Παρασκευή 25 Δεκέμβρη 2015 - Κυριακή 27 Δεκέμβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η μεγάλη απεργία λιμενεργατών και μυλεργατών στην Καλαμάτα

Τετάρτη 9 Μάη 1934. Η απεργία στην Καλαμάτα πνίγεται στο αίμα. Νεκροί είναι οι: Μαραγκουδάκης Αντώνης, Σπάλας Ανδρέας, Μπλίκος Παναγιώτης, Κολιτσιδάκης Ιωάννης, Γιατσερινός Βασίλης, Καπετανέας Βασίλης.

Πέμπτη 10 Μάη 1934. Ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορεί με τίτλο «Ο Τσαλδάρης ματοκύλησε τους εργάτες Καλαμάτας, κάτω η δολοφόνα κυβέρνηση των αλευροβιομηχάνων».

Ο λόγος που ξεσηκώθηκαν οι εργάτες, είναι ένα σιλό που οι αλευροβιομήχανοι εγκατέστησαν στο λιμάνι, για να ξεφορτώνει απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίησή του σήμαινε ότι οι μισοί περίπου λιμενεργάτες θα έχαναν τη δουλειά τους, ενώ από την πλευρά του κράτους και της εργοδοσίας δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για την προστασία όσων θα έμεναν χωρίς μεροκάματο.

Τετάρτη 9 Μάη 1934. Ξημερώματα, το σιτοφόρο βαπόρι «Λίμνη» μπαίνει στο λιμάνι και πλευρίζει στον απορροφητήρα του μύλου «Ευαγγελίστρια». Οι λιμενεργάτες συγκεντρώνονται στο λιμάνι με επικεφαλής την απεργιακή τους επιτροπή (...) Δύο λόχοι στρατού με πολυβόλα και όλη η έφιππη χωροφυλακή βρίσκονται στο λιμάνι.

Ο υπολοχαγός Στεφανάκος φυτεύει μια σφαίρα στο κορμί του ξαδέρφου του, λιμενεργάτη Στεφανάκου.

Οι εργάτες βγάζουν τα πτώματα των σκοτωμένων από τη θάλασσα (...) Βάζουν τα πτώματα πάνω σε μία σκάλα (...) με κόκκινες και μαύρες σημαίες από τα τσεμπέρια των γυναικών ξεκινούν για την πόλη. Τραγουδούν το πένθιμο εμβατήριο «πέσατε θύματα αδέρφια εσείς...».

Οι εργάτες καλούν τους φαντάρους να πετάξουν τα τουφέκια. Δύο φαντάροι έτοιμοι να πετάξουν τα τουφέκια συλλαμβάνονται. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο αξιωματικός διατάζει «πυρ».

Ταυτόχρονα, άλλη διαδήλωση με πάνω από 500 άνδρες και γυναικόπαιδα φέρνουν πάνω σε ξυλοκρέβατο δύο σκοτωμένους από την παραλία. Ενας λοχίας πετάει το όπλο του και περνά με το μέρος των διαδηλωτών.

Ενα από τα ταμπλό που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση
Ενα από τα ταμπλό που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση
Στη μία τα πολυβόλα, τα εφ όπλου λόγχη τουφέκια, ο στρατός, η έφιππη και πεζή χωροφυλακή. Από την άλλη πλευρά, γυναικόπαιδα και εργάτες με κόκκινες και μαύρες σημαίες.

Το υπουργείο Στρατιωτικών διατάζει να πάει στρατός στην Καλαμάτα από το Ναύπλιο και την Τρίπολη. Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος.

Εκείνες τις μέρες, ο «Ριζοσπάστης» γίνεται κυριολεκτικά ανάρπαστος. Εξαντλούνται όλα τα φύλλα. Οι εργάτες γυρίζουν ο ένας απ' τον άλλο για να τον διαβάσουν. Τα συνθήματα του «Ρίζου» γίνονται και συνθήματα ολόκληρης της μάζας.

Η εφημερίδα «Εστία» καλεί το κράτος να χτυπήσει «τους παράγοντας εκείνους, οι οποίοι δημιουργούν τον κομμουνισμόν, οι οποίοι διαιρούν τον Ελληνικό Λαό, οι οποίοι ευρύνουν τα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων χάσματα, οι οποίοι δηλητηριάζουν τας ψυχάς των εργατών, των στρατιωτών, των νέων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται διά τους αισχρούς των σκοπούς την υφισταμένην βεβαίως δυστυχία».

