Παρασκευή 25 Αυγούστου 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πονηροί πολιτευτές...

Αν δε γνωρίζαμε την κομματική ένταξη, τις πολιτικές θέσεις και το συνδικαλιστικό ποιόν του κι αν δε βλέπαμε πώς συμπεριφέρεται και ενεργεί η ηγεσία της ΓΣΕΕ υπό την προεδρία του, διαβάζοντας το χτεσινό άρθρο του στο «ΒΗΜΑ», σχετικά με τον «κοινωνικό διάλογο», μπορεί και να χαρακτηρίζαμε τον Χρ. Πολυζωγόπουλο από ανήξερο μέχρι αφελή. Με δεδομένα, όμως, τα ανωτέρω θα είμαστε εμείς αφελείς αν δεν είχαμε αντιληφθεί το ρόλο που παίζει η πλειοψηφική ηγεσία της Συνομοσπονδίας και πού αποσκοπούν παρεμβάσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ, όπως η χτεσινή, τη ημέρα που αρχίζει ο περιβόητος «κοινωνικός διάλογος» και ξεκινούν, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, για την αντιμετώπιση των νέων αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης.

Αλλά ας δεχτούμε - ως υπόθεση εργασίας - ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δεν είναι ανήξερος ούτε εν διατεταγμένη υπηρεσία συνδικαλιστής, που επιχειρεί να «κοιμίσει» τους εργαζόμενους για να περάσει η αντεργατική πολιτική, αλλά ένας καλόπιστος συζητητής, που προσπαθεί να πείσει την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε μέτρα κατά των εργαζομένων και, εν πάση περιπτώσει, να της αφαιρέσει κάθε πρόσχημα, πριν - όπως καταλήγει στο άρθρο του - οργανωθεί η αγωνιστική αντίδραση της εργατικής τάξης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών της. Κι ας δούμε αν όσα υποστηρίζει στο άρθρο του ανταποκρίνονται στα συμφέροντα και στα αιτήματα των εργαζομένων, ή αποτελούν «προφάσεις εν αμαρτίαις» για να διασκεδαστούν οι εργατικές αντιδράσεις στη συμβιβαστική στάση της ΓΣΕΕ.

Γράφει ο Χρ. Πολυζωγόπουλος ότι η ΓΣΕΕ, συμμετέχοντας στον «κοινωνικό διάλογο», περιμένει από την κυβέρνηση να έχει κείμενα εργασίας που θα απαντούν ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα σε προτάσεις και πολιτικές που δίνουν λύσεις στα προβλήματα της ανεργίας και συμβάλλουν στην αύξηση της απασχόλησης. Ολόκληρος πρόεδρος της ΓΣΕΕ δε γνωρίζει αυτό που ξέρει και ο τελευταίος εργάτης μικρής βιοτεχνίας στην εσχατιά της Ελλάδας; Οτι, δηλαδή, είναι ακριβώς η πολιτική της κυβέρνησης που ευθύνεται για την ανεργία, η οποία, άλλωστε, γεννιέται από την ίδια την καπιταλιστική ανάπτυξη, οξύνεται από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και χρησιμοποιείται σαν πολιορκητικός κριός για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Και γιατί δεν αναφέρεται, π.χ., συγκεκριμένα στις προτάσεις για ουσιαστική προστασία των ανέργων, με επιδότηση στο 80% του βασικού ημερομισθίου και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη μέχρι να βρουν δουλιά;

Γράφει, επίσης, ότι η ΓΣΕΕ δεν μπορεί να συζητήσει με την κυβέρνηση πάνω σε κείμενα και προτάσεις που ανατρέπουν το πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων, απορυθμίζουν την αγορά εργασίας, περιορίζουν τη συλλογική διαπραγμάτευση. Μα, ακριβώς αυτό είναι το αντικείμενο του «κοινωνικού διαλόγου». Δεν έχει αντιληφθεί ότι προωθείται η κατάργηση του 8ωρου, ενισχύεται η εντατικοποίηση της δουλιάς, απελευθερώνονται οι απολύσεις, γενικεύεται η «μερική απασχόληση», πλήττεται καίρια το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα; Κι αν ναι, γιατί δεν προβάλλει τις προτάσεις των εργαζομένων για 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, με αναβάθμιση των εργασιακών, ασφαλιστικών, μισθολογικών δικαιωμάτων, πλήρη και σταθερή απασχόληση και σταμάτημα των απολύσεων, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης και αύξηση των συντάξεων;

