ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Φαιδρός αντικομμουνισμός

Γρηγοριάδης Κώστας

Μιλώντας στο τελευταίο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρός της, Γ. Παναγόπουλος, έφτασε στο σημείο να χρεώσει ακόμα και την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία στους κομμουνιστές, επειδή αυτοί επιτίθονταν - είπε - στους σοσιαλδημοκράτες. Προς τι όμως αυτή η δήθεν ιστορική αναδρομή σε γεγονότα της δεκαετίας του 1930 και μάλιστα στη Γερμανία; Προς τι τόση αντικομμουνιστική χολή; Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη ανιστόρητη «αναδρομή» που επιχείρησε το συνδικαλιστικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στόχο είχε να δημιουργήσει συνειρμούς ότι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι κομμουνιστές και η «διασπαστική» τους τακτική φταίει που ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία! Φαίνεται ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, δεν έχει ακούσει τίποτα για τον Κρουπ και τον Τίσεν, και γενικά τους Γερμανούς βιομήχανους, το ρόλο του γερμανικού, και όχι μόνο, κεφαλαίου στη στήριξη και άνοδο του φασισμού. Κατά συνέπεια, σύμφωνα πάντα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, οι κομμουνιστές πρέπει σήμερα και στη χώρα μας να δουν με άλλο μάτι τους σοσιαλδημοκράτες (βλέπε ΠΑΣΟΚ) τόσο σε συνδικαλιστικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο, για να μην έχουμε χειρότερα!

Η αισχρή επιχειρηματολογία του Γ. Παναγόπουλου δεν αντέχει βέβαια σε καμιά σοβαρή κριτική. Αξίζει όμως να καταγραφεί, γιατί επιβεβαιώνει το ένα και μοναδικό ουσιαστικό συμπέρασμα που προέκυψε από το 33ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ: ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν από αυτή την πλειοψηφία. Οσο πιο γρήγορα αλλάξουν τους συσχετισμούς, ενισχύοντας παράλληλα τους ταξικούς αγώνες, τόσο το καλύτερο για τους ίδιους και τα παιδιά τους...

Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης

Τα σπασμένα της ΔΕΗ και της πορείας ιδιωτικοποίησής της πληρώνει... ο λαός. Για την επάρκεια του συστήματος στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, στο νότιο σύστημα, όπου και η μεγαλύτερη κατανάλωση, ο λόγος, και συγκεκριμένα για τον Ατμοηλεκτρικό Σταθμό στο Αλιβέρι. Εδώ και αρκετό καιρό η μια - εκ των δύο - μονάδα, η Νο3 του σταθμού, παραγωγής 150 MW (άλλα 150 MW παράγει και η Νο4) είχε βγει εκτός δικτύου, για συντήρηση και επισκευή. Η πορεία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, που επέβαλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, επέβαλλε και τις εργολαβίες (εξωτερικούς συνεργάτες, τους λένε). Σε μια τέτοια εργολαβία ανατέθηκε η επισκευή - συντήρηση της συγκεκριμένης μονάδας, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα παράδοσης, για να ξαναμπεί στο δίκτυο πριν «πλακώσουν» τα προβλήματα ζήτησης, «μπλακ άουτ» κλπ. Η μονάδα, λοιπόν, έπρεπε να παραδοθεί πριν δέκα (10) μέρες, δηλαδή να ξαναμπεί στο δίκτυο στις 15 Μάρτη. Αμ δε! Γιατί με το που έκαναν τη δοκιμή, η βλάβη που δημιουργήθηκε ήταν τέτοια, που θα πάρει άλλες 40 ημέρες, δηλαδή προς το τέλος Απρίλη και, αρκετές χιλιάδες ευρώ επιπλέον κόστος. Τι λένε για όλα αυτά οι οπαδοί της «απελευθέρωσης της ενέργειας»;

Ψεύδη...

Σε μια προβοκατόρικη επίθεση εναντίον του ΚΚΕ, προχώρησε χτες η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αν. Διαμαντοπούλου, με αφορμή το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ δημοτικού, ισχυριζόμενη ότι το Κόμμα «ζητά το βιβλίο να πέσει στην πυρά». Με ψεύδη και λάσπη η υπεύθυνη του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Αλφα», προσπάθησε τα ιδεολογικοπολιτικά επιχειρήματα του ΚΚΕ που υπογράμμιζαν το αντιεπιστημονικό περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου, να τα εμφανίσει ότι υπηρετούν ένα «κυνήγι μαγισσών».

