Σάββατο 26 Ιούλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σε πλήρη αντίθεση

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η δράση της "17Ν" ήταν δεμένη με τις πλατιές λαϊκές μάζες και τα προβλήματά τους», είπε προχτές ο Δ. Κουφοντίνας στη μακροσκελή απολογία του στο δικαστήριο και δεν έχει άδικο. Εάν ανατρέξει κανείς στην εγκληματική δράση της «17Ν» και τις αντίστοιχες κάθε φορά γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, σχετικά εύκολα μπορεί να παρατηρήσει τον προβοκατόρικο χαρακτήρα της. Ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων, η δημιουργία κλίματος ανασφάλειας μπροστά σε μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, η παροχή προσχημάτων και «επιχειρημάτων» στην εξουσία και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της, κλπ., κλπ., μέχρι και η δημιουργία προϋποθέσεων για κάθε λογής επεμβάσεις εξωελληνικών κύκλων και παραγόντων ήταν η «προσφορά» του μηχανισμού αυτού στα 28 χρόνια της ζωής του. Κι ανάμεσα σε όλ' αυτά, βέβαια, πρέπει να συμπεριλάβουμε και το ότι αποτέλεσε το υπ' αριθμόν ένα πρόσχημα για τη θεσμοθέτηση όλων των μέχρι σήμερα αντιδημοκρατικών «τρομονόμων». Οπως και το γεγονός, πως η τελευταία -πιθανόν- «προσφορά» της, αποτελεί η εξελισσόμενη ακόμη δίκη. Με άλλα λόγια, η εφαρμογή στην πράξη του «τρομονόμου» και η διαμόρφωση βολικών συνθηκών για τη νομιμοποίησή της στη συνείδηση του λαού.

Πράγματι, η δράση της «"17Ν" ήταν δεμένη με τις πλατιές λαϊκές μάζες». Μόνον, που βρισκόταν συνεχώς σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντά τους. Και το γεγονός αυτό - όπως και πολλά άλλα - κάθε άλλο παρά εξηγούνται, με τις ανιστόρητες, γελοίες και προσβλητικές αναφορές του όποιου «Λουκά» στον Μαρξ και τον Λένιν...

Τα «χτυπήματα» του Μ. Νεκτάριου

«Πλουσιοπάροχες οι συντάξεις του ΙΚΑ»!!!. Την «απολαυστική» αυτή διαπίστωση έκανε ο διοικητής του, Μ. Νεκτάριος, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε χτες με την ΓΓ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα.

Τη διαπίστωση αυτή ακολούθησε ένας... εκπληκτικός συλλογισμός, με τον οποίο προσπάθησε να απαντήσει στην επισήμανση της Αλ. Παπαρήγα ότι ένας από τους σημαντικούς λόγους των χαμηλών συντάξεων είναι οι χαμηλές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Ναι μεν οι συντάξεις είναι χαμηλές γι' αυτό το λόγο, είπε, όμως δεν είναι μικρές, αφού ένας εργαζόμενος είχε συνηθίσει σε όλη του τη ζωή να αμείβεται με χαμηλές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και επομένως το να παίρνει σύνταξη το 80% της χαμηλής αμοιβής του δεν είναι λίγο!!!

Το τρίτο και τελειωτικό «χτύπημα» του διοικητή του ΙΚΑ ήταν, όταν έφερε ως ένα ακόμα αντεπιχείρημα προς τις χαμηλές συντάξεις το εξής σκεπτικό: Οσα και να μας δίνουν, λίγα θα μας φαίνονται. Και εγώ θα ήθελα για παράδειγμα να παίρνω πέντε εκατομμύρια δραχμές μισθό από το ΙΚΑ, αλλά παίρνω μόνον ένα!!!

