Παρασκευή 27 Μάρτη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ψάχνουν μάταια για μαριονέτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μαριονέτες του θεωρεί ο εφοπλιστής Αγούδημος τους ναυτεργάτες των πλοίων της εταιρείας του GA FERRIES και τους υπαλλήλους στα γραφεία του. Οι ναυτεργάτες, κάθε μήνα, με επισχέσεις εργασίας και κινητοποιήσεις δίνουν μάχη για το αυτονόητο: Να τους καταβάλει ο εφοπλιστής τους μισθούς τους. Την ίδια ώρα, βιώνουν συνθήκες γαλέρας και φτύνουν αίμα, για να έχουν εν κινήσει τα σαπιοκάραβά του, όπως το «ΝΤΑΛΙΑΝΑ» με έτος κατασκευής το 1969! Στους υπαλλήλους οφείλει δεδουλευμένα από το Γενάρη.

Τώρα, ο εφοπλιστής με θράσος, που το αντλεί από τη φιλοεφοπλιστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αξιώνει από τους ναυτεργάτες και τους υπαλλήλους να ...«μπουν μπροστά» για να του καταβάλει το ΥΕΝ τα λεφτά που του οφείλει από επιδοτήσεις, δηλαδή από τις τσέπες των εργαζομένων φορολογούμενων. Με εκβιασμούς και τρομοκρατία θέλει σήμερα το πρωί από τους απλήρωτους ναυτεργάτες και υπάλληλους του να πάνε στο ΥΕΝ και να ...διεκδικήσουν να μπουν και άλλα εκατομμύρια ευρώ στα θησαυροφυλάκια του εφοπλιστή!

Πρόκειται για μια ακόμα απόδειξη ότι η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη, είναι επικίνδυνη για τα συμφέροντα των εργατών στεριάς και θάλασσας. Ναυτεργάτες και υπάλληλοι του Αγούδημου, αντί να «αγωνιστούν» για τα συμφέροντα του εφοπλιστή, να τραβήξουν το δρόμο του αγώνα, των διεκδικήσεων, των κατακτήσεων και της αξιοπρέπειας, με οδηγό τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ και στις 2 του Απρίλη να είναι στην απεργιακή συγκέντρωση στον Ηλεκτρικό Σταθμό.

Επιβεβαίωση του Γκεμπελισμού...

Οσο γράφουν τόσο εκτίθενται. Ο λόγος για την «Αυγή» και τους εντεταλμένους στον αντικομμουνισμό και αντισοβιετισμό αρθρογράφους της, όπως ο Χ. Κεφαλής ο οποίος στις αρχές Μάρτη είχε αποφανθεί μέσω της «Αυγής» πως το Κατίν ήταν «σταλινικό έγκλημα». Η απάντηση του «Ρ» (άρθρο του Ε. Βαγενά, στις 15/3 με τίτλο «Σχετικά με την υπεράσπιση του Γκέμπελς από την Αυγή») και την τεκμηριωμένη, από τον Γιούρι Σλομπόντκιν έγκριτο νομικό, παρουσίαση της εξέλιξης στο δικαστήριο της Ρωσίας που απέρριψε την άποψη περί εγκλήματος του Στάλιν στο Κατίν αφού απέρριψε τα έγγραφα κατηγορίας ως πλαστά, δεν άρεσε στον αρθρογράφο και επανήλθε, την Τετάρτη 25 Μάρτη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αντικρούσει. Το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβεβαιώσει όσα γράψαμε για τον ίδιο και το πρώτο πόνημά του, ότι δηλαδή «οδηγούνται στην παπαγαλία των συκοφαντιών του Γκέμπελς και των νεότερων εκπροσώπων του κεφαλαίου».

