ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Υποκρισία!

Γρηγοριάδης Κώστας

Δέκα οκτώ βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν χτες Επερώτηση στη Βουλή για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ΤΕΙ στις ειδικότητες που εκκρεμούν και κάνουν λόγο για «απαξίωση των ΤΕΙ από την κυβερνητική πολιτική». Το πρόβλημα της απουσίας κατοχυρωμένων «επαγγελματικών δικαιωμάτων» από ειδικότητες ΤΕΙ και πανεπιστημίων δεν είναι καινούριο. Γι' αυτό, καλά θα κάνουν να δουν πιο προσεκτικά και τα πεπραγμένα των δικών τους κυβερνήσεων.

Είναι άκρως υποκριτικό σήμερα, που η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας γενικεύεται, που οι μισθοί των 500 ευρώ, τα ωράρια - λάστιχο, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι γίνονται ο κανόνας... να μιλούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - οι ένοχοι δηλαδή - για «κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων». Ασε που, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ με την πολιτική τους, έχουν καταδικάσει τα ΤΕΙ σε ιδρύματα β' κατηγορίας (με νομοθετήματα όπως η ψευδεπίγραφη «ανωτατοποίηση», με κουτσουρεμένη χρηματοδότηση, με ίδρυση σχολών απίθανων και άχρηστων ειδικοτήτων)...

Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θεωρούν δεδομένη την υιοθέτηση της κοινοτικής Οδηγίας 36/05 για την αναγνώριση διάφορων επαγγελματικών σχολών χαμηλού επιπέδου (ΚΕΣ) ως «ιδιωτικά πανεπιστήμια» και με τον τρόπο τους παραδέχονται ότι ακόμα και αυτές οι σχολές, θα «συμπιέσουν» το επίπεδο των υποβαθμισμένων ΤΕΙ και τα δικαιώματα των αποφοίτων τους. Δεν αντιδρούν όμως, στην Οδηγία.

Εργατοπατερισμός και ... υποσχόμενα κονδύλια

Ανάμεσα στα «σκάνδαλα» που προκύπτουν με την υπόθεση Ζαχόπουλου, αποκαλύφθηκε ότι η ομοσπονδία εργαζομένων του υπουργείου Πολιτισμού λάμβανε κονδύλια από τον ειδικό λογαριασμό του υπουργείου με τα οποία διαχειρίζονταν την πληρωμή επιδομάτων των εργαζομένων. Αυτό θα πει εργατοπατερισμός!

Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στις παραπάνω καταγγελίες, ο υπουργός Παιδείας είπε την περασμένη Δευτέρα: «Προτείναμε στην ΟΛΜΕ, διά του Ινστιτούτου της, να συμμετέχει στις διαδικασίες επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και να χρηματοδοτηθούν αυτά τα προγράμματα από το Γ΄ ΚΠΣ και από το Δ΄ ΚΠΣ». Αν συνυπολογίσουμε και τη δήλωση του υπουργού ότι: «Βρισκόμαστε στο 80% της απορροφητικότητας του Γ΄ ΚΠΣ, (...) η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί πυρετωδώς ώστε να μη χαθεί κανένα ευρώ από το τρίτο πακέτο», φαίνεται ο υπουργός να λέει στην ΟΛΜΕ: Χρήματα υπάρχουν, θα φροντίσουμε να πάρετε κι εσείς το κατιτί σας!

Οι παρατάξεις της πλειοψηφίας στην ΟΛΜΕ δε φαίνεται να διαφώνησαν στην πρόταση (πριν μερικά χρόνια, αποτελούσε αίτημά τους κιόλας η εμπλοκή του ΚΕΜΕΤΕ, του ινστιτούτου της ΟΛΜΕ, στα ευρωκονδύλια). Ωστόσο, «Κυριακή κοντή γιορτή»: Οταν η πρόταση του υπουργού πάει να γίνει πράξη, θα φανεί αν θα διαλέξουν την ...«κουτάλα» ή αν θα υπερασπιστούν το αίτημα να ενταχθούν όλα τα κονδύλια του ΕΠΕΑΕΚ στον κρατικό προϋπολογισμό και να διοχετεύονται για τις ανάγκες του λαού. Συνδικάτα διαχειριστές κρατικών και ευρωενωσιακών κονδυλίων! Καλό αγώνα, παιδιά...

Καλά κρασιά...

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, αφού ψήφισε τον περασμένο Δεκέμβρη τις ολέθριες προτάσεις της Κομισιόν για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς κρασιού, φτιάχνει τώρα και μια επιτροπή για τη χάραξη, λέει, «μεσο-μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής»...