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δε βρίσκεται στην πλευρά των εργαζομένων, αλλά της κυβέρνησης. Ο ίδιος και η ηγετική πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας αποτελούν «δίαυλο» για το πέρασμα της αντεργατικής πολιτικής, η οποία δεν είναι απλώς στις προθέσεις κάποιων, αλλά ήδη εφαρμόζεται σε πολλούς χώρους δουλιάς, με συνεργασία κυβέρνησης, βιομηχάνων και την αρωγή της συμβιβασμένης ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος. Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ενεργώντας σαν πονηροί πολιτευτές, επιχειρούν να καθυστερήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στην επίθεση εναντίον τους από την κυβέρνηση του μεγάλου κεφαλαίου και της ΟΝΕ, για να τους φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων. Αυτό εξυπηρετεί και η χτεσινή στάση της ΓΣΕΕ κατά την πρώτη συνάντηση του «κοινωνικού διαλόγου». Απλά δόθηκε παράταση για τις 4 του Σεπτέμβρη...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Στόχος ο αποπροσανατολισμός

Διαφωνία μέσα στην κυβέρνηση ανακάλυψαν οι συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ. Αλλα έλεγε, λένε, ο υπουργός Εργασίας, άλλα ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, άλλα ο υπουργός Ανάπτυξης. Δεν ανακάλυψαν όμως «λαβράκι», ούτε εξάλλου ακυρώνονται οι τεράστιες ευθύνες τους για την αδράνεια που επιβάλλουν στους εργαζόμενους. Οσο για τις «διαφωνίες» των υπουργών, αυτές είναι καλά σχεδιασμένες για πλατιά κατανάλωση, στη βάση του «καλού» και «κακού» ανακριτή, μήπως και πιστέψει κάποιος ότι υπάρχουν και φιλεργατικοί υπουργοί στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Να είναι σίγουροι οι συνδικαλιστές που «χαίρονταν» - και είναι, δε δικαιούνται το άλλοθι της αφέλειας - ότι στην πολιτική που θέλουν να εφαρμόσουν στις εργασιακές σχέσεις δεν έχουν απολύτως καμία διαφωνία τα κυβερνητικά στελέχη. Ο στόχος τους είναι κοινός, οι εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα, και αυτό θα αποδειχτεί από το νομοσχέδιο που θα προωθήσει η κυβέρνηση μετά τον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης. Οπως έκανε άλλωστε και το 1997 εξ ου και ο νόμος 2639.

Μακριά από τους εργαζόμενους

Μέχρι τη μία μετά τα μεσάνυχτα πάλευαν οι υπάλληλοι του γραφείου του ΟΑΕΔ στους Τράχωνες για να στολίσουν τις αίθουσες που θα διεξαχθεί ο «κοινωνικός διάλογος». Μέχρι και οι διευθυντές και οι προϊστάμενοι δούλευαν με σορτσάκια (λόγω καύσωνα), για να τοποθετήσουν έως και... κλιματιστικά μηχανήματα. Και όλα αυτά, γιατί η κυβέρνηση φοβάται την κατακραυγή των εργαζομένων και πήγε μακριά από το κέντρο της Αθήνας, μήπως της χαλάσει τη φιέστα η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ την ώρα που βρισκόταν με τους βιομηχάνους. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν κατάφερε να γλιτώσει την κατακραυγή, όχι μόνο στους Τράχωνες αλλά και σε όλη την Ελλάδα.

Τον εαυτό τους κοροϊδεύουν;

«Κοινωνικός διάλογος για 300.000 νέες θέσεις εργασίας» ήταν το ταμπλό που φρόντισαν οι υπεύθυνοι να τοποθετήσουν για φόντο στην αίθουσα που θα γίνονται οι δηλώσεις μετά τις συναντήσεις στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου».

