Σάββατο 26 Σεπτέμβρη 2020 - Κυριακή 27 Σεπτέμβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ
Ο λαός έχει τη δύναμη να φέρει τα πάνω κάτω!

Ο εκβιασμός της κυβέρνησης για «αυτοπροστασία ή καραντίνα», πετώντας πάλι το μπαλάκι στο λαό, την ίδια στιγμή που η πολιτική της υπονομεύει κάθε ουσιαστική προστασία, πρέπει να πάρει μαχητική απάντηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα, από κάθε λαϊκό άνθρωπο που αγωνιά για το σήμερα και το αύριο, για την υγεία και την ασφάλειά του.

Η πραγματικότητα που επικρατεί καθημερινά σε νοσοκομεία και σχολεία, σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και χώρους δουλειάς, αποδεικνύει ότι ο μόνος δρόμος για το λαό είναι αυτός της αγωνιστικής διεκδίκησης. Ο μόνος δρόμος είναι αυτός της σύγκρουσης με αυτή την πολιτική, που μπροστά στο «όφελος» της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων, φορτώνει στο λαό τις συνέπειες από τον περιορισμό του «κόστους» της προστασίας της υγείας.

Τα πράγματα μπορούν να είναι αλλιώς...

Μπορούν τα πράγματα να πάνε αλλιώς; Οι ίδιες οι εξελίξεις δείχνουν ότι εκεί που οι εργαζόμενοι και η νεολαία παλεύουν και διεκδικούν, όταν παύουν να είναι θεατές, όταν βγαίνουν από την επικίνδυνη αναμονή που καλλιεργεί η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα, μόνο τότε μπορούν να ελπίζουν για το καλύτερο. Αλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται και από τα όποια ημίμετρα αναγκάστηκε να πάρει η κυβέρνηση, μετά από αγωνιστικές παρεμβάσεις.

Αν δεν γίνονταν οι ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών, αν έμεναν τα προβλήματα στους «τέσσερις τοίχους» των σχολικών αιθουσών και αν οι λαϊκές οικογένειες επέλεγαν το δρόμο της «ατομικής συνεισφοράς» για να μπαλώνονται τρύπες στα σχολεία - ρημαδιό, η κυβέρνηση δεν θα έδινε ούτε κι αυτό το ελάχιστο κονδύλι για προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Αν οι γιατροί και οι νοσηλευτές «σώπαιναν κάτω από τις μάσκες τους», αν δεν διεκδικούσαν το άνοιγμα νέων ΜΕΘ, αν δεν απαιτούσαν μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, είναι σίγουρο ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.

Αν η κυβέρνηση δεν είχε βρει σθεναρή αντίσταση στους σχεδιασμούς της για ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων και απλά συνέχιζε ανενόχλητη στο δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σίγουρο ότι η ασφυξία στα δημόσια νοσοκομεία θα είχε έρθει με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Αρκεί γι' αυτό μια ματιά στα συστήματα Υγείας άλλων χωρών της ΕΕ, που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «πρότυπα» ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας και «γονάτισαν» στο άψε - σβήσε, με χιλιάδες κόσμου να ξεψυχάει αβοήθητος.

Οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς εδώ και χρόνια δίνουν μεγάλο αγώνα για να αναδείξουν τις σοβαρές ελλείψεις, που τις φορτώνονται τόσο οι ίδιοι όσο και οι επιβάτες. Αν δεν δίνονταν αυτοί οι αγώνες, οι οποίοι παραδοσιακά λοιδορούνται από κυβερνήσεις και ΜΜΕ για την «ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού», σήμερα τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο δύσκολα, η όποια ενίσχυση του συγκοινωνιακού έργου δεν θα συζητιόταν καν, αφού θα είχε καθιερωθεί ως «κανονικότητα».

Αν οι ταξικές δυνάμεις δεν απαντούσαν επιθετικά στην επιχειρηματική λειτουργία, κόντρα σε διοικήσεις και ξεπουλημένους συνδικαλιστές, σήμερα θα περνούσαν «άβρεχτοι» οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση με πρόσχημα την πανδημία, δηλαδή οι σχεδιασμοί για νέα βάρη στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Επομένως, μόνο κουράγιο παίρνει κανείς από τις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη, από τους απεργιακούς αγώνες, όπως των υγειονομικών και των ναυτεργατών την περασμένη βδομάδα.

Το μεγάλο συλλαλητήριο που προετοιμάζεται για τις 13 Οκτώβρη από Σωματεία και Συνδικάτα είναι το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού, όπου πρέπει να εκφραστεί στο δρόμο η οργάνωση της αντεπίθεσης, και αποτελεί στοίχημα να συνδυαστεί με μαχητικές πρωτοβουλίες διεκδίκησης σε περισσότερους χώρους δουλειάς.

Στην αντεπίθεση για τις ανάγκες μας

Μια αντεπίθεση που είναι αναγκαία όχι μόνο για να αποτρέψει τα χειρότερα, αλλά για να αναδείξει τις πραγματικές ανάγκες και τα εμπόδια που ορθώνει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα στην ικανοποίησή τους, καθώς και τις αντικειμενικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για να καλυφθούν.