Το ΚΚΕ και τα στελέχη του από την πρώτη στιγμή τόνισαν ότι το συγκεκριμένο βιβλίο παραποιεί την Ιστορία, διαστρεβλώνει και αποσιωπεί ιστορικά γεγονότα, με στόχο να ενισχύσει τις προπαγανδιστικές θέσεις της αστικής ιστοριογραφίας, ασκώντας κριτική απέναντι σ' ένα βιβλίο που δεν αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής έρευνας.

Βέβαια, αυτές οι θέσεις είναι που ενοχλούν τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τους ΣΥΝοδοιπόρους τους και γι' αυτό το λόγο η Αν. Διαμαντοπούλου ανέλαβε να συμμετέχει στην αντιΚΚΕ επίθεση, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση και κάλυψη στους συγγραφείς του βιβλίου και στο «Παιδαγωγικό Ινστιτούτο», προασπίζοντας παράλληλα και το ΠΑΣΟΚ, αφού δική του «παραγγελία» είναι το συγκεκριμένο βιβλίο που ανέλαβε να εκτελέσει σήμερα ο εταίρος του δικομματισμού.

... και τσουβάλιασμα

Οσο για το «τσουβάλιασμα» που η ίδια επιχείρησε να κάνει, κάνοντας λόγο για «φτηνή εθνικιστική επίθεση που ζούμε από διάφορες πολιτικές δυνάμεις και από μεμονωμένους ανθρώπους, η οποία κακό κάνει στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα εθνικά μας ζητήματα», να της θυμίσουμε ότι τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, ο δικομματισμός τα συντηρεί και τα αναπαράγει... Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διοργάνωναν τα εθνικιστικά συλλαλητήρια εναντίον της ΠΓΔΜ, για την ονομασία της «Μακεδονίας».

Νεοταξικός εγκλωβισμός

Αλλο ένα «παραγωγικό» ταξίδι στις ΗΠΑ, μέλους της ελληνικής κυβέρνησης, ολοκληρώθηκε. Ως τέτοιο χαρακτήρισε το ταξίδι της στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Το ζήτημα είναι σε τι αφορά αυτή η «παραγωγικότητα», με βάση ποια κριτήρια γίνεται μια τέτοια αξιολόγηση και τελικά ποιο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, έφερε στις αποσκευές της ως «επιτυχία» την... ενίσχυση του εγκλωβισμού της χώρας μας στο νεοταξικό άρμα αναζητώντας αναγνώριση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Μάλιστα, προτάσσεται μια δήλωση του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Ν. Μπερνς ότι ο Αϊ- Στράτης δεν είναι αποστρατικοποιημένη περιοχή, όπως ζητά η Αγκυρα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Πόσο όμως αυτό μπορεί να είναι επιτυχία για την ελληνική κυβέρνηση αφού στην ουσία ανατίθεται στις ΗΠΑ ρόλος θεματοφύλακα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων που εντός του ΝΑΤΟ κάποια ήδη έχουν εκχωρηθεί; `Η δεν είναι το Αιγαίο ΝΑΤΟική θάλασσα...

Από 'κει και πέρα οι Αμερικανοί, θα αντιμετωπίζουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα κάθε φορά, κατά το δοκούν. Εξάλλου, οι τουρκικές αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις στο Αιγαίο, όπως αυτή που αφορά το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου των 10 ν. μιλίων, έχουν πλήρως υιοθετηθεί από τις ΗΠΑ, αφού τα αμερικάνικα μαχητικά σε ασκήσεις και διελεύσεις που κάνουν, ποτέ δεν τον σέβονται, όπως δε σέβονται και την ελληνική αρμοδιότητα ελέγχου των πτήσεων στο FIR του Αιγαίου. Εξάλλου, η αναγνώριση των τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων» στο Αιγαίο μέσα και από τη συμφωνία της Μαδρίτης, Σημίτη-Ντεμιρέλ, του 1997, έγινε κατόπιν υπαγόρευσης από την τότε Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ. Επίσης, στα ΝΑΤΟικά φόρα οι Αμερικανοί είναι αυτοί που τηρούν στάση εκκόλαψης των τουρκικών θέσεων.

