Με απανωτά ρεπορτάζ που στηρίζονται σε καταγγελίες κατοίκων και μεταναστών της περιοχής, ο «Ριζοσπάστης» έθεσε έντονα τις τελευταίες μέρες το εξής ερώτημα: Ποια είναι η τύχη πολλών μεταναστών που δούλευαν στη Μάνδρα, τη Νέα Πέραμο και την ευρύτερη περιοχή, των οποίων τα ίχνη έχουν χαθεί μετά τις πλημμύρες; Υπάρχει εικόνα από την πλευρά της κυβέρνησης για το αν και πόσοι αγνοούνται, χωρίς να προσμετρώνται στους επίσημα αγνοούμενους που αναζητά η Πυροσβεστική; Σκοπεύουν να απαντήσουν σε αυτά τα σοβαρά ερωτήματα ή μήπως περιμένουν πρώτα μαζί με τις λάσπες να «ξεπλυθούν» και οι κυβερνητικές ευθύνες, που αποκτούν άλλη διάσταση αν πράγματι ισχύουν όσα ακούγονται για μετανάστες που δούλευαν και ζούσαν στην περιοχή και δεν έχουν δώσει εδώ και μέρες σημεία ζωής;

Η συζήτηση για το πόσο «άδικος» ή «δίκαιος» είναι ο προϋπολογισμός, είναι πέρα για πέρα κάλπικη και προκλητική από την πλευρά της κυβέρνησης. Μιλώντας στη Βουλή, ο υπουργός Οικονομικών είπε μέσες - άκρες ότι ο προϋπολογισμός δεν είναι όσο δίκαιος θα ήθελε η κυβέρνηση, αλλά ο καλύτερος δυνατός, στο σφικτό δημοσιονομικό πλαίσιο που βρίσκεται η χώρα, καλλιεργώντας προσδοκίες ότι, όσο απομακρύνονται τα μνημόνια και η «εποπτεία», τόσο «δικαιότεροι» θα γίνονται οι προϋπολογισμοί του κράτους. Δηλαδή, θα ενισχύεται η αναδιανομή στο σκέλος που αφορά τις λαϊκές ανάγκες, ώστε ο «δίκαιος» προϋπολογισμός να αποτελέσει εργαλείο της «δίκαιης» ανάπτυξης. Για να δούμε όμως ορισμένα στοιχεία της «δικαιοσύνης» που - σύμφωνα με την κυβέρνηση - εμφιλοχωρεί ολοένα και περισσότερο στους κρατικούς της προϋπολογισμούς: Οι φόροι για τα φυσικά πρόσωπα αυξάνονται κατά 500 εκατ. ευρώ, ενώ κατά 480 εκατ. ευρώ θα αυξηθούν οι έμμεσοι φόροι. Αντίθετα, προβλέπεται σχεδόν 200 εκατ. ευρώ μείωση των φόρων στα νομικά πρόσωπα, δηλαδή στις επιχειρήσεις, που η συμμετοχή τους στο σύνολο των φόρων είναι μόλις 6,8%! Κι από πάνω, η κυβέρνηση τάζει στους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι το πρώτο μέτρο που θα πάρει, όταν το επιτρέψουν τα δημοσιονομικά, θα είναι η παραπέρα μείωση της φορολογίας τους, που θα συνοδευτεί αναπόφευκτα από αύξηση των φόρων για το λαό και από μεγαλύτερες περικοπές στα κονδύλια που αφορούν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια. «Δίκαιος» προϋπολογισμός στον καπιταλισμό δεν μπορεί και δεν πρόκειται να υπάρξει, κατά τον ίδιο τρόπο που δεν μπορεί (και δεν πρόκειται) να υπάρξει ποτέ «δίκαιη» ανάπτυξη.

Τις καθημερινές στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης που εμπλέκει το λαό στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τα σαββατοκύριακα κάνουν «αντιπολεμικό» αγώνα. Από τη μία, χειροκροτούν τη συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ, τα σφιχταγκαλιάσματα Τσίπρα - Τραμπ και τα δισ. για τις αγορές των «F-16» και, από την άλλη, γράφουν ότι είναι «σοβαρό λάθος» η «αντίληψη ότι οι αγώνες για την ειρήνη δεν φέρνουν αποτελέσματα»... Το πρωί παίρνουν συγχαρητήρια για το ότι ο ελληνικός λαός ματώνει για να πιάνεται η ΝΑΤΟική «νόρμα» του 2% από τον προϋπολογισμό και το απόγευμα γράφουν: «Ειρήνη δεν είναι μόνο η απουσία πολέμου, αλλά και η απελευθέρωση πόρων από τις στρατιωτικές δαπάνες προς όφελος των κοινωνιών»! Κοιμούνται περιστέρια της ειρήνης και ξυπνούν έχοντας υπογράψει στρατιωτικές συμφωνίες με χώρες που μετέχουν σε επεμβάσεις κατά άλλων λαών, π.χ. Σ. Αραβία... Δεν είναι διχασμένες προσωπικότητες, είναι απλώς ΣΥΡΙΖΑίοι. Τα παραπάνω «αντιπολεμικά» τα προπαγανδίζει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της «Αυγής». Από εκείνους που φορούν τη στολή του αγωνιστή ενάντια στα πυρηνικά, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση δεν πείθει ούτε τον εαυτό της όταν λέει ότι δεν σκοπεύει να φιλοξενήσει πυρηνικά στον Αραξο...