Τα Συνταξιουχικά Σωματεία ΙΚΑ, ΝΑΤ, ΟΑΕΕ, Δημοσίου και ΤΣΑ της Πάτρας καλούν τους συνταξιούχους σε Παμπελοποννησιακη συγκέντρωση την Τετάρτη 2/3, στις 10.30 π.μ., στην πλατεία ΟΤΕ στον Πύργο Ηλείας. Η αναχώρηση από την Πάτρα θα γίνει με πούλμαν, στις 8 π.μ., από την πλατεία Τριών Συμμάχων. Τα σωματεία θα παραχωρήσουν Συνέντευξη Τύπου, τη Δευτέρα στις 12 μ., στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας (4ος όροφος), προκειμένου να κάνουν πλατιά γνωστή την κινητοποίηση. Επίσης, πανσυνταξιουχική συγκέντρωση θα γίνει και στη Λάρισα, στις 9 Μάρτη, στην κεντρική πλατεία.

Από την απεργία στις 4 Φλεβάρη, στην Αθήνα

Η πρόταση έγινε δεκτή από την ΕΕ της ΓΣΕΕ, η οποία όρισε επίσης συλλαλητήριο για τις 9 Μάρτη, με άλλους επιστημονικούς φορείς που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.

Οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) υπογράμμισαν ότι η ανάπτυξη των αγώνων του συνδικαλιστικού κινήματος και η κλιμάκωση της πάλης μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα που θίγονται από το κυβερνητικό σχέδιο για το Ασφαλιστικό, πρέπει να στοχεύει στο να μη φτάσει ποτέ στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο. Απ' αυτήν την άποψη, σημείωσαν, η κριτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ προς την κυβέρνηση, ότι δεν κάνει διάλογο με τα Συνδικάτα, αδυνατίζει και υπονομεύει τον αγώνα των εργαζομένων, αντί να τον ενισχύει.

Επιπλέον, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, στις θέσεις της για το Ασφαλιστικό δεν θέτει ζήτημα να πληρώσουν εργοδοσία και κράτος, που ευθύνονται για την κατάσταση των Ταμείων. Αντίθετα, η γραμμή της «βγάζει λάδι» την εργοδοσία και την πολιτική της ΕΕ, που υπαγορεύουν την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, στο όνομα τώρα της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Παράλληλα, η συνδικαλιστική πλειοψηφία επαναλαμβάνει την κριτική ότι το κυβερνητικό σχέδιο για το Ασφαλιστικό είναι «μη ηθικά βιώσιμο», όταν ο νόμος δεν αφήνει τίποτα όρθιο από ασφαλιστικά δικαιώματα και στην κυβερνητική προπαγάνδα κυριαρχεί το αίτημα για «βιωσιμότητα του συστήματος».

Αυτή η γραμμή της αποτυπώθηκε και στην πρόσφατη συνάντηση της ΓΣΕΕ με τον πρόεδρο της ΝΔ Κυρ. Μητσοτάκη, όπου η συνδικαλιστική πλειοψηφία, αυτό που βρήκε να μεμφθεί και πάλι την κυβέρνηση είναι ότι δεν κάνει διάλογο μαζί της και δήλωσε πρόθυμη να κάτσει στο τραπέζι για να βρούνε μαζί λύσεις!

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

• Συνέντευξη με τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος της ΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά, για τις εξελίξεις σε Ασφαλιστικό - Εργασιακά και την πορεία των αγώνων.
• Την κλιμάκωση με 48ωρη γενική απεργία αποφασίζουν και οργανώνουν τα Συνδικάτα, εάν η κυβέρνηση φέρει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή.
• Ρεπορτάζ από τις εργασίες του 29ου Συνεδρίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών.

Λόγω των εξελίξεων με την εισαγγελική παρέμβαση ενάντια στα μπλόκα, το εκτενές ρεπορτάζ για τις κινητοποιήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς παρουσιάζεται στις σελίδες 4 - 5 του σημερινού «Ριζοσπάστη».

Με καθημερινές πρωτοβουλίες, σωματεία, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς του κινήματος συνεχίζουν τη δράση τους, με αίτημα αιχμής να αποσυρθεί το σχέδιο - λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό. Συγκεκριμένα, για σήμερα Πέμπτη προγραμματίζονται τα εξής:

• Το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής οργανώνει σύσκεψη με τους εργαζόμενους στις Κοινωνικές Δομές, που παραμένουν απλήρωτοι για πέντε και πλέον μήνες, ενώ κινδυνεύουν με απόλυση μετά τον Ιούνη. Ανάλογη σύσκεψη έγινε χτες με εργαζόμενους στους δήμους με θέμα το Ασφαλιστικό και ιδιαίτερα τα ΒΑΕ. Την Τρίτη 1/3 σχεδιάζει παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας, στις 2 μ.μ., με αιχμή το Ασφαλιστικό και τα ΒΑΕ.
• Τα Σωματεία Ιδιωτικής Υγείας Αθήνας και Πειραιά καλούν τους εργαζόμενους του κλάδου σε σύσκεψη, στις 5 μ.μ., στο ΕΚ Αθήνας, με θέμα τις εξελίξεις στο Ασφαλιστικό αλλά και στον κλάδο.
• Το Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης οργανώνει περιοδείες σε χώρους δουλειάς και καλεί σε σύσκεψη σωματείων και φορέων, στις 7.30 μ.μ., στην αίθουσά του.
• Η Λαϊκή Επιτροπή Μενιδίου διοργανώνει στις 10.30 π.μ. κινητοποίηση στο Δημαρχείο για το Ασφαλιστικό.
• Κινητοποίηση οργανώνουν οι Λαϊκές Επιτροπές Αιγάλεω και Χαϊδαρίου, καθώς και μαζικοί φορείς της Αγίας Βαρβάρας. Καλούν σε συγκέντρωση στις 10 π.μ. στο ΙΚΑ (Περικλέους) στο Αιγάλεω και στη συνέχεια σε πορεία στα γραφεία του ΟΑΕΕ στην πλατεία Δαβάκη (Ιερά Οδός 310).
• Σωματεία και φορείς της Μαγνησίας οργανώνουν συμβολικό αποκλεισμό των γραφείων του ΟΑΕΕ. Μετά από σύσκεψη που πραγματοποίησαν, αποφάσισαν επίσης να οργανώσουν συγκέντρωση στο Βόλο, την Τρίτη 1/3.