Οι συνδικαλιστές όμως της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ θίχτηκαν και «για τα μάτια του κόσμου» και τα... φλας των φωτογράφων έκαναν δηλώσεις στην αίθουσα των δημοσιογράφων. Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή κατά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ ο «διάλογος» αυτός δεν είναι «κοινωνικός», αλλά «διμερής συνάντηση». Εχουν την εντύπωση φαίνεται ότι μ' αυτά τα τερτίπια θα πείσουν ότι αγωνίζονται για την εργατική τάξη. `Η μήπως νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν ένιωσαν τα αποτελέσματα του προηγούμενου «κοινωνικού διαλόγου» όπου συμμετείχαν και πάλι.

Λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει, ειδικά όταν κρίνεται το εργασιακό μέλλον των επόμενων γενιών στη χώρα μας.

«Κουλτούρα» αγώνα

Αν δεν αλλάξουν «κουλτούρα εργασίας» οι εργαζόμενοι, η «Ολυμπιακή Αεροπορία» δε θα είναι... ελκυστική στους «επενδυτές», θα μείνει στα... αζήτητα και οι ίδιοι θα χάσουν τη δουλιά τους! Αυτός είναι ο νέος προκλητικός εκβιασμός που λανσάρει τελευταία η κυβέρνηση, αποσκοπώντας στην πλήρη υποταγή των εργαζομένων, προκειμένου να προωθήσει τα καταστροφικά της σχέδια για τον εθνικό αερομεταφορέα χωρίς αντιδράσεις, αλλά και από την άλλη, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των «μνηστήρων», να προετοιμάσει το έδαφος για την περαιτέρω ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Και είναι βέβαια περιττό να επισημανθεί ότι για τους επίδοξους «μνηστήρες» του εθνικού αερομεταφορέα, θα είναι μεγάλη «ανακούφιση» να έχουν εξασφαλίσει εκ των προτέρων ένα εργασιακό περιβάλλον που θα τους επιτρέπει τα πάντα, ακόμα και απολύσεις εργαζομένων. Πάντως, με δεδομένη τη συναινετική στάση της πλειοψηφίας της ΟΣΠΑ, οι εργαζόμενοι της ΟΑ τη μόνη «κουλτούρα» που επιβάλλεται να αποκτήσουν, είναι η «κουλτούρα» του αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα του εθνικού αερομεταφορέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το εργασιακό τους μέλλον.

Προτάσεις

ΠΟΛΛΕΣ... ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, βρε παιδιά! Γι' αυτή τη διαδικασία που (ποιος ξέρει γιατί) ονομάζεται «κοινωνικός διάλογος» μιλάμε και υποτίθεται ότι ξεκίνησε.

Προτάσεις για την ανεργία το υπουργείο Εργασίας, προτάσεις και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Λες και... πρόκειται για συναντήσεις αγνώστων με αγνώστους.

Γιατί βέβαια είναι κανείς που υποθέτει πως δε γνωρίζουν οι κυβερνώντες τι ακριβώς εκπροσωπούν και πού το πάνε με τα μέτρα που θέλουν να περάσουν για τις εργασιακές σχέσεις;

Δε γνωρίζουν πού θα οδηγηθούν τα πράγματα; `Η μήπως δε γνωρίζει, π.χ., η ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ πού το... πάει το κόμμα τους και τι θέλει να επιτύχει μέσα από αυτή την ιστορία;

Αλλωστε, πρώτη μήπως ή τελευταία φορά είναι που το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί το «παραμύθι» του διαλόγου; Βέβαια υπάρχουν και εργαζόμενοι που κάνουν τις προτάσσεις τους... πράξη και βγαίνουν στους δρόμους και απεργούν και διαμαρτύρονται.

Αλλά φαίνεται ότι... αυτή η πρόταση δε χωράει σε κανένα... τραπέζι διαλόγου. Είναι, βλέπετε, αγωνιστική και ως γνωστόν φέρνει μια σχετική αλλεργία!

ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ανάγκες θα πρέπει να εξυπηρετούν οι έκτακτοι του δημοσίου που θα μονιμοποιηθούν μετά την τροπολογία που κατέθεσε επί του θέματος η Βάσω Παπανδρέου.

