Στο όνομα της κρίσης, η αγροτιά έχει υποστεί πολλαπλά πλήγματα. Τα εφαρμοζόμενα αντιαγροτικά μέτρα και η αντιαγροτική πολιτική έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους. Οι τιμές στα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα γίνονται ακόμα πιο εξευτελιστικές και σε πολλές περιπτώσεις η παραγωγή παραμένει απούλητη. Από την άλλη, το κόστος παραγωγής όλο και ανεβαίνει. Σε αυτό συνέβαλε και η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου στα καύσιμα. Οι τιμές στα μέσα και τα εφόδια αυξήθηκαν ακόμα περισσότερο. Για παράδειγμα, φέτος τα λιπάσματα αυξήθηκαν κατά 20%. Επιπρόσθετα, υπάρχουν μια σειρά αρνητικά μέτρα που πλήττουν την αγροτιά και έχουν να κάνουν με: Την αύξηση των εισφορών στον ΟΓΑ κατά 67% για υγειονομική περίθαλψη. Την αύξηση κατά 34% των εισφορών στον ΕΛΓΑ που ήδη έχει ιδιωτικοποιηθεί με το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση και που «πετσοκόβει» δραστικά τις ήδη μικρές αποζημιώσεις. Το βαρύ «χαράτσι» στις γεωτρήσεις για ανανέωση αδειών. Την ηλεκτρονική σήμανση στα αιγοπρόβατα που κοστίζει πάνω από 5 ευρώ ανά ζώο. Το «χαράτσι» της περαίωσης που «πιάνει» όλους τους νέους αγρότες που μπήκαν σε προγράμματα, αλλά και συνολικά τους αγρότες και κτηνοτρόφους με προγράμματα. Την κατάργηση του αγροτικού πετρελαίου και του πετρελαίου θέρμανσης που ετοιμάζεται και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, η αγροτιά καλείται, να αντισταθεί, να αγωνιστεί, να οργανώσει την πάλη της. Και ο αγώνας θα είναι πιο αποτελεσματικός αν είναι σε κοινή δράση και μέτωπο με την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί η απόκρουση των χειρότερων μέτρων που έρχονται και η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής.
Η απαξίωση του ΟΣΕ...
Η πολιτική ξεπουλήματος του ΟΣΕ που δρομολογεί η κυβέρνηση, προκαλεί σοβαρά προβλήματα στα δρομολόγια των τρένων και την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού. Η κατάσταση το τελευταίο διάστημα χειροτερεύει σε βαθμό που να μεγεθύνεται η αγανάκτηση των επιβατών, προκειμένου να ευνοείται ακόμα περισσότερο το κλίμα και ο σχεδιασμός της ιδιωτικοποίησης και της δραστικής συρρίκνωσης προσωπικού δρομολογίων που προωθούν κυβέρνηση και ΕΕ.
Οι μεγάλες καθυστερήσεις δρομολογίων έχουν γίνει πλέον κανόνας στα περισσότερα δρομολόγια, ενώ αυξάνονται και τα «κρούσματα» των τεχνικών προβλημάτων.
Για παράδειγμα, το δρομολόγιο του «Ιντερσίτι 55» από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα που ξεκίνησε στις 14.54 την Κυριακή που μας πέρασε, έγινε ταξίδι ταλαιπωρίας για τους επιβαίνοντες. Το κακό ξεκίνησε από το σταθμό της Θεσσαλονίκης, όπου δεν είχε γίνει καν η αρίθμηση των βαγονιών και οι επιβαίνοντες δεν ήξεραν σε ποιο βαγόνι να μπούνε! Στη συνέχεια προέκυψε πρόβλημα με τα ηλεκτρολογικά της αμαξοστοιχίας, όπου τα φώτα αναβόσβηναν για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε όλα τα βαγόνια ήταν έντονη η μυρωδιά καμένων καλωδίων. Η καθυστέρηση του δρομολογίου έφτασε τα 50 λεπτά...
