Τρίτη 27 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αιδώς Αργείοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πίσω από νόμο του 1997 οχυρώνεται η κυβέρνηση και η θλιβερή διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας, για να δικαιολογήσει την άγρια, πρωτοφανή ληστεία των αποθεματικών του ΟΕΚ, Ασφαλιστικών Ταμείων, Νοσοκομείων, Πανεπιστημίων, ΤΕΙ, όλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.

Οποία υποκρισία. Οι διαπρύσιοι κήρυκες της «ελεύθερης αγοράς», οι αδιάλλακτοι πολέμιοι του «κρατισμού», για να δικαιολογήσουν την εν ψυχρώ κλοπή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία, σαν τους άρπαγες και χωρίς να ενημερώσουν καν τις διοικήσεις των Οργανισμών, «κούρεψαν» στα πλαίσια της συμφωνίας του PSI, επικαλούνται σήμερα ένα νόμο, που δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση και στην ΤτΕ, να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν περιουσιακά στοιχεία των ΝΠΔΔ, που έχουν προέλθει από εισφορές των εργαζομένων.

Είναι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια κόμματα, οι ίδιοι φορείς της αστικής τάξης, που επί δεκαετίες μας πιπίλιζαν το μυαλό, για το πόσο καλή είναι η «απελευθέρωση» του τραπεζικού συστήματος, η οποία άρχισε το 1986 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η οποία, «απελευθέρωσε» το πιστωτικό σύστημα της χώρας από το σφικτό κρατικό εναγκαλισμό... Και πραγματικά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, «απελευθερώθηκε» το τραπεζικό σύστημα. Για την ακρίβεια απελευθερώθηκε η ληστρική ορμή του τραπεζικού κεφαλαίου, να καταδυναστεύσει τις ζωές εκατομμυρίων εργαζόμενων, μέσω των ακριβών δανείων, των μηδενικών καταθετικών επιτοκίων και της ραγδαίας επέκτασης του «πλαστικού χρήματος».

Αλλά - καταραμένη αφηρημάδα - οι γνήσιοι «αντικρατιστές» μας, δεν προέβλεψαν και την «απελευθέρωση» των αποθεματικών των ΝΠΔΔ, με την έννοια να αποφασίζουν οι διοικήσεις τους και μόνο για το πού και πώς θα τοποθετούν τα διαθέσιμά τους. Λόγω... αβλεψίας προφανώς, τα αποθεματικά των ΝΠΔΔ, παρέμειναν υπό τον... σφικτό κρατικό εναγκαλισμό, ή ακριβέστερα στη διάθεση της εκάστοτε αστικής κυβέρνησης, για το πώς θα τα χρησιμοποιήσει προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων.

Βλέπεις, η αφηρημάδα τους πιάνει όταν πρόκειται για λεφτά του λαού. Και φροντίζουν να πάνε στο κεφάλαιο.

Και έχουν το θράσος οι αχρείοι να επικαλούνται σήμερα έναν επαίσχυντο νόμο, για να κάνουν μια απροσχημάτιστη κλοπή χρημάτων των εργαζομένων. Αυτή είναι τελικά η αστική πολιτική. Φτιάχνουν νόμους για να ενισχύουν την πλουτοκρατία.

Η «κόντρα» για τα ταξί...

Μπορεί να μη γνωρίζουμε ποιο είναι το πραγματικό βάθος της «κόντρας» που, σύμφωνα με τα αστικά ΜΜΕ, έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης Παπαδήμου για την «απελευθέρωση» της αγοράς του ταξί, ένα πάντως μπορούμε να πούμε με απόλυτη σιγουριά: Η διατήρηση στην επιφάνεια της «σύγκρουσης» μεταξύ υποστηρικτών της «πλήρους και απόλυτης απελευθέρωσης» και της «απελευθέρωσης με αρχές και προϋποθέσεις» αποτελεί μια πολύ βολική μέθοδο για να χαθεί η ουσία του ζητήματος.

