Τα προαναφερόμενα, όμως, γενούν ορισμένα σοβαρά ερωτήματα: Ποιοι είναι οι βαθύτεροι λόγοι της ενέργειας αυτής του Ισραήλ και των ΗΠΑ; Ποιοι είναι οι απώτεροι στόχοι και οι βαθύτερες επιδιώξεις τους; Γιατί επιζητούν την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με τους Παλαιστινίους, τους Αραβες και, ιδιαίτερα, το μουσουλμανικό κόσμο; Γιατί αντιμετωπίζουν, σχεδόν με αδιαφορία, το ολοφάνερο γεγονός, ότι η πολιτική και πρακτική τους, καλλιεργεί και ενισχύει το θρησκευτικό φανατισμό και τρέφει τις αντίστοιχες οργανώσεις, απ' όπου -όπως οι ίδιοι λένε - προέρχεται και η διεθνής τρομοκρατία;
Τη θεσμοθέτηση ενιαίου και, μάλιστα, φθηνού -όπως τόνισε - εισιτηρίου απεριόριστων διαδρομών, εικοσιτετράωρης διάρκειας, σε όλα τα μέσα σταθερής τροχιάς της πρωτεύουσας, εξάγγειλε τις προάλλες, από το βήμα της Βουλής, ο υπουργός Μεταφορών Μιχάλης Λιάπης.
Δε θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, αλλά κάτι στον τρόπο, που το είπε ο υπουργός, μας λέει, ότι το νέο εισιτήριο θα είναι ακριβότερο από τα σημερινά και η θεσμοθέτησή του θα αποτελέσει την αφετηρία γενικότερης ανατίμησης των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μακάρι, να διαψευστούμε...
Πριν τριάντα χρόνια περίπου, ο τότε υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης της ΝΔ, Κ. Λάσκαρης, επιχείρησε διά ...νόμου, να καταργήσει την ταξική πάλη. Αργότερα, στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έχοντας άλλες δυνατότητες και πλεονεκτήματα (π.χ. την πλειοψηφία στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα), επιχείρησαν την αλλοτρίωση της εργατικής τάξης και την υποταγή της στο μεγάλο κεφάλαιο, μέσω των θεωριών και αντιλήψεων του κοινωνικού διαλόγου και εταιρισμού, της εθνικής συναίνεσης και ομοψυχίας, κλπ., και, βέβαια, των αντίστοιχων μηχανισμών (ποιος θυμάται τη διαβόητη Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή - ΟΚΕ;).
Σήμερα, τα βασικά αποτελέσματα της πολιτικής αυτής είναι πλέον γνωστά σε όλους. Η ολιγαρχία συσσώρευσε τεράστια πλούτη, τα δυσβάστακτα βάρη της εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ φορτώθηκαν εξ ολοκλήρου στις πλάτες των εργαζομένων, αυξήθηκε η ανεργία και η φτώχεια, δυνάμωσε η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα των λαϊκών στρωμάτων και, βέβαια, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μπήκε σε μια φάση έντονης και πολύμορφης κρίσης, από την οποία δεν μπορεί ακόμη να βγει.
Τα θυμίζουμε όλ' αυτά, γιατί και η νέα κυβέρνηση στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση πορεύεται. Τόσο ο Κ. Καραμανλής, όσο και ο υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος, κάνουν πολύ συχνά λόγο, για κοινωνικό διάλογο και συναίνεση.
Οι ανατιμήσεις γίνονται ανάλογα με την εξέλιξη του κόστους της κάθε επιχείρησης. Κάπως έτσι επιχείρησε να «εξηγήσει», χτες, το νέο κύμα ανατιμήσεων ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Σούπερ Μάρκετ Ελλάδας (ΣΕΣΜΕ). Ουσιαστικά πρόκειται για προσχηματικές δικαιολογίες που συνοδεύουν επισήμως τη νέα επίθεση των βιομηχάνων και μεγαλολιανεμπόρων, που έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Αλλωστε, οι πάντες γνωρίζουν, ότι το κόστος του οποιουδήποτε παράγοντα προσδιορίζει το κόστος των επιχειρήσεων είχε ελάχιστη μεταβολή τους τελευταίους μήνες - μάλιστα, αρκετές φορές προς τα κάτω - και, πάντως, δεν είχε αύξηση ακόμη και μεγαλύτερη από 40%, που αύξησαν τις τιμές τους. Αντιθέτως, τα μόνα μεγέθη, που συνήθως αυξάνονται σε τέτοια και μεγαλύτερα ακόμη ποσοστά, είναι τα κέρδη των προαναφερομένων επιχειρήσεων.