Δεύτερο παράδειγμα, το «Ιντερσίτι 53» τη Δευτέρα, που ήταν να ξεκινήσει στις 10.13 το πρωί, αφού ξεκίνησε, σταμάτησε λίγα χιλιόμετρα μετά και στη συνέχεια ξαναγύρισε πίσω στο σταθμό της Θεσσαλονίκης, για να γίνει όπως ειπώθηκε, η προσθήκη ενός ακόμα βαγονιού, που είχε ξεχαστεί... Το αποτέλεσμα ήταν μιάμιση ώρα καθυστέρηση στην άφιξη στην Αθήνα.
Η κατάσταση αυτή σαφώς δημιουργεί κλίμα απαξίωσης του ΟΣΕ, που επιδιώκουν οι αρμόδιοι για να περάσει η πολιτική ιδιωτικοποίησής του.
Ομως το ζητούμενο είναι οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ και οι εργαζόμενοι συνολικά μαζί με τα λαϊκά στρώματα ν' αντισταθούν και ν' αγωνιστούν ενάντια στην ολέθρια πολιτική, κυβέρνησης - τρόικας και να απαιτήσουν δημόσιες, φτηνές και υψηλής ποιότητας μετακινήσεις στις μεταφορές με το τρένο.
Κοινή δράση υπονόμευσης των αγώνων
Το έργο υπονόμευσης των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων ανέλαβε από την πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ (με πρωτοστάτη την ΠΑΣΚΕ) η πλειοψηφία της άλλης Ομοσπονδίας του κλάδου της ΠΟΠ ΟΤΑ (όπου πρωτοστατεί η ΔΑΚΕ).
Η συγκεκριμένη πλειοψηφία αποφάσισε χωρίς καμιά ενημέρωση και προετοιμασία να κηρύξει 24ωρη απεργία για σήμερα. Ο,τι δηλαδή έκανε τις προηγούμενες μέρες και η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ. Επίσης, με τον ίδιο γενικόλογο τρόπο είναι διατυπωμένα τα αιτήματα που προβάλλουν για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τους συμβασιούχους και άλλα, χωρίς να διασφαλίζουν τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων και χωρίς να έχουν προοπτική την πέρα για πέρα αναγκαία ανάπτυξη κοινής δράσης όχι μόνο με τους άλλους κλάδους, ούτε καν με τους εργαζόμενους του ίδιου του κλάδου. Γι' αυτό και δε φρόντισαν να κάνουν κοινές απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η μόνη κοινή δράση που έχουν αναλάβει οι δύο πλειοψηφίες είναι να ξεπουλάνε τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων, διευκολύνοντας το πέρασμα των αντεργατικών - αντιλαϊκών πολιτικών στην Τοπική Διοίκηση.
Εργο τους η υπονόμευση των αγώνων
Ο τρόπος που η πλειοψηφία στην ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΑ (ΠΟΕ ΟΤΑ) χειρίστηκε το ζήτημα των πρόσφατων κινητοποιήσεων του κλάδου, δείχνει πως οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού μπορούν να μετατρέψουν μορφές αγώνα από όπλο στα χέρια των εργατών σε μέσο καλλιέργειας μοιρολατρίας, αναποτελεσματικότητας και τελικά υποταγής στις πολιτικές των κυβερνήσεων του κεφαλαίου.
Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι η ΠΑΣΚΕ (που έχει την απόλυτη πλειοψηφία στην ΠΟΕ ΟΤΑ) μαζί με την ΑΣΚ (παράταξη του Συνασπισμού) αποφάσισαν να προχωρήσει ο κλάδος σε απεργία την περασμένη Παρασκευή, σε αποχή το Σαββατοκύριακο και 48ωρη την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη. Ξέρουν πολύ καλά ότι για να πετύχει - από την άποψη της συμμετοχής - μια τέτοια κινητοποίηση, θα έπρεπε να υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα ενημέρωσης και προετοιμασίας, οργάνωσης μαζικών διαδικασιών ώστε να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Ομως γι' αυτά δεν έκαναν τίποτα. Αλλωστε δυνάμεις τους σε πρωτοβάθμιο επίπεδο προπαγάνδιζαν ότι δεν απεργούν, ακόμη και σε επίπεδο Γενικών Συνελεύσεων πρωτοβάθμιων σωματείων υπονομεύοντας την απεργία εν τη γενέσει της. Εφτασαν ακόμα και να γίνουν απεργοσπάστες, όπως π.χ. σε Νέα Σμύρνη, Χαϊδάρι, Χίο, Χανιά. Ουσιαστικά έδρασαν ως δύναμη ανάσχεσης των όποιων διαθέσεων υπάρχουν για κινητοποιήσεις στους εργαζόμενους, πολύ περισσότερο που η ηγεσία ενός συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να δρα με τακτική που να σπάει τη μοιρολατρία, τραβώντας τους εργαζόμενους στη δράση για τα συμφέροντά τους, το δίκιο τους.