Πρώτο, ότι η αξία των αδειών ταξί, ενός περιουσιακού στοιχείου που αποκτήθηκε στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων με πολύ σκληρή δουλειά, από τις 200.000 ευρώ που έφτασε στην Αθήνα κάποια στιγμή το 2008, σήμερα μετά βίας αγγίζει τις 60.000 ευρώ. Αποτέλεσμα τόσο της διαρκούς κατρακύλας που ακολουθούν τα τελευταία 3 χρόνια το σύνολο των εγχώριων αξιών - προϊόντων, υπηρεσιών, ακίνητης περιουσίας και φυσικά της εργασίας - λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά και εξαιτίας της επερχόμενης «απελευθέρωσης».

... «δείχνει» σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων

Δεύτερο και σημαντικότερο, ότι όλες οι «διαφορετικές» εκδοχές της «απελευθέρωσης» που οι αρμόδιοι υπουργοί έχουν παρουσιάσει - Ρέππας, Ραγκούσης, Βορίδης - στο μόνο ζήτημα που ουσιαστικά διαφοροποιούνται αφορά το χρόνο κατά τον οποίο η μεγάλη μάζα των σημερινών αυτοαπασχολούμενων του κλάδου, θα μετατραπεί σε φτηνό εργατικό δυναμικό των μεγάλων εταιρειών. Προφανώς και εδώ εμπλέκονται συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που προωθούνται από τη μία ή την άλλη εκδοχή, αλλά το γεγονός ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κάνει δεκτά και τα τρία διαφορετικά νομοσχέδια, δείχνει ότι και τα τρία ικανοποιούν εξίσου τον στόχο της παράδοσης του κλάδου στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Συνεπώς, όλη η «φιλολογία» που αναπτύσσεται για το ποιας μορφής «απελευθέρωση» είναι καλύτερη αφορά - προς το παρόν τουλάχιστον - μόνο το εσωτερικό των αστικών κομμάτων της συγκυβέρνησης και την επιδίωξη των εκάστοτε υπουργών του τομέα των μεταφορών για το πώς θα εξυπηρετηθούν καλύτερα και ποιοι μεγαλοεπιχειρηματίες που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στο συγκεκριμένο κλάδο πάντα σε βάρος της μεγάλης μάζας των αυτοαπασχολούμενων του κλάδου.

Αποκλείουν ή διαστρεβλώνουν το ΚΚΕ

Πριν καν ξεκινήσει επίσημα η προεκλογική περίοδος, τα κρατικά και αστικά ΜΜΕ δείχνουν από τώρα τις διαθέσεις τους για τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν το ΚΚΕ στο δρόμο για την κάλπη. Οι εκπρόσωποι και οι θέσεις του Κόμματος αποκλείονται συστηματικά από τα δελτία ειδήσεων και τις δημοσιογραφικές εκπομπές, ενώ εκεί που γίνονται αναφορές, είτε είναι λειψές, είτε διαστρεβλώνουν συνειδητά τα όσα λέει το ΚΚΕ. Συμπληρωματικά στα παραπάνω, ολοένα και πληθαίνουν τα κατασκευασμένα ρεπορτάζ, με τα οποία ο αστικός Τύπος επιτίθεται στο Κόμμα, στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις και τα δικαιώματα, με άθλιες συκοφαντίες και ψέματα, χωρίς τον παραμικρό αντίλογο.