Απορία

Μόνο τα «επαναστατικά» κείμενα της «17Ν» δημοσιεύει αυτούσια, εδώ και 28 χρόνια, ο αστικός Τύπος. Το ίδιο έκανε και χτες με την απολογία του Δημήτρη Κουφοντίνα, που δημοσιεύτηκε «ολόκληρη» από τις δύο μεγαλύτερες αστικές εφημερίδες («Νέα», «Ελευθεροτυπία»). Τόσο επαναστατικά είναι τα κείμενα που είναι αποδεκτά από το σύστημα ή, μέσω της «επαναστατικής» «17Ν», θέλουν ακριβώς να πλήξουν την επανάσταση;

Η σκυταλοδρομία

«Γενικά το επίπεδο παροχής υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας είναι ικανοποιητικό. Παρά ταύτα, ο δρόμος είναι μακρύς. Εχω επανειλημμένα πει ότι συμμετέχουμε σε μια σκυταλοδρομία. Εχουμε τώρα τη σκυτάλη. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να την παραδώσουμε σε κάποιον άλλο, που ελπίζουμε ότι μπορεί να τρέξει και γρηγορότερα. Αλλά είναι μία σκυταλοδρομία που δεν έχει τερματισμό».

Τα παραπάνω είναι ένα απόσπασμα από τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Υγείας Κ. Στεφανή, μετά την έξοδό του απ' το Μέγαρο Μαξίμου, όπου έγινε πολύωρη σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, τον γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Μ. Χρυσοχοΐδη και την ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Κι όταν ο υπουργός ρωτήθηκε σε ποιον θα παραδώσει τη σκυτάλη, απάντησε: «Στον επόμενο, όποιος κι αν είναι αυτός».

Οι δημοσιογράφοι, βέβαια, άρχισαν να ρωτούν επίμονα τι εννοεί και, λίγο πριν μπει στο αυτοκίνητό του, ο Κ. Στεφανής είπε ότι δεν έχει την πρόθεση να παραδώσει τη σκυτάλη.

Πάντως, είτε το δεξί, είτε το αριστερό χέρι του δικομματισμού κρατήσει τη σκυτάλη, η Υγεία και η Πρόνοια θα κινηθούν στο δρόμο των περικοπών και της παραπέρα άγριας εμπορευματοποίησης, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Δεν πουλάνε, ξεπουλάνε

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βιάζεται να ξεμπερδεύει με τις ιδιωτικοποιήσεις. Ετσι, το οικονομικό της επιτελείο κάνει ό,τι μπορεί για να απαλλαγεί μια ώρα νωρίτερα από τις επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία του Δημόσιου (ό,τι δηλαδή έχει απομείνει ακόμη στον έλεγχο του Δημοσίου και δεν έχουν ξεπουληθεί) με την εκποίησή τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Στα πλαίσια αυτά, εντάσσεται και η χτεσινή σύσκεψη του πρωθυπουργού με τους υπουργούς Οικονομίας και Εθνικής Αμυνας με τους οποίους συζήτησε, όπως ανακοινώθηκε, για την πορεία ιδιωτικοποίησης της Γενικής Τράπεζας. Στην πραγματικότητα, χτες εξετάστηκε η συνολική πορεία υλοποίησης του κυβερνητικού στόχου για «λιγότερο κράτος», με τις ιδιωτικοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Δηλαδή της περιουσίας που αποκτήθηκε με τον ιδρώτα και τους κόπους (φόρους και άλλες εισφορές) του εργαζόμενου ελληνικού λαού (είτε με την εξαγορά τους από το μεγάλο κεφάλαιο είτε με την ίδρυσή τους από το ελληνικό κράτος).