Στον «Ριζοσπάστη» φτάνει το ακόλουθο τηλεγράφημα: «Ελληνες εργάτες Νέας Υόρκης συνελθόντες σε συλλαλητήριο διαμαρτυρόμαστε προς την ελληνική πρεσβεία και προς την ελληνική κυβέρνηση για τας σφαγάς των εργατών Καλαμών. Εκφράζομεν μέσω του "Ριζοσπάστη" την αλληλεγγύη των Ελλήνων εργατών της Αμερικής προς τους απεργούς Καλαμών και συλλυπητήρια προς τις οικογένειες των θυμάτων».

***

Βράδυ Δευτέρας 21 Δεκέμβρη 2015. Στο αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, μια ομάδα νέων παιδιών παρουσιάζει μια μουσικοθεατρική παράσταση για τα γεγονότα της μεγάλης απεργίας των λιμενεργατών και μυλεργατών της Καλαμάτας. Η παρουσίαση έγινε στα πλαίσια της εκδήλωσης που διοργάνωσε η ΤΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ, με αφορμή τα 97 χρόνια του ΚΚΕ. Ο «Ριζοσπάστης» ήταν εκεί. Οπως και τις μέρες της μεγάλης απεργίας...


Από τη μουσικοθεατρική παράσταση που βασίστηκε στα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» για τη μεγάλη απεργία του 1934
Από τη μουσικοθεατρική παράσταση που βασίστηκε στα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» για τη μεγάλη απεργία του 1934
Μεγάλο το βάρος της ευθύνης απέναντι στην εργατική τάξη

Αποσπάσματα από την ομιλία της Λουίζας Ράζου στην εκδήλωση στην Καλαμάτα

Η Λουίζα Ράζου
Η Λουίζα Ράζου
Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση έκανε η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα:

«Ο ματωμένος Μάης του 1934 στην Καλαμάτα, με αφορμή την απεργία των λιμενεργατών, είναι ένας ακόμα κρίκος στη μεγάλη αλυσίδα των γεγονότων που σημάδεψαν την πορεία της ταξικής πάλης στη χώρα μας . Οι 300 λιμενεργάτες της Καλαμάτας με την απεργιακή τους κινητοποίηση τάραξαν την εργοδοσία και το αστικό κράτος της εποχής Τα σιλό, στην εποχή τους, για τους λιμενεργάτες δεν ήταν το αναγκαίο εργαλείο για να ελαφρύνει η δουλειά τους, να δουλέψουν λιγότερες ώρες με καλύτερους όρους και να πάρουν καλύτερα μεροκάματα. Ηταν ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός της παραγωγής, που για τους βιομήχανους θα εξασφάλιζε περισσότερα κέρδη, οδηγώντας τους εργάτες στην ανεργία και στην εντατικοποίηση της δουλειάς τους. Γι' αυτό έπεσε πάνω τους βαρύς ο πέλεκυς της αιματηρής καταστολής.

Η εξέλιξη αυτού του αγώνα σημαδεύεται από την προσπάθεια των σοσιαλδημοκρατών και εργοδοτικών συνδικαλιστών να τον βάλουν στο χέρι, να τον οδηγήσουν στην εκτόνωση και στην ήττα. Το μέτωπο απέναντί τους σηκώνει ο "Ριζοσπάστης", που με τις αποκαλύψεις του δυσκολεύει τους σχεδιασμούς τους, συμβάλλει να διαμορφωθούν προϋποθέσεις εκδήλωσης της εργατικής αλληλεγγύης σ' όλη την Ελλάδα.

Απεργούν συνολικά 25.000 εργάτες σε διάφορες πόλεις, παρά την απαράδεκτη υπονομευτική στάση της Γενικής Συνομοσπονδίας. Ο αριθμός των απεργών για την εποχή είναι σημαντικός και γίνεται κατορθωτός με την αποφασιστική παρέμβαση των κομμουνιστών, που δρουν στους εργατικούς κλάδους κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, σε όλη την Ελλάδα.