Την ίδια μεταχείριση με το ΚΚΕ έχουν και οι εργατικοί αγώνες. Μεγαλειώδεις μάχες, που μπορούν να παραδειγματίσουν την εργατική τάξη με τη συνέπεια και τον προσανατολισμό τους, αποσιωπούνται και εξαφανίζονται από τα αστικά και κρατικά ΜΜΕ. Πρωτόγνωρες σε μέγεθος συγκεντρώσεις και πορείες του ταξικού εργατικού κινήματος «θάβονται». Στον αντίποδα, αποσπασματικές και ανώδυνες για το σύστημα κινητοποιήσεις κερδίζουν χώρο σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και άπλετο χρόνο προβολής σε δελτία και εκπομπές. Για παράδειγμα, ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών δεν υπήρξε ποτέ για την πλειοψηφία των ΜΜΕ, ενώ οι πλατείες του «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα» και οι μούντζες στη Βουλή εκθειάζονται και προβάλλονται κατά κόρον.

Ο αποκλεισμός του ΚΚΕ και η διαστρέβλωση των θέσεών του είναι ένδειξη της ανησυχίας του αστικού συστήματος για την αυξανόμενη επιρροή του στην εργατική τάξη και το λαό. Είναι ταυτόχρονα δείγμα της αδυναμίας των αστικών κομμάτων να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας με το ΚΚΕ, να υπερασπιστούν με επιχειρήματα τη στρατηγική τους απέναντι στην πολιτική πολεμική που τους κάνει το Κόμμα. Δείχνει όμως και τα όρια της αστικής δημοκρατίας και της «πολυφωνίας» που διαφημίζουν. Η δημοκρατία τους φτάνει μέχρι εκεί που δεν απειλείται η σταθερότητα του αστικού συστήματος. Η δήθεν «πολυφωνία» λειτουργεί σαν φερετζές, πίσω από τον οποίο κρύβουν τον αποκλεισμό δυνάμεων όπως το ΚΚΕ, που παλεύει για ταξική οργάνωση και πάλη, που πρωτοστατεί για κίνημα ανατροπής του σάπιου καπιταλισμού, της αστικής εξουσίας και της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ο λαός μπορεί και πρέπει να βγάλει συμπεράσματα. Τα ΜΜΕ των αστών και του κράτους τους ούτε είναι ούτε μπορούν να είναι αντικειμενικά, γιατί υπερασπίζονται ταξικά συμφέροντα αντίθετα με αυτά των εργαζομένων και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Από αυτή την άποψη, ο αποκλεισμός και η διαστρέβλωση του ΚΚΕ στρέφονται πρώτα και κύρια ενάντια σε εκείνους που τα συμφέροντά τους υπερασπίζεται, την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ενάντια στα δικαιώματα και στις σύγχρονες ανάγκες τους. Κανένας εργαζόμενος και άνθρωπος του μόχθου να μη δεχτεί τον αποκλεισμό του ΚΚΕ, τη λειψή και ανισότιμη προβολή των θέσεών του κατά την προεκλογική περίοδο και μετά από αυτή. Καμιά εμπιστοσύνη στα αστικά ΜΜΕ. Καθημερινή ενημέρωση από τον «Ριζοσπάστη» και τον «902», συμπόρευση με το ΚΚΕ.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Συνταγή φτώχειας για το λαό...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΧΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ είχαμε ...μαντέψει (δε χρειάζονται, άλλωστε, και ιδιαίτερες ικανότητες) αλλά κάπως το επιβεβαίωσε και ο υφυπουργός Οικονομίας, Π. Οικονόμου: Η κυβέρνηση σκέπτεται την κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών...

Θα τις αντικαταστήσει - λέει - από κάποια επιδόματα που φυσικά καμία σχέση δε θα έχουν ως δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, περαιτέρω επιβάρυνση για μισθωτούς και συνταξιούχους. Απλά πράγματα.

Επίσης, σκέπτονται - απλά δεν το λένε ακόμη - και την κατάργηση του αφορολόγητου και γενικώς οτιδήποτε ...ελαφρύνει κάπως τη λαϊκή επιβάρυνση.

Βλέπετε, οι επιδοτήσεις της «ανάπτυξης», δηλαδή το ζεστό χρήμα σε εφοπλιστές, βιομήχανους και τραπεζίτες από ...κάπου πρέπει να βγει. Μπορεί να δανείστηκαν 130 δισεκατομμύρια στις πλάτες του κοσμάκη αλλά ...δε φτάνουν.