Η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ έκανε ακριβώς το αντίθετο γιατί δεν είναι ενάντια, αλλά στήριγμα αυτών των πολιτικών. Ετσι, κήρυξε μια κινητοποίηση, εκ των προτέρων καταδικασμένη, καλλιεργώντας στους εργαζόμενους την αίσθηση της αναποτελεσματικότητας. Ανάλογα έπραξε και η δεύτερη Ομοσπονδία του κλάδου (ΠΟΠ ΟΤΑ) που ελέγχεται από τη ΔΑΚΕ. Με τον ίδιο τρόπο κήρυξε απεργία για σήμερα. Είναι ολοφάνερο ότι και οι δύο αποφεύγουν ακόμα και σε ένα στοιχειώδες επίπεδο την ανάπτυξη κοινής δράσης. Εξίσου αποκαλυπτικό παράδειγμα αποτελεί η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΑΔ (Συνασπισμός). Η πλειοψηφία κηρύσσει κινητοποιήσεις, υπονομεύοντας όμως τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, αφού π.χ. ζητά παραχώρηση κοιτασμάτων λιγνίτη σε ιδιώτες.
Τα παραπάνω αποκαλύπτουν πόσο επικίνδυνες και αποπροσανατολιστικές για τους εργαζόμενους είναι οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Στο έργο που έχουν αναλάβει εκτός των άλλων περιλαμβάνεται ο εκφυλισμός του συνδικαλιστικού κινήματος και των μορφών πάλης, η υπονόμευση των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων. Η προβολή συντεχνιακών, αποσπασματικών αιτημάτων, ακίνδυνων για τους αντίπαλους των εργαζομένων. Τα γεγονότα υπάρχουν και συσσωρεύονται διαρκώς ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν πλέον να αντιληφθούν ότι οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού είναι εχθροί τους. Στέκονται εμπόδιο στην ταξική πάλη και απαραίτητος όρος για την ανάπτυξή της είναι οι εργαζόμενοι να τις παραμερίσουν και να συσπειρωθούν μαζικά με τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις.
Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ
ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: Ιδια αντιλαϊκή πολιτική...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΩΣΤΕ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ προς το ΠΑΣΟΚ βλέπει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας! Μπορεί να είναι κι έτσι, αυτοί άλλωστε ξέρουν καλύτερα τους πρώην «δικούς τους».
Αυτό πάντως που εμείς βλέπουμε μετά βεβαιότητας, είναι πως ακόμη και αν «αδειάσει» όλη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ ή εάν συμβεί το αντίθετο, πάλι για την ...ίδια πολιτική θα μιλάμε.
Αλλωστε, πόσο αντίθετη στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ είναι η «αντιμνημονιακή» Νέα Δημοκρατία που χτες ψήφισε ένα ακόμη νομοσχέδιο της κυβέρνησης, αυτό που σύντομα θα φέρει απολύσεις στο Δημόσιο;
Σε λίγο - όπως το πάνε - το να καταψηφίσουν κυβερνητικό νομοσχέδιο θα αποτελεί είδηση πρώτου μεγέθους.
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ η Ιρλανδία πρωταγωνιστεί πλέον για τα καλά σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Προφανώς κάποιοι θέλουν να μας αποδείξουν ότι είναι σωστή η κυβερνητική πολιτική αφού «τα ίδια γίνονται και αλλού»...
