Στην «εποχή της τρόικας και των θεσμών» και ως εκ τούτου «αχρείαστη» είναι η θέση του επικεφαλής της Κομισιόν στην Ελλάδα, Ντ. Κοστέλο, σύμφωνα με τον Π. Μοσκοβισί, ο οποίος και προανήγγειλε την κατάργησή της. Στη συνέχεια, φυσικά, ο επίτροπος έσπευσε να διευκρινίσει ότι η απόφαση «αποτελεί ακόμη μια απόδειξη ότι η Ελλάδα επιστρέφει στη διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου ως κανονική χώρα. Αποτελεί ισχυρό σήμα ότι σε αυτή τη νέα εποχή (...) χρειαζόμαστε να έχουμε κανονική δημοσιονομική εποπτεία και κανονικό διάλογο, προφανώς με ιδιαιτερότητες, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται σε κανονική μεταπρογραμματική ενισχυμένη εποπτεία». Να λοιπόν ποια είναι η περιβόητη «κανονικότητα» για την οποία μιλάει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ «έσκιζε τα ρούχα του», τόσο προηγουμένως ως κυβέρνηση όσο και μετεκλογικά, για το «τακτοποιημένο μαγαζί» που παραδίδει στους επόμενους. Είναι η «κανονικότητα» των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων, των μνημονίων διαρκείας, στην οποία υπόκεινται όλοι οι λαοί της ΕΕ, της «κανονικής» εποπτείας στο διηνεκές, με τον στενό κορσέ για τις λαϊκές ανάγκες, και των αντιλαϊκών δεσμεύσεων για τα επόμενα χρόνια, για τις οποίες ο επίτροπος επαναλαμβάνει ότι πήρε διαβεβαιώσεις ότι θα τηρηθούν και από τη νέα κυβέρνηση. Και βέβαια όλα αυτά με «κάβα» τα μέτρα των τριών μνημονίων, οι συνέπειες των οποίων είναι εδώ και επεκτείνονται για πολλά χρόνια στο μέλλον. Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι το πραγματικά αχρείαστο για το λαό είναι το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, στο οποίο μόνιμα θυσιάζονται οι λαϊκές ανάγκες. Αυτό είναι το πραγματικά αχρείαστο για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, και μπορούν να το κάνουν παρελθόν με τη συμμαχία και τον αγώνα τους.

Προετοιμάζονται για γερές μπίζνες στην υποσαχάρια Αφρική οι Ελληνες επιχειρηματίες, αν κρίνει κανείς από τις δύο ημερίδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που διοργάνωσαν το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και το Ελληνο-Αφρικανικό Επιμελητήριο Εμπορίου και Ανάπτυξης, σε συνεργασία με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδας και τον Σύνδεσμο Εξαγωγέων. Τις ημερίδες παρακολούθησαν 120 εκπρόσωποι επιχειρήσεων και αναδείχθηκε σ' αυτές η «πληθώρα επιχειρηματικών ευκαιριών που μπορούν να αξιοποιηθούν από ελληνικής πλευράς». Δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι καπιταλιστές θα μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους - και με τη γενναία συμβολή του κράτους - σε περιοχές όπου βρίσκουν πιο φθηνό εργατικό δυναμικό. Το κυνήγι του μέγιστου κέρδους είναι αυτό που επιβάλλει ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, αφήνοντας πίσω του κουφάρια εργοστασίων και αμέτρητους άνεργους εργάτες, αφού πρώτα τους απομυζήσει, όπως έγινε και πρόσφατα, στο εργοστάσιο της «ΔΕΛΤΑ» στο Πλατύ Ημαθίας, που μεταφέρεται στο εξωτερικό. Χώρια βέβαια και το ότι οι «ευκαιρίες» αυτές, που βλέπουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, πάνε χέρι χέρι με την εμπλοκή στα βρώμικα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, που σηματοδοτούν μεγάλους κινδύνους για το λαό μας.

Αλλον ένα σύμμαχο βρήκε η κυβέρνηση της ΝΔ στο σχέδιο της για «μια χώρα που πρέπει να γίνει φιλική για επενδύσεις» και για «μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας».

Αυτός δεν είναι άλλος από τη συνδικαλιστική μαφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, που με ανακοίνωσή της σημειώνει ως βασικό στόχο το επόμενο διάστημα την «έξοδο της χώρας από την κρίση», και την ίδια ώρα τα όποια αιτήματα διατυπώνονται για τους εργαζόμενους μπαίνουν σαν «την απαιτούμενη αφετηρία για την ανάκαμψη της οικονομίας».

Παράλληλα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν βγάζει τσιμουδιά για τον νέο συνδικαλιστικό νόμο, που πατάει σε προηγούμενο του ΣΥΡΙΖΑ και έχει στόχο να πάει ένα βήμα παραπέρα την ωμή παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στις γραμμές των σωματείων. Και πώς να πει κάτι, όταν τη μέρα που ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ ψήφιζαν από κοινού τον αντίστοιχο νόμο η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο αρνήθηκε να πάρει απόφαση για απεργία, προσπαθώντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, αλλά παράλληλα σιγόνταρε, με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να δηλώνει πως «η απεργία έχει φάει τα ψωμιά της».

