Παρασκευή 28 Οχτώβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Βγάζουν «λάδι» την ΕΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. για την 28η Οκτώβρη αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου είναι και σήμερα σημαντικό γιατί συμπίπτει με μια εποχή που σε πολλές χώρες της Ευρώπης καταγράφονται ακροδεξιές και φασίζουσες αντιλήψεις, στηριγμένες στον εθνικισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Η πάλη απέναντι σε αυτές τις λογικές παραμένει και σήμερα βασικό καθήκον των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων που πιστεύουν στη δημοκρατία, την ελευθερία και την ανοιχτή κοινωνία».

Ωραία στρογγυλεμένα λόγια, αλλά υποκριτικά. Δε λέει όλη την αλήθεια η ΔΗΜ.ΑΡ. γιατί δεν τη συμφέρει αυτή η αλήθεια. Δεν καταγράφονται απλώς ακροδεξιές και φασίζουσες αντιλήψεις σε χώρες της Ευρώπης. Πριμοδοτούνται απ' την ίδια την ΕΕ, την οποία το κόμμα του κ. Κουβέλη προστατεύει σαν το «άγιο δισκοπότηρο». Η ΕΕ έχει δώσει «γραμμή» να χτυπηθεί πάση θυσία ο σοσιαλισμός, αναγνωρίζοντας σ' αυτόν το αντίπαλο δέος του καπιταλισμού, τρέμοντας για την επίδρασή του στις λαϊκές συνειδήσεις.

Και δε διστάζει προς τούτο να εξισώνει το φασισμό - ναζισμό με το σοσιαλισμό, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι εκείνους που τον πολέμησαν και τον τσάκισαν, κατακτώντας με το αίμα τους την ελευθερία για τους λαούς της Ευρώπης απ' τη ναζιστική μπότα. Η στάση της αυτή ενθαρρύνει δυνάμεις σε χώρες - μέλη της να προχωρούν ακόμα πιο πέρα και να νομοθετούν σωρηδόν σε βάρος Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, να ποινικοποιούν τη δράση τους θέλοντας να την παρεμποδίσουν, να απαγορεύουν τα σύμβολά τους, να προχωρούν ακόμα και σε διωγμό κομμουνιστών, αντιφασιστών αγωνιστών.

Τα φαινόμενα αυτά εντείνονται μεσούσης της κρίσης, όπου ο καπιταλισμός σαν «λαβωμένο θηρίο» επιτίθεται με αγριότητα και καταφεύγει στον αντικομμουνισμό, στην καταστολή, στον αυταρχισμό.

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να μη βλέπουν ότι το ευρωενωσιακό οικοδόμημα πλέει πια πολύ βαθιά στα νερά της πιο μαύρης αντίδρασης. Είναι όχι απλά εχθρικό για τους λαούς αλλά εξαιρετικά επικίνδυνο, κατ' αντανάκλαση της εξουσίας των μονοπωλίων την οποία εκφράζει και υπερασπίζει.

Είναι επικίνδυνος

Το καταγράφουμε, αυτό που δήλωσε χτες στον ΦΛΑΣ ο Γ. Καρατζαφέρης: «Θα εγκατασταθούν εδώ οι ελεγκτές της τρόικας. Θα ελέγχουν τους υπουργούς και τα υπουργεία, χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες. Δεν θέλω να πάω στο χειρότερο ενδεχόμενο, που θα είναι να σκοτώσει κάποιον από αυτούς η τρομοκρατία. Αυτό είναι το χειρότερο το οποίο θα μπορούσε να συμβεί. Δεν θέλω να σκέφτομαι καθόλου αυτό το ενδεχόμενο. Αρνούμαι να σκεφτώ τις συνέπειες που θα είχε κάτι τέτοιο. Εύχομαι και προσκυνώ τον Κύριο, να μην συμβεί κάτι τέτοιο»...

