Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αξιολόγηση» που βέβαια δεν γίνεται στη βάση των προεκλογικών «ήξεις - αφήξεις» και των σκόπιμων «ασαφειών» αλλά στη βάση του συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος για τη κλιμάκωση του αντιλαϊκού πακέτου με τα διαρθρωτικά μέτρα «μόνιμου χαρακτήρα και απόδοσης». Το μήνυμα των Βρυξελλών έχει αποδέκτη και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που βέβαια πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα διαβούλια με παράγοντες της ΕΕ, τραπεζίτες και άλλους παρατρεχάμενους του εκμεταλλευτικού συστήματος έχει τελείως διαφορετική γλώσσα και προσέγγιση από αυτή που συνηθίζει σε τηλεπαράθυρα και προεκλογικά μπαλκόνια. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει περίτρανα αποδείξει ότι δεν έχει ανάγκη από τέτοιες νουθεσίες και ακόμη ότι γνωρίζουν «φαρσί» και τη ρότα της αντιλαϊκής πολιτικής και τον τρόπο να την κλιμακώσουν παραπέρα με το κατάλληλο μανουβράρισμα της λαϊκής συνείδησης.

Η παγερή αδιαφορία είναι η απάντηση που πρέπει στο προεκλογικό σόου του δικομματισμού. Και οι αψιμαχίες τους για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής και «νοικοκύρης» της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, θα πρέπει να βρουν την καλύτερη απάντηση από τα λαϊκά στρώματα στην «κάλπη» του ΚΚΕ.

Μια πρώτης τάξης ευκαιρία έχει η αγροτιά σ' αυτές τις εκλογές να καταδικάσει την αντιαγροτική πολιτική που πρεσβεύουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και οι δύο στηρίζουν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και θα την εφαρμόσουν όποιος από τους δύο κι αν βρεθεί στην κυβέρνηση. Αλλωστε, έχουν δώσει δείγματα γραφής. Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, το 2003 ψήφισε το βασικό κανονισμό της νέας ΚΑΠ, που εφάρμοσε η ΝΔ, και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των κανονισμών των μεσογειακών προϊόντων, που ψήφισε στη συνέχεια η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, πίεσε για την αποδέσμευση των επιδοτήσεων και η ΝΔ το έκανε. Το αποτέλεσμα ήταν να συρρικνωθούν μια σειρά αγροτικές καλλιέργειες, όπως ο καπνός, το βαμβάκι, η σταφίδα και τα σιτηρά. Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το 2003 τις προτάσεις της Κομισιόν για την κτηνοτροφία και η ΝΔ τις εφάρμοσε και ιδού τώρα τ' αποτέλεσμα. Οι τιμές κι εδώ έχουν πέσει σ' εξευτελιστικά επίπεδα και καρτέλ αλωνίζουν. Το ΠΑΣΟΚ χαιρέτισε ως ιδιαίτερα θετική την τελική πρόταση της Κομισιόν για το κρασί, επειδή ήταν ταυτόσημη με την πρόταση της εισηγήτριάς του στην Ευρωβουλή. Η ΝΔ την ψήφισε και την έκανε πράξη και τώρα συμβαίνει ό,τι συμβαίνει στον τομέα του κρασιού και οι αμπελουργοί βρίσκονται σε απόγνωση. Η αγροτιά θέλει να συνεχίσει να εφαρμόζεται μια τέτοια πολιτική σε βάρος της; Αν όχι, θα πρέπει στις 4 του Οκτώβρη να μαυρίσει ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και να ενισχύσει μαζικά το ΚΚΕ, τη μόνη συνεπή αγωνιστική δύναμη!

Οσο εντείνονται οι επιχειρηματικοί ανταγωνισμοί για την κυριαρχία στην αγορά των αερομεταφορών μετά την ιδιωτικοποίηση του ομίλου της «Ολυμπιακής», τόσο περισσότερο αποκαλύπτονται τα πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, με αιχμή - σε αυτή τη φάση - την κρατική επιδότηση των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για την κάλυψη των αποκαλούμενων «άγονων» αεροπορικών γραμμών.

Οι δύο βασικοί ανταγωνιστές, η «Olympic Air» του Α. Βγενόπουλου της «MIG» και η «Aegean» του Θ. Βασιλάκη, εν μέσω αλληλοκατηγοριών για μεθοδεύσεις καταστρατήγησης των κανόνων του «υγιούς ανταγωνισμού», διεκδίκησαν να αναλάβουν - έως ότου επαναπροκηρυχτεί ο διαγωνισμός - την εκτέλεση πτήσεων στις «άγονες» γραμμές, χωρίς κρατική επιδότηση («MIG») και με το 50% η «Aegean». Νικητής βγήκε ο Α. Βγενόπουλος, όχι φυσικά επειδή μειοδότησε (προσφέρθηκε να εκτελεί τα δρομολόγια μόνο για τους επόμενους 2 - 3 μήνες χωρίς επιδότηση), αλλά επειδή έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση. Αλλωστε και άλλοι επιχειρηματίες ...προσφέρθηκαν να εκτελέσουν δωρεάν τις πτήσεις αυτές, αλλά μόνο για το μεταβατικό αυτό στάδιο των δύο, το πολύ τριών μηνών, που θα κηρυχθεί νέος διαγωνισμός για το «μοίρασμα της πίτας». Εκείνο, πάντως, που αποκαλύπτεται από την ...πλειοδοσία «κοινωνικής ευαισθησίας» των επιχειρηματικών ομίλων, είναι ότι η εκτέλεση πτήσεων στις «άγονες» γραμμές με κρατικό χρήμα, δηλαδή με τα λεφτά του ελληνικού λαού, αποφέρουν σημαντικά και εγγυημένα κέρδη στις εταιρείες. Είναι χαρακτηριστική, άλλωστε, η ανακοίνωση της «MIG», στην οποία επισημαίνεται ότι «υπό περιστάσεις ακόμα και το 50% της κρατικής επιδότησης που ζητά η "Aegean", μπορεί να αποδειχθεί και εξαιρετικά επικερδές». Η αντεπίθεση της «Aegean» στην εξέλιξη αυτή, ήρθε με δύο εξώδικα που απέστειλε ο Θ. Βασιλάκης σε κυβέρνηση και Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), απαιτώντας διευκρινίσεις για μια σειρά ζητημάτων που σχετίζονται με τις συμβάσεις για τις «άγονες» γραμμές.