Αυτή η ταχτική της κυβέρνησης αποκαλύπτει τα κριτήρια και τις στοχεύσεις της εξωτερικής πολιτικής που ασκεί, όπως άλλωστε ασκούσε και η προκάτοχός της του ΠΑΣΟΚ. Εντάσσεται στην ίδια στρατηγική με το περιβόητο «ευχαριστώ» προς την αμερικανική κυβέρνηση του Κ. Σημίτη μετά την κρίση των Ιμίων. Ομως, όταν το ζητούμενο είναι η διεκδίκηση μιας θέσης στον νέο ιμπεριαλιστικό καταμερισμό και αυτό το ονομάζουν «αναβάθμιση» της διεθνούς θέσης της χώρας, τότε η αυτοπαγίδευση γίνεται μονόδρομος. Αυτή λοιπόν η «αναβάθμιση», συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερη ελληνική εμπλοκή στην ιμπεριαλιστική δράση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τέτοια στοιχεία υπάρχουν στις επαφές που είχε η Ντόρα Μπακογιάννη με την Αμερικανίδα ομόλογό της Κοντολίζα Ράις, παρόλο που οι επίσημες δηλώσεις περιορίζονται στα πιο «επικοινωνιακά» ζητήματα, όπως η δήλωση Μπερνς για τον Αϊ- Στράτη.

Οι Αμερικανοί, ακόμα και αν κάνουν, εκ πρώτης όψεως, «ευνοϊκές» για τα ελληνικά συμφέροντα τοποθετήσεις, δεν το κάνουν χωρίς ανταλλάγματα υπέρ των δικών τους στρατηγικών επιδιώξεων. Να σημειωθεί ότι ήδη έχει υπάρξει προπληρωμή από την Ντόρα Μπακογιάννη, ως ένα είδος εισιτηρίου για τις ΗΠΑ, με τις δηλώσεις της υπέρ των αμερικανικών θέσεων στη διαμάχη Ουάσιγκτον-Μόσχας για την εγκατάσταση πυραύλων στην Πολωνία και την Τσεχία. Πρέπει λοιπόν ν' ανησυχούμε για το ποιο θα είναι το αντίτιμο αυτής της δήλωσης Μπερνς, όπως έχει διδάξει η ιστορία και για άλλα «παραγωγικά» ταξίδια Ελλήνων υπουργών στις ΗΠΑ.

Ευρωπαϊκά και ποδοσφαιρικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΏΣ ...«πάρτι» για τα 50 χρόνια της Ευρωπαϊκής Ενωσης δηλώνει - ακόμα - η κυβέρνηση, ενώ ο πρωθυπουργός παραμένει συγκινημένος από την ομιλία της Αγκελα Μέρκελ στις σχετικές εκδηλώσεις.

Αραγε, το έχουν καταλάβει ότι αυτή η «γιορτή» αφορά μόνον αυτούς (δηλαδή τους κυβερνώντες σε κάθε χώρα της ΕΕ και τους αντιπολιτευόμενους ευρωλάγνους, άντε και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών) και κανέναν άλλο σε αυτή την ήπειρο;

Η απάντηση στο ερώτημα είναι μάλλον αρνητική. Αλλιώς σήμερα δε θα συζήταγαν για τις προϋποθέσεις και τα χρονοδιαγράμματα προκειμένου να βρεθεί ξανά στην επικαιρότητα η υπόθεση του «ευρωσυντάγματος». Αυτού που απορρίφθηκε σε όποια χώρα έγινε δημοψήφισμα.

Προφανώς επιλέγουν συνειδητά να παραμένουν ...στον κόσμο τους. Και θα ήταν αποκλειστικά δικό τους πρόβλημα αυτό, αν παράλληλα με τις επιλογές τους δε δημιουργούσαν έναν χειρότερο κόσμο για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ το «ελληνικό ποδόσφαιρο» μετά την ήττα της Εθνικής Ελλάδας από το αντίστοιχο τουρκικό συγκρότημα. Οπως ήταν όμως αναμενόμενο, όσος περισσότερος θόρυβος γίνεται τόσο λιγότερη συζήτηση επί της ουσίας υπάρχει...