Τι ακριβώς επιδιώκει ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ.; Τη μια μιλά για Γουδή, την άλλη για τρομοκρατία. Πού το πάει ο θιασώτης του «γύψου»; Δε νοιάστηκε για τα κυριαρχικά δικαιώματα αφού είναι θιασώτης του κεφαλαίου το οποίο υπερασπίζεται. Απλά, ως ακροδεξιός και εθνικιστής, πασχίζει παραπλανώντας το λαό να μιλήσει για «πατριωτισμό» για να τον εγκλωβίσει σε κάτι που ο ίδιος δεν πιστεύει, αφού είναι με το κεφάλαιο, και να τον υποτάξει στην αντιδραστική πολιτική καλλιεργώντας του φόβο και αναδείχνοντας λάθος εχθρό, τον «υποτιθέμενο κατακτητή», όταν ο εχθρός είναι τα μονοπώλια και τα αστικά κόμματα, το αστικό κράτος. Το κάνει ώστε να κάτσει «φρόνιμα» μπροστά στα νέα σαρωτικά μέτρα που με βεβαιότητα έρχονται ως συνέπεια και του «κουρέματος». Απλώς αναρωτιόμαστε πού το πάει γιατί οι καιροί είναι πονηροί, γιατί σκέψεις όπως αυτές δε διατυπώνονται από αφέλεια και για να γίνεται κουβέντα γενικώς.

Σαν κακόγουστο αστείο...

Σαν κακόγουστο αστείο ακούγεται ο «εορτασμός Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης» στα σχολεία, σε μία περίοδο που τα νοικοκυριά όχι μόνο δεν μπορούν να βάλουν χρήματα στην άκρη, αλλά αδυνατούν να καλύψουν και στοιχειώδεις ανάγκες. Το υπουργείο Παιδείας απαντά θετικά σε αίτημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου να επισκεφτεί δημοτικά σχολεία της Αθήνας για να προωθήσει την αποταμίευση. Αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την προθυμία του υπουργείου να διαθέτει άδεια εισόδου στα σχολεία σε διάφορους φορείς, αρκεί ο σκοπός να μην έρχεται σε σύγκρουση με το εκμεταλλευτικό σύστημα.

Οταν τα «ταμεία» των σχολείων είναι άδεια και ξεκινά «στα ζεστά» η κουβέντα για χαράτσωμα των γονιών για πετρέλαιο, όταν μαθητές δεν έχουν να φάνε, όταν μειώνονται δραματικά τα εισοδήματα των γονιών και των εκπαιδευτικών, το υπουργείο δείχνει και με αυτή την κίνηση πόσο κατανοεί τα λαϊκά προβλήματα και τις λαϊκές ανάγκες και καταφέρνει να συνθέσει το πιο σύντομο ανέκδοτο με τις λέξεις «εορτασμός Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης στα σχολεία»...

Για τα «κυριαρχικά δικαιώματα»

Επιστρέφοντας χτες από τις Βρυξέλλες, ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να καθησυχάσει τους ντόπιους συμμάχους του ότι η εθνική κυριαρχία δεν απειλείται από τη μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα κλιμακίων της τρόικας, που αναλαμβάνουν αναβαθμισμένο ρόλο στην εκτέλεση όσων συναποφασίζουν δανειστές και δανειζόμενοι, στο πεδίο της ελεγχόμενης πτώχευσης. Τόσο η δική του πρεμούρα, όσο και των άλλων αστικών κομμάτων ή των οπορτουνιστών για τα «κυριαρχικά δικαιώματα» της χώρας, κάθε άλλο παρά αθώα είναι, σε μια περίοδο που όλοι τους πολεμούν λυσσαλέα να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και τα αδιέξοδα στην αστική διαχείριση.

Νομοτέλεια της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι και η ανισομετρία. Αν χαθεί το βασικό, ότι, δηλαδή, οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους οι καπιταλιστικές οικονομίες, σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης δράσης του κεφαλαίου, είναι σχέσεις αλληλεξάρτησης, τότε οι χώρες που βρίσκονται χαμηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα φαντάζουν σαν εξαρτημένες από τις πιο ισχυρές οικονομικά. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι έτσι. Ενα παράδειγμα: Την περίοδο που εξελισσόταν το σχέδιο Μάρσαλ, τεχνοκράτες των ΗΠΑ είχαν μόνιμη παρουσία στην Ελλάδα για να επιβλέπουν και να διευθύνουν την απορρόφηση των αμερικανικών κονδυλίων. Από τη σκοπιά των ιδιαίτερων συμφερόντων των ΗΠΑ, τα χρήματα προς την Ελλάδα συνέβαλαν στην καπιταλιστική ανοικοδόμηση και στη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας, όροι αναγκαίοι για τη διασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή, και μάλιστα σε συνθήκες ένοπλης ταξικής πάλης.

