Παρασκευή 27 Ιούλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «είδηση» προβλήθηκε, σχεδόν, απ' όλα τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και, μάλιστα, σε περίοπτη θέση και με μπόλικη χρονική διάρκεια. Η οικονομική μετανάστρια είναι μερικά χρόνια στη χώρα μας και δουλεύει ως μπέιμπι σίτερ. Η οικογένεια, λοιπόν, όπου της βρήκε δουλειά ένα ιδιωτικό «πρακτορείο παροχής υπηρεσιών», απαίτησε να βαπτιστεί χριστιανή ορθόδοξος και η προαναφερόμενη μετανάστρια δεν είχε καμία αντίρρηση, αλλά θα προτιμούσε να έχει νονό έναν υπουργό ή βουλευτή του ΠΑΣΟΚ...

Το τελευταίο, ακριβώς, έκανε το γεγονός «αξιοπερίεργο» και αυτομάτως τηλεοπτικά εκμεταλλεύσιμο... Κουβέντα, για το ιδιωτικό «γραφείο εύρεσης εργασίας». Κουβέντα, για το ολοφάνερο και πρωτοφανές, πως η ύπαρξη ή μη θρησκευτικής πίστης και ποιας απ' όλες αναδείχνεται, ως καθοριστική προϋπόθεση, για να μπορέσει ένας άνθρωπος να βρει δουλιά και, μάλιστα, ως γκουβερνάντα... Κουβέντα, για το γεγονός πως -ανεξάρτητα από τον τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος από τη μετανάστρια - έχουμε μια εξόφθαλμη περίπτωση προσηλυτισμού και, μάλιστα, αναγκαστικού.

Αντε, να δούμε, τι άλλο θα ζητήσουν αύριο...

... και η κυβέρνηση

Σημειώνουμε όλα τα παραπάνω όχι μόνον ή κυρίως γιατί το γεγονός αποτελεί, αυτό καθ' αυτό, ένα ιδιαίτερα αρνητικό φαινόμενο. Ούτε, μόνον ή κυρίως, για τον άθλιο τρόπο προβολής του από τα τηλεοπτικά κανάλια. Το σημειώνουμε, κυρίως, γιατί το συγκεκριμένο παράδειγμα αποκαλύπτει την τραγική σήμερα εικόνα των ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας, των σύγχρονων αυτών σκλαβοπάζαρων, τα οποία έρχεται να νομιμοποιήσει η κυβέρνηση. Και ακόμη περισσότερο, γιατί στα ίδια αυτά αντεργατικά πρότυπα θέλει η κυβέρνηση να οικοδομήσει και τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ). Ουσιαστικά, αυτά προβλέπει - ανάμεσα και σε άλλα, εξίσου αντεργατικά - το νομοσχέδιο «επανίδρυσης του ΟΑΕΔ», που προχτές έδωσε στη δημοσιότητα ο υπουργός Εργασίας.

Και μπορεί, ο υφυπουργός Εργασίας και κάποτε πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πρωτόπαπας, να λέει μεγάλα και ωραία λόγια στα ραδιόφωνα και τα τηλεοπτικά «παράθυρα», αλλά ας είναι σίγουρος ότι τον ακούνε βερεσέ οι εργαζόμενοι και, ιδιαίτερα, οι άνεργοι.

Το «περιβόλι»...

Πραγματικό περιβόλι η χτεσινή συνέντευξη του υπουργού Εργασίας στο ραδιοσταθμό «Φλας», σχετικά με το νομοσχέδιο για το «νέο ΟΑΕΔ». Σας παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα, επιγραμματικά σχολιασμένα:

  • Σχετικά με τα «ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας» και την «ενοικίαση εργαζομένων»

«Ο θεσμός λειτουργεί με βάση τους γενικούς κανόνες δικαίου. Εδώ έχει κανείς ένα θεσμό, μια σχέση η οποία από τα πράγματα υφίσταται και το ζητούμενο είναι: βάζει κανείς κανόνες που θα ρυθμίσει αυτή τη μορφή σχέσης εργασίας ή το αφήνει στην αναρχία της αγοράς...». (Αλήθεια, θα βάλετε σχετικούς κανόνες και στους υφιστάμενους... θεσμούς των ληστειών, των φόνων, της εμπορίας ναρκωτικών, της σωματεμπορίας, κλπ., κλπ.;).