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, δεν υπάρχει εδώ και πολύ καιρό «ελληνικό ποδόσφαιρο». «Ελληνική αγορά ποδοσφαίρου» υπάρχει μόνο και βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με την «ελληνική αγορά» γενικώς. Εχει τα «πάνω» της και τα «κάτω» της, όπως και ένα μόνιμο πρόβλημα σοβαρότητας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δε λειτουργεί η «ελληνική αγορά ποδοσφαίρου» προς όφελος των νέων ανθρώπων και του αθλητισμού. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με την «ελληνικότητά» της, αλλά με το γεγονός ότι είναι «αγορά».

Κατά τα άλλα στη χώρα έχει στηθεί ένα τεράστιο «καφενείο» που ασχολείται και σχολιάζει τις προπονητικές κινήσεις του Οτο Ρεχάγκελ. Σημεία των καιρών...

Κοινός συκοφάντης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Προς τι η μισαλλοδοξία και οι κραυγές όσων για πολλές δεκαετίες τουλάχιστον ανέχθηκαν την παραχάραξη της Ιστορίας στο όνομα του εθνικού τρίπτυχου πατρίς - θρησκεία - οικογένεια; Και τι γυρεύει η ηγεσία του ΚΚΕ να ζητάει την απόσυρση, δηλαδή την πολτοποίηση του ιστορικού βιβλίου, ανάμεσα σ' αυτόν τον εσμό;».

Η δήθεν «μελαγχολικού» ύφους απορία ανήκει στον υπεύθυνο του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ, Ν. Βούτση («Ελευθεροτυπία», 26/3/2007), ο οποίος με όρους κοινού συκοφάντη τσουβαλιάζει εν ψυχρώ από τη μια τις κραυγές των Χρυσαυγιτών, και από την άλλη την τεκμηριωμένη κριτική που κάνει το ΚΚΕ στο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.

Το ακραίο, απαράδεκτο, εθνικιστικό παραλήρημα μελών της «Χρυσής Αυγής», που έκαψαν το βιβλίο της Ιστορίας, και η τεκμηριωμένη, ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ για τον αντιδραστικό ιδεολογικό προσανατολισμό του βιβλίου, το γεγονός δηλαδή ότι αντιμετωπίζει τα ιστορικά γεγονότα από τη σκοπιά του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, τη μία όψη της αστικής ιδεολογίας - η άλλη είναι ο εθνικισμός και το ΚΚΕ τις χτυπά και τις δύο - παρουσιάζονται από το στέλεχος του ΣΥΝ σαν το ίδιο πράγμα. Ενώ ο ίδιος ο ΣΥΝ επιλέγει το δρόμο της υπεράσπισης άνευ όρων ενός βιβλίου που βγάζει λάδι τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τα εγκλήματά τους, συκοφαντεί τις λαϊκές διεκδικήσεις, υμνεί την Ευρωπαϊκή Ενωση σαν υπέρτατη αξία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ομάδες σαν τη «Χρυσή Αυγή» αποδεικνύονται εξαιρετικά χρήσιμες στον ΣΥΝ για να κρύψει ο ίδιος το φλερτ του με τον κοσμοπολιτισμό. Οταν όμως φτάνουν στην ωμή συκοφαντία το πράγμα ξεφεύγει. `Η είναι τόσο ισχυρός ο δεσμός με το ΠΑΣΟΚ που η γραμμή (βλέπε δηλώσεις Διαμαντοπούλου) πρέπει να περνάει σ' όλους τους κρίκους αμάσητη;

