Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πατριδοκάπηλοι εθνικιστές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρώτα συναίνεσαν στην πολιτική ΗΠΑ και ΕΕ για διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου πάνω από τα Βαλκάνια, ανέθρεψε προτεκτοράτα τύπου ΠΓΔΜ και «φύτεψε» ιμπεριαλιστικές βάσεις (π.χ., Βουλγαρία), πολυεθνικούς οικονομικούς κολοσσούς, ανάμεσά τους και ελληνικών συμφερόντων, που ξεζουμίζουν την εργατική τάξη για ένα κομμάτι ψωμί. Τώρα επιμένουν να βλέπουν πρόβλημα μόνο στο όνομα «Μακεδονία». Μετά τους Καρατζαφέρη, Παπαθεμελή και Ψωμιάδη, τώρα εμφανίζεται και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Β. Παπαγεωργόπουλος, να προβάλλει το «βέτο» ως το ισχυρό όπλο απέναντι στις διεκδικήσεις της ΠΓΔΜ. Εξακολουθούν, όλοι τους, να διαγωνίζονται στο ...άθλημα της πατριδοκαπηλίας και την ίδια ώρα κάνουν τα στραβά μάτια στις αρνητικές εξελίξεις στα Βαλκάνια. Αδιαφορούν για τις νέες αναταράξεις που απειλούνται με την προωθούμενη από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου. Επίσης, τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τους δρόμους των πετρελαίων και του φυσικού αερίου, κ.ά. Πρέπει ο λαός να τους βάλει στη θέση τους...

Από τα «μαλακά» στα ... μη σοβαρά

Μέχρι πριν λίγους μήνες τα αποκαλούσαν «μαλακά». Τώρα, απλώς δεν είναι «σοβαρά». Ο λόγος για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γρ. Ψαριανό, ο οποίος σε τηλεοπτική εκπομπή, απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τη χρήση ουσιών, μίλησε για την κάνναβη και ποια ποικιλία είναι η καλύτερη, διαχωρίζοντας τις ουσίες σε σοβαρές και μη. Τα ναρκωτικά δε διαχωρίζονται, δεν υπάρχουν μαλακές και σκληρές αιτίες που οδηγούν σε αυτά. Οι αιτίες είναι κοινές και ο διαχωρισμός έχει στόχο να νομιμοποιήσει στις συνειδήσεις των νέων τη χρήση τους, να νομιμοποιήσει έναν ιδιότυπο τρόπο καταστολής και κοινωνικού ελέγχου. Να ομαλοποιήσει και να «καρμπονάρει» κοινωνικές συμπεριφορές που εξυπηρετούν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου από τις κυρίαρχες τάξεις.

Διόδια για... προστιθέμενη αξία

Νάτο πάλι μπροστά μας το θέμα των «διοδίων πόλης». Το είχε θέσει ανοιχτά πρόσφατα ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, παρουσιάζοντας το «Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο», όπου προβλέπεται η εφαρμογή «διοδίων σε τμήματα των αστικών κέντρων». Στο ίδιο θέμα επανήλθε χτες ο νέος υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών, Κ. Χατζηδάκης, με αφορμή τις προτάσεις (συμπεριλαμβάνονται τα διόδια) των συγκοινωνιολόγων για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος. Στην ερώτηση τι γνώμη έχει για τα διόδια, ο υπουργός απάντησε: «Τόσα χρόνια στην Ευρώπη έχω μάθει πριν αποφασίζω να συζητώ με όλους τους συναρμόδιους παράγοντες, έτσι ώστε πριν καταλήξουμε σε οποιεσδήποτε αποφάσεις, να είμαστε βέβαιοι ότι αυτό που κάνουμε έχει προστιθέμενη αξία... Το βέβαιον είναι ότι είναι ανάγκη να ληφθεί υπόψη και η άποψη των Ελλήνων συγκοινωνιολόγων».