Καλομαγειρεμένη τροπολογία, θα λέγαμε, αφού «φτιάχνεται» εδώ και μήνες. Ποιος θα κρίνει τώρα τι σημαίνει «πάγιες και διαρκείς ανάγκες»! Μα φυσικά η κυβέρνηση μέσω των οργάνων που ελέγχει στο δημόσιο τομέα.

Με μια έννοια, βέβαια, έχουν το δίκιο τους. Το βόλεμα ημετέρων ήταν, είναι και θα είναι «πάγια και διαρκής ανάγκη» για το ΠΑΣΟΚ. Στο κάτω κάτω, τι θα πει... εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα;

Αυτός δηλαδή που επαγγέλλεται η Βάσω. Να γίνουν τα πράγματα όπως τα θέλανε ακόμα κι αν αναγκάζονται να καταργήσουν επί της ουσίας το νόμο Πεπονή. Αυτόν ντε που ψήφισαν πριν λίγα χρόνια με τυμπανοκρουσίες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εμπρηστική πολιτική

Προκαλεί, πράγματι, σπαραγμό η θέαση και μόνο των χιλιάδων στρεμμάτων καμένων δασών και καλλιεργιών. Προκαλεί συγκίνηση τόσο ο πόνος του αγρότη που χάνει το βιος του όσο και το ξέσπασμα του πυροσβέστη που τον στέλνουν ξυπόλυτο στα αγκάθια να παίξει τη ζωή του κορόνα γράμματα, όχι αλήθεια για να σβήσει τη φωτιά, αλλά για να παραχθεί το αναγκαίο τηλεοπτικό υλικό που θα πείσει το πόπολο ότι η κρατική μηχανή δεν τρώει τζάμπα το ψωμί της.

Ομως, ως εδώ! Υπάρχει και για το κουτόχορτο ένα όριο αντοχής. Η παράθεση και μόνο της λίστας των περιοχών που κάηκαν ή καίγονται δεν αφήνει περιθώρια για νερόβραστους συναισθηματισμούς. Σάμος, Φθιώτιδα, Γορτυνία, Ηλεία, Γρεβενά, Κορινθία, Γιάννενα, Εύβοια, Πήλιο, Σκιάθος, Κύθηρα... Τριάντα χρόνια τώρα το κερδοσκοπικό παιγνίδι επί της γης βγήκε από τις πόλεις και επεκτάθηκε στην ύπαιθρο. Δεν πρόκειται για συμφορά, δεν είναι αποτέλεσμα θεομηνίας, δε φταίει ο κακός ο καιρός. Υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα που καίνε τη γη και υπάρχει πολιτική διακυβέρνηση που δίνει το προσάναμμα. Στο στόχαστρο αυτών των συμφερόντων μπήκαν ωραίες παραθαλάσσιες περιοχές, γραφικά δάση, βιότοποι. Τα συρματοπλέγματα των οικοπεδοφάγων, οι αυθαιρετούχοι, οι πλαστοί τίτλοι ιδιοκτησίας, οι «λαδωμένοι» κρατικοί υπάλληλοι, οι ασυνείδητοι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι, οι μπουλντόζες των εργολάβων, ένας ολόκληρος στρατός παίρνει μέρος σ' αυτήν την εκστρατεία.