Να γιατί επιβάλλεται να ξεμπερδεύουν οι εργαζόμενοι μ' αυτές τις δυνάμεις και να συσπειρωθούν με τις ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ.

1824 Ο στόλος των επαναστατημένων Ελλήνων βγαίνει στο Αιγαίο για να αποτρέψει τουρκική επίθεση στη Σάμο. Η καθοριστική ναυμαχία έγινε στις 5 Αυγούστου και κατέληξε στην καταστροφή του τουρκικού στόλου.

1867 Πεθαίνει ο βασιλιάς Οθωνας.

1875 Γεννιέται ο Ελβετός ψυχίατρος Καρλ Γιουνγκ, θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας.

1894 Γεννιέται ο Βρετανός συγγραφέας Αλντους Χάξλεϊ.

1909 Ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη η πολιτική - συνδικαλιστική οργάνωση «Φεντερασιόν», μία από τις πιο μαχητικές, μαζικές και συνεπείς σοσιαλιστικές οργανώσεις, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ενοποίηση του σοσιαλιστικού κινήματος της χώρας μας. Πολυεθνική στη σύνθεσή της, η εφημερίδα της έβγαινε σε 4 γλώσσες (Ελληνικά, Τουρκικά, Βουλγαρικά και Ισπανοεβραϊκά).

1909 Εργατική εξέγερση εκδηλώνεται στη Βαρκελώνη, διαρκεί έως τις 31/7 και καταστέλλεται βίαια από την αστυνομία και το στρατό. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 100, ενώ πάνω από 1.700 καταδικάστηκαν από στρατοδικεία για «ένοπλη εξέγερση», σε διάφορες ποινές (εκτέλεση, φυλάκιση κ.ο.κ.). Η εξέγερση πυροδοτήθηκε με αφορμή την επιστράτευση που ανακοίνωσε η ισπανική κυβέρνηση προκειμένου να ενισχύσει την ιμπεριαλιστική επέμβασή της στο Μαρόκο.

1914 Η αγγλική αστυνομία ανοίγει πυρ κατά Ιρλανδών διαδηλωτών στο Δουβλίνο, με αποτέλεσμα 4 νεκρούς και 38 τραυματίες.

1929 Γίνεται η πρώτη δίκη για παράβαση του «Ιδιώνυμου». Ο φοιτητής Π. Μαρμαρέλης δικάζεται σε 8 μήνες φυλάκιση και 3 μήνες εξορία, γιατί διάβαζε την εφημερίδα «Νεολαία», όργανο της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ελλάδας (ΟΚΝΕ).

1941 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ διορίζει τον στρατηγό Ντάγκλας Μακάρθουρ γενικό διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στην Απω Ανατολή.

1943 Στο μοναστήρι της Κορώνας - Καρδίτσας συνέρχεται το Α' Πανθεσσαλικό Συνέδριο του ΕΑΜ.

1944 Βρίσκεται πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας ένα γυναικείο σώμα παραμορφωμένο και μισοκαμένο: Ηταν το πτώμα της Ηλέκτρας Αποστόλου. Την είχε συλλάβει η Ειδική Ασφάλεια και την οδήγησε στο άντρο της οδού Ελπίδας. Εκεί την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια για να της αποσπάσουν μυστικά για την οργάνωση της Αντίστασης και το μηχανισμό του ΚΚΕ, αφού η Ηλέκτρα ήταν μέλος της Επιτροπής Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του Κόμματος. Λίγο πριν ξεψυχήσει, είχε τον εξής διάλογο με τους δήμιούς της:

- Πώς σε λένε;

- Ελληνίδα

- Από πού είσαι;

- Από την Αθήνα

- Πού μένεις;

- Στην Αθήνα

- Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;

- Ολοι οι Ελληνες.

1946 Το στρατοδικείο των Γιαννιτσών καταδικάζει σε θάνατο την πρώτη γυναίκα αγωνίστρια, την δασκάλα Ειρήνη Γκίνη. Μαζί της καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλοι 6 κομμουνιστές. Οι καταδικασμένοι στάθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ζητωκραυγάζοντας υπέρ του ΚΚΕ.

1953 Ξεκινά η επίθεση των Κουβανών ανταρτών στο στρατόπεδο της Μονκάδα για την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα. Η επίθεση δεν θα είχε επιτυχή κατάληξη, ωστόσο θα αποτελούσε προοίμιο της νικηφόρας Κουβανικής Επανάστασης 6 χρόνια αργότερα.

1953 Πεθαίνει ο στρατιωτικός και πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας, τρεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1956 Εξαγγέλλεται από την κυβέρνηση της Αιγύπτου η εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ. Η εξαγγελία αυτή προκάλεσε την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση της Βρετανίας, της Γαλλίας και του Ισραήλ στις 29 Οκτώβρη.