Για να μην κουράζονται, τους βεβαιώνουμε ότι τα ίδια και χειρότερα γίνονται και θα γίνουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση μια και ο γενικός της στόχος είναι να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη των εταιρειών και να εξαφανιστούν τα εργασιακά δικαιώματα.
Η γενίκευση όμως της επίθεσης στους εργαζόμενους της ΕΕ δεν την κάνει ...λιγότερο επίθεση και σε καμιά περίπτωση δε μεταλλάσσει τις αντιλαϊκές πολιτικές σε φιλολαϊκές.
ΞΕΠΑΓΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας ανακοίνωσε η κυβέρνηση, μόνο όμως που θα αλλάξουν τα προγράμματα χορήγησης δανείων.
Επειδή μας φαίνεται κάπως ...απίθανο μέσα στη συγκεκριμένη συγκυρία να τους απασχολεί στα σοβαρά το θέμα της στέγασης των εργαζομένων, μόνο στο κακό μπορεί να πάει το μυαλό μας.
Και συγκεκριμένα, σε ένα ακόμη μέτρο ενίσχυσης των τραπεζών με την εγγύηση του κράτους.
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Διαρθρωτική» εγκληματική πολιτική
Γρηγοριάδης Κώστας
Πρέπει να πέσει στο κενό και να γυρίσει μπούμερανγκ η ύπουλη και επικίνδυνη προπαγάνδα της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές που προωθούνται είναι τάχα λιγότερο επώδυνες από το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων που προηγήθηκε. Τίποτα πιο αναληθές. Πίσω από τον εύηχο όρο «διαρθρωτικές αλλαγές» κρύβεται η πιο άγρια αντιλαϊκή πολιτική, που ισοπεδώνει τα δικαιώματα και τη ζωή του λαού. Ο όρος «διαρθρωτικές αλλαγές» στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να είναι ταυτισμένος με τον όρο εγκληματική πολιτική σε βάρος του λαού. Οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι το επίκεντρο του πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού. Είναι οι αντιδραστικές αλλαγές, που προετοίμαζαν δεκαετίες τώρα και με την κρίση βρήκαν την ευκαιρία. Είναι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που διαμορφώνουν το λεγόμενο «αναπτυξιακό μοντέλο», με κυρίαρχο χαρακτηριστικό τη δραστική «υποτίμηση» της αξίας της εργατικής δύναμης και τη διάλυση του λεγόμενου κράτους πρόνοιας. Με απλά λόγια, διαρθρωτικές αλλαγές σημαίνει κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και άρα του κατώτατου μισθού, σημαίνει δουλειά χωρίς ωράρια, δουλειά μαύρη και ανασφάλιστη, δίχως συνδικαλιστικό κίνημα, σημαίνει εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, σύγχρονοι σκλάβοι στα κάτεργα των καπιταλιστών... Σημαίνει, επίσης, κατάργηση των συντάξεων και της Κοινωνικής Ασφάλισης, σημαίνει νοσοκομεία - επιχειρήσεις και πανεπιστήμια - ΑΕ... Ακριβώς γι' αυτό κυβέρνηση - τρόικα - πλουτοκρατία έχουν λυσσάξει για να τις περάσουν. Είναι επείγον, λοιπόν, να οργανωθεί η λαϊκή - ταξική πάλη για την απόκρουση και ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Στοχοποίηση των απεργιακών αγώνων
