Ο ένοχος για το τραγικό συμβάν στη Μόρια της Λέσβου, που στοίχισε τη ζωή σε μία γυναίκα και ένα προσφυγόπουλο, έχει ονοματεπώνυμο. Είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που έχουν εγκλωβίσει χιλιάδες ανθρώπους στα νησιά, στους χώρους «πρώτης υποδοχής», με βάση τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και που τους έχουν καταδικάσει να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες.
Χιλιάδες άνθρωποι, έρμαια και υποψήφια θύματα ή των συνθηκών διαβίωσης, όπως στην περίπτωση της Λέσβου (Μόρια), ή των κάθε λογής φασιστοειδών δολοφόνων χρυσαυγιτών, όπως στην περίπτωση της Χίου (Σούδα), που τους στρώνουν το χαλί οι κυβερνώντες και οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Αυτή ακριβώς η πολιτική έχει οδηγήσει στην κατάσταση που επικρατεί εδώ και καιρό στα νησιά του Αιγαίου. Νησιά - ζώνες διπλού εγκλωβισμού.
Πάνω στο δράμα των προσφύγων και τις συνέπειες που προκύπτουν από τη συσσώρευσή τους στα νησιά του Αιγαίου, παίζονται πολλά και επικίνδυνα παιχνίδια. Με αφορμή το προχτεσινό τραγικό συμβάν, ξεδιπλώθηκε όλη η βεντάλια αυτών των βρώμικων παιχνιδιών. Η κυβέρνηση μίλησε για άλλη μια φορά για την ανάγκη τήρησης της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι εάν αυτή καταπέσει, τότε θα έρχονται κάθε μέρα στα νησιά χιλιάδες άνθρωποι.
Ισχυρίζεται, δηλαδή, ότι αυτή η συμφωνία, που κρατά εγκλωβισμένους αυτούς τους ανθρώπους, που δίνει τροφή στα σχέδια των φασιστοειδών, που καταδικάζει γυναίκες και παιδιά να παίζουν τη ζωή τους «κορόνα - γράμματα», πρέπει να τηρείται σαν Ευαγγέλιο! Ετσι, λοιπόν, από τη μία συγκαλύπτει τις δικές της ευθύνες και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, από την άλλη, ζητά από το λαό να θεωρεί ότι η συμφωνία - δολοφόνος, είναι το ...γιατρικό για το Προσφυγικό, αφού άλλη λύση δεν υπάρχει!
Βεβαίως, δεν θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να μιλήσει για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τους πολέμους, τη φτώχεια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Γιατί, είναι δεδομένο ότι είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στους βρώμικους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Πολύ περισσότερο που το Προσφυγικό βρίσκεται στο επίκεντρο των γεωπολιτικών παζαριών ανάμεσα σε ΕΕ και Τουρκία με τη συμμετοχή και της Ελλάδας.
Καλό είναι να θυμόμαστε ότι αυτήν τη στιγμή, τα βόρεια σύνορα είναι κλειστά για τους πρόσφυγες, ενώ η ίδια η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας απαγορεύει τη μεταφορά προσφύγων από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα, ώστε να ελαφρυνθεί η κατάσταση, αφού στοιβάζουν πολλαπλάσιους ανθρώπους σε χώρους που δεν τους χωράνε, ζώντας σε άθλιες συνθήκες, με όλες τις αρνητικές για τη ζωή και την υγεία τους συνέπειες, επειδή πρέπει πρώτα να ελεγχθούν στους χώρους πρώτης υποδοχής, δηλαδή στα νησιά. Ας μην γελιόμαστε... Το θέμα δεν είναι απλά μία συμφωνία. Η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, άλλωστε, είναι ένα μικρό - και απαραίτητο για το μεγάλο κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο - κομμάτι ενός μεγάλου γεωπολιτικού παζλ.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση πρέπει να σημάνει συναγερμός στα εργατικά σωματεία, στους μαζικούς φορείς των νησιών, των γυναικών, των φοιτητών και σπουδαστών, των αγροτών, των εργαζομένων στα «hot spots» και φυσικά των εγκλωβισμένων μεταναστών και προσφύγων.
Με την ανάπτυξη κοινής δράσης κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, που εγκλωβίζει στα νησιά χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και προκαλεί σοβαρά προβλήματα και στους κατοίκους. Με αίτημα τον άμεσο απεγκλωβισμό των προσφύγων - μεταναστών από τα νησιά και στη συνέχεια, από τη χώρα, το κλείσιμο των «hot spots» και την εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών προσωρινής υποδοχής και καταγραφής, την αποκατάσταση των πιθανών ζημιών που οφείλονται στην αναγκαστική συμβίωση σε ακατάλληλους χώρους και περιοχές.
Με σταθερό μέτωπο για την άμεση αντιμετώπιση της προβοκατόρικης δράσης φασιστοειδών και αντιδραστικών δυνάμεων που βρίσκουν έτοιμο το δρόμο για να χτυπήσουν, να τραμπουκίσουν, να δηλητηριάσουν με το ρατσισμό τους.
Οι απλήρωτοι από το Μάρτη εργαζόμενοι υπενθύμισαν πως χρειάστηκε σειρά κινητοποιήσεων προκειμένου να τους καταβληθεί - τον Αύγουστο - το έκτακτο βοήθημα από τον ΟΑΕΔ, ενώ σε καμία από τις πολυπληθείς συναντήσεις που έγιναν, η εργοδοσία δεν υποχρεώθηκε να καθίσει στο τραπέζι και να απαντήσει για τα δεδουλευμένα που τους οφείλει.
Οι δε αναφορές του υπουργείου, ότι οι εργαζόμενοι «όχι μόνο είναι ενήμεροι όλων των εξελίξεων, αλλά έχουν πολλές και ουσιαστικές επαφές και συνομιλίες με τους υποψήφιους επενδυτές», έχουν προκαταβολικά πάρει απάντηση από την προχτεσινή συνέντευξη Τύπου. Τέτοιες αναφορές μόνο στόχο έχουν να χρίσουν τους εργαζόμενους συμμέτοχους σε όσα διαβουλεύονται και διαπραγματεύονται κυβέρνηση, υπουργείο, παλιοί ιδιοκτήτες και νέοι επενδυτές.
Αντί να «ενημερώνει», λοιπόν, για τις υποτιθέμενες επαφές που είχαν οι εργαζόμενοι με τους επενδυτές, ίσως την επόμενη φορά το υπουργείο Εργασίας να μας διαφωτίσει για τις πλευρές της μεταφοράς της επιχείρησης σε νέο ιδιοκτήτη, τις οποίες το ίδιο «διαχειρίζεται με διακριτικότητα», όπως αναφέρει. Εκτός αν μέχρι τότε τις έχουν διαπιστώσει οι εργαζόμενοι στην πράξη...