Κάπως έτσι, χτες το μεσημέρι η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα έστειλε στα Μέσα Ενημέρωσης ένα δελτίο Τύπου για την απόφαση του Γιούρογκρουπ, στο οποίο ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «με ένα συμπληρωματικό μνημόνιο συμφωνίας, το οποίο πρόκειται να εγκριθεί σύντομα από το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ (σ.σ. του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας) θα συμπληρωθεί το πλαίσιο για την υλοποίηση του προγράμματος».

Δύο ώρες μετά, όμως, ήρθε η... «ορθή επανάληψη»: Σε αυτήν, με ένα... μαγικό τρόπο, το «συμπληρωματικό μνημόνιο συμφωνίας» είχε μεταμορφωθεί σε... «συμπληρωμένο μνημόνιο συμφωνίας»!

Τι ακριβώς λέει, όμως, για το θέμα το ίδιο το πρωτότυπο κείμενο της απόφασης του Γιούρογκρουπ; «Supplemental MoU»...

Οποιο λεξικό Αγγλικών κι αν ανοίξει κανείς, βέβαια, η λέξη «supplemental» μεταφράζεται ως «συμπληρωματικό» και πουθενά ως «συμπληρωμένο».

Αλλά και πάλι, το θέμα στην πραγματικότητα δεν είναι αυτό: Ακόμα και... «Μπάμπη» να βαφτίσουν τα μνημόνια διαρκείας, η ουσία είναι ότι η πολιτική που καταδικάζει το λαό σε αυτά για λογαριασμό του κεφαλαίου είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο!

Την Τρίτη που μας πέρασε, οι παρατάξεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στο ΕΚΑ προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη για να ανατρέψουν την απόφαση που πήρε το Σώμα του συνεδρίου, να μη συμμετέχουν στις εργασίες οι αντιπρόσωποι ορισμένων σωματείων που εκλέχτηκαν με παράτυπες διαδικασίες ή προέρχονται από σωματεία - «φαντάσματα». Δύο από τα τρία σωματεία που προσέφυγαν, κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα και έτσι, με την απόφαση του δικαστηρίου, κόντρα στην απόφαση του Σώματος του συνεδρίου, θα πάρουν μέρος στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο ΕΚΑ. Χτες, δύο ακόμα σωματεία προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, παρά το γεγονός ότι είχαν απορριφθεί και αυτά με συντριπτική πλειοψηφία από το Σώμα του συνεδρίου του ΕΚΑ. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει και μ' αυτά (η εκδίκαση και πιθανόν οι αποφάσεις αναμένονται σήμερα), αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: Οτι οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού μετέφεραν το συνέδριο στην ...Ευελπίδων, όπου βρίσκονται τα δικαστήρια, για να παρακάμψουν την εκφρασμένη θέληση της πλειοψηφίας των συνέδρων να περιφρουρήσουν τις εργασίες από τον εκφυλισμό και τη νόθευση του πραγματικού συσχετισμού. Την αστική Δικαιοσύνη βάζουν οι εργατοπατέρες πάνω από τις αποφάσεις των εργαζομένων για τη λειτουργία των εργατικών οργανώσεων, για να παραμένουν στις καρέκλες τους και να μπαίνουν εμπόδια στους αγώνες, ώστε να έχει η εργοδοσία ήσυχο το κεφάλι της...

Ο γνωστός «λαγός» του συστήματος και υπερασπιστής της ελληνικής πλουτοκρατίας Βασίλης Λεβέντης διέπρεψε και πάλι. Σε τι άλλο; Στον αντικομμουνισμό. Αυτήν τη φορά, μιλώντας χτες στην κοινοβουλευτική ομάδα της Ενωσης Κεντρώων και όσων συμμετείχαν στα ψηφοδέλτιά της. Αφού «έσχισε τα ρούχα» του ότι είναι ο υπερασπιστής της πατρίδας και του λαού, κατακεραύνωσε τους διεφθαρμένους πολιτικούς ΝΔ, ΠΑΣΟΚ που μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ και επανέλαβε ότι ζητάει οικουμενική κυβέρνηση (δηλαδή με τους ...διεφθαρμένους), είπε ότι την προτείνει για να «αποδείξουμε στους ξένους ότι οι Ελληνες μπορούν, και έτσι να έρθουν επενδύσεις και δουλειές». Μέσα σε όλα τα περί καπιταλιστικής ανάπτυξης ...που θα φέρει ευημερία στο λαό κατάφερε να μπλέξει όμως και το ΚΚΕ. Πώς; Λέγοντας, χωρίς ίχνος τσίπας, ότι «το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή έχουν ταυτιστεί και βρίζουν όλη μέρα ότι για την κατάντια της χώρας φταίνε οι ξένοι» και πρόσθεσε ότι «δεν φταίνε αυτοί που μας δανείζουν, αλλά οι παθογένειες και η διαφθορά που πρέπει να παταχθούν». Και δε λέμε, ο ...λεβέντης του συστήματος μπορεί να παραμυθιάζει όσους θέλουν να παραμυθιαστούν, αλλά την αντικομμουνιστική αποστολή του την έχει κορόνα στο κεφάλι του. Και με σκόπιμη άγνοια των θέσεων του ΚΚΕ για να του ταιριάξει η άθλια προπαγάνδα ταύτισης με τη ΧΑ. Γιατί το ΚΚΕ δεν μιλάει γενικά και αόριστα για ...ξένους, αλλά καλεί το λαό να συγκρουστεί με το κεφάλαιο, με όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Σε δελτίο Τύπου της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας γράφεται μεταξύ άλλων: «Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, 1,7 εκατομμύρια άτομα ηλικίας κάτω των 75 ετών πέθαναν το 2013. Μεταξύ αυτών, περίπου 577.500 θάνατοι (το 33,7% του συνόλου των θανάτων) θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρόωροι, καθώς θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί υπό το πρίσμα της ιατρικής γνώσης και τεχνολογίας. Τα εμφράγματα (184.400 θάνατοι) και τα εγκεφαλικά επεισόδια (σχεδόν 94.000 θάνατοι) αντιπροσωπεύουν περίπου το μισό (48%) των θανάτων ατόμων κάτω των 75 ετών, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν (...) αν είχε υπάρξει έγκαιρη και αποτελεσματική υγειονομική περίθαλψη». Αυτές οι λίγες γραμμές δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο τη βαρβαρότητα ενός συστήματος που ενδιαφέρεται μόνο για ό,τι υπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλίων. Στο βωμό της θυσιάζονται ακόμα και ανθρώπινες ζωές λόγω έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης, παρά το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για σύγχρονα, καθολικά, κρατικά και δωρεάν συστήματα Υγείας, που θα δίνουν έμφαση στην Πρόληψη, ώστε να σώζονται άνθρωποι όπως αυτοί που στα δελτία της Eurostat καταγράφονται ως αριθμοί σε στατιστικά στοιχεία...