Επίσης, μέτρα για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων συζητήθηκαν στη σύσκεψη εργατικών σωματείων και οργανώσεων αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων, μισθωτών και ελευθεροεπαγγελματιών επιστημόνων, νεολαίας, γυναικών, καθώς και Λαϊκών Επιτροπών, που συγκάλεσε το Εργατικό Κέντρο Λάρισας. Αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, η διοργάνωση πορείας από το ΕΚ Λάρισας προς το κέντρο της πόλης, τη Δευτέρα 29/2, στις 7 μ.μ., περιοδείες και παρεμβάσεις σε ΙΚΑ, ΟΑΕΔ κι άλλα Ταμεία.

Τέλος, παρεμβάσεις στα κατά τόπους γραφεία του ΟΑΕΕ θα κάνουν την Τετάρτη 2/3 Σωματεία και Ενώσεις Αυτοαπασχολούμενων. Η πρωτοβουλία αποφασίστηκε σε σύσκεψη που έγινε το περασμένο Σάββατο με πρωτοβουλία της ΟΒΣΑ. Ο Σύλλογος Αυτοαπασχολούμενων, Επαγγελματιών και Εμπόρων καλεί στις 8 π.μ. στα κεντρικά γραφεία του ΟΑΕΕ (Ακαδημίας 22). Εμπορικοί Σύλλογοι και Ενώσεις ΕΒΕ της Νοτιοδυτικής Αθήνας (Περιστέρι, Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Αγία Βαρβάρα) καλούν στις 8 π.μ. σε κινητοποίηση στον ΟΑΕΕ στο Αιγάλεω (Ιερά Οδός 310).

-- Στις αρχές Γενάρη, δημοσιεύτηκε η Απόφαση της Ευρείας Ολομέλειας της ΚΕ για την πορεία ανασύνταξης του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος και την κομματική οικοδόμηση. Τι πείρα προκύπτει αυτή την περίοδο, σε σχέση με τα συμπεράσματα και τους στόχους που θέτει η Απόφαση;

-- Εχουμε μπροστά μας πολύ κρίσιμες εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, με τη συνέχιση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη, την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών στην περιοχή, με ορατό το ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Η Απόφαση της ΚΕ αναδεικνύει το καθήκον των κομμουνιστών για τη συγκέντρωση δυνάμεων, με την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με το χτίσιμο γερών Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, την αύξηση της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ, με τη διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας με απόφαση και θέληση να έρθει σε ρήξη και σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του και τα στηρίγματά του, ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Αυτός είναι ο δρόμος απαλλαγής από θυσίες χωρίς τέλος, που θα διαδέχονται η μία την άλλη. Αυτή η θέληση και η αποφασιστικότητα θα προετοιμαστούν μέσα στους σημερινούς αγώνες. Γι' αυτό και συλλογικά επεξεργαζόμαστε την πείρα μέσα από το πρίσμα καθηκόντων μεγάλης σημασίας.

Οι κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν, έδωσαν ζωντανά παραδείγματα για τη μεγάλη δύναμη που έχει η εργατική τάξη, τη μεγάλη δύναμη της λαϊκής συμμαχίας. Η απεργία στις 4 Φλεβάρη έδειξε σε ένα βαθμό τι σημαίνει να νεκρώσουν τα πάντα και κυρίως ανέδειξε πόσο μεγαλύτερη δύναμη θα φανέρωνε η εργατική τάξη, αν σταματούσαν τελείως χώροι όπως οι Τηλεπικοινωνίες, η Ενέργεια, άλλοι χώροι παραγωγής.

Είναι, δηλαδή, ένα ζωντανό παράδειγμα για τη σημασία της στρατηγικής επιμονής μας στους χώρους δουλειάς, παραγωγής, που αναλύουμε στην Απόφαση. Της επιμονής μας για την άνοδο του βαθμού οργάνωσης των εργατών, την αλλαγή των συσχετισμών και την απαλλαγή των οργανώσεων της εργατικής τάξης από τον έλεγχο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.

Επίσης, για τη χρεοκοπία μέσα στους κόλπους των εργατών της λογικής των κοινών συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοσίας, του «κοινωνικού εταιρισμού», της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των επιχειρήσεων, των θέσεων δηλαδή που εκφράζουν χαρακτηριστικά οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Την άνοδο των αντικαπιταλιστικών - αντιμονοπωλιακών στόχων πάλης πλατιά μέσα στην εργατική τάξη και κυρίως στους στρατηγικούς κλάδους και χώρους δουλειάς.

-- Μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες, πώς μπορεί να εξασφαλιστεί αυτός ο προσανατολισμός;

-- Για παράδειγμα, με τη δράση μας, την παρέμβασή μας, είναι σημαντική επιτυχία ότι κυριάρχησε το σύνθημα «πάρτε πίσω το νόμο - λαιμητόμο». Γύρω από αυτό το σύνθημα συσπειρώθηκαν και βγήκαν στο δρόμο πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες.