Ολα αυτά μήπως σας υποψιάζουν για το τι «μαγειρεύουν» οι κυβερνώντες; Μήπως ένα ακόμα χαράτσι (όπως είναι τα διόδια πόλης) σε βάρος των εργαζομένων;

Βία στα γήπεδα

Στην πάταξη της βίας στα γήπεδα αναφέρθηκαν (πάλι) ο υπουργός Πολιτισμού Μ. Λιάπης και ο υφυπουργός αθλητισμού Γ. Ιωαννίδης. Ο υφυπουργός μάλιστα ανέφερε χαρακτηριστικά: «Θα συνεργαστούμε με το υπουργείο Δικαιοσύνης. Εκεί ανήκουν οι εισαγγελείς». Ως στέλεχος του αθλητισμού και ως βουλευτής - σε σχετικές συζητήσεις - όμως ο Γ. Ιωαννίδης, κυρίως άλλες απόψεις εξέφραζε. Μιλούσε για κοινωνικό φαινόμενο, μεταφερόμενο στον αθλητισμό, και για την ανάγκη πρόληψης, και για την επιστημονική προσέγγιση του κλπ. Αλλαξε απόψεις ή... προσάρμοσε το σύστημά του στα νέα του καθήκοντα;

Τα φαινόμενα της βίας είναι μόνο ή κυρίως θέμα καταστολής; Η συντριπτική πλειοψηφία (και των ειδικών) έχει καταλήξει πως όχι. Η κυβερνητική πολιτική πάντως είναι ξεκάθαρη. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι και η Διυπουργική, μετά τα τραγικά γεγονότα στη Λεωφόρο Λαυρίου, μέτρα ΜΟΝΟ καταστολής έλαβε... Ούτε ψίθυρο δεν έβγαλε για την πρόληψη και την επιστημονική (ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και άλλους ειδικούς) ανάλυση του φαινομένου. Τυχαία άραγε;

Χωρίς τον ξενοδόχο

Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δε χάνει λεπτό. Το οικονομικό μέρος των προγραμματικών δηλώσεων είναι έτοιμο από μέρες, αλλά οι αρμόδιοι φαίνεται να επιδίδονται περισσότερο στην εκτίμηση των συσχετισμών που υπάρχουν, για να καταλήξουν στο εύρος των «μεταρρυθμίσεων», που θα ρίξουν στο τραπέζι. Γιατί, μπορεί επίσημα οι κυβερνώντες να ερμηνεύουν το μήνυμα των εκλογών, ως απαίτηση των ψηφοφόρων να συνεχίσουν και το επόμενο διάστημα την ίδια πολιτική, ωστόσο γνωρίζουν πολύ καλά, ότι το σύνολο των μέτρων που προωθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, προκάλεσαν τη δυσφορία και την αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων.

Το πακέτο των μεταρρυθμίσεων είναι γνωστό. Οπως λένε και επίσημα, προβλέπει παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, προώθηση νέας φορολογικής μεταρρύθμισης, παραπέρα αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, ολοκλήρωση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, επέκταση των «συμπράξεων» του δημόσιου με ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, απελευθέρωση των αγορών, μοίρασμα των πόρων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Με δυο λόγια, στόχος των κυβερνώντων είναι να προχωρήσουν, να επεκτείνουν ακόμα περισσότερο το αντιλαϊκό - αντιδραστικό μέτωπο, που έχει ανοίξει η άρχουσα τάξη από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ δεν πρωτοτυπούν, όπως ακριβώς δεν είχαν πρωτοτυπήσει μέχρι το 2004 οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων - πολιτικών, οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο σύνολό τους, είναι μια επιλογή στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο, είναι γενικός μπούσουλας για όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ, όπως έχει κωδικοποιηθεί και από τη στρατηγική της Λισαβόνας. Ετσι, «μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού», είναι η χειροτέρευση των όρων για τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων και οι χαμηλότερες συντάξεις, «φορολογικές αλλαγές» σημαίνει περισσότεροι φόροι για τα λαϊκά στρώματα και λιγότεροι για το κεφάλαιο, «συμπράξεις» είναι η δημιουργία ζωτικού χώρου για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ενώ όταν λόγος γίνεται για τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, όλοι τους εννοούν το μεγάλο φαγοπότι των κατασκευαστικών εταιρειών και άλλων επιχειρηματικών ομίλων.

