Παρασκευή 27 Απρίλη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Απύθμενο θράσος!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων πανεπιστημίων να μην έχει θεσμοθετηθεί, σε ορισμένα όμως πανεπιστήμια στήνονται κανονικές φάμπρικες κερδοφορίας.

Στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), απαιτείται από τους υποψήφιους φοιτητές η καταβολή 60 ευρώ απλά και μόνο για να αξιολογηθεί η αίτησή τους!

Απύθμενο θράσος! Δε φτάνει που τα πτυχία είναι υποβαθμισμένα. Δε φτάνει που στριμώχνονται οι απόφοιτοι ο ένας πίσω από τον άλλο για να μπουν σε κάποιο μεταπτυχιακό ειδίκευσης μήπως και καταφέρουν μετά να βρουν μια καλύτερη δουλιά. Δε φτάνει που για να παρακολουθήσουν το μεταπτυχιακό - στη συντριπτική πλειοψηφία των πανεπιστημίων - χρειάζεται να ακουμπήσουν ζεστό χρήμα για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και αγορά λογής λογής υλικών, συγγραμμάτων κλπ! Τώρα ακόμα και το δικαίωμα για να κάνει ο υποψήφιος φοιτητής αίτηση κοστίζει!

Φανταστείτε δηλαδή, να ήταν και ιδιωτική η ΑΣΟΕΕ τι θα σκαρφίζονταν για να κερδίσουν χρήμα...

Εμμεση νομιμοποίηση της ευέλικτης ζώνης

Στην προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η «ευέλικτη ζώνη» στα σχολεία και οι ανομολόγητοι στόχοι της εντάσσεται η πραγματοποίηση μαθητικού διαγωνισμού στην Ε' και Στ' τάξη Δημοτικού με θέμα «παιχνίδι και μαθηματικά». Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως, παρ' όλο που εμφανίζεται σαν προαιρετική η συμμετοχή των μαθητών στον παραπάνω διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, υπάρχουν καταγγελίες εκπαιδευτικών για πιέσεις προς την κατεύθυνση της συμμετοχής, προκειμένου να εμφανιστεί η όλη δραστηριότητα ως θετικό αποτέλεσμα εφαρμογής της ευέλικτης ζώνης. Οι ταξικές δυνάμεις στους εκπαιδευτικούς, που έχουν δώσει και δίνουν τη μάχη για να αποκαλυφθεί ο πραγματικός στόχος της «ευέλικτης ζώνης» ως μέσου κατηγοριοποίησης και ταξικής διαφοροποίησης, έχουν καλέσει τους εκπαιδευτικούς να μη συμμετάσχουν, καταγγέλλοντας ως απαράδεκτο το γεγονός ένας τέτοιος διαγωνισμός να γίνεται μέσα στο σχολικό πρόγραμμα και όχι Σάββατο όπου συμμετείχαν όσοι ήθελαν, όπως γινόταν παλιά.

Η πρεμούρα των οπορτουνιστών...

Είναι τέτοια η πρεμούρα των οπορτουνιστών να χτυπήσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ΠΑΜΕ, ώστε στην πιο χυδαία εκδοχή τους, όπως στη χτεσινή «Αυγή», δε γλιτώνουν την αυτο-αποκάλυψη. Αφορμή αυτή τη φορά οι εκλογές στο Σωματείο Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό», όπου η ΕΣΑΚ-Σ κατέλαβε την πρώτη θέση και στη βάση της συγκρότησης αναλογικού - αντιπροσωπευτικού προεδρείου δικαιούται τη θέση του προέδρου. Από κοινού όμως και με διάφορες προφάσεις, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και η παράταξη του ΣΥΝ προσπαθούν να παρακάμψουν το αποτέλεσμα των εκλογών και να αποκλείσουν τις ταξικές δυνάμεις από τη θέση που τους έδωσαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο.