Αντίστοιχα, από τη σκοπιά της ντόπιας αστικής τάξης, τα αμερικανικά πακέτα σήμαιναν το χτίσιμο υποδομών για τον εκσυγχρονισμό της καπιταλιστικής παραγωγής, γεγονός που θα έκανε το κεφάλαιο πιο ισχυρό, άρα και πιο επιθετικό απέναντι στο λαό. Από αυτή τη σκοπιά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να παραχωρήσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας, βλέποντας μακροπρόθεσμα το γενικό του συμφέρον. Το ίδιο έγινε και με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ. Το ίδιο ισχύει και με την προσχώρησή της σε οποιαδήποτε καπιταλιστική συμμαχία, η οποία αυτόματα συνεπάγεται συνειδητή απεμπόληση μέρους της εθνικής κυριαρχίας στο πλαίσιο της αλληλεξάρτησης των οικονομιών. Τα αστικά κόμματα και οι οπορτουνιστές είναι υπέρ της ΕΕ. Ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και στηρίζουν την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη παραχώρηση αρμοδιοτήτων από ένα κράτος - μέλος στα υπερεθνικά όργανα της Ενωσης.

Το δάνειο από την τρόικα είναι συν-επιλογή της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, επιβεβλημένη από το γενικό συμφέρον της αστικής τάξης, παρά τους επιμέρους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της. Οι ισχυρές καπιταλιστικά χώρες δανειοδοτούν την Ελλάδα προσδοκώντας πολλαπλά οφέλη, τόσο στο επίπεδο της οικονομίας, με τη διάσωση του ευρώ, όσο και στην ενσωμάτωση του κινήματος, σε μια χώρα που δείχνει έντονα σημάδια λαϊκής ανάτασης. Η ντόπια πλουτοκρατία, από την πλευρά της, κερδίζει με τα δάνεια την παραμονή της στην Ευρωζώνη, με την οποία έχει ταυτίσει τα στρατηγικά της συμφέροντα. Στο ζύγι αυτών των συμφερόντων βρίσκονται μόνιμα τα κυριαρχικά δικαιώματα, όπως απέδειξε και η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ. Πραγματική λαϊκή κυριαρχία σημαίνει όλος ο πλούτος της χώρας στα χέρια του λαού. Σημαίνει λαϊκή εξουσία και οικονομία και σύναψη σχέσεων με άλλες χώρες στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος με κερδισμένο το λαό.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Πάντα νέα χειρότερα αντιλαϊκά μέτρα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΤΟ αστείο της χτεσινής μέρας; Μα, ποιο άλλο από τη διαβεβαίωση του Ε. Βενιζέλου ότι «δεν θα παρθούν νέα εισπρακτικά μέτρα» (φυσικά, διευκρίνισε ότι αναφέρεται στο 2011 που εκπνέει και το 2012).

Αν συνδυάσουμε τη ...διαβεβαίωση αυτή με την κυβερνητική θέση περί αναγκαιότητας πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2012, την οποία υποστηρίζει με τις δηλώσεις του και ο Αντώνης Σαμαράς, τότε μόνον μια βεβαιότητα μπορεί να έχουμε.

Οτι θα ληφθούν και νέα εισπρακτικά μέτρα χωρίς καμία αμφιβολία, τα οποία, μάλιστα, θα συνοδευτούν με μείωση μισθών και συντάξεων. Κι αυτό δεν το καταλαβαίνουμε μόνον εμείς, αλλά όλος ο κόσμος.

Γι' αυτό το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να οργανωθεί στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές και όπου αλλού ζει και εργάζεται προσπερνώντας όλη την «μπαρουφολογία», που θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες προκειμένου να μας πείσουν για μια ακόμη «εθνική επιτυχία».

ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ καλύτερη εικόνα τού τι σημαίνει αυτή η περίφημη συμφωνία, δεν έχουμε παρά να προσέξουμε την αντίδραση του προέδρου του ΣΕΒ (που, σας θυμίζουμε, ήταν αντίθετος με το «κούρεμα»).