Υ.Γ. Και με την ευκαιρία, τι λένε για τα παραπάνω οι αρμόδιοι για τον τομέα υπουργοί της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή; Τα Παρατηρητήρια Τιμών δεν αντιλήφθηκαν ακόμη τις ανατιμήσεις..;
Για παράδειγμα, τάγματα των ελληνικών Ενοπλων Δυνάμεων βρίσκονται σήμερα στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο και το Αφγανιστάν και, μάλιστα, σε κατάσταση πολεμικού συναγερμού. Περιοχές, στις οποίες - σίγουρα και διασταυρωμένα - δεν υφίστανται ελληνικά σύνορα.
Αντιθέτως, στα ...πραγματικά ελληνικά σύνορα - τα οποία τελευταίως θεωρούνται και ολίγον «φλου», αφού είμαστε στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ - θα περιπολεί (τουλάχιστον μέχρι τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων) ο 6ος αμερικανικός στόλος και θα πετούν ΝΑΤΟικά μαχητικά αεροσκάφη.
Τώρα το πώς συμβιβάζονται όλα αυτά με μια χώρα που διαθέτει και υπερασπίζεται την έννοια της «εθνικής ανεξαρτησίας», μόνον οι κυβερνώντες και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης - οι οποίοι στηρίζουν και ολοκλήρωσαν, αντίστοιχα, αυτήν την κατάσταση - μπορούν να μας το εξηγήσουν.
Χωρίς να επιδιώκουμε να γίνουμε πεζοί πάντως, θα είχε ενδιαφέρον να έμπαινε κάποτε στον κόπο κάποιος αρμόδιος να μας πει με ακρίβεια ...πόσο κοστίζουν όλα αυτά. Γιατί, αν δεν το ξέρετε, πληρώνουμε και για να τους ...φυλάμε (με την αποστολή στρατού) και για να μας φυλάνε (μέσω της «συνδρομής» του ΝΑΤΟ στην Ολυμπιακή Ασφάλεια).
ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ το ενδεχόμενο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος στην Ολυμπιάδα, μας συνέστησε τις προάλλες ο Αμερικανός πρέσβης Τόμας Μίλερ, μετά τη συνάντησή του με τον Ελληνα αρμόδιο για την ασφάλεια του «2004».
Εμείς, απλά του θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα, πριν από λίγους μήνες, ως ...Νο 1 παράγοντας κινδύνου στον κόσμο θεωρήθηκαν οι ΗΠΑ.
Και, αμέσως μετά, σημείωναν και τα μέσα, με τα οποία θα επιχειρήσουν να υλοποιήσουν τους στόχους αυτούς: Η ενίσχυση της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και η προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Η ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου. Η θεσμοθέτηση ακόμη περισσοτέρων κινήτρων, διευκολύνσεων, φοροαπαλλαγών, η παραπέρα αντιδραστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, κλπ. κλπ, τα οποία θα συμπεριληφθούν στις εξαγγελθείσες ήδη νομοθετικές πρωτοβουλίες, για την ανάπτυξη και τη νέα φορολογική μεταρρύθμιση.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει και διευρύνει παραπέρα την ίδια ακριβώς πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Γεγονός, το οποίο είναι υπεραρκετό, για να προδικάσει και το αποτέλεσμά της. Είτε, η πολιτική αυτή εφαρμοστεί με «σεμνότητα και ταπεινότητα», είτε όχι. Αλλωστε, οι εργαζόμενοι έχουν συσσωρεύσει πλέον αρκετή πείρα και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η οποιαδήποτε ανάπτυξη κινείται με άξονα το μεγάλο κεφάλαιο, ωφελεί μόνο το τελευταίο και αναπαράγει σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα τη φτώχεια, την ανεργία και τα πολύμορφα κοινωνικά προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων.
«Φωτιά» στην αγορά καυσίμων έχει βάλει η άνοδος των διεθνών τιμών του πετρελαίου, γράφουν και λένε τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Και δε λέμε, έτσι φαίνεται να είναι. Πρώτον, η τιμή της αμόλυβδης έχει «φιλήσει» τα 80 λεπτά το λίτρο, σημειώνοντας μια αύξηση πάνω από 12%, σε σύγκριση με τον περασμένο Οκτώβρη. Και δεύτερον, η διεθνής τιμή του πετρελαίου έχει πλησιάσει το υψηλότερο σημείο των τελευταίων 13 ετών.
