«Βούιξε ο τόπος» με τις προτάσεις του ΣΕΒ για τα Εργασιακά, σαν να ήταν η πρώτη φορά που οι βιομήχανοι έβαλαν την ατζέντα τους για τη μεταμνημονιακή εποχή. Αυτή που ανέβηκε στα κεραμίδια ήταν η κυβέρνηση, η οποία βρήκε στην τελευταία έκθεση του ΣΕΒ έναν βολικό «μπαμπούλα», για να πείσει ότι η δική της αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική είναι πιο «ήπια» και ότι ανθίσταται στο «νεοφιλελευθερισμό» που εκπροσωπούν οι βιομήχανοι. Αλήθεια, τώρα ανακάλυψαν τι λέει η μεγαλοεργοδοσία; Οταν ο πρωθυπουργός μαζί με τον πρόεδρο της ΝΔ πήγαιναν στις Γενικές Συνελεύσεις του ΣΕΒ, δεν άκουγαν τις προτάσεις του; Οχι μόνο τις άκουγαν, αλλά παρακολουθούσαν με ευαρέσκεια τον πρόεδρο των βιομηχάνων να «στάζει μέλι» για το γεγονός ότι πλέον συμφωνούν μεταξύ τους για το πού και πώς πρέπει να κινηθούν τα πράγματα.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Μόλις πρόσφατα, η ΕΚΤ δημοσίεσε μια έκθεση και μια έρευνα, με τις οποίες «σπρώχνει» στην παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, στην παράλληλη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» και στην πλήρη απαξίωση των κλαδικών συμβάσεων (όπου υπάρχουν) προς όφελος των επιχειρησιακών. Επιπλέον, η σημερινή νομοθεσία και η πραγματικότητα που την ξεπερνάει στην αγορά εργασίας, ελάχιστα απέχουν από τη ζούγκλα που εύχεται και ζητάει ο ΣΕΒ, ενώ ανάλογη είναι η τάση σε ολόκληρη την ΕΕ. Επομένως, οι κραυγές τους για τις προτάσεις του ΣΕΒ υποκρύπτουν σκοπιμότητα και υποκρισία. Ολοι μαζί, βιομήχανοι, κυβέρνηση, αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, ΕΕ και ΔΝΤ βρίσκονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, απέναντι από το λαό, και τον υποβάλλουν σε θυσίες δίχως τέλος για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Γράφει ο Μ. Κοττάκης στη «Δημοκρατία»: «Είναι σύμπτωση που ο τόπος δεν έχει σοβαρή (ακρο)δεξιά με γωνίες, χωρίς δικαστικές εκκρεμότητες. Αν υπήρχε Ελλην αστός ηγέτης τύπου Εναλλακτικής για τη Γερμανία (...) ο συσχετισμός μεταξύ Αριστεράς - Δεξιάς θα είχε διαταραχθεί (...) Την όποια αντισυστημική ψήφο πολιτών (...) τη διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ! (...) Η ΝΔ δεν φαίνεται ότι το μπορεί (...) Η Χρυσή Αυγή μπορεί, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι το θέλει. Το κόμμα είναι διχοτομημένο (...) Η Νέα Δεξιά του Φαήλου Κρανιδιώτη, τέλος, είναι αφοσιωμένη στο πώς θα κερδίζει ψήφους από τη ΝΔ (...) αντί να παρατηρεί με προσοχή τι γίνεται (...) στις τάξεις των μουδιασμένων ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Τούτων δοθέντων, μένει χώρος για τον ΣΥΡΙΖΑ της ψευτο-αντιδιαπλοκής (...) τον ψευτοαντισυστημικό (...) Ελλείψει βασικής αντισυστημικής δύναμης η Αριστερά εγκλωβίζει μάζες που θέλουν να την εγκαταλείψουν, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή (...) Αν υπήρχε σοβαρή Δεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν τρίτο κόμμα εδώ και καιρό». Η αγωνία του αρθρογράφου να ανατραπεί εκλογικά ο συσχετισμός ΣΥΡΙΖΑ - δεξιάς είναι δική του υπόθεση. Γνώμες όπως αυτή, όμως, εκφράζουν βαθύτερες ανησυχίες, αλλά και σχεδιασμούς της αστικής τάξης, που δεν κρύβει τον προβληματισμό της για την ανάγκη αναμόρφωσης του χώρου «δεξιά» της ΝΔ. Αλλωστε, δεν πάει πολύς καιρός που γραφόταν στον Τύπο ότι ο τόπος έχει ανάγκη από μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή». Με αυτού του τύπου τις αναλύσεις «κολλάνε» και διάφορες διεργασίες σε κόμματα και μορφώματα της λεγόμενης «ακροδεξιάς», που προδίδουν έντονη κινητικότητα το τελευταίο διάστημα και προϊδεάζουν για εξελίξεις...