Ολα τα παραπάνω, θα πει κανείς, δεν είναι καινούρια. Πράγματι. Παρόμοιοι στόχοι έμπαιναν και μετά τις εκλογές του 2000, αντίστοιχοι ήταν το 2004, οι ίδιοι παραμένουν και σήμερα. Εκείνο που κάθε φορά αλλάζει, είναι ότι μέσα από τη σύγκρουση και τη διαπάλη για την επιβολή τέτοιων αντιδραστικών πολιτικών, η άρχουσα τάξη και οι κυβερνήσεις της δεν ακολουθούν ευθύγραμμη πορεία, αλλά «παίζουν» με τους συσχετισμούς. Με αυτή την έννοια, η υλοποίηση των σχεδίων της οικονομικής ολιγαρχίας γενικά και της κυβέρνησης της ΝΔ στην προκειμένη περίπτωση, σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από την αντίσταση που θα συναντήσουν.

Οι κομμουνιστές δε μάσησαν ούτε λεπτό τα λόγια τους. Από την πρώτη στιγμή και σ' ολόκληρη την προεκλογική περίοδο το ΚΚΕ προειδοποίησε ότι μετά τις εκλογές έρχονται τα χειρότερα και διαβεβαίωσε ότι θα συνεχίσει με συνέπεια να βρίσκεται στο πλευρό των εργαζομένων. Ηδη βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα και η κυβέρνηση κάνει τους δικούς της υπολογισμούς, για τη νέα αντιλαϊκή επίθεση που σκοπεύει να εξαπολύσει. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες, τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, οι φτωχοί αγρότες και όλοι όσοι πλήττονται από αυτή την πολιτική, μπορούν με την οργάνωση των αγώνων τους και την αταλάντευτη δράση τους να αποδείξουν, ότι λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο...


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Μια Μνήμη

Στη μεγάλη συγκέντρωση που είχε γίνει στο Στάδιο Φιλίας και Ειρήνης, και δεν έπεφτε μήλο, κάποιος από το ακροατήριο στα διαζώματα έκανε στον Χαρίλαο Φλωράκη την πιο κάτω ερώτηση.

«Εσείς στο Κόμμα σας είσαστε άθεοι;».

Και ο Χαρίλαος Φλωράκης απάντησε ανθρώπινα και εντελώς παραστατικά.

Η πίστη είναι ένα προσωπικό θέμα και το Κόμμα δεν επεμβαίνει στα ανθρώπινα συναισθήματα.

Ομως, θα σας πω μια εικόνα που επαναλαμβανόταν στην εξορία τις Κυριακές ή τις γιορτές της θρησκείας που πρεσβεύεται στην Ελλάδα.

Ερχονταν οι Αλφαμίτες με τα ρόπαλα από τα χαράματα και μας στοίχιζαν για να πάμε στην εκκλησία.

Πηγαίναμε χωρίς χαμόγελα, μπαίναμε αμίλητοι, ακούγαμε χωρίς μορφασμούς και κινήσεις, από σεβασμό στην πίστη των άλλων, ενώ δίπλα μας οι Αλφαμίτες μας έκαναν διάφορες απρεπείς χειρονομίες και με εκείνη την υπόκωφη φωνή, μας δήλωναν, βλαστημώντας τα θεία, ότι μόλις βγαίναμε έξω θα μας περίμενε ο βούρδουλας.

Αυτή την κληρονομιά είδα στην αξιοπρεπή συμπεριφορά του Κόμματος κατά την ορκωμοσία της καινούριας Βουλής με τον παραδοσιακό θρησκευτικό αγιασμό.