Γράφει ο Χρ. Κεφαλής: «Ο αρθρογράφος του ΚΚΕ δε φέρνει ούτε ένα επιχείρημα για να στηρίξει τον ισχυρισμό περί "υπεράσπισης του Γκέμπελς"». Σαν τι άλλο επιχείρημα θα ήθελε, πέραν αυτού που το ίδιο του το πρώτο άρθρο συνιστά αναμασώντας την προπαγάνδα του Γκέμπελς βάσει της οποίας φορτώθηκε στη Σοβιετική Ενωση η σφαγή του Κατίν; Και με την οποία έχουν διαφωνήσει και έχουν αντικρούσει ερευνητές, πανεπιστημιακοί, ανάμεσά τους πολλοί μη κομμουνιστές. Γιατί αποσιωπά εντελώς τα όσα ο Γιούρι Σλομπόντκιν αναφέρει για το δικαστήριο; Αλλά έτσι είναι οι αντικομμουνιστές. Και οι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί» αντικομμουνιστές ως οπορτουνιστές. Και τα έντυπά τους σαν την «Αυγή».

... και ο πνιγμένος από τα μαλλιά

Παραπέρα. Ο αρθρογράφος «απαντά» στην κριτική του «Ρ» και προσπαθεί να την αποδομήσει, αποδομώντας την προσωπικότητα κάποιου κ. Μούχιν. Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται. Γιατί οι αναφορές που έχουν γίνει στα άρθρα του «Ριζοσπάστη» στον Μούχιν αφορούν σε ένα και μόνο πράγμα: Στην έκθεση του ακαδημαϊκού Μπουρντένκο που το '44 ερεύνησε την υπόθεση Κατίν, την οποία ο Μούχιν συμπεριέλαβε σε βιβλίο του. Πέραν τούτου ουδέν. Αυτή η έκθεση βρίσκεται για κάθε ενδιαφερόμενο στη διεύθυνση http://katyn.codis.ru/cccp054.htm. Επιπρόσθετα, στο άρθρο του «Ρ» της 15ης Μάρτη, στο οποίο προσπαθεί να απαντήσει, δε γίνεται καμία αναφορά στον Μούχιν. Απεναντίας, πλείστες όσες αναφορές και σ' αυτό και σε άλλα άρθρα του «Ρ» σε άλλες πηγές που αποδεικνύουν ότι το έγκλημα του Κατίν ήταν έγκλημα των ναζί, αποσιωπούνται πλήρως, για ευνόητους λόγους.

Η «Αυγή» και οι αρθρογράφοι της μπορούν να συνεχίσουν να αναμασούν την γκαιμπελική και ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Μπορούν να συνεχίσουν να ταυτίζονται με ό,τι πιο μαύρο. Δικαίωμά τους. Μόνο που είναι γελασμένοι αν νομίζουν πως η ιστορική αλήθεια είναι σαν και λόγου τους...

Η συνάντηση

Το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου περνά σήμερα το μεσημέρι ο νέος ιδιοκτήτης του ομίλου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ) Α. Βγενόπουλος της «Marfin Investment Group» (MIG). Θα τον συνοδεύει ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης που έκανε το «πατριωτικό του καθήκον», ξεπουλώντας τον όμιλο της ΟΑ. Δεν ξέρουμε το περιεχόμενο της συνάντησης, αλλά δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι δε θα αφορά στην προκήρυξη διαγωνισμού για την επιλογή στολής του προσωπικού, όπως ανακοίνωσε η MIG. Σίγουρα κάτι «βαθύτερο» θα απασχολήσει τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και τον Α. Βγενόπουλο. Με την ευκαιρία να θυμίσουμε την κυνική ρήση προ 30 και πλέον ετών του τότε ιδιοκτήτη της ΟΑ, Αριστοτέλη Ωνάση: «Η Ολυμπιακή είναι ένας κουβάς με σ... που όλο του προσθέτουμε. Ε, μόλις ξεχειλίσει και μας πνίξει η μπόχα, θα τον δώσουμε στο κουβέρνο». Ο Ωνάσης αγόρασε έναντι «πινακίου φακής» την τότε ζημιογόνα κρατική αεροπορική εταιρεία ΤΑΕ (Τεχνικές Αεροπορικές Εκμεταλλεύσεις) και αφού τη «γλέντησε» για πολλά χρόνια, απολαμβάνοντας σκανδαλώδη προνόμια και «σουλτανικές επιδοτήσεις», την παρέδωσε πάλι στο κράτος σε 60πλάσια τιμή από αυτή που την αγόρασε!