Είναι, όμως, καθοριστικής σημασίας για την ανασύνταξη του ίδιου του κινήματος, για τη διάρκεια και την αντοχή του, να αναδειχθεί ο ταξικός χαρακτήρας του προβλήματος, τελικά το πολιτικό πρόβλημα, ότι πρέπει να πληρώσει η μεγαλοεργοδοσία και το κράτος. Το πραγματικό δίλημμα, «ή τα μονοπώλια ή ο λαός». Γι' αυτό μένουν ακόμα πολλά να γίνουν.

Είναι λάθος να αφαιρεθούμε από το γεγονός ότι η αστική τάξη με τους πολυσχιδείς μηχανισμούς της, τα κόμματα που την υπηρετούν, έχει περάσει πλατιά την άποψή της για την κρίση στην εργατική - λαϊκή συνείδηση. Μεγάλες μάζες εργατοϋπαλλήλων δυσανασχετούν, αλλά πιστεύουν ότι αυτό που ζουν είναι μια παρέκκλιση, μια παθογένεια από ένα δήθεν «υγιές» καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό είναι ισχυρό εμπόδιο, που παρεμποδίζει τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος σε συνθήκες παρατεταμένης κρίσης.

Ακόμα ένα συμπέρασμα: Η μαζική συμμετοχή αγροτών, ελευθεροεπαγγελματιών επιστημόνων, αυτοαπασχολούμενων, είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της δύναμης της λαϊκής συμμαχίας. Δείχνει όμως και τη μεγάλη απόσταση που θα διανύσουμε για την κοινή δράση τους με την εργατική τάξη, για την ίδια τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, τη διαρκή διαπάλη για τον προσανατολισμό της, τις διεκδικήσεις, τη διαπάλη για την απόσπαση λαϊκών μαζών από την αστική επιρροή, τη διαπάλη ακόμα και για τις μορφές οργάνωσης και πάλης.

Οι διεκδικήσεις και οι επιθυμίες των μεσαίων στρωμάτων δεν είναι ενιαίες γιατί δεν έχουν ενιαία συμφέροντα. Κυριαρχούν, βέβαια, οι αστικές αντιλήψεις και είναι ισχυρά τα συμφέροντα των ανώτερων - μεσαίων στρωμάτων. Η μαζική είσοδός τους στον αγώνα, στη γενική απεργία, σε κοινά συλλαλητήρια με την εργατική τάξη, είναι μια πολύτιμη πείρα που ζήσαμε και μια πρώτη γεύση από αυτά που είναι μπροστά μας.

Επιβεβαιώνεται το συμπέρασμα που αποτυπώσαμε στην Απόφαση της ΚΕ από την προηγούμενη περίοδο: Για να βρεθούμε με ισχυρές δυνάμεις στα κύρια μέτωπα, οι εξελίξεις απαιτούν ανώτερη ιδεολογικοπολιτική, οργανωτική και πρακτική μαζική δράση στις εργατικές και λαϊκές μάζες. Βελτιώνοντας την ικανότητα να δουλεύουμε και να επιδρούμε μέσα στον αγώνα, με λαϊκές μάζες που έχουν διαφορετικό επίπεδο συνείδησης, με βασικό κριτήριο της καθοδηγητικής μας δουλειάς τη διατήρηση αγωνιστικών δεσμών με ανθρώπους που δεν συμφωνούν σε όλα, διατηρούν επιφυλάξεις.

-- Βρισκόμαστε σε φάση προετοιμασίας από τα συνδικάτα μιας 48ωρης απεργίας, σε περίπτωση που η κυβέρνηση φέρει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Ποια καθήκοντα προκύπτουν για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες που δρουν μέσα από τα συνδικάτα, σ' αυτή τη φάση του αγώνα;

-- Οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, το Προσφυγικό, με τον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων από τις πατρίδες τους και τον εγκλωβισμό τους στην Ελλάδα, οι εξελίξεις στο Αιγαίο, οι εξελίξεις στην ΕΕ, η συνέχιση της καπιταλιστικής κρίσης θα χρησιμοποιηθούν για να ξανατεθούν στους εργαζόμενους τα ίδια τρομοκρατικά διλήμματα, για το συμβιβασμό και την υποταγή.

Οι κομμουνιστές έχουμε καθήκον να κάνουμε τη νύχτα μέρα σε αυτή την κρίσιμη για την κλιμάκωση της πάλης του λαού στιγμή. Οργανώνοντας την προετοιμασία της απεργίας, που είναι σκληρή αναμέτρηση. Για να σπάσει η μοιρολατρία και η ηττοπάθεια, να ξεφοβηθούν περισσότεροι, να οργανωθούν και να πάρουν απόφαση συμμετοχής στην απεργία και άλλοι που δεν πήραν μέρος στην προηγούμενη. Πολλή δουλειά μέσα στα σωματεία, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις Επιτροπές Αγώνα, στις Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές, στις Επιτροπές Ανέργων, μέσα στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους.

Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές, καθήκον των κομμουνιστών είναι ο εργαζόμενος λαός να βγει στο προσκήνιο αγωνιστικά, όχι να είναι στη γωνία φοβισμένος.

Διεκδικώντας και συνδέοντας την πάλη να μην περάσει ο νόμος - λαιμητόμος με την πάλη του ενάντια στους μισθούς και τα μεροκάματα πείνας, για αυξήσεις, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Απαιτώντας να σταματήσει το αίσχος της απλήρωτης ανασφάλιστης δουλειάς, να μην υπάρξει κανένας συμβιβασμός με την απλήρωτη εργασία. Διεκδικώντας επίδομα ανεργίας για όλους, μέτρα προστασίας των ανέργων. Απαιτώντας να επιστρέψουν πίσω όσα δικαιώματα τους αφαίρεσαν, αυτά δεν είναι περασμένα ξεχασμένα. Απαιτώντας δικαιώματα για την εργασία και τη ζωή, με βάση τις ανάγκες της εποχής μας και όχι των αρχών του προηγούμενου αιώνα.