Πώς σχολιάζει η εφημερίδα του ΣΥΝ το γεγονός; Αφού αναμασάει τα γνωστά ΠΑΣΚίτικα (το χούι δεν κρύβεται...) περί «διασπαστικής τακτικής του ΠΑΜΕ στο χώρο των εργαζομένων», προειδοποιεί ότι η ΕΣΑΚ δεν μπορεί να καταλάβει τη θέση του προέδρου, γιατί το σωματείο κινδυνεύει «να σύρεται σε κάθε μονομερή εκδήλωση του ΠΑΜΕ». Και καταλήγει η «Αυγή», αναφερόμενη σε πρόσφατο σχόλιο του «Ρ»: «Σοβαρά πιστεύει ο "Ριζοσπάστης" ότι μπορεί να γίνει αποδεκτή η διασπαστική τακτική στα σωματεία, ακόμη και αν το ΠΑΜΕ αναδειχτεί σε πρώτη δύναμη σε κάποια από αυτά, όπως στον "Ευαγγελισμό";».

... και η αποκάλυψη

Ξεκάθαρη η αντίληψη του ΣΥΝ για το συνδικαλιστικό κίνημα. Δίνοντας εξετάσεις στα αφεντικά μαζί με τους συνεταίρους του, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ισχυρίζονται ότι, προκειμένου να χτυπηθεί το ΠΑΜΕ, μπορούν ανά πάσα στιγμή να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τη βούληση των εργαζομένων, για να μη θιγούν τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Το ίδιο έργο έπαιξαν από κοινού και στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, το ίδιο κάνουν και στα σωματεία όπου κατεβαίνουν σε κοινά ψηφοδέλτια. Πώς το ονομάζει αυτό ο ΣΥΝ; «Ενότητα»! Μόνο που δεν περίμενε πως η αποκάλυψη, με αφορμή την περίπτωση του «Ευαγγελισμού», θα ερχόταν από την ίδια την «Αυγή»...

Τους θεωρούν «χαζούς χωρικούς»!

Το «κόλπο» ήταν στημένο. Ο Κ. Αγοραστός, κυβερνητικός βουλευτής Λάρισας, κατέθεσε σχετική Επερώτηση στη Βουλή, για να δώσει την ευκαιρία στον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στον Αλ. Κοντό, να μιλήσει για την «άλλη γεωργία». Αυτή στην οποία συχνά - πυκνά αναφέρονται όχι μόνο οι κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Μια γεωργία που θα στηρίζεται - λέει - στην παραγωγή τοπικών παραδοσιακών προϊόντων, όπως όσπρια, νωπά λαχανικά, φρούτα κ.ά. Δηλαδή, η κυβέρνηση, μετά από τόσα χρόνια υπονόμευσης της αγροτικής οικονομίας - παραγωγής και των μικρομεσαίων αγροτών, προτρέπει τώρα ανοιχτά τους αγρότες να εγκαταλείψουν τις βασικές καλλιέργειες - βαμβάκι, σιτηρά, καλαμπόκι, τεύτλα, καπνός κ.ά. - που δεν έχουν μέλλον με τη νέα ΚΑΠ και να στραφούν στην «ξεχασμένη γεωργία», όπως τη χαρακτήρισε ο υφυπουργός, τονίζοντας ότι σύντομα πρέπει να γίνει η «κύρια γεωργία».

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυβερνώντες στη χώρα μας «συμβουλεύουν» τους αγρότες να στραφούν σε «άλλες καλλιέργειες». Ολοι θυμόμαστε τις προτροπές Τζουμάκα για μαζική παραγωγή ...αγγουριών, ενώ, πολλοί, το τελευταίο διάστημα, μιλούν για στροφή στα ενεργειακά φυτά και για μαζική σπορά με ...γομαράγκαθα. Ομως, τα περί «άλλης γεωργίας» του Αλ. Κοντού δεν είναι απλώς κοροϊδία και υποτίμηση της νοημοσύνης του αγροτικού κόσμου. Είναι και επίδειξη θρασύτητας από εκείνους που έκαναν ό,τι μπορούσαν για την καταστροφή της ελληνικής γεωργίας και το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και τώρα κάνουν τους «αμέτοχους» και τους αθώους.