Εντεινόμενος αντικομμουνισμός

Η κλιμάκωση της μεθοδευμένης αντικομμουνιστικής εκστρατείας της ΕΕ δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Μετά το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του 2005 και το πλήθος των εκθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που προσυπέγραψαν «νεοφιλελεύθεροι», «σοσιαλδημοκράτες» τα επόμενα χρόνια, αργά ή γρήγορα περιμέναμε το επόμενο «χτύπημα». Αυτό δεν άργησε να έρθει. Μέσα σε μια βδομάδα από τις 18 μέχρι τις 25 Μάρτη 2009 η Τσέχικη Προεδρία της ΕΕ ανέλαβε να διοργανώσει αρχικά ημερίδα και στη συνέχεια να συγκαλέσει την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να ...καταδικάσει τα «εγκλήματα του ολοκληρωτικού κομμουνισμού». Κοινή συνισταμένη της συντονισμένης επιχείρησης της ΕΕ η εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό - ναζισμό.

H Ευρωπαϊκή Ενωση εντείνει λοιπόν την αντικομμουνιστική της επίθεση. Στόχος της αστικής τάξης του ευρωοικοδομήματος δεν είναι μόνο η αναθεώρηση της ιστορίας μέσα από την παραχάραξή της, αλλά η συνολική συκοφάντηση της ιστορίας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Το κύριο που επιδιώκουν είναι να χτυπήσουν τη μακρά αγωνιστική διαδρομή των κομμουνιστών και μέσα απ' αυτό των λαϊκών επαναστατικών κινημάτων που πρωτοστάτησαν μέσα στους μεγάλους ταξικούς -πολιτικούς αγώνες για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Η συγκεκριμένη επιχείρηση θα ενταθεί το επόμενο διάστημα ειδικά μέσα στην εξελισσόμενη οικονομική κρίση του καπιταλισμού. Με την κατασυκοφάντηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού και την προσπάθεια εξίσωσής του με τα εγκλήματα του Ναζισμού, οι αστοί πάνε να προλάβουν, να εμποδίσουν, την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και του επαναστατικού κινήματος. Να χτυπήσουν κάθε λαϊκό κίνημα αμφισβήτησής τους και ανατροπής τους.

Στοχεύουν να «ποινικοποιήσουν» τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών. Η επίθεση εναντίον των κομμουνιστών, της πρωτοπορίας του λαϊκού κινήματος, είναι προπομπός της επέλασης με νέα κατασταλτικά μέτρα, συνολικά εναντίον του εργατικού κινήματος. Παράλληλα με τη λαίλαπα των μέτρων που λαμβάνουν στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης - οι αποφάσεις της τελευταίας Συνοδού Κορυφής της ΕΕ - καταστρατηγούν και χτυπούν κάθε εργασιακό δικαίωμα, οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους φροντίζουν να θωρακίσουν το σύστημά τους τσακίζοντας και τις λαϊκές ελευθερίες. Σήμερα χτυπούν τον κομμουνισμό, σε μια προσπάθεια να χειραγωγήσουν τις λαϊκές συνειδήσεις και να τις «εμφυσήσουν» την πεποίθηση ότι η κομμουνιστική θεωρία ...συνάδει με το έγκλημα, γιατί τρέμουν στην ιδέα ότι στις γραμμές της εργατικής τάξης πυκνώνουν σήμερα οι φωνές που αμφισβητούν το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και αρχίζουν να ξανασυζητούν το διαφορετικό σοσιαλιστικό μοντέλο ανάπτυξης.

Σ' αυτούς που επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία, την οποία οι λαοί έγραψαν με το αίμα και τους αγώνες τους κανένας προοδευτικός άνθρωπος δεν πρέπει να τους δώσει «συγχωροχάρτι». Κανένας δεν πρέπει να μείνει απαθής. Απέναντι στο μέτωπο της αστικής τάξης, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι νέοι, όλοι οι άνθρωποι του μόχθου, κάθε προοδευτικός άνθρωπος, πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους μέτωπο. Να υπερασπιστούν πρώτα και κύρια τη δική τους ιστορία, τους ιστορικούς ταξικούς αγώνες της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Να αναλογιστούν την τεράστια προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και πώς αυτή επέδρασε σε συνδυασμό με τους αγώνες των εργαζομένων στις καπιταλιστικές οικονομίες για την κατάκτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στο μέτωπο δράσης για να μην περάσει η αντικομμουνιστική υστερία οφείλει να συμμετέχει κάθε εργαζόμενος που παλεύει και αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο δικό του και των παιδιών του.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