Η εμμονή των κυβερνώντων στις ιδιωτικοποιήσεις, προκαλεί ορισμένα ερωτήματα όπως, ΤΙ πουλάει η κυβέρνηση από τη δημόσια περιουσία, ΓΙΑΤΙ πουλάει, σε ΠΟΙΟΥΣ και με ΤΙ ΟΡΟΥΣ γίνεται η η μεταβίβαση των δημόσιων επιχειρήσεων και άλλων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου στο ιδιωτικό κεφάλαιο; Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πουλάει τα «φιλέτα» των περιουσιακών στοιχείων του Δημόσιου -δηλαδή τις κερδοφόρες και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις- και όχι κάποιες προβληματικές ή άνευ σημασίας. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, ο ΕΟΤ και άλλες (κερδοφόρες και στρατηγικής σημασίας) επιχειρήσεις του Δημοσίου (οι πρώην ΔΕΚΟ) που έχουν περάσει ήδη κάτω από το μερικό ή ολικό έλεγχο του ιδιωτικού κεφαλαίου. Οι προβληματικές ή όσες δημόσιες επιχειρήσεις ήταν ζημιογόνες, είτε έκλεισαν είτε διαλύθηκαν (βλέπε «Ολυμπιακή Αεροπορία») για να αξιοποιηθεί ο χώρος που κάλυπταν από το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Στο δεύτερο ερώτημα, πρέπει να διευκρινίσουμε πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία, γιατί αυτό δυναμώνει το ιδιωτικό κεφάλαιο αφού αγοράζει φτηνά τις επιχειρήσεις και συγκρατεί την πτώση του ποσοστού των κερδών. Ετσι το ΠΑΣΟΚ: Πρώτον, έχει υιοθετήσει και επίσημα τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές για «λιγότερο κράτος» που εγκαινιάστηκαν από τη Θάτσερ και τον Ρίγκαν στις αρχές της δεκαετίας του '80 και θέλει να αποδείξει στο μεγάλο κεφάλαιο ότι ξέρει να εφαρμόζει αυτές τις πολιτικές καλύτερα από τη ΝΔ, που τις μονοπωλούσε. Δεύτερον, καλύπτει τις «μαύρες τρύπες» των κρατικών ελλειμμάτων που δημιουργεί η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Τρίτον, θέλει να αξιοποιήσει μέρος από τα χρήματα, που θα εισρεύσουν στα ταμεία του κράτους από τις ιδιωτικοποιήσεις, για την υφαρπαγή της ψήφου των εργαζομένων στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, με παροχές που θα παρθούν πίσω την επομένη των εκλογών. Για όλ' αυτά βιάζονται ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να προωθήσουν το ξεπούλημα της Γενικής Τράπεζας, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κλπ. Και αν δε βρούν την απαιτούμενη αντίσταση, είναι βέβαιο πως θα προχωρήσουν στην ολοκλήρωση του εθνικού εγκλήματος, με την πλήρη ιδιωτικοποιήση της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, των ΕΛΠΕ και ότι έχει απομένει ακόμη σε δημοσιο έλεγχο.


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Τα ... εργοταξιακά

ΚΑΙ ΠΑΝΩ που όσοι κινούνται στην Αθήνα θεώρησαν ότι, επιτέλους, θα αδειάσει κάπως η πόλη, λόγω των θερινών αδειών και της φυγής προς τις παραλίες, ήρθε ...το ΥΠΕΧΩΔΕ!

Τα εργοτάξια φυτρώνουν από εδώ και από εκεί σαν μανιτάρια, μάλλον χωρίς συντονισμό ...μεταξύ τους, με αποκορύφωμα τα έργα της Πειραιώς, έτσι ώστε, ακόμη κι αν θέλει να πάει κανείς προς το λιμάνι, να εμποδίζεται όσο γίνεται περισσότερο.

Οπως καταλαβαίνετε, λίγο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λίγο οι επικείμενες εκλογές, οδηγούν σε φρενήρεις ρυθμούς τους αρμόδιους, που «πρέπει» να παρουσιάσουν έργο. Οσο για το αν ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο των έργων είναι αυτός που απαιτεί η ανάγκη των πολιτών να ζήσουν σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον, είναι άλλο θέμα.

ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ εμπόρων και καταναλωτών ζήτησε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης, για την υποτιθέμενη μάχη με την ακρίβεια. Προφανώς, ονειρεύονται στρατιές καταναλωτών σε μποϊκοτάζ, που θα οδηγεί ο αρχιστράτηγος Κουλούρης. Δηλαδή ...δουλευόμαστε.

Είναι κάπως περίεργο, βλέπετε, αυτός που δημιουργεί το πρόβλημα να γίνεται στη συνέχεια «υπέρμαχος» των αγώνων για τη λύση του. Και το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς», που οδηγεί τις τιμές προς τα επάνω, δεν το θεσμοθέτησαν οι καταναλωτές.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ έκθεσης πτωμάτων χτες από τους Αμερικανούς, με τους γιους του Σαντάμ Χουσεΐν. Επιμένουν, φαίνεται, να μας δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο, με πρακτικές που θυμίζουν εικόνες βάρβαρων πολέμων του Μεσαίωνα.