  • Σχετικά με το νέο μοντέλο του ΟΑΕΔ

«Το θέμα που βάζετε έφυγε εντελώς από τη μέση, δηλαδή έγινε σαφέστατο στον καθένα ότι η ιδιωτικοποίηση δε συζητείται καν. Δεν υπάρχει σκιά ιδιωτικοποίησης και δεν μπορούσε να υπάρχει, δεδομένου ότι ο ΟΑΕΔ παρέχει υπηρεσίες δωρεάν...». (Πρώτον, ο νέος ΟΑΕΔ και, ιδιαίτερα, οι τρεις θυγατρικές ανώνυμες εταιρίες θα λειτουργούν με τα λεγόμενα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, χωρίς κοινωνικό έλεγχο, κλπ. Εχουμε, δηλαδή, μια έμμεση ιδιωτικοποίηση. Δεύτερον, ο ΟΑΕΔ πληρώνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή, από το λαό. Θα δουλεύει, όμως -πολύ περισσότερο απ' ό,τι σήμερα - για τους μεγαλοεργοδότες).

... του υπουργού Εργασίας
  • Για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των «επινοικιασμένων εργατών προσωρινής απασχόλησης»

«Για τα συνδικαλιστικά δεν έχουμε καταλήξει αν μπορεί, διότι κάποιος που πηγαίνει για μια βδομάδα ή για ένα μήνα, τι να κάνει στα συνδικαλιστικά. Δε νομίζω. Εμείς θα στείλουμε το άρθρο και στους κοινωνικούς εταίρους, τη ρύθμιση αυτή και αν δούμε ότι υπάρχουν τέτοια ζητήματα τότε μπορούν να ρυθμιστούν. (Οσο κι αν ο υπουργός προσπαθεί να παρουσιάσει εξωραϊσμένα τα πράγματα, είναι φανερό, πως το νομοσχέδιο δεν αναγνωρίζει συνδικαλιστικά δικαιώματα στους «επινοικιασμένους εργάτες προσωρινής απασχόλησης», γράφοντας ακόμη και το Σύνταγμα της χώρας στα παλιά παπούτσια της κυβέρνησης).

Τα... σεισμικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ 5.7 Ρίχτερ και στις 3.22 τα ξημερώματα είναι οπωσδήποτε βαρύ πράγμα. Ελπίζουμε δε να μην έχετε ...ξανακουνηθεί μέχρι να πάρετε σήμερα το πρωί στα χέρια σας το «Ριζοσπάστη»!

Πάντως, αν ανήκετε στους τυχερούς, που κοιμούνται βαριά και δεν «ακούσατε» τον μεταμεσονύχτιο σεισμό, σας μακαρίζουμε, αλλά τέτοια δόνηση δεν ήταν από αυτές που μπορεί να αγνοήσει κανείς εύκολα και αποτέλεσε πρόωρο «ξυπνητήρι» για πολύ κόσμο.

Για τον κρατικό μηχανισμό δεν μπορούμε να πούμε αν λειτούργησε και τι αποτέλεσμα έφερε σε όσους επλήγησαν στη Σκύρο. Αυτά τα βλέπει κανείς κατόπιν εορτής. Σίγουρα, όμως, λειτούργησαν αμέσως τα επικοινωνιακά και δημοσιοσχεσίτικα επιτελεία της κυβέρνησης και έκαναν τις σχετικές εξαγγελίες, ενώ Χρυσοχοΐδης και Αλευράς βρέθηκαν επιτόπου.

Βλέπετε, λόγω συνεδρίου είναι σε ...εγρήγορση και προσπαθούν κάθε στιγμή να μας πείσουν για το πόσο κοινωνικά ευαίσθητοι είναι.

ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ότι παρήλασε από την Ελλάδα η μισή ηγεσία της ιταλικής αστυνομίας, το ότι ολόκληρο κλιμάκιο αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ ήταν στη Γένοβα και ότι δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα ποιον ρολό έπαιξε η ΕΥΠ, κατά τα άλλα ουδεμία σχέση έχει η ελληνική κυβέρνηση με αυτά που συνέβησαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.

Ναι, μπορούμε να το βεβαιώσουμε κι εμείς ότι δεν πήγαν ελληνικά ΜΑΤ (για ΜΕΑ όρκο δεν παίρνουμε...) να συνδράμουν τους Ιταλούς συναδέλφους τους που χτύπησαν, εξευτέλισαν, συνέλαβαν και στο τέλος δολοφόνησαν. Αν αυτό εννοούσε η κυβέρνηση λέγοντας ότι δεν έχει αναμειχθεί την πιστεύουμε.

