Κυριακή 27 Νοέμβρη 2016 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΥΓΕΙΑ
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ
Πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 15 Δεκέμβρη στην Αθήνα

Με περιφερειακές συσκέψεις σε όλη τη χώρα προετοιμάζουν το πανελλαδικό συλλαλητήριο των συνταξιούχων, στις 15 Δεκέμβρη, στην Αθήνα, οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ, ΕΛΤΑ, Δημοσίου, ΟΣΕ, OAEE, ΝΑΤ και ΠΟΣΕ - ΟΑΕΕ. Η συγκέντρωση θα γίνει στις 5 μ.μ., στα Προπύλαια, ενώ θα ακολουθήσει πορεία με προορισμό το Μέγαρο Μαξίμου.

Το πρόγραμμα των συσκέψεων είναι το εξής: Θεσσαλία, Δευτέρα 28/11, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας. Κεντρική Μακεδονία, Δευτέρα 28/11, 11 π.μ., Πνευματικό Κέντρο Κατερίνης «ΕΚΑΒΗ» (Πάρκο Κατερίνης). Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, Τρίτη 29/11, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο Δράμας. Πελοπόννησος, Δευτέρα 28/11, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο Πύργου, και Τρίτη 29/11, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο Κορίνθου. Κρήτη, Τρίτη 29/11, 11.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο Χανίων. Δυτική Μακεδονία, Τετάρτη 30/11, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο Βέροιας. Αττική, Τετάρτη 7/12, 10 π.μ., αίθουσα ΟΑΕΕ Αθήνας.

Η ΣΕΑΑΝ καλεί στην παναναπηρική συγκέντρωση

Στο παναναπηρικό συλλαλητήριο, την Παρασκευή 2/12, στις 10 π.μ., στην Ομόνοια, συμμετέχει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και καλεί τους ανάπηρους, τους χρόνια πάσχοντες και τους γονείς παιδιών με αναπηρία, να κάνουν δική τους υπόθεση την επιτυχία του. Η προσυγκέντρωση της ΣΕΑΑΝ έχει οριστεί στις 9 π.μ., στην πλατεία Βάθης (Χαλκοκονδύλη και Σωκράτους). Το συλλαλητήριο οργανώνεται με αφορμή την 3η Δεκέμβρη, Μέρα των Ατόμων με Αναπηρία.

Η ΣΕΑΑΝ καταγγέλλει τη «σφαγή» των αναπηρικών συντάξεων και επιδομάτων μέσα από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ). Οπως καταγγέλλει, από το 2012 μέχρι σήμερα, πάνω από 70.000 βαριά ανάπηροι έχουν μείνει χωρίς επίδομα. Συγκεκριμένα, ενώ το Μάρτη του 2012 οι δικαιούχοι αναπηρικών επιδομάτων ήταν 212.000, σήμερα είναι λιγότεροι από 150.000 άτομα, την ίδια στιγμή που οι βαριά ανάπηροι υπολογίζονται σε περισσότερα από 500.000 άτομα. Καμία απολύτως στήριξη δεν έχουν όσοι εμφανίζουν ένα μέσο ποσοστό αναπηρίας.

Επίσης, η Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Βορείου Αιγαίου (ΠΟΑμεΑ) καλεί σε συγκεντρώσεις στις 2 Δεκέμβρη, στις 10.30 π.μ., στην κεντρική πλατεία κάθε νησιού της Περιφέρειας Β. Αιγαίου. «Αντιστεκόμαστε μαζί με τους άνεργους, τους απολυμένους, τα σωματεία, με όποιον αντιτάσσεται στην εμπορευματοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, που μας μετατρέπει σε πελάτες των μονοπωλίων στον ευαίσθητο αυτό χώρο», σημειώνει στην ανακοίνωσή της.