Ι.Κ.

ΥΓ: Δεν μπήκαν εισαγωγικά στα λόγια του Χαρίλαου Φλωράκη γιατί είναι από μνήμης.

Περιβαλλοντολογικές υποκρισίες

Ενα εκατομμύριο ευρώ θα πρέπει να πληρώσει η ΔΕΗ για την παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Μια επιχείρηση που ελέγχεται κατά 51% από το κράτος, τιμωρείται επειδή παραβίασε τους νόμους του κράτους. Ποιος ελέγχει τι και ποιος ευθύνεται για τι;

Σαφώς η ΔΕΗ, όπως και κάθε επιχείρηση, οφείλει να μην παραβιάζει τους νόμους, πολύ περισσότερο αυτούς που έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος. Αλλά, ποιος ευθύνεται για την παραβίαση αυτή, αν όχι η κυβέρνηση; Ποιος ευθύνεται, αν όχι η κυβέρνηση, για το ότι η ΔΕΗ δε φρόντισε να έχει ολοκληρώσει τις επενδύσεις σε αντιρρυπαντικές τεχνολογίες εγκαίρως; Ποιος ευθύνεται, αν όχι η κυβέρνηση, που η ΔΕΗ λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και έτσι θεώρησε ότι δεν υπάρχει ανάγκη να δαπανήσει χρήματα προς αυτή την κατεύθυνση; Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος.

Η άλλη συνδέεται με το ποιος πληρώνει τη νύφη. Σε κάθε περίπτωση την πληρώνει ο λαός. Αυτός θα πληρώσει το πρόστιμο, όπως και αυτός «πλήρωσε» την υπέρβαση των ρύπων από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ.

Ας αφήσουν τις υποκρισίες. Σίγουρα υπάρχουν πολιτικοί λόγοι πίσω από το πρόστιμο. Είτε για να αναδειχτεί η περιβαλλοντική «ευαισθησία» της κυβέρνησης, είτε για να εμφανιστεί ο φτηνός λιγνίτης ως «ακριβός» λόγω των προστίμων, είτε για να προχωρήσει η επιχείρηση στις απαραίτητες αναβαθμίσεις των μονάδων της για να πουληθούν σε ιδιώτες «καθαρές».

Εδώ είμαστε και θα δούμε...

Η ευρω-αντίληψη της ιστορίας

Παραδέχτηκε η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας ότι το βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού που αποσύρθηκε είχε γραφεί «κατ' εντολήν» της ΕΕ και στο πλαίσιο της νέας «ευρωπαϊκής αντίληψης». «Γίνεται προσπάθεια να αμβλυνθούν στερεότυπες εκφράσεις που αφορούν τους εθνικούς άλλους και εμποδίζουν τη συνεννόηση. Να μην επαναλαμβάνουμε τα μοτίβα ότι οι άλλοι είναι βάρβαροι και απολίτιστοι, χαρακτηρισμοί που εμποδίζουν τη σημερινή συνεννόηση των λαών», δήλωσε χτες (στον «Αλφα 9,89»). Δηλαδή, τι μας λέει η επιστήμων; Οτι η ιστορική αλήθεια εμποδίζει τη συνεννόηση των λαών ή μήπως η απόκρυψή της; Ποιος αποκάλεσε βάρβαρους τους άλλους λαούς; Η βαρβαρότητα είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των εκμεταλλευτικών συστημάτων που γνώρισε η ανθρωπότητα στη μέχρι τώρα προϊστορία της με αποκορύφωμα τον ιμπεριαλισμό. Αλλά για αυτή τη βαρβαρότητα δε λέει τίποτα η ευρωπαϊκή αντίληψη της ιστορίας, όπως επίσης για τους απελευθερωτικούς και ταξικούς αγώνες των λαών.

«Πράσινες» αυταπάτες...