Η επιτροπή αυτή είναι άλλο κυβερνητικό τρικ κοροϊδίας, για τη συγκάλυψη της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ψήφισε στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ να ξεπατωθούν 1.750.000 στρέμματα με αμπέλια σε επίπεδο ΕΕ και να δοθούν μεγάλα κίνητρα για την εγκατάλειψη της αμπελοκαλλιέργειας. Κι αφού ψήφισε ό,τι ψήφισε, έρχεται να φτιάξει μια επιτροπή, με τη συμμετοχή των οινοβιομηχάνων, για να εξασφαλιστεί υποτίθεται η συνέχιση «των ποικιλιών αμπέλου υψηλής προστιθέμενης αξίας»... Το σίγουρο βέβαια είναι πως και στον τομέα του κρασιού θα γίνει ό,τι έγινε και στον καπνό. Δηλαδή, θα εξαφανιστεί άλλη μια βασική καλλιέργεια της χώρας, αλλά ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κάνει λόγο για διαφύλαξη του αμπελοοινικού δυναμικού και για τη δημιουργία βιώσιμων εκμεταλλεύσεων.

Προφανώς ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης όταν λέει διαφύλαξη του αμπελοοινικού δυναμικού, θα εννοεί να βγουν από τη μέση οι μικρομεσαίοι αμπελοκαλλιεργητές και να μείνουν λίγοι μεγαλοαγρότες - αμπελουργοί και μεγαλοβιομήχανοι - οινοποιοί.

Η CIA του ελληνικού κράτους

Την παραπέρα θωράκιση του κράτους των μονοπωλίων με την αναβάθμιση των μυστικών υπηρεσιών αποφάσισε η κυβέρνηση. Βασικός στόχος να χτυπηθεί το μαζικό λαϊκό Κίνημα αλλά και κάθε αντίσταση στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Με σχέδιο νόμου που κατέθεσε στη Βουλή, η ΕΥΠ όχι μόνο θα παρακολουθεί τους πάντες - κάτι που έτσι κι αλλιώς θα μπορούσε να γίνει - αλλά θα μπορεί να δημιουργεί ένα δίκτυο πληροφοριοδοτών, σε κάθε δημόσια υπηρεσία, δημόσια επιχείρηση, δήμο, κοινότητα ή οπουδήποτε αλλού εκτιμά, που θα «δίνουν» ό,τι πληροφορία χρειάζονται οι πρακτόρικοι μηχανισμοί. Θέλει παντού πιστούς χαφιέδες οργανωμένους και σε διατεταγμένη κατά του λαού υπηρεσία η εξουσία του κεφαλαίου, κατά τα αμερικάνικα πρότυπα.

Οι ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου αποτελούν τη φυσική συνέχεια της πολιτικής του ηλεκτρονικού φακελώματος που επιβάλλει η ΕΕ, της πολιτικής καταγραφής και χρήσης βιομετρικών δεδομένων, της ανταλλαγής των προσωπικών δεδομένων ανάμεσα στις δικαστικές και αστυνομικές υπηρεσίες των χωρών-μελών της ΕΕ, των ευρωπαϊκών ενταλμάτων σύλληψης και έκδοσης «υπόπτων», των τρομονόμων, των συνθηκών Σένγκεν, της διεύρυνσης υπερεθνικών υπηρεσιών αστυνόμευσης όπως είναι η Europol.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η δομή, η λειτουργία και ο προσανατολισμός της δράσης μιας σύγχρονης υπηρεσίας πληροφοριών, επιβάλλεται να εναρμονίζονται με τις διαδικασίες πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ και ιδίως με την προοπτική μιας μελλοντικής, ενιαίας πολιτικής άμυνας και ασφάλειας». Επιπλέον λόγο αναβάθμισης αποτελούν και «οι διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας». Οι τελευταίες επιβάλλουν στενή συνεργασία με αντίστοιχες υπηρεσίες των ΗΠΑ και συμμετοχή των στρατιωτικών δυνάμεων της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον πλανήτη. Είναι γνωστό πως στρατιωτική δράση χωρίς τις κατάλληλες πληροφορίες δεν είναι αποτελεσματική.