Κινητοποίηση για κλαδική ΣΣΕ στο Φάρμακο

Την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με ελάχιστο όριο τους μισθολογικούς και θεσμικούς όρους του 2009, διεκδικεί η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΟΕΦΣΕΕ). Καλεί τα σωματεία, τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους του κλάδου σε κινητοποίηση, την Πέμπτη 1/12, στις 5 μ.μ., έξω από τα γραφεία του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) στο Χαλάνδρι (Αγρινίου 3).

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Εκδήλωση σήμερα του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών

Σήμερα Κυριακή, στις 6 μ.μ., στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Αγ. Δημητρίου (Αγ. Δημητρίου 186 - έναντι πλ. Αρη Βελουχιώτη), ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών Αγ. Δημητρίου (μέλος της ΟΓΕ) διοργανώνει πολιτιστική εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ίδρυσή του.

Στην «αγχόνη» της κυβερνητικής πολιτικής οι ψυχικά πάσχοντες

Η κυβέρνηση συχνά - πυκνά αναφέρει ότι αποτελεί προτεραιότητα της πολιτικής της η εφαρμογή μέτρων για την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ψυχικά ασθενείς. Ποια, όμως, είναι η πραγματικότητα όπως τη βιώνουμε εμείς οι άμεσα ενδιαφερόμενοι;

Την τελευταία περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υπό την εποπτεία των ιμπεριαλιστικών οργανισμών επιδεινώθηκε συνολικά η ζωή της εργατικής τάξης, η οποία πουλάει φτηνότερα την εργατική της δύναμη, αυξήθηκαν συντριπτικά τα ποσοστά του πληθυσμού που ζουν σε συνθήκες ένδειας, η ζωή των εργαζομένων έγινε ακόμα περισσότερο λάστιχο, με τις γυναίκες και τους νέους να βρίσκονται στην καρδιά της επίθεσης του κεφαλαίου.

Η εντατικοποίηση της εργασίας, η πίεση που ασκείται στους εργαζόμενους, η φορομπηχτική πολιτική σε μικρομεσαίους επαγγελματίες και αγρότες και η ανασφάλεια που νιώθουμε όλοι για το παρόν και το μέλλον μας, είναι στοιχεία που δημιουργούν μια εξοντωτική κατάσταση, η οποία, σε συνδυασμό με την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, οδηγεί σε ραγδαία επιδείνωση της ψυχικής υγείας του λαού. Και σε αυτήν τη ζοφερή κατάσταση έρχεται να προστεθεί η πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις στον τομέα της Υγείας, που μεταφέρει όλο και περισσότερα οικονομικά βάρη στις πλάτες των ασθενών και φυσικά των ψυχικά πασχόντων.

Αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτικής ήταν να αυξηθούν οι ψυχικές νόσοι, τα ποσοστά του πληθυσμού, οι περισσότερες γυναίκες, που βιώνουν τη μείζονα κατάθλιψη, χρήζουν δηλαδή άμεσης θεραπείας - το 2015 εκτιμάται ότι περισσότεροι από 500.000 πάσχουν από κατάθλιψη1 - οι τελεσμένες απόπειρες αυτοκτονίας - μετά την εισαγωγή των μνημονίων και των αξιολογήσεων σημειώθηκε ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών κατά 35%2, ιδιαίτερα σε άνδρες παραγωγικής ηλικίας, ενώ διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι σοβαροί λόγοι που οδηγούν στην αυτοκτονία είναι τα χρέη και η κατάσχεση της κατοικίας - γενικά να επιδεινωθεί δραματικά η ψυχική υγεία του πληθυσμού. Κάποιοι από τους ψυχικά πάσχοντες θεωρούν ότι δεν είναι άρρωστοι, άλλοι αντιμετωπίζουν μεγάλες λίστες αναμονής για την επίσκεψή τους στο δημόσιο σύστημα ή συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ ψυχιάτρους, ενώ αρκετοί σκέφτονται και το κόστος θεραπείας. Οσο όμως καθυστερεί η θεραπεία, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα αναπηρίας.