Γιατί σήμερα μπορεί να ανοίξει για τα καλά η συζήτηση γύρω από το «τι φταίει;». Τι φταίει που στον 21ο αιώνα οι εργαζόμενοι σε κάθε τους βήμα αναμετρούνται με την ανασφάλεια; Που τα καλοκαίρια καίγονται και το χειμώνα πνίγονται, που είναι εκτεθειμένοι στην πανδημία δίχως προστασία, που οι χώροι δουλειάς μετατρέπονται σε κάτεργα; Φταίει απλά μια ανίκανη κυβέρνηση, που δεν μπορεί να διαχειριστεί τις «έκτακτες καταστάσεις»;

Πέρα από το γεγονός ότι οι «έκτακτες καταστάσεις» δεν πέφτουν από τον ουρανό, αλλά συνδέονται με τη σαπίλα του ίδιου του συστήματος, πώς εξηγείται το γεγονός ότι εδώ και χρόνια η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται παρά τις κυβερνητικές εναλλαγές; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει να επιδείξει ούτε μία κυβέρνηση στον κόσμο που να αποδείχθηκε «ικανή» απέναντι σε τέτοια φαινόμενα;

Πώς γίνεται αυτό το «ανίκανο κράτος» να αποδεικνύεται ταυτόχρονα τόσο «ικανό» όταν χρειάζεται να πάρει μέτρα καταστολής, όταν χρειάζεται να «σώσει» τις τράπεζες επιταχύνοντας τους πλειστηριασμούς, όταν επιδοτεί τους μονοπωλιακούς ομίλους; Στην πραγματικότητα, και η πανδημία αποδεικνύει πόσο εχθρικό είναι αυτό το κράτος και αυτό το σύστημα απέναντι στους λαούς. Πόσο εγκληματικό είναι το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, που αποτελεί το κριτήριο των μέτρων που παίρνουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις και τα κράτη τους.

Ολα όσα ζει ο λαός μας αυτές τις μέρες, από την εξέλιξη της πανδημίας μέχρι τις μεγάλες καταστροφές στην Καρδίτσα και την Εύβοια, είναι εκφάνσεις της ίδιας αστικής πολιτικής, που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, αυτή της θωράκισης της ανταγωνιστικότητας, της ενίσχυσης του κεφαλαίου και της «δημοσιονομικής σταθερότητας».

Φέρνουν επομένως στην επιφάνεια και τη μεγάλη αλήθεια: Οτι καπιταλιστικό κέρδος και ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δεν μπορούν να συμβαδίζουν. Αυτός ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο μέσα από την ενίσχυση της πάλης και τη συστράτευση νέων δυνάμεων με το ΚΚΕ. Μέσα σε αυτή την πάλη, στο πλάι του Κόμματος ο λαός μπορεί να πιστέψει στη δύναμή του, στη δυνατότητα που έχει να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Με την κοινή δράση, την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας, τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Συνεχίζονται οι προσφορές - απάντηση στο απαράδεκτο πρόστιμο στο ΚΚΕ

Πληθαίνουν οι οικονομικές προσφορές στο ΚΚΕ από απλούς ανθρώπους του μόχθου, που είτε δημοσιεύουν την εισφορά τους είτε τη δίνουν στις Κομματικές Οργανώσεις, ως απάντηση στο απαράδεκτο πρόστιμο που επέβαλε η κυβέρνηση. Θυμίζουμε ότι το πρόστιμο του 4% επί της κρατικής χρηματοδότησης επιβλήθηκε στο ΚΚΕ τον περασμένο Αύγουστο, ως ποινή επειδή το Κόμμα δεν δίνει στο κράτος λίστες με τα στοιχεία όσων το ενισχύουν. Επειδή δηλαδή δεν εφαρμόζει τον απαράδεκτο νόμο της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ του 2014, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε άθικτο και αντιμετωπίζει τα κόμματα ως ανώνυμες εταιρείες.

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η επιβολή του προστίμου, η στήριξη στο Κόμμα υπήρξε πραγματικά συγκινητική. Οι εισφορές συνεχίζονται ασταμάτητες από όλη τη χώρα, αλλά και από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, από τον Καναδά μέχρι την Αυστραλία. Μια έμπρακτη αναγνώριση της ανιδιοτέλειας με την οποία παλεύουν οι κομμουνιστές, μια στήριξη της κομματικής παρέμβασης, μια επιβράβευση που το ΚΚΕ δεν συμβιβάζεται. Ακολουθούν προσφορές που έφτασαν στον «Ριζοσπάστη» τις τελευταίες μέρες.

* * *

«Ε, εσείς αρουραίοι της αστικής "δημοκρατίας"! Σας το φωνάζω κατάμουτρα ότι στηρίζω και ενισχύω το Κόμμα μου, το ΚΚΕ. Από το ΚΚΕ όμως δεν θα το μάθετε ποτέ!»: Ο Χαράλαμπος Ζαφειράτος του Ανδρέα προσφέρει άλλα 50 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Νοσοκομείου «Αγία Ολγα».

-- Σαν παιδί της εργατικής τάξης βάζω το δικό μου λιθαράκι προσφέροντας το ποσό των 150 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Ελληνικού, ως απάντηση σε όσους επέβαλαν το απαράδεκτο πρόστιμο στο ΚΚΕ, στο Κόμμα μας, γιατί δεν δίνει λίστα ονομάτων των ενισχυτών του. Δε θα τους περάσει! Σούλα Τριανταφυλλίδου.

-- Η Μαριάννα Παπαδημητρακοπούλου προσφέρει στο ΚΚΕ 100 ευρώ, μέσω της ΚΟ Εθνικής Τράπεζας της ΚΟ Αττικής, ως ελάχιστη συμβολή της για την αντιμετώπιση του προστίμου που επιβλήθηκε στο Κόμμα με βάση τον «χαφιεδονόμο».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