Είναι, λέει, μια «ευκαιρία» και «πρέπει όλοι να δουλέψουμε». Προφανώς, εννοεί ότι είναι μια καλή «ευκαιρία» για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα οι βιομήχανοι και οι εργαζόμενοι να «δουλέψουν» με μικρότερους (ή ενίοτε καθόλου) μισθούς, χωρίς ωράρια και δικαιώματα.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ενώ οι Ελληνες εργαζόμενοι περιμένουν το φορολογικό νομοσχέδιο του Βενιζέλου που θα τους ξεζουμίσει ακόμη περισσότερο, οι ...Ελληνες εφοπλιστές έχουν άλλες προσμονές.

Ο υπουργός Ανάπτυξης, Μ. Χρυσοχοΐδης, τους υποσχέθηκε νέο νομοσχέδιο για το χώρο, με το οποίο, όπως δήλωσε, «θα στηρίξουμε την ελληνική ναυτιλία σαν οικονομική ανταγωνιστική δραστηριότητα».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Προφανώς, αυτό το νομοσχέδιο δε θα περιέχει φόρους για τους εφοπλιστές, διότι δεν είναι όλοι οι «Ελληνες» το ίδιο...

Συντονισμός και πειθαρχία

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσο στενεύουν τα περιθώρια διαχείρισης της κρίσης, τόσο περισσότερο εντείνονται οι προσπάθειες που κάνουν τα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από κοινού με τις φιλομονοπωλιακές κυβερνήσεις των χωρών - μελών, να ενισχύσουν τους μηχανισμούς παρακολούθησης του τρόπου που υλοποιούνται οι κεντρικές κατευθύνσεις που συναποφασίζονται.

Ενδεικτική είναι και η ρύθμιση που προβλέπεται στην απόφαση της προχτεσινής Συνόδου Κορυφής, η οποία στο πλαίσιο του «οικονομικού και δημοσιονομικού συντονισμού και σχετική εποπτεία», κάτι που αφορά όλες τις χώρες, προβλέπει: «Η συμμετοχή σε μια νομισματική ένωση έχει σημαντικές επιπτώσεις και συνεπάγεται πολύ στενότερο συντονισμό και εποπτεία για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της βιωσιμότητας ολόκληρης της Ζώνης. Η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει ότι το θέμα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπισθεί πολύ πιο αποτελεσματικά. Κατά συνέπεια, ενισχύοντας τα εργαλεία μας για την αντιμετώπιση των κρίσεων στο πλαίσιο της Ζώνης του Ευρώ θα σημειώσουμε παράλληλα περαιτέρω πρόοδο στην ολοκλήρωση των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών με την ενδυνάμωση του συντονισμού, της εποπτείας και της πειθαρχίας. Θα διαμορφώσουμε τις αναγκαίες πολιτικές για να στηριχθεί η λειτουργία της Ζώνης του ενιαίου νομίσματος».

Ετσι, οι διακηρυγμένες αρχές προβλέπουν και συντονισμό, και παρακολούθηση, και εποπτεία, και πειθαρχία, για να μην αναμασούν κάποιοι, ορισμένοι από τους οποίους θιασώτες της ΕΕ, τα περί υποτέλειας και άλλα παρόμοια.