Τη στιγμή που στα πλαίσια της διεθνούς ιμπεριαλιστικής δράσης, ειρηνικής και πολεμικής, οι δυνάμεις ασφαλείας των κρατών επικεντρώνουν την επίθεσή τους ακόμα πιο αποφασιστικά στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», το σχέδιο νόμου αφήνει ελεύθερα τα... λουριά στις μυστικές υπηρεσίες να πραγματοποιούν «διεισδύσεις» στο όνομα της αντιμετώπισης της λεγόμενης τρομοκρατίας και των ασύμμετρων απειλών. Με τους όρους αυτούς έχει χαρακτηριστεί η δράση εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, η πολιτική κρατών που αντιτίθενται στη νέα τάξη πραγμάτων, αλλά και το εργατικό, το κομμουνιστικό κίνημα. Πολλές φορές οι αμερικανικές εκθέσεις για την τρομοκρατία στην Ελλάδα, «κοσμούνταν» από φωτογραφίες των διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Η «εθνική ασφάλεια του ελληνικού κράτους», η «πρόληψη οποιασδήποτε δράσης που αποβλέπει στη βίαιη κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος», η «αντιμετώπιση δραστηριοτήτων που συνιστούν απειλή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος», αποτελούν το καλύτερο πρόσχημα για την παραπέρα ενίσχυση των πολιτικών που επιβάλλουν τον αυταρχισμό και την καταστολή ενάντια σε κάθε μορφή πολιτικής, κοινωνικής και συνδικαλιστικής δράσης. Το δίκιο του λαού είναι εχθρικό για το κεφάλαιο και την εξουσία του, όπως και η διεκδίκησή του. Αυτά θέλουν να τσακίσουν. Οι πολιτικές αυτές που θεσπίζονται από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της άρχουσας τάξης στη χώρα μας, μπορούν να ανατραπούν μόνο με τη λαϊκή πάλη ενάντια στους μηχανισμούς που επιβάλλουν τη βία και την τρομοκρατία. Το επικίνδυνο νομοσχέδιο για τα πιο στοιχειώδη λαϊκά δικαιώματα, πρέπει να ξεσηκώσει την παλλαϊκή αγανάκτηση και εναντίωση.

Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Δε διαφέρουν...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΧΑΜΟΣ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ «στρατόπεδο». Εχουν σπάσει στα δύο και κανείς δεν ξέρει αν θα επικρατήσει τελικά η επίσημη ηγεσία ή ο «όμιλος»!

Και οι μεν και οι δε για το ...καλό του χώρου λένε ότι προσπαθούν και δηλώνουν ότι μόνο με αυτούς θα ξαναέρθουν οι νίκες σε όλα τα επίπεδα.

Μόνο που αν τους ακούσεις - όλους - λιγάκι προσεκτικά, εύκολα διακρίνεις ότι δε διαφέρουν. Μόνο τα κέρδη των επιχειρήσεων τούς νοιάζουν και όχι το καλό του κοσμάκη.

Ο,τι κι αν κάνουν, στο μεταξύ συνεχίζονται οι βαριές ήττες και υπολείπονται από την κορυφή. Αυτό, τους κάνει νευρικούς. Πολύ νευρικούς...

Αναρωτιέστε αν μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ ή για τον Παναθηναϊκό; Ούτε κι εμείς έχουμε καταλήξει. Διαλέγετε και παίρνετε.

ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ - διαπιστώνουμε - οι φωνές που ζητούν να ...ηρεμήσουν τα πνεύματα και να πάψουν οι διαμάχες για την υπόθεση Ζαχόπουλου. Χαλάααρωση θέλουν τώρα! Ηρεμία...

Τι έγινε, παιδιά; Βγαίνουν πολλά στη φόρα και καταλάβατε ότι όλοι μπορεί να χάσετε;

`Η, μήπως ...αποφάσισαν να παρέμβουν κάποια από τα «μεγάλα αφεντικά» και να σταματήσουν την αλληλοσφαγή των στελεχών τους;

Μόνο που δεν είναι πάντα εύκολο να τα «μαζεύουν» αυτά τα πράγματα. Τουλάχιστον όχι ακριβώς την ώρα που θέλουν.

Δεν έχουμε αυταπάτες πως το μαχαίρι θα έφθανε ποτέ στο κόκαλο. Ιδίως όταν οι «μπλεγμένοι» με την εξουσία είναι και αρμόδιοι να την ...«ελέγχουν» κιόλας.

Τα είδαμε που κατέληξε και η ...τρομερή ιστορία των υποκλοπών. Εκεί που πάνε όλα τα «σκάνδαλα», αφού πρώτα μας δώσουν ένα δείγμα της σαπίλας: Στο αρχείο.