Μεταρρύθμιση σε βάρος των ασθενών

Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση μετέφερε την ευθύνη και κατά συνέπεια το κόστος νοσηλείας, θεραπείας, αποκατάστασης, από το κράτος στην κοινότητα, δηλαδή στους πάσχοντες και τις οικογένειές τους. Ετσι, οι ψυχικά πάσχοντες και οι οικογένειές τους έχουν ακόμα ένα βάρος να προσθέσουν στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, μιας και πληρώνουμε αδρά τα φάρμακά μας, ακόμα κι όταν θεωρητικά έχουμε μηδενική συμμετοχή, για να θησαυρίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες εις βάρος τόσο εμάς όσο και των ασφαλιστικών ταμείων, πληρώνουν για την επίσκεψή τους σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο, μιας και το δημόσιο σύστημα Υγείας αδυνατεί να καλύψει την ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση υπηρεσιών, πληρώνουν ακόμα και τη νοσηλεία, μιας και το βίαιο κλείσιμο των δημοσίων ψυχιατρείων, με δεδομένη την ανεπάρκεια των δημοσίων δομών, οδήγησε στη γιγάντωση των εσόδων των ιδιωτικών κλινικών. Οι ασθενείς στοιβάζονται είτε στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές, είτε στις κλινικές των δημοσίων νοσοκομείων, είναι εντελώς «ασυλοποιημένοι», μιας και αυτές λειτουργούν ως μικρά άσυλα, με σοβαρούς κινδύνους για τους νοσηλευόμενους. Στο Ηράκλειο, για παράδειγμα, στην Ψυχιατρική Κλινική του ΠΑΓΝΗ μείωσαν τις μέρες νοσηλείας προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα από τα νοσήλια και να μειωθούν ή αποφύγουν τα ράντζα, με σοβαρές επιπτώσεις στην αποθεραπεία των ασθενών, μιας και λειτουργεί με το φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας». Δηλαδή, να πηγαίνουν στα επείγοντα, να νοσηλεύονται ή να τους συστήνεται κάποια θεραπεία, να βγαίνουν και να επαναλαμβάνεται ο ίδιος κύκλος, με αποτέλεσμα να έχουμε ακόμα και αυτοκτονία πάσχοντα μία μέρα μετά το εξιτήριό του. Τελικά, ούτε τα ράντζα αποφεύγουν, ούτε στην επανένταξη των ψυχικά πασχόντων οδηγούν με αυτήν την τακτική.

Αναφέρομαι στα άσυλα, γιατί όσοι υπερασπίζονταν την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, όλοι δηλαδή πλην του ΚΚΕ, πατούσαν πάνω ακριβώς στα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων. Κι όμως, τα άσυλα παραμένουν, και μάλιστα με βαρύ τίμημα από την οικογένεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2012 και μετά, τα ποσοστά των ακούσιων νοσηλειών (κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας) αυξάνονται ραγδαία: από 56,6% το 2012 σε 74,5% το 20143.

Σημαντικό, εξάλλου, στοιχείο αντιπαράθεσης είναι το αν το θέμα του κλεισίματος των ψυχιατρείων είναι διαχειριστικό - πού θα πάνε οι ψυχικά πάσχοντες/ έγκλειστοι στα ψυχιατρεία σήμερα, τι θα γίνει με το προσωπικό κ.τ.λ. - ή είναι ζήτημα ουσίας αν χρειάζεται ή όχι η κλειστή περίθαλψη, γιατί εμείς οι ψυχικά πάσχοντες λέμε ότι χρειάζεται.

Θα πρέπει να απαντήσουμε σ' ένα κύριο ερώτημα, προκειμένου να εξάγουμε σοβαρά συμπεράσματα: υπάρχει ευθύνη στον πάσχοντα; Εμείς λέμε ναι, υπάρχει και είναι η ευθύνη απέναντι στον εαυτό του, στην οικογένειά του, στην κοινωνία - εφόσον βέβαια μπορεί να την αντιληφθεί. Κι αυτή πρέπει να την αναλάβει και να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπεία, που συμπεριλαμβάνει και την κλειστή περίθαλψη σε ορισμένες περιπτώσεις, που ωστόσο υπάρχουν, π.χ. αν ο πάσχων έχει τελέσει απόπειρα αυτοκτονίας.