Ολα αυτά τα χρόνια έχουν μαζί τους το νόμο. Ο ν.998/1979 με τις ρυθμίσεις του άνοιξε το δρόμο για την οικοπεδοποίηση των δασών βαφτίζοντας χορτολιβαδικές 15 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Το 1985 ο ν.1541 παραχωρούσε την εκμετάλλευση δασών σε συνεταιρισμούς. Το 1987 ο ν.1734 αποχαρακτηρίζει 52 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων, αλλά ευτυχώς κρίθηκε αντισυνταγματικός. Ηδη στα συρτάρια του υπουργείου Γεωργίας υπάρχει σχέδιο νόμου που νομιμοποιεί καταπατήσεις οι οποίες έχουν γίνει διαχρονικά στα δάση και στις δασικές εκτάσεις, δίνει τίτλους κυριότητας σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν είχαν κυριότητα, αλλάζει τη διαδικασία των πράξεων χαρακτηρισμού προς το χειρότερο, τροποποιεί το ν.1734 για τα βοσκοτόπια με φραστικές αλλαγές σε εκείνα τα άρθρα που το 1987 είχαν κριθεί αντισυνταγματικά. Το 1998 ακολούθησε η απόφαση της κυβέρνησης να αναθέσει την ευθύνη κατάσβεσης των πυρκαγιών στην Πυροσβεστική, παρακάμπτοντας τις προτάσεις των κατ' εξοχήν αρμόδιων φορέων για δημιουργία ενιαίου φορέα δασοπροστασίας. Κατόρθωσε, μάλιστα, να υποβαθμίσει μέχρι εκεί που μπορούσε τον τομέα της πρόληψης και να ενισχύσει τον τομέα καταστολής. Ετσι που να φαίνεται στις κάμερες ότι κάτι γίνεται την ώρα της φωτιάς. Τα αποτελέσματα φάνηκαν φέτος με τις τεράστιες καταστροφές και τους θανάτους.

Ηκυβέρνηση έβαλε τους πυροσβέστες να τρέχουν και έχουν οργώσει την επικράτεια, ρωτώντας κάθε φορά τους κατοίκους «από πού πάνε για τις φλόγες;» Παλιά υπήρχαν δασοφύλακες, εποχικοί δασοπυροσβέστες, ρητινοσυλλέκτες, δασικοί υπάλληλοι, που γνώριζαν κάθε σπιθαμή του δάσους. Τώρα προσπαθούν μόνο με τους χάρτες... Ας σταματήσει, λοιπόν, το παραμύθι για τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, για το εύφλεκτο μεσογειακό περιβάλλον, για το πεταμένο τσιγάρο, για τον αγρότη που του ξέφυγε η φωτιά. Κι ας γίνει καθαρό πως μόνο μια ριζική ανατροπή αυτής της πολιτικής μπορεί να βάλει τέλος στην καταστροφή.

Παπαγαλακίων συνέχεια

Εκτενή ρεπορτάζ παρουσιάστηκαν χτες σε πολλές εφημερίδες για τον τρόπο με τον οποίο έπεσαν προχτές οι τιμές των μετοχών ΟΤΕ και ΠΑΝΑΦΟΝ. Ως αιτία της πτώσης παρουσιάστηκε μια δήθεν «είδηση» περί ενδεχόμενης χορήγησης και τέταρτης άδειας κινητής τηλεφωνίας. Ομως, η προοπτική χορήγησης και τέταρτης άδειας «παίζει» εδώ και καιρό. Τώρα το έμαθαν στο Χρηματιστήριο και πωλούν μετοχές τηλεπικοινωνιακών οργανισμών; Μήπως κάποιοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν με κάθε τρόπο την κατρακύλα ακόμα και των λεγόμενων blue chips; Να κρύψουν το ξεπούλημα μετοχών από ξένους - όπως ακούγεται - «επενδυτές», που αφού κερδοσκόπησαν στην ελληνική πυραμίδα αποσύρουν σταδιακά και την τελευταία δεκάρα που περιστασιακά δέσμευσαν εδώ και οδεύουν προς καταλήστευση άλλων; Τα παπαγαλάκια τραγουδούν ακόμα.

Εργατοπατερικά «ρέστα»

Το πραγματικό τους πρόσωπο άρχισαν να δείχνουν οι πλειοψηφίες των εργατικών σωματείων στα μεγάλα ναυπηγεία, εκεί δηλαδή όπου τα κυβερνητικά σχέδια δεκαετιών προϋπέθεταν υποταγμένους συνδικαλιστές για να υλοποιηθούν οι μεθοδεύσεις ξεπουλήματος.