-- Από τον περασμένο Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, και ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του Γενάρη, διανύουμε μια περίοδο ανόδου της δραστηριότητας στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Ποια στοιχεία θα ξεχωρίζατε από τις κινητοποιήσεις που έχουν γίνει έως τώρα;

-- Πρώτα από όλα, είναι φανερό ότι αυτές οι κινητοποιήσεις έχουν προκαλέσει προβλήματα στην γραμμή της πολιτικής συναίνεσης που είχαν επιτύχει τα αστικά κόμματα, ψηφίζοντας όλα μαζί το 3ο μνημόνιο. Παρότι έχουν συμφωνήσει και ψηφίσει, παρότι τα μέτρα είναι στρατηγική επιλογή τους, είναι αναγκασμένοι να παίρνουν υπόψη τις αντιδράσεις, τη γενικευμένη δυσαρέσκεια, τους αγώνες που αναπτύσσονται, την μαζικότητα και μαχητικότητα. Ετσι εμφανίζονται ότι διαφωνούν με το ασφαλιστικό.

Τα μέτρα είναι μεγάλης σκληρότητας, δεν αφήνουν κανένα κλάδο απέξω, χτυπούν όλα τα φτωχά λαϊκά στρώματα, εργάτες, φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες. Ερχονται να προστεθούν στην τεράστια μάζα των ανέργων, στην απλήρωτη ανασφάλιστη δουλειά για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους, στους μισθούς πείνας, στην όξυνση όλων των προβλημάτων της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Ο Γιάννης Πρωτούλης

Επίσης, οι κινητοποιήσεις χάλασαν πολύ γρήγορα το κλίμα συναίνεσης και ανοχής μετά τις πρόσφατες εκλογές...

-- Τι ακριβώς εννοείτε;

-- Εχουν δημιουργήσει σοβαρές δυσκολίες στην υλοποίηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων από την κυβέρνηση, στο να περάσει δηλαδή το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τα μέτρα που ακολουθούν, όπως τα εργασιακά. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση αναζητά τρόπους κάνει τακτικισμούς, προσπαθεί να διασπάσει, συκοφαντεί.

Παρά τις υπαρκτές αντιπαραθέσεις επιχειρηματικών συμφερόντων, η κυβέρνηση έχει την στήριξη του ΣΕΒ, άλλων τμημάτων του κεφαλαίου και των υποστηρικτών τους στην ΕΕ που παρεμβαίνουν ενεργά με τοποθετήσεις, πρωτοβουλίες, δράση υπεράσπισης των μέτρων που είναι μεγάλης σημασίας για την ανάπτυξη των κερδών τους. Χωρίς αυτές τις κινητοποιήσεις το σίγουρο είναι ότι ήδη τα μέτρα θα ήταν ψηφισμένα.

Επιπλέον τα συλλαλητήρια, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι δεκάδες κλαδικές κινητοποιήσεις που συνεχίζονται, με ξεχωριστής σημασίας τη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη, το πανελλαδικό αγροτικό συλλαλητήριο με την στήριξη των εργατικών σωματείων της Αθήνας, όλα αυτά δίνουν πλούσιο υλικό για χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με την ανάπτυξη των αγώνων, για την ανασύνταξη του κινήματος, για τις πολιτικές εξελίξεις, δείχνουν το δρόμο για να γίνει ο λαός «κυρίαρχος του πλούτου που παράγει».

Από την απεργία στις 12 Νοέμβρη, στη Θεσσαλονίκη

-- Αυτά που λένε δείχνουν και τα ζόρια τους. Στην αρχή, μπροστά στον ΣΕΒ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αυτοπαρουσιάζονταν ως οι ικανότεροι για την βρώμικη δουλειά, για να περάσουν μέτρα που δεν μπορούσαν οι προηγούμενοι. Εμφανίζονταν ως οι «άφθαρτοι», οι «φρέσκοι» και κυρίως οι καταλληλότεροι να χειριστούν την κοινωνική δυσαρέσκεια, το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Εφταναν στο σημείο να δηλώνουν στήριξη και συμμετοχή στις απεργίες που γίνονταν ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησής τους. Ελεγαν ότι αυτοί δεν είναι σαν τους άλλους, δεν φοβούνται τις κινητοποιήσεις, τις θέλουν, είναι στήριξη στην κυβέρνησή τους. Αυτά τα κόλπα, είδατε, δεν κράτησαν πολύ. Τώρα ξανακουνάνε το δάκτυλο, συκοφαντούν τους αγώνες, απειλούν όπως και οι προηγούμενοι.

Οι εργαζόμενοι, τις δυσκολίες τους να μην τις φοβηθούν, αλλά να τις διευρύνουν με την άνοδο της συμμετοχής τους στην πάλη. Τα μέτρα θα αφήσουν πολύ βαθιά σημάδια, οι ανατροπές θα είναι μόνιμες, δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Να μην επιτρέψουμε από φόβο να ριζώσει η δουλειά χωρίς δικαιώματα ως τα βαθιά γεράματα, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, υγεία πρόνοια, προστασία των ανέργων, η δουλειά χωρίς συλλογικές συμβάσεις, η ζωή χωρίς μέλλον.

Στιγμιότυπο από την απεργιακή συγκέντρωση των ταξικών δυνάμεων στη Αθήνα, στις 4 Φλεβάρη

-- Τι περιθώρια έχει το κίνημα και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί σήμερα να πετύχει την απόσυρση του αντιασφαλιστικού σχεδίου, όπως είναι το σύνθημα που έχει κυριαρχήσει;

-- Ο αγώνας είναι μπροστά. Το αποτέλεσμα θα κριθεί από την μαζικότητα, την αντοχή, την μαχητική συμμετοχή των εργαζόμενων κατά κλάδο και χώρο δουλειάς. Να γίνουν μαζικές διαδικασίες μέσα στους χώρους δουλειάς, συνελεύσεις, συγκεντρώσεις. Χωρίς χάσιμο χρόνου να οργανωθούν κλαδικές και άλλες κινητοποιήσεις. Να πάρουν το λόγο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Με αποφάσεις μέσα από μαζικές διαδικασίες να βγουν στο δρόμο του αγώνα περισσότεροι.