Η ουσία της διαμάχης που έχει ξεσπάσει μεταξύ «MIG» και «Aegean», με εμπλοκή και πολιτικών προσώπων (Ντ. Μπακογιάννη), είναι ποιος από τους δύο επιχειρηματικούς ομίλους θα κυριαρχήσει στην ελληνική αεροπορική αγορά, προσβλέποντας και στην κατάκτηση μεριδίων της ευρωπαϊκής αγοράς, μέσω συμμαχιών.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η γελοία δικαιολογία που προβάλλεται από διάφορες πλευρές ότι δηλαδή η επιχείρηση «νόμος και τάξη» υλοποιείται από την κυβέρνηση μόνο και μόνο για να «συρρικνώσει» το ΛΑ.Ο.Σ. Ουδέν αναληθέστερον. Ολα τα μέτρα συρρίκνωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ενίσχυσης του μηχανισμού παρακολούθησης και καταστολής των λαϊκών αγώνων που πήρε η κυβέρνηση περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμά της και σε κάθε περίπτωση πάνε χέρι χέρι με την επίθεση που έχει εξαπολυθεί στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οταν η κυβέρνηση, ακολουθώντας τα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, εγκαθιστούσε χαφιεδοκάμερες στην Αθήνα, καταργούσε ουσιαστικά το πανεπιστημιακό άσυλο, έβγαζε φιρμάνια απαγόρευσης των διαδηλώσεων, δεν το έκανε επειδή αποσκοπούσε στην εξουδετέρωση της «απειλής» του ΛΑ.Ο.Σ, αλλά στην απειλή του ταξικού - λαϊκού κινήματος. Ο ΛΑ.Ο.Σ ήταν πάντα ένα βολικό άλλοθι, άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος του. Να υποβοηθάει το σύστημα να βάζει στο «γύψο» τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Επειδή λοιπόν η αντιλαϊκή επίθεση είναι ενιαία και επειδή για να περάσει βάζουν πλάτες κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και κόμματα - παραφυάδες του δικομματισμού, μία πρέπει να είναι η απάντηση στις κάλπες. Να βγει όσο γίνεται πιο ενισχυμένο το ΚΚΕ.

Στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου επισημαίνεται το γεγονός ότι και από τις εισηγήσεις που κατατέθηκαν στη συζήτηση τεκμηριώθηκε παραπέρα η θέση του ΚΚΕ ότι η διεθνής καπιταλιστική οικονομία βιώνει μια βαθιά κρίση, με κύριο χαρακτηριστικό τον εκτεταμένο συγχρονισμό της. Είναι μια γενικευμένη κρίση υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αντικρούονται οι θεωρίες περί «καζινοκαπιταλισμού», «υπερκατανάλωσης», των σοσιαλδημοκρατικών θεωριών περί ρυθμίσεων, «πράσινης οικονομίας» κλπ.

Ο αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει γιατί «το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκεται στο DNA του καπιταλισμού» και πως «η πηγή της κρίσης μπορεί να στερέψει μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας». Η έκδοση περιέχει την εναρκτήρια ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, την κεντρική εισήγηση της Ελένης Μπέλλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δύο χαιρετισμούς και επτά θεματικές εισηγήσεις για την εκδήλωση της κρίσης στην ΕΕ και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, τα αίτια της κρίσης και την ελληνική οικονομία, την όξυνση της ταξικής πάλης και τους αστικούς σχεδιασμούς για την αντιμετώπισή της, το ρόλο των κοινοτικών κονδυλίων στην περίοδο της κρίσης κ.ά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην πραγματικότητα, οι εκλογές στο Αφγανιστάν δεν αναμενόταν να φέρουν καμία ουσιαστική αλλαγή στην κατάσταση που επιβάλλει η φρίκη του πολέμου. Είτε στο πρόσωπο του Χ. Καρζάι, είτε στου ανθυποψηφίου του Αμπντουλάχ Αμπντουλάχ, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κατοχής αναγνωρίζουν πειθήνια όργανα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, θυσιάζοντας τον αφγανικό λαό, που εδώ και οκτώ χρόνια σχεδόν αποδεκατίζεται στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Η εμπλοκή και του Πακιστάν στον πόλεμο, η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της περιοχής αποκαλύπτει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, Αμερικάνων και Ευρωπαίων, που επιχειρούν να ελέγξουν γεωστρατηγικά την περιοχή και τους χρυσοφόρους δρόμους της Ενέργειας.

Οι ολέθριες συνέπειες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Αφγανιστάν, όπου συμμετέχει και η Ελλάδα με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι εμφανείς στην εξαθλίωση του λαού της χώρας, στις χιλιάδες θυμάτων αμάχων, στα καραβάνια των προσφύγων και ξεριζωμένων, κάνοντας επιτακτική τη δυναμική απάντηση των λαών που οφείλουν να απαιτήσουν την επιστροφή των στρατευμάτων των χωρών τους, από τις κατοχικές δυνάμεις και τον τερματισμό των ιμπεριαλιστικών πολέμων.