Προχτές στη συζήτηση για την Παιδεία στη Βουλή ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τάχτηκαν (φραστικά βεβαίως μόνο, γιατί η πρακτική τούς διαψεύδει) υπέρ της ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ. Και, βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που στις ομιλίες τους υποκλίνονται στην ΕΦΕΕ και την ανασυγκρότησή της, ξεχνώντας ότι έχουν βάλει το χεράκι τους στη διάλυσή της και κάθε χρόνο κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μην ανασυγκροτηθεί.

Αλλωστε, ότι τόσο οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ όσο και οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ είναι εχθρικές απέναντι στην οργάνωση του φοιτητικού κινήματος είναι αποδεδειγμένο από τη στάση τους. Μήπως δεν είναι οι ΔΑΠ - ΠΑΣΠ και οι ακόλουθοί τους, ΕΑΑΚ - ΣΥΝ, που κάθε χρόνο μπλοκάρουν τις διαδικασίες του πανσπουδαστικού συνεδρίου και του ορισμού αντιπροσώπων; Μήπως δεν είναι οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που πριν λίγο καιρό αρνούνταν τις συνεδριάσεις των ΔΣ, λέγοντας «τώρα έχουμε έκτακτη κατάσταση» («εξεγερτική» κλπ.) και «δεν αναγνωρίζουμε τα ΔΣ», βαφτίζοντας τις αποφάσεις των κομματικών τους οργάνων σε απόφαση του φοιτητικού συλλόγου χωρίς ο σύλλογος καν να το γνωρίζει (π.χ. στην ΑΣΟΕΕ);

Εκείνο όμως που προκαλεί γέλια είναι η ανακοίνωση της νεολαίας του ΣΥΝ, που ακολούθησε τη συζήτηση στη Βουλή και σα να απευθύνεται σε εξωγήινους (που δεν ξέρουν τι γίνεται μέσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ), λέει ότι «πάγια θέση μας αποτελεί η ανάγκη για ανασυγκρότησή της (σ.σ. της ΕΦΕΕ), χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι θα συμμετέχουμε στα κομματικά πανηγύρια που προσπαθεί να στήσει το ΚΚΕ στις σχολές»...

Δηλαδή, κατά τη νεολαία του ΣΥΝ το πανσπουδαστικό συνέδριο της ΕΦΕΕ που προγραμματιζόταν πέρσι για τις 23 Μάη (όπου φυσικά οι δυνάμεις του ΣΥΝ έλαμψαν διά της απουσίας τους), οι συνεδριάσεις των ΔΣ των συλλόγων για τον ορισμό των αντιπροσώπων στο συνέδριο (όπου πουθενά δεν όρισε αντιπροσώπους η νεολαία του ΣΥΝ), ακόμα και οι ίδιες οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν «κομματικό πανηγύρι του ΚΚΕ»!

Η νεολαία του ΣΥΝ αντί να παριστάνει τον υπέρμαχο της οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος και πισώπλατα να το μαχαιρώνει, θα έπρεπε να απολογηθεί για τη συμπόρευσή της με τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, από την ημέρα διάλυσης της ΕΦΕΕ και μέχρι σήμερα. Αλλωστε, είναι ίσως η μοναδική περίπτωση που τις δυνάμεις του ΣΥΝ τις χαρακτηρίζει μια κάποια συνέπεια...

Ανευ ουσίας, αποπροσανατολιστική και σίγουρα μακράν της πολιτικής ουσίας κριτική, ασκεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για την υπόθεση της «Ολυμπιακής».

Αντί για την ουσία της πολιτικής που συμφώνησαν κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία είναι η προωθούμενη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας του ομίλου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ) και η απόλυση 8.000 εργαζομένων, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της «ΑΥΓΗΣ», προτάσσει τη «μυστική επίσκεψη των εμίρηδων στην Αθήνα» και καταλήγει στο ...πολιτικό συμπέρασμα ότι η «Ολυμπιακή» «πωλείται όσο - όσο για να σώσει το κυβερνητικό πρεστίζ»!

Να θυμίσουμε ότι ανάλογη κριτική στην κυβέρνηση ασκεί και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πρόσφατα είχε καταγγείλει «μυστική διπλωματία για την πώληση της ΟΑ», ενώ τον τελευταίο καιρό έχει εστιάσει την αντιπολιτευτική του τακτική στο αν τελικά συμμετείχε ή όχι στο διαγωνισμό η «Qatar Airways», όπως είχε ανακοινώσει επίσημα η κυβέρνηση.

Η ουσία, βέβαια, είναι ότι, είτε με «μυστική διπλωματία» - κατά ΠΑΣΟΚ, είτε με «μυστική επίσκεψη εμίρηδων στην Αθήνα» - κατά ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, οι 8.000 εργαζόμενοι στον όμιλο ΟΑ θα απολυθούν έως το τέλος του ερχόμενου Απρίλη. Και θα απολυθούν κι ας στραπατσαριστεί το «κυβερνητικό πρεστίζ», διότι αυτήν την πολιτική αποφάσισαν να εφαρμόσουν οι ισχυροί στον κλάδο των αερομεταφορών, με στόχο να κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο 3-4 αεροπορικοί κολοσσοί.

Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής στον κλάδο των αερομεταφορών που χτες εφάρμοζε το ΠΑΣΟΚ και σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ. Τα περί «μυστικών συναντήσεων», «μυστικής διπλωματίας» και όσα άλλα παρόμοια ακούγονται και λέγονται, είναι μόνον αποπροσανατολιστικά και σίγουρα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου στο νευραλγικό κλάδο των αερομεταφορών.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για το ότι ο ισραηλινός στρατός τον περιέπαιζε επί ώρα στο μεθοριακό σταθμό του Ερετζ μη δίνοντάς του άδεια εισόδου. Εγινε περίγελος διεθνώς, όταν βομβαρδίζονταν εγκαταστάσεις του ΟΗΕ, σχολεία, καταφύγια και αποθήκες, ενώ ο ίδιος συναντιόταν με τον Ισραηλινό υπουργό Αμυνας.

Στο πρόσωπό του θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει την υποκρισία, τα κροκοδείλια δάκρυα και τη δήθεν «ανθρωπιστική ευαισθησία», με την οποία κάθε λογής οψίμως ανησυχούντες κατέκλυσαν τις τηλεοπτικές οθόνες, αποφεύγοντας, όμως, επισταμένα την ίδια στιγμή να πράξουν το οτιδήποτε θα μπορούσε, πραγματικά, να τερματίσει την αιματοχυσία δεκαετιών. Από τη θέση του ΓΓ του ΟΗΕ, καθόλη τη διάρκεια του λουτρού αίματος, δεν πρόφερε ούτε μία φορά τη λέξη «κατοχή» ή «δικαίωμα στην αντίσταση».

Δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά στις αποφάσεις του Οργανισμού, του οποίου ηγείται και το Ισραήλ περιφρονεί απροκάλυπτα και κυνικά. Δε διασφάλισε τον τερματισμό του μακελειού, όπως δε διασφάλισε την άρση του φονικού εμπάργκο που γονατίζει εδώ και περίπου 2 χρόνια τον πληθυσμό της Γάζας. Αντίθετα, ισοσκέλισε ευθύνες μεταξύ θύτη και θύματος, επιβεβαιώνοντας ότι εξυπηρετεί, λόγω του διεθνούς αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων, τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.