«Μάρκετινγκ» υπέρ του κεφαλαίου ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΛΗ ΑΠΟΡΙΑ: Αυτός ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, πληρώνεται για τις διαφημιστικές υπηρεσίες που παρέχει στις μεγάλες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ ή το κάνει τσάμπα;

Στη δεύτερη περίπτωση, πρέπει να επιληφθεί άμεσα ο υπουργός Οικονομίας, διότι το Δημόσιο χάνει έσοδα σε αυτήν την πολύ δύσκολη συγκυρία.

Κι αν δεν καταλάβατε τι εννοούμε, σας λέμε ότι ο Κ. Χατζηδάκης απέσπασε - λέει - δέσμευση από 8 μεγάλες αλυσίδες για μείωση τιμών σε προϊόντα τροφίμων!

Μάλιστα, θα καθίσουν κάτω οι επιχειρηματίες μαζί με τους εκπροσώπους των ομίλων, για να εξειδικεύσουν το πώς και πού θα γίνουν οι μειώσεις.

Να βρούμε, δηλαδή, σε ποια προϊόντα έχουν «στοκ» οι πολυεθνικές και να μπορέσουμε να τα προωθήσουμε μέσω των χαμηλών τιμών... Μιλάμε για πραγματικά σύγχρονο «μάρκετινγκ».

Και μάλιστα για «μάρκετινγκ» με διπλό στόχο. Τα σούπερ - μάρκετ ξεπουλάνε και η κυβέρνηση παρουσιάζει «έργο» κατά της ακρίβειας, μειώνοντας ταυτόχρονα και τους πληθωριστικούς δείκτες.

Πράγματι, εκπληκτικό σχέδιο. Στο τέλος μάλιστα θα μας ζητήσουν να τους πούμε κι ευχαριστώ γιατί βοήθησαν τον «καταναλωτή»...

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΟΦΟΙ δικαστές των Βρυξελλών! Πρέπει λέει να ισοσκελιστούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης διότι μόνο έτσι θα ...βελτιωθεί η θέση της γυναίκας - ιδίως της μητέρας - στην αγορά εργασίας.

(Και ο ισοσκελισμός φυσικά θα γίνει προς ...τα πάνω και όχι προς τα κάτω).

Πόσο πραγματικά μάς νοιάζονται. Και πόσο παιδευτικές είναι οι καταδικαστικές αποφάσεις τους.

Μόνο καμιά δικαστική απόφαση κατά της μερικής απασχόλησης, της μη τήρησης των συμβάσεων, των αυξήσεων του ενός ευρώ, της υπερ-εκμετάλλευσης, της καταστρατήγησης του ωραρίου, των ελλείψεων σε υγιεινή και ασφάλεια (και τόσων άλλων) δεν είδαμε...


Γρηγοριάδης Κώστας

Φαίνεται πως αυτά ...βελτιώνουν τη «θέση της γυναίκας στην αγορά εργασίας»!!!

Και κρυφοΝΑΤΟφιλη η «Ελευθεροτυπία»;