Καυχώνται για τις διαπιστώσεις

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Στατιστική Υπηρεσία), που επιβεβαιώνουν το βάθεμα της φτώχειας για το λαό μέσω των επίσημων και μόνο δραματικών ποσοστών αύξησης της ανεργίας, επικαλείται η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) για να καυχηθεί για την ακρίβεια των προβλέψεών της από το καλοκαίρι του 2010. Τότε, λέει, το είχε προβλέψει ότι μέσα στον επόμενο χρόνο θα χαθούν περίπου 300.000 θέσεις δουλειάς. Εντάξει, λοιπόν. Καλή δουλειά κάνει σε επίπεδο Στατιστικής η Συνομοσπονδία με τα επιμέρους τμήματά της. Κατά τα άλλα; Μετά την πρόβλεψη, τι έκανε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ για να αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις; Μήπως ανασκουμπώθηκε και άλλαξε ρότα για να μπει μπροστά στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ και να οργανώσει την αντιμονοπωλιακή δράση και τον αγώνα ενάντια στην πολιτική ξεκληρίσματός τους; Μήπως συντάχθηκε με το ταξικό εργατικό κίνημα για την κοινή πάλη ενάντια στις αντιλαϊκές - αντεργατικές πολιτικές κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας; Μήπως πήρε σβάρνα τα μαγαζιά, τις βιοτεχνίες, τα σωματεία για να κινητοποιήσει και να αφυπνίσει τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες; Το αντίθετο. Οι ηγεσίες των παρατάξεων της πλειοψηφίας της ΓΣΕΒΕΕ παρέμειναν πιστοί συνομιλητές της κυβέρνησης και άλλων υποστηρικτών της λογικής του μονόδρομου, των επιλογών της ΕΕ, των μονοπωλίων και της πλουτοκρατίας. Υπονόμευσαν τις αγωνιστικές διαθέσεις της βάσης του κινήματος, εξαντλώντας τη στάση τους σε διατυπώσεις αντίθεσης σε επιμέρους θέματα διαχείρισης των επιλογών κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Οταν έφτασε, δε, ο κόμπος στο χτένι, εκτόνωσε την πίεση που δέχτηκε από τη βάση σε μια απόφαση για συμμετοχή στην πανελλαδική κινητοποίηση στις 19 του Οκτώβρη, κι αυτό ήταν όλο. Τέτοιες πλειοψηφίες τις απομονώνει το συνδικαλιστικό κίνημα και τραβάει μπροστά με την ΠΑΣΕΒΕ και τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις.

Οι τιμές του ηλεκτρικού

Στα 148 εκατ. ευρώ έφτασε η «τρύπα» του ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας), που δυσκολεύεται να καλύψει τις τεράστιες ταρίφες των μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και το ζήτημα της αύξησης του τέλους ΑΠΕ σε βάρος των καταναλωτών ξαναμπαίνει επιτακτικά.

Στο μεταξύ, μέχρι το τέλος του 2011 η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα μπουν στο ταμείο του ΔΕΣΜΗΕ 50 εκατ. ευρώ από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, αλλά και πάλι δεν αρκούν για το κόστος της «πράσινης» ανάπτυξης, που έχει μετατραπεί σε μια αρένα υπερκερδοφορίας από τις μεγάλες ενεργειακές εταιρείες που κυριαρχούν στο χώρο.

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει ήδη καταθέσει σχετικές προτάσεις, οι επιχειρηματίες ζητούν ακόμη και κατάργηση του τέλους, προκειμένου να θεσμοθετηθεί ένας πιο σίγουρος τρόπος εξασφάλισης των πληρωμών τους και η κυβέρνηση προσανατολίζεται να χαρατσώσει τον κόσμο.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η ΔΕΗ έχει ζητήσει αυξήσεις περίπου 20% στους λογαριασμούς από την αρχή του χρόνου, διότι δεν μπορεί - κοτζάμ ιδιωτικοποιημένη εταιρεία - να πληρώσει από την τσέπη της για το κόστος εκπομπής ρύπων, ενώ θέλει και να γεμίσει τα ταμεία της για τις επενδύσεις που θα ενισχύσουν την αξία της μπροστά στο νέο γύρο ιδιωτικοποίησης.

Οι διεργασίες ένα μόνο σκοπό έχουν. Πως, τελικά, το «φουσκωμένο» λογαριασμό θα τον πληρώσει ο κόσμος και όλοι οι ιδιώτες θα εξασφαλίσουν τα «λεφτά τους». Γι' αυτό κοπιάζει και η κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες. Και τώρα, που όσα είχε καταγγείλει το ΚΚΕ κι ακόμη περισσότερα γίνονται πραγματικότητα, είναι καιρός να βγουν συμπεράσματα και να μετουσιωθούν σε πράξεις αντίστασης και πάλη για μια άλλη οικονομία και εξουσία, λαϊκή. Γιατί οι κεφαλαιοκράτες και τα τσιράκια τους ούτε εύκολα χορταίνουν ούτε έλεος θα δείξουν...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Προδιαγεγραμμένη χρεοκοπία

Το ΚΚΕ, όταν πρωτοεμφανίστηκε το μνημόνιο, προειδοποιούσε: «Το νέο πακέτο - λαιμητόμος ούτε προσωρινό είναι, ούτε και το μοναδικό. Τα βάρβαρα μέτρα θα είναι διαδοχικά, σήμερα για να μειωθούν τα ελλείμματα και το χρέος και σε λίγο καιρό για να μην αυξηθούν».