Λέτε να μη γνωρίζει ο Αλ. Κοντός ότι ο μικρομεσαίος αγρότης, σήμερα, δεν μπορεί να διασφαλίσει βιώσιμο εισόδημα ασχολούμενος με τις λεγόμενες παραδοσιακές, τοπικές καλλιέργειες; Ασφαλώς και γνωρίζει και μάλιστα πολύ καλά. Αλλά κι αν δεν το ξέρει, ας ρωτήσει για να μάθει όσους σπέρνουν φακές και ρεβίθια και δεν μπορούν να τα πουλήσουν πουθενά, που καλλιεργούν λάπατα και ραδίκια και τους μαραγκιάζουν στον πάγκο της λαϊκής αγοράς, που παράγουν μήλα, αχλάδια, αμύγδαλα, κεράσια και τα βλέπουν να σαπίζουν στα δέντρα ή να «παγώνουν» στα ψυγεία.

Είναι, πια, καιρός οι μικρομεσαίοι αγρότες να μην επιτρέπουν σε κανέναν να συνεχίσει να τους κοροϊδεύει τόσο κυνικά και ξεδιάντροπα. Μπορούν και πρέπει να «κόψουν το βήχα» σε κάθε κύριο Κοντό που ως πολιτικός νομίζει ότι μπορεί να τους εμπαίζει συνεχώς και να τους εξαπατά διαρκώς, θεωρώντας τους «χαζούς χωρικούς». Οπως είναι ανάγκη να οργανώσουν καλύτερα και να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η οποία λειτουργεί σαν «δρεπάνι», ξεκληρίζοντάς τους και πετώντας τους στη φτώχεια και την ανεργία...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τέχνη υπέρ ... ευρωσυντάγματος

«Καθαρόαιμη» κοινή, αντιδραστική, προπαγανδιστική κίνηση κράτους - κεφαλαίου με στόχο τη νεολαία αποτελεί η εκδήλωση που διοργανώνει το «ΙΕΚ ΑΚΜΗ», με τη «στήριξη» της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, υπό τον τίτλο ...«Η τέχνη και οι νέοι για το ευρωσύνταγμα»!

Η κίνηση αυτή δεν αποκαλύπτει μόνο τον πρωταγωνιστικό ρόλο που θέλει να προσδώσει το αστικό κράτος στο κεφάλαιο και στον τομέα του πολιτισμού, συμμετέχοντας σε μία εκδήλωση που έχει και προφανή διαφημιστικά χαρακτηριστικά, αλλά και το περιεχόμενο που θέλουν να επιβάλουν στη δημιουργική έκφραση των νέων, στην προκειμένη περίπτωση, το ευρωσύνταγμα. Δηλαδή, τη νομική κωδικοποίηση των «αρχών» και «αξιών» των μονοπωλίων στο πλαίσιο της κλιμακούμενης επίθεσής τους στα δικαιώματα και τα μυαλά της εργατικής τάξης. Αποδεικνύει επιπλέον και τι εκπαιδευτικό περιεχόμενο «ονειρεύονται» για τις νέες γενιές τόσο το κεφάλαιο που κερδοσκοπεί στον τομέα της Παιδείας, όσο και οι κυβερνήσεις που το προωθούν. Είναι στο χέρι του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος να δώσουν την αναγκαία απάντηση.

Η ... ανηφόρα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ Σ' ΑΥΤΑ που είπε ο πρωθυπουργός για την οικονομία, υποστηρίζοντας ότι «είμαστε στη μέση ενός ανηφορικού δρόμου». Μόνο που ξέχασε να διευκρινίσει κάτι: Οτι ανεβαίνει έφιππος την ανηφόρα και, δυστυχώς, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο ρόλο του υποζυγίου.

Και δεν είναι ο μόνος έφιππος. Μαζί του είναι οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι καναλάρχες και ολόκληρη η κουστωδία των διαπλεκομένων. Οπως καταλαβαίνετε, είναι μεγάλο βάρος όλοι αυτοί.

Κι έχουν μεγάλη ανάγκη να κρατούν το ...άλογο ήσυχο. Γιατί, αν καταλάβει τι συμβαίνει και αφηνιάσει, τότε πολλοί θα είναι αυτοί που θα κατρακυλούν στον κατήφορο και δε θα πέσουν στα μαλακά.

Το ίδιο συμφέρον, όμως, έχουν και όσοι θέλουν να αλλάξει, απλώς, ο αναβάτης και από «μπλε» να γίνει «πράσινος» με την ίδια πάντα παρέα.

ΠΑΝΤΩΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να πείτε, το «κατέχουν το άθλημα» των δομημένων ομολόγων τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εξ ου και είναι σε θέση να τοποθετηθούν σε κάθε λεπτομέρεια αυτών των μπερδεμένων υποθέσεων.

Λογικό. Οι μισοί από αυτούς έχουν θητεύσει σε υπουργικούς θώκους και οι άλλοι μισοί έχουν μπλέξει με τον τρόπο τους σε τέτοιες δουλιές. Ισως, μάλιστα, να μην αντέχουν να βλέπουν για όλους αυτούς τους λόγους «ερασιτεχνισμούς» σε θέματα ληστείας αποθεματικών ταμείων.

Γι' αυτό μην παραξενεύεστε, όταν ακούτε τσακωμούς με τα αντίστοιχα στελέχη της ΝΔ, στους οποίους χρησιμοποιούν όρους που δε γνωρίζετε. Μιλούν, βλέπετε, τη γλώσσα ...της «λαμογιάς», που είναι κοινή σε αυτούς τους πολιτικούς χώρους.

Και, πιστέψτε μας, δεν έχει καμία σχέση αυτή η γλώσσα με τη γνώση της οικονομίας. Με τη γνώση της εκμετάλλευσης και της κοροϊδίας έχει αποκλειστική σχέση.


Γρηγοριάδης Κώστας

Τα ψέματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Θυμόσαστε την κα Λιντς; Εκείνη την 19χρονη στρατιωτίνα των ΗΠΑ που τα αμερικάνικα ΜΜΕ είχαν μετατρέψει ούτε λίγο ούτε πολύ κάτι σαν Ζαν Ντ'Αρκ του πολέμου στο Ιράκ; Τότε, σύμφωνα με την εκδοχή του Πενταγώνου, τις πρώτες μέρες της επέμβασης τραυματίστηκε σοβαρά, αιχμαλωτίστηκε από Ιρακινούς στρατιώτες, αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει μετά από ηρωική μάχη. Η αλήθεια είναι πως τραυματίστηκε όντως μέσα σε φορτηγό που τη μετέφερε, δεν έριξε ποτέ ούτε μία σφαίρα και οι «εχθροί» Ιρακινοί γιατροί την περιέθαλψαν και φρόντισαν να τη στείλουν πίσω με ασφάλεια στις αμερικανικές γραμμές.

Αυτά καταγγέλλει η ίδια σε ειδική επιτροπή του Κογκρέσου προσθέτοντας: «Ακόμη και σήμερα δεν ξέρω γιατί διάλεξαν να πουν τόσα ψέματα και να με κάνουν θρύλο...».

Επίσης στην ίδια Επιτροπή καταγγέλθηκε πως ο ποδοσφαιριστής -δεκανέας Πατ Τίλμαν, που είχε και αυτός αναδειχτεί σε «θρύλο», γιατί τάχα έπεσε ηρωικά το 2004 στο Αφγανιστάν στην προσπάθειά του να διασώσει συναδέλφους του, τελικά όπως κατάγγειλε ο αδερφός του σκοτώθηκε από φίλια πυρά. Δεν είναι καινούριο πως το σάπιο σύστημα χρειάζεται ψέματα για να καλύπτει τα εγκλήματά του. Δεν είναι επίσης καινούριο πως έχει τα μέσα και τις δυνατότητες να επιβάλει το ψέμα ακόμα και όταν αντιδρούν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι. Τίποτα νεότερο επίσης στο γεγονός πως μετά από λίγο καιρό, κατόπιν εορτής, σε κάποια «επιτροπή» το ψέμα ομολογείται, αποενοχοποιείται και ταυτόχρονα εθίζει τους λαούς στο ότι είναι δυνατόν να διαπράττεται στο όνομα του καθαγιασμού του ιμπεριαλιστικού πολέμου, να ομολογείται και να αποενοχοποιείται. Καιρός να απαλλαγούμε από το εγκληματικό σύστημα και τα ψέματα που το διαιωνίζουν...