Αλλωστε, αν το κοιτάξει κανείς ουσιαστικά, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Οι κατακτητές παραμένουν κατακτητές και οι λογικές τους ίδιες κι απαράλλακτες. Αξίζει να θυμηθούμε κάπου εδώ τις δηλώσεις Μπους περί «υπεράσπισης του ελεύθερου κόσμου», για να πάρουμε μια πραγματική ιδέα του τι εννοούσε.


Γρηγοριάδης Κώστας

Αναπάντητα τα κρίσιμα ερωτήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Κοντά δυο χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση της σχετικής έρευνας του Αμερικανικού Κογκρέσου. Σύμφωνα, με όσα έχουν δει μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας, για τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα της 800 σελίδων έκθεσης, η τελευταία επικεντρώνει την προσοχή της στα παρατηρούμενα προβλήματα συντονισμού και αλληλοενημέρωσης των διαφόρων, φανερών και μυστικών, υπηρεσιών των ΗΠΑ. Απ' ό,τι φαίνεται, η έκθεση -και το πιθανότερο και η σχετική έρευνα- δεν ασχολούνται με μια σειρά κρίσιμα και εύλογα ερωτήματα, τα οποία από την πρώτη στιγμή είχαν τεθεί από το διεθνή Τύπο. Τα ερωτήματα αυτά αφορούσαν κυρίως τον όγκο των κρίσιμων πληροφοριών, που έπρεπε να έχουν στη διάθεσή τους οι δράστες, ώστε να καταστεί δυνατή η υλοποίηση τεσσάρων ταυτόχρονων αεροπειρατειών και η συντονισμένη καθοδήγηση των αεροπλάνων στους γνωστούς πλέον «στόχους». Και δεν είναι μόνον αυτή η κατηγορία ερωτημάτων. Μια άλλη αφορά τη σιγουριά, που εξέπεμπε η όλη τρομοκρατική επιχείρηση και είχε σημειωθεί από διάφορους αναλυτές, αμέσως μετά την επίθεση. Οι δράστες έδειχναν να μη φοβούνται, ότι θα συμβεί το οτιδήποτε «στραβό» στη διάρκεια της όλης επιχείρησης και, ιδιαίτερα, στα πρώτα της στάδια, παρότι αυτή διεξάγεται ταυτόχρονα σε τέσσερα διαφορετικά σημεία και πρέπει να ξεπεράσει αλλεπάλληλους μηχανισμούς και συστήματα ασφαλείας, όπως είναι αυτά των αεροδρομίων σε όλο τον κόσμο.

Ανάλογα παραδείγματα

Βέβαια, δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο ο τέτοιος προσανατολισμός της έρευνας του Κογκρέσου. Πάμπολλα είναι τα ανάλογα παραδείγματα και, μάλιστα, σε εξίσου ή και ακόμη περισσότερο «καυτές» υποθέσεις. Παράδειγμα, η αντίστοιχη έρευνα για τη δολοφονία του Τζ. Φ. Κένεντι είχε γίνει μόνο και μόνο για να στοιχειοθετήσει την ενοχή του Λι Χ. Οσβαλντ, παρά τα πολλά και διάφορα στοιχεία που έδειχναν προς διαφορετικές κατευθύνσεις και τα ακόμη περισσότερα ερωτήματα.

Αλλωστε, την περίοδο αυτή γινόμαστε μάρτυρες μιας αντίστοιχης υπόθεσης και στη δική μας χώρα. Τόσο στην περίοδο της αστυνομικής έρευνας της υπόθεσης «17 Νοέμβρη», όσο και στη μέχρι σήμερα δικαστική διερεύνησή της, δεν υπάρχει η παραμικρή, ουσιαστική προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σε σοβαρά και κρίσιμα ερωτήματα, σχετικά με μια σειρά απαραίτητες για την εγκληματική δράση της οργάνωσης προϋποθέσεις (πληροφόρηση, εκπαίδευση, κλπ.). Δεν υπάρχει η παραμικρή ουσιαστική έρευνα στην κατεύθυνση των ενδεχομένων διασυνδέσεων της «17Ν», οι οποίες της εξασφάλιζαν τις προαναφερόμενες ή και άλλες προϋποθέσεις.