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι φορές που ο τρόπος που κάποιος επιλέγει να χτυπήσει το ΚΚΕ αποκαλύπτει ταυτόχρονα και άλλα πράγματα, μάλλον αποκαλύπτει τους λόγους που έχει βάλει το ΚΚΕ στο στόχαστρο... Ετσι την έπαθε για άλλη μια φορά η χτεσινή «Ελευθεροτυπία». Γράφει, λοιπόν, σε σχόλιό της: «Με ανοιχτό το στόμα μείναμε, όταν διαβάσαμε ότι η γγ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του Μιλόσεβιτς, του εθνικιστή πολιτικού που ευθύνεται για τα μεγαλύτερα εγκλήματα... Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα δημοκρατική χώρα θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Αλλά το ΚΚΕ ανέστησε τον Στάλιν, στον Μιλόσεβιτς θα κολλούσε; Τώρα εάν βγει ο Πάγκαλος και τους τα πει, θα τον κατηγορήσουν ξανά για "αντικομμουνισμό"». Ο αντικομμουνισμός είναι ολοφάνερος, αλλά αυτό που επίσης είναι ολοφάνερο είναι η πλήρης ταύτιση με τους δολοφόνους εγκληματίες του ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ. Με ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα βομβάρδισαν ανελέητα ένα λαό, κατέστρεψαν μια χώρα ολόκληρη, δολοφόνησαν αμάχους και μωρά παιδιά και πάνω απ' όλα δημιούργησαν εστίες μόνιμης έντασης και κινδύνου ανάφλεξης στην περιοχή. Αυτούς υποστηρίζει η «Ελευθεροτυπία», γι' αυτό και λυσσάει ενάντια στο ΚΚΕ, γιατί νιώθει-ξέρει ποιος είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος. Και είναι αυτή η λύσσα που τους φέρνει σε τόση σύγχυση που ανακατεύουν ό,τι κολλάει και δεν κολλάει (από Στάλιν έως Πάγκαλο) προκειμένου να επαναλάβουν τα επιχειρήματα των ιμπεριαλιστών δολοφόνων.

Η «ώρα της Γης... »

Εδώ και μέρες τώρα εξελίσσεται η διαφημιστική καμπάνια του συγκροτήματος Αλαφούζου, με τη σύμπραξη της λεγόμενης «μη κυβερνητικής οργάνωσης» WWF, για την «Ωρα της Γης». Μέσω της καμπάνιας αυτής, καλούνται οι εργαζόμενοι, να «διατρανώσουν την περιβαλλοντική τους ευαισθησία», απέναντι, ειδικότερα, στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, κλείνοντας για μια ώρα μερικούς από τους διακόπτες του σπιτιού τους το βράδυ της 28ηςτου Μάρτη.

Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι αυτή καθ' αυτή η συμβολική κίνηση. Το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο, τα μηνύματα που προωθούνται μέσα από αντίστοιχες εκδηλώσεις, στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Το σοβαρότερο από αυτά είναι η συγκάλυψη των αιτίων και των υπευθύνων και η ανάδειξη της «εταιρικής συνευθύνης» στην οποία αποδίδεται η εμφάνιση και επιδείνωση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής.

Επιχειρείται έτσι, ο αποκλειστικός υπαίτιος, που είναι το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές τόσο σε εθνικό (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) όσο και σε διεθνικό επίπεδο, να βγουν «λάδι», καθώς η ίδια «συνευθύνη» χρεώνεται στους εργαζόμενους και για την αντιμετώπιση του προβλήματος με συνεχείς και βαθιά υποκριτικές εκκλήσεις για αλλαγή του τρόπου ζωής, των «καταναλωτικών προτύπων»...

... και της «ευαισθητοποιημένης» πλουτοκρατίας!

Επιχειρείται, λοιπόν, να περάσει στη συνείδηση του λαού η αντίληψη ότι υπάρχει και η «ευαισθητοποιημένη πλουτοκρατία», που πάνω από τα κέρδη της βάζει το «καλό του πλανήτη»! Πρόκειται, άλλωστε, για αγαπημένο σλόγκαν του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων «συλλογικοτήτων» της ευρωμονόδρομης «αριστεράς». Το WWF μάλιστα περηφανεύεται ότι στην εκδήλωση έχουν δηλώσει συμμετοχή πάνω από 710 επιχειρήσεις.

Το ταξικό κίνημα, όμως, ξέρει καλά ότι:

  • Ενοχος είναι η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη, με γνώμονα το κέρδος, την οποία υπηρετούν και οι διακηρύξεις περί «πράσινης ανάπτυξης».
  • Τα συμφέροντα των μονοπωλίων οδηγούν στην καταστροφή του περιβάλλοντος με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις: Την εμπορευματοποίηση της γης, της ενέργειας, του νερού, τις κλιματικές αλλαγές (το εμπόριο, άλλωστε, των ρύπων «ανθεί»), τα βιοκαύσιμα, τα μεταλλαγμένα, τις εμμένουσες «τρύπες του όζοντος», την καταστροφή των δασών, την απερήμωση, τα πυρηνικά απόβλητα, την υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, τις περιβαλλοντικές και πολιτιστικές καταστροφές από τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις και τις υποκινούμενες εμφύλιες συρράξεις.