Λόγος γίνεται για τις πλειοψηφίες των διοικήσεων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας και του Νεωρίου, που όλες τις τελευταίες μέρες έχουν «επαφές» με το υπουργείο Ανάπτυξης. Εκεί φέρονται να «έδωσαν ρέστα» αποκαλύπτοντας τον άχαρο ρόλο τους και την κόντρα πορεία που ακολουθούν σε σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Ετσι, αντί να δουν το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγήσει η κυβερνητική πολιτική τον κλάδο συνολικά, οι μεν συνομιλητές της κυβέρνησης από τα Ναυπηγεία του Νεωρίου και της Ελευσίνας εντόπισαν το όλο πρόβλημα στη ...«μεροληπτική» πολιτική υπέρ των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Οι άλλοι, οι ...«εκπρόσωποι των εργαζομένων» του Σκαραμαγκά, είναι ακόμα πιο ανεκδιήγητοι. Αυτοί που μέχρι τώρα αρνούνταν ότι υπάρχει σχέδιο ξεπουλήματος της μονάδας και γέμιζαν με ψευτιές τους εργαζόμενους, αυτοί οι ίδιοι τώρα, που το πράγμα είναι κάτι παραπάνω από φανερό, αξιώνουν - λέει - να αντιμετωπιστούν στις διαπραγματεύσεις σαν... συνιδιοκτήτες των ναυπηγείων.

Το κακό και για τους μεν και για τους δε είναι ότι ακόμα και σήμερα προσπαθούν να κρύψουν από τους εργαζόμενους ότι καμία απολύτως συζήτηση και κανένα σενάριο δεν μπορεί να έχει προοπτική για το μέλλον των ανθρώπων που με το αίμα τους στηρίζουν τα ναυπηγεία, όταν τα πάντα κρίνονται με βάση τα συμφέροντα του όποιου ιδιοκτήτη, κάτι που οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία θα πρέπει να το έχουν εντελώς ξεκάθαρο!

Οταν ο κατακτητής υποδύεται τον «προστάτη»

Πόσο θα αντέξει άραγε η ιστορική αποχώρηση των Ισραηλινών από το νότιο Λίβανο; Ο ισραηλινός στρατηγός, και διοικητής των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων, Μος Ιβρι-Σούκενικ, μας έδωσε προχτές μία έμμεση πλην σαφή απάντηση για τις πραγματικές διαθέσεις του Τελ Αβίβ στο νότιο Λίβανο... «Ο ισραηλινός στρατός θα επιστρέψει στο Λίβανο εάν εκτραπεί η κατάσταση στα σύνορα... Θεωρώ πως θα ξαναπάμε εκεί για να αποκαταστήσουμε την τάξη...» Κατά τ' άλλα, κατέληξε ο ισραηλινός στρατηγός, «το Ισραήλ δε σχεδιάζει ανακατάληψη των εδαφών στο νότιο Λίβανο»...

«Αποκαλυπτικές» δηλώσεις στο πνεύμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων ή «αντανακλαστική» αντίδραση που πηγάζει από τις κακές έξεις των 18 χρόνων κατοχής που «δύσκολα» κόβονται;

Καριέρα από τις ... εκτελέσεις

Με θανατηφόρο ένεση εκτελέστηκε χτες βράδυ ένας κρατούμενος στην 30ή εκτέλεση που πραγματοποιήθηκε φέτος στο Τέξας, την Πολιτεία που κρατεί τα σκήπτρα στον τομέα αυτόν στις ΗΠΑ. Ακόμη και με το τοξικό μείγμα μέσα στις φλέβες του, ο 40χρονος κατάδικος, Ρίτσαρντ Τζόουνς, διακήρυττε την αθωότητά του, σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Ο Τζόουνς είχε καταθέσει έφεση, ζητώντας να γίνουν εξετάσεις του DNA, που όπως υποστήριζε θα τον απάλλασσαν από τις κατηγορίες. Εντούτοις, το αίτημά του απορρίφτηκε. Είναι ο τέταρτος κατάδικος που εκτελείται μέσα στο μήνα, και ο 142ος απ' όταν Ο Τζ. Μπους τζ. εκλέχτηκε στο αξίωμα του κυβερνήτη, τον Ιανουάριο του 1995.

Πάνε αιώνες πλέον απ' όταν ο Β. Ουγκώ έγραψε τον «Κατάδικο» και ακόμα άνθρωποι στηρίζουν πολιτικές καριέρες στις εκτελέσεις, αφού πρώτα φροντίζουν να φτιάξουν κοινή γνώμη που τις υποστηρίζει...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