Βαδίζουμε προς τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του Κόμματός μας το 2018, φιλοδοξώντας να αναδείξουμε όλο τον πλούτο της ιστορικής πείρας να αναδείξουμε την ανωτερότητα του νέου κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού για τον οποίο ασίγαστα παλεύουμε, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Γι' αυτό και σύνθημά μας είναι: "100 χρόνια ΚΚΕ, σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος". Γιατί το μέλλον ανήκει στην εργατική τάξη, σ' αυτήν που παράγει όλο τον πλούτο και όχι στο ξεπερασμένο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί, παρά τη βαριά ήττα που υπέστη το επαναστατικό κίνημα με την ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης πριν 25 χρόνια, το πισωγύρισμα είναι προσωρινό, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την κοινωνική εξέλιξη, η πορεία της ταξικής πάλης θα βγάλει νικητές την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

Εχουμε επίγνωση του μεγάλου βάρους και της ευθύνης που φέρουμε απέναντι στην εργατική τάξη, το λαό που βασανίζεται, ώστε να ανταποκριθούμε στο καθήκον της αναγέννησης του εργατικού κινήματος (...) η μελέτη και η εξαγωγή συμπερασμάτων με βάση την πείρα μας από τη σχεδόν εκατοντάχρονη πορεία του Κόμματός μας, η κριτική προσέγγισή της μας κάνει πιο δυνατούς, πιο ώριμους να ανταποκριθούμε στα στρατηγικά μας καθήκοντα

Θα υπερασπίσουμε τον πρωτοπόρο - ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης, με την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, οικοδομώντας βαθύτερους και πλατύτερους ιδεολογικούς - πολιτικούς - ταξικούς δεσμούς με ευρύτερα τμήματα του κόσμου της δουλειάς, σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.

Το καθήκον μας

Η πρόοδός μας σε αυτό το καθήκον κρίνεται καθημερινά, σε όλο το μέτωπο των διεκδικήσεων απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και της εξουσίας τους. Στη ζωή της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, επιδρούν βαριά οι συνέπειες της παρατεταμένης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Συνέπειες που μεθοδικά και πολύμορφα η αστική τάξη και τα επιτελεία της, πρώτα απ' όλα οι κυβερνήσεις της, παρεμβαίνουν για να συσκοτίσουν τόσο τις πραγματικές αιτίες όσο και τους υπεύθυνους. Εδιναν και δίνουν λυσσαλέα τη μάχη να καθυποτάξουν κάθε δυνατότητα αμφισβήτησης, να σπρώξουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνα γι' αυτούς κανάλια.

Σε αυτή την κατεύθυνση, πολύτιμη για το σύστημα είναι η συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης που σχημάτισε. Πρωτοστάτησε να προβληθούν όλα τα αστικά ιδεολογήματα για την κρίση, έριξε νερό στο μύλο της αθώωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών σχηματισμών. Καλλιέργησε ελπίδες ότι ο καπιταλισμός εξανθρωπίζεται, ότι η ΕΕ έχει απλώς παρεκκλίνει από τις αρχές της λόγω του συντηρητικού συσχετισμού στο εσωτερικό της, ότι με άλλο τρόπο διαχείρισης - την περιβόητη παραγωγική ανασυγκρότηση - μπορούν να κερδίσουν οι εργαζόμενοι, οι θυσίες τους να πιάσουν τόπο. Εσπρωξε το εργατικό - λαϊκό κίνημα σε αποπροσανατολιστικές μορφές πάλης, με την ψευδεπίγραφη αντιμνημονιακή γραμμή πάνω στην οποία συναντήθηκαν αστικές - οπορτουνιστικές έως αντιδραστικές - εθνικιστικές δυνάμεις στις πλατείες των "αγανακτισμένων".

Σε αυτό το έδαφος, προετοιμάστηκε και προχώρησε η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού, η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό κόμμα, η δημιουργία προϋποθέσεων για συντηρητική αναδίπλωση των εργαζομένων.

Εμπόδιο στάθηκε η αποφασιστική παρέμβαση του ΚΚΕ, που δεν τους έκανε τη χάρη. Δε δίπλωσε τις σημαίες των εργατικών συμφερόντων. Δεν έγινε κομπάρσος σε σενάρια κυβερνήσεων αστικής διαχείρισης. Τα μέλη του, μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, κράτησαν αναμμένη τη φλόγα της αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, με κόστος και θυσίες.

Το καθήκον μας είναι να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην ιδεολογική και πολιτική χειραφέτηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων από την αστική πολιτική. Εχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη. Αυτή είναι η τάξη που, από τη θέση της στην παραγωγή και στην κοινωνική εξέλιξη, έχει την ιστορική ευθύνη να απαλλάξει τον εαυτό της και τα λαϊκά στρώματα από την καπιταλιστική εκμετάλλευση».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