Τρίτη 26 Ιούνη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πρότυπα

Ανάμεσα στα υπόλοιπα παραμύθια που ξεχωρίζουν στην προσπάθεια της κυβέρνησης να στοιχειοθετήσει ότι τάχα η πρόσφατη συμφωνία με τους δανειστές σηματοδοτεί τη «νέα εποχή» για τον ελληνικό λαό είναι και αυτό για την ενίσχυση του «κοινωνικού κράτους», όπως λένε, με την επιστροφή στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα», την ενίσχυση των υποδομών αυτών κ.ο.κ. Αποκαλυπτικά για το τι σημαίνουν αυτά για το λαό είναι τα όσα έχει δημοσιεύσει στα δύο τελευταία του φύλλα ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» για τους αντίστοιχους μηχανισμούς που υπάρχουν σε Γερμανία και Βρετανία. Οι μηχανισμοί αυτοί όχι μόνο δεν φτάνουν για να καλύψουν τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, όχι μόνο λειτουργούν ως μοχλός ώστε να κόβονται όλα τα δικαιώματα ανέργων, «ευέλικτα» εργαζόμενων κ.ο.κ., αλλά και λειτουργούν ανοιχτά ως μηχανισμός καταστολής με στόχο, υπό την απειλή της πείνας, να τσακίζουν συνειδήσεις, να σαρώνουν δικαιώματα, να έχουν ανά πάσα ώρα και στιγμή ένα τσάμπα εργατικό δυναμικό «ετοιμοπαράδοτο» όπου, όποτε και αν το χρειαστούν το κεφάλαιο και το αστικό κράτος. Οι ομοιότητες κάθε άλλο παρά συμπτωματικές είναι. Καπιταλιστική ανάκαμψη σημαίνει κέρδη για τα αφεντικά, εκμετάλλευση και φτώχεια για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Οι μηχανισμοί διαχείρισης της φτώχειας δεν είναι «αντίμετρα» στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά επέκτασή της και ασφαλιστική της δικλίδα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να προσμένουν από καμία εκδοχή αστικής διαχείρισης. Με την πάλη τους να διεκδικήσουν ανάκτηση απωλειών, κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους.

Νέα διάσταση...

Στην «Αυγή» του περασμένου Σαββάτου δίνεται μια νέα διάσταση στην έννοια «αντιιμπεριαλισμός» και «διεθνισμός». Ο αρθρογράφος της, προσπαθώντας να διαστρεβλώσει τις διαχρονικές θέσεις του ΚΚΕ για το ζήτημα της ΠΓΔΜ, φτάνει να λέει ότι η συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ είναι ενάντια στα σχέδια του ιμπεριαλισμού! Οτι η στήριξη αυτής της συμφωνίας είναι «συνεπής διεθνιστική στάση»! Ισχυρίζεται μάλιστα ότι αν οι ιμπεριαλιστές «επείγονταν» να λύσουν το θέμα, τότε δεν θα περίμεναν 25 χρόνια, κι ότι αυτό ακυρώνει δήθεν τους ισχυρισμούς του ΚΚΕ. Καταρχάς, από την πρώτη ώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις συντάχθηκαν με τον ευρωΝΑΤΟικό σχεδιασμό στα Βαλκάνια, προσπαθώντας σε κάθε φάση να διασφαλίσουν τα μέγιστα οφέλη για την ελληνική αστική τάξη, εναλλάσσοντας τον εθνικισμό με τον κοσμοπολιτισμό. Αυτό υπηρετούσε η αποδοχή του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, με απόφαση της ΕΕ τον Δεκέμβρη του 1991. Αυτό υπηρετούσε το εμπάργκο του ΠΑΣΟΚ και αργότερα η ενδιάμεση συμφωνία, που άνοιξε τον δρόμο για τις ελληνικές επιχειρήσεις να πρωταγωνιστήσουν στην οικονομία της ΠΓΔΜ. Η διευθέτηση του ζητήματος με τη συμφωνία των Πρεσπών είναι το «κερασάκι στην τούρτα», απόλυτα σύμφωνη με τον ευρωΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που δεν αμφισβήτησε καμιά προηγούμενη κυβέρνηση, ούτε η σημερινή. Ας αφήσει λοιπόν τις σοφιστείες η «Αυγή».