Βέβαια, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης χτες επανέλαβε δέκα φορές ότι δεν παρέδωσε καμιά λίστα στους Ιταλούς. Να υποθέσουμε δηλαδή ότι οι Eλληνες αξιωματικοί και ο μόνιμος σύνδεσμος της ΕΛΑΣ που παραδέχτηκε ότι βρίσκονταν εκεί είχαν πάει για ...διακοπές και μαθήματα καταστολής;


Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτά, βέβαια, ούτε μικρά παιδιά δεν τα πιστεύουν ιδίως όταν η κυβέρνηση δεν έχει αφήσει συμφωνία καταστολής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία να μην έχει υπογράψει. Και είναι γνωστό πως αυτές οι συμφωνίες είναι οι μόνες που τιμά αυτή η κυβέρνηση με μόνη εξαίρεση, αυτές που συνάπτει με το ΝΑΤΟ.

Θέλουν υποταγμένο τον εκπαιδευτικό

Μέσα στο κατακαλόκαιρο, όπως παραδοσιακά πια γίνεται με τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης, επέλεξε το υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει στη ρύθμιση ενός από τα πιο «ακανθώδη» ζητήματα της εκπαίδευσης. Την «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών. Η «αξιολόγηση» την οποία σκόπιμα βάζουμε μέσα σε εισαγωγικά και στην οποία οι εκπαιδευτικοί προσθέτουν τον προσδιορισμό «χειραγώγηση», κυοφορείται εδώ και καιρό. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου που προχτές το βράδυ έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Παιδείας, αποτελούν μια παραλλαγή, χωρίς επί της ουσίας αλλαγές, εκείνων που περιλάμβανε ο νόμος πλαίσιο 2525 για τη μεταρρύθμιση και οι υπουργικές αποφάσεις που είχαν εκδοθεί χωρίς να εφαρμοστούν χάρη στην αντίδραση των εκπαιδευτικών. Για να φτάσουμε στην τελική ρύθμιση του ζητήματος, η οποία το υπουργείο Παιδείας επιδιώκει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς - για να προχωρήσουν στη συνέχεια και οι ρυθμίσεις για σύνδεση μισθού και αποδοτικότητας - η κυβέρνηση είχε επιχειρήσει να προλειάνει το έδαφος. Χαρακτηριστικό ως προς αυτό ήταν και το πόρισμα της «επιτροπής Μπλέσιου» που είχε συγκροτηθεί από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για να δώσει επιστημονική επίφαση σε μία επιλογή που είναι πρώτα και κύρια πολιτική.

Η αξιολόγηση θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της «μεταρρύθμισης», αφού η φιλοσοφία της βρίσκεται σε απόλυτη σύμπνοια με το πνεύμα της γενικότερης αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του εκπαιδευτικού συστήματος. Πέρα από τις δηλώσεις της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας για δήθεν αναβάθμιση και υποστήριξη του εκπαιδευτικού, η αλήθεια για τους εκπαιδευτικούς είναι ότι το σχολείο του ανταγωνισμού και της στείρας γνώσης, το εκπαιδευτικό σύστημα παραγωγής «απασχολήσιμων» και ιδιαίτερα σε ότι έχει σχέση με την παιδαγωγική διαδικασία, αφού διαμορφώνονται οι νέοι άνθρωποι, χειραγωγημένες από το σύστημα συνειδήσεις, χρειάζεται αντίστοιχα εκπαιδευτικούς απόλυτα ελεγχόμενους, αν όχι υποταγμένους. Η αρχή έγινε με την κατάργηση της επετηρίδας και την αντικατάστασή της από το χρεοκοπημένο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Μάλιστα τότε, στην πρεμιέρα του νέου συστήματος διορισμών, είχε δοθεί και το πρώτο μήνυμα για το πώς θέλει αυτή η πολιτική τους εκπαιδευτικούς, με τον ξυλοδαρμό από τις δυνάμεις καταστολής των εκπαιδευτικών που διαδήλωναν έξω από τα εξεταστικά κέντρα.