Να δημιουργηθεί ξεχωριστό υπουργείο Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων και Αειφορίας. Αυτό ήταν το κορυφαίο αίτημα πικετοφορίας που πραγματοποίησαν χτες μέλη και στελέχη του κόμματος των «Οικολόγων Πράσινων», στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Δεν είναι, βέβαια, οι μόνοι που προβάλλουν το αίτημα αυτό αναγορεύοντάς το περίπου ως πανάκεια για να λυθούν ως διά μαγείας τα προβλήματα του περιβάλλοντος και να ακολουθηθεί μια «πράσινη» πολιτική. Πόσο, όμως, ισχύει αυτό; Τους υπενθυμίζουμε ότι ξεχωριστό ήταν το υπουργείο Περιβάλλοντος και πριν το 1985, ωστόσο, το γεγονός αυτό: Δεν απέτρεψε το νόμο 998/79 που αποχαρακτήριζε 25 εκατ. στρέμματα δασικών εκτάσεων βαφτίζοντάς τα ως ...χορτολίβαδα, ούτε την ανάπτυξη της «πρώτης γενιάς» των αυθαιρέτων, ούτε την υποβάθμιση του Θριάσιου Πεδίου από την ανεξέλεγκτη δράση των βιομηχανιών.

Η ουσία, λοιπόν, δε βρίσκεται στην «ανεξαρτησία» του υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο στο κάτω - κάτω της γραφής δεν καθορίζει τη δική του πολιτική, αλλά υλοποιεί τη γενικότερη πολιτική μιας κυβέρνησης. Και τίποτα δε θα αλλάξει, αν πολιτική της κυβέρνησης - όπως, για παράδειγμα της ΝΔ τώρα, του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν - προωθεί την εμπορευματοποίηση των δασών, των ακτών και κάθε οικοσυστήματος, πριμοδοτεί την ασυδοσία του κεφαλαίου για να ρυπαίνει ασύστολα.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι η πάλη για να αλλάξει αυτή η πολιτική. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πρόταξη ήσσονος σημασίας διλημμάτων και αιτημάτων, που μόνο αποτέλεσμα έχουν να αποπροσανατολίζουν και να ταΐζουν με «πράσινες» αυταπάτες το λαό...

Η αστική ... «φιλανθρωπία»

«Φιλανθρωπικό δείπνο με στόχο την εξασφάλιση πόρων, οι οποίοι θα διατεθούν για την αγορά κατάλληλου εξοπλισμού που θα παραχωρηθεί σε παιδιά τα οποία υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, καθώς και για τη δημιουργία χώρου στέγασης εγκαταλελειμμένων παιδιών σε νοσοκομείο του Βουκουρεστίου» οργανώνεται σήμερα στο κοινοβούλιο της ρουμανικής πρωτεύουσας. Η «εκδήλωση» συνδιοργανώνεται από την ελληνικών συμφερόντων εταιρεία «SOFMEDICA» και την αντιπροσωπεία της UNICEF στο Βουκουρέστι. Μάλιστα, «θα πραγματοποιηθεί και δημοπρασία κοσμημάτων, προσφορά του Μουσείου Λαλαούνη»!

Το κενό που άφησε η διάλυση της τεράστιας κοινωνικής υποδομής των πρώην σοσιαλιστικών χωρών καλύπτεται από την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, των πάντων. Και όποιοι τομείς παραμένουν αδιάφοροι προς το παρόν για το κεφάλαιο από κερδοσκοπικής πλευράς, χρησιμοποιούνται για χυδαία προπαγάνδα στις πλάτες των θυμάτων του μέσω της αστικής ...«φιλανθρωπίας». Ο «θαυμαστός» καπιταλιστικός κόσμος...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Χρέος στην ιστορική αλήθεια