Κι άλλη περικοπή επιδοτήσεων;

Μπροστά στον κίνδυνο και επιπλέον περικοπής των κοινοτικών επιδοτήσεων που εισπράττουν, βρίσκονται οι Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφοι, αυτή τη φορά εξαιτίας της «κακοδιαχείρισης και των παρατυπιών» που διαπιστώνονται σε έκθεση της Επιτροπής στην κατανομή των κοινοτικών πόρων για το έτος 2005. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, που υιοθετήθηκε και από το Ευρωκοινοβούλιο, στη χώρα μας δεν εφαρμόζεται ορθά το κοινοτικό ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου των πληρωμών - το γνωστό ΟΣΔΕ - και απευθύνουν άμεση απειλή για αναστολή - άλλο που δε θέλανε - των πληρωμών στον τομέα της γεωργίας, εάν δε διορθωθούν άμεσα τα υφιστάμενα διαχειριστικά προβλήματα. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι για την εφαρμογή του ΟΣΔΕ στη χώρα μας οι Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν πληρώσει «χοντρά» - μόνο για το 2006 το συνολικό ποσό που πλήρωσαν ξεπέρασε τα 70 εκατομμύρια ευρώ, όπως εκτιμάται - και, φυσικά, είναι οι μόνοι που δε φταίνε, για το αν τα κοινοτικά κονδύλια για αλλού ξεκινάνε και ...αλλού καταλήγουν. Δεν ξέρουμε, αν στο τέλος η Επιτροπή θα κάνει πράξη τις απειλές της, ωστόσο το πρόβλημα παραμένει: Χρήματα από τις αγροτικές ενισχύσεις «πήγαιναν» κάπου, που δε θα έπρεπε να «πηγαίνουν» - ή, τουλάχιστον, με τρόπο που δε θα έπρεπε να πηγαίνουν - με άμεση και ακέραιη ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων, που, για τη συγκεκριμένη περίοδο που αναφέρεται η Επιτροπή, ήταν η κυβέρνηση της ΝΔ.

«Τσεκούρωμα» και στ' αμπέλια

Διαστάσεις χιονοστιβάδας έχουν λάβει πλέον οι αντιαγροτικοί κανονισμοί που ψηφίζονται αλλεπάλληλα για κάθε αγροτικό προϊόν, μετά την εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Εκτός από τον κανονισμό για τα οπωροκηπευτικά, το αμέσως επόμενο διάστημα και συγκεκριμένα στις 4 Ιούλη, η Επιτροπή θα παρουσιάσει τις τελικές προτάσεις της για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς των αμπελοοινοικών προϊόντων. Η Επιτροπή θα προτείνει ανάμεσα σε άλλα και την κατάργηση της «απόσταξης κρίσης» αλλά και την άρση της απαγόρευσης φύτευσης νέων αμπελώνων - μόνο για τους... επιτυχημένους αμπελοκαλλιεργητές - καθώς και την ενίσχυση εγκατάλειψης των καλλιεργειών. Να εξηγήσουμε, ότι «απόσταξη κρίσης» αφορά τη μετατροπή των πλεονασμάτων κρασιού σε οινόπνευμα με την καταβολή ενός μικρού ποσού στους παραγωγούς, ως ένα μίνιμουμ μέτρο ενίσχυσής τους, που ωστόσο δεν εξαλείφει την οικονομική ζημιά που προκαλούν οι αθρόες εισαγωγές φτηνών κρασιών από Τρίτες Χώρες. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι τα παραπάνω μέτρα - κατά τις επιταγές της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ - έρχονται για να συρρικνώσουν, αφ' ενός, την αμπελοκαλλιέργεια αλλά και να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την τάση συγκέντρωσης της γης σε λίγα χέρια, αυτών που η Επιτροπή αποκαλεί «πετυχημένους αμπελοκαλλιεργητές» και που στην πραγματικότητα πρόκειται για τους μεγαλοεπιχειρηματίες - οινοβιομηχάνους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Χτύπημα στη ρίζα του προβλήματος

Το σκάνδαλο, με τη χασούρα εκατομμυρίων ευρώ που υπέστησαν αρκετά ασφαλιστικά ταμεία μέσω των ομολόγων, ξαναέφερε στην επιφάνεια τη γενική, σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, κατάσταση που επικρατεί σε ολόκληρο το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία συντίθεται από πολλά, μικρότερα και μεγαλύτερα σκάνδαλα, που επωάζονται κατά καιρούς στο θερμοκήπιο της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας. Αναδεικνύει την ανάγκη, ο αγώνας της εργατικής τάξης και του κινήματός της να είναι ενιαίος, να στοχεύσει με «σταθερό χέρι» την αιτία του προβλήματος, για να μην είναι λειψός και αναποτελεσματικός. Να βλέπει το «δάσος» και να μην εστιάζει αποκλειστικά στο «δέντρο».

