Τρίτη 25 Νοέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η τελευταία πράξη του εγκλήματος

Γρηγοριάδης Κώστας

Η τελευταία πράξη του εγκλήματος σε βάρος του πρώτου λιμανιού της χώρας, θα παιχτεί σήμερα το πρωί στο Μέγαρο Μαξίμου. Παρουσία του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και του προέδρου της Κίνας Χου Ζιντάο, θα υπογραφεί η σύμβαση με την οποία η ελληνική κυβέρνηση παραχωρεί το Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά, στην κινεζική πολυεθνική «Cosco». Οι υπογραφές θα μπουν από τον πρόεδρο της «Cosco Captain Wei Jafu» και τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΟΛΠ ΑΕ Ν. Αναστασόπουλο. Με αυτόν τον τρόπο επισημοποιείται η παράδοση των εμπορευματικών σταθμών και των μεγαλύτερων λιμανιών της χώρας στα μονοπώλια. Οι εργαζόμενοι της ΟΛΠ ΑΕ και όλων των λιμανιών, απαντούν με 24ωρη απεργία, κλιμακώνοντας έτσι τον αγώνα που δίνουν επί 11 μήνες απέχοντας από υπερωρίες και εργασία τα Σαββατοκύριακα. Στις 11 το πρωί, λιμενεργάτες και υπάλληλοι του λιμανιού του Πειραιά θα συγκεντρωθούν στην πλατεία Κλαυθμώνος. Από εκεί θα ακολουθήσει πορεία, της οποίας πρώτος σταθμός θα είναι η Βουλή και θα καταλήξει στο Μαξίμου. Στο μεταξύ, χτες, η διοίκηση του ΟΛΠ, έστειλε εξώδικο προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις του χώρου με το οποίο χαρακτηρίζει την αυριανή τους απεργία «παράνομη και καταχρηστική». Συνεχίζοντας το γνωστό τροπάρι, προσπαθεί να εκβιάσει και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι ο εκφοβισμός και οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις πάνε χέρι χέρι.

Διαφήμιση προϊόντων...

Οταν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μοιάζουν, στον τρόπο που λειτουργούν, όλο και περισσότερο σε επιχειρήσεις, τότε μοιραία... χρειάζονται και διαφήμιση των προϊόντων τους. Και όταν πρόκειται για διαφήμιση... στο εξωτερικό, το ρόλο του διαφημιστή τον αναλαμβάνει απευθείας το ίδιο το υπουργείο Παιδείας. Κάθε φορά που η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει συναντήσεις με ξένους πρεσβευτές ή μεγαλόσχημους παράγοντες της εκπαίδευσης, διαφημίζει τις αναδιαρθρώσεις που έχει προωθήσει και μάλιστα εκείνα τα τμήματα των αναδιαρθρώσεων, που δίνουν στα ελληνικά ΑΕΙ τη δυνατότητα να κάνουν μπίζνες στο εξωτερικό. Διαφημίζει και... ψάχνει για πελάτες!

Μια τέτοια διαφήμιση έκανε την προηγούμενη βδομάδα και ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου Αθ. Κυριαζής, σε ομιλία του στην ομάδα εργασίας για την εκπαίδευση, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου. Διαφήμισε συγκεκριμένα το Διεθνές Πανεπιστήμιο, όπως και τη δυνατότητα να «εξάγουν» τα ελληνικά ΑΕΙ μεταπτυχιακά προγράμματα, σε συνεργασία με ιδρύματα του εξωτερικού.

... και υποκρισία για τις εμπορικές συμφωνίες

Να θυμίσουμε ότι ακριβώς αυτή η δυνατότητα να οργανώνουν τα ελληνικά ΑΕΙ μεταπτυχιακά προγράμματα στο εξωτερικό προβλέπεται στο νόμο 3685/08 για τις μεταπτυχιακές σπουδές. Εκεί προβλέπονται τα αυτοδύναμα μεταπτυχιακά που μπορούν να πουλούν τα ελληνικά ΑΕΙ από μόνα τους στο εξωτερικό, αν αποφασίσουν να φτιάξουν δικές τους εγκαταστάσεις και δομές σε άλλες χώρες κι, ακόμα, προβλέπεται η δυνατότητα συνεργασίας με ιδρύματα του εξωτερικού. Αυτό είναι κάτι ανάλογο με τις συμφωνίες δικαιόχρησης (φραντσάιζινγκ) που κάνουν διάφορα ξένα «πανεπιστήμια» με τα γνωστά μας ελληνικά «κολέγια».