Οσο για τους φορολογικούς συντελεστές όλων αυτών; Φυσικά, μειώνονται ολοένα και περισσότερο και η τάση είναι να ...εξαφανιστούν.

Αλλωστε, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ολοένα και δημοσιεύονται περισσότερα άρθρα από διάφορους «σούπερ οικονομολόγους» του Χάρβαρντ και άλλων σχετικών ιδρυμάτων, σχετικά με το πόσο έχει νόημα να φορολογούνται τα νομικά πρόσωπα....

Κι ως γνωστόν, σε καιρούς παγκοσμιοποίησης πρέπει όλα τα μονοπωλιακά κέντρα να είναι ...ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Οπότε, ακόμη χαμηλότεροι μισθοί, λιγότεροι φόροι στο κεφάλαιο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Ξεκάθαρη η συνταγή.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ θέλετε μια ακόμη πλευρά της ...«ανάπτυξης» ιδού: Ο Μ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι με τα κέντρα κράτησης μεταναστών (δηλαδή στρατόπεδα) θα δημιουργηθούν 1.000 θέσεις εργασίας!!!

Να υποθέσουμε ότι συνιστά μεγάλη πρόοδο το να αποκτήσει η χώρα 1.000 ακόμη δεσμοφύλακες; Είναι δείγμα προόδου και ευημερίας;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο που δε μας είπαν πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας καταστρέφονται, όταν οι μετανάστες γίνονται αντικείμενο άθλιας εκμετάλλευσης από εταιρείες και πολυεθνικές που τους χρησιμοποιούν ως σύγχρονους σκλάβους για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους...

Βρώμικη προπαγάνδα

Γρηγοριάδης Κώστας

Με υλικά τη λάσπη και τη συκοφαντία, το Κυριακάτικο «Εθνος» διεκδικεί κι αυτό τα πρωτεία στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εφοπλιστών και το χτύπημα των ναυτεργατικών αγώνων. Στο κυριακάτικο φύλλο, βρήκε δύο ολόκληρες σελίδες να «παρουσιάσει» συνδικαλιστές που δεν έχουν καμιά σχέση με τις τάξεις και τις ανάγκες των ναυτεργατών, τσουβαλιάζοντας και χύνοντας τόνους λάσπης σε βάρος και των Σ. Τσιμπόγλου και Γ. Μανουσογιαννάκη, πρωτοπόρων στελεχών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Ετσι λοιπόν, αφήνουν βρώμικα υπονοούμενα ότι παίρνουν χορηγίες από εφοπλιστές και εξαργυρώνουν τη δράση τους στο εργατικό κίνημα για να κάνουν πολιτική καριέρα. Και ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, δεν έχουν δουλέψει, γιατί είναι επαγγελματίες συνδικαλιστές. Φαίνεται πως η ιδιοκτησία του «Εθνους», όπως και κάθε καπιταλιστική ιδιοκτησία κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Νομίζουν πως επειδή ως παράσιτα ζουν από τη δουλειά των εργαζομένων θησαυρίζοντας, όλοι είναι «σαν τα μούτρα τους» που λέει και ο λαός.