Μπροστά στους εργαζόμενους να ανοίξει η αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, τις δυνάμεις των αστικών κομμάτων που έχουν θέσεις που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό με το σχέδιο της κυβέρνησης, αποδέχονται την είσοδο των ασφαλιστικών εταιρειών, την κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, φέρνουν τις θέσεις των εργοδοτών και των κορακιών των ασφαλιστικών εταιρειών μέσα στα συνδικάτα, όπως για παράδειγμα η θέση για επαγγελματικά ταμεία. Και αυτό θα κρίνει το αποτέλεσμα, δηλαδή η ήττα της άποψης που λέει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι.

Από το μεγαλειώδες συλλαλητήριο των μικρομεσαίων αγροτών και των συνδικάτων στο Σύνταγμα, στις 13/2

Εμείς δεν θέλουμε αυτές οι κινητοποιήσεις να μείνουν ένα ξέσπασμα. Θέλουμε να έχουν διάρκεια, να αφήσουν παρακαταθήκη, για αυτό δεν περιορίζουμε το κίνημα στο ασφαλιστικό ή το φορολογικό.

Ασφαλώς και ιεραρχήσαμε -και σωστά- ως αιχμή το ασφαλιστικό, το χαρακτηρίσαμε «αιτία πολέμου», δουλέψαμε με σχέδιο και συνέπεια για αυτό. Εχει μεγάλη σημασία στην κυριολεξία κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να ματώσουν και ακόμα και αν καταφέρουν να το περάσουν, να βγουν ανεπανόρθωτα τραυματισμένοι, απαξιωμένοι στην λαϊκή συνείδηση, με μεγαλύτερη αστάθεια από ότι έχουν σήμερα και το κίνημα πιο δυνατό.

-- Στις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό βλέπουμε ότι συμμετέχουν στρώματα που δεν είναι ενιαία, υπάρχει μεγάλη διαστρωμάτωση στο εσωτερικό τους και σε πολλές περιπτώσεις αντικρουόμενα συμφέροντα, όπως για παράδειγμα στους αγρότες. Πώς μπορεί επομένως το κίνημα να πάρει την κατεύθυνση που περιγράψατε πιο πάνω;

-- Καθοριστικής σημασίας ζήτημα για την αποτελεσματικότητα του αγώνα είναι σε αυτόν να βάλει τη σφραγίδα της η εργατική τάξη με τις διεκδικήσεις της, τα συμφέροντα και τη μαζική - μαχητική συμμετοχή της.

Αυτό το στοιχείο είναι που θα δώσει και αντοχή και προοπτική στον αγώνα ακόμα και άμεση προσωρινή νίκη, που την έχει ανάγκη το κίνημα. Γιατί μόνο η εργατική τάξη μπορεί να ενώσει με τις γενικές διεκδικήσεις της, όπως για παράδειγμα τώρα για την κοινωνική ασφάλιση, τα αιτήματα όλων των καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων. Μόνο η εργατική τάξη μπορεί να ενώσει στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής όλα τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα που πλήττονται. Να κάνει πράξη τη Λαϊκή Συμμαχία.

Δείτε ένα μικρό παράδειγμα: Ακόμα και σήμερα, στα μπλόκα των αγροτών και στα χωριά μεταφέρεται από στόμα σε στόμα η εκτίμηση και ο θαυμασμός των αγροτών για την βοήθεια των εργατικών σωματείων στην οργάνωση, διεξαγωγή, φιλοξενία και περιφρούρηση της μεγάλης πανελλαδικής τους κινητοποίησης, που έγραψε ιστορία.

Οπως επίσης, καθοριστικής σημασίας ζήτημα είναι να κλείσει ο δρόμος προς τα πίσω. Να μην επιτρέψουμε να ξαναγίνει η πλάτη των εργαζόμενων, το κίνημα τους, σκαλοπάτι για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Τονίζουμε δηλαδή ότι για να διαμορφώσει προϋποθέσεις νίκης το εργατικό λαϊκό κίνημα, τώρα και στο μέλλον, είναι ανάγκη να χρεοκοπήσει εντελώς η αντίληψη ότι με μια κυβερνητική εναλλαγή, χωρίς ρήξη και ανατροπή με την εξουσία του κεφαλαίου, μπορεί να υπάρξει αλλαγή υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Αυτή η αντίληψη δυστυχώς κυριάρχησε τα προηγούμενα χρόνια και έκανε μεγάλη ζημιά. Σήμερα, κάθε εργαζόμενος μπορεί να καταλάβει ότι η στάση του ΚΚΕ, η άρνησή του να πάρει μέρος σε κυβέρνηση διαχείρισης της αστικής εξουσίας, η άρνησή του να γίνει κλακαδόρος της κυβερνητικής πολιτικής, στηρίζοντας τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης, αυτή η στάση του ΚΚΕ έγινε ασπίδα για το εργατικό - λαϊκό κίνημα, το προστάτευσε από θανατηφόρα χτυπήματα.