Πίσω από το «φαίνεται», όμως, υπάρχουν κι άλλα σημαντικά στοιχεία. Για παράδειγμα, ότι η αύξηση της διεθνούς τιμής των πετρελαίων οφείλεται σε κερδοσκοπικές κινήσεις και «παιγνίδια» των πολυεθνικών του πετρελαίου - όπως σημειώνουν μια σειρά ειδήμονες και διεθνείς αναλυτές - και όχι στην απόφαση του ΟΠΕΚ να μειώσει την ημερήσια παραγωγή από την 1η Απρίλη. Και πέρα απ' αυτό, σε ό,τι αφορά στις εγχώριες τιμές, κρύβεται και η ακόρεστη δίψα των εγχώριων διυλιστηρίων (ΕΛΠΕ, «Μότορ Οϊλ» και «Πετρόλα»), για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη. Θυμίζουμε, ότι -σύμφωνα με κλαδική έρευνα του ΙΟΒΕ, την οποία δημοσίευσε πρόσφατα ο «Ριζοσπάστης» - τα κέρδη των προαναφερομένων επιχειρήσεων, στην περίοδο 1997 - 2001, «παρουσίασαν ιστορική αύξηση με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 258%».
Προφανώς, οι προαναφερόμενες επιχειρήσεις έχουν βάλει πλώρη, για να σημειώσουν και νέο ιστορικό ρεκόρ κερδοφορίας....
Εχοντας, λοιπόν, κανείς μπροστά του όλα τα βασικά στοιχεία, γύρω από τις τιμές του πετρελαίου, το μυαλό του πηγαίνει κατευθείαν στην κυβέρνηση και τη στάση της. Προχτές, ο Κ. Καραμανλής δήλωσε στη Βουλή, ότι «αναλαμβάνουμε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, της ακρίβειας, των περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων». Ας τις βάλει σε εφαρμογή. Ιδού η Ρόδος...
Η όποια πίεση των διεθνών τιμών του πετρελαίου μπορεί πολύ εύκολα να αντιμετωπιστεί, χωρίς την παραμικρή αύξηση στις εγχώριες τιμές, εάν μειωθούν λίγο τα υπέρογκα και προκλητικά κέρδη των διυλιστηρίων. Για να μην πούμε, ότι θα μπορούσαν και να μειωθούν οι εγχώριες τιμές. Μέτρο, το οποίο θα λειτουργούσε ευεργετικά, τόσο προς τους εργαζόμενους - καταναλωτές, όσο και προς τις μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις, τους αγρότες κλπ, κλπ, συμβάλλοντας στην «αντιμετώπιση της ανεργίας, της ακρίβειας, των περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων».
Κι ας πάρουν υπόψη τους οι κυβερνώντες, ότι δεν υπάρχει κάποιος τρίτος δρόμος. Ή κάνεις τα προαναφερόμενα ή κάνεις πλάτες, συντηρείς και ενισχύεις τον ετήσιο διπλασιασμό και τριπλασιασμό των τεράστιων κερδών των διυλιστηρίων και των κεφαλαιοκρατών ιδιοκτητών τους.
«Η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ με πιέσεις, υποσχέσεις επιχειρεί να εξοστρακίσει ή να ενσωματώσει όσα στελέχη γίνονται εμπόδιο στα ιδιοτελή σχέδιά τους. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες μεθοδεύσεις, ο ίδιος αυταρχισμός κρατούν καθηλωμένο το συνδικαλιστικό κίνημα χωρίς πνοή και δυναμική». Αυτά και άλλα πολλά λέει, σε ανακοίνωσή της, η Μ. Φραγκιαδάκη, μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, κατηγορώντας ανοιχτά τον Χρ. Πολυζωγόπουλο, για κατευθυνόμενη σταυροδοσία στο πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ και εξοστρακισμό όσων διαφωνούσαν μαζί του. Και συμπληρώνει ότι θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, για να υλοποιηθούν οι ξεχασμένες ιδρυτικές κατευθύνσεις της ΠΑΣΚΕ.
Παίρνοντας υπόψη ότι δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη ή η τρίτη φορά, που η κ. Φραγκιαδάκη έρχεται σε σύγκρουση με την ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και πάντα καταλήγει με τον ίδιο τρόπο, μπαίνουμε στον πειρασμό να σημειώσουμε ότι μερικοί άνθρωποι αδυνατούν να μετατρέψουν σε μαθήματα τα παθήματα και πάσχουν από αθεράπευτες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις...