Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι τέτοιες απόψεις διατυπώνονται με μεγαλύτερη ένταση σε μια περίοδο που η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει με το μικρότερο κόστος και τις λιγότερες αντιδράσεις τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα της δεύτερης «αξιολόγησης», ενώ τα σωματεία προετοιμάζονται για πανελλαδική απεργία. Ούτε, βέβαια, προκαλεί εντύπωση ότι το επιχείρημα περί «αναποτελεσματικότητας» των αγώνων δεν διακινείται μόνο από εργατοπατέρες της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, αλλά και από την ίδια την εργοδοσία. Σε κάθε περίπτωση, το «δεν βγαίνει τίποτα με την απεργία» και το «βρες άλλο τρόπο να εκφράσεις τη διαμαρτυρία σου, περιμένοντας να έρθουν οι εκλογές», συμπληρώνει το ένα το άλλο και μαζί αλείφουν βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας και των κομμάτων, που θέλουν τους εργαζόμενους να εκτονώνουν ελεγχόμενα την αγανάκτησή τους, να επενδύουν μάταια στην κυβερνητική εναλλαγή και όχι βέβαια να συγκρούονται οργανωμένα με το κεφάλαιο, με όλες τις μορφές, και με απεργία, που είναι άλλωστε το μεγαλύτερο όπλο τους.

Σε εξυπνακισμούς καταφεύγει η «Εφ.Συν.» σχολιάζοντας την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για την πορεία των διαπραγματεύσεων στα Εργασιακά, το ρόλο καθενός από τους εμπλεκόμενους και το κάλεσμά του για συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 8 Δεκέμβρη. Ερμηνεύοντας καταπώς την βολεύει τη θέση του ΠΑΜΕ πως «τα μέτρα ουσιαστικά έχουν συμφωνηθεί», η εφημερίδα υποστηρίζει πως έτσι το ΠΑΜΕ «δεν αφήνει ούτε μια ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης της εργατικής τάξης καθώς είναι όλα προσυμφωνημένα», για να αναρωτηθεί στη συνέχεια δήθεν με αφέλεια: «Τότε γιατί να κατέβει κανείς σε απεργία;». Ο πραγματικός καημός της εφημερίδας, βέβαια, είναι άλλος και όχι η ερμηνεία των υποτιθέμενων - κατά τον συντάκτη - «αντιφάσεων» του ΠΑΜΕ: Την ενοχλεί η ξεκάθαρη θέση του ΠΑΜΕ πως «τόσο η κυβέρνηση όσο και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι στην ίδια μεριά με τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες. Η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες υλοποιούν τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων με νόμους και μνημόνια». Με δεδομένα τα παραπάνω, οποιαδήποτε «ελπίδα» βελτίωσης της κατάστασης της εργατικής τάξης προϋποθέτει σύγκρουση των εργαζομένων με την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, διαχωρισμό από τους στόχους που προωθούν με την πολιτική τους, καμιά ανοχή στα αντιλαϊκά μέτρα που προσπαθούν να περάσουν με πυγμή, αλλά και ελιγμούς, επιθετική διεκδίκηση όσων έχουν χάσει οι εργαζόμενοι, οργάνωση με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Σ' αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλει και η επιτυχία της απεργίας στις 8 Δεκέμβρη και αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο διάφοροι καλοθελητές προσπαθούν να την πολεμήσουν και να την υπονομεύσουν.

Μόνο τυχαία ή εθιμοτυπική δεν πρέπει να θεωρείται η επίσημη επίσκεψη, αυτές τις μέρες, του Ελληνα Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στη Γερμανία, κατόπιν πρόσκλησης του Γερμανού ομολόγου του. Η γερμανική κυβέρνηση ήταν αυτή που μαζί με αυτές της Ελλάδας και της Τουρκίας εισηγήθηκε την έλευση στο Αιγαίο της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2, και πλοίο της παίζει ρόλο ναυαρχίδας της δύναμης. Ταυτόχρονα, η γερμανική αστική τάξη ετοιμάζει αύξηση των κονδυλίων για εξοπλισμούς και το στράτευμά της εν γένει, επιδιώκοντας αναβαθμισμένο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

1491 Η Γρανάδα, τελευταίο προπύργιο των Αράβων στην Ιβηρική Χερσόνησο, παραδίδεται στους χριστιανούς βασιλείς της Ισπανίας Φερδινάνδο και Ισαβέλλα.