-- Βλέπουμε ωστόσο ότι η κυβέρνηση ανοίγει και άλλα μέτωπα, όπως το φορολογικό, τα εργασιακά και έπεται συνέχεια. Δεν θα μπορούσε να ελιχθεί και να αναβάλλει κάποια από τα μέτρα μπροστά στην ανάγκη να περάσει το ασφαλιστικό; Γιατί επιλέγει να τα ανοίξει όλα τώρα;

-- Η κυβέρνηση, όπως και τα άλλα κόμματα που ψήφισαν την συμφωνία του καλοκαιριού, έχουν δεσμευτεί σε συγκεκριμένα μέτρα, με συγκεκριμένο χρόνο ψήφισης και υλοποίησης. Η κυβέρνηση έχει ψηφίσει μάλιστα και προϋπολογισμό που τα περιλαμβάνει. Τα περιθώρια ελιγμών είναι περιορισμένα. Προτεραιότητα για την κυβέρνηση είναι η ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, πράγμα που απαιτεί πριν απ' όλα φτηνή εργατική δύναμη.

Επιπλέον, οι δυσκολίες της ανάκαμψης, οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη που επαναφέρουν παλιότερα σενάρια, η όξυνση των αντιθέσεων, περιορίζουν ακόμα περισσότερο τους κυβερνητικούς ελιγμούς σε συνδυασμό με την τεράστια δυσαρέσκεια και λαϊκή οργή για την πολιτική εξαπάτηση, που τα στελέχη τους την εισπράττουν. Γνωρίζουν όμως και την αποστολή που έχουν αναλάβει, ότι δηλαδή επιλέχθηκαν για την βρώμικη δουλειά. Μην ξεχνάμε ότι και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενοι, έχουν φέρει πακέτα αντιλαϊκών μέτρων με ένα νόμο και ένα άρθρο και με την μορφή του «κατεπείγοντος».

Στον κλάδο τροφίμων και ποτών, με βάση τα τελευταία στοιχεία του ΙΚΑ, δραστηριοποιούνται συνολικά 7.852 επιχειρήσεις. Οι 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις συγκεντρώνουν το 31% του συνολικού ενεργητικού. Οι πέντε μεγαλύτερες επιχειρήσεις είναι οι ΔΕΛΤΑ, ΝΕΣΤΛΕ, ΤΣΙΠΙΤΑ, ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑ, «Coca - Cola». Το 2014 οι επιχειρήσεις με περισσότερους από 10 εργαζόμενους αντιπροσώπευαν το 21,8% του συνόλου και απασχολούσαν το 85,6% των μισθωτών στον κλάδο.

Το μέσο ημερομίσθιο το 2014 είναι μειωμένο κατά 10,47% σε σχέση με το 2008 που ήταν 53 ευρώ και διαμορφώθηκε στα 47,5 ευρώ. Σήμερα, ο μέσος όρος είναι ακόμα πιο κάτω, λόγω του ότι οι μισθοί και τα ημερομίσθια είναι της τάξης της ΕΓΣΣΕ (511 - 586 ευρώ). Συνέβαλαν επίσης οι απολύσεις και οι συνταξιοδοτήσεις παλιών εργαζομένων, η αντικατάστασή τους με νέους, που αμείβονται με πολύ χαμηλότερους μισθούς. Ετσι, καταγράφεται παραπέρα συρρίκνωση του ονομαστικού μισθού.

Η καπιταλιστική οικονομική κρίση επέφερε σημαντικές αλλαγές στον κλάδο. Εργοστάσια έκλεισαν (ΜΕΒΓΑΛ Ασπρόπυργου, ΚΑΤΣΕΛΗΣ, ΑΛΛΑΤΙΝΗ Θεσσαλονίκης, ΑΓΝΟ, «Coca - Cola» Πάτρας, Θεσσαλονίκης και Βόλου, η παραγωγή της ΑΜΣΤΕΛ στην Αττική, το εργοστάσιο της «Pepsi» σε Λουτράκι και Κορωπί), υπήρξαν εξαγορές, συγχωνεύσεις, μείωση στην παραγωγή.

Η κρίση επιτάχυνε τις αναδιαρθρώσεις, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αρκετές επιχειρήσεις έχουν στραφεί προς τις εξαγωγές (ΦΑΓΕ, ΕΒΓΑ, ΜΕΒΓΑΛ, ΕΛΜΠΙΣΚΟ, ΚΡΙ ΚΡΙ, ΝΗΡΕΑΣ κ.ά.) και άλλες επενδύουν σε νέες εγκαταστάσεις στο εξωτερικό (ΦΑΓΕ - ΗΠΑ, ΕΛΜΠΙΣΚΟ - Νιγηρία, «Coca Cola» - Βουλγαρία και Ρωσία, ΤΣΙΠΙΤΑ - Τουρκία, ΟΛΥΜΠΟΣ - Ρουμανία, ΔΕΛΤΑ - Αμπου Ντάμπι).

Από τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας σε πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση

Στις εργασίες πήραν μέρος 102 αντιπρόσωποι (από 99 το 2013). Στις αρχαιρεσίες που ακολούθησαν, το ψηφοδέλτιο της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΔΑΣ) έλαβε 92 ψήφους (από 81). Η παράταξη «Δημοκρατικές Δυνάμεις», στο οποίο συμμετέχουν συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, πήρε 10 ψήφους (από 18). Η ΔΑΣ εξέλεξε 14 έδρες στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο (από 12) και 3 αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ (από 2). Οι «Δημοκρατικές Δυνάμεις» εξέλεξαν 1 έδρα στη Διοίκηση της Ομοσπονδίας (από 3), ενώ δεν εξέλεξαν αντιπρόσωπο στη ΓΣΕΕ.

Στην έναρξη του συνεδρίου, χαιρετισμούς απηύθυναν εκπρόσωποι από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, την ΠΣΟ, την ΠΟΕΕΠ και άλλες Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Το διήμερο των εργασιών χαρακτηρίστηκε από τον πλούσιο προβληματισμό και την πείρα που κατέθεσαν οι σύνεδροι, τη συμφωνία στις γενικές κατευθύνσεις που έθεσε η εισήγηση.