Σαθρές κατασκευές σκοπιμότητας

Είναι κάμποσος καιρός που διάφοροι δημοσιολογούντες διαφόρων εντύπων έχουν βάλει την καλπάζουσα φαντασία τους να γράφει διάφορα για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ και κυρίως για την πολιτική μας. Εχουμε ξαναγράψει απ' αυτήν εδώ τη στήλη και όχι μόνο, ότι καταλαβαίνουμε την πρεμούρα τους, αλλά και τα αναμασήματα ενός και του αυτού κατασκευασμένου σεναρίου. Καταλαβαίνουμε επίσης και την ταχτική τους και τη σκοπιμότητα. Ετσι πχ ένα ψέμα πάνω στο οποίο πατά «το σενάριό τους» προσπαθώντας να φτιάξει πραγματικότητα από το πουθενά, πατά στη λογική «πες πες κάτι θα μείνει»... Ετσι σκέφτονται, γι' αυτό ακολουθούν αυτή την ταχτική. Ελπίζουν να πείσουν πως η άποψή τους, των αστικών φυλλάδων δηλαδή, για τις δήθεν κυοφορούμενες αλλαγές στα πρόσωπα και την πολιτική του ΚΚΕ, θα γίνει και αντικειμενική πραγματικότητα; Αλλού στοχεύουν. Θέλουν να προβάλλουν την αντίληψη πως και το ΚΚΕ μία από τα ίδια είναι, σαν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τους συνοδοιπόρους τους. Και πασχίζουν να το στηρίξουν κατασκευάζοντας ειδήσεις. Οπως για παράδειγμα η ιστορία για την αλλαγή του Γραμματέα της ΚΝΕ και τη γραμμή του Κόμματος στις σχολές των πανεπιστημίων. Ετσι ξεκίνησε το ψέμα στα αρχικά δημοσιεύματα και στη συνέχεια στον πολλαπλασιασμό του, ανάλογα τις επιδιώξεις κάθε εφημερίδας, προστίθενται και άλλες «αποκλειστικές πληροφορίες». Αυτή τη φορά ήταν η σειρά μιας εφημερίδας, «Αποψη» αυτοτιτλοφορείται, να κατασκευάσει σενάριο σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή στο πρόσωπο του Γραμματέα της ΚΝΕ προοιωνίζεται αλλαγές στην ηγεσία του ΚΚΕ. Γράφοντας επίσης πως τάχα μειώνεται η επιρροή του ΚΚΕ στο κίνημα. Και από πού αντλεί τις «έγκυρες πληροφορίες της»; Μα από το ΣΥΝ. Τόσο έγκυρες δηλαδή. Τους το 'χουμε ξαναπεί πως ο «πεινασμένος στον ύπνο του καρβέλια ονειρεύεται», αλλά δε βαρέθηκαν να παραμυθιάζουν τον κόσμο;

Πεντακάθαρο το μήνυμα

«Εδώ δεχόμαστε τον ΣΕΒ και τη ΓΣΕΕ, δεν μπορούμε να δεχόμαστε κάθε εργαζόμενο ή κάθε σπουδαστή..!» Αυτή την απάντηση έδωσαν στελέχη του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) σε σπουδαστές από δημόσια ΙΕΚ και ιδιωτικές σχολές, οι οποίοι την περασμένη Παρασκευή πραγματοποίησαν δυναμική κινητοποίηση στα γραφεία του Οργανισμού, στη Νέα Ιωνία, διεκδικώντας να καταργηθούν τα δίδακτρα κτλ. Τα γραφεία τους, βλέπετε, είναι ...«ρεζερβέ» για τις συνεδριάσεις του «κοινωνικού εταιρισμού».

Βέβαια, ούτε η περιφρονητική υποδοχή ούτε οι σεκιουριτάδες που τους περίμεναν ...πτόησαν τους σπουδαστές. Αντίθετα, τους πείσμωσαν. Με βροντερά συνθήματα δήλωσαν ότι δεν παραιτούνται απ' τον αγώνα τους: «Τέρμα πια στην κοροϊδία, θέλουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία»! Οτι θα συνεχίσουν να παλεύουν συσπειρωμένοι στους συλλόγους τους. Η δυναμική τους, άλλωστε, συγκέντρωση ανάγκασε τον πρόεδρο του ΟΕΕΚ να υποσχεθεί πως θα συγκαλέσει συνεδρίαση του ΔΣ με θέμα τα αιτήματα των σπουδαστών. Οι σπουδαστές, βέβαια, δεν τρέφουν αυταπάτες ότι «θα 'ρθουν τα πάνω - κάτω» και μάλιστα απ' τη μια μέρα στην άλλη. Ομως, απ' την ίδια την καθημερινή πείρα που συγκεντρώνουν στα 19 και τα 20 χρόνια τους, εισπράττουν κρυστάλλινο το δίδαγμα ότι ο αγώνας είναι μονόδρομος...