Το συνδικαλιστικό κίνημα ή θα υποταχθεί στο μνημόνιο ή δεν έχει λόγο ύπαρξης. Σε κάθε περίπτωση «απαγορεύονται» οι απεργίες... Αυτό είναι το βαθύτερο μήνυμα του χθεσινού κύριου άρθρου των φιλοκυβερνητικών «Νέων», που στην ουσία αποτελεί μια προειδοποιητική βολή ενόψει της αναμενόμενης κλιμάκωσης των απεργιακών κινητοποιήσεων. Με περίσσιο θράσος η εφημερίδα αξιώνει από τα συνδικάτα να «προσαρμόσουν» τα αιτήματά τους και τους αγώνες τους στα πλαίσια που υπαγορεύει το μνημόνιο, δηλαδή να αποδεχθούν ως αναπόφευκτη τη σφαγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και την καταστροφή της ζωής των εργαζομένων και του λαού. Θεωρώντας ως θέσφατο τις «10 εντολές» που περιλαμβάνονται στο «νέο» μνημόνιο, θεωρεί ότι είναι όχι μόνο μάταιη αλλά και επικίνδυνη κάθε αντίδραση και απεργιακή κινητοποίηση. «Εως τον Μάρτιο πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί συγκεκριμένες αλλαγές στην οργάνωση και τη λειτουργία του δημόσιου τομέα. Θίγουν κάποια από τα λεγόμενα κεκτημένα, αλλά διορθώνουν και παθογένειες. Και πάντως είναι αναπόφευκτες», αποφαίνεται η εφημερίδα, δίχως να διστάζει να επισείσει την απειλή της χρεοκοπίας στην περίπτωση που δεν επιτευχθούν εντός του πρώτου τριμήνου του 2011 οι στόχοι που θέτει το νέο μνημόνιο. Πέρα από τα αστεία επιχειρήματα ότι οι εργαζόμενοι θα χάσουν αν δεν προχωρήσουν οι «αλλαγές», το πλέον επικίνδυνο είναι ότι επαναφέρει τη βαθιά αντιδραστική αντίληψη ότι οι απεργίες «ακόμη και αν δεν φέρουν αποτέλεσμα πάλι λειτουργούν αρνητικά, γιατί και οι εντυπώσεις αναστάτωσης που δημιουργούν αρκούν για να βλάψουν τη γενικότερη προσπάθεια ανάκαμψης». Είναι γελασμένοι αν πιστεύουν ότι οι εργαζόμενοι θα προσφερθούν ως πρόβατα επί σφαγή...
Διάτρητες αντιμνημονιακές μάσκες
Ποιο κόμμα δεν έβγαλε ανακοίνωση για το «νέο» μνημόνιο κυβέρνησης - τρόικας, αλλά ούτε για τις δηλώσεις Παπακωνσταντίνου; Ναι, σωστά καταλάβατε: Η ΝΔ. Τυχαίο; Κάθε άλλο. Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ δεν μπορούσε να πει τίποτα επικριτικό για τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος του νέου μνημονίου, ακριβώς γιατί είναι οι «δικές της» διαρθρωτικές αλλαγές, που περιλαμβάνονται στο «νέο μείγμα πολιτικής» που παρουσιάζει ως «εναλλακτική πρόταση» στο μνημόνιο. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Οποιες προτάσεις εμφανίζει εδώ και καιρό ο Α. Σαμαράς ως «πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές», από τη δραστική μείωση του κράτους και τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, μέχρι τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, περιλαμβάνονται αυτούσιες στο νέο μνημόνιο. Δεν μπορούσε λοιπόν να καταγγείλει τις «δικές της» προτάσεις η ηγεσία της ΝΔ, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι η αντιμνημονιακή σημαία είναι διάτρητη και κάλπικη. Αλλωστε, έχει υπερψηφίσει όλα τα νομοσχέδια που υλοποιούν διαρθρωτικές αλλαγές του μνημονίου. Τελευταίο παράδειγμα η προχτεσινή υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών του Δημοσίου... Ακόμα πιο τελευταίο η χτεσινή δήλωση του Π. Παναγιωτόπουλου για τις δηλώσεις Πάγκαλου, η οποία αφορούσε αποκλειστικά τα λόγια προσβολής και υποτίμησης για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ καθόλου δεν τον ενόχλησε η φράση του αντιπροέδρου ότι «το μνημόνιο είναι ευκαιρία και ευτυχία για τον τόπο»...