Νομίζουν ακόμη τα αστικά ΜΜΕ πως, επειδή ... ανθίζουν ασταμάτητα «συνδικαλιστές» που «παλεύουν» με κάθε τρόπο για την προστασία των εργοδοτικών συμφερόντων, μπορούν με ψέματα και βρώμικη προπαγάνδα να στοχοποιούν και τους τίμιους αγωνιστές. Είναι όμως γελασμένοι και οι «δημοσιογράφοι» και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, αν νομίζουν ότι έτσι εύκολα θα σπιλώσουν τους πρωτοπόρους εργάτες και τους κομμουνιστές: γιατί αυτός είναι ο στόχος τους. Να αμαυρώσουν το κύρος και την ηθική υπόσταση του ΚΚΕ, ανήσυχοι από τη δυναμική που δημιουργούν οι δεσμοί του με όλο και πλατύτερα τμήματα της εργατικής τάξης. Δε θέλουν να αναμετρηθούν μαζί του ιδεολογικοπολιτικά, με επιχειρήματα, γιατί έτσι θα ξεμπροστιαστεί και η «αντικειμενικότητά» τους και η «δημοσιογραφία» τους. Γιατί στα δικά τους ρεπορτάζ και τις δικές τους αναλύσεις, δε θα βρει ποτέ ο αναγνώστης - εργάτης ούτε την αιτία ούτε και τη λύση των προβλημάτων του. Θα βρουν μόνο τους εκβιασμούς και το «εφικτό» της πλουτοκρατίας. Αναμενόμενη λοιπόν και η λάσπη του «Εθνους». Απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις υπηρεσίες που προσφέρει στην τάξη των μεγαλοεκδοτών και των εφοπλιστών.

«Ο κατάλληλος για τη δουλειά»

Σκέτη επικοινωνιακή φούσκα είναι ο πολυδιαφημισμένος «άξονας του Νότου για την ανάκαμψη», που επιδιώκει τάχα να δημιουργήσει ο Α. Σαμαράς με τις συναντήσεις που είχε με τους ομοϊδεάτες του πρωθυπουργούς της Ισπανίας και της Πορτογαλίας το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ο μόνος άξονας που μπορεί να στηθεί με τις κεντροδεξιές κυβερνήσεις των δύο κρατών της Ιβηρικής χερσονήσου είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των άγριων μέτρων που συμπιέζουν δραστικά την τιμή της εργατικής δύναμης και εξαθλιώνουν τους λαούς για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Οι κυβερνήσεις των δύο χωρών έχουν διακριθεί στην επιβολή τέτοιων μέτρων είτε με μνημόνιο (Πορτογαλία) είτε χωρίς μνημόνιο (Ισπανία), ενώ επιδεικνύουν διαρκώς την αποφασιστικότητά τους να λαμβάνουν διαρκώς όποια μέτρα θεωρούν αναγκαία «για να ησυχάσουν οι αγορές». Σε όλα αυτά συμπίπτουν πλήρως με τον πρόεδρο της ΝΔ, όπως επίσης συμφωνούν απόλυτα ότι η ανάκαμψη και η ανάπτυξη θα «πατήσει» πάνω στους μισθούς πείνας και την απόλυτη φτώχεια του λαού, ενώ την ίδια στιγμή θα δίνονται συμπληρωματικά πακέτα ενίσχυσης της ρευστότητας και φοροαπαλλαγών στους επιχειρηματικούς ομίλους. Σε αυτό το τελευταίο είναι που θέλει να ασκηθεί «κοινή πολιτική πίεση στην Ευρώπη» ο Α. Σαμαράς, που ευθύς εξαρχής άλλωστε σε αυτή την κατεύθυνση ήθελε να «επαναδιαπραγματευτεί» το μνημόνιο. Τώρα πια που δεν μπορεί να μιλά για «επαναδιαπραγμάτευση» ή για «εναλλακτική εφαρμογή» του μνημονίου, όπως έκανε στο παρελθόν όταν πρόβαλε ως πρότυπο την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία, επιχειρεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες με τη δημιουργία «άξονα του Νότου» και άλλες μπαρούφες. Αυτό που θέλει να πετύχει είναι να καταξιωθεί στα μάτια της πλουτοκρατίας και των εταίρων και δανειστών ως εγγυητής της εφαρμογής της πολιτικής του μνημονίου, έχοντας και ευρωενωσιακούς συμμάχους και φίλους. Πρώτος το αναγνώρισε ο Πορτογάλος πρωθυπουργός, λέγοντάς του «είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος, για να κάνει τη δουλειά»...