Να διατυπώσει το πολιτικό αίτημα και να το διεκδικήσει με αποφασιστικότητα για επιστροφή όλων των κλεμμένων από τα ασφαλιστικά ταμεία, από τη δεκαετία του '50 έως σήμερα. Υπενθυμίζουμε ότι από το 1950 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970 τα αποθεματικά των Ταμείων, χρήματα των εργαζομένων, με υποχρεωτικούς νόμους, τα εκμεταλλευόταν η Τράπεζα της Ελλάδας με 0% επιτόκιο (τα επιτόκια καταθέσεων τότε ήταν πάνω από 10% - 15%) και τα παραχωρούσε ως κίνητρα στους βιομηχάνους για να μεγαλώνει το κεφάλαιό τους. Και φυσικά να διεκδικηθεί η αποκατάσταση της ζημιάς που προκλήθηκε από το ρίξιμο των αποθεματικών στον τζόγο, όχι μόνο της τελευταίας τριετίας, όπως λέει το ΠΑΣΟΚ και η ΓΣΕΕ, αλλά όλης της ζημιάς που προκλήθηκε από τότε που το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο στο τζογάρισμα. Οπως επίσης και ο τερματισμός κάθε μορφής τζογαρίσματος.

Ενας τέτοιος αγώνας θα αναδείξει κι άλλες πλευρές - πληγές του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Την εισφοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή είτε με τη μη απόδοση παρακρατημένων εισφορών είτε με την ανασφάλιστη εργασία κ.λπ. Τις πολιτικές ευθύνες των δυνάμεων του δικομματισμού που νομιμοποίησαν αυτήν την κατάσταση με μπαράζ χαριστικών ρυθμίσεων προς τη μεγαλοεργοδοσία. Τις ευθύνες συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που, ενώ έκαναν τα στραβά μάτια σ' αυτήν την πραγματικότητα, αργότερα την επικαλούνταν για να δικαιολογήσουν σαν αναγκαία τα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι ένα τέτοιο επιθετικό ως προς τις διεκδικήσεις του, εξοπλισμένο με τα πολιτικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την υπόθεση αυτή, κίνημα, μπορεί να λειτουργήσει ως ασπίδα για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης από νέες επιθέσεις. Στο όνομα των ελλειμμάτων, αυτοί οι ίδιοι που ευθύνονται για την πρόκλησή τους, θα σερβίρουν νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που «μαγειρεύονται» καιρό τώρα. Τέτοια είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η μείωση των συντάξεων, η υποβάθμιση των παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών κ.ά.

Αλλαγές, οι οποίες εντάσσονται στις γενικότερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, στην προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου να διαμορφώσει ευνοϊκότερους όρους για την αναπαραγωγή του και που θα επιχειρούνταν ούτως ή άλλως από τους πολιτικούς του εκφραστές, ανεξάρτητα από το σκάνδαλο με τα ομόλογα, τα ελλείμματα κ.λπ. Απλά, η συγκυρία τούς δίνει «πάτημα» να προχωρήσουν ταχύτερα σε μια τέτοια κατεύθυνση. Η εργατική τάξη να είναι σε επαγρύπνηση και αγωνιστική εγρήγορση. Με τη συσπείρωση και την πάλη της μπορεί να ανακτήσει χαμένο έδαφος και να κερδίσει και νέο. Με την όξυνση της ταξικής κοινωνικοπολιτικής της πάλης μπορεί να ωθήσει τις εξελίξεις σε ευνοϊκή για την ίδια και τα συμφέροντά της κατεύθυνση.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