Ο συγγραφέας τονίζει ότι καθώς η μνήμη είναι μια διαρκής γένεση με αφετηρία το παρελθόν, επιβάλλει και τη λήθη. Οπως ο πίθος των Δαναΐδων δε γεμίζει ποτέ. Και αφού το «σύμπαν των ανθρώπων και των κοινωνιών» παράγει συνεχώς νέα «σώματα» μνήμης, η μνήμη του κόσμου με τα κριτήρια, τις προτεραιότητες και επιλογές της τροφοδοτεί την κοινωνία. Ενώ η στενά ατομική μνήμη «είναι έρμαιο της λήθης», η συλλογική μνήμη μπορεί να αναδύεται από το «χάος» της μνήμης της ανθρωπότητας και διά της γλώσσας, διά του λόγου, των έργων του πνεύματος και της τέχνης να διατηρεί τη μνήμη και να δημιουργεί νέα μνήμη. Τη μνήμη της παράδοσης, της ιστορίας, των ηθών, εθίμων, μύθων, ιδεών, αξιών, παθών και πόθων του ανθρώπου, ενός λαού, της ανθρωπότητας στο διάβα της. «Κάθε λόγος είναι μνήμη. Εχουμε μνήμη επειδή έχουμε λέξεις. Η γλώσσα καταγράφει, εκλογικεύει, ζωντανεύει και λέει τη μνήμη. Η μνήμη πλάθει και αναπλάθεται» και καθώς η γλώσσα είναι «κοινοκτημοσύνη», με την επανάληψή της η αέναη μνήμη μένει ανεξίτηλη στο παρόν και μέλλον.

Ξέρετε πόσοι Ελληνες φορολογούμενοι πολίτες χρωστούν και τι ποσά στο δημόσιο; Οχι; Διαβάστε λοιπόν: Σύμφωνα με μελέτη του ΤΑΧΙS, οι φοροοφειλέτες ανέρχονται σε 1,3 περίπου εκατομμύρια άτομα και το ποσό που χρωστάνε στα 2,6 τρισ. δραχμές. Μεγάλο το ποσό, ίσως πείτε, αλλά άντε να το μαζέψεις, όταν το χρωστάει τόσο μεγάλος αριθμός ανθρώπων. Δεν είναι έτσι, όμως, τα πράγματα. Από τα 2,6 τρισ. δραχμές, τα δύο τρισ. οφείλονται από 2.000 περίπου φορολογούμενους, φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Δηλαδή, ο καθένας απ' αυτούς χρωστά, κατά μέσο όρο, 100 εκατομμύρια δραχμές. Οπότε καταλαβαίνετε και σε ποια τάξη ανήκουν, στους έχοντες ή τους μη έχοντες.

Χρειάζεται να σημειώσουμε εμείς πόσο εύκολο είναι να εισπραχθεί το ποσό των δύο τρισ., όταν το χρωστούν 2.000 μόνον άνθρωποι ή εταιρίες; `Η, μήπως, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε πως η κυβέρνηση και οι καθοδηγούμενες απ' αυτή αρμόδιες υπηρεσίες κυνηγάνε το 1,3 εκατ. άτομα, για να εισπράξουν το 0,6 τρισ., αφήνοντας τους μεγαλοφοροφυγάδες στο απυρόβλητο;