1844 Γεννιέται ο Γερμανός μηχανικός Καρλ Μπεντς, σχεδιαστής και κατασκευαστής του πρώτου αυτοκινήτου με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

1916 Οι δυνάμεις της Αντάντ επιβάλλουν αποκλεισμό της Ελλάδας. Η κυβέρνηση αποδέχεται τελεσίγραφο, σύμφωνα με το οποίο αποσύρει τον ελληνικό στρατό από την Πελοπόννησο, ενώ Πάτρα και ισθμός της Κορίνθου τίθενται υπό «συμμαχικό» έλεγχο.

1917 Μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις στο Βερολίνο με αίτημα τον τερματισμό του πολέμου (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος).

1927 Με απόφαση του Πολιτικού του Γραφείου, το ΚΚΕ καταδικάζει τη στάση της «τροτσκιστικής - ζηνοβιεφικής αντιπολίτευσης» και εγκρίνει όλα τα μέτρα που έλαβε η Κεντρική Επιτροπή του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι).

1935 Μετά το νόθο δημοψήφισμα του Κονδύλη, ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β' επιστρέφει στην Ελλάδα, 12 χρόνια μετά τη διαφυγή του στο εξωτερικό.

1936 Συνέρχεται στη Μόσχα το 8ο Εκτακτο Πανενωσιακό Συνέδριο των Σοβιέτ, το οποίο ψήφισε το νέο Σύνταγμα της ΕΣΣΔ.

1936 Υπογράφεται το Αντικομιντέρν Σύμφωνο (εναντίον της Κομμουνιστικής Διεθνούς) μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας.

1942 Τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοέμβρη, 150 αντάρτες του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Αρη Βελουχιώτη, 60 αντάρτες του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Ζέρβα και 12 Βρετανοί σαμποτέρ επιτίθενται αιφνιδιαστικά κατά της ιταλικής φρουράς της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοπόταμου, εξουδετερώνουν τη φρουρά και ανατινάζουν τη γέφυρα.

1947 Το Αρχηγείο Ηπείρου του ΔΣΕ ξεκινά μεγάλη σύνθετη επιχείρηση με τελικό σκοπό τον ορεινό όγκο της Μουργκάνας. Περπατώντας έως και 18 ώρες συνεχόμενα, υπό καταρρακτώδη βροχή, οι μονάδες του ΔΣΕ πέτυχαν τον πλήρη αιφνιδιασμό του εχθρού, καταφέρνοντας μια σειρά νίκες. Στις 27 του μήνα, ο ΔΣΕ κατέλαβε και την κωμόπολη του Δελβινακίου, προκαλώντας ενθουσιασμό στις γραμμές του και ανησυχία στο αστικό στρατόπεδο.

1952 Συλλαμβάνεται ο Νίκος Πλουμπίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

1952 Σε συνάντηση του προέδρου της ΕΔΑ Ι. Πασαλίδη με τον πρωθυπουργό Α. Παπάγο, ο τελευταίος τον διαβεβαιώνει ότι η ΕΔΑ δεν θα διαλυθεί από το κράτος.

1969 Ο Τζον Λένον επιστρέφει στη βασίλισσα Ελισάβετ το βραβείο που του είχε απονείμει, όπως και στα άλλα μέλη του συγκροτήματος των «Μπιτλς», διαμαρτυρόμενος για την υποστήριξη της Βρετανίας στον πόλεμο του Βιετνάμ.

1973 Με πραξικόπημα, ο Δ. Ιωαννίδης, ένας από τους πρωτεργάτες της Χούντας, ανατρέπει τον Γ. Παπαδόπουλο. Αρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το έγκλημα της Κύπρου.

1992 Η κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας εγκρίνει τη διαίρεση της χώρας στις Δημοκρατίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας, που εφαρμόστηκε την 1η Γενάρη 1993.