Βέβαια, το 2020 δεν είναι 2011, όταν οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟικοί τους σύμμαχοι στην ΕΕ είχαν τον πρώτο λόγο στο ξαναμοίρασμα της «τράπουλας» στην περιοχή, διεκδικώντας τον πλούτο και της Λιβύης. Οι εξελίξεις στη Συρία ενίσχυσαν το ρόλο της Ρωσίας, η Τουρκία διεκδικεί «ζωτικό χώρο» στη Β. Αφρική, η Αίγυπτος επίσης ενισχύθηκε, η Κίνα παραμένει ισχυρός «παίκτης» και οι Ευρωπαίοι, με τις αντιθέσεις τους, επιδιώκουν έναν πιο αυτοτελή ρόλο σε σχέση με τους Αμερικανούς. Αυτός είναι επομένως ο λόγος που οι ΗΠΑ ανησυχούν για τα συμφέροντά τους στη Λιβύη. Οπως και να 'χει, όμως, η ζοφερή πραγματικότητα για το λαό της χώρας και οι κίνδυνοι για τους άλλους λαούς της περιοχής παραμένουν οι ίδιοι και ακόμα μεγαλύτεροι, στο φόντο της έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Κι αυτό ισχύει «στο τετράγωνο» για τον ελληνικό λαό, την ώρα που η αστική τάξη στη χώρα μας επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο της, χώνοντας ολοένα και περισσότερο το δικό του κεφάλι στον ντορβά της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης που μαίνεται στη Λιβύη.

Η οικτρή εικόνα του περιφερειάρχη Αττικής πάνω στην εξέδρα του Πεδίου του Αρεως να καλεί το πλήθος να «γυρίσει την πλάτη στις μειοψηφίες», με την ευχή «του χρόνου να κυριαρχήσει η κανονικότητα επιτέλους...», ήταν «όλα τα λεφτά» στην εκδήλωση που οργάνωσε η Περιφέρεια για να φωταγωγήσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο της την περασμένη βδομάδα. Ποιες ήταν όμως οι «μειοψηφίες» στις οποίες αναφέρθηκε ο περιφερειάρχης; Ηταν οι δεκάδες εκπρόσωποι σωματείων και φορέων της Δυτικής Αθήνας οι οποίοι πραγματοποίησαν μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην εκδήλωση της Περιφέρειας, ενάντια στη χωματερή της Φυλής και στα σχέδια για την επέκτασή της, αλλά και ενάντια στους σχεδιασμούς της περιφερειακής διοίκησης, με τη στήριξη της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, να «φυτέψει» χωματερές και σε άλλα σημεία της Αττικής. Αυτή η «μειοψηφία» μετέφερε την αγωνία χιλιάδων κατοίκων της Δυτικής Αττικής για τον καρκίνο που ξερνάνε τα σκουπίδια μια ανάσα από τα σπίτια τους και απαίτησε διαχείριση των απορριμμάτων προς όφελος του λαού και όχι των επιχειρηματικών ομίλων, στους οποίους δεσμεύεται άλλωστε η πολιτική της Περιφέρειας, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στη διοίκηση. Αυτούς λοιπόν, που υποφέρουν από την εγκληματική πολιτική και στα σκουπίδια, χαρακτηρίζει «μειοψηφίες» ο Πατούλης και εύχεται να αποκατασταθεί η «κανονικότητα» της σιγής νεκροταφείου, για να μη διαταράσσονται οι φιέστες του χριστουγεννιάτικα. Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάται. Ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού της Δυτικής Αττικής για την υγεία και τη ζωή των παιδιών τους έχει αποδείξει ότι δεν πτοείται από κατάρες και απειλές. Κι αυτό είναι που ανησυχεί πραγματικά τους κάθε λογής «Πατούληδες»...

Οσο η κυβέρνηση προχωρά στην επίδειξη και εμπέδωση του δόγματος «νόμος και τάξη» με τις αστυνομικές επιχειρήσεις που απολαμβάνουν «χολιγουντιανής» προβολής, άλλο τόσο φροντίζει να υπενθυμίζει σε ποιους απευθύνεται πραγματικά αυτό το κατασταλτικό κρεσέντο, δείχνοντας προς το εργατικό - λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του. Γι' αυτό, παράλληλα με τα «ντου» στα σπίτια ανύποπτων ανθρώπων και την ενταση της καταστολής, προχωρά και η «θεσμική» περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως με τα νέα μέτρα για την απεργία που ετοιμάζει η κυβέρνηση και το νόμο για την περιστολή των κινητοποιήσεων. Μάλιστα, με κάθε αφορμή επιστρατεύονται όλα τα «βιολιά», για να ακούγεται καλύτερα η ...μουσική στα αυτιά του ΣΕΒ, όπως έλεγε ο πρόεδρός του στον Κυρ. Μητσοτάκη τις προάλλες, ακούγοντας τον πρωθυπουργό να απαριθμεί τα μέτρα για το χτύπημα της συλλογικής οργάνωσης και δράσης, στο όνομα της «κανονικότητας» και της προστασίας του επιχειρηματικού κλίματος. Δίπλα λοιπόν στον μαέστρο πρωθυπουργό και στον σολίστ υπουργό Προστασίας του Πολίτη, «κελάηδησε» τις προάλλες και ο δήμαρχος Αθηναίων, ο οποίος διεκδίκησε για λογαριασμό του την πατρότητα της ιδέας να θεσπιστεί «διαδηλωσόμετρο» για να μην εμποδίζεται τάχα η κίνηση στο κέντρο. Σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα, μεγαλοεργοδοσία και κυβέρνηση επιτίθενται στα λαϊκά δικαιώματα, με τον Κυρ. Μητσοτάκη μάλιστα να αναγνωρίζει γενναιόδωρα και τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στη διαμόρφωση κλίματος ανοχής σε τέτοια αντιδραστικά μέτρα, λέγοντας στην εκδήλωση του ΣΕΒ ότι τώρα «η κοινωνία έχει διάθεση να στηρίξει αλλαγές, κάτι που προηγούμενα ήταν δύσκολο να περάσουν». Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο και το ξέρουν.