Την εισήγηση, εκ μέρους της διοίκησης, έκανε ο απερχόμενος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μανώλης Καραντούσιας. Κάνοντας τον απολογισμό του τρίχρονου, που μεσολάβησε από το περασμένο συνέδριο, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής βασικά σημεία: «Πήραμε πρωτοβουλίες για να συντονίσουμε τη δράση με άλλες Ομοσπονδίες, όπως με την ΠΟΕΕΠ. Οργανώσαμε πανελλαδικές συσκέψεις και αντίστοιχες σε περιοχές με τα συνδικάτα για την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που είναι ένα από τα βασικά μέτωπα πάλης, αλλά και για απολύσεις, απληρωσιά, το Ασφαλιστικό.

Δημιουργήσαμε ομάδα μελέτης και παρακολούθησης των εξελίξεων στον κλάδο που έχει βοηθήσει το ΔΣ της Ομοσπονδίας και τα σωματεία για τις επεξεργασίες και τη διαμόρφωση των ντοκουμέντων μας.

Ανοίξαμε καλύτερη συζήτηση μέσα στους χώρους δουλειάς με τα σωματεία, δένοντας τις εξελίξεις στον κλάδο με τις γενικότερες, αναδεικνύοντας την ουσία και τις αιτίες της κρίσης και της αντεργατικής πολιτικής, συζητώντας για το ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει το κίνημα σήμερα, ποιον προσανατολισμό, ποια είναι η πραγματική διέξοδος για τους εργαζόμενους. Εγιναν περισσότερες συνελεύσεις - συζητήσεις μέσα σε χώρους δουλειάς, αξιοποιήθηκαν καλύτερα οι δυνάμεις μας, οι επιτροπές εργαζομένων. Αποκτήσαμε καλύτερη επαφή με τα σωματεία σε όλη την Ελλάδα».

Αναφέρθηκε, επίσης, αναλυτικά στους αγώνες που οργανώθηκαν στον κλάδο, στη βάση των προβλημάτων που υπήρχαν σε εργοστάσια, αλλά και γενικότεροι, στη συμμετοχή της Ομοσπονδίας σε όλες τις γενικές απεργίες. Παράλληλα, εκφράστηκε η αλληλεγγύη της Ομοσπονδίας σε αγώνες που έγιναν σε πολλές επιχειρήσεις ενάντια σε μειώσεις μισθών, κλείσιμο εργοστασίων, για απληρωσιά, για απολύσεις, για αλλαγή εργασιακών σχέσεων, για την υπογραφή ΣΣΕ αλλά και σε κινητοποιήσεις εργαζόμενων άλλων κλάδων.

«Μέσα από αυτούς τους αγώνες αναδείχτηκαν νέοι πρωτοπόροι εργαζόμενοι, σε αρκετές περιπτώσεις φτιάχτηκαν Εργοστασιακές Επιτροπές», ανέφερε ο Μ. Καραντούσιας και απαρίθμησε ορισμένες από τις μεγάλες κινητοποιήσεις στον κλάδο, όπως την πολυήμερη απεργία στις επιχειρήσεις «Ζούρα», «Κελαϊδίτης» και αλλού.

«Συμπερασματικά, προκύπτει ότι όλοι αυτοί οι αγώνες, όσο ηρωικοί και να είναι, δεν μπορούν να πάνε μακριά αν δεν υπάρχει ταξική διοίκηση στο σωματείο, αν δεν είναι έντονο το στοιχείο της αλληλεγγύης από τον κλάδο και το σύνολο των εργαζομένων, αν δεν αποκτά ο αγώνας αντιμονοπωλιακή και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση», είπε εισηγητικά ο απερχόμενος πρόεδρος και συμπλήρωσε:

«Δεν μπορούν να πάνε μακριά (οι αγώνες) αν δεν εξασφαλίζουμε μόνιμη και σταθερή παρέμβαση μέσα στους χώρους, ώστε να βοηθάμε να καταλαβαίνουν οι εργαζόμενοι ότι για τα δεινά που περνάνε φταίνε οι βιομήχανοι, τα μονοπώλια και το κράτος τους, που καθορίζουν ολάκερα τη ζωή τους. Οτι πρέπει να ανατραπεί συθέμελα αυτή η πολιτική που είναι ταξική και είναι σε βάρος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Οσο δεν βοηθάμε ο συνδικαλιστικός αγώνας να πολιτικοποιείται, η εργοδοσία θα εγκλωβίζει τις συνειδήσεις των εργαζομένων στα δικά της συμφέροντα».

Ανέφερε επίσης ότι «η προοπτική για την ανασύνταξη του κινήματος και τη μαζικοποίησή του περνά μέσα από την οργάνωση στο εργοστάσιο, στον όμιλο, στον κλάδο. Με τη δημιουργία κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων σε όλες τις περιοχές και βιομηχανικές ζώνες. Την εγγραφή χιλιάδων εργαζομένων στα Συνδικάτα, τη δημιουργία Σωματειακών Επιτροπών και Επιτροπών Αγώνα σε όλα τα εργοστάσια που θα παλεύουν ενιαία τις θέσεις της Ομοσπονδίας και του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, που βρίσκονται σε αντιμονοπωλιακή και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Σε μια τέτοια προοπτική και πορεία θα λύνεται και το πρόβλημα του κατακερματισμού στον κλάδο. Αυτός είναι σοβαρό εμπόδιο, δεν υπηρετεί την ενότητα του συνόλου των εργαζομένων. Απεναντίας, συντηρεί το συντεχνιασμό, τη λογική του επαγγέλματος, με αποτέλεσμα τη διάσπαση των εργαζομένων, τη μη συγκέντρωση όλων των δυνάμεων, ώστε να δοθούν οι αγώνες με καλύτερους όρους για την υπογραφή των ΣΣΕ, για απολύσεις, για την απληρωσιά κ.ά., αλλά και για την ανατροπή αυτής της πολιτικής».

