Παπακωνσταντίνου, έναν υπαινιγμό κάνει ο Γ. Προβόπουλος και ο δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών παίρνει τα πάνω του...
Πολύ ευαίσθητο πράγμα αυτός ο δείκτης! Ετσι όπως πάμε, οι κυβερνητικοί και οι οικονομικοί παράγοντες δε θα μπορούν πια ούτε ...να βήξουν.
Ο υπουργός με τη χτεσινή δήλωση στέλνει ένα σαφές μήνυμα νομιμοφροσύνης και «προσαρμογής» στα κελεύσματα των διεθνών αγορών, λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο: Τον εργαζόμενο λαό, που δεν πρόκειται να δεχθεί άλλες θυσίες για τα μονοπώλια.
Αποκαλυπτικός ήταν χτες ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος μιλώντας στο ραδιόφωνο «ΘΕΜΑ». Είπε χαρακτηριστικά: «Αυτή τη βδομάδα πιέστηκα πολύ από δύο πλευρές. Η μια πλευρά ήταν η Αριστερά, η οποία πίεσε πολύ και θα πιέσει. Ο στόχος είναι, του ΚΚΕ τουλάχιστον είναι καταφανής, πιέζει, δεν μπαίνει στο διάλογο, σέρνει τον ΣΥΝ και μετά θα επιδιώξουν να σύρουν και ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ για να ακυρώσουν την προσπάθειά μας στο ασφαλιστικό». Τι ομολογεί ο υπουργός Εργασίας; Οτι ο πραγματικός φόβος της κυβέρνησης είναι να της γυρίσουν την πλάτη οι άνθρωποι του μόχθου που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές, έχοντας αυταπάτες και τρέφοντας κάποιες ελπίδες και τώρα αντιλαμβάνονται το βαθιά ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που προωθεί. Ξέρει ότι αν αυτός ο κόσμος συναντηθεί με το ταξικό κίνημα, θα έχει διπλή και τρίδιπλη δυσκολία να προωθήσει τα μέτρα για τα οποία έχει δεσμευτεί στο κεφάλαιο. Το λέει μόνος του ο Λοβέρδος. Το ερώτημα όμως παραμένει: Αν όπως λένε η πολιτική τους είναι φιλολαϊκή, τότε γιατί φοβούνται μη στραφούν εναντίον τους όσοι τους στήριξαν στις τελευταίες εκλογές; Και αν όπως λένε το ΚΚΕ είναι «μειοψηφία» και απομονωμένο από την κοινωνία, τότε πώς γίνεται να φοβούνται ότι η δράση του και η συμβολή του στο εργατικό κίνημα μπορεί να φτάσει μέχρι και την ακύρωση της «προσπάθειας» της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, δηλαδή των αντιδραστικών μέτρων που προωθούν; Στα πράσα πιάνονται οι ΠΑΣΟκοι, με τις αντιφάσεις της προπαγάνδας τους σε βάρος του ΚΚΕ. Ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι ο λαός αρχίζει να καταλαβαίνει τι καπνό φουμάρει και η νέα κυβέρνηση και αυτό είναι που φοβούνται: Το κίνημα και τη δύναμή του. Γι' αυτό και η επίθεση στο ΚΚΕ, που θα δυναμώνει, όσο θα μεγαλώνει η πίεση προς την κυβέρνηση από τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες.
Αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι αφελείς που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει το «νόμο Πετραλιά», μάλλον δεν έχουν καταλάβει ...τι εστί ΠΑΣΟΚ. Ηδη τα «μυημένα» στελέχη έχουν αρχίσει να προετοιμάζουν το έδαφος όχι μόνο για την πλήρη εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου και όλων των αντιασφαλιστικών εκτρωμάτων που προηγήθηκαν, αλλά και για την τελική έφοδο για το ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Το κάνουν όμως με μοναδική μαεστρία, όπως μόνο το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει... Ιδού ένα παράδειγμα από τον πρόεδρο της ΟΚΕ και πρώην πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλο, που βρήκε μια απίστευτη δικαιολογία για να εφαρμόσει πλήρως η κυβέρνηση τον συγκεκριμένο νόμο. Οταν ρωτήθηκε χτες (από τον «Αθήνα 9,84») αν «θα αλλάξετε το νόμο Πετραλιά», έδωσε την εξής καταπληκτική απάντηση: «Μα ο νόμος Πετραλιά δεν έκανε κάτι το σημαντικό στην Κοινωνική Ασφάλιση. Εκανε κάποια "μπαλώματα", τα οποία ήρθαν να δημιουργήσουν εντάσεις και να διώξουν πάρα πολύ κόσμο στη σύνταξη». Οταν του επισημάνθηκε ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ επιμένει στην κατάργηση του νόμου απάντησε: «Τι να καταργήσουμε, δηλαδή; Αυτά τα "μερεμέτια" τα οποία έκανε, προκειμένου να παρουσιάσει μια εικόνα, ότι γίνεται μεταρρύθμιση στην Κοινωνική Ασφάλιση; Ας σοβαρευτούμε λιγάκι». Συμπέρασμα; Μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κάνει «μεταρρύθμιση» και όχι «μερεμέτια» στο Ασφαλιστικό...
Γιατί όμως, ενώ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εδώ και 20 χρόνια νομοθετούν τον ένα νόμο πάνω στον άλλο, γιατί ενώ κάθε τρία - τέσσερα χρόνια «λύνουν» το Ασφαλιστικό, ο γόρδιος δεσμός παραμένει ανέγγιχτος; Για τον απλούστατο λόγο, γιατί σκοπός των δυνάμεων πολιτικών και κοινωνικών που συμπαρατάσσονται κάθε φορά κάτω από την ίδια σημαία, δεν είναι η λύση του Ασφαλιστικού αλλά μια «λύση» που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Ως εκ τούτου οι δυνάμεις αυτές έχουν πετύχει το στόχο τους.