Η απόφαση για την απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού και η αντικατάστασή του από το προηγούμενο βιβλίο Ιστορίας συνοδεύτηκε από μία φωνακλάδικη, αλλά και ανούσια αντιπαράθεση ανάμεσα σε δυο ομάδες του ίδιου στρατοπέδου: Τους εθνικιστές από τη μια μεριά και τους κοσμοπολίτες από την άλλη. Η αντιπαράθεση, όπως εξελίσσεται και παρουσιάζεται από τα αστικά ΜΜΕ, παραμένει σταθερά προσηλωμένη σε επιμέρους πλευρές του εγχειριδίου, πολύ συγκεκριμένες και όχι τυχαία επιλεγμένες. Η όλη αντιπαράθεση λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και αποφεύγει εντέχνως να αγγίξει την ουσία: Οτι το συγκεκριμένο εγχειρίδιο, όπως και άλλα εγχειρίδια για άλλα μαθήματα, είναι γραμμένο αποσπασματικά, είναι βαθιά αντιεπιστημονικό. Γιατί παραποιεί και αποκρύπτει γεγονότα, παρουσιάζει τα ιστορικά γεγονότα αποσπασμένα από τις συνθήκες της εποχής που συντελέστηκαν, χωρίς συνέχεια και χωρίς αλληλουχία. Με αποτέλεσμα, ο μαθητής να μην μπορεί να καταλάβει γιατί συντελέστηκε το ένα ή το άλλο γεγονός, σε ποιες συνθήκες, να μην μπορεί να βγάλει συμπεράσματα και διδάγματα.

Την ίδια στιγμή η συζήτηση στρέφεται και στο ποιος έχει τη δικαιοδοσία να κρίνει την ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία. Ισχυρίζεται η μία ομάδα πως μόνο οι ειδικοί είναι εκείνοι που μπορούν να έχουν λόγο για τα εγχειρίδια. Δεν είναι όμως τα πονήματα θέσφατα, επειδή γράφτηκαν από χέρια ειδικού. Τα εγχειρίδια κρίνονται. Και εκείνοι που έχουν πολλούς λόγους να τα κρίνουν, γιατί ενδιαφέρονται για το τι μαθαίνουν τα παιδιά τους, είναι οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Από την πρώτη στιγμή κυκλοφορίας των νέων βιβλίων, από την επίσημη εμφάνιση των νέων «παιδαγωγικών» μεθόδων, το ΚΚΕ έκανε κριτική τόσο στο συγκεκριμένο, όσο και σε άλλα σχολικά εγχειρίδια. Κριτική, που βασίζεται σε επιστημονικές αναλύσεις, σε παιδαγωγικές μεθόδους και πατάει γερά στη θέση αρχής του ΚΚΕ για ολόπλευρη μόρφωση για όλους. Η προσωρινή αντικατάσταση του βιβλίου της Ιστορίας από το προηγούμενο εγχειρίδιο - που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζεται από ιδεολογική μονομέρεια - και η προκήρυξη διαγωνισμού για τη συγγραφή νέου βιβλίου δεν ανατρέπουν τις προσπάθειες για αναπροσαρμογή του περιεχομένου των σχολικών εγχειριδίων σε κατεύθυνση αντιεπιστημονική, αντιπαιδαγωγική, με βάση τις επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού. Αλλωστε, το αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας παραμένει το ίδιο και απαράλλακτο. Δηλαδή, τόσο η ιστορία φέτος όσο και το επόμενο βιβλίο θα κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.

Είναι καθήκον τόσο των κομμουνιστών, όσο και των δασκάλων, που σέβονται την επιστήμη και ενδιαφέρονται για τη γνώση που μεταδίδεται στους μαθητές, να διδάσκουν την ιστορική αλήθεια. Να αντιπαλέψουν την απόπειρα ξαναγραψίματος της ιστορίας κατ' επιταγήν του ιμπεριαλισμού και να μην κάνουν σκόντο από τη μόρφωση των παιδιών χάριν του ενός ή του άλλου αστικού ιδεολογήματος. Και το καθήκον αυτό εντάσσεται στην πάλη για την Παιδεία των λαϊκών αναγκών, στην πάλη για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