Ο Μ. Καραντούσιας αναφέρθηκε ακόμα στο διατροφικό ζήτημα, που μπορεί να αποτελέσει κρίκο της συμμαχίας ανάμεσα στους εργαζόμενους του κλάδου, συνολικά στην εργατική τάξη και τους μικρομεσαίους αγρότες. Οπως είπε, «το ζήτημα της διατροφής διαπερνά αυτό που λέμε σύμμαχα στρώματα. Ο μικρός αγρότης, κτηνοτρόφος και έμπορος παράγει, διακινεί, πουλάει τρόφιμα που παράγονται στα εργοστάσια.

Παρά το ότι κατέχουν ιδιοκτησία ή πιθανόν να εκμεταλλεύονται την εργασία άλλων και δεν ανήκουν στην εργατική τάξη, έχουν κοινό εχθρό άρα και κοινό συμφέρον να συμπορευτούν με τους εργαζόμενους. Γιατί ακριβώς πλήττονται από την ίδια πολιτική των βιομηχάνων και των μονοπωλίων, που υπερασπίζονται τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Το δυνάμωμα του αντικαπιταλιστικού, αντιμονοπωλιακού αγώνα στον κλάδο πρέπει να δεθεί με τη συμμαχία. Η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα να αποκτήσουν μόνιμες επαφές στην πόλη και στο χωριό».

Αναφερόμενος στη γραμμή και τη στάση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως αυτός εκφράζεται κυρίως από την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ, σε μεγάλες δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά και σε πρωτοβάθμια σωματεία, σημείωσε, ανάμεσα σε άλλα, ότι «αποκαλύφθηκε η μεγάλη ζημιά που κάνει στο κίνημα ο προδοτικός του ρόλος απέναντι στους εργαζόμενους όλα τα προηγούμενα χρόνια, που έβαζε πλάτη να περνούν με τους "κοινωνικούς διαλόγους" όλες οι αντεργατικές, αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, κάτι που συνεχίζει και σήμερα, ακόμα πιο απροκάλυπτα.

Μπροστά στους αγώνες που έρχονται να καλέσουμε τους εργαζόμενους να τους γυρίσουν την πλάτη. Να συμπορευτούν με τις συνεπείς δυνάμεις της Ομοσπονδίας, για να δώσουμε όλες τις μάχες, με περιεχόμενο ενάντια στα μονοπώλια, μαζί με την κοινωνική συμμαχία, για να απαλλαγούμε από τα παράσιτα τους βιομήχανους και τους παρατρεχάμενούς τους. Ετσι εμείς υπηρετούμε την ενότητα, τέτοιο ταξικό κίνημα έχουμε ανάγκη. Αν δεν υπήρχε αυτό, το ΠΑΜΕ, σήμερα θα ήταν πολύ χειρότερα η ζωή μας. Δώσαμε μάχες που καθυστέρησαν, που βοήθησαν να βγουν στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενοι, έτσι θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική νίκη».

Σε ό,τι αφορά τα βασικά μέτωπα στον προγραμματισμό της πάλης, ο Μ. Καραντούσιας είπε μεταξύ άλλων: «Μπροστά έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα, από την πάλη για την υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, έως το πιο μικρό ζήτημα που απασχολεί κάθε συνάδελφο.

Προετοιμάζουμε νέα 48ωρη απεργία. Τα Συνδικάτα να προχωρήσουν άμεσα σε Γενικές Συνελεύσεις και συγκεντρώσεις. Να γίνει ειδική δουλειά στα εργοστάσια που δεν απήργησαν στις 4 Φλεβάρη. Κλιμακώνουμε την πάλη μας μπροστά στην επίθεση της κυβέρνησης και των βιομηχάνων που θέλουν να μας φορτώσουν νέα βάρη, φέρνουν Εργασιακό με απελευθέρωση απολύσεων, Φορολογικό, αντιδραστικό νόμο για να χτυπήσουν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα των εργαζομένων.

Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που υπήρξαν στην απεργία στις 4 Φλεβάρη από σωματεία στον κλάδο που ανοιχτά έκαναν απεργοσπασία, άλλα που ούτε καν συνεδρίασαν, με την εργοδοσία που, σε αρκετές περιπτώσεις, εμπόδισε την είσοδο στους χώρους δουλειάς των Συνδικάτων και συνδικαλιστών, ώστε να ενημερώσουν τους εργαζόμενους και να τους καλέσουν στην απεργία.

Δεν χαρίζουμε στον ταξικό εχθρό ούτε έναν από εμάς, το πλαίσιο διεκδίκησης που θα αποφασίσουμε σήμερα και αύριο θα αναδείξουμε τα νέα όργανα της Ομοσπονδίας που θα είναι ικανά να πρωτοστατήσουν στους ταξικούς αγώνες που έρχονται, είναι η καλύτερη εγγύηση».

Ανάμεσα στους στόχους που καλείται να συμβάλει η νέα διοίκηση είναι η μαζικοποίηση και οργανωτική ενίσχυση της Ομοσπονδίας και των Συνδικάτων, η δημιουργία νέων ισχυρών Συνδικάτων κλαδικών και επιχειρησιακών. Η βοήθεια στα Συνδικάτα με επεξεργασίες και με ειδικές επιτροπές για θέματα όπως την ανεργία, τα ζητήματα των γυναικών, της νεολαίας, των σχολών μαθητείας. Η συμμετοχή και δράση των Συνδικάτων στις Λαϊκές Επιτροπές, ο συντονισμός με τους μικρούς αγρότες κτηνοτρόφους και αυτοαπασχολούμενους.