Νομίζουμε, πως οι λόγοι είναι προφανείς και, πάντως, δεν οφείλονται ούτε σε άγνοια των όποιων διωκτικών αρχών, ούτε στις όποιες άλλες αδυναμίες και ελλείψεις τους.

Η «αυτοκτονία» του Ντ. Κέλι

Συνεχίζει να συγκλονίζει τη Μ. Βρετανία η υπόθεση του θανάτου του Ντέιβιντ Κέλι. Οχι μόνο, γιατί έφερε ακόμη περισσότερο έντονα στο προσκήνιο την πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης στον εγκληματικό πόλεμο του Ιράκ, αλλά και γιατί οι συνθήκες του θανάτου του είναι άκρως περίεργες. Οι βρετανικές αστυνομικές αρχές, βέβαια, επιμένουν στην εκδοχή της αυτοκτονίας, αλλά μια σειρά γεγονότα, που έρχονται στη δημοσιότητα, θέτουν σοβαρά ερωτήματα. Ορισμένα απ' αυτά είναι τα παρακάτω:

Το προηγούμενο βράδυ ο Ντ. Κέλι είχε συναντηθεί με στενό του φίλο και έδειχνε να περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή του στη Βαγδάτη και την ανάληψη ξανά των καθηκόντων του, ως επιθεωρητής όπλων, μετέδωσε το «Κανάλι 4».

Η εφημερίδα «Ομπσέρβερ» αναφέρει τις δηλώσεις αυτόπτη μάρτυρα, ενός γεωργού της περιοχής που τον είδε ελάχιστη ώρα πριν την αυτοκτονία. Σύμφωνα με αυτές, ο Ντ. Κέλι ήταν καλά, ενώ κατά τη διάρκεια της σύντομης συνομιλίας τους ήταν χαρούμενος και χαμογελούσε.

Το τηλεοπτικό δίκτυο «Σκάι Νιουζ» αναφέρει δηλώσεις του στενού οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντός του, σύμφωνα με τις οποίες, ο Κέλι είχε αιτιολογήσει τη μετακόμισή του στην ευρύτερη περιοχή της Οξφόρδης, για λόγους «ασφάλειας», δίνοντας μια γενικότερη αίσθηση ότι ένιωθε κινδύνους και απειλές.

Αποκαλυπτική απόφαση

Δε γνωρίζουμε αν και ποια άλλα μέτρα έχει πάρει το πρόσφατα συσταθέν από τους Αμερικανούς κατακτητές προσωρινό Κυβερνητικό Συμβούλιο του Ιράκ, αλλά, σίγουρα, η παρακάτω απόφασή του είναι αρκετά ενδεικτική του ρόλου του. Σύμφωνα, με όσα μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, το προσωρινό συμβούλιο ανακοίνωσε προχτές τη δημιουργία εμπορικής τράπεζας, η οποία θα αναλάβει τη διευκόλυνση της ανάκαμψης της ιρακινής οικονομίας. Στη σχετική ανακοίνωση τονίζεται ότι η εν λόγω τράπεζα «θα διευκολύνει τη μετάβαση από τις κρατικές επιχειρήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις», τις εισαγωγές και εξαγωγές και θα λειτουργεί ανεξάρτητα από την κεντρική τράπεζα της χώρας. Αλλωστε, όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, τη διοίκηση της τράπεζας αυτής θα την αναλάβουν εκπρόσωποι διεθνών τραπεζικών επιχειρήσεων.