Η εφαρμογή της μεταρρύθμισης απαίτησε από την πρώτη στιγμή και αλλαγές στη θέση του εκπαιδευτικού με την αλλαγή του τρόπου πρόσληψης, τη «θεσμοθέτηση» των αναπληρωτών, τη σταδιακή τελικά κατάργηση της μονιμότητας τους, που σε συνδυασμό με το νέο τρόπο πρόσληψης και την «αξιολόγηση» του βαθμού συμμόρφωσής τους στους σκοπούς της «μεταρρύθμισης», προωθείται η ολοσχερής κατάργησή της, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο πολιτικοϊδεολογικός έλεγχος του εκπαιδευτικού, που είναι ο βασικός συντελεστής της μόρφωσης των νέων ανθρώπων.

Οσο βάρος κι αν δίνει στην αξιολόγηση η κυβερνητική προπαγάνδα, ούτε είναι το κύριο στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ούτε αποτελεί αυτοτελή διαδικασία, αλλά υπηρετεί το περιεχόμενο και τους σκοπούς του σχολείου. Και γι' αυτό για μια ακόμα φορά το ζήτημα είναι τι εκπαίδευση και για ποιο σκοπό εφαρμόζεται. Η πολιτική που θέλει τον εξανδραποδισμό εκπαιδευτικών και μαθητών δεν μπορεί να βρίσκει συμμάχους μέσα στα πλατιά κομμάτια του λαού που έχουν καταλάβει πια ότι αυτή δεν είναι η εκπαίδευση που χρειάζονται σήμερα. Οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες θέλουν εκπαιδευτικό πρώτα και κύρια παιδαγωγικά και επιστημονικά καταρτισμένο σε πανεπιστημιακές σχολές, αναβαθμισμένο από όλες τις απόψεις, προκειμένου να διαμορφώνει ανθρώπους στις αξίες και τα ιδανικά των απλών ανθρώπων του μόχθου και όχι υποταγμένο και ελεγχόμενο από τις κυρίαρχες επιλογές.


Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ

Υπάρχουν και «αριστεροί» δουλέμποροι;

Γρηγοριάδης Κώστας

«Είμαι αριστερός - σοσιαλιστής» δήλωνε την περασμένη Τρίτη σε συνέντευξή του στο «Βήμα» ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης. Διαψεύδοντας στην ίδια συνέντευξη τις φήμες για εγκατάλειψη του υπουργείου, προσδιόριζε και τους στόχους: «Πρέπει να σπάσουμε την ανεργία, να δημιουργήσουμε μηχανισμούς στήριξης των αποκλεισμένων, να δώσουμε μια νέα ανάσα ζωής στο ασφαλιστικό σύστημα». Ακριβώς την επομένη ο υπουργός που αρέσκεται να δηλώνει αριστερός παρουσίασε το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση ουσιαστικά του σύγχρονου δουλεμπορίου. Χωρίς καμία αιδώ και χωρίς να αντλήσει κανένα συμπέρασμα από το στραπάτσο για το Ασφαλιστικό, ο υπουργός Εργασίας(;) παραδίδει τους άνεργους στους ιδιωτικούς ΟΑΕΔ, οι οποίοι στη συνέχεια θα τους «ενοικιάζουν» στις επιχειρήσεις. Ολοι θα είναι ευχαριστημένοι. Και οι επίσημοι δουλέμποροι (Εταιρείες Προσωρινής Εργασίας, είναι η κωδική ονομασία), γιατί θα κερδίζουν τη διαφορά ανάμεσα στον ονομαστικό μισθό και την πραγματική αμοιβή του «ενοικιαζόμενου», θα εισπράττουν τα ευρωπαϊκά και άλλα κονδύλια για την «εκπαίδευσή» τους, κ.ο.κ. Και οι εργοδότες, οι οποίοι θα παραλαμβάνουν ήδη αλυσοδεμένους τους σκλάβους, αφού θα στερούνται ουσιαστικά από κάθε είδους δικαιώματα (συνδικαλιστικά, ασφαλιστικά, συλλογικών συμβάσεων, κ.ο.κ). Και, βέβαια, η κυβέρνηση, η οποία θα μπορεί να περηφανεύεται ότι μειώνει την ανεργία! Αν όλο αυτό το άγος είναι «αριστερό» κατόρθωμα κ. Γιαννίτση, τότε ποιος είναι ο μεσαίωνας και το ...καθεστώς της γαλέρας;