1704 Πεθαίνει ο Αγγλος φιλόσοφος Τζον Λοκ, «πατέρας» του κλασικού φιλελευθερισμού.

1922 Ο βασιλιάς της Ιταλίας ορίζει τον Μπ. Μουσολίνι πρωθυπουργό της χώρας.

1924 Αποκαθίστανται οι διπλωματικές σχέσεις της Γαλλίας με την ΕΣΣΔ.

1940 Στις 3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Ιταλός Πρέσβης Ε. Γκράτσι επιδίδει στον Ελληνα δικτάτορα Ι. Μεταξά τηλεγραφική διακοίνωση, με την οποία η φασιστική κυβέρνηση της Ιταλίας, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Βρετανία, απαιτούσε - ως «έμπρακτη» απόδειξη της ουδετερότητας της Ελλάδας - να της επιτραπεί να καταλάβει στρατιωτικά ορισμένες θέσεις στρατηγικής σημασίας επί ελληνικού εδάφους (δίχως να προσδιορίζει ποιες).

Η επίδοση του τελεσιγράφου ήταν ουσιαστικά μια τυπική υπόθεση, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις της ιταλικής πλευράς ήταν εξωφρενικές, αόριστα διατυπωμένες, ενώ έδιναν περιθώριο μόλις 3 ωρών για την αποδοχή ή την απόρριψή τους. Η επίθεση ήταν προαποφασισμένη. Αυτό εξηγεί και την αντίδραση του Μεταξά, ο οποίος δεν έκανε τίποτε άλλο από το να αναγνωρίσει την κατάσταση: «Alors, c'estla guerre» (σ.σ. «ώστε έχουμε πόλεμο») ήταν η απάντηση που έδωσε στον Ιταλό πρέσβη. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος άρχιζε.

Η επιλογή στρατοπέδου στη νέα ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη που είχε ξεσπάσει, δεν είχε να κάνει με τις ιδεολογικές συγγένειες της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας, αλλά με τα στρατηγικά συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και τους δεσμούς που είχε αναπτύξει με το βρετανικό κεφάλαιο. Οπως αποδείχθηκε πάντως στην Κατοχή, η αστική τάξη της χώρας μας δεν είχε καμιά διάθεση για ουσιαστική αντίσταση. Την αντίσταση την έκανε ο ίδιος ο λαός, μέσα από το ΕΑΜ και με μπροστάρη το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

1940 Γεννιέται η λαϊκή τραγουδίστρια Πόλυ Πάνου.

1943 Πραγματοποιείται στο χωριό Λαφίνα Πιερίων το Α' Παμμακεδονικό Συνέδριο του ΕΑΜ, με τη συμμετοχή των αντιπροσώπων των οργανώσεων των πόλεων και των χωριών της Μακεδονίας του ΕΑΜ, καθώς και της IX Μεραρχίας και των συνταγμάτων της.

1943 Πεθαίνει ο γλύπτης Κώστας Δημητριάδης.

1944 Επειτα από πολύωρη σκληρή μάχη με τη γερμανική φρουρά της πόλης, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει την Κοζάνη.

1944 Υπογράφεται στη Μόσχα η συμφωνία για ανακωχή μεταξύ της Βουλγαρίας και των Συμμάχων.

1946 Ιδρύεται το Γενικό Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1969 Δεκάδες χιλιάδες τρικ της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και του ΠΑΜ κυκλοφόρησαν για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με συνθήματα «1940-1969: Οχι στο φασισμό», «Κάτω η φασιστική χούντα», «Οχι στο φασισμό - λευτεριά στο λαό», «Λευτεριά στους δεσμώτες αγωνιστές».