Ο λαός έχει το δικό του δρόμο
Η τρόικα αποχώρησε ευχαριστημένη κατά δήλωσή της απ' την πορεία υλοποίησης της πολιτικής που συνομολόγησε με την ελληνική κυβέρνηση και απ' την αποφασιστικότητα της τελευταίας να ξεθεμελιώσει κάθε δικαίωμα όλων των εργαζομένων, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, των αυτοαπασχολούμενων, μικρών εμπόρων και βιοτεχνών, των αγροτών, θεμελιώνοντας για το λαό τον εφιάλτη της ανέχειας, της ανασφάλειας, της αδυναμίας κάλυψης στοιχειωδών αναγκών του. Στα βάρβαρα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί και τις συνέπειές τους βιώνει κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια, συμφωνήθηκε να προστεθούν: Νέα δραστική μείωση μισθών που θα εξανεμίσει το ήδη ισχνό λαϊκό εισόδημα. Απολύσεις συμβασιούχων που θα γιγαντώσουν τον εφιάλτη της ανεργίας, με εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους στο έλεος της μοίρας τους και πολλούς περισσότερους να μετατάσσονται στον προθάλαμο της ανεργίας.
Ακόμα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων που θα γενικεύσουν την εργασιακή ανασφάλεια καθιστώντας τους εργαζόμενους ομήρους της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Περικοπές σε Υγεία - Πρόνοια που ορθώνουν νέα εμπόδια στην πρόσβαση του λαού σε υπηρεσίες πολύτιμες για την ανθρώπινη ζωή. Παράδοση δημόσιων υποδομών και περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο για εκμετάλλευση που θα του αποφέρει πρόσθετα κέρδη. Είναι προφανές ότι για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, τρόικα και κυβέρνηση, με τη βοήθεια της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ. κι άλλων υποστυλωμάτων τους, επιδιώκουν να εξανδραποδίσουν το λαό. Να τον παραδώσουν σιδηροδέσμιο στους κεφαλαιοκράτες ώστε να μην πέφτει στα χέρια του ούτε ψίχουλο απ' τον ασύλληπτο πλούτο που παράγει.
Η επιδίωξή τους σκοντάφτει στη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή. Τη βλέπουν, τη φοβούνται και προσπαθούν με ψέματα και εκβιαστικά διλήμματα να την ελέγξουν, να την αμβλύνουν ή έστω να την εκτρέψουν σε ανώδυνα για το σύστημά τους κανάλια. «Γεννούν» πολιτικά μορφώματα με προκαθορισμένη αποστολή να συνδράμουν την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, πιστεύοντας πως ο λαός θα ξεγελαστεί παίρνοντας το παλιό για νέο και θα απομακρύνουν την ώρα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την οργή του. Είναι πια η ώρα οι άνθρωποι του μόχθου να σχεδιάσουν και να θέσουν σε εφαρμογή την απάντησή τους. Να σταματήσουν να καταπίνουν την οργή τους, να της δώσουν τόπο να εκφραστεί στους δρόμους του αγώνα. Να μην υπομείνουν άλλες θυσίες και βάσανα, να μην ανέχονται στις δικές τους πλάτες να στηρίζονται τα κολοσσιαία κέρδη των μονοπωλίων.
Ο δρόμος στον οποίο τους καλούν η ΕΕ, η κυβέρνηση και οι άλλες δυνάμεις του ευρωμονόδρομου δεν οδηγεί σε τίποτα το θετικό για τους ίδιους, σε κάθε του στροφή νέα βάσανα θα τους περιμένουν. Ο φόβος, η μοιρολατρία, η συναίνεση, η ανοχή είναι σκαπανείς που διανοίγουν αυτόν το δρόμο προς όφελος της πλουτοκρατίας. Στον αντίποδα η συσπείρωση, η οργάνωση, η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η διαμόρφωση ενός κοινού εργατικού - λαϊκού μετώπου πάλης και αντεπίθεσης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής είναι οι σκαπανείς του άλλου δρόμου ανάπτυξης προς όφελος του λαού και των συμφερόντων του. Οι ίδιες οι εξελίξεις καθιστούν αυτή την επιλογή μοναδική για το λαό και της προσδίδουν το χαρακτήρα του κατεπείγοντος.
Feeds