Θυμήθηκε... τον Οίκο Ναύτου

Δουλειά τους είναι να στηρίζουν το κεφάλαιο σε βάρος των εργαζομένων. Ομως, για να συνεχίσουν το έργο τους, εμφανίζονται ως υπερασπιστές των θυμάτων τους για να τσιμπήσουν ψήφους. Αυτή η διπλή ιδιότητα είναι χαρακτηριστικό των αστικών κομμάτων και των πολιτευτάδων τους.

Εξοχο παράδειγμα αποτελεί το κόμμα «Δημοκρατική Συμμαχία» της κυρίας εφοπλιστού Ντόρα Μπακογιάννη.

Στις 23 Μάρτη ένας βουλευτής του κόμματος αυτού δήλωσε: «Οσα συμβαίνουν στον Οίκο Ναύτου προσβάλλουν την αξιοπρέπεια πολιτών που έχουν με συνέπεια ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις τους, καθ' όλη την πορεία του εργασιακού τους βίου. Ο αρμόδιος υπουργός οφείλει να παρέμβει άμεσα, να βάλει τέλος στις εικόνες ντροπής που εκθέτουν τη χώρα μας διεθνώς και να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα που προκαλεί αφάνταστη ταλαιπωρία στους ασφαλισμένους».

Πρόκειται για ρεσιτάλ υποκρισίας καθώς το ίδιο κόμμα, με πρώτη την Μπακογιάννη, βγήκε πρώτο πρώτο για να χτυπήσει την τελευταία απεργία των ναυτεργατών χρησιμοποιώντας ψέματα και συκοφαντίες. Ενα από τα θέματα της απεργίας ήταν και τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Οίκος Ναύτη, καθώς συρρικνώνεται σε τραγικό επίπεδο η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ναυτεργατών.

Η αλήθεια είναι ότι για το κόμμα αυτό και τα άλλα κόμματα καρφί δεν τους καίγεται για τον Οίκο Ναύτη και για τα προβλήματα των εργαζομένων. Το αντίθετο, στηρίζουν το κεφάλαιο του οποίου είναι σάρκα από τη σάρκα του χτυπώντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αλλά αξιοποιούν τα λαϊκά προβλήματα για να «πουλήσουν» τάχα φιλολαϊκή ευαισθησία για να χειραγωγήσουν το λαό και να ψηφοθηρίσουν. Να τους πληρώσει ο λαός τσακίζοντάς τους πολιτικά και με την ψήφο.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για τα κυκλώματα διαφθοράς

Τα αστικά μέσα ενημέρωσης έπιασαν δουλειά. Οποια πέτρα και να σηκώσουν ανακαλύπτουν σκάνδαλα, όπως ο Κολόμβος την Αμερική. Με περισσή υποκρισία καμώνονται τους έκπληκτους όταν δημοσιεύουν κατηγορίες και καταγγελίες για συντάξεις και επιδόματα «μαϊμού», για γιατρούς που τα «τσεπώνουν» και δίνουν χιλιάδες μέρες αναρρωτικής άδειας, για κυκλώματα που ληστεύουν το ΙΚΑ και άλλα τέτοια. Δε λέμε ότι αυτά δε συμβαίνουν. Ομως, πίσω απ' αυτήν την προπαγάνδα κρύβουν τις αιτίες όλων όσα συμβαίνουν. Μιλάνε για σκάνδαλα χωρίς να λένε ότι οι παροχές - «μαϊμού» και τα κυκλώματα τρέφονται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που δίδαξαν τη ρουσφετολογία, κρατώντας σε πολιτική ομηρία χιλιάδες λαϊκών ανθρώπων, προκειμένου να υφαρπάζουν ψήφους, εκμεταλλευόμενοι τα προβλήματα που γεννά η πολιτική τους. Αυτή η πολιτική εξέθρεψε τέτοια φαινόμενα.