Κι ενώ διάφορες διοικήσεις Πανεπιστημίων και ΤΕΙ «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» ενάντια στα κολέγια κι αυτού του τύπου τις μπίζνες ...έχουν κάνει «γαργάρα» τη δυνατότητα που τους δίνει το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά να κάνουν και οι ίδιες και τα ιδρύματά τους ανάλογες μπίζνες. «Το αυτό» ισχύει και για εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που πρόσφατα ανακάλυψαν το πρόβλημα με τα «κολέγια» και ζητούν τάχα την κατάργηση των συμφωνιών φραντσάιζινγκ. Υποκρισία...

Επίπεδο... δάπεδο

Μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα από ένα στοιχείο και μόνο; Η έρευνα του Ινστιτούτου Διαπανεπιστημιακών Μελετών σε 2.500 εκλεγμένους αξιωματούχους των ΗΠΑ είχε γενικότερα τραγικά αποτελέσματα για το επίπεδό τους. Αρκεί, όμως, μόνο ένα στοιχείο για να το αποδείξουμε. Το 69% που κλήθηκαν να αναφέρουν δύο χώρες εχθρικές προς τις ΗΠΑ, στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, απάντησαν Γερμανία και Ιαπωνία. Το υπόλοιπο 31% απάντησαν η Αγγλία, Ισπανία, Καναδάς, Μεξικό, Κίνα, Ρωσία κι άλλα τέτοια! Υπενθυμίζουμε ότι μιλάμε για εκλεγμένους αξιωματούχους...

«Ο κόμπος στο χτένι»...

Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει, προ πολλών ετών, προδιαγράψει και δρομολογήσει την πορεία μαζικού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς στη χώρα μας, με τελικό στόχο να διαγράψει, πλήρως και οριστικώς, από τα «μητρώα» της τους μικροϊδιοκτήτες - μικροπαραγωγούς και να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχάνων, το έχουν, πλέον, αντιληφθεί οι πάντες. Ολες οι πολιτικές αποφάσεις και το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου - με τη συμφωνία, τη συνδιαμόρφωση και τη συνυπογραφή των ελληνικών κυβερνήσεων - κι αφορούν στις τιμές, στις επιδοτήσεις, στα δικαιώματα και στις επιλογές καλλιέργειας, στις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, στις εξαγωγές και τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων κ.ά., προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται.

Η προσπάθεια της ΕΕ να ξεκάνει τη μικρομεσαία αγροτιά έχει, ήδη, φέρει αποτελέσματα, καθώς στη χώρα μας πάνω από 600.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά έχουν ξεκληριστεί - από 27% που ήταν το αγροτικό δυναμικό πριν την ένταξη στην ΕΟΚ, έπεσε σήμερα στο 11,5% - ενώ σημαντικό μερίδιο της γεωργικής γης και το μεγαλύτερο ποσοστό της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής συγκεντρώθηκε στα χέρια κεφαλαιοκρατών που δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας. Βεβαίως, η διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης δεν προχωρά με τους ρυθμούς που θα ήθελαν και υπολόγιζαν τα επιτελεία των Βρυξελλών και των ντόπιων κυβερνήσεων, επειδή οι μικρομεσαίοι αγρότες στην Ελλάδα παραμένουν δεμένοι με τη γη και την περιουσία τους και δεν «πείθονται» εύκολα να την παραδώσουν.

Κι ενώ είναι «ηλίου φαεινότερον» και «κοινός τόπος» ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική αποτελεί το «κοφτερό δρεπάνι» που «θερίζει σωρηδόν κεφάλια» μικρομεσαίων αγροτών, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, δεν το παραδέχονται κι επιχειρούν να «βγάλουν λάδι» την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Προσπαθούν, δε, να πείσουν ότι τα προβλήματα των χαμηλών τιμών, των «πετσοκομμένων» επιδοτήσεων, του υπέρογκου κόστους παραγωγής, της συρρίκνωσης του εισοδήματος που αντιμετωπίζουν, σήμερα, οι μικρομεσαίοι γεωργοκτηνοτρόφοι είναι τυχαία και συγκυριακά, ή οφείλονται σε διαχειριστικά λάθη, ενώ δε διστάζουν να φορτώσουν τις ευθύνες στους ίδιους τους αγρότες, καταλογίζοντάς τους απειρία, άγνοια, αδυναμία, ή και άρνηση προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Ομως,«ο κόμπος έφτασε στο χτένι» και είναι φανερό ότι λύση στο πρόβλημα επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν μπορεί να δοθεί στο πλαίσιο αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και ο αγώνας της χρειάζεται να έχει καθαρό και διακηρυγμένο στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η ισχυροποίηση του συνεπούς αγροτικού κινήματος, που εκφράζεται από την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, και η αγωνιστική συμπόρευσή του με το ταξικό εργατικό κίνημα, καθώς και η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και υπέρ του ΚΚΕ, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας. Αυτή, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, θα προωθήσει μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και σε όφελος του ελληνικού λαού...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Υποκρισία και εμπαιγμός

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟ είδος ...χάρης ή προσφοράς από τον πρωθυπουργό στον ελληνικό λαό; (Για τη δήλωση ότι δε θα επιβληθεί κανένας νέος φόρος το 2009, λέμε).