Χρειάζονταν περισσότερα

Προφανώς, ενοχλήθηκε ο κ. Πρωτόπαππας από την κριτική της εφημερίδας μας για το νέο νομοσχέδιο μετατροπής του ΟΑΕΔ σε Οργανισμό Αφαίρεσης Εργατικών Δικαιωμάτων. Αλλιώς δεν εξηγείται το ξέσπασμά του κατά του «Ρ» από ραδιοφώνου. Οσο για τον αν διαβάζουμε ή όχι τα νομοσχέδιά τους, ένα τους λέμε. Οτι θα είχαμε γράψει ακόμη περισσότερα και πιο έντονα, αν εγκαίρως είχαμε στα χέρια μας το μέρος του νομοσχεδίου που «νομιμοποιεί» τα σκλαβοπάζαρα και τους δουλέμπορους. Το υπουργείο έδωσε το μέρος αυτό στη δημοσιότητα στα μουλωχτά και πολύ αργότερα από τη σχετική συνέντευξη Τύπου, όπου δεν το παρουσίασε. Θα γράφαμε, όχι μόνο γι' αυτούς που πλουτίζουν από το δουλεμπόριο, αλλά και γι' αυτούς που εξασφαλίζουν «προστασία» και νομιμότητα στους σύγχρονους δουλέμπορους. Κάτι τέτοιους, πάντως, σε γειτονική μας χώρα, που ήταν πρόσφατα στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, τους ονομάζουν Μαφία!

Υπερεπίκαιρη... παρέμβαση

Λες και το ήξερε. Συνεδρίαση είχε το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Αθήνας προχτές το βράδυ κι ένα από τα προς συζήτηση θέματά της ήταν και το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Στη σχετική τοποθέτησή του ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και εκπρόσωπος της ΝΑΣ, ζήτησε να διατεθεί ένα σεβαστό ποσό και για την αντισεισμική θωράκιση της πρωτεύουσας. Λίγες ώρες μετά, ολόκληρη η Κεντρική Ελλάδα και μαζί της και η Αθήνα ταρακουνιόταν από τον χτεσινό, περίπου 6 Ρίχτερ, σεισμό του Αιγαίου, που ευτυχώς δεν είχε θύματα και σοβαρές καταστροφές.

Κι άλλες μαζικές απολύσεις

Νέες μαζικές απολύσεις ανακοινώθηκαν χτες από μεγάλες πολυεθνικές. Μετά τη «Ζίμενς» και την «Ερικσον», η «Αλκατέλ» ανακοίνωσε χτες την απόλυση 20.000 εργαζόμενων, ενώ άλλους 5.000 απολύει η γερμανική «Infineon», επιχείρηση κι αυτή νέων τεχνολογιών. Την ίδια στιγμή, η «Sony» ανακοίνωσε πτώση των κερδών της, στο πρώτο τρίμηνο του έτους, κατά 90%, αφήνοντας άφωνους όσους κατείχαν μετοχές της.

Κι έπεται συνέχεια, καθώς και μια σειρά άλλα στοιχεία, φανερώνουν πως η ύφεση στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία συνεχίζεται και, βέβαια, οι μεγαλομέτοχοι και κεφαλαιοκράτες παίρνουν τα μέτρα τους, ώστε τα βάρη της κρίσης να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι.

Υ.Γ. Αλήθεια, το «σαβουάρ βιβρ» των απολύσεων, που θέλει να θεσμοθετήσει η Εελληνίδα επίτροπος στην ΕΕ, τηρήθηκε στις τελευταίες περιπτώσεις;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η πιο ανελέητη εκμετάλλευση

Τι απαιτούν και παράλληλα πετυχαίνουν τόσα χρόνια οι βιομήχανοι, οι πολυεθνικές και οι μεγαλοεργοδότες; Πιο «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης ζητάνε. Θέλουν εργαζόμενους «ζυμάρι», χωρίς δικαιώματα, χωρίς σταθερό ωράριο εργασίας, χωρίς ορισμένο μισθό, χωρίς ασφάλιση και σύνταξη. Θέλουν εργατικό δυναμικό «εύπλαστο», που να μπαίνει σε όποια φόρμα εργατικού καθεστώτος έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις τους. Με δυο λέξεις, επιδιώκουν περισσότερα υπερκέρδη, όσο και αν επιχειρούν να καμουφλάρουν την επιδίωξή τους, πίσω από τους δήθεν «εθνικούς στόχους» της «ανταγωνιστικότητας», της «αύξησης της παραγωγικότητας», της «βελτίωσης» όπως λένε της θέσης της Ελλάδας στο διεθνές γίγνεσθαι.