Καθημερινά οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι «ώρα της γης», «ώρα του ανθρώπου», «ώρα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων» είναι κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα που αγωνίζονται για τα δικά τους συμφέροντα, αντιπαλεύουν τις αιτίες και τους ενόχους, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κάστρα αντίστασης

Οι καθημερινές εξελίξεις αναδεικνύουν για κάθε εργαζόμενο το καθήκον να αντιστοιχήσει την ένταση και το περιεχόμενο της πάλης του με τη σφοδρότητα της επίθεσης που δέχεται στο όνομα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο η ανάγκη να μετατραπεί κάθε τόπος δουλειάς, κάθε εργοστάσιο, κάθε επιχείρηση σε κάστρο αντίστασης και αντεπίθεσης, σε ορμητήριο νέων, ακόμα πιο δυνατών, πιο αποτελεσματικών ταξικών αγώνων, που αταλάντευτα θα υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Το κάλεσμα της ανυπακοής στα κελεύσματα για υποταγή πρέπει να φτάσει παντού. Το σχέδιο για την οργάνωση της ταξικής πάλης πρέπει να καθοριστεί σε κάθε τόπο δουλειάς, μικρό και μεγάλο. Ακόμα κι εκεί όπου ο συσχετισμός της δύναμης είναι αρνητικός, εκεί όπου η εργοδοσία προσπαθεί να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, εκεί όπου η συναίνεση ή η απογοήτευση φαίνεται να κυριαρχούν. Ακόμα κι εκεί όπου υπάρχει έστω και ένας μόνο εργαζόμενος διαθέσιμος να δουλέψει σ' αυτή την κατεύθυνση. Αρκεί για να μπουν τα θεμέλια της παρέμβασης που θα κατευθύνει τους εργάτες στην ουσία: Οτι ο πλούτος που αυτοί παράγουν τους ανήκει και πρέπει να τον διεκδικήσουν. Οτι η εργατική τάξη δεν είναι διατεθειμένη να πληρώσει την κρίση της πλουτοκρατίας.

Αυτή η δουλειά πρέπει να ενταθεί μπροστά στην απεργία στις 2 Απρίλη. Πολύ περισσότερο όμως να κλιμακωθεί από την επόμενη κιόλας μέρα. Δουλειά επιτακτική, ειδικά μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, ενώ το κεφάλαιο επιδιώκει να φορτώσει τη χασούρα του στις πλάτες των εργαζομένων. Αυτή η δουλειά επιβάλλεται πρώτα και κύρια από την αγαστή συνεργασία με την οποία τα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου και οι πολιτικοί συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι συντονίζουν τα πυρά τους ενάντια στους εργάτες.

Την επιτακτικότητα αυτής της δουλειάς αποδεικνύει η έκβαση του αγώνα - για παράδειγμα - στο «Πλαίσιο» στη Θεσσαλονίκη, όπου η εργοδοσία υποχρεώθηκε σε ανάκληση των απολύσεων. ΄Η η εξέλιξη της αναμέτρησης στα «Τζάμπο», όπου αναδείχτηκε πόσα πλήγματα μπορεί να επιφέρει στην εργοδοσία ο συντονισμένος αγώνας των εργαζομένων. Μα πάνω απ' όλα, είναι δουλειά της οποίας η αναγκαιότητα δεν εξαντλείται στο σήμερα, αλλά αποτυπώνεται στη μαγιά που αφήνει για το αύριο, για την ένταση της ταξικής πάλης.

Η αποτελεσματικότητα αυτής της μάχης εξαρτάται από το βαθμό πολιτικοποίησης κάθε αγώνα στους τόπους και κλάδους δουλειάς, συνολικά της πάλης της εργατικής τάξης. Από την απεργία μέχρι την κάλπη. Από το πόσο αναδεικνύει τους πολιτικούς ενόχους για τα προβλήματα των εργαζομένων, πόσο προετοιμάζει και καθοδηγεί την εργατική τάξη σε σύγκρουση εφ' όλης της ύλης με το κεφάλαιο. Μόνο έτσι θα τιμωρηθούν όσοι ευθύνονται για τη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς των εργαζομένων. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