Επιδείνωση των όρων θεραπείας και επανένταξης

Σήμερα, με τα επιτεύγματα της επιστήμης, μπορεί ένας πάσχων να αποθεραπευτεί, αρκεί να ακολουθήσει την κατάλληλη προσαρμοσμένη στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές του θεραπεία. Η έρευνα, ωστόσο, η παραγωγή και η εμπορία των ψυχοφαρμάκων, όπως άλλωστε και όλων των φαρμάκων, γίνεται από τις πολυεθνικές. Ετσι, ορισμένες φορές, φάρμακα που χρειάζονται οι ασθενείς είναι σε έλλειψη επειδή η φαρμακοβιομηχανία δεν τα παράγει, διότι δεν έχει την κερδοφορία που επιδιώκει. Επιπλέον, οι ασθενείς όλο και περισσότερο δυσκολεύονται να τα αγοράσουν, λόγω των αυξημένων συμμετοχών που έχουν επιβληθεί από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία. Για παράδειγμα, για το «Ampilify» των 30 mg για τις ψυχώσεις ο ασθενής πληρώνει από την τσέπη του 21,96 ευρώ, ενώ πριν το έπαιρνε δωρεάν. Εξάλλου, όπως αποκάλυψε έρευνα του Πανεπιστήμιου Αθηνών το 2013, το 75% των ασθενών - πρωτίστως άνεργοι και συνταξιούχοι - αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα στην αγορά φαρμάκων, με αποτέλεσμα να ακολουθούν πλημμελώς ή να σταματούν εντελώς τις θεραπείες τους, μια πολιτική άκρως επικίνδυνη, ιδιαίτερα για τους καταθλιπτικούς ασθενείς. Κι εδώ μπαίνει και η ευθύνη του ψυχιάτρου, για τον αν θα ακολουθήσει το δρόμο του κέρδους ή θα χορηγήσει στον ασθενή τα ενδεδειγμένα για την αποθεραπεία του φάρμακα.

Μέσα από την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, δημιουργήθηκαν διάφορες εξωνοσοκομειακές δομές (προστατευόμενα διαμερίσματα, ξενώνες, οικοτροφεία, κέντρα ημέρας, ιατροπαιδαγωγικά κέντρα κ.ά.), είτε αυτές είναι σήμερα ΝΠΔΔ, είτε ΜΚΟ, που λυμαίνονται το χώρο και εξαγοράζουν συνειδήσεις. Επίσης, με νόμο γίνεται η παρακράτηση των συντάξεων των φιλοξενούμενων στις διάφορες εξωνοσοκομειακές δομές του «Ψυχαργώς». Πώς, αλήθεια, θα επιβιώσει ένας χρονίως πάσχοντας, άνθρωπος με κατεξοχήν πολύπλοκες ανάγκες, με 5 ευρώ τη μέρα, αφού στην πλειοψηφία τους παίρνουν σύνταξη γύρω στα 300 ευρώ;

Σοβαρό, τέλος, είναι το ζήτημα της κοινωνικής επανένταξης, μιας και όπως αποκαλύπτει μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα που συμπεριέλαβε και την Ελλάδα, από την αρχή της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης στην Ευρώπη, το ποσοστό ανεργίας μεταξύ των ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα έχει υπερδιπλασιαστεί σε σχέση με τους ψυχικά υγιείς ανθρώπους. Είναι η πρώτη μελέτη που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι, στις ευρωπαϊκές χώρες, οι ψυχικά ασθενείς (ιδίως οι άνδρες και τα άτομα με χαμηλή μόρφωση) έχουν επηρεαστεί δυσανάλογα από την κρίση, γεγονός που μας καθιστά περαιτέρω ευάλωτους και επιτείνει την κοινωνική απομόνωσή μας.