Εκεί ακριβώς που ΔΕΝ πρέπει να καταλήξει και το μυαλό μας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μετά τη Μινεάπολη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ούτε μια λέξη καταδίκης του νέου εγκλήματος πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ, με τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας, δε βρήκε να πει η Ντ. Μπακογιάννη στη σχετική δήλωση που εξέδωσε χτες. Αντίθετα, περισσεύουν η υποκρισία και οι «ουδέτερες» εκφράσεις ίσων αποστάσεων από το θύτη και το θύμα. Θαυμάστε εκφράσεις: «Η Ελλάδα εκφράζει την ανησυχία της για την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κατάστασης στη Γάζα». «Απευθύνει έκκληση να αποκατασταθεί η ομαλότητα στην παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας και του εφοδιασμού του πληθυσμού της Γάζας με προμήθειες και κοινωνικές υπηρεσίες». Και ακόμα: «Η Ελλάδα απευθύνει έκκληση για άμεση παύση των εχθροπραξιών και για τερματισμό των επιθέσεων με πυραύλους εναντίον ισραηλινών οικισμών οι οποίες δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Παλαιστινίων»(!) Καμία αναφορά φυσικά για το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει ανεξάρτητο κράτος, για απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής κ.ο.κ. Με τέτοια συμπεριφορά εξηγείται απόλυτα γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε καλέσει την ελληνική κυβέρνηση στη διάσκεψη για το Μεσανατολικό στη Μινεάπολη. Επίσης δικαιολογείται απόλυτα ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που προχτές το βράδυ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του σε Κ. Καραμανλή και Ντ. Μπακογιάννη «για τη σθεναρή υποστήριξη που έχουν δώσει στη διάρκεια της θητείας τους σε μια στενότερη συμμαχία ΗΠΑ-Ελλάδας».

Τι συζητούσαν;

Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνωρίζει άριστα τόσο τις προτάσεις του Αμερικανού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς όσο και της ηγεσίας της ΠΓΔΜ για το ζήτημα της ονομασίας, το ερώτημα είναι εύλογο: Τι συζητούσαν χτες το μεσημέρι σε ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας ο Αμερικανός πρέσβης Ντ. Σπέκχαρντ και ο Ελληνας διαπραγματευτής Αδ. Βασιλάκης; Προφανώς, «βολιδοσκοπούσε» τη στάση και την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στην περίπτωση που οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο Κορυφής του Απρίλη. Ακόμα, μπορεί να ζητούσε απαντήσεις για τη στάση της κυβέρνησης στην περίπτωση που εμποδίσει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Οπως είναι γνωστό, σ' αυτή την περίπτωση η ηγεσία του προτεκτοράτου έχει προειδοποιήσει ότι θα καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία στα Ηνωμένη Εθνη... Πολλά μπορεί να συζητούσαν, σε κάθε περίπτωση αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τη μυστική διπλωματία και μάλιστα με τις ΗΠΑ και ο ελληνικός λαός παραμένει στο σκοτάδι...

Διά της ... απαγόρευσης

Απαγορεύεται, αλλά ...επιτρέπεται τελικά η ανασυσκευασία εισαγόμενων οπωρολαχανικών. Αυτό προκύπτει από την αναπροσαρμογή σχετικής αγορανομικής διάταξης, που υπέγραψε χτες ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Βλάχος. Προβλέπεται ότι «απαγορεύεται να αποστέλλονται προς ανασυσκευασία οπωρολαχανικά σε επιχειρήσεις - τυποποιητήρια», ωστόσο, σε επόμενη παράγραφο διευκρινίζεται ότι «οι επιχειρήσεις για ίδιο λογαριασμό τους μπορούν να παράγουν και να πωλούν εξειδικευμένες μόνο μικρές οικογενειακές συσκευασίες (δισκάκια, διχτάκια κ.λπ.) με καθαρό βάρος μέχρι 5 κιλά για πατάτες και μέχρι 3 κιλά για υπόλοιπα οπωρολαχανικά». Εν ολίγοις διά της απαγόρευσης... επιτρέπεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα, η κατηγοριοποίηση και ο προσδιορισμός των τιμών εκ μέρους των μεγάλων επιχειρήσεων.

Αντανακλαστικά!!!

Επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων απαιτούν οι εμποροβιομήχανοι που δεν έχασαν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν όπως τους βολεύει τις πρόσφατες εξελίξεις στις διεθνείς χρηματαγορές. Ετσι, με χτεσινή του ανακοίνωση, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος, καλεί την κυβέρνηση «όχι μόνο να μην παρεκκλίνει από την πολιτική των μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει αλλά, αντίθετα, απαιτείται να επιταχύνει την προώθησή τους». Σ' αυτό το πλαίσιο ζητάει επιτάχυνση των εξελίξεων στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην απελευθέρωση των αγορών, στο δημόσιο τομέα και στην «αξιοποίηση» των κοινοτικών κονδυλίων. Αυτό είναι αντανακλαστικά...