1924 Οι ναυτεργάτες κατεβαίνουν σε απεργία διαρκείας με αίτημα την αύξηση αποδοχών. Τους ακολουθούν οι σιδηροδρομικοί, οι αρτεργάτες, οι ηλεκτροτεχνίτες και οι υποδεματεργάτες. Στις 11 Ιούνη η κυβέρνηση κηρύσσει επιστράτευση των απεργών.

1930 Αιματηρές συγκρούσεις γίνονται στη Μαρτίνα Φράνκα της Ιταλίας ανάμεσα σε αγρότες και φασίστες. Κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος, ενώ πραγματοποιήθηκαν πάνω από 300 συλλήψεις.

1932 Μετά την παραίτηση Βενιζέλου (λόγω της πτώχευσης), σχηματίζεται νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Ο Βενιζέλος είχε δηλώσει στον Παπαναστασίου ότι θα τον υποστήριζε, αλλά στην ψήφο εμπιστοσύνης τόνισε ότι θα ψήφιζε υπέρ της κυβέρνησης με επιφυλάξεις, επειδή δε συμφωνούσε με τις προγραμματικές της δηλώσεις. Ο Παπαναστασίου δε θεώρησε επαρκή τη στήριξη αυτή και υπέβαλε παραίτηση στις 5 Ιούνη 1932.

1933 Η κυβέρνηση Ντόλφους στην Αυστρία θέτει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα.

1940 Αρχίζει η μάχη της Δουνκέρκης.

1941 Ξεκινά στην κατεχόμενη από τους ναζί βόρεια Γαλλία δεκαπενθήμερη απεργία των ανθρακωρύχων, υπό την καθοδήγηση του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

1942 Υπογράφεται στο Λονδίνο σοβιετοβρετανικό Σύμφωνο συμμαχίας στον πόλεμο κατά της χιτλερικής Γερμανίας.

1943 Τμήμα του ΕΛΑΣ του Αρχηγείου Ρούμελης χτυπά φάλαγγα ιταλικού Τάγματος στο 51ο χλμ. του δρόμου Γραβιάς - Αμφισσας και το διαλύει.

1946 Συνέρχεται το 1ο Πανελλαδικό Συνέδριο Γυναικών. Συμμετέχουν 450 αντιπρόσωποι από 200 γυναικείους συλλόγους της χώρας. Θέματα: Οι σκοποί της ίδρυσης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γυναικών, η συμβολή της γυναίκας στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, τα πολιτικά και οικονομικά δικαιώματα της γυναίκας και η φροντίδα για το παιδί.

1947 Ανοίγει το κολαστήριο της Μακρονήσου, ο μεγαλύτερος τόπος μαρτυρίου, φυσικής και ψυχικής εξόντωσης του αστικού κράτους, αλλά και κορυφαίο σύμβολο των αλύγιστων της ταξικής πάλης. Από τη Μακρόνησο πέρασαν συνολικά πάνω από 100.000 θεωρούμενοι ως «επικίνδυνοι» οπλίτες και αξιωματικοί, καθώς και πολίτες, κομμουνιστές, ΕΑΜίτες ή άνθρωποι που συνδέονταν απλώς με συγγένεια ή υπόνοια με το ΚΚΕ - ΕΑΜ.

1955 Ο Ν. Χρουστσόφ επισκέπτεται το Βελιγράδι και καταδικάζει τη μέχρι τότε πολιτική της ΕΣΣΔ απέναντι στη Γιουγκοσλαβία.

1965 Αρχίζει στη Λαμία η δίκη στελεχών του ΚΚΕ και της ΕΔΑ με τις κατηγορίες της αντίστασης κατά της Αρχής, της πρόκλησης σωματικών βλαβών, κ.ά. στη διάρκεια εκδήλωσης στο Γοργοπόταμο (29/11/1964). Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης αυτής είχε σημειωθεί έκρηξη, η οποία σκότωσε 13 και τραυμάτισε 45 άτομα. Στις 17/6 καταδικάστηκαν οι Γεράσιμος Αυγερόπουλος, Αννα Σολωμού, Κώστας Τασσόπουλος, Φωτεινή Σπυράτου, Δημήτρης Χριστόπουλος, κ.ά., σε ποινές φυλάκισης 7 μηνών έως 3 χρόνων.

1966 Η Γουιάνα αποκτά την ανεξαρτησία της από τη Μ. Βρετανία.