Στάχτη στα μάτια τα περί «διαφάνειας»

Με αφορμή το σκάνδαλο στο ΤΕΑΔΥ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξανάρχισαν να ξαναμασουλάνε την καραμέλα της διαφάνειας, των ελέγχων, των ευθυνών. Κατηγορίες εκτοξεύονται ένθεν κακείθεν. Μάλιστα, όσο ανεβαίνουν οι τόνοι του δικομματικού καυγά, τόσο συσκοτίζεται η ουσία του σκανδάλου. Γιατί, βέβαια, τα σκάνδαλα υπάρχουν. Και όχι μόνο αυτά που σκάνε στη δημοσιότητα. Αλλά το μεγάλο Σκάνδαλο, (το σκάνδαλο με κεφαλαίο το «Σ») δεν είναι οι κάθε είδους λοβιτούρες, οι προμήθειες και οι υπερπρομήθειες χρηματιστηριακών εταιρειών και τραπεζών σε βάρος των Ταμείων, αλλά η ίδια η εκμετάλλευση των αποθεματικών από το μεγάλο κεφάλαιο. Και γι' αυτό το σκάνδαλο δε μιλάνε ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ. Και δε μιλάνε γιατί και οι δύο συμφωνούν στο κύριο: Στο τζογάρισμα των αποθεματικών στις χρηματιστηριακές αγορές. Στην αξιοποίηση των αποθεματικών όχι για λογαριασμό των ασφαλισμένων, αλλά για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Το μέγα, διαρκές και δικομματικό Σκάνδαλο, είναι το γεγονός, ότι από το 1950 και μετά οι εισφορές των εργαζομένων αντί να περιφρουρηθούν έγιναν φτερό στον άνεμο. Δόθηκαν σε επιχειρηματίες, μεγαλέμπορους και εφοπλιστές για να στήσουν τις επιχειρήσεις τους. Δανεικά και αγύριστα με τα λεφτά των Ταμείων, αυτή ήταν η «αναπτυξιακή» πολιτική προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου που έκαναν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Οταν ο κύκλος αυτός έκλεισε, όταν, παρά τη λεηλασία, δημιουργήθηκαν κάποια αποθεματικά και μπήκαμε στον αστερισμό των χρηματιστηρίων, τότε το ζεστό χρήμα οδηγήθηκε στο ναό του τζόγου.

Με τις κατάλληλες νομοθετικές παρεμβάσεις, ξεκινώντας από τις αρχές του 1990 και μέχρι σήμερα τεράστια κεφάλαια, το αίμα και ο ιδρώτας των εργαζομένων, παραδόθηκαν στο χρηματιστήριο. Παραδόθηκαν στους επιχειρηματίες, έναντι της προσδοκίας ότι έτσι οι αποδόσεις μπορεί να είναι και μεγαλύτερες. Εφτασε, όμως, μόλις μια τριετία (2000 - 2002) για να χαθούν στο χρηματιστηριακό Πίθο των Δαναΐδων τα 2/3 της αξίας των μετοχών που στην αρχική φάση ξεπερνούσαν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα ποσά βρίσκονται σήμερα στο χρηματιστήριο, και είναι τουλάχιστον αβέβαιο ποια θα είναι η τύχη τους. Και ενώ δισεκατομμύρια σκορπίζονται δεξιά και αριστερά, και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ καταλήγουν σε μίζες, μεσιτικά και προμήθειες, «νόμιμες» και παράνομες, οι κυβερνώντες τολμούν να μιλάνε για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και να απειλούν με νέες ανατροπές σε βάρος των ασφαλισμένων.

Μπροστά σε αυτή την ξεδιάντροπη κλοπή των αποθεματικών, μπροστά στη δικομματική κοροϊδία περί ευθυνών και «διαφάνειας» που έχουν στήσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μία πρέπει να είναι η απαίτηση. Να επιστραφούν πίσω όλα τα κλεμμένα. Να πληρώσουν αυτοί που ωφελήθηκαν από την καταλήστευση των αποθεματικών. Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Να σταματήσει, εδώ και τώρα, η διασπάθιση των εισφορών στο χρηματιστήριο. Να σταματήσει η αιμορραγία των Ταμείων.

Και ταυτόχρονα να πληρώσουν πολιτικά, να τιμωρηθούν από τους εργαζόμενους, αυτοί που ευθύνονται γι' αυτό το πλιάτσικο. Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελάνε οι όψιμες κραυγές του ΠΑΣΟΚ, ούτε τα φληναφήματα της ΝΔ, περί ελέγχων και κουραφέξαλα. Είναι και οι δύο συνυπεύθυνοι.