... στις γελοιότητες

Οσο για τον ...αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της συμφωνίας, εδώ γελάνε και τα μάρμαρα. Επειδή δεν θέλει να το θυμάται, της θυμίζουμε το άρθρο 2 της συμφωνίας: Η ΠΓΔΜ «θα επιδιώξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ» (είναι που δεν καίγονται οι ιμπεριαλιστές...) και η Ελλάδα θα υποστηρίξει «την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ΕΕ» και «την πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ». Μάλιστα, ο Αμερικανός πρέσβης έλεγε ανοιχτά τις προάλλες ότι τυχόν απόρριψη της συμφωνίας στο δημοψήφισμα της ΠΓΔΜ σημαίνει και μη αποδοχή της στο ΝΑΤΟ, συνδέοντας ευθέως τη «λύση» με την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση». Μήπως και ο Πάιατ μιλάει από ...αντιιμπεριαλιστική σκοπιά; Και επειδή η κυβέρνηση ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη, λέγοντας ότι η στάση του ΚΚΕ «ενισχύει το εθνικολαϊκιστικό μπλοκ στην Ελλάδα», καλά θα κάνει να μην μιλάει για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Γιατί το «εθνικολαϊκιστικό μπλοκ» είναι αυτό που μαζί με την κυβέρνηση φωνάζει ότι θέλει να προστεθεί άλλη μια χώρα στο ΝΑΤΟ, έστω και με άλλο όνομα. Αυτό ξεκαθαριζόταν και από τους διοργανωτές των εθνικιστικών συλλαλητηρίων. Αυτός είναι ο «διεθνισμός» ΝΑΤΟικής κοπής του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο συγκλίνουν και οι πατριδοκάπηλοι...

Καμία σχέση

«Με δυο λόγια (...) ο γνωστός σε όλους μας μνημονιακός καταναγκασμός, ο μηχανισμός που επιβάλλει μέτρα για εκταμιεύσεις δανείων, έλαβε τέλος...», είπε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής φιέστας που στήθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Ζάππειο. Και για να εξηγήσει τη... χαώδη διαφορά που έχουν ο «μνημονιακός καταναγκασμός» με τη μεταμνημονιακή εποπτεία, είπε κατά λέξη: «Οι αποστολές αυτές θα καταλήγουν ενδεχομένως σε κάποιες αναφορές για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Αναφορές που θα μελετάμε, θα συζητάμε μαζί τους, θα λαμβάνουμε ενδεχομένως υπόψη, αλλά δεν θα είμαστε υποχρεωμένοι να τις υιοθετούμε κατά γράμμα, στο βαθμό που, επαναλαμβάνω, υλοποιούμε τους δημοσιονομικούς μας στόχους. Με δυο λόγια, η εποπτεία έτσι όπως προβλέπεται άλλωστε από τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης καμία σχέση δεν έχει με τον μηχανισμό της μνημονιακής επιτροπείας που ζήσαμε». Αρα, στο βαθμό που η κυβέρνηση θα πιάνει ...κατά γράμμα τα ματωμένα πλεονάσματα από το γδάρσιμο του λαού για 40 χρόνια, στο βαθμό που, όπως υπέγραψε, όχι μόνο δεν πρόκειται να πάρει πίσω ούτε μισή από τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, αλλά θα τις επεκτείνει και παραπέρα, και στο βαθμό που θα συμμορφώνεται με τη μόνιμη «εποπτεία» των λαϊκών αναγκών που προβλέπεται από τους κανονισμούς της ΕΕ, οι αντιλαϊκές «συστάσεις» θα γίνονται... εν μέρει δεκτές. Δηλαδή, τέτοια λευτεριά για το λαό...!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