Και η κυβέρνηση ασμένως σπεύδει να τους ικανοποιήσει. Πολλές φορές μάλιστα τους προσπερνάει στον αγώνα δρόμου για την εξασφάλιση των απαραίτητων προϋποθέσεων. Αλλωστε, ο πρωθυπουργός πρώτος είχε ρίξει το σύνθημα του «απασχολήσιμου». Αυτόν ακριβώς το στόχο εξυπηρετεί και το σχέδιο νόμου για τον ΟΑΕΔ που παρουσίασε προχτές το υπουργείο Εργασίας. Ενα νομοσχέδιο που τριχοτομεί και ιδιωτικοποιεί τον Οργανισμό, «εξατομικεύει» τη «διαχείριση» του ανέργου και θέτει τεράστιους πόρους στη διάθεση των εργοδοτών, μέσα από τα προγράμματα κατάρτισης και δια βίου εκπαίδευσης. Παράλληλα, κάτω από αδιαφανείς διαδικασίες, νομιμοποιείται ένα μόνιμο αλισβερίσι με τις ιδιωτικές εταιρίες «ανεύρεσης εργασίας», τα εκατοντάδες ΚΕΚ, ΙΕΚ και πάσης φύσης μαγαζιά που πλουτίζουν στις πλάτες των ανέργων. Ο Οργανισμός με τη βούλα της κυβέρνησης μετατρέπεται σε ένα ιδιωτικό γραφείο εργασίας με προδιαγραφές μαμούθ.

Στην πραγματικότητα ο ΟΑΕΔ, από δημόσια υπηρεσία προστασίας των ανέργων - τουλάχιστον σε επίπεδο ιδρυτικής διακήρυξης - μεταλλάσσεται ανοιχτά σε ένα εργαλείο προσαρμογής εκπαίδευσης, μετεκπαίδευσης και δια βίου μάθησης των ανέργων, σε μια στρατιά αναλώσιμων εργατικών χεριών. Μια στρατιά που θα είναι έτοιμη να μπει, όχι σε εργοστάσια και γραφεία, αλλά σε ευρωπαϊκών προδιαγραφών γκέτο. Σε σύγχρονες γαλέρες, όπου ανώτατος νόμος θα είναι η δύναμη και η εξουσία του εργοδότη. Τελικά, μια εφεδρική στρατιά ανυπεράσπιστων, πιο ευάλωτη, πιο εκμεταλλεύσιμη και πιο υπάκουη στ' αφεντικά.

Για έναν τέτοιο εκσυγχρονισμένο κόσμο εκμετάλλευσης «δουλεύει» και το κομμάτι του νομοσχεδίου που αναφέρεται στην ενοικίαση των εργαζομένων. Η νομιμοποίηση των «δουλεμπορικών γραφείων εργασίας» δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από τους ανώδυνους τίτλους «Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης». Πράγματι, «προσωρινή» και με δόσεις, θα είναι μόνο η εργασία για τον άνεργο. Αλλά η εκμετάλλευση θα είναι μόνιμη και ανελέητη. Μόνιμο θα είναι το κυνήγι για το μεροκάματο, ο τρόμος της απόλυσης και η ανυπαρξία συνδικαλιστικής κάλυψης. Μόνιμο θα είναι το μισό μεροκάματο, η ελλιπής ασφαλιστική κάλυψη, το αίσθημα της «προσωρινότητας».

Και βέβαια το επιχείρημα ότι με αυτόν τον τρόπο «νομιμοποιείται» το χάος και η ασυδοσία της αγοράς μπορεί εύκολα να ξεστομίζεται από καθέδρας, δεν μπορεί όμως να σταματήσει το δράμα των ανέργων. Ισα ίσα που το δράμα αυτό θα βαθαίνει και θα μεγαλώνει. Γιατί αυτό που απαιτεί ο άνεργος δεν είναι η «νομιμοποίηση» της τραγωδίας του, αλλά μια μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες, τις δικές του και της οικογένειάς του. Αυτό που χρειάζεται η καπιταλιστική κοινωνία δεν είναι η εδραίωση της ολοένα και πιο στυγνής εκμετάλλευσης αλλά η μόνιμη και οριστική κατάργησή της.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