Πάλι σηκώνουν κουρνιαχτό για τη διαφθορά και το «λάδωμα» στο δημόσιο. Αλλά ποιοι και με ποιο στόχο; Αυτοί ακριβώς που είναι βουτηγμένοι μέσα στη διαφθορά και τη διαπλοκή, παρουσιάζονται ως τιμητές και διώκτες της διαφθοράς! Αυτοί που έχουν βάλει χρόνια στο στόχαστρο κάθε τι κρατικό και θέλουν να επιβάλουν το «λιγότερο κράτος», προς όφελος βέβαια των ιδιωτών και του κεφαλαίου. Ολοι αυτοί, δηλαδή κυβέρνηση, ΝΔ, ΣΕΒ και διάφοροι παρατρεχάμενοι, χρησιμοποιούν τη διαφθορά ως όχημα για να συκοφαντήσουν και γκρεμίσουν και τις εναπομείνασες υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα του δημοσίου, προκειμένου να εισβάλουν τα τσακάλια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Θέλουν να διασπάσουν τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, για να μπορέσουν να επιβάλουν πιο άνετα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα τους. Φυσικά, κανείς δεν αμφιβάλει για την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων στο δημόσιο. Αλλά αυτά είναι σύμφυτα με την ίδια την πολιτική που εφαρμόζεται, η οποία υποθάλπει και «φροντίζει» για την επέκταση της διαφθοράς σε όλους τους αρμούς και τους θύλακες της κρατικής μηχανής. Δε θέλουν ούτε μπορούν να πατάξουν την όποια διαφθορά υπάρχει, ακριβώς γιατί οι διεφθαρμένοι είναι είτε «δικοί τους», είτε έχουν ως πρότυπο τούς «από πάνω», είτε δρουν μέσα στο πλαίσιο και τις διαδικασίες που τους έχουν προκαθορίσει. Η διαφθορά ποτέ δεν πρόκειται να παταχτεί, όσο δεν επιβάλλεται ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος. Ολα τα άλλα είναι παραμύθια και ψέματα.

Πασίγνωστη είναι η μεγάλη γερμανική εταιρία αθλητικών ειδών «ΝΙΚΕ». Οι πλούσιες διαφημίσεις της «κοσμούν» τα τηλεοπτικά προγράμματα όλου του... πολιτισμένου κόσμου. Τα πανάκριβα προϊόντα της, όμως, η «ΝΙΚΕ» δεν τα παράγει συνήθως σε δυτικές χώρες. Προτιμά τις χώρες της Ασίας, όπου τα μεροκάματα είναι εξευτελιστικά και οι συνθήκες δουλιάς βρίσκονται ακόμη στο Μεσαίωνα.

Μόνο στην Ινδονησία, η «ΝΙΚΕ» διαθέτει 25 εργοστάσια, στα οποία, με εντολή της ίδιας της εταιρείας, έγινε μια έρευνα από την οργάνωση «Παγκόσμια Συμμαχία». Διαβάστε ορισμένα από τα πορίσματα της έρευνας αυτής: Το 96% των εργαζομένων αμείβεται με ένα (αριθμός:1) δολάριο τη μέρα, δηλαδή 370 δραχμές. Το 60% με 90% δεν έχει ιατρική περίθαλψη. Το 30% των εργαζομένων έχει παρενοχληθεί ή κακοποιηθεί σεξουαλικά. Το 56% υβρίζεται από τους επιστάτες. Ενα 13% τιμωρείται για διάφορους λόγους, καθαρίζοντας τουαλέτες ή τρέχοντας γύρω από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου, για κάποιες ώρες.

Κι αν νομίζετε, πως η «ΝΙΚΕ» αποτελεί εξαίρεση και μόνον αυτή μετέρχεται τις απάνθρωπες αυτές μεθόδους εκμετάλλευσης, κάνετε μεγάλο λάθος. Αλλωστε, ο άγριος ανταγωνισμός του σύγχρονου καπιταλισμού δεν επιτρέπει τέτοιες... πολυτέλειες.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι εάν ένα πολεμικό αεροσκάφος μιας ξένης χώρας εισέλθει απροειδοποίητα στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ, θα «εγκλωβιστεί» αμέσως από τα αμερικανικά αντιαεροπορικά συστήματα και σε διάστημα ελάχιστων λεπτών -ίσως και δευτερολέπτων- ή θα υπακούσει στις εντολές των αρμοδίων ή θα καταρριφθεί. Εάν κάποιος πολίτης μιας χώρας, που έχει περάσει τα πάνδεινα από τις... φιλειρηνικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, βάλει μπουρλότο στην εκεί αμερικανική πρεσβεία ή σε μια αμερικανική στρατιωτική βάση ή ακόμη και σ' ένα αμερικανικό αυτοκίνητο, θα χαρακτηριστεί αμέσως τρομοκράτης και η ηγεσία των ΗΠΑ θα ζητήσει την κεφαλή του επί πίνακι.

Οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία, όμως, απαιτούν και θέλουν να πετούν ανενόχλητα τα πολεμικά τους αεροπλάνα στον εναέριο χώρο του Ιράκ. Και όχι μόνον αυτό, αλλά κάθε λίγο και λιγάκι, προχωρούν και σε βομβαρδισμούς ρουτίνας(!), με τη συνήθη δικαιολογία, ότι τα αεροπλάνα τους «εγκλωβίστηκαν» από τα ιρακινά ραντάρ και, επόμενα, απειλούνταν από ενδεχόμενα πυρά..!

Αν αυτό δεν είναι η πραγματική, ωμή και σε όλο το άγριο μέγεθός της τρομοκρατία, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και η απλή λογική έχει μείνει στα αζήτητα του περασμένου αιώνα.

Αρλεκίνοι

και πασάδες,

μια ντουζίνα

μασκαράδες,

στου λαού

πάνω την πλάτη

αποκριάς

έστησαν πάρτι

και γλεντούν

και κάνουν

πλάκες

μ' αρπαχτές

και χίλιες

τράκες.

* * *

Και στο γλέντι

αυτό ξεφτίλα

κάνει ο κόσμος

την «καμήλα»

και ανέχεται

κι αφήνει

να πηδούν

οι αρλεκίνοι

και δεν πιάνει

αμέσως πάλη

στοπ να μπει

στο καρναβάλι!

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρώτη αυτή περιοδεία του προαναγγέλθηκε με το γνωστό τρόπο: επιδρομές, την περασμένη Παρασκευή, στα περίχωρα της Βαγδάτης, έξω από τα όρια ακόμη και αυτών των παντελώς μετέωρων από την άποψη διεθνούς δικαίου, ζωνών απαγόρευσης πτήσεων. Μια επιδρομή - μήνυμα με πολλούς αποδέκτες, εκτός της ιρακινής ηγεσίας, που έδωσε το στίγμα της νέας αμερικανικής πολιτικής. Μια «νέα πολιτική» παράγραφος, που απλώς πιο απροκάλυπτα από ποτέ, στοχεύει στον Κόλπο για γεωστρατηγικούς και φυσικά πετρελαϊκούς λόγους.

Το Ιράκ, στο επίκεντρο, τόσο γιατί τον πετρελαϊκό του πλούτο καραδοκούν, πιέζοντας στην κατεύθυνση της άρσης των κυρώσεων, να καρπωθούν και άλλοι διεκδικητές, όσο και γιατί γεωπολιτικά είναι σε καίριο σημείο, για ανάλογου περιεχομένου, επιχειρήσεις τόσο προς βορρά όσο και προς ανατολάς.

Εντούτοις, η επίσκεψη Πάουελ έχει και ορισμένα «νέα στοιχεία», τουλάχιστον όσον αφορά στον αραβικό κόσμο. Η συνεχιζόμενη παλαιστινιακή εξέγερση και η χονδροειδέστατη πρακτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών απέναντι στους Αραβες σε σύγκριση με το Ισραήλ, έχει πυροδοτήσει βαθύτατες και εντεινόμενες λαϊκές αντιδράσεις στις χώρες των Αράβων συμμάχων με το πλούσιο υπέδαφος και τα απολυταρχικά καθεστώτα. Ασχέτως προθέσεων των ίδιων των ηγεσιών, η λαϊκή οργή θέτει σε κίνδυνο τα ίδια τα θεμέλια της εξουσίας τους, και σαφώς οι ισορροπίες που πρέπει να τηρήσουν με τις ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες, με αποτέλεσμα το κλίμα στον Κόλπο να μην είναι εξίσου δουλοπρεπώς φιλικό, όπως το 1991. Αναμένονται οι« διπλωματικές» επιδόσεις του πρώην σκληρού στρατηγού...