«Καλός, αλλά λίγος» είναι η κριτική που ασκούν στην κυβέρνηση ορισμένες «παλιές καραβάνες» των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων για το νόμο Βρούτση, που ψηφίζεται την Πέμπτη στη Βουλή. Πού επικεντρώνουν; Στο γεγονός ότι χρειάζονται περισσότερα και πιο αποφασιστικά βήματα στην κατεύθυνση των «τριών πυλώνων», με ταχύτερη ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Η κυβέρνηση βέβαια κανένα πρόβλημα δεν έχει με τέτοιου είδους «υποδείξεις». Από τη μία, τις αξιοποιεί για να διαδίδει ψευδώς ότι ο νόμος που ετοιμάζεται να ψηφίσει φέρνει μια «ήπια» τάχα μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού και επομένως οι αντιδράσεις ασφαλισμένων και συνταξιούχων είναι αδικαιολόγητες. Οπως είπε και η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, «δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο»! Από την άλλη, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσει και «δεύτερο πιάτο», με τη νομοθέτηση μέτρων που επιταχύνουν την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, εστιάζοντας στις επικουρικές. Επομένως, οι προτροπές αστικών επιτελείων να «τρέξει» η κυβέρνηση τον αντιασφαλιστικό της σχεδιασμό μόνο σαν προετοιμασία του εδάφους για τον επόμενο γύρο της επίθεσης ακούγονται. Πολύ περισσότερο που ο νόμος Βρούτση έρχεται να θωρακίσει τον προηγούμενο του Κατρούγκαλου, ακριβώς για να τον αξιοποιήσει ως εφαλτήριο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος, όπως γινόταν και με κάθε άλλη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού από τα κόμματα του κεφαλαίου. Αυτός είναι ο σοβαρότερος λόγος για να διαδηλώσουν μαζικά την Πέμπτη οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους, προβάλλοντας διεκδικήσεις για σύγχρονα δικαιώματα στην Ασφάλιση και στη σύνταξη.

Οχι μία, αλλά δύο ερωτήσεις χρειάστηκε στη συνέντευξή του στα «Νέα» ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για να ξεκαθαρίσει τι σημαίνει «στήριξη στην Ελλάδα». Στο πρώτο από τα δύο ερωτήματα για τα Ελληνοτουρκικά, ο Αμερικανός αξιωματούχος απάντησε ότι Ελλάδα και ΗΠΑ «κάνουμε ό,τι μπορούμε» για «να διατηρήσουμε την Τουρκία αγκυροβολημένη στο ΝΑΤΟ και τη Δύση». Από αυτή τη σκοπιά επιβράβευσε και την επανεκκίνηση των συνομιλιών για τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» ανάμεσα στις δύο χώρες. Για όποιον όμως δεν κατάλαβε, ο Μ. Πάκμερ επανέλαβε σε επόμενη απάντησή του: «Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν ισχυρό συμφέρον να διασφαλίσουν ότι η Τουρκία θα παραμείνει αγκυροβολημένη στην ατλαντική κοινότητα και σε οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ (...) Επαινούμε την Ελλάδα και την Τουρκία για τη συμφωνία επανεκκίνησης των συνομιλιών για τα ΜΟΕ». Δηλαδή «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»: Από τη μία, η «σταθερότητα» που εξασφαλίζεται δήθεν από τη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ δεν είναι άλλη από τη σταθερότητα του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Και από την άλλη, τα περιβόητα ΜΟΕ δεν είναι παρά ένα ακόμα εργαλείο στην κατεύθυνση ενός συμβιβασμού, πάλι με το βλέμμα στραμμένο στη ΝΑΤΟική «τάξη και ασφάλεια».