Η πρόταση για λειτουργία της κοινωνικής οικονομίας μέσω ΚΟΙΣΠΕ ή ΚΟΙΝΣΕΠ, που θα έδινε λύση στους πάσχοντες, θα οδηγούσε στην κοινωνική επανένταξη, καθώς και στην επαγγελματική και θεραπευτική αποκατάσταση, είναι άλλη μια αυταπάτη. Στηρίζονται στο γεγονός ότι σήμερα στερούμαστε ολοκληρωμένων προγραμμάτων εκπαίδευσης - μετεκπαίδευσης και εργασίας με βάση την ασθένεια, αλλά και θέσεις εργασίας στην παραγωγική διαδικασία. Οι ΚΟΙΣΠΕ θα λειτουργήσουν με όρους ελεύθερου ανταγωνισμού, που οι ψυχικά άρρωστοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. Γι' αυτό πρέπει να δημιουργηθούν παραγωγικά εργαστήρια προστατευόμενα, που θα λειτουργούν με ευθύνη του κράτους για την παραγωγή και διάθεση των προϊόντων και θα εργάζονται με μειωμένο ωράριο ανάλογα με το βαθμό της αναπηρίας μας.

Επίσης, διεκδικούμε προσλήψεις για τους ψυχικά πάσχοντες που μπορούν να εργαστούν και επίδομα ανεργίας σε όλους τους άνεργους για όσο διαρκεί η ανεργία τους.

Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας

Είναι αναγκαιότητα σήμερα η υπέρβαση της ιδρυματοποιημένης περίθαλψης των ψυχικά πασχόντων στο άσυλο και η μετάβαση σ' ένα ανώτερο ποιοτικά, ενιαίο, δημόσιο και δωρεάν σύστημα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, τόσο πρωτοβάθμιας όσο και νοσοκομειακής περίθαλψης, που θα περιλαμβάνει και την κλειστή περίθαλψη, αξιοποιώντας τις σύγχρονες επιστημονικές έρευνες και πρακτικές, με σεβασμό στα δικαιώματα των ψυχικά ασθενών.

Οι δομές που δημιουργήθηκαν με το «Ψυχαργώς», όσες πληρούν τις προϋποθέσεις, μπορεί να γίνουν δημόσιες και οι υπηρεσίες τους να παρέχονται δωρεάν σε όλους ανεξαιρέτως τους ασθενείς που έχουν ανάγκη, ανεξάρτητα απ' το αν είναι ασφαλισμένοι ή όχι, αν παίρνουν σύνταξη ή όχι, και φυσικά χωρίς να καταβάλουμε ούτε ένα ευρώ από τις συντάξεις αναπηρίας. Ομως, παρά τον πακτωλό χρημάτων (κυρίως από κονδύλια της ΕΕ) που έχει πέσει, ακόμα και σήμερα δεν καλύπτονται οι ανάγκες του πληθυσμού γιατί πηγαίνουν στις «τσέπες» των ΜΚΟ.

Σε όλα τα επίπεδα ενός ενιαίου δημόσιου συστήματος ψυχικής υγείας θα δίνεται βάρος στην πρόληψη σε όλους τους πυρήνες της ανθρώπινης δραστηριότητας (εκπαιδευτήριο, στρατός, εργασιακός χώρος, οικογένεια). Εμείς οι ψυχικά πάσχοντες γνωρίζουμε καλά τα πρώιμα σημάδια που είχαν παρουσιαστεί πριν την εκδήλωση ψυχωτικού επεισοδίου, αλλά έλλειπε από δίπλα μας η κρατική φροντίδα. Ειδικά σήμερα, η κατάσταση έχει χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο, καθώς έχουν απογυμνωθεί από προσωπικό όλες οι υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.

Κεντρικό ρόλο στην πρόληψη πρέπει να διαδραματίζει το Κέντρο Ψυχικής Υγείας, τμήμα του ενιαίου λειτουργικά δημόσιου - δωρεάν Κέντρου Υγείας, το οποίο επιτελεί τη φροντίδα της κοινότητας και διασυνδέεται με τους χώρους ευθύνης του, σε κάθε επίπεδο (σχολεία, ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα, οικοτροφεία, δημόσια ψυχιατρική κλινική ή νοσοκομείο). Από τις υπηρεσίες του Κέντρου Ψυχικής Υγείας καλύπτονται όλες οι ηλικιακές ομάδες και οι κατηγορίες ασθενειών. Τα ΚΨΥ κατανέμονται με πληθυσμιακά, επιδημιολογικά και γεωγραφικά κριτήρια και τα κριτήρια επιλογής μεταξύ διαφορετικών δομών ένταξης του ασθενούς θα πρέπει να είναι μόνο επιστημονικά. Οι παροχές ολόπλευρης φροντίδας της Ψυχικής Υγείας αξιοποιούν την επιστημονική γνώση και το σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό για όλους, χωρίς εξαιρέσεις και προϋποθέσεις. Η διαρκής και υπεύθυνη διασύνδεση όλων των υπηρεσιών εξασφαλίζει τη θεραπευτική συνέχεια και την αποτελεσματική θεραπεία και αποκατάσταση.

Τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με το σημερινό μοντέλο της μεταρρύθμισης, όπου έχουμε μόνο ένα Κέντρο Ψυχικής Υγείας για κάθε νομό, ξεκομμένο από τις υπόλοιπες δομές, απογυμνωμένο από προσωπικό, ανήμπορο να προσφέρει στοιχειώδεις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.

Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας για το οποίο παλεύουμε, συνεργάζεται και συνδέεται με το Κέντρο Γυναίκας και Παιδιού, όπου ειδική επιστημονική ομάδα έχει την ευθύνη των οικογενειών με γονείς - ασθενείς ή και παιδί με ψυχικά προβλήματα. Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε στην παιδική και εφηβική ηλικία, με ανάπτυξη ειδικής υπηρεσίας από ομάδα επιστημόνων που εργάζεται στους χώρους, όπως σχολεία, σχολές, πανεπιστήμια, στρατιωτικές μονάδες, κέντρα φιλοξενίας προσφύγων κ.ά., και παρακολουθεί την ψυχονοητική ανάπτυξη των παιδιών, των εφήβων και των νέων, παρέχει ψυχολογική στήριξη, εντοπίζει και παρεμβαίνει έγκαιρα.

Ενα τέτοιο σύστημα δεν περιμένει τον ασθενή - «πελάτη» να τον επισκεφτεί. Φροντίζει αυτό για την πλήρη καταγραφή, εκτίμηση και ικανοποίηση των αναγκών Υγείας και Πρόνοιας των οικογενειών και των κατοίκων κάθε περιοχής. Στόχος είναι η πρόληψη των κινδύνων, η έγκαιρη διάγνωση των προβλημάτων ψυχικής υγείας, η παρακολούθηση της πορείας των ψυχικά πασχόντων ώστε να μην υποτροπιάζουν. Ολα αυτά αποτελούν ευθύνη του Κέντρου Ψυχικής Υγείας και όχι αποκλειστική ευθύνη των ατόμων και των οικογενειών, όπως είναι σήμερα. Για το σημερινό σύστημα Υγείας, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα είναι η κατάσταση που οι ασφαλισμένοι - πελάτες τρέχουμε μεταξύ μεμονωμένων γιατρών χωρίς σύνδεση μεταξύ τους, ενώ η φροντίδα περιορίζεται κύρια στη συνταγογράφηση φαρμάκων.