Τα σχόλια περιττεύουν...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πλασάρουν μερική ζωή

Η ανεργία, είτε το ομολογούν είτε όχι οι απολογητές του συστήματος, είναι μια αγιάτρευτη πληγή του καπιταλισμού. Αυτός ο εφεδρικός στρατός εργατών, αποτέλεσμα της ίδιας του της ανάπτυξης, είναι απόλυτα αναγκαίος στο σύστημα, για να κρατά όσο μπορεί μειωμένη την τιμή της εργατικής δύναμης. Και πάνω σ' αυτό διεξάγεται ένα διαρκές αλισβερίσι. Κυβερνήσεις αλλάζουν, προγράμματα καταρτίζονται, δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων αλλάζουν χέρια, όλα «για την αντιμετώπιση της ανεργίας». Στο όνομα αυτού του στόχου, δικαιώματα αφαιρούνται, αλλά το μόνο που δε μειώνεται είναι ο αριθμός των ανέργων.

Πεντακόσιες χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα μας, κάμποσα εκατομμύρια στην ΕΕ. Τρομακτικοί αριθμοί, όταν τους κοιτάς από τη σκοπιά του σπιτικού, που δεν μπαίνει μεροκάματο. Σ' αυτόν ακριβώς τον τρόμο, πατάνε οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου για να πλασάρουν την ίδια παλιά συνταγή, κάθε φορά με άλλο περιτύλιγμα. Το σπάσιμο του σταθερού εργάσιμου χρόνου, την ένταση της εκμετάλλευσης σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης.

Αυτές τις μέρες, είναι στο «φόρτε» της η φιλολογία για τη μερική απασχόληση. Εχει αναχθεί σε γιατρικό «διά πάσαν νόσον...». Προσπαθούν να εκτονώσουν την οργή των ανέργων, μιλάνε για επιδοτήσεις σε δημοτικές επιχειρήσεις, για φοροαπαλλαγές σε βιομηχάνους, για ευέλικτες δημόσιες υπηρεσίες, όλα με κοινό παρονομαστή τη μερική απασχόληση. Η ΕΕ και μαζί της η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ εκτιμούν ότι πρέπει, πάση θυσία, να αυξηθεί ραγδαία ο αριθμός των μερικώς απασχολουμένων. Πριν απ' αυτούς βέβαια, το έχουν ζητήσει ξανά και ξανά οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Με τις αποφάσεις της Λισαβόνας, αυτό έγινε και στρατηγικός στόχος. Κι αυτό σε πείσμα μιας πραγματικότητας που βοά: Κανένα από τα μέχρι τώρα εφαρμοσμένα προγράμματα ελαστικοποίησης της εργασίας δεν αντιμετώπισε το πρόβλημα της ανεργίας. Οι εργαζόμενοι έχασαν. Μια χούφτα κεφαλαιοκράτες είδαν τα σεντούκια τους να φουσκώνουν και μια κάστα τρωκτικών αύξησε το βαθμό ενσωμάτωσής της στους μηχανισμούς υπηρέτησης της άρχουσας τάξης.

Το ΚΚΕ έχει κάνει ξανά και ξανά καθαρό ότι «το ψευτοδίλημμα "ανεργία ή κατάργηση δικαιωμάτων" σημαίνει υποταγή, ακόμα πιο σκληρή εκμετάλλευση». Και στην πρόσφατη απόφαση του ΠΓ, ειδικά για την ανεργία, με την οποία παρουσιάστηκε ένα πλαίσιο μέτρων ανακούφισης των ανέργων, σημειώνεται: «Το ΚΚΕ παίρνει υπόψη τα σημερινά οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, των οικογενειών τους. Γι' αυτό υποστηρίζει ότι ο αγώνας σήμερα πρέπει να αναπτύσσεται ενιαία προς δύο αλληλοσυνδεόμενες κατευθύνσεις: Από τη μια μεριά, να καλλιεργεί και να αναπτύσσει τις προϋποθέσεις ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής και των φορέων της και, από την άλλη, να διεκδικεί προστασία των ανέργων, προστασία των δικαιωμάτων της λαϊκής οικογένειας, ώστε να μη μεγαλώσουν ακόμα πιο δραματικά η εξαθλίωση και η φτώχεια. Αυτός ο αγώνας απαντά στα άμεσα προβλήματα, ανοίγει ταυτόχρονα προοπτική για το αύριο».

Καθαρές κουβέντες για μια ζωή ολόκληρη, πραγματικά με δικαιώματα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