Τώρα πάνε να αποπροσανατολίσουν με τους ελέγχους, αφενός για τις αιτίες των δραστικών αντιλαϊκών περικοπών σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, επιδόματα, συντάξεις κ.λπ., αφετέρου να καλλιεργήσουν αυταπάτες ότι το κράτος γίνεται δίκαιο, αφού «καθαρίζουν τη διαφθορά και τους διεφθαρμένους», συγκαλύπτοντας ότι η διαφθορά και τα σκάνδαλα είναι εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού. Συγκαλύπτουν επίσης ότι τα μεγαλύτερα σκάνδαλα δεν είναι τα παράνομα αλλά τα νόμιμα. Γι' αυτά, δε θα δημοσιολογήσουν ποτέ τα αστικά ΜΜΕ. Δε θα βγάλουν μιλιά για το κεφάλαιο που καταληστεύει την εργατική τάξη. Σε κάθε αγώνα ενάντια στα μέτρα απαντούν: Μα το μέτρο είναι νόμιμο! Αλλά είναι νόμιμο ο κεφαλαιοκράτης να εξαθλιώνει τους εργαζόμενους. Πόσο νόμιμο είναι να επιβάλλουν μισθούς 300 ευρώ, διπλά και τριπλά χαράτσια, και την ίδια στιγμή να μειώνουν τη φορολογία του κεφαλαίου, να χαρίζουν δισεκατομμύρια ευρώ στους τραπεζίτες; Δεν είναι σκάνδαλο ότι τα δημόσια σχολεία είναι αναγκασμένα να πληρώνουν ΦΠΑ για το πετρέλαιο και οι εφοπλιστές να το παίρνουν αφορολόγητο;

Αυτά είναι τα μεγάλα σκάνδαλα, «νόμιμα», που συμπληρώνονται με τα σκάνδαλα που τα αστικά μέσα κάνουν πρωτοσέλιδα για να κρύψουν τα πρώτα και την ίδια τη διεφθαρμένη ταξική φύση του καπιταλισμού. Λέγανε πρόσφατα για δεκάδες εκατομμύρια που «έφαγε» ένα κύκλωμα στο ΙΚΑ, αλλά δε λένε τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που φάγανε από τα αποθεματικά των Ταμείων οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο με την εισφοροδιαφυγή, την εισφοροαπαλλαγή, το τζογάρισμα, τα δομημένα ομόλογα και προσφάτως με το «κούρεμα».

Αλλά, γιατί τους έπιασε ο πόνος και μιλάνε τώρα τόσο πολύ για σκάνδαλα. Ακριβώς για να κρύψουν τα μεγάλα, το σκάνδαλο της ταξικής εκμετάλλευσης, να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Εκλογές έρχονται... Να τους πείσουν πως όλα αυτά συμβαίνουν γιατί φταίνε κάποιοι επίορκοι και διεφθαρμένοι. Αλλά υπάρχουν και οι «έντιμοι». Που ξέρουν να κυβερνήσουν, να «βάλουν τάξη» και να κάνουν τάχα «ανθρώπινο» τον καπιταλισμό. Να αποπροσανατολίσουν από το γεγονός ότι αντεργατικά μέτρα θα συνεχίσουν να παίρνονται για πάνω από 30 χρόνια αν δεν τους βάλουμε φρένο. Ετσι θέλουν να προετοιμάσουν στις συνειδήσεις νέο χτύπημα των συντάξεων και των παροχών. Να κρύψουν όλα τα παραπάνω και να αποδώσουν την κακή κατάσταση των Ταμείων στα κυκλώματα και με πρόσχημα την αντιμετώπισή τους να πάρουν νέα πιο σκληρά μέτρα. Ας τους δώσουμε την απάντηση που τους πρέπει. Με ταξικούς ανειρήνευτους αγώνες να βάλουμε τέλος σε ό,τι αυτοί «αρχίζουν» και να πατάξουμε το σκάνδαλο της εκμετάλλευσης μια και καλή.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