Πάλη κατά της πολιτικής των περικοπών

Οι ψυχικά πάσχοντες, όπως και όλοι οι ανάπηροι, είναι αντιμέτωποι με το πετσόκομμα δικαιωμάτων και παροχών (επιδόματα, συντάξεις κ.τ.λ.). Ως εργαλείο χρησιμοποιούνται τα Κέντρα Εκτίμησης και Πιστοποίησης της Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), που «αποθεράπευσαν» μέσα σε μια 10λεπτη εξέταση περισσότερους από 70.000 ανάπηρους από το 2012 έως το τρέχον έτος, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι κάτω από 150.000 εκείνοι οι ανάπηροι που πέρασαν από τον «κόφτη» των ΚΕΠΑ, από τους 500.000 που υπολογίζονται με μελέτες! Ομως, χιλιάδες από αυτούς ήταν ψυχικά πάσχοντες, μιας και δεν μπορεί να αποδειχτεί η ψυχική πάθηση με εξετάσεις και εξετάζουν μόνο την τρέχουσα αγωγή κι αν έχεις κάνει «επεισόδιο» το τελευταίο 4μηνο. Δηλαδή, αν κάποιος πάσχει από σχιζοφρένεια και είναι σταθερός εδώ και 4 χρόνια, αν περάσει τώρα από τα ΚΕΠΑ, με την αγωγή συντήρησης που παίρνει, θα βγει ικανός προς εργασία!!! Αγωνιζόμαστε για να σταματήσει το «σφαγείο» των ΚΕΠΑ.

Σημαντική πλευρά της ακολουθούμενης πολιτικής στην Υγεία - Πρόνοια είναι το γεγονός ότι οι ανάπηροι, ακόμα και όταν παίρνουν σύνταξη, αυτή έχει μειωθεί περαιτέρω, αφού μειώθηκαν οι αναπηρικές και οι επικουρικές συντάξεις, αλλά και το ΕΚΑΣ, στην προοπτική πλήρους κατάργησής του με το Ασφαλιστικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Επίσης, στον τρέχοντα προϋπολογισμό του ΙΚΑ, του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα, προβλέπεται περικοπή 25% των πιστώσεων για τις αναπηρικές συντάξεις, τη στιγμή μάλιστα που οι συνταξιούχοι αναπηρίας είναι κάτω από το 7% επί του συνόλου των συνταξιούχων, από 14% πριν από την κρίση!!! Τέλος, οι περικοπές αφορούν και στους δήμους που πληρώνουν τα επιδόματα βαριάς αναπηρίας, οι οποίοι στη βάση κατευθύνσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν αποδίδουν επιδόματα σε βαριά ανάπηρους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ - απαρχή νέου σφαγιασμού των αναπήρων και χρονίως πασχόντων.

Καταγγέλλουμε την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ και τις προτάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, που για τη χορήγηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων θα πρέπει να συνδυάζονται εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Διεκδικούμε: Καμία ενοποίηση των κριτηρίων για τις παροχές των ΑμεΑ. Καμία περικοπή στα επιδόματα και στις συντάξεις. Επαναφορά τους στο ύψος που ήταν πριν τις μειώσεις των τελευταίων χρόνων. Ούτε σκέψη για την παροχή σύνταξης μόνο σ' αυτούς που έχουν ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%. Επαναφορά του αφορολόγητου σε όλα τα ΑμεΑ. Οχι στον ΕΝΦΙΑ. Καμία διακοπή ρεύματος και κανένας πλειστηριασμός σε αναπήρους.

Παραπομπές:

1. 2o Συνέδριο Ψυχικής Υγείας (Mental Health Conference) 3/12/2012 Αθήνα. Με τη συμμετοχή του υπουργού Υγείας, εκπροσώπων του ΟΟΣΑ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Κομισιόν, καθηγητών πανεπιστημίων και άλλων κρατικών και θεσμικών φορέων.

2. Ο.π.

3. Ο.π.


Βαγγελιώ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ
Στέλεχος του ΚΚΕ, πρόεδρος του Σωματείου «ΥΠΕΡΒΑΣΗ» ενάντια στην προκατάληψη για τις ψυχικές διαταραχές



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