Εννοεί, μήπως, ότι ...ενώ θα έπρεπε να μας φορολογήσει ακόμη περισσότερο, έχει μεγάλη καρδιά αυτή η κυβέρνηση;

Μπορεί να σημαίνει ότι κανονικά θα έπρεπε να ευαισθητοποιηθούμε μόνοι μας και να δώσουμε οικειοθελώς κάτι παραπάνω στην Εφορία;

Μπα! Μάλλον αλλού πρέπει να αναζητήσουμε την απάντηση σε αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες.

Αλλωστε, όλοι γνωρίζουμε πως όταν δεν επιβάλλονται νέοι φόροι είναι εφικτό ωραιότατα να επεκταθούν οι ήδη υπάρχοντες.

Επίσης, όταν κάποιος λάβει ένα εισπρακτικό μέτρο, δε χρειάζεται να το ονομάσει «φορολογία». Υπάρχουν τόσες και τόσες άλλες όμορφες ονομασίες.

Μια φορά, ένα είναι βέβαιο: Τα έσοδα του προϋπολογισμού του 2009 είναι αυξημένα και η φορολογία των ΑΕ, των εφοπλιστών και των πολυεθνικών μειωμένη.

(Για τους τραπεζίτες δεν κουβεντιάζουμε. Τους δίνουμε, όπως ξέρετε. Αυτό έλειπε να μας δώσουν κιόλας).

Η απλή λογική, προφανώς, λέει πως κάποιοι θα πληρώσουν αυτά τα έσοδα. Με τους προαναφερόμενους ...έξω, ποιος μας μένει;

ΕΧΕΙ ΧΙΟΥΜΟΡ, όμως, ο υπουργός Εσωτερικών (και Επικρατείας και Δημόσιας Τάξης και Ανευ Χαρτοφυλακίου και Συντονισμού και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμη), Προκόπης Παυλόπουλος.

Αν, λέει, οι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί γίνουν Ανώνυμες Εταιρείες, τότε θα μπορούν να ελέγχονται παντοιοτρόπως και έτσι θα διασφαλιστεί η διαφάνεια!

Διότι με την ισχύουσα νομοθεσία (ή, τέλος πάντων, αυτό που κατέληξε να γίνει ο περίφημος «Βασικός Μέτοχος»), οι καναλάρχες δεν έχουν πού να κρυφτούν.

Ούτε off Shore έχουν, ούτε περίεργες διασυνδέσεις, ούτε μπερδεμένοι με τα δημόσια έργα είναι, ούτε η διαπλοκή δίνει και παίρνει...


Γρηγοριάδης Κώστας

Με τη θηλιά στο λαιμό είναι οι άνθρωποι...

Λόγια του αέρα

Γρηγοριάδης Κώστας

Με μελανά χρώματα περιέγραψε ο Γ. Παπανδρέου τη θέση των μεταναστών στη χώρα μας, μιλώντας στη διεθνή διάσκεψη της ΓΣΕΕ για την εμπορία προσώπων και την καταναγκαστική εργασία. Ανακάλυψε μάλιστα και την ανυπαρξία «αποτελεσματικού νομοθετικού πλαισίου» ενώ και για τα σχετικά νομοθετήματα που υπάρχουν, σημείωσε ότι «χρειάζεται η πολιτική βούληση για την εφαρμογή τους».

Πολύ σωστές παρατηρήσεις θα έλεγε κανείς. Μόνο που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι άρτι αφιχθείς στη χώρα μας. Πολύ περισσότερο που το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, κατά την κρίσιμη δεκαετία του 1990 που η χώρα μας έγινε υποδοχέας μεγάλου αριθμού μεταναστών, ήταν στη διακυβέρνηση και ο ίδιος στέλεχος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών. Τι έκανε τόσα χρόνια η κυβέρνησή του και ο ίδιος προσωπικά για την προστασία των μεταναστών; Τίποτα! Ηταν παρατηρητής - όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ - σε αυτό το όργιο σκληρής εκμετάλλευσης που στήθηκε σε βάρος χιλιάδων μεταναστών από το ντόπιο κεφάλαιο. Το όνειδος της Μανωλάδας, της Πάτρας κλπ. είναι έργο και του ΠΑΣΟΚ. Και αλίμονο για τους μετανάστες, αν αφήσουν την προστασία τους στα χέρια κυβερνήσεων όπως της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα ως αυριανού πρωθυπουργού δεν έχουν την παραμικρή αξία. Είναι λόγια του αέρα. Τα γνωστά λόγια του ΠΑΣΟΚ...