Το ΚΚΕ, λίγους μήνες μετά, τον Οκτώβρη του 2010, πάλι προειδοποιούσε: «Πρόκειται για την ελεγχόμενη χρεοκοπία την οποία συμφώνησε ο πρωθυπουργός. Ελεγχόμενη χρεοκοπία σημαίνει το εξής: Ανεξέλεγκτη, ταχύτατη χρεοκοπία για το λαό και από κει και πέρα θα γίνει μια διαπραγμάτευση πόσα θα πάρουν οι πιστωτές. Επομένως το δίλημμα που βάζει ο πρωθυπουργός, ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία, δεν έχει καμία βάση, είναι εντελώς ξεπερασμένο».

Οταν το ΚΚΕ διατύπωνε αυτές τις θέσεις, κάποιοι μας λοιδορούσαν, άλλοι, πιο ένθερμοι οπαδοί και στηρίγματα του συστήματος, μας κατηγορούσαν ότι κινδυνολογούμε και προσπαθούμε να τρομοκρατήσουμε τους εργαζόμενους. Οι εξελίξεις απέδειξαν το μέγεθος της υποκρισίας και των μύθων που χρησιμοποίησαν επί τόσους μήνες προκειμένου να φτάσουν στην ελεγχόμενη πτώχευση που σχεδίαζαν από την πρώτη στιγμή. Οι εκτιμήσεις και οι θέσεις του ΚΚΕ, όλες οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ, επιβεβαιώθηκαν μέχρι κεραίας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα και την πλουτοκρατία ξεζούμισαν εδώ και ενάμιση χρόνο τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, λεηλατώντας εισοδήματα, γκρεμίζοντας κοινωνικές κατακτήσεις και σπρώχνοντας στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, για να παρουσιάσουν στο τέλος το «κούρεμα» του χρέους, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η απαρχή νέων βασάνων για το λαό. Μια επιλογή αναπόφευκτη για την άρχουσα τάξη, αφού, μέσω της διαγραφής μέρους του χρέους, στην ουσία επιχειρεί και πάλι να μεταφέρει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, μια και στην ουσία θα «κουρευτούν» τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων. Οι όποιες απώλειες των τραπεζών θα καλυφθούν πάλι από τον κρατικό προϋπολογισμό, ή από τα διάφορα Ταμεία Στήριξης που έχει συστήσει η ΕΕ.

Το ΚΚΕ προειδοποιεί και σήμερα: Οι ρυθμίσεις που αποφασίστηκαν στις Βρυξέλλες δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν προσωρινό συμβιβασμό, τόσο ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα των κρατών - μελών της ΕΕ, όσο και μεταξύ της ΕΕ και των εκπροσώπων των τραπεζών. Η υλοποίηση των σχετικών ρυθμίσεων, οι οποίες μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπούν και, πάντως, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να οδηγήσουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, συνεπάγεται νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Προϋποθέτουν νέο αίμα στον πόλεμο των μονοπωλίων ενάντια στους εργαζόμενους. Θα οδηγήσουν σε νέο κύκλο λεηλασίας των μισθών και συντάξεων, νέο, ακόμα πιο αντιδραστικό ασφαλιστικό σύστημα, περισσότερη υπονόμευση των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων, μαζικό κύμα απολύσεων από το Δημόσιο, απροκάλυπτο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να συνειδητοποιήσουν και να πιστέψουν ότι διαθέτουν τη δύναμη και μπορούν με τον αγώνα τους να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική, μπορούν με το δικό τους λαϊκό μέτωπο να επιβάλουν την αποδέσμευση από την ΕΕ, να διαγράψουν μονομερώς το χρέος με τη δική τους λαϊκή εξουσία και να προχωρήσουν στην οικοδόμηση μιας άλλης, της σοσιαλιστικής, κοινωνίας, που στο επίκεντρό της θα είναι ο λαός και οι ανάγκες του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