Μύρισε ...Πρωτομαγιά στο MEGA, όπου το περασμένο Σάββατο, στην εκπομπή «Mega Σαββατοκύριακο», παρουσιάζοντας τα πρωτοσέλιδα του Τύπου, οι συντελεστές της εκπομπής αστόχησαν κατά μερικούς μήνες στον «Ριζοσπάστη», δείχνοντας το πρωτοσέλιδο του σαββατοκυριακάτικου φύλλου 27 - 28 Απρίλη 2019! Το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο είχε τίτλο «Πρωτομαγιά 2019: Με συνδικάτα εργατών, όχι της κυβέρνησης και των εργοδοτών». Αυτό, βέβαια, καθόλου δεν πτόησε τον παρουσιαστή να προβλέψει ότι «θα έχουμε ένταση μεγάλη στα συνδικαλιστικά, είναι σίγουρο, με αφορμή το συνέδριο της ΓΣΕΕ». Οπως είναι σίγουρο ότι οποιοδήποτε πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» κι αν έβλεπε στην οθόνη, δεν θα κλοτσούσε την ευκαιρία να περιγράψει με όρους ...ποδοσφαιρικούς την εναντίωση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων στο «συνέδριο» - παρωδία που ετοιμάζει για σήμερα η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ.

1890 Γεννιέται ο Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ, ηγετικό στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων (μέλος του ΠΓ της ΚΕ από το 1926 έως το 1957). Διετέλεσε μεταξύ άλλων Πρόεδρος του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού, δηλαδή της σοβιετικής κυβέρνησης (1930 - 1941), καθώς και υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ (1939 - 1949 και 1953 - 1956).

1899 Πεθαίνει ο Πολ Τζούλιους Ρόιτερ, Γερμανός δημοσιογράφος, ανταποκριτής και μεταφραστής, που εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (1851). Το 1850 ίδρυσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο που φέρει το όνομά του, ξεκινώντας μια ταχυδρομική υπηρεσία με περιστέρια η οποία κάλυπτε την απόσταση Ααχεν - Λονδίνο.

1915 Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο στόλος της Αντάντ αποβιβάζει στρατό και κυριεύει τη Λήμνο. Οι Αγγλογάλλοι χρησιμοποιούν το ελληνικό νησί ως ορμητήριο προκειμένου να πραγματοποιήσουν απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης.

1921 Η Γεωργία ανακηρύσσεται Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία.

1946 Στο Θέατρο Αργυροπούλου συνέρχεται η πρώτη μετά τη Βάρκιζα Γενική Συνέλευση των αγωνιστών του ΕΛΑΣ, στην οποία παίρνουν μέρος 5.000 ΕΛΑΣίτες.

1948 Δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού και ΜΑΥ - ΜΑΔ επιτίθενται κατά του ΔΣΕ στη Μουργκάνα (επιχείρηση «Πέργαμος»).

1954 Εχοντας ανατρέψει τον πρώτο Πρόεδρο της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας, συνταγματάρχη Μοχάμεντ Ναγκίμπ, ο συνταγματάρχης Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ γίνεται πρωθυπουργός της Αιγύπτου. Η προσέγγισή του με τη Σοβιετική Ενωση και πολιτικές όπως η εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ (μέχρι τότε υπό βρετανικό έλεγχο) προκάλεσαν την ένοπλη επέμβαση της Βρετανίας, της Γαλλίας και του Ισραήλ (Κρίση Σουέζ 29/10 - 7/11/1956). Ο Νάσερ διετέλεσε μεταξύ άλλων επικεφαλής του λεγόμενου «Κινήματος των Αδεσμεύτων» (1964 - 1970).

1956 Δεύτερη συνάντηση του Νίκου Ζαχαριάδη με τη Διεθνή Επιτροπή των 6 Κομμουνιστικών Κομμάτων που ανέλαβαν να παρέμβουν στο ΚΚΕ στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Οι τοποθετήσεις του Ν. Ζαχαριάδη είχαν αυτοκριτικό χαρακτήρα, αλλά και αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση της γραμμής και της δράσης του ΚΚΕ από το μηδενισμό.

1968 Ο Μακάριος επανεκλέγεται Πρόεδρος της Κύπρου.

1973 Μέσα σε κλίμα έντονης τρομοκρατίας και με τους όρους της χούντας, πραγματοποιείται το 17ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Το Συνέδριο κατήγγειλε η «Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση» (ΕΣΑΚ).

1986 Υπό την πίεση έντονων μαζικών λαϊκών αντιδράσεων, ο δικτάτορας των Φιλιππίνων Φερδινάνδος Μάρκος εγκαταλείπει τη χώρα με ελικόπτερο των ΗΠΑ.

2014 Πεθαίνει ο Ισπανός δεξιοτέχνης του φλαμένκο, κιθαρίστας και συνθέτης Πάκο ντε Λουθία.