Θέλουν να μειώσουν τα «φθαρμένα γρανάζια»

«Μειώνονται οι δαπάνες της εταιρείας για τα εργατικά "ατυχήματα" και τις επαγγελματικές ασθένειες. Μειώνεται η συχνότητα εναλλαγής του προσωπικού. Δε διακόπτεται η παραγωγική διαδικασία. Αυξάνεται η παραγωγικότητα της εταιρείας. Η επιχείρηση γίνεται πιο ανταγωνιστική. Καλλιεργείται κλίμα μεγαλύτερης εμπιστοσύνης μεταξύ εργαζομένων και εταιρείας...».

Τέτοιες ήταν οι επισημάνσεις που έκαναν οι διάφοροι «κοινωνικοί εταίροι» (από την υφυπουργό Απασχόλησης μέχρι τους εκπροσώπους του ΣΕΒ και της ΓΣΕΕ) σε χτεσινή ημερίδα για τη σημασία της εκτίμησης του επαγγελματικού κινδύνου, εξηγώντας με ειλικρίνεια τι είναι που τους κάνει να ενδιαφέρονται για τη μείωση των θυμάτων των εργατικών «ατυχημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών: για να μη «διαταράσσεται» ούτε στιγμή η γραμμή παραγωγής. «Δεν είναι τυχαίο ότι σε χώρες με υψηλούς δείκτες ανταγωνιστικότητας, υπάρχουν και υψηλοί δείκτες μέτρων πρόληψης», τονίστηκε μεταξύ άλλων.

Πρέπει όμως να 'ναι καθαρό: η «ευαισθησία» του κεφαλαίου ποτέ δε θα ξεπεράσει τα όρια που επιβάλλουν οι νόμοι του ανταγωνισμού. Με δεδομένη τη ραγδαία, αλλά με γνώμονα το μέγιστο κέρδος των καπιταλιστών, ανάπτυξη της τεχνολογίας, της επιστήμης κτλ., οι παράγοντες του εργασιακού περιβάλλοντος αλλάζουν και αναπτύσσονται με ασύλληπτες συχνά ταχύτητες. Ετσι όμως, ο καθορισμός και η εξάλειψη του κινδύνου που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, γίνεται όλο και πιο σύνθετος. Η ασφάλεια ενός οικοδόμου δεν εξαρτάται μόνο από το αν μια σκαλωσιά έχει ή όχι ξύλινα μαδέρια, αλλά και από π.χ. τα νέα υλικά που χρησιμοποιούνται στον κλάδο των Κατασκευών. Οταν κάθε χρόνο (όπως υπολογίζεται) χιλιάδες νέες χημικές ουσίες εισάγονται στην αγορά εργασίας χωρίς να έχουν προηγηθεί έλεγχοι που εγγυώνται την ασφαλή χρήση τους, μπορεί κανείς να αντιληφθεί πόσο ανεξέλεγκτοι είναι οι κίνδυνοι και πόσο απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι...

Οι καλοκαιρινοί φόροι...

Δε θα υπάρξει κανένας φόρος το 2009, ανέφερε χτες ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Μεταφορών. Σωστά, το 2009 μπορεί να μην επιβληθούν νέοι φόροι - κρατάμε μια μικρή επιφύλαξη γι' αυτό - καθώς το πακέτο των νέων φόρων το έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση της ΝΔ τον προηγούμενο Αύγουστο. Και μιλάμε για ...γενναία παρέμβαση. Να υπενθυμίσουμε ότι τον προηγούμενο Αύγουστο η κυβέρνηση προώθησε μέτρα, όπως: Την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου για τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μισθωτούς που αμείβονται με «μπλοκάκι», την αύξηση των τελών κυκλοφορίας κατά 20%, νέες ρυθμίσεις για τις ανέλεγκτες φορολογικές υποθέσεις και τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, νέα αύξηση της φορολογίας πετρελαιοειδών, τη φορολόγηση των ακινήτων παράλληλα με την κατάργηση του φόρου της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Αν προσθέσουμε σ' αυτά και τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας για μισθωτούς και συνταξιούχους, επιλογή η οποία οδηγεί σε δυσανάλογη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, έχουμε έτοιμο το κοστούμι. Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση - μέσω του ίδιου του πρωθυπουργού - ισχυρίζεται ότι δε θα επιβληθούν νέοι φόροι το 2009. Πιστεύουν ότι μπορούν να πείσουν κανένα με τέτοια επιχειρήματα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οχι άλλος χρόνος για χάσιμο

Η μια δημοσκόπηση διαδέχεται την άλλη. Ο λαός βομβαρδίζεται με διάφορα σενάρια για εκλογές και με φόντο την οικονομική κρίση. Τα αστικά προπαγανδιστικά επιτελεία διαμορφώνουν κλίμα χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων, με μοναδικό στόχο να θωρακίσουν το δικομματικό σύστημα εναλλαγής στην κυβέρνηση. Διαχρονικά και ιστορικά αποδεδειγμένα, η άρχουσα τάξη μπροστά στην εμφάνιση των κυκλικών οικονομικών κρίσεων του καπιταλισμού καλεί σε γενικό «συναγερμό» και συσπειρώνει όλες τις δυνάμεις της για να την αντιμετωπίσει σε βάρος της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Σ' αυτή την επιχείρηση πρώτα ήρθαν οι δηλώσεις των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, οι οποίοι σε όλους τους τόνους υπογραμμίζουν την ...ανάγκη της ύπαρξης «ισχυρών κυβερνήσεων» που θα βγάλουν δήθεν τη χώρα από τα οικονομικά αδιέξοδα. Ακολουθούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που καλούν τους αστούς πολιτικούς να επιβάλλουν στο λαό λογική «κοινωνικής συναίνεσης» για να ξεπεραστεί η κρίση. Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί (έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος) του συστήματος παρακολουθούν και καταγράφουν τις συγκεκριμένες «προτάσεις», δημιουργούν ένα κλίμα «τρομολαγνείας» για το λαό αναπαράγοντάς τες, προκειμένου να συμβάλουν στη χειραγώγηση του λαού στο δικομματισμό.

Προβάλλοντας το ερώτημα «ποιο κόμμα μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα την κρίση», επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό, σε συνθήκες μάλιστα όξυνσης των προβλημάτων του, στη «μέγκενη» της δικομματικής εναλλαγής. Από τη μια πλευρά παρουσιάζεται ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, που ανέλαβαν αμέσως νομοθετικό έργο για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας και από την άλλη προβάλλονται οι δήθεν «εναλλακτικές λύσεις» που πλασάρει το ΠΑΣΟΚ για να ενισχυθεί η «πραγματική οικονομία». Το «δίλημμα», λοιπόν, με έντεχνο τρόπο στήθηκε και έρχεται για να βοηθήσει τους εταίρους του δικομματισμού στην προσπάθεια ανάκτησης των απωλειών τους.

Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί, κρύβοντας ότι τα πομπώδη σχέδια των «σωτήρων» του λαού δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια δέσμη κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, έτσι όπως αυτές υπαγορεύονται από τα ευρωενωσιακά κέντρα, και αποτελούν ένα δικομματικό διαγωνισμό για το ποιος έχει την καλύτερη πολιτική ενίσχυσης των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου, προσπαθούν να εξωθήσουν τους εργαζόμενους στην επιλογή καλύτερου «διαχειριστή». Σπρώχνοντας, λοιπόν, στο περιθώριο τα πραγματικά προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν την αναζήτηση πολιτικής λύσης τους με βάση τα συμφέροντά τους. Συνθέτοντας, λοιπόν το κατάλληλο περιβάλλον, η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της δημιουργούν το γόνιμο έδαφος για να συνεχίσει ακάθεκτα να εφαρμόζεται η αντιλαϊκή πολιτική τους, ειδικά σε περίοδο που ετοιμάζονται στο όνομα της «αντιμετώπισης της κρίσης» να περάσουν πλήθος σκληρών και αντιδραστικών μέτρων που θα χτυπήσουν βάναυσα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να χάσουν και άλλο χρόνο περιμένοντας, από τους εταίρους του δικομματισμού και τους υπόλοιπους ευρωλάγνους απολογητές του συστήματος, λύσεις μέσα από «γιατροσόφια» που δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο τα δικά τους προβλήματα. Η εργατική τάξη, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να αναζητήσουν τη λύση μέσα από το δυνάμωμα των κοινών ταξικών αγώνων τους. Σφυρηλατώντας τη δική τους συμμαχία και ενισχύοντας την κοινή τους δράση μέσα από ένα δικό τους Μέτωπο πάλης, με στόχο την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος. Προϋπόθεση του οποίου είναι να απεγκλωβιστούν μαζικά από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