Χρειάζεται άλλη πολιτική

Η Επερώτηση που κατέθεσε προχτές σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με θέμα την αντιπλημμυρική, αντισεισμική και αντιπυρική θωράκιση της χώρας, έφερε στην επιφάνεια, όχι μόνο την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, αλλά και τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που διαχειρίζονται αυτούς τους κρίσιμους για τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων τομείς. Ευθύνες, που άλλωστε, αποτελούν την ουσία του προβλήματος. Δεν είναι τυχαία η «κραυγαλέα αντίφαση» - που επισημαίνεται και στο κείμενο της Επερώτησης - ότι ενώ απ' τη μια η επιστήμη και η τεχνική μπορεί να δώσουν ικανοποιητικές έως και πλήρεις λύσεις σ' αυτά τα προβλήματα, απ' την άλλη η πολιτική βούληση της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της είναι αρνητική σε μια τέτοια προοπτική.

Η αρνητική κατάσταση που επικρατεί στο σύνολο του τομέα της Πολιτικής Προστασίας, είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Δεν πρόκειται για ζήτημα «διαχείρισης» ή «διαχειριστών». Η ουσιαστική έλλειψη έργων σε αυτή την κατεύθυνση, είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή. Απ' την άλλη, η επιλογή αυτή, δεν αποτελεί και κριτήριο για τις ανάγκες του λαού. Το ακριβώς αντίθετο. Δείχνει ότι οι ανάγκες του λαού, δεν υλοποιούνται από τις κυβερνήσεις που υπηρετούν το κεφάλαιο.

Ετσι την ίδια στιγμή που δεν υλοποιούνται έργα για την προστασία της ζωής του λαού, κατασκευάζονται έργα που εξυπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Εξετάζοντας, ωστόσο, τα προβλήματα Πολιτικής Προστασίας, αποκαλύπτεται πως είναι συνυφασμένα με μια σειρά από άλλες πολιτικές. Και πρώτα απ' όλα, με την ιδιοκτησία και τις χρήσεις γης. Η εμπορευματοποίηση της γης έχει ποικίλα αρνητικά αποτελέσματα. Οι ελεύθεροι χώροι συρρικνώνονται, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιούνται οι χώροι καταφυγής σε περίπτωση σεισμού. Την ίδια στιγμή, οι δασικές εκτάσεις καταπατούνται. Ρέματα μπαζώνονται, ενώ τα απαραίτητα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας δεν υλοποιούνται και στη θέση τους πραγματοποιούνται έργα που προσφέρουν κέρδη στο κεφάλαιο.

Ολα τα παραπάνω, έχουν ως αποτέλεσμα τα φυσικά φαινόμενα να συνοδεύονται από θανάτους και καταστροφές. Ομως, όσο κι αν προσπαθούν οι κυβερνήσεις, τόσο του ΠΑΣΟΚ παλιότερα όσο και της ΝΔ σήμερα, να «πείσουν» τους εργαζόμενους ότι αυτά είναι τα αναπόφευκτα αποτελέσματα των «ακραίων φυσικών φαινομένων», τόσο περισσότερο γίνεται φανερό πως η κατάληξη αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά το φυσικό επακόλουθο «μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους» - όπως αναφέρει και η Επερώτηση. Οι πλημμύρες, οι σεισμοί και οι δασικές πυρκαγιές, είναι φαινόμενα που δεν μπορείς να αποφύγεις. Οι συνέπειές τους, όμως, δεν είναι...

Τα διαχρονικά προβλήματα που παρουσιάζονται, μπορεί να αποφευχθούν. Ομως, σε αυτή την περίπτωση - ίσως, εδώ, γίνεται περισσότερο φανερό από οποιαδήποτε άλλη - είναι απαραίτητη η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που στο κέντρο της θα έχει το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων. Αλλωστε, η αντιμετώπιση των συνεπειών τέτοιων φαινομένων, η θωράκιση δηλαδή της χώρας, είναι ένα τεράστιο έργο υποδομής, ζωτικής σημασίας. Και μόνο μια πολιτική που άξονά της θα έχει την προστασία της ζωής και της εργασίας των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να τη φέρει